1. Աշնան հեքիաթը
«Աշուն»
Մխիթար Սեբաստացի
կրթահամալիր
Հիմնական դպրոց
5- դասարան
Անահիտ Հովհաննիսյան
2. Աշնան գույները
Օրերը ցրտեցին, և տերևները որոշեցին փոխել իրենց
հագուստները:Մի տերև որոշեց հագնել կարմիր: Նա խնդրեց
մայրամուտին, որ իրեն կարմիր գույն տա:Մյուսը՝ արևից
դեղին գույն վերցրեց,երրորդը՝ չգիտեր՝ ինչ հագներ. մտածեց-
մտածեց և որոշեց, որ պետք է տարբերվի մյուսներից: Նայեց
բոլոր ծառերի տերևներին,տեսավ, որ միայն եղևնին է կանաչ
հագուստով: Ինքն էլ էր ուզում կանաչ հագուստով
մնալ,սակայն արդեն աշնան վերջն էր: Ձմռան ցրտից ինքն էլ
սկսեց կամաց-կամաց գույնը փոխել: Նա իր ընկերներից գույն
խնդրեց և ունեցավ հագուստ, որի վրա կային աշնան բոլոր վառ
գույները:
Անահիտ Հովհաննիսյան
3.
4. Աշունը
Լինում է չի,լինում մի ծառ է լինում ՝վրան լիքը դեղնած
տերևներ:Տերևներն իրար հետ զրուցում էին: Մի օր տերևներից մեկն
իր ընկերոջը հարցրեց.
-Ինչո՞ւ են բոլոր տերևները թափվում:
- Միթե՞ չգիտես, որ աշնանը տերևները թափվում են,-
պատախանեց ընկերը:
Եվ նրանք որոշեցին թափվել: Ծառը հարցրեց.
-Ա՛յ տերևներ, ինչո՞ւ եք թափվում:
-Արդեն աշո՜ւն է ,- պատախանեցին տերևները:
Երբ բոլոր տերևները թափվեցին, ծառը մնաց տխուր ու միայնակ:
Գետնին թափված տերևները քամուց ուրախ թռվռում էին : Հանկարծ
տերևներից մեկը նկատեց, որ ծառը շատ հուզված է ու լաց է լինում:
Տերևներն ինչոր բան շշնջացին, հավաքվեցին, շրջան կազմեցին ծառի
շուրջ և ուրախ ասացին:
-Մի տխրիր, շուտով գարուն կգա և դու նորից կկանաչես,
կգեղեցկանաս : Ծառը մտածեց,մտածեց և հակացավ, որ տերևները
ճիշտ են ասում: Նա սկսեցին պարել ու երգել տերևների հետ:
5.
6. Տերևների հեքիաթը
Աշուն էր։ Ծառերից մեկի վրա ընդհամենը երեք տերև էր մնացել։
Ամեն օր նրանք ծառի վրա մարզանք էին անում։ Մի օր անսպասելի
քամի արեց և տերևները թափվեցին։ Դրանից հետո մեկը մյուսին
չգտավ։ Առաջին տերևը հայտնվեց կախարդական աշխարհում,
երկրորդ տերևը մրգերի աշխարհ ընկավ, իսկ երրորդ տերևը ջրի
աշխարհում հայտնվեց։ Կախարդական աշխարհում առաջին
տերևի ժամանակը շատ լավ անցավ։ Նա իր կախարդական ուժով
կարողացավ ստեղծել մի թագավորություն։Երկրորդ տերևը իր
մրգերի աշխարհում տեսավ հեքիաթներից դուրս եկած հերոսներ,
որոնք մեկ հերոս էին երևում, մեկ մրգեր։ Երրորդը հայտնվեց ջրով
լի մի թափանցիկ տարայի մեջ, որտեղ նա իրեն զգում էր ինչպես
տիեզերքում։
Որոշ ժամանակ անց երեքն էլ հայտվեցին մոմլաթի մեջ և այն ծառի
մոտ, որտեղից ընկել էին։ Նայեցին իրենց շուրջը և տեսան, որ բոլոր
տերևները գունավոր են, իսկ իրենք դեռ կանաչ են մնացել։ Նրանք
պինդ բռնեցին իրար ձեռքերից։ Տերևներից երկրորդը իրենց վրա
մրգեր լցրեց, իսկ երրորդը ջրով խառնեց։ Նրանք իրար ձեռք
բռնեցին և սկսեցին պարել։ Այդ օրվանից նրանք անբաժան
ընկերներն են։
7.
8. Աշնան կախարդուհին
Մի օր ես այգում քայլում էի:
Վրաս աշնանային գույներով ներկված տերև
ընկավ: Ես ինչ որ տարօրինակ ուժ զգացի: Իսկ
հետո ես ցանկացա ամենագեղեցիկ տերևները
հավաքել:Ամենագեղեցիկ տերևները թռչելով եկան
ինձ մոտ: Ես շատ զարմացա: Մտածեցի, որ ես
Աշնանային կախարդուհին եմ: Եվ ասացի.
-Հիմա շատ եմ ուզում շնիկ ունենալ:
Եվ շնիկը հայտնվեց: Ես ցանկացա հրաշալի, որ
գեղեցիկ Աշուն լինի: Հետո ես նայեցի շուրջս և
տեսա հրաշալի Աշուն: Այդ օրվանից հետո իմ
ուժերը ես այլևս չօգտագործեցի:
9.
10. Ոսկե աշուն
Աշնանային մի օր պատուհանից դուրս
էի նայում:
Մի միայնակ տերև քամուց այս ու այն
կողմ էր թռչում: Այդ տերևը դեղին էր,
ոսկեզօծ: Բայց չէ որ այն ժամանակին
կանաչ է եղել: Այդ ամենն աշունն է
հորինում: Նա կարծես նկարիչ լինի:
Ամբողջը ներկված է գույնզգույն
տերևներով: Իսկական հեքիաթ՝
աշնանային հեքիաթը:
11.
12. Տարվա եղանակները
Լինում են, չեն լինում Ամառ ու Ձմեռ
եղանակներն են լինում:
Նրանք հարևաններ են լինում: Նրանք
ունենում են մի առանձին տնակ, որտեղ
նրանք խառնվում էին իրար և ստացվում
էր Աշուն եղանակը: Նրանք այդ տանը
ունեին մի մեծ կաթսա, որի մեջ նրանք
ամեն աշնան գալուց ցատկում էին
կաթսայի մեջ, խառնվում են իրար էին:
Այդպես էլ ստացվում էր Աշունը:
13.
14. Տերևներն ու աշնան երգը
Լինում է, չի լինում մի ծառ է լինում: Այդ ծառի վրա ապրում էր մի
ընտանիք: Ընտանիքում ապրում էին չորս հոգի`Տերև հայրիկը, Տերև
մայրիկը, Տերև քույրիկը և Տերև եղբայրը: Մի օր Տերև եղբայրն ուՏերև
քույրիկը գնացին բակ: Բակում նրանք մոտեցան մի գեղեցիկ և
տխուր Տերև աղջկա և հարցրեցին.
-Ինչու՞ ես լաց լինում, Տերև աղջիկ:
Նա պատասխանեց.
-Ինձ Տերև երեխաները թողել են մենակ, ես մենակ եմ, չգիտեմ՝ ում
հետ խաղամ:
Նրանք ասացին.
-Արի մեզ հետ:
Նրանք միասին գնացին տուն: Տերև հայրիկը և Տերև մայրիկը
հարցրեցին.
-Ո՞վ է այս Տերև աղջիկը:
-Տերև մայրիկ, Տերև հայրիկ, նրան մենք գտանք բակում, նա նստած
լաց էր լինում, և մենք որոշեցինք նրան մեզ հետ բերել տուն:
Նրանք ընկերացան:
Այս ամենն, ինչ ես ձեզ պատմեցի, կատարվեց ամռան վերջին օրը:
Հաջորդ օրը արդեն աշուն էր: Նրանք միասին երգեցին աշնան երգը:
15. Աշնան երգը
Աշնան հետ ենք մենք եկել,
Եվ գույնզգույն աշխարհ վերադարձել:
Աշունը գեղեցկացնում ենք մենք՝ տերևներս
խայտաբղետ,
Երգում ու պարում ենք աշնան հե՜տ
Եվ ուրախ անցկացնում օրերը մեր....
Աշո՜ւն, աշո՜ւն, աշո՜ւն է եկել,
Գեղեցիկ աշունն իր հետ բերեց գեղեցիկ օրեր,
Անսահման և բարի երազներ,
Աշո՜ւն ,աշո՜ւն,աշո՜ւն է եկել
Աշնան հեքիաթն է բերել:
16.
17. Աշնան հեքիաթը
Մի անգամ ես քայլում էի անտառում: Հանկարծ
գույնզգույն տերևները հավաքվեցին շուրջս:
Ինձ ասել էին, որ
դա աշնանային կախարդանք էնշանակում և այս կախարդա
նքի առաջին տիրապետողը եղել է աշնանային առյուծը: Այն
ունի շագանակագույն աչքեր, գույնզգույն մարմին՝ պատված
տերևներով: Նա ապրում է
Մասիս սարի գագաթին: Տերևներն ինձ էլ դարձրեցին այդ
կախարդանքին տիրապետող:
Ես փորձեցի իմ կախարդանքը և հանկարծ կայծակ խփեց
գլխիս, իսկ հետո գլխիս ընկավ
ծանր քար, հետո սարից ընկավ արևի չափ ձնագնդիկ, իսկ վ
երջում ինձ հաջողվեց ստեղծել փոթորիկ: Մեկ էլ հրաշքով
ես հայտնվեցի սարի գագաթին՝ առյուծի կողքին: Ես նրան
շնորհակալություն հայտնեցի, որ ինձ
դարձրեց աշխարհի ամենաուժեղ աշնանային կախարդը:
շ
