3. Նա մայր աստվածուհի էր,
պատկերվում էր
երեխան գրկին՝ հայ
մայրերին կամ կանանց
հատուկ գլխի
հարդարանքով, մինչև
ուսերը իջնող
գլխաշորով։
4. Իբրև մայր աստվածություն Անահիտը
մայրության, բերքի և պտղաբերության
սրբազան մարմնացումն էր։ Նա Արամազդի
և Վահագնի հետ միասին հայկական
դիցարանում կազմում էր աստվածային
սուրբ երրորդություն։
5. Հին Հայաստանում լայնորեն սիրված ու
տարածված էր Անահիտի պաշտամունքը.
Եկեղյաց գավառում, Տարոնում,
Վասպուրականում, Արմավիրում,
Արտաշատում կառուցված էին Անահիտի
տաճարները։
6. Երզնկայի տաճարում էր գտնվում Անահիտի
ոսկեձույլ արձանը: Մ.թ.ա 34 թ. հռոմեացի
զորավար Մարկոս Անտոնիոսը իր
պարթևական արշավանքի ժամանակ մտնում
է Երիզա ավանը, նրա զինվորները ջարդում են
Անահիտի ոսկեձույլ արձանը, կտոր-կտոր
անելով, բաժանում իրար մեջ և տանում Հռոմ։
8. 19-րդ դարի վերջին Երզընկայում հայտնաբերվել
է Անահիտ աստվածուհու պղնձաձույլ գլուխը,
որը տարվել է Անգլիա և պահվում է
Բրիտանական թանգարանում, իսկ
կրկնօրինակը Հայաստանի պատմության
թանգարանում:
9. Անահիտ անունը տարածված է հայերի մեջ. այդ
անունով է կոչվում հայկական տոմարի 19-րդ
օրը: Անահիտը համապատասխանում է
հունական Արտեմիսին, հռոմեական
Դիանային:
