1. ปรัชญาอัตถิภาวนิยมของ

2. 

3. 

4. 

5. 

6. ซาร์ต เกิดที่ปารีสเมื่อ ค.ศ. 1905 บิดาเสียชีวิต
ตั้งแต่เป็นทารก ได้รับการเลี้ยงดูจากแม่ ยาย
และตา
เป็นนักเขียนนวนิยาย, นักบทละคร, นัก
ปรัชญา และผู้มีบทบาทสาคัญในแนวคิดอัตถิ
ภาวนิยม (Existentialism)
เป็นนักปรัชญาผู้ประกาศเสรีภาพของมนุษย์ใน
แง่ปัจเจกชน
ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมเมื่อปี พ.ศ.
2507 (ค.ศ. 1964) แต่ไม่ยอมรับรางวัลดังกล่าว
ซาร์ต คือ ใคร??

7. ซาร์ต ชอบอ่านและชอบเขียนหนังสือตั้งแต่วัยเยาว์ >> อายุ 9 ขวบ คิด
ว่าต้องเป็นนักเขียนเท่านั้นจึงจะมีชีวิตที่อมตะ
“ฉันมีชีวิตอยู่ได้เพราะฉันเขียน ทาให้ฉันสามารถหนีพ้นจากพวกผู้ใหญ่
ทั้งหลายได้...”
อายุ 12 ขวบ ละทิ้งความเชื่อเรื่องพระเจ้าโดยเด็ดขาด
“ณ บัดดล พระองค์ลับตาไปในท้องฟ้าสีคราม แล้วก็หายไปโดยไม่
ชี้แจงอะไรเลย ข้าพเจ้าจึงพูดกับตัวเองอย่างสุภาพแกมงงงวยว่า พระ
เจ้าไม่มีจริง ข้าพเจ้าถือเป็นการตัดสินใจขั้นเด็ดขาด”
ซาร์ต คือ ใคร??

8. ฌ็อง-ปอล ซาร์ต เข้ารับการศึกษาที่ เอโกล นอร์มาล ซูเปรีเยอร์ ระหว่างปี
ค.ศ. 1924 – ค.ศ. 1929 เมื่อเรียนจบ ก็ได้เป็นอาจารย์สาขาปรัชญาที่ เลอ
แอร์ฟ เมื่อปี ค.ศ. 1931
ระหว่างปี 1931 - 1945 ซาร์ตได้เป็นอาจารย์สอนปรัชญาหลายที่ รวมทั้งใน
อังกฤษ และสุดท้ายก็กลับมาที่ปารีส
เป็นทหารในสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อปี 1939 ต่อมาถูกจับเป็นเชลยในค่าย
กักกัน ปีถัดมาก็ได้รับการปลดปล่อย จึงมาร่วมตั้งหน่วยใต้ดินต่อต้าน
เยอรมัน
ช่วงเวลาที่สอนหนังสือนั้น ซาร์ตได้ตีพิมพ์หนังสือเรื่อง La Nausee, 1938
เป็นครั้งแรกที่ทาให้เขามีชื่อเสียง นวนิยายเรื่องนี้เขียนในรูปบันทึก
ประจาวัน เล่าถึงความรู้สึกชิงชัง เมื่อเผชิญหน้ากับโลกของทางวัตถุ ไม่
เพียงแต่โลกของคนอื่นเท่านั้น แต่ยังเป็นการรับรู้ถึงตัวของเขาด้วย
ซาร์ต คือ ใคร??

9. ตั้งแต่ยังเป็นนักเรียน ซาร์ตเบื่อชีวิตตามแบบแผน และสังคมของชน
ชั้นกลาง ต้องการแสวงหาอุดมการณ์ใหม่ที่เหมาะกับคนทุกคน
ซาร์ตไม่พอใจกับปรัชญาแบบดั้งเดิมที่เต็มไปด้วยแนวคิดแบบ
นามธรรม ที่ห่างไกลจากชีวิตที่แท้จริง
ซาร์ตสนใจศึกษาปรัชญาของเอ็ดมัน ฮุสเซิร์ล (ปรากฏการณ์นิยม -
Phenomenology), ไฮเดกเกอร์, อ่านงานของเกียกเกอการ์ด
แนวคิดของซาร์ตเกิดเป็น “อัตถิภาวนิยมแบบปรากฏการณ์วิทยา”
(Phenomenological existentialism) // “อัตถิภาวนิยมแบบอเทวะ”
(atheistic existentialism)
ซาร์ต คือ ใคร??

10. เมื่อสงครามสงบ และฝรั่งเศสได้รับการปลดปล่อยจากนาซีเยอรมัน ซาร์ต
ร่วมมือกับ กามูส์ (Albert Camus), โบวัวร์ (Simone de Beauvoir) และ
นักเขียนคนอื่นๆ ออกนิตยสาร ที่ปลุกใจให้ประชาชนเสียสละผลประโยชน์
และความสุขส่วนตัวเพื่อสร้างสังคมให้น่าอยู่กว่าเดิม
เรียกร้องให้ปรับปรุงสังคมตามแนวปรัชญาลัทธิอัตถิภาวนิยม >> มนุษย์ทั้ง
โลกมีภาวะเหมือนกัน คือ ไม่มีสารัตถะ มีแต่ภาวะเสรี จึงอยู่ในความ
รับผิดชอบของทุกคนที่จะให้คนแต่ละคนมีเสรีภาพอย่างแท้จริง
ถือคติ >> “แต่ละคนมีส่วนรับผิดชอบในความเลวร้ายที่เขาไม่พยายาม
ป้องกัน” (One is always responsible for what one does not try to prevent)
สนับสนุนลัทธิมาร์กซิส แต่คิดว่าควรปรับปรุงความคิดของมาร์กบางประการ
ให้เหมาะสมกับยุคสมัย
ซาร์ต คือ ใคร??

11. 

12. 

13. เรื่องราวการตั้งคาถามให้กับชีวิตของ
โรก็องแต็ง...(ฉันมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร?)
เขาคลื่นเหียนต่อชีวิตที่ซ้าซาก จาเจ
ของพวกชนชั้นกลาง ที่ก้มหน้าทาในสิ่ง
เดิมๆ โดยไม่เคยคิดถึงชีวิตแบบอื่นๆ
>> พวกโง่
คนควรหันมาสารวจความรู้สึกที่แท้จริง
ของตนเองว่าต้องการอะไร แล้ว
ตัดสินใจทาสิ่งนั้นให้กับตัวเอง
La Nausee – the first novel

14. โรก็องแต็งเป็นตัวแทนของซาร์ต ได้
แสวงหาความหมายให้กับชีวิตของตนใหม่
โดยการเป็นคนเขียนหนังสือ
การขจัดความไร้ความหมายของชีวิตก็คือ
การรู้จักสารวจความรู้สึกของตนเอง และลง
มือกระทากิจกรรมจากความรู้สึกที่แท้จริง
ของตน
เป็นหน้าที่ของบุคคลที่จะเป็นผู้สร้าง
สารัตถะให้แก่ตนเองอย่างอิสระ
เมื่อคนได้สร้างสารัตถะให้แก่ตนเอง
ความรู้สึกว่างเปล่า / ไร้จุดหมาย / ชีวิตดุจ
เครื่องจักรก็จะหมดไป
La Nausee – the first novel

15.  Being >> สิ่ง (ที่มีอยู่) >> Being in itself ,
Being for itself
มนุษย์กับโลก
ความว่างเปล่า (Nothingness)
มนุษย์กับเสรีภาพ (Freedom)
ชีวิตมนุษย์ไร้สาระ (Absurdity)
ความผิดหวังของมนุษย์ (Despairation)
การถูกทอดทิ้ง (Abandonment) ความ
กระวนกระวายใจ (Anxiety) และการ
หลอกตัวเอง (Bad faith)
แนวคิดสำคัญของซำร์ต

16. 

17.  The main idea of Jean-Paul Sartre is that we
are, as humans, "condemned to be free.“
 Theory states: there is no creator
 Lives are formed using the example of the
paper-cutter
 Sartre says that if one considered a paper-
cutter, one would assume that the creator
would have had a plan for it: an essence.

18. Sartre is an atheistic
existentialist
 What consequences does not believing in
God have for the existentialist?
 Existence precedes essence – we are
born and then make ourselves through our
choices.
 As we chose for ourselves we choose for
all humankind … How so?
 Anguish/Folornness.
 The existentialist feels these because without
the existence of God s/he is alone

19. 
 จุดเริ่มต้นของปรำกฏกำรณ์วิทยำคือกำรไม่เห็นด้วยกับคำอธิบำยด้ำนเดียวของศำสตร์ต่ำงๆ ที่มุ่ง
อธิบำยโลกด้วยวิธีวิทยำบำงประเภทที่จะนำมำซึ่งข้ออธิบำยที่เป็น “สำกล” และ “เป็นกลำง”
 ควำมพยำยำมของปรำกฏกำรณ์วิทยำในเบื้องต้นคือกำรเรียกร้องเอำชีวิตของโลกกลับคืนมำสู่
ปรัชญำอีกครั้งหนึ่ง >> เอ็ดมันด์ ฮุสเซิร์ล ต้องกำรเรียกร้องโลกแห่งชีวิตกลับมำคือ...
 กำรอธิบำยโลกใหม่ด้วยประสบกำรณ์จำกมนุษย์ในฐำนะบุรุษที่หนึ่ง ควำมพยำยำมประกำรนี้
เรียกร้องให้เรำต้องตอบคำถำมเรื่องธรรมชำติของกำรสำนึก เพรำะกำรสำนึกถึงสิ่งต่ำงๆ สำมำรถ
เรียกร้องสิ่งที่เป็นชีวิตกลับมำได้ สิ่งเหล่ำนี้ได้แก่ “ประสบกำรณ์” ในควำมหมำยที่กว้ำงที่สุด อันหมำย
รวมถึง อำรมณ์ควำมรู้สึก จินตนำกำร ควำมฝัน ควำมหวัง ควำมเชื่อ เป็นต้น
 ธรรมชำติของสำนึก คือ กำรมุ่งควำมสนใจไปที่กำรพุ่งไปของเจตสำนึก (intentionality) กำรสำนึกไม่
จำเป็นต้องพุ่งไปที่สิ่งที่มีอยู่ในโลกกำยภำพเท่ำนั้น หำกแต่สำมำรถพุ่งไปสู่สิ่งที่มีอยู่ในจินตนำกำร
และควำมทรงจำด้วย กำรสำนึกในรูปแบบนี้เองที่ทำให้สิ่งที่เรำสำนึกมีควำมหมำยต่อเรำ และด้วย
เหตุนี้เอง ปรำกฏกำรณ์วิทยำเน้นเรื่องควำมหมำยเป็นแกนกลำงในกำรอธิบำยสำนึก
Phenomenology

20. 
 ปรำกฏกำรณ์วิทยำมุ่งเน้นศึกษำ “ประสบกำรณ์” ของมนุษย์ในฐำนะประธำนบุรุษที่หนึ่งที่หมำย
รวมจินตนำกำร ควำมฝัน อำรมณ์ ควำมรู้สึกร่วม ไว้กับควำมหมำยของประสบกำรณ์ด้วย
กำรศึกษำดังกล่ำวมุ่งเน้นไปที่สำนึกของมนุษย์ และกำรพุ่งไปของเจตสำนึก นี่เองคือจุดยืนของ
ปรำกฏกำรณ์วิทยำ
 ฌองปอล ซำร์ต (Jean-Paul Sartre, 1905-1980) เสนอใน Being and Nothingness (1992) ว่ำ
นอกจำกสำนึกจะพุ่งสู่สิ่งที่อยู่ภำยนอกสำนึกแล้ว สำนึกยังสำนึกตัวเองได้ด้วย ***กำรเสนอเช่นนี้
ส่งผลต่อวิธีคิดแบบปรำกฏกำรณ์วิทยำสองประเด็นใหญ่คือ
 เรื่องที่หนึ่ง คำว่ำ “ฉัน” กลำยเป็นเพียงฉำกอันต่อเนื่องของสำนึก ตัวฉันไม่มีแก่นแกนหรือแก่นสำร
แต่อย่ำงใด ฉันเป็นเพียง “ควำมว่ำงเปล่ำ” (néant หรือ nothingness) เท่ำนั้น ไม่มีจิตไม่มีแก่น
สำรใดๆ ทั้งสิ้น
 ซำร์ต พูดอย่ำงชัดเจนว่ำ ดำไซน์คือสัตที่สำมำรถ “กระชำก” ตนเองออกจำกสิ่งที่ตัวเองเป็น กำร
ดึงตัวเองในลักษณะดังกล่ำวทำให้เกิดช่วงว่ำงหรือ “ควำมว่ำงเปล่ำ” ทำงภววิทยำขึ้นระหว่ำงตัว
เรำที่เป็นอยู่และตัวเรำในอนำคต****
Phenomenology

21. 
 ซำร์ต *** ได้รับอิทธิพลโดยตรงจำก ไฮเดกเกอร์
ไฮเดกเกอร์ >> มองมนุษย์แบบสัตภำวะ คือ มองว่ำธรรมชำติมนุษย์คือกำรที่
มนุษย์มีควำมหมำยของชีวิตที่ปลำยเปิด ที่จะนิยำมตนเองให้เป็นสิ่งใดก็ได้
ซำร์ต กล่ำวว่ำ >> มนุษย์มองเห็นควำมว่ำงเปล่ำที่ปรำกฎผ่ำนกำรสำนึกตนเอง
เช่น นำย ก เป็นคนขี้เกียจ แต่ต่อมำก็สำนึกได้ว่ำ กำรเป็นคนขยันจะทำให้ตนเอง
มีอนำคต กำรสำนึกตนเองในลักษณะนี้ทำให้เกิดช่องว่ำงขึ้นระหว่ำง นำย ก ที่ขี้
เกียจกับนำย ก ที่มีอนำคต ซำร์ต มองเห็นช่องว่ำงตรงนี้และเรียกสิ่งนี้ว่ำควำม
ว่ำงเปล่ำอันเป็น “แก่นแกน” ของมนุษย์ และช่องว่ำงตรงนี้เองที่ทำให้มนุษย์มี
ภำวะปลำยเปิด

22. 
ประกำรต่อมำ >> “กำรสำนึกตัวเอง” แสดงว่ำ ควำมเป็นมนุษย์คืออิสรภำพ เพรำะ
อิสรภำพโดยตัวของมันเองไม่มีแก่นสำร >> ด้วยควำมสำมำรถของสำนึกที่มีต่อ
ตัวเอง มนุษย์สำมำรถนิยำมให้ค่ำตนเองได้อย่ำงอิสระไร้ขอบเขต
ประเด็นเรื่องควำมว่ำงเปล่ำและอิสรภำพแบบสัมบูรณ์นี่เอง ที่ทำให้ซำร์ต เรียกมนุษย์
ในฐำนะดำไซน์ว่ำสัตเพื่อตัวเอง (être pour-soi หรือ being-for-itself) โดยนิยำมว่ำ
สัตเพื่อตัวเองสำมำรถสำนึกตัวเองได้ คือ มีอิสระไร้ขอบเขตที่จะนิยำมตัวเองให้เป็น
อะไรก็ได้ด้วยควำมสำมำรถของสำนึก และเนื่องจำกสัตเพื่อตัวเองเป็นเพียง “ควำม
ว่ำงเปล่ำ” ดังนั้น สัตเพื่อตัวเองจึงเป็นสิ่งที่ตัวเองไม่เป็น และไม่เป็นสิ่งที่ตัวเองเป็น
สิ่งที่ตรงข้ำมกับสัตเพื่อตัวเองคือ สัตในตัวเอง (être en-soi หรือ being-in-itself) ที่
สำนึกตัวเองและโลกไม่ได้ นำเอำควำมว่ำงเปล่ำมำสู่มนุษย์ไม่ได้ เป็นสิ่งที่ตัวมันเอง
เป็น และไม่เป็นสิ่งที่ตัวมันเองไม่เป็น เช่น โต๊ะ เป็นสัตเพื่อตัวเองที่ไม่สำมำรถสำนึกได้
เป็นโต๊ะอยู่วันยังค่ำ และไม่สำมำรถเป็นสิ่งอื่นได้นอกจำกโต๊ะ

23. 
ซำร์ต ได้ตีควำมเรื่องภำวะของดำไซน์ของ
ไฮเดกเกอร์และนำมำใช้ในปรัชญำของตน
สำหรับไฮเดกเกอร์นั้น มนุษย์เป็นเพียงภำวะ ไม่มี
แก่นแกน แต่ซำร์ต ไปไกลว่ำในแง่ที่สำมำรถให้ค่ำ
“ภำวะ” (being) ว่ำเป็นอิสระแบบสัมบูรณ์ และสิ่ง
นี้คือ “แก่นแกน” ของควำมเป็นมนุษย์
ควำมว่ำงเปล่ำหรืออิสระแบบสัมบูรณ์ที่ซำร์ต
เสนอ >> เท่ำกับเป็นกำรบอกเป็นนัยยะว่ำมนุษย์
มีควำมสำมำรถที่จะ “ก้ำวข้ำม” (transcend)
ข้อจำกัดของตนเองได้อย่ำงไร้ข้อจำกัด
ขอบคุณข้อมูล จาก
http://www.parst.or.th/philospedia/phenomen
ology.html#6

24.  Being มี 2 ชนิด
1. สัตในตัวเอง (Being – in – itself) >> วัตถุทั้งหลาย ที่ไร้สานึก
เป็นสิ่งที่มีอยู่ แต่ไม่รู้ตัวว่ามีคุณค่าหรือประโยชน์อะไร มีลักษณะ
ตายตัว ปราศจากการเปลี่ยนแปลงและความเป็นไปได้ต่างๆ และ
ไม่มีเหตุผลในการมีอยู่
 2. สัตสาหรับตัวเอง (Being – for – itself) >> สิ่งที่มีอยู่ที่มีความ
สานึก >> สามารถกาหนดคุณค่าให้แก่ทุกสิ่งเพื่อตนเองได้ >>
มนุษย์
มนุษย์จึงเป็นสิ่งที่มีอยู่ที่แปลกเด่นไปกว่าสิ่งอื่น เพราะมีสานึก >>
การมีอยู่ของมนุษย์ จึงเรียก “อัตถิภาวนิยม” (Existence)
Being >> สิ่ง (ที่มีอยู่)

25. มนุษย์เป็นสิ่งที่สามารถกาหนดความหมายให้กับวัตถุได้
เมื่อมนุษย์มีเจตนารมณ์บางอย่าง มนุษย์ก็จะลงมือกระทา
กิจกรรม >> สิ่งที่อยู่รอบตัวมนุษย์ก็จะถูกแปลความหมายให้เป็น
เครื่องมือสนองการกระทาและเจตนารมณ์นั้นๆ
มนุษย์เป็นสิ่ง (Being) ที่สามารถกาหนดความหมายให้กับวัตถุได้
>> มนุษย์เป็นผู้สร้างโลกของตนเอง ตามเจตนารมณ์ของตน
สิ่งที่มีคุณค่า คือ สิ่งที่มีความหมาย และเราให้ความสนใจมันเท่า
นั้นเอง
มนุษย์กับโลก

26. มนุษย์ไม่มีธรรมชาติ หรือลักษณะใดๆ ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด
เพราะไม่มีพระเจ้ามาออกแบบ สร้างสรรค์ให้มนุษย์
ลักษณะสาคัญของมนุษย์ คือ ความว่างเปล่า (Nothingness) หรือ
การไม่มีสภาวะเป็นจริง >> ธรรมชาติ หรือ สารัตถะของแต่ละ
บุคคลจะเกิดขึ้นพร้อมกับสิ่งที่มนุษย์ตัดสินใจเลือกกระทา
มนุษย์ คือ ความว่างเปล่า (Nothingness)

27. Folornness (ความสิ้นหวัง)
 "God does not exist and we must face all the
consequences."
 Why does this distress the existentialist?
 Because finding values in the "heaven of
ideas" disappears. (see Nietzsche)
 If existence precedes essence , we cannot
fall back on a fixed and given human nature.
There are no excuses.

28.  มนุษย์ถูกสาปให้มีเสรีภาพ >> มนุษย์ไม่ได้สร้างตัวเองขึ้น แต่
เขาก็มีเสรีภาพ >> ทันทีที่มนุษย์ถูกเหวี่ยงเข้ามาในโลก เขาคือ
ผู้รับผิดชอบทุกอย่างที่เขาทา
เสรีภาพคือธาตุแท้ของมนุษย์ >> มนุษย์มีทางเลือกเสมอ และมี
เสรีภาพที่จะปฏิเสธได้ >> ไม่มีที่ใด หรือในสถานการณ์ใดเลยที่
มนุษย์จะไม่มีเสรีภาพ
เสรีภาพทาให้มนุษย์ต้องเลือกไปตลอดชีวิต แม้จะเกิดความ
อ้างว้าง หว้าเหว่ โดดเดี่ยว ที่พึ่งพาหลักเกณฑ์ใดไม่ได้ แต่มนุษย์
ก็จะเป็นเสรีชนอย่างภาคภูมิ
มนุษย์กับเสรีภาพ (Freedom)

29. 
เสรีภาพต้องมาคู่กับความรับผิดชอบ >> มนุษย์ต้อง
รับผิดชอบกับทุกสิ่งที่เขาทา
การเลี่ยงความรับผิดชอบ หรือ ปฏิเสธเสรีภาพ ทาให้มนุษย์
เกิดความรู้สึก “หงุดหงิด” “เซ็ง” “เอียน” จิตใจอยู่ในสภาพ
“Alienation” (ความแปลกแยก) >> ทาให้ไม่เกิดความภูมิใจใน
ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของตน
นักปรัชญาอัตถิภาวนิยม เรียกร้องให้มนุษย์กลับมาสู่ตัวเอง
สู่เสรีภาพ สู่การสร้างสรรค์ตัวเองให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์และ
มีศักดิ์ศรี แม้จะอ้างว้าง โดดเดี่ยวก็ต้องทน

30. Man is "condemned to be free"
 Why condemned? Why free?
 What is Sartre's view of failing to act?
 Hint: "man is nothing else than his plan."
 What can we count on?
 That which is in our power.
 There are no excuses outside ourselves
 “Love” equals a person's being in love
 “Genius” is nothing other than that
expressed in works of art.

31. "Culture" and freedom
 Some say we are determined by our culture.
How does Sartre respond?
 Man is free to determine his existence in
relation to the culture [culture is a condition,
not a characteristic]
 "There is a universality of man"; but it is not
given, it is being perpetually made."
 "I build the universal in choosing myself"

32. 
“มนุษย์มิใช่อะไรอื่น นอกจากผลิตผลที่
เขาสร้างขึ้นให้แก่ตัวเอง นั่นคือ หลัก
ข้อแรกของเอ็กซิสเท็นเชียลิสม์... คา
กล่าวนี้มิได้หมายความอื่นใด นอกจาก
ว่า เริ่มแรกก็มีชีวิตมนุษย์ขึ้นก่อน แล้ว
มนุษย์ก็หมุนไปสู่อนาคต เขาเป็นสิ่งที่รู้
สานึกตัวเอง และวาดภาพตัวเองใน
อนาคตได้...เขาไม่ใช่ตะไคร่น้า ขยะ
หรือ ดอกไม้ ไม่มีอะไรในสวรรค์ที่มีมา
ก่อนการมีชีวิตของมนุษย์ มนุษย์จึง
จะต้องเป็นสิ่งที่ตัวเขาเองวาดให้เป็น”

33. 
เสรีภาพไม่มีขอบเขตจากัด จริงหรือ?

34. 
เสรีภำพในกำรเลือก (1)
ควำมสำมำรถที่จะทำตำมกำรตัดสินใจ (2)
เสรีภำพในกำรเลือกนั้นอยู่ในขอบเขตของเรำเอง จึง
ไม่มีอะไรมำกีดกันได้ *** แต่ในทำงตรงกันข้ำม
ควำมสำเร็จที่จะทำตำมกำรตัดสินใจขึ้นอยู่กับปัจจัย
ต่ำงๆ นอกตัวเรำ
......ดังนั้น เสรีภำพที่จะทำได้ตำมควำมต้องกำรจึง
ต้องมีขอบเขตจำกัด ??

35. ชีวิตของมนุษย์ไร้สาระ ประหลาด
หรือ หาเหตุผลไม่ได้ (Absurdity)
การกระทาของมนุษย์ในแต่ละขณะ
ล้วนแต่เกิดจากการเลือกของมนุษย์
โดยไม่จาเป็นต้องมีสาเหตุมาจาก
ธรรมชาติภายในของมนุษย์หรือ
แม้แต่จุดหมาย
ดังนั้น การกระทาของมนุษย์จึงเป็น
อิสระอย่างแท้จริง จนอธิบายสาเหตุ
ไม่ได้ >> ทาเพราะอยากทา
ชีวิตมนุษย์ไร้สาระ (Absurdity)

36. มนุษย์มีความอยาก ความปรารถนา แต่สาหรับซาร์ต มนุษย์ไม่มีทาง
จะสมหวังได้เลย เพราะมนุษย์ต้องการสิ่งที่ขัดแย้งกับตัวเอง >> ความ
รักเป็นทุกข์ >> เพราะมนุษย์ต้องการสิ่งที่ขัดแย้งกันเอง คือ ต้องการ
ให้สิ่งที่ตนต้องการครอบครองนั้นมีเสรีภาพ และไม่มีเสรีภาพในเวลา
เดียวกัน >> ความรัก คือ การครอบครองเสรีชน ^__^
แม้มนุษย์จะมีเสรีภาพ แต่ในการเลือกของมนุษย์อาจไม่สมหวังไปทุก
อย่าง >> มนุษย์จึงมีความผิดหวังอยู่เสมอ และความทุกข์ก็มิอาจ
หลีกเลี่ยงได้ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่
เมื่อมีความตายเกิดขึ้นกับตน ก็หมายความว่า ความเป็นมนุษย์สิ้นสุด
ลงแล้ว ซึ่งเท่ากับว่าเขาไม่ต้องเลือก และไม่มีความผิดหวังอีกต่อไป
ความผิดหวังของมนุษย์

37. เมื่อมนุษย์มีเสรีภำพ >> มนุษย์สำมำรถ
เปลี่ยนแปลงตัวเอง และเปลี่ยนแปลงโลก
ด้วยกำรเลือกกระทำต่ำงๆ >> ทำให้เกิด
ควำมรับผิดชอบขึ้นมำกมำย >> ทำให้เกิด
ควำมทุกข์ และควำมกระวนกระวำยใจ
(Anxiety)
มนุษย์รู้สึกว่ำตัวเองถูกโยนเข้ำมำในโลก
และถูกพระเจ้ำทอดทิ้ง / ไม่มีเกณฑ์ศีลธรรม
ใดๆ เป็นหลักยึดได้อย่ำงแท้จริง
(Abandonment)
การถูกทอดทิ้ง (Abandonment)
ความกระวนกระวายใจ (Anxiety)

38. ในความคิดของซาร์ต >> มนุษย์จะต้อง
รับผิดชอบกับการสร้างโลกที่เขาเลือก
ขึ้นมา
การเลือกของมนุษย์คนหนึ่ง จะเกี่ยวข้อง
กับคนอื่นๆ ด้วย ในฐานะที่เป็นตัวอย่าง
การกระทาและเป็นพันธกิจของชีวิต
ดังนั้น มนุษย์จึงมีความรับผิดชอบทาง
สังคมรวมอยู่
การเลือกการกระทาต่างๆ ของคนแต่ละ
คนจะเกี่ยวข้องกับมวลมนุษย์โดยรวม
Being for the other

39. 
จำกสภำพเงื่อนไขของมนุษย์ >> มนุษย์ คือ
เสรีภำพ คือ ควำมว่ำงเปล่ำ และคือควำม
กังวลใจ >> ทำให้คนมีแนวโน้มที่จะหลอก
ตัวเอง หรือ Bad Faith
กำรมีชีวิตอยู่โดยกำรหลอกตัวเอง คือ กำร
สูญเสียตัวตนที่แท้จริงภำยในไป สูญเสีย
เสรีภำพ และสูญเสียควำมรับผิดชอบต่อกำร
เลือก
Bad Faith หมำยถึงกำรทำตัวเองให้เป็นวัตถุ
ไร้ชีวิตมำกกว่ำทำตัวให้เป็นคน หรือ ปัจเจก
ชน
การหลอกตัวเอง (Bad faith)

40. Two kinds of Humanism
1. Man as an end and a higher value:
 Value is assigned in relation to the best
that certain men have done.
 Sartre’s Critique: man isn't an "end",
because he is "always in the making"
2. Man as losing himself outside of himself.
Pursuing goals outside himself.
 Sartre believes that existentialism is
optimistic: a doctrine of action.

41. Man is not a "thing"
 Even the worst conditions do not render a man
inhuman.
 Everything that happens to me is mine
 To decide to be non-human is still MY
decision.. (Frankl - concentration camp)
 Example of war:
 If I am mobilized for war, it is MY war.
 "For lack of getting out of it, I have chosen it."

42. An example
 A young man in France during WWII is
faced with the choice of going to war or
staying with his grandmother who needs
him. He decides to go talk with a priest,
hoping the priest will make the choice for
him.
 What does Sartre say ?
 He has already made his choice by going to
the priest rather than a military official.

43. Absolute Freedom ,
that’s for dicision to
choose....??
Because of
abandonment

44. Is Sartre right?
• Are we entirely
responsible for
ourselves?
• What about nature
vs. nurture?
• Is there any inherent
meaning in life?
• Does our freedom to
choose really induce us
to take responsibility for
ourselves?
• If I know I’m going to
die in the end, why
should I bother to worry
about the effects of my
actions?

46.  A. Madrid
 B. Paris
 C. Africa
 D. America
B

47.  A. Discipline
 B. Paper- Eater
 C. Paper- Cutter
 D. Paper-Trim
C

48.  A. Essence
 B. Existence
 C. Manipulation
 D. Being
A

49.  True
 False
TRUE

50.  A. Philosophy
 B. Consciousness
 C. Existentialism philosophy
 D. Naturism
C

51.  True
 False
FALSE, He believes that
man is a useless passion

52.  What is the name of Sartre’s novel????
La Nausée

53.  ปรัชญาอัตถิภาวนิยม เรียกร้องให้มนุษย์กลับมาสู่ตัวเอง สู่เสรีภาพ สู่การ
สร้างสรรค์ตัวเองให้เป็นมนุษย์ที่แท้อย่างมีศักดิ์ศรี ถึงแม้จะรู้สึกปวดร้าว หรือ
หว้าเหว่ โดดเดี่ยว ก็ต้องทน.... ถ้ามนุษย์เป็นเสรีชนอย่างภาคภูมิแล้ว มนุษย์ก็
ต้องยอมรับสภาพเช่นนี้....
 (นิพาดา เทวกุล)

55. ดาวน์โหลดไฟล์นี้ได้ที่
www.philosophychicchic.com
สนุกกับการเรียนรู้ปรัชญาและศาสนาแบบชิคๆ เคียงคู่รอยยิ้ม