2. ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ
• Η Μονή Παναγίας
Εικοσιφοινίσσης είναι ιστορικό
μοναστήρι της Ιεράς Μητροπόλεως
Δράμας. Είναι κτισμένη σε
υψόμετρο 753 μέτρων, στη βόρεια
πλευρά του όρους Παγγαίου.
Βρίσκεται στον Δήμο
Αμφίπολης του Νομού Σερρών,
κοντά στα όρια με τους
Νομούς Καβάλας και Δράμας.
3. ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ
• Σε μικρή απόσταση, βόρεια της μονής
σώζονται ερείπια μακρού τείχους, όπου
κατά την παράδοση ήταν βυζαντινό
φρούριο.
• Στη θέση αυτή των ερείπιων υπήρχε κατά
τους αρχαίους ναός τον οποίο αργότερα,
όπως λέγεται, ο μητροπολίτης Σώζων των
Φιλίππων μετέτρεψε σε χριστιανικό.
• Το μοναστήρι της Παναγίας
Εικοσιφοίνισσας, δεν είναι απλώς ένα
εκκλησιαστικό μνημείο, αλλά ο χώρος ο
οποίος συγκεντρώνει κάθε χρόνο περί
τους 500.000 προσκυνητές
4. ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ
• Η ίδρυση της Μονής ανάγεται στα
χρόνια του επισκόπου Φιλίππων
Σώζοντος, ο οποίος έλαβε μέρος
στη Δ’ Οικουμενική Σύνοδο της
Χαλκηδόνας (451 μ.Χ.). Κατά την
παράδοση, ο επίσκοπος Σώζων
ίδρυσε, περί το 450 μ.Χ., ναό και
μοναστικό οικισμό στη θέση Βίγλα,
πλησίον της Μονής. Ο μοναστικός
οικισμός αυτός εγκαταλείφθηκε με
την πάροδο του χρόνου και η Μονή
ιδρύθηκε ουσιαστικά από τον άγιο
Γερμανό, στο δεύτερο μισό του 9ου
ή στις αρχές του 10ου αιώνα.
• Ο άγιος Γερμανός ήταν ο πρώτος
κτήτωρ της Μονής. Κατά την
παράδοση, ο άγιος Γερμανός,
αφού μόνασε στην ιερά Μονή
Προδρόμου, στον Ιορδάνη ποταμό,
εγκατέλειψε την Παλαιστίνη και με
όραμα που είδε από τον άγγελο εκ
της Παρθένου ήρθε στη θέση Βίγλα
του Παγγαίου περί το 518 μ.Χ. Εκεί
ανακάλυψε τα ερείπια των παλαιών
κτισμάτων που είχε χτίσει ο Σώζων
και ξεκίνησε την ανέγερση νέας
Μονή
5. ΟΝΟΜΑΣΙΑ
Για το όνομα της Μονής υπάρχουν
τρεις εκδοχές
• 1) Ο κτήτωρ της Μονής, άγιος
Γερμανός, βρισκόταν σε ένα μέρος,
μια μικρή όαση έξω από την ι. Μονή
του Τιμίου Προδρόμου στους Αγίους
Τόπους, όπου είχε είκοσι φοίνικες, εκεί
έλαβε εντολή από τον άγγελο της
Θεοτόκου για την ανέγερση της
Μονής και σε ανάμνηση της
τοποθεσίας την ονόμασε «Παναγία η
Εικοσιφοίνισσα».
Παναγία Εικοσιφοίνισσα
6. ΟΝΟΜΑΣΙΑ
• 2) Ο γνωστός στιχουργός του
18ου αιώνα Καισάριος
Δαπόντες την ονομάζει
«Κοσσσυφινίτσα», γιατί κατά την
παράδοση, ένας κόσσυφος
(κοτσύφι) οδήγησε τον άγιο
Γερμανό στο σημείο όπου
αναβλύζει το Αγίασμα μέχρι και
σήμερα κάτω από το
παρεκκλήσιο της Αγ. Βαρβάρας.
7. ΟΝΟΜΑΣΙΑ
• 3) Ο ηγούμενος της Μονής Χρύσανθος
το (1782) αναφέρει ότι ενώ ο άγιος
Γερμανός, μετά την ανέγερση του
μοναστηριού, αναζητούσε κατάλληλη
σανίδα, για να γίνει η εικόνα της
Θεοτόκου, εκείνη με θαυματουργικό
τρόπο του πρόσφερε την μέχρι και
σήμερα σωζόμενη εικόνα Της, που
άστραφτε κι εξέπεμπε «φοινικούν»,
δηλαδή κοκκινωπό, φως. Απ’ αυτό
επικράτησε ο όρος «Εικοσιφοίνισσα»
(εικών φοίνισσα – Εικοσιφίνισσα).
8. Οι καταστροφές και το μαρτύριο των 172 μοναχών
• Κατά την Τουρκοκρατία, η συμβολή της Μονής
στη διατήρηση της Ορθοδοξίας και του
Ελληνισμού υπήρξε ανεκτίμητη, ενώ κατά την
ιστορική της διαδρομή καταστράφηκε πολλές
φορές από Τούρκους και Βούλγαρους
επιδρομείς. Στις 25 Αυγούστου 1507, οι
Τούρκοι έσφαξαν 172 μοναχούς της Μονής,
διότι είχαν ενοχληθεί από τη δράση τους υπέρ
της διατήρησης της ελληνικότητας του
πληθυσμού της περιοχής. Τρία χρόνια μετά, 10
μοναχοί από την Ιερά μονή Βατοπαιδίου Αγίου
Όρους, ήλθαν στη Μονή για να την
ανασυστήσουν.
9. ΘΑΥΜΑΤΑ
• Κατά την περίοδο εκείνη των
επιθέσεων και αρπαγών των
Βουλγάρων, ένας αξιωματικός
τους επιχείρησε να συλήσει την
Εικόνα της Παναγίας, αλλά
τινάχθηκε πίσω και εξέπνευσε,
ενώ η μπότα και το πιστόλι του
αποτυπώθηκαν στις μαρμάρινες
πλάκες του δαπέδου. Ακόμα και
σήμερα στο μαρμάρινο δάπεδο
του Ναού φαίνονται αυτά τα
σημεία
10. Η ΜΟΝΗ ΣΗΜΕΡΑ
• Το 1943 οι Βούλγαροι στην
κατοχή εκδίωξαν πάλι τους
μοναχούς, έβαλαν φωτιά και
κάηκε όλο το μοναστήρι εκτός
από τον ναό. Η Ιερά Μονή της
Εικοσιφοίνισσας αφέθηκε
έρημη μέχρι την
επαναλειτουργία της ως
γυναικείου μοναστηριού το
1967
11. Η είσοδος του ναού Το μοναστήρι από ψηλά Ο τρούλος
Πηγές
https://seatosee.gr/anakalypste/ikosofinitsas-i-
naos/
https://www.monastiria.gr/iera-moni-
eikosifoinissas/
ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΩΝ:
ΧΡΥΣΑ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΜΠΟΥΡΟΓΛΟΥ
ΙΩΑΝΝΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ
ΙΩΑΝΝΑ ΝΙΑΝΙΟΥ
ΕΥΘΥΜΙΑ ΓΙΑΝΤΖΗ
Υπεύθυνη καθηγήτρια :Ασκονίτη Αργυρή ΠΕ02