1. “ A vós trateivos de amigos, pois todo o que lle oín a meu
Pai déivolo a coñecer.
Non me escollestes vós a min, senón que
vos escollín eu a vós”. Xn 15, 12-16

2. Non é fácil hablar do amor.
Preferimos falar de amores
concretos.
E neste caso,
falamos máis
dos amores
e amoríos dos demais
que dos nosos.

3. Só os que viven de airear as súas peripecias
amorosas parecen ter perdido o pudor.
E, con todo, o pudor é a defensa
da intimidade e da liberdade persoal.

4. Non se expón na praza
o milagre da tenrura
que supón o sabernos
amados por alguén.

5. Aínda que teñamos feito mil cousas na vida,
se temos deixado de amar, perdemos a viaxe.
Perdémonos a nós mesmos.

6. Amar é saber que alguén
conta connosco.
Nacemos do amor.
E nacemos tamén para o
amor.

7. No evanxeo de hoxe,
Xesús fala do amor.
Sabe El que aínda as persoas
máis despegadas dos demais,
aspiran a vivir un amor grande.
E sabe que non é fácil encontrar a medida
para calcular a cantidade e a calidade do
amor.

9. “Este é o meu mandamento:
Xesús dixera aos seus:
que vos amedes uns a outros como eu vos amei”.
Unha vida non abondará para descubrir a riqueza daquelas palabras.

10. Tratábase dun mandamento:
O seu, propio e característico.
Sempre existira o amor, pero agora presentábase
como o testamento último do Señor.

11. Amarse uns a outros é unha aventura
de universalidade e totalidade.
Non se cumpre cando un se limita a
“ser bo amigo dos seus amigos”.
Iso fano tamén os pagáns.
e ata os animais.

12. Amar coma El amou.
Esa é a medida
do amor cristián.
Seremos cristiáns
os que amemos coma El:
é dicir, ata a morte.

14. José Román Flecha Andrés
PALABRA DO SEÑOR –Salamanca
Presentación: Antonia Castro Panero
Música: Relaxación con violíns