Sofi Araqelyan

1. ՄԿՆԵՐ ԼՈՒՍՆԻ ՎՐԱ
Մի օր երեկոյան, երբ ես համարյա քնած էի, տեսնեմ՝ մեկը ճանկռում է պատուհանս և ձայն տալիս: Ես մոտեցա
պատուհանին, բացեցի և տեսա իմ ծանոթին, որ Լուսնի վրա էր ապրում: Նրա անունը Ջորջ էր:
- Բարեկա՛մս, պիտի օգնես,- ասաց նա:
- Ես սիրով կօգնեմ, - ասացի ես:
- Բայց հիմա նստիր, հանգստացիր, հոգնած կլինես, երկար ճանապարհ ես անցել: Թեյ ուզո՞ւմ ես:
- Հաճույքով կխմեմ,- պատասխանեց նա: Գնացի խոհանոց, կատվին ասացի՝ կորի: Հետո՝ տեղնուտեղը
ներողություն խնդրեցի.
- Ների՛ր ինձ, փիսո ջան, ես ընկերոջս եմ հյուրասիրում, նա թեյ է ուզում, իսկ դու փռվել ես ճամփին:
- Հենց հիմա կգնամ,- մլավեց իմ կատուն: Տես, է՛, չէի էլ մտածում, որ այս պահին թեյ կխմենք, ջա՜ն : Ես երեք
բաժակ թեյ դրեցի՝ մեկը՝ Ջորջին, մեկը՝ կատվիս, մեկը՝ ինձ: - Դե հիմա պատմի՛ր, տեսնեմ՝ ինչ է եղել,- ասացի Ջորջին: