2. Ο Γιάννης ένα δωδεκάχρονο αγόρι, ζει φτωχικά σ’ ένα
μικρό ψαροχώρι με τον πατέρα του, το Δημοσθένη,
που έχει γίνει νευρικός και απόμακρος μετά το
θάνατο της γυναίκας του.
Μια ημέρα, ο Γιάννης σώζει από βέβαιο θάνατο
ένα καφετί πουλί με μεγάλο ράμφος και κοντά
ποδαράκια, προσφέροντας στον άξεστο καπετάνιο
που το βασάνιζε ως αντάλλαγμα ότι πολυτιμότερο
είχε: Το χρυσό σταυρό που του άφησε η μητέρα
του.
3. Για να μην το καταλάβει ο πατέρας του, το αγόρι
φροντίζει το πουλί κρυφά στην κάμαρά του και του
δίνει το όνομα Νικόστρατος. Μέρα με τη μέρα ,
όμως, ο Νικόστρατος μεγαλώνει και γίνεται ένας
πανέμορφος λευκός πελεκάνος, το πιο ψηλό πουλί
της Ευρώπης! Είναι δύσκολο πια να τον κρύβει…
4. Εντυπώσεις
Αυτό το βιβλίο ήταν ένα από τα καλύτερα που έχω διαβάσει
ποτέ! Με συγκίνησε πολύ στο τέλος και ιδιαιτέρα το νόημα
της ιστορίας.
Μιλάει για τα προβλήματα οικογενειακών σχέσεων π.χ πατέρα
και γιού και πως μπορούν να παρεμβάλουν άλλοι και να
γίνουν τα πράγματα καλύτερα ή χειρότερα. Πως πρέπει να
φερόμαστε στη ζωή όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Για μια
δυνατή φιλία ανάμεσα σ’ ένα παιδί και σε ένα ζώο που
μοιράζονται στιγμές ευτυχίας, ανεμελιάς, συγκίνησης,
δυσκολίας μα πάνω απ’ όλα μιας δυνατής πίστης. Είναι ένα
παράδειγμα φιλίας και εμπιστοσύνης .