1. Ruth mirou na súa caixa de correo, pero só había unha carta.

2. Colleuna e mirouna antes de abrila, pero logo observouna con máis coidado.

3. Non tiña selo nin marcas do correo, soamente o seu nome e dirección. Leu a carta:

4. Querida Ruth:

5. Estarei na túa veciñanza o sábado pola tarde e pasarei a visitarte.

6. Con agarimo,

7. Xesús

8. As súas mans tremían cando puxo a carta sobre a mesa.

9. "Por que quererá vir visitarme o Señor?

10. Non son ninguén en especial, non teño nada que ofrecerlle...

11. Pensando niso, Ruth recordou o baleiro reinante nos estantes da súa cocina.

12. Ai non! Non teño nada para ofrecerlle!

13. Terei que ir mercar algo.

14. Ben, mercarei algo de pan e algunha outra cousa, polo menos.

15. Botouse un abrigo encima e saíu con présa.

16. Un molete de pan, media libra de pavo e un cartón de leite...

17. E Ruth quedou con soamente dous euros que le deberían durar ata o luns.

18. Aínda así sintiuse ben de camiño á casa, cos seus humildes ingredientes baixo o brazo.

19. - “Oia, señora, pode axudar, señora?”

20. Ruth estaba tan absorta pensando na cea que non veu as dúas figuras que estaban de pé no corredor. Un home e unha muller, os dous vestidos con pouco máis que farrapos.

21. - “Mire, señora, non teño emprego, vostede sabe…, e a miña muller e mais eu estivemos vivindo alá fóra na rúa e, vaia,

22. como está facendo frío e pícanos a fame…, e mire, se vostede nos pode axudar, señora, estariamoslle moi agradecidos...”

23. Ruth mirounos con máis coidado.

24. Pensou que eles poderían obter algún emprego se realmente quixesen....

25. -”Señor, quixer axudar, pero eu mesma son unha muller pobre. Todo o que teño é unhas rebandas de pan, pero teño un hóspede importante

26. para esta noite e planeaba servirlle iso a El."

27. - "Si, ben…, si señora, entendo.

28. Grazas de todos modos."

29. O home puxo o seu brazo arredor dos hombreiros da muller e dirixíronse á saída. A medida que os vía saír, Ruth sentiu un

30. latexo familiar no seu corazón.

31. - "Señor, espere!"

32. A parella detívose e volveu a medida que Ruth corría cara a eles ata alcanzalos.

33. - “Mire: por que non toma esta comida? Algo se me ocorrerá para

34. servir ao meu invitado...”, e estendeu a man coa bolsa de víveres.

35. _ "Grazas, señora, moitas grazas!"

36. -"Si, grazas!", díxolle a muller e Ruth puido notar que estaba tremendo de frío. - "Sabe, teño outro abrigo na casa. Tome este", Ruth desabotoou o seu abrigo e púxollo sobre os hombreiros da muller. E sorrindo, volveu e regresou camiño da casa... sen o seu abrigo e sen nada que servir ao seu invitado. -"Grazas, señora, moitas grazas!"

37. Ruth estaba tremelicando cando chegou á entrada. Agora non

38. tiña nada para ofrecerlle ao Señor.

39. Buscou rapidamente a chave na carteira.

40. Mentres o facía, notou que había outra carta na caixa do correo.

41. "Que raro, o carteiro non vén dúas veces nun día."

42. Tomou o sobre e abriuno:

43. Querida Ruth:

44. Que bo foi volverte ver. Grazas pola deliciosa cea, e grazas tamén polo fermoso abrigo.

45. Con agarimo,

46. Xesús

47. O aire xa estaba frío, pero aínda sen o seu abrigo, Ruth non o notou. Se amas a Xesús, envía esta mensaxe a dez persoas.

48. Deberá saír das túas mans en 96 horas.

49. Terás unha moi agradable sorpresa.

50. Isto é verdade, aínda que non sexas supersticioso.

51. Manda isto a todos os teus amigos se amas a Xesús...