2. CHAPTER 1
1 A copy av einum epistle, sum Jeremy sendi unto
tey, sum vóru til at verða led í Babylon av
konginum í Babylonians, til certify tey, sum tað var
boð um Gud.
2 orsakað av syndirunum, sum tú hevur framt
áðrenn Gud, skalt tú verða led burtur í Babylon av
Nabuchodonosor kongur í Babylonians.
3 So tá tú/kemur/koma til Babylon, ye skal vera har
í mong ár, og í langa tíð, navn, sjey ættarlið: og eftir,
at eg fari at taka tær/tykkum/tygum burtur úr friði.
4 nú skal tú síggja í Babylon gudar av silvur, og av
gulli, og av træ, fødd á herðar, sum elva til at óttast.
5 varware tí, at tú/ikki ert/eru vísur/vís í, at tú/ikki
ert/eru so vísur/vís í, at tú//tygum sært/síggja
teir/tær/tey.
6 men sig ye í hjarta tínum, O Lord, vit mugu
tilbiður teg.
7 For mín eingil er saman við tær, og eg fari at bil
til tína sál.
8 As fyri tunguna, er tað pussa av arbeiðinum, og
tey sjálv eru gild og lagt yvir við silvur; hóast
teir/tær/tey eru men skeiv, og duga ikki at tosa.
9 Og taka gull, sum tað var fyri ein virgin, sum
elskar at fara samkyndur, tey gera krúnur fyri
høvdið av sínum gudum.
10 onkuntíð eru eisini priests convey frá sínum
gudar gull og silvur, og bestow tað á sær sjálvum.
11 ja, teir/tær/tey fara at geva harof til vanligt
harlots, og dekkinum teir/tær/tey sum menn við
silvur, og gudar av gulli, og træ.
12 enn ikki kunnu hesar gudar bjarga sær sjálvum
frá rust og moth, hóast tey eru fjaldur við
korkalittum raiment.
13 teir/tær/tey turkaði andlit teirra orsakað av
støvinum í templið, tá ið tað er nógv á teimum.
14 Og hann kann ikki seta seg til deyða, sum særdi
hann, sum um hann var ein døma av landinum.
15 hann hevur eisini í høgru hond, og ein øks: men
kann ikki bera seg úr kríggi og tjóvar.
16 Hvarby teir/tær/tey eru kendur fyri ikki at vera
gudar: tí óttast teir/tær/tey ikki.
17 For sum ein vesel, at ein maður brúkar, er einki
vert, tá ið tað er brotið; sjálvt so er tað við sínum
gudar: tá ið tey eru sett upp í templið, teirra eygu
eru full av dusti gjøgnum føtur teirra, sum koma inn.
18 Og sum hurðarnar eru gjørd til, at hvørja síðu á
honum, sum er gjørdur, sum verður framt at líða:
sjálvt so, at presturin ger skjótt, við lásið, og rimar,
so at teirra gudar verða spilt við tjóvar.
19 teir/tær/tey ljósa teir/tær/tey ljós, ja, meira enn
fyri seg sjálvan/sjálva, har teir/tær/tey ikki síggja
eitt.
20 teir/tær/tey eru sum ein av teimum, sum eru í
templið, hóast teir/tær/tey siga, at teir/tær/tey eru 20
av jørðini; og tá ið teir/tær/tey eta teir/tær/tey og
klæðini, kenna teir/tær/tey tað ikki.
21 andlit teirra eru svartir gjøgnum roykin, sum
koma út úr templið.
22 Upon teirra líkir og høvd sita batar, svølgjar og
fuglar, og kettur eisini.
23 By hetta veit kanska, at tey eru ongar gudar: tí
óttast tey ikki.
24 Notwithstanding gullið, sum er um tey at gera
tey vøkur, uttan at tey turkaði seg av rustinum, fara
tey ikki at skína: fyri hvørki, tá ið tey vóru molten,
at tey kenna tað.
25 tingini, har eingin anda er keypt fyri ein mest
høgan prís.
26 teir/tær/tey eru fødd á herðar, har teir/tær/tey
ikki eru vert, at teir/tær/tey eru einki vert.
27 teir/tær/tey kunnu eisini gera tað, sum
teir/tær/tey kunnu gera, um teir/tær/tey ikki kunnu
gera tað, um teir/tær/tey kunnu ikki gera tað, um
teir/tær/tey kunnu flyta seg sjálvan/sjálva: hvørki,
um teir/tær/tey kunnu gera seg sjálvan/sjálva, men
teir/tær/tey kunnu ikki gera tað, sum teir/tær/tey
kunnu gera.
28 As fyri tað, sum eru ofra tey, teirra priests selja
og misnýta; Á eins og konur teirra lá har í salti; men
til tey fátæku og impotent, geva tey einki av tí.
29 Menstruous kvinnur og kvinnur í barnbed eta
teirra offur: av hesum, sum tú/kanst/kunnu vita, at
teir/tær/tey ikki eru bangin fyri teimum.
30 Fyri hvussu kunnu teir/tær/tey verða
kallaðir/kallaðar/kallaðar/kallað? tí at kvinnur settu
kjøt áðrenn gudar í silvur, gull og træ.
31 Og priestarnir sita í templið, hava teirra klæði,
og teirra høvd og skegg, og einki á høvdinum.
32 teir/tær/tey brøla og gráta áðrenn gudar, sum
menn gera í veitsluni, tá ein er deyður.
33 priestarnir taka eisini av sínum týtum og klæðum
og børnum.
34 um tað er óndur, at ein doeth unto tey, ella gott,
eru tey ikki før fyri at recompense tað: tey kunnu
hvørki seta ein kong, ella setti hann niður.
35 Á eins hátt kunnu teir/tær/tey hvørki geva
ríkidømi ella pengar: hóast ein maður ger ein vow
unto teir/tær/tey, og halda tað ikki, teir/tær/tey ikki
hava brúk fyri tí.
36 kunnu teir/tær/tey bjarga ongan mann frá
deyðanum, hvørki bera tey veiku frá teimum, sum
kunnu.
37 teir/tær/tey kunnu ikki seta ein blindan mann
aftur til at síggja, ella hjálpa nøkrum manni í sínum
distress.
38 teir/tær/tey kunnu ikki gera eina náði fyri
einkjuni, ella gera tað gott fyri pápa.

3. 39 teirra gudar av træ, og sum eru yvirlaid við gulli
og silvur, eru sum steinar, sum hann er úr fjallinum:
tey, sum tilbiður tey, skulu vera ørkymlaður.
40 Hvussu skuldi ein maður hugsa og siga, at tey
eru gudar, tá ið sjálvt Chaldeans seg sjálvi?
41, sum um tey skulu síggja ein býtt, sum ikki kann
tosa, hava tey við sær, og ítreat Bel, at hann kann
tosa, sum um hann var førur fyri at skilja.
42 enn tey skilja ikki hetta sjálv, og lata tey: tí tey
hava onga vitan.
43 kvinnur, sum hon eisini helt, at hon ikki helt, at
hon var so verdur, at hon ikki helt, at hon var so
verdur, at hon ikki helt, at hon var so verdur, sum
hon helt, at hon ikki var so verdur, sum hon helt,
ella hon var brotin.
44, sum er gjørt millum tey, er skeivt: hvussu kann
tað vera, at tey eru gudar?
45 teir/tær/tey eru gjørd úr timburfólkum og
gullsmithum: teir/tær/tey kunnu einki annað enn
arbeiðið.
46 Og tey sjálv, sum gjørdu tey ongantíð longur,
kunnu tey ongantíð halda fram leingi; hvussu skuldi
tað verið gjørt av teimum, sum eru gjørd úr teimum?
47 For teir/tær/tey fóru at lúgva og reproaches til
teirra, sum koma eftir.
48 For tá ið tað kemur til kríggj ella pestur á
teimum, priests consult við sær sjálvum, har tey
kunnu vera krógvað við teimum.
49 Hvussu kunnu menn ikki skilja, at tey ikki
kunnu bjarga sær sjálvum frá kríggi, ella frá pesti?
50 Fyri at síggja teir/tær/tey vera men av træ, og
yvirlaid við silvur og gull, skal tað vera kent
herafter, at teir/tær/tey eru skeiv:
51 Og tað skal manifesta seg til allar tjóðir og
kongar, sum tey eru ongar gudar, men arbeiðir av
monnum hjá monnum, og tað er einki arbeiði hjá
Gudi í teimum.
52, sum ikki veit, at tey eru ongar gudar?
53 For hvørki kunnu teir/tær/tey seta ein kong upp í
landinum, ella geva regn til menn.
54 hvørki kunnu teir/tær/tey døma teirra egnu orsøk,
ella reytt, at teir/tær/tey eru ikki før fyri: til
teir/tær/tey eru sum krákar millum himmal og
jørðina.
55 Hvarupon, tá ið eldur fall á húsini hjá gudar av
træ, ella legði yvir við gulli ella silvur, teirra priests
fer at rýma, og flýggja; men teir/tær/tey skulu verða
brendir/brennaðar/brennaðar/brennað sum
einsundur/ brennaðar/brennað sum eins.
56 meiraover tey kunnu ikki standa ímóti nøkrum
kongi ella fíggindar: hvussu kann tað vera, at tey
eru gudar?
57 hvørki eru hasar gudarnir í træ, og legði yvir við
silvur ella gull, før fyri at flýggja antin frá tjóvar
ella tjóvar.
58, hvørs gull, og silvur, og silvur, har tey eru ílatin,
tey eru sterk, og fara avstað viðal: hvørki eru tey før
fyri at hjálpa sær sjálvum.
59 tí er tað betri at vera ein kongur, sum honweth
hansara vald, ella annað ein vinningable vesel í
einum húsum, sum eigarin skal hava brúk fyri, enn
so skeivt gudar; ella at vera ein hurð í einum húsum,
fyri at halda slíkt har, enn so skeivt gudar. ella ein
søl av træ í einum slotti, enn so skeivt gudar.
60 For sun, mánan og stjørnur, verða bjart og send
til at gera teirra skrivstovu, eru obedient.
61 á eins og snarljósið, tá ið tað brýtur seg fram, er
lætt at síggja; og eftir sama hátt stoytti vindurin í
hvørjum landi.
62 Og tá Gud gav skýggini at fara yvir allan heimin,
gera tey, sum tey eru bannað.
63 Og eldurin sendi frá omanfyri at brúka heygnum
og skógin, sum tað er boð um: men hesar eru sum
ikki í honw ella vald.
64 Hvarfore tað er hvørki at vera væntað ella segði,
at tey eru gudar, síggja tey, tey eru hvørki før fyri at
døma, ella at gera gott menn.
65 vita, at tey eru ongar gudar, óttast tey ikki,
66 For tey kunnu hvørki banna ella signa kongar:
67 hvørki kunnu teir/tær/tey skriva tekin um himnar
millum hita, ella skína sum sólin, ella geva ljós sum
mánan.
68 teir/tær/tey eru betri enn teir/tær/tey: tí
teir/tær/tey kunnu koma undir einum dekka og
hjálpa sær sjálvum.
69 tað er tað, sum eingin merkir, at tey eru gudar: tí
óttast tey ikki.
70 For sum ein ræðufilmur í einum urtagarði av
agurkum, sum ikki eru teirra gudar av træ, og legði
seg yvir við silvur og gull.
71 Og eins og tað, sum teirra gudar av træ, og legði
yvir við silvur og gull, eru sum ein hvítur tor í
einum orchard, sum hvønn fuglur sitteth á; sum
eisini ein deyður kroppur, er tað eystan í myrkrinum.
72 Og ye skal vita, at teir/tær/tey skulu vera eingin
gudar av tí bjarta korkalittu, sum roteth á teimum:
og tey sjálvi eftir at hava etið, og skal vera ein
reproach í landinum.
73 Better tí er tann bara maðurin, sum ikki hevur
fyrimynd: fyri hann skal vera langt frá reproach.