1. Espertárono dicíndolle:
-Mestre, seica non che importa que afoguemos?Mestre, seica non che importa que afoguemos?
El ergueuse, increpou o vento e díxolle ao mar:
- Cala, acouga!- Cala, acouga!
Amainou o vento e houbo unha gran calma. Mc 4, 37-41
12º Domingo do Tempo Ordinario – Ciclo B12º Domingo do Tempo Ordinario – Ciclo B
2. A tormenta fascina e horroriza á vez.A tormenta fascina e horroriza á vez.
Ante as forzas da natureza:Ante as forzas da natureza:
• sentímonos pequenos e impotentes,sentímonos pequenos e impotentes,
• esmorece a nosa fachenda habitual.esmorece a nosa fachenda habitual.
Non é estraño que a BibliaNon é estraño que a Biblia
asocie a tormenta coa manifestación de Deus.asocie a tormenta coa manifestación de Deus.
3. Desde a tormentaDesde a tormenta
Deus fala a Xob e interrógao:Deus fala a Xob e interrógao:
““Quen pechuo o marQuen pechuo o mar
cunha porta, e lle dixo:cunha porta, e lle dixo:
ata aquí chegarás e non pasarás,ata aquí chegarás e non pasarás,
aquí romperaseaquí romperase
a arrogancia das túas ondas?”a arrogancia das túas ondas?”
Xob 38, 8-11Xob 38, 8-11
4. O señorío de Deus sobre a tormentaO señorío de Deus sobre a tormenta
é unha metáfora do seu señorío sobre a historiaé unha metáfora do seu señorío sobre a historia
e os seus acontecementos.e os seus acontecementos.
5. O seu grito pode parecer blasfemo:O seu grito pode parecer blasfemo:
““Mestre, seica non che importa queMestre, seica non che importa que
afoguemos?”afoguemos?”
6. Xesús responde conXesús responde con
unha intervenciónunha intervención
urxenteurxente
e maxestosae maxestosa
sobre os elementos,sobre os elementos,
pero non ignorapero non ignora
a preguntaa pregunta
que manifestabaque manifestaba
a inquietude dos seus.a inquietude dos seus.
7. Por que tedes tanto medo?Por que tedes tanto medo?
Seica aínda non tedes fe?Seica aínda non tedes fe?
8. ““Quen é este que ata o vento e o marQuen é este que ata o vento e o mar
o obedecen?”o obedecen?”
O relato péchase coa pregunta final dos discípulos:O relato péchase coa pregunta final dos discípulos:
9. A verdadeira fe non esixe milagres fulminantes,A verdadeira fe non esixe milagres fulminantes,
confía na presenza de Deus.confía na presenza de Deus.
A fe sincera non agarda a intervención máxica de Deus.A fe sincera non agarda a intervención máxica de Deus.
A fe profunda acompaña ao que cre na presenza de Deus.A fe profunda acompaña ao que cre na presenza de Deus.
10. Señor Xesús,Señor Xesús,
Crémoste presente no marCrémoste presente no mar
da nosa historia.da nosa historia.
Agradecémoste que nosAgradecémoste que nos
acompañes na tribulación.acompañes na tribulación.
Pedímosche que aumentes aPedímosche que aumentes a
nosa fe vacilante.nosa fe vacilante.
E rogámosche que nos libresE rogámosche que nos libres
do temor. Amén.do temor. Amén.
11. José Román Flecha Andrés
PALABRA DEL SEÑOR –Salamanca
Presentación: Antonia Castro Panero
Música: Magnum Mesterium