1. วิถีผู้ชนะ
ฉบับคนเก่ง
แบบเป็ ด
HOW TO BE BETTER
AT (ALMOST)
EVERYTHING
Pat Flynn

2. วิถีผู้ชนะฉบับคนเก่งแบบเป็ด
HOW TO BE BETTER AT (ALMOST) EVERYTHING
Copyright © 2019 Pat Flynn
This edition published by arrangement with Kaplan/DeFiore Rights through
Bridge Communications Co., Ltd.
Thai language translation copyright © 2020 by Superposition Co., Ltd.
All right reserved.
เลขมาตรฐานสากลประจ�าหนังสือ 978-616-8109-19-9
ผู้เขียน: Pat Flynn
ผู้แปล: ปฏิภาณ กุลวพันธ์
กองบรรณาธิการ: จิรวรรณ วงค�าเสา, ปิยะพงษ์ ศิริสุทธานันท์,
ธีร์ มีนสุข, ธีพร บรรจงเปลี่ยน
ออกแบบปก: สิริกุล ราษฎร์ดุษดี
จัดรูปเล่ม: อรณัญช์ สุขเกษม
ราคา 225 บาท
จัดพิมพ์โดย ส�านักพิมพ์บิงโก
ภายในเครือ บริษัท ซุปเปอร์โพซิชั่น จ�ากัด (Superposition Co., Ltd.)
18 ซอยดุลิยา ถนนกาญจนาภิเษก แขวงบางระมาด เขตตลิ่งชัน กทม. 10170
อีเมล superposition.books@gmail.com
โทรศัพท์ 094-810-7272
เว็บไซต์ www.bingobook.co เฟซบุ๊ก www.facebook.com/bingobooks
จัดจ�าหน่ายโดย
บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จ�ากัด (มหาชน) SE-EDUCATION Public Company Limited
เลขที่ 1858/87-90 ถนนเทพรัตน แขวงบางนาใต้ เขตบางนา กรุงเทพฯ 10260
โทร. 0-2826-8000 โทรสาร 0-2826-8999
เว็บไซต์ www.se-ed.com
พิมพ์ที่ Pimdee โทรศัพท์ 02-401-9401
หากต้องการสั่งซื้อเป็นจ�านวนมาก กรุณาติดต่อรับส่วนลดได้ที่ บริษัท ซุปเปอร์โพซิชั่น จ�ากัด
อีเมล superposition.books@gmail.com

3. สารบัญ
บทนํา
บทที่ 1: เมื่อ “เก่งกว้าง” เป็นศัตรูกับ “เก่งลึก”
บทที่ 2: ปลดปล่อยอิสระจากข้อจํากัด
บทที่ 3: 5 กฎเหล็กเปลี่ยนคุณเป็นสุดยอด
คนเก่งกว้าง
บทที่ 4: แนวทางฝึกฝนให้เก่งและพัฒนาให้เร็ว
บทที่ 5: เราจะเริ่มใช้ทักษะพื้นฐานได้อย่างไร
บทที่ 6: ทักษะที่คุณสนใจ (แต่อาจไม่จําเป็น)
บทที่ 7: ทักษะจําเป็น (แต่คุณอาจไม่สนใจ)
บทส่งท้าย
ประวัติของเหล่าคนเก่งแบบเป็ดชื่อดัง
4
14
26
34
62
90
152
168
184
198

4. บทนํา
ทําไมการเก่งหลายด้าน
จึงดีกว่า
การเก่งด้านเดียวจนสุดทาง?

5. 5บทนํา
คุณไม่ต้องเก่งที่สุดในโลกเพื่อประสบความสําเร็จ
คุณไม่ต้องเป็นที่หนึ่งเพื่อสร้างชื่อเสียงและฐานะให้รํ่ารวย
คุณแค่ต้อง “เก่ง” หรือ “เก่งให้มากพอ”
ในหลายทักษะ แล้วค่อยนําทักษะที่มีมาใช้ร่วมกัน
เพื่อสร้างความสําเร็จให้กับคุณ
“จงเก่งด้านเดียวจนเป็นผู้เชี่ยวชาญไปเลย”อาจเป็นความเชื่อที่คน
ส่วนใหญ่ถูกปลูกฝังมาตั้งแต่ยังเด็ก แต่ผมคิดว่ามันคือกับดัก หนังสือ
เล่มนี้จะช่วยคุณหลุดพ้นจากกับดักนี้เอง
ผมไม่ได้จะสอนวิธีเริ่มท�าธุรกิจทีละขั้นตอน แต่ผมจะสอน
ขั้นตอนเดียวให้คุณรู้จักเรียนรู้ทักษะใหม่ๆเพื่อน�ามันมาใช้เริ่มท�าธุรกิจ
แม้วิธีนี้จะไม่ได้การันตีความส�าเร็จให้คุณอย่างน้อยมันก็ช่วยเพิ่มโอกาส
ให้คุณประสบความส�าเร็จได้มากขึ้นแน่นอน
คู่แข่งทางธุรกิจและสภาพเศรษฐกิจอันย�่าแย่อาจพรากเอาธุรกิจ
ของคุณไปได้ทุกเมื่อ แต่ไม่มีใครพรากเอาทักษะที่คุณมีออกไปได้

6. วิถีผู้ชนะฉบับคนเก่งแบบเป็ ด6
เว้นแต่คุณจะถูกพรากเอาชีวิตไปดังนั้นถึงคุณจะไม่ได้เกิดมาพร้อมกับ
ดีเอ็นเอสุดฉลาด คุณก็ท�าความเข้าใจเนื้อหาในหนังสือเล่มนี้ได้ ขอแค่
ตั้งใจศึกษาก็พอแล้ว
ถ้าคุณอยากอ่านเรื่องราวสร้างแรงบันดาลใจผมขอบอกก่อนเลย
ว่าหนังสือเล่มนี้อาจให้คุณได้ไม่มาก แต่ถ้าคุณอยากอ่านเรื่องราวของ
มนุษย์คนหนึ่งที่เกิดมาบนโลกนี้โดยไม่มีความสามารถพิเศษใดๆติดตัว
คนที่ฝ่าฟันมาทั้งชีวิตจนเอาชนะโรคประสาทได้คนที่ไขว่คว้าทักษะใหม่ๆ
อยู่ตลอด คนที่เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตแบบเดิมๆ จนประสบความส�าเร็จ
คนที่เป็นทั้งนักดนตรีนักเทควันโดสายด�าคนดังด้านการออกก�าลังกาย
และนักเขียนรวมไปถึงเรื่องราวอื่นๆที่อาจไม่เกี่ยวข้องนักแต่ก็ผสมผสาน
กันอย่างมีพลัง
ผมมีเรื่องสนุกๆ ทั้งหมดนี้ให้คุณอ่านครับ
หนังสือเล่มนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับ “วิถีของคนเก่งแบบเป็ด”
เป้าหมายของหนังสือเล่มนี้คือสอนให้เป็ดอย่างคุณท�าหลายๆ สิ่งได้
เก่งกว่าคนส่วนใหญ่แม้คุณจะไม่มีทักษะใดเลยที่เชี่ยวชาญสุดๆก็ตาม
ผมเชื่อในวิถีของคนเก่งแบบเป็ดเพราะอะไรน่ะเหรอ?
เหตุผลแรกคือ คนเก่งแบบเป็ดจะเป็นคนที่ไม่น่าเบื่อ เพราะ
นี่คือคุณสมบัติที่น้อยคนนักจะมีคนส่วนใหญ่มีทักษะหนึ่งหรือสองอย่าง
ในระดับปานกลาง และไม่มีทักษะอื่นเลย คนเหล่านี้อาจท�าเรื่องง่ายๆ
อย่างการปลูกต้นไม้ไม่เป็นด้วยซ�้า
ผมไม่รู้ว่าการปลูกต้นไม้ยากแค่ไหน ต้นไม้ต้นแรกของผมถูก
เพื่อนร่วมห้องสมัยเรียนมหาวิทยาลัยขโมยไป เพราะเขาคิดว่ามันเป็น

7. 7บทนํา
ต้นกัญชา!จะบ้าเหรอไงนั่นมันแค่ต้นไม้ธรรมดาๆที่แม่ผมให้มาเท่านั้น
ผมรู้ว่าเพื่อนร่วมห้องของผมเป็นคนขโมยไป เพราะวันหนึ่ง
ผมเห็นต้นไม้นั้นอยู่ในห้องเรียนตรงฝั่งเขาโดยบังเอิญผมเลยเข้าไปพูด
กับเขาว่า “เพื่อน นายขโมยต้นไม้ฉันไปใช่ไหม?”
เขาบอกให้ผมใจเย็นก่อน ผมเลยตอบกลับไปว่า “ฉันไม่รู้หรอก
ว่านายคิดอะไรอยู่ แต่ไอ้ต้นไม้นั้นน่ะ มันไม่ใช่ต้นกัญชาหรอกนะ!”
แล้วผมก็ผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้ นี่แหละชีวิต
เหตุผลที่สองคือ ถ้าคุณสนใจท�าธุรกิจหรือก�าลังท�าธุรกิจอยู่
ยิ่งคุณเรียนรู้ทักษะหลายๆ ด้าน ยิ่งเป็นผลดีต่อคุณมากกว่า เพราะ
คุณจะมีความสามารถรอบด้านกว่าคนที่เก่งเพียงด้านเดียว และคุณ
ยังประยุกต์ใช้ทักษะต่างๆ ร่วมกันเพื่อสร้างประโยชน์แก่ผู้อื่นได้ด้วย
นี่คือสิ่งที่ผมตั้งใจจะสอนคุณดังนั้นคุณแค่ท�าตัวสบายๆรออ่านได้เลย
เหตุผลสุดท้ายก็คือความสุข คนเราจะมีความสุขเมื่อรู้สึกมี
ส่วนร่วมและเพลิดเพลินไปกับการท�าสิ่งดีๆ ความสุขไม่ได้มาจากสิ่ง
ที่เราได้รับแต่มาจากสิ่งที่เราพยายามท�าต่างหากพูดอีกอย่างคือทักษะ
ต่างๆ คือสิ่งที่ดี เพราะมันจะน�าพาสิ่งดีๆ มาให้เรา
สรุปว่าหนังสือเล่มนี้จะสอนให้คุณเก่งหรือเก่งมากๆ ในหลายๆ
ด้าน จากนั้นค่อยเรียนรู้ที่จะน�าความสามารถเหล่านั้นมาหลอมรวม
กันเพื่อสร้างข้อได้เปรียบซึ่งน�าไปสู่ความส�าเร็จและความสุขในเวลา
เดียวกัน
เคล็ดลับก็คือ การเป็นเป็ดที่เก่งสารพัดเรื่องแต่ไม่ได้เก่งที่สุด
สักอย่าง (ผมบอกคุณไปแล้วล่ะ)

8. วิถีผู้ชนะฉบับคนเก่งแบบเป็ ด8
ส่วนศัตรูของคุณก็คือคนที่เชี่ยวชาญด้านเดียวเป็นพิเศษนั่นเอง
(จุ๊ๆ อย่าเสียงดังไปครับ)
ผมอยากสอนให้คุณรู้จักเลือกทักษะที่จะฝึกและวิธีพัฒนา
ทักษะต่างๆ ให้เก่งขึ้น แล้วคุณก็ใช้ทักษะที่มีเพื่อสร้างชื่อเสียงหรือ
น�าพาธุรกิจของคุณไปถึงฝันแต่ปัญหาก็คือหนังสือพัฒนาตัวเองสมัยนี้
ส่วนใหญ่มักมีเนื้อหาเฉพาะทาง เช่น “วิธีสร้างความมั่นใจเมื่อคุณเริ่ม
อ้วนเกินไป” หรือ “วิธีสร้างตัวตนบนโลกออนไลน์” ไม่มีใครสอนคุณ
เหมือนที่ผมจะสอนในหนังสือเล่มนี้เลย
แม้ว่าผมจะเห็นด้วยกับการสร้างความมั่นใจเมื่อคุณเริ่มอ้วน
เกินไป(ผมเคยเป็นแบบนั้นมาก่อนผมจะเล่าให้ฟังภายหลังครับ)และ
การสร้างตัวตนบนโลกออนไลน์แต่ทักษะพวกนี้ไม่ช่วยให้คุณมีความสุข
และประสบความส�าเร็จในขั้นพื้นฐานเลยแม้แต่น้อย
อยากมีความสุขก็ต้องใช้ทักษะนึงอยากท�าธุรกิจส�าเร็จก็ต้องใช้
อีกทักษะนึงดังนั้นผมจะสอนแนวทางในการรับเอาทักษะที่คุณต้องการ
จากนั้นก็น�าทักษะดังกล่าวมาผสมผสานกันเพื่อค้นหาความกระหาย
ในการแข่งขันและปลุกความคิดสร้างสรรค์ในตัวคุณ
แล้วผมล่ะเป็นคนที่มีความคิดสร้างสรรค์แบบสุดๆ หรือเปล่า?
ผมน่าจะมีความคิดสร้างสรรค์นะ ผมวาดรูป อัดเพลง และ
เขียนหนังสือ แถมผมยังเคยลงแข่งเล่นวิดีโอเกมด้วย ผมท�าผลงาน
ได้ดีกว่าที่คิดเชียวนะ เพราะผมชนะคู่แข่งรอบแรกมาได้ แต่เหตุผลที่
ผมมีความคิดสร้างสรรค์ก็เพราะเป็ดแบบผมเป็น “คนเก่งกว้าง”
นั่นเอง

9. 9บทนํา
ผมเก่งหลายอย่างและท�าเงินได้จากหลายทักษะที่มีแต่ที่ส�าคัญ
กว่าเงินคือผมมีช่วงเวลาที่ค่อนข้างสนุกสนานเวลาท�าสิ่งต่างๆ ผมใช้
ค�าว่า “ค่อนข้างสนุกสนาน” เพราะผมเคยมีประสบการณ์ไม่สวยนัก
(ชีวิตแบบผมมันยากเหมือนกันนะ มันมีอะไรมากกว่าที่คุณคิด ดังนั้น
อย่าละสายตาไปจากหนังสือของผมเชียวล่ะ)
ล�าดับการเล่าเรื่องในหนังสือเล่มนี้คือ
•ผมจะเล่าถึงที่มาที่ไปของการเป็นคนเก่งแบบเป็ด
ที่เก่งกว้าง แต่ไม่ได้เก่งสุดๆ สักอย่าง รวมถึงอธิบาย
เหตุผลว่าท�าไมวิถีของคนเก่งแบบเป็ดนี้จะช่วยให้
ทุกคนค้นหาความส�าเร็จและความสุขได้
•ต่อไปผมจะพูดถึงการเรียนรู้ทักษะหลายๆ ด้านแล้ว
ค่อยน�าทักษะที่มีมาใช้ร่วมกัน ผมจะบอกเหตุผล
ด้วยว่าท�าไมวิธีนี้ถึงมีประสิทธิภาพกว่าเก่งทักษะ
ด้านเดียวไปเลย
•จากนั้นผมจะพูดถึงการใช้หลักการบางอย่างที่จะช่วย
ให้คุณเรียนรู้ทักษะใหม่ๆได้ง่ายกว่าเดิม50ล้านเท่า!
นอกจากนี้ผมจะแบ่งปันทักษะที่ผมคิดว่า(แทบ)ทุกคน
จ�าเป็นต้องมี
•สุดท้ายผมจะพูดถึงการน�าทักษะหลายๆด้านมาผสม
ผสานกันแล้วน�ามาประยุกต์เพื่อสร้างชีวิตที่ดี

10. วิถีผู้ชนะฉบับคนเก่งแบบเป็ ด10
ตอนท้ายของหนังสือเล่มนี้ยังมีรายชื่อ“คนเก่งแบบเป็ดชื่อดัง”
หรือตัวอย่างของคนที่ท�าหลายอย่างได้เก่งหรือเก่งมากๆ จนค้นพบ
เป้าหมายของชีวิตและประสบความส�าเร็จด้วย
หลายคนชื่นชอบจอร์จคาร์เวอร์ผมเองก็เคยท�ารายงานเกี่ยวกับ
เขาสมัยเรียนมัธยม จอร์จเป็นมากกว่าผู้ริเริ่มนวัตกรรมใหม่ๆ ทางการ
เกษตรเกี่ยวกับถั่วลิสงและมันเทศ เขาโด่งดังจากการสนับสนุนให้คน
ท�าความเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างความเชื่อกับวิทยาศาสตร์อย่างถูก
ต้องนอกจากนี้จอร์จยังเป็นผู้สนับสนุนด้านการดูแลรักษาสิ่งแวดล้อม
ที่มีอิทธิพลคนแรกๆ เป็นคนให้ค�าแนะน�าแก่นักธุรกิจ และจัดตั้ง
โครงการส�าหรับกลุ่มคนด้อยโอกาสด้วย
ผู้ชายคนนี้ท�างานได้หลายอย่าง เพราะเขามีทักษะหลากหลาย
และมีจิตใจกว้างขวาง แถมเขาเป็นจิตรกรที่เก่งมากเช่นกัน ผมยังมี
ตัวอย่างบุคคลส�าคัญอีกหลายคนมาเล่าให้คุณฟังในหนังสือเล่มนี้
ผมบอกตั้งแต่แรกแล้วว่าเป้าหมายของผมไม่ใช่การสอนวิธี
เริ่มท�าธุรกิจให้คุณทีละขั้นตอน เพราะมันคงน่าเบื่อเกินไป เป้าหมาย
ของผมคือการสอนเทคนิคในการท�า(เกือบ)ทุกอย่างให้เก่งขึ้นจากนั้น
ก็ช่วยคุณค้นหาทักษะที่จ�าเป็นต้องใช้ในการท�าทุกสิ่งที่คุณอยากท�าให้
ส�าเร็จ
คุณอาจไม่เห็นด้วยกับผมแต่เชื่อผมเถอะว่าการเก่งทักษะเดียว
แบบสุดๆนั้นไม่ใช่แนวทางที่ดีนักคนส่วนใหญ่พยายามจะเป็นคนที่เก่ง
ที่สุดในด้านหนึ่งแต่พวกเขาไม่ใช่คนที่มีโอกาสชนะมากที่สุดเพราะคนที่
มีโอกาสชนะมากกว่าก็คือคนเก่งกว้างนั่นเอง

11. 11บทนํา
บางทีข้อได้เปรียบที่สุดของคนเก่งกว้างคือคุณไม่จ�าเป็นต้องเก่ง
ตั้งแต่เกิด คุณไม่จ�าเป็นต้องมีคิ้วที่สวยสมบูรณ์แบบ มีแขนที่แข็งแรง
และขาอันว่องไวคุณแค่เป็นตัวของคุณเองก็พอแล้วพิธีกรรายการเด็ก
ชื่อดังอย่างมิสเตอร์ โรเจอร์ส ก็ใช้หลักการง่ายๆ นี้
คุณแค่เป็นตัวของตัวเอง ผมก็เป็นตัวของผมเอง แค่นี้ก็เพียง
พอแล้ว ส�าหรับการเตรียมตัวเป็นคนที่จะเก่งขึ้นได้ในเกือบทุกเรื่อง
ผมไม่ได้จะบอกว่าโลกนี้ไม่ต้องการผู้เชี่ยวชาญด้านการวิ่งอย่าง
ยูเซน โบลต์ ผู้เชี่ยวชาญด้านการว่ายน�้าอย่างไมเคิล เฟลป์ส หรือ
ผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีที่ออกแบบสิ่งต่างๆ ให้องค์การนาซ่าหรอก
นะ
ผมแค่อยากบอกว่าผมเองไม่มีทางเป็นคนที่เก่งขนาดนั้นได้เลย
ซึ่งผมก็คิดว่าหลายคนก็เก่งแบบนั้นไม่ได้เช่นกัน(ผมไม่ได้ตั้งใจดูถูกนะ)
แต่มันไม่เห็นจะเป็นปัญหาเลยในเมื่อคนส่วนใหญ่ก็ไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญ
อะไรตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
ไม่ใช่ว่าการเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านใดเป็นพิเศษจะไม่ดีแต่หลายคน
มักยกย่องว่าการเป็นผู้เชี่ยวชาญนั้นพิเศษสุดๆ และเป็นหนทางเดียว
ที่ท�าชีวิตให้ก้าวหน้า ทั้งที่พวกเขาควรให้ความส�าคัญกับการเรียนรู้
ทักษะต่างๆ จนกว้างขวางให้เท่าเทียมกับการเรียนรู้ทักษะเดียวให้ลึก
คนเก่งกว้างจะมีอิสระมากกว่าในการเรียนรู้แล้วน�าทักษะนั้น
มาใช้งานร่วมกัน โดยที่คนอื่นๆ ไม่มีทางรู้เลยว่า “เราจะมาไม้ไหน”
(พระเจ้าช่วยบอกพวกเขาที)
ตอนนี้คุณน่าจะรู้จักผมเพิ่มขึ้นนิดหน่อยแล้วหรือไม่คุณก็อาจ

12. วิถีผู้ชนะฉบับคนเก่งแบบเป็ ด12
ยังนึกภาพไม่ออกเลยก็ได้ งั้นผมจะเริ่มจากจุดนี้แหละ ผมรู้จักตัวเองดี
มากๆและผมก็อยากให้คุณได้รู้ว่าผมเอาทักษะหลายอย่างมาประยุกต์
ใช้อย่างไร
แพท ฟลิน
เป็ดเก่งกว้างซึ่งเป็นทั้งนักคิด นักเขียน มือกีตาร์ เจ้าของธุรกิจ
และอื่นๆ ด้วย

13. คนเก่งแบบเป็ ด
จะเป็ นคนที่ไม่น่าเบื่อ
13บทนํา

14. บท 1
เมื่อ “เก่งกว้าง”
เป็ นศัตรูกับ “เก่งลึก”

15. บทที่ 1 เมื่อ “เก่งกว้าง” เป็ นศัตรูกับ “เก่งลึก” 15
ผมค้นพบ “แนวทางคนเก่งกว้าง” หลังจากเดินทางผิดมา
แสนนาน ผมก็เหมือนหลายคนที่ตอนเด็กเคยฝันว่า “เมื่อฉัน
โตขึ้นจะต้องเป็นคนเก่งที่สุดในโลกสักเรื่องให้ได้”
ความฝันของผมคือ การเล่นกีตาร์
ผมอยากเล่นกีตาร์ให้เก่งที่สุดและฝันจะเป็นมือกีตาร์ขั้นเทพ
จากนั้นผมก็จะมีชื่อเสียง มีรอยสักเท่ๆ และอาจลองเสพยา
พอมานั่งคิดดูดีๆ ผมก็เริ่มลังเล เพราะผมน่าจะต้องรักษาตัว
เพราะผลของยาเสพติด ผมเริ่มหนักใจที่ต้องมีรอยสักติดตัวไปทั้งชีวิต
จุดจบของผมคงลงเอยไม่สวยนัก
เอาเป็นว่าผมจ�าเป็นต้องล้มเลิกเป้าหมายสูงลิ่วนั้นไป เพราะ
หลังจากผมเล่นกีตาร์ได้ราว5ปีผมก็เข้าใจว่าถึงจะเล่นกีตาร์เก่งแค่ไหน
ผมก็คงไปไม่ถึงเป้าหมายที่ตั้งใจเอาไว้แน่นอน
สมัยเรียนชั้นมัธยม ผมเป็นมือกีตาร์ที่เก่งที่สุดในโรงเรียน (ใน
ความคิดของผมนะ) แต่มีเพียงไม่กี่คนที่ชอบฟังผมเล่น คงเป็นเพราะ
ผมเล่นกีตาร์ในแบบที่นักดนตรีด้วยกันเท่านั้นถึงอยากฟัง

16. 16 วิถีผู้ชนะฉบับคนเก่งแบบเป็ ด
ผมชอบโซโล่กีตาร์ด้วยวิธีดีดกวาด (คุณลองดูตัวอย่างการเล่น
ของอิงวี่ มาล์มสทีน มือกีตาร์ระดับพระกาฬในช่วงยุค 1980 จากเพลง
Arpeggios from Hell ดูนะครับ) ซึ่งเป็นการเล่นที่มีแต่ผู้เชี่ยวชาญ
เท่านั้นที่จะรู้ เมื่อคุณเก่งทักษะด้านใดมากหน่อย คนทั่วไปก็ค่อยๆ
หายไป คุณจะดึงดูดผู้เชี่ยวชาญเข้ามาแทน
พอถึงเวลานั้นคุณจะรู้ตัวว่าคุณมาไกลเกินไปแล้วเพื่อนมัธยม
ของผมส่วนใหญ่ไม่ได้อยากฟังโซโล่กีตาร์ด้วยเทคนิคเจ๋งๆ พวกเขา
แค่อยากได้รับเชิญไปงานเต้นร�าจากหนุ่มนักร้องหรือนักแต่งเพลงที่
ตัดผมทรงเดียวกับศิลปินชื่อดัง ดังนั้นถ้าผมไม่เสียเวลาไปมากโขกับ
การฝึกโซโล่กีตาร์ แล้วเอาเวลานั้นไปฝึกร้องเพลงบ้าง ทุกอย่างน่าจะ
ดีกว่านี้
นี่คืออีกตัวอย่างหนึ่งที่เห็นชัดเจนว่า “การเรียนรู้ทักษะหลายๆ
ด้าน(ร้องเพลงและเล่นกีตาร์)นั้นดึงดูดคนอื่นได้ดีกว่าการเก่งด้านเดียว
ให้ลึกไปเลย (โซโล่กีตาร์ด้วยเทคนิคเจ๋งๆ)”
ถ้าเป้าหมายของคุณคือการดึงดูดความสนใจจากผู้อื่นคุณควร
เป็น“คนเก่งกว้าง”ไม่ใช่เป็น“คนเก่งลึก” ซึ่งนานๆทีจะมีคนประทับใจ
โดยทั่วไปคนส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจลีลาการเล่นกีตาร์และเทคนิคการ
โซโล่ที่ซับซ้อนพวกเขาแค่ชอบท�านองเพลงเพราะๆที่สามารถร้องคลอ
ตามไปได้เท่านั้นเอง
สิ่งที่ผมเรียนรู้ก็คือ คนอื่นที่ไม่ได้เล่นกีตาร์เก่งเท่าผมกลับได้
ค�าชมว่าเขาเก่งกาจแค่ไหน ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วคนที่ควรได้รับค�าชม
คือ ผม แต่คนทั่วไปจะรู้ได้อย่างไรในเมื่อพวกเขาไม่ได้เป็นนักดนตรี

17. บทที่ 1 เมื่อ “เก่งกว้าง” เป็ นศัตรูกับ “เก่งลึก” 17
คุณเองน่าจะเดาออกว่าเหตุการณ์นี้ท�าให้ผมหัวเสียแค่ไหน
ผมเป็นมือกีตาร์ที่เก่งที่สุดในโรงเรียนมัธยม แต่มันไม่มีความ
หมายอะไรเลย เพราะในโรงเรียนมีนักเรียนแค่ประมาณ 10 คนที่เล่น
กีตาร์เป็น ผมมีคู่แข่งไม่เยอะจนกระทั่งเข้ามหาวิทยาลัย ผมถึงรู้ตัวว่า
ทักษะของผมมันธรรมดาเอามากๆ
เรื่องต่อมาที่ผมเรียนรู้คือ ถึงผมจะทุ่มเทฝึกเล่นกีตาร์สักเท่าไร
ผมก็ยังไม่บรรลุเป้าหมายที่ต้องการเลย ต่อให้ผมฝึกเล่น 7 ชั่วโมงต่อ
วัน ผมก็ยังเล่นได้แย่อยู่ดี ผมไม่ได้ “ห่วย” ผมแค่ท�าได้ “แย่”
นี่มันอะไรกัน! ผมฝึกมานานหลายปี แต่ผมยังไม่เก่งใกล้เคียง
กับที่คิดไว้เลย ผมผิดหวังมากๆ ผมเสียเวลาซ้อมไอ้เครื่องดนตรีบ้า
นั่นตลอด แต่กลับแพ้เด็กเกาหลีอายุเพียง 12 ปีคนหนึ่งในรอบออดิชั่น
ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับความจริงอันโหดร้ายว่า “ผมได้อะไร
กลับมาน้อยมาก” ทั้งที่ผมหมดเวลาหลายชั่วโมงไปกับการฝึกกีตาร์
ผมควรได้อะไรมากกว่านี้ ถ้าผมเอาเวลาไปฝึกฝนทักษะอื่นๆ เช่น
ร้องเพลง แต่งเพลง หรือท�าเพลงขึ้นมาแทน
ต่อให้เพิ่มชั่วโมงฝึกซ้อมให้มากกว่า 7 ชั่วโมงต่อวัน ผมก็คง
โดนเทคนิคอันเหลือล้นของเด็กเกาหลีคนนั้นบดบังอยู่ดีผมยังคงสงสัย
ว่าตัวเองจะเก่งได้เท่าเด็กคนนั้นไหม บางทีเด็กเกาหลีคนนั้นอาจจะมี
อะไรบางอย่างในสมองที่ผมไม่มี เพราะเขาฝึกเล่นกีตาร์ตั้งแต่ 2 ขวบ
ต่างจากผมที่เริ่มฝึกตอนมัธยมต้น หรือบางทีเขาก็แค่ฉลาดกว่าผม
อะไรก็เป็นไปได้หมด

18. 18 วิถีผู้ชนะฉบับคนเก่งแบบเป็ ด
บ่อยครั้งที่ความส�าเร็จอาจขึ้นอยู่กับปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้ เช่น
พ่อแม่ของคุณเป็นใคร คุณเกิดที่ไหน คุณถูกเลี้ยงดูมาอย่างไร คุณ
หน้าตาเป็นอย่างไร และอื่นๆ อีกเพียบ นี่คือปัญหาของคนที่อยากเป็น
“คนเก่งลึก”
ข่าวดีก็คือถ้าคุณอยากเป็นคนเก่งกว้าง คุณไม่ต้องพึ่งพาปัจจัย
พวกนี้เลย ไม่ว่าพ่อแม่ของคุณจะเป็นคนดังในสังคมหรือเป็นคนติดยา
ไม่ว่าพระเจ้าจะมอบพรสวรรค์ให้คุณหรือไม่คุณก็ประสบความส�าเร็จได้
เพราะผมเคยท�าส�าเร็จมาแล้ว
แต่ก่อนที่ผมจะสอนเทคนิคให้กับคุณผมขอเล่าเรื่องชีวิตของผม
จากคนที่เคยอยากเป็น“คนเก่งลึก”แต่ไม่ประสบความส�าเร็จจนกลาย
เป็น “คนเก่งกว้าง” ที่ประสบความส�าเร็จให้คุณฟัง
ตอนเรียนมัธยม ผมซ้อมเล่นกีตาร์จนนิ้วด้านเพราะอยากเป็น
มือกีตาร์ที่เก่งที่สุดในโลก สิ่งที่ผมเรียนรู้จากการพยายามครั้งนั้น
เป็นสิ่งส�าคัญมาก มันช่วยให้ผมกลายเป็นนักเขียน เจ้าของธุรกิจ และ
นักลงทุนได้ในที่สุด
ตอนนี้เรารู้จักกันมากขึ้นแล้ว ผมจะเล่าเรื่องลับส่วนตัวสักนิด
ให้คุณฟัง
ครั้งหนึ่งตอนผมเรียนอยู่ชั้นม.3 เพื่อนๆ ชวนผมให้ลงแข่งเกม
เสื้อเปียก เพื่อหาว่าใครมีหน้าอกใหญ่กว่ากันระหว่างผมกับเพื่อนที่ชื่อ
ฌอน ผมขอโทษที่ต้องเล่าเรื่องพรรค์นี้ให้คุณฟัง เพราะมันเป็นการ
แข่งขันเดียวที่ผมชนะตอนเรียนอยู่ชั้นมัธยม แต่ในอีกมุมหนึ่งมันก็
จุดประกายให้ผมอยากมีรูปร่างที่ดีขึ้นหลังจากต้องอับอายต่อหน้าทุกคน

19. บทที่ 1 เมื่อ “เก่งกว้าง” เป็ นศัตรูกับ “เก่งลึก” 19
ผมเริ่มอ่านหนังสือเกี่ยวกับโภชนาการและการออกก�าลังกายผม
สมัครเรียนเทควันโดผมฝึกความแข็งแรงของร่างกายและใช้เคทเทิลเบล
ด้วย (วัตถุส�าหรับยกน�้าหนัก รูปร่างคล้ายกระสุนปืนใหญ่ที่มีที่จับอยู่
ด้านบน)
ตอนนั้นผมต้องเผชิญกับอาการวิตกกังวลหลายรูปแบบ ผม
เป็นโรคกลัวชุมชน ผมจะไม่ยอมออกจากบ้านถ้าไม่มีพี่เลี้ยงไปด้วย
หรือไม่ได้รับคาถาอวยพรให้โชคดี ผมไม่ได้อยากพูดให้ตัวเองดูดีนะ
แต่ตอนนั้นชีวิตผมมันค่อนข้างแย่จริงๆมันเป็นช่วงที่ผมตกต�่าถึงขีดสุด
คุณก็รู้ว่าการเรียนในโรงเรียนมัธยมเป็นเรื่องยากส�าหรับเด็กเสมอ
สมัยที่ผมเรียนเทควันโด ผมฝึกท�าสมาธิและเริ่มเข้าใจตัวเอง
มากขึ้นช่วงปี2006ถึง2007ผมตัดสินใจเปิดช่องยูทูปและสร้างบล็อก
เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับการรักษาหุ่น การยกน�้าหนัก การท�าสมาธิ และอีก
หลายเรื่องที่ผมสนใจ ผมอยากช่วยเหลือคนอื่นๆ บ้าง เพราะผมได้
ประโยชน์มากจากการออกก�าลังกายอย่างสม�่าเสมอจนชีวิตเปลี่ยนไป
ในทางที่ดีขึ้น
ผมตื่นเต้นมากตอนได้เข้าเรียนในโรงเรียนสอนดนตรี แต่ยาย
ของผมไม่ค่อยถูกใจนัก (ความจริงแล้วมันไม่ใช่ธุระอะไรของยาย
สักหน่อย) ท่านโน้มน้าวให้ผมเรียนเศรษฐศาสตร์และการเงินเพื่อเอา
“ใบปริญญา” แต่ผมก็ยังเขียนบล็อกอยู่
คนอ่านให้การตอบรับที่ดีกับผม พวกเขาเห็นผมเป็นคนหนึ่ง
ที่สามารถเข้าใจได้ พวกเขาบอกว่าผมเป็นคนที่มีสาระและตลกบ้าง
ในบางครั้ง พอผมเขียนบล็อกเข้าปีที่ 2 ผมก็รู้ว่ามันท�าเป็นงานได้

20. 20 วิถีผู้ชนะฉบับคนเก่งแบบเป็ ด
ตอนแรกผมก็ยังลังเล เพราะความล้มเหลวในการเป็นมือกีตาร์
ยังคงวนเวียนอยู่ ทั้งที่ผมฝึกมากกว่าคนอื่น (ผมเชื่อแบบนั้นนะ) บวก
กับลองพิจารณาระดับความแข็งแรงของร่างกายแล้ว ผมยอมรับเลย
ว่าตัวเองไม่ได้ใกล้เคียงกับคนที่มีรูปร่างดีที่สุดในโลกเลย
ผมรู้ดีว่าผมคงเป็นคนที่แข็งแรงที่สุด ยิ่งใหญ่ที่สุด หรือเก่งที่สุด
ในเรื่องใดเรื่องหนึ่งไม่ได้ แต่ผมฟิตร่างกายในแบบปกติได้ ผมท�าให้
หุ่นไร้ไขมัน แข็งแรง มีกล้ามเป็นมัด และยืดหยุ่นได้ ผมรักษาสมดุล
ของร่างกายสร้างกล้ามเนื้อและยกของหนักๆได้สิ่งเหล่านี้ท�าให้คนอื่น
ประทับใจพวกเขารู้ว่าผมเก่งหลายอย่างและอยากรู้ว่าผมท�าได้อย่างไร
เมื่อผมไม่ได้อยากเป็นคนเก่งลึกด้านร่างกายผมจึงไม่บาดเจ็บมาก
เท่าคนอื่นๆ เพื่อนของผมที่อยากเป็นนักเพาะกายต่างพาตัวเองไปถึง
จุดสูงสุดในทุกการฝึกซ้อมจนบาดเจ็บบางคนถึงขั้นเลิกออกก�าลังกาย
ไปเลยก็มี
ผมทั้งเขียนบล็อกท�าวิดีโอลงยูทูปนั่งสมาธิและฝึกซ้อมเทควันโด
งานเขียนของผมได้รับค�าชมมากขึ้น ค�าชมเหล่านั้นเป็นค�าเชื้อเชิญให้
ผมพัฒนาการเขียนให้ลึกซึ้งกว่าเดิมและเริ่มเรียนรู้การเป็นผู้ถ่ายทอด
วิชาต่างๆ ให้ดีขึ้น
บล็อกของผมมีคนติดตามมากขึ้น เพราะผมเขียนด้วยภาษา
ง่ายๆนอกจากพวกเขาจะติดตามผมเพื่อเรียนรู้วิถีของคนเก่งกว้างและ
การออกก�าลังกายแล้วพวกเขายังเพลิดเพลินไปกับเรื่องเล่าของผมด้วย
เหตุการณ์นี้ช่วยชี้ทางสว่างให้ผม แม้มันจะสว่างอย่างช้าๆ
ก็ตาม ผมเริ่มเห็นคุณค่าของการเรียนรู้ทักษะหลายๆ ด้าน ต่อให้ผม

21. บทที่ 1 เมื่อ “เก่งกว้าง” เป็ นศัตรูกับ “เก่งลึก” 21
ไม่ได้เก่งด้านใดเป็นพิเศษเลยแต่พอผมน�าทักษะทั้ง2อย่างคือทักษะ
ด้านการออกก�าลังกายและทักษะด้านการเขียนมาใช้ร่วมกัน มันกลับ
สร้างเรื่องน่าทึ่งขึ้นมาได้
การเรียนรู้ทักษะหลายๆด้านจึงเป็นเหมือนกับแซนด์วิชถึงส่วน
ผสมจะไม่ได้พิเศษอะไรแต่เมื่อน�าส่วนผสมทุกอย่างมารวมกันรสชาติ
ก็อร่อยขึ้น
สุดท้ายผมก็เข้าใจว่าผมไม่จ�าเป็นต้องเก่งด้านใดให้ลึก ผม
ไม่จ�าเป็นต้องเป็นเนื้อรมควันชั้นเลิศ ผมแค่เป็นเนื้อรมควันที่ดีพอแล้ว
ค่อยหาขนมปัง กะหล�่าปลีดอง และน�้าสลัดครีมมาประดับตัว ผมแทบ
ไม่มีคู่แข่งโดยตรงเลยเพราะคู่แข่งส่วนใหญ่ในด้านการออกก�าลังกาย
นั้นไม่ได้เป็นนักเขียน และนักเขียนส่วนใหญ่ก็ไม่ได้เขียนเกี่ยวกับการ
ออกก�าลังกาย
ผมเริ่มเขียนหนังสือเล่มแรกตอนเรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้าย
ระหว่างที่เขียนหนังสือผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับการตลาดธุรกิจและการขาย
ผมศึกษาจิตวิทยาและปรัชญาด้วย ผมศึกษาทุกอย่างด้วยความตั้งใจ
อันบ้าคลั่ง ผมต้องหาเงินจากทุกอย่างที่ท�าอยู่ให้ได้
ผมได้รับความสนใจจากผู้คนมากขึ้นแต่ผมท�าเงินจากโอกาสนี้
แทบไม่ได้ ผมจึงไปพูดคุยกับนักธุรกิจและเข้าร่วมงานสัมมนาตามที่
ต่างๆมุมมองของผมเปิดกว้างขึ้นจากการพบปะกับคนเก่งๆที่ท�าเงินได้
มากกว่าที่ผมเคยรู้
ขณะที่ผมก�าลังท�าสิ่งต่างๆ ที่เล่ามาทั้งหมดนี้ ผมก็ยังท�าตาม
ค�าแนะน�าของยาย ผมเรียนสาขาเศรษฐศาสตร์และการเงิน ครั้งหนึ่ง

22. 22 วิถีผู้ชนะฉบับคนเก่งแบบเป็ ด
ผมบอกอาจารย์ที่ปรึกษาว่า
“อาจารย์ฟังผมนะผมมีหนังสือที่ต้องเขียนหลายเล่มและก็ก�าลัง
ท�าธุรกิจอยู่ผมเลยอยากถามว่าถ้าผมไม่เรียนวิชาเลือกสามตัวสุดท้าย
แต่ขอเป็นหน่วยกิตชีวิตแทนจะได้ไหม?”
ความจริงเรื่องมันยาวกว่านี้นิดหน่อย แต่เอาเป็นว่าอาจารย์
ที่ปรึกษาไม่เข้าใจว่าผมก�าลังพูดเรื่องอะไร สุดท้ายผมตัดสินใจพัก
การเรียน
ผมอยากเล่าเรื่องนี้ให้คุณฟัง เพราะในขณะที่ธุรกิจของผม
เติบโตขึ้น ผู้คนก็เริ่มถามว่าผมเรียนที่ไหนและก็เดาเอาเองว่าผมมี
ใบปริญญาที่เกี่ยวข้องกับทุกสิ่งที่ท�า ผมไม่ได้จะบอกว่ามหาวิทยาลัย
ไม่มีส่วนส�าคัญในการประสบความส�าเร็จการศึกษาเป็นเรื่องดีแต่คุณ
สามารถศึกษาจากหนังสือ โค้ช และที่ปรึกษาได้เช่นกัน
เรื่องตลกอย่างหนึ่งก็คือ ผมได้รับข้อเสนอให้กลับไปเรียน
มหาวิทยาลัยในด้านปรัชญาจากแฟนคลับคนหนึ่งพอดีเขาเป็นอาจารย์
มหาวิทยาลัยเล็กๆ แห่งหนึ่ง เขาหวังว่าผมจะได้ประสบการณ์ที่ดีกว่า
เดิมในการเป็นบัณฑิตจบใหม่
โอเคเลย! ลองดูสักตั้ง
สิ่งที่ผมอยากจะสื่อก็คือ สุดท้ายแล้วคุณจะได้เป็นคนที่อยาก
จะเป็นแน่นอน แม้คุณจะไม่คาดคิดมาก่อน คุณจะเป็นคนที่ประสบ
ความส�าเร็จ มีประสิทธิภาพ และมีคุณค่า แต่คุณจะไม่ได้เป็นคนเก่ง
ที่สุดอย่างที่หวังเอาไว้ เหมือนกรณีของผมในเรื่องการเล่นกีตาร์
นี่คือวิถีผู้ชนะของคนเก่งแบบเป็ด เริ่มจากสะสมทักษะต่างๆ

23. บทที่ 1 เมื่อ “เก่งกว้าง” เป็ นศัตรูกับ “เก่งลึก” 23
แล้วน�าทักษะเหล่านั้นมาผสมผสานกัน ตอนแรกเส้นทางของคุณอาจ
สะเปะสะปะไปบ้างแต่สุดท้ายมันก็เข้ารูปเข้ารอยเองเมื่อคุณเชื่อมโยง
ทุกทักษะที่ได้เรียนรู้มาและใช้มันอย่างครบถ้วน ผลดีจะตามมา
จงอย่าละทิ้งทักษะใดไปสิ่งดีๆมักเกิดจากทุกอย่างที่คุณท�าหรือ
ก�าลังจะท�า ทักษะต่างๆ ของคุณจะถูกน�ามาใช้รวมกันอย่างรวดเร็ว
แล้วคุณก็จะสร้างชื่อเสียงและเงินทองได้เอง
เรื่องสุดท้ายที่ผมจ�าเป็นต้องพูดถึงก็คือ ลักษณะนิสัย
คนเราจะพัฒนาตัวเองได้ก็ต่อเมื่อเปลี่ยนแปลงตัวเองได้จริงๆ
ไม่ใช่แค่รับสิ่งต่างๆ เข้าตัว คนใหม่ที่เราอยากเป็นต้องใส่ใจกับสิ่งที่เรา
“สร้าง”มากกว่าสิ่งที่เรา“รับ”ของบางอย่างมักเป็นผลพลอยได้จากการ
ท�างานที่เหมาะสม คุณจึงควรใส่ใจว่าคุณได้สร้างสิ่งที่เป็นประโยชน์
ต่อคนอื่นหรือไม่ และพวกเขามีความสุขกับการใช้สิ่งนั้นๆ หรือไม่
อีกเรื่องที่คุณควรใส่ใจก็คือคนอื่นๆชอบเวลาที่อยู่กับคุณหรือไม่?
การพัฒนาตัวเองไม่ได้ตัดสินกันแค่สิ่งที่คุณสร้างขึ้นเท่านั้น
แต่มันยังเกี่ยวกับว่าคุณเป็นคนประเภทไหนด้วยอย่างผมเองในตอนนี้
ผมท�าทุกอย่างออกมาค่อนข้างดี อย่างน้อยมันก็ไปได้ไกลกว่าที่
ตั้งใจไว้
ชีวิตมันยาก การเขียนก็ยาก ทุกอย่างเป็นเรื่องยาก แต่สุดท้าย
คุณจะพบความหมายของทุกอย่างที่คุณท�า คุณจะมีความสุขจากการ
ได้ท�าสิ่งดีๆ นี่แหละวิถีของคนเก่งแบบเป็ด วิถีชีวิตแบบนี้ช่วยให้ผม
เดินทางมาไกลจนเป็นผมในวันนี้ ซึ่งเป็นคนที่ดีกว่าเมื่อ 10 ปีที่แล้ว
เยอะมาก

24. 24 วิถีผู้ชนะฉบับคนเก่งแบบเป็ ด
ผมเล่าประวัติชีวิตของตัวเองไปมากแล้ว (แต่คุณจะได้อ่าน
เรื่องอื่นๆ อีกเพียบ) งั้นตอนนี้ผมขอพูดถึง “อิสรภาพ” ต่อเลย

25. บทที่ 1 เมื่อ “เก่งกว้าง” เป็ นศัตรูกับ “เก่งลึก” 25
การเรียนรู้ทักษะหลายๆ ด้าน
จึงเป็ นเหมือนกับแซนด์วิช
ถึงส่วนผสมจะไม่ได้พิเศษอะไร
แต่เมื่อนําส่วนผสมทุกอย่างมารวมกัน
รสชาติก็อร่อยขึ้น

26. บท 2
สู่อิสระในการเป็ นเลิศ

27. บทที่ 2 สู่อิสระในการเป็ นเลิศ 27
ช่วงท้ายมัธยมปลายถึงต้นมหาวิทยาลัย ผมอยู่ในวัยรัก
อิสระ ผมอยากทําอะไรก็ทําไม่สนใจโลกเลยสักนิด ผมยัก
ไหล่ใส่ทุกปัญหาสังคมว่า “ฟังนะพวก ฉันไม่สนใจการเมือง
หรือนายกบ้าบออะไรของแกหรอก”
ทัศนคติแบบนั้นไม่ดีหรอกครับ แต่มันท�าให้ผมรู้จักสิ่งหนึ่ง
ที่ส�าคัญมากนั่นคือ “อิสรภาพ”
แต่พอผมอายุมากขึ้น ฉลาดขึ้น (หวังว่านะ) และเริ่มมองเห็น
สิ่งดีๆ ในตัวคนอื่นมากขึ้น ผมถึงเข้าใจว่ายังมีอิสรภาพอีกชนิดที่ผมได้
มองข้ามไป
สมัยก่อนผมมองว่าอิสระคือการท�าสิ่งที่เราอยากท�า โดยไม่มี
ผู้อื่นหรืออ�านาจใดๆมาขัดขวางผมขอเรียกมันว่า “อิสระในการเลือก”
อิสระแบบนั้นก็ดีแหละครับ แต่มันไม่ใช่ทั้งหมดส�าหรับสร้าง
ชีวิตที่มีความสุข เพราะไม่มีอะไรยืนยันได้ว่าเมื่อคนเรามีอิสระนี้แล้ว
เราจะมีชีวิตที่ดี ดูอย่างในอเมริกา ดินแดนแห่งเสรีภาพ ก็ยังมีคน
อีกมากที่รู้สึกผิดหวังกับชีวิต

28. 28 วิถีผู้ชนะฉบับคนเก่งแบบเป็ ด
คนเราควรมีอิสระในการเลือกสิ่งที่อยากท�า แต่แค่นั้นไม่พอให้
เรามีความสุขหรอกครับเพราะต่อให้เรา“มีทางเลือก”ดีๆในชีวิตเยอะ
แค่ไหน ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะ “ตัดสินใจเลือก” สิ่งที่ดีให้ตัวเอง
ได้ เราจึงมีอิสระอีกแบบหนึ่งที่จ�าเป็นต่อความสุขความส�าเร็จ นั่นก็คือ
“อิสระในการเป็นเลิศ”
อิสระในการเป็นเลิศเกิดจากการที่เราตั้งข้อจ�ากัดให้ตัวเองบังคับ
ตัวเองให้จดจ่อกับสิ่งที่ส�าคัญจริงๆไม่ใช่ท�าอะไรตามใจข้อจ�ากัดนี้จะช่วย
เราพัฒนาตัวเองในด้านต่างๆ และเปิดโอกาสให้เรามีอิสระในการ
ท�าสิ่งที่ต้องการ ผมจึงเรียกมันว่า “อิสระในการเป็นเลิศ” นั่นเอง
ถ้าให้ผมเปรียบเทียบง่ายๆ “อิสระในการเลือก” คือการสู้ศัตรู
ภายนอก แต่ “อิสระในการเป็นเลิศ” คือการสู้ศัตรูภายใน
ยกตัวอย่างเช่น ถ้าผมอยากเป็นนักดนตรี ผมก็ต้องพัฒนา
ฝีมือด้านดนตรีก่อน แต่ผมจะไม่สามารถพัฒนาทักษะดนตรีได้ ถ้าผม
ไม่ตั้งใจปฏิบัติตามกฎและฝึกซ้อมจนเป็นนิสัยเท่ากับว่าผมต้องจ�ากัด
ตัวเองให้นั่งฝึกซ้อมเป็นเวลานาน จึงจะมี “อิสระในการเป็นเลิศ” ด้าน
ดนตรีขึ้นมา หรือถ้าผมอยากฝึกเล่นกีตาร์ให้เก่ง ผมก็ต้องตั้งข้อจ�ากัด
ไม่เล่นมั่วตามใจตัวเอง แล้วฝึกอย่างมีหลักการ จึงจะมี “อิสระในการ
เป็นเลิศ” ไปเล่นกีตาร์โชว์คนอื่นได้
ถ้าคุณแค่อยากมีอิสระในการเลือก คุณก็แค่ท�าสิ่งที่อยากท�า
ไม่ต้องคิดมาก แต่ขอให้นึกภาพอิสระอีกชนิดที่ร้องเรียกหาคุณว่า
“เฮ้ ฉันเข้าใจนะว่าเธออยากเป็นนายตัวเอง แต่คิดจริงๆ เหรอว่าถ้า
ท�าตามใจชอบตลอดแล้วชีวิตจะดีเอง?” อันที่จริงผมกลับมองว่า

29. บทที่ 2 สู่อิสระในการเป็ นเลิศ 29
พอคุณตั้งข้อจ�ากัดให้ตัวเอง คุณจะมีชีวิตที่ดีขึ้นเสียอีก
อิสระในการเป็นเลิศไม่ใช่การที่คุณ “เลือกทุกสิ่งตามใจชอบ”
มันคือการที่คุณ “เลือกสิ่งที่มีค่าส�าหรับตัวคุณ” และมีวินัยยึดมั่นที่จะ
พัฒนาสิ่งนั้น โดยกล้าปฎิเสธสิ่งล่อใจต่างๆ ที่เข้ามาดึงคุณออกจาก
เป้าหมายในชีวิต
คนที่อยากพัฒนาตัวเองไม่ว่าด้านใดก็ตาม จึงต้องการอิสระ
ในการเป็นเลิศในช่วงแรกคุณต้องมีวินัยแล้วพอช�านาญคุณก็ไม่ต้อง
ออกแรงอีก
เราไม่ได้มีอิสระไว้ใช้เพื่อผลาญจนหมด แต่เรามีอิสระไว้เพื่อ
ใช้ประโยชน์จากมันเพื่อตัวคุณและคนที่คุณรักอย่างเต็มที่ต่างหาก
คุณต้องหัดเลือกท�าสิ่งส�าคัญก่อนสิ่งที่ท�าง่าย คุณต้องเสียสละอิสระ
บางส่วนเพื่อรักษาวินัยกับนิสัยที่ดี สุดท้ายแล้วคุณต้องตั้งข้อจ�ากัดให้
ตัวเองและควบคุมตัวเองเพื่อไม่ใช้อิสระที่พระเจ้ามอบให้ในทางที่ผิด
ผมไม่ได้หมายความว่าคุณจะเลือกใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเอง
ต้องการไม่ได้ผมแค่บอกว่าคุณต้องระวังด้วยว่าอาจเลือกเส้นทางชีวิต
ที่ผิดพลาด ซึ่งอาจน�ามาซึ่งผลเสียที่ติดตัวคุณไปชั่วชีวิต
ถ้าคุณกินอาหารขยะอยู่ตลอดไม่นานคุณก็จะมีน�้าหนักเกิน10
หรือ20กิโลกรัมและถ้าคุณยังกินต่อไปสักวันคุณก็จะหนักขึ้นจนอาจ
ถึง 100 กิโลกรัม ถึงตอนนั้นคุณคงไม่มีความสุข ทั้งหมดมาจากการ
ที่คุณไม่ควบคุมการกินของตัวเองตั้งแต่แรก
ตอนนี้ผมอยากให้คุณใช้เวลาสักนาที ลองจินตนาการว่าคุณ
เริ่มออกก�าลังกาย ยกเวท และรักษาหุ่นให้ดี นึกภาพตามว่าคุณวิดพื้น