Injury Surveillanceand Monitoring Injury and Violence Risk Student By Sitthiphan Phanit-in, THAILAND

1. ค้นหาและติดตามนักเรียนที่มีความเสี่ยง
ต่อการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุและความรุนแรง
Email: Croonoy@hotmail.com Field: Child Safety Keywords: โรงเรียนปลอดภัย, เยี่ยมบ้าน
Injury Surveillance and Monitoring Injury
and Violence Risk Student Group

2. ค้นหาและติดตามนักเรียนที่มีความเสี่ยง
ต่อการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุและความรุนแรง
Author 1: โรงเรียนจุมปีวนิดาภรณ์ (เทศบาลบ้านภูมินทร์)
Author 2: นายจริน แก้วอินแสง (ผู้อานวยการสถานศึกษา)
Author 3: นายสิทธิพันธ์ พานิชอิน (รองผู้อานวยการสถานศึกษา)
Email: Croonoy@hotmail.com Field: Child Safety Keywords: โรงเรียนปลอดภัย, เยี่ยมบ้าน
Injury Surveillance and Monitoring Injury
and Violence Risk Student Group

3. ผู้นาเสนอ : presenter
Mr. Sitthiphan Phanit-in (Deputy Director)

5. ความเป็นมา : Background
 โรงเรียนจุมปี วนิดาภรณ์ (เทศบาลบ้านภูมินทร์) ได้ดาเนินการร่วมกับ
ศูนย์วิจัยเพื่อสร้างเสริมความปลอดภัยและป้ องกันการบาดเจ็บในเด็ก
โรงพยาบาลรามาธิบดี รายงานและติดตามสถานการณ์การบาดเจ็บในเด็ก
จากฐานข้อมูลการตาย
 รวมทั้งดาเนินโครงการพิเคราะห์เหตุการณ์ตาย พบว่า กลุ่มเด็กบาดเจ็บที่
เสียชีวิต ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มที่มีความเสี่ยงทั้งทางสังคมหรือทางพฤติกรรมที่
มีตัวกาหนดชี้วัดสามารถค้นหาวินิจฉัยได้ก่อน
 หากมีเครื่องมือเพื่อวินิจฉัยกลุ่มเสี่ยงและติดตามปรับเปลี่ยนปัจจัยเสี่ยงโดย
โรงเรียน จะนาไปสู่การลดอัตราการตายในเด็กจากการบาดเจ็บได้
 โดยโรงเรียนมีระบบการเฝ้ าระวังและวิเคราะห์ความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บ
โรงเรียนดาเนินงานป้องกันการบาดเจ็บตามลาดับความสาคัญ

6. ค้นหาและติดตามนักเรียนที่มีความเสี่ยง
ต่อการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุและความรุนแรง
Injury Surveillance and Monitoring Injury
and Violence Risk Student Group

7. ความเป็นมา : Background
 มีการจัดตั้งกลุ่มหลากหลายเพื่อป้ องการการบาดเจ็บในแต่ละชนิด เชื่อมโยง
หน่วยงานภายในและภายนอกโรงเรียนที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยง
 โรงเรียนต้องมุ่งเน้นให้ความสนใจเป็ นพิเศษกับกลุ่มเสี่ยง เช่น ...
- เด็กในครอบครับที่มีศักยภาพการดูแลต่าหรือครอบครัวที่มีความเสี่ยง
- เด็กที่มีภาวะเสี่ยงทางกายภาย เช่น เด็กพิการ เด็กประกอบอาชีพเสียง
เด็กที่มีพฤติกรรมเสี่ยงหรือเคยบาดเจ็บรุนแรงมาก่อน .
- เด็กในช่วงเวลาเสี่ยง เช่น ช่วงเทศกาล ช่วงปิดเทอม เป็นต้น
 เครื่องมือในการค้นหากลุ่มเสี่ยง รวมทั้งกลยุทธ์การติดตามเพื่อเปลี่ยนแปลง
ปัจจัยเสี่ยงในกลุ่มเสี่ยงนั้นยังได้ถูกพัฒนาน้อยมากในงานโรงเรียนปลอดภัย

9. วัตถุประสงค์ : Objectives
 1. เพื่อสร้างและพัฒนาเครื่องมือวินิจฉัยกลุ่มเสี่ยงของ
โรงเรียน
 2. เพื่อบอกจานวน แยกกลุ่มและชนิดของเด็กเสี่ยงใน
โรงเรียนได้

11. วิธีการ : Methods
การศึกษาครั้งนี้
- ใช้ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน (การเยี่ยมบ้าน) ในเรื่องประเด็นความเสี่ยง
ของนักเรียน
- กลุ่มประชากรที่ศึกษาคือ นักเรียนโรงเรียนจุมปีวนิดาภรณ์ (เทศบาลบ้าน
ภูมินทร์) จานวน 583 คน
- เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาคือข้อมูลส่วนตัวของนักเรียนและแบบประเมิน
ประเด็นความเสี่ยงของนักเรียนเพื่อจาแนกนักเรียนเป็น 4 กลุ่ม คือ
กลุ่มปกติ กลุ่มเฝ้าระวัง กลุ่มเสี่ยง และกลุ่มเสี่ยงมาก
- จากนั้นวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ความถี่และการหาค่าร้อยละ

12. วิธีการดาเนินการ
 ด้วยวิธีการให้ครูประจาชั้นฝากแบบคัดกรองฯ ไปกับ
นักเรียนเพื่อให้ผู้ปกครองกรอกข้อมูลแล้วส่งกลับมา เพื่อที่ครู
ประจาชั้นจะได้ติดต่อนัดหมาย วัน เวลาในการลงไปเยี่ยมบ้าน
ตามหมายเลขโทรศัพท์และแผนผังที่ระบุมาในแบบคัดกรองฯ
เพราะในชั้นเรียนนักเรียนมีภูมิลาเนามาจากหลายอาเภอ หลาย
ตาบล การได้ข้อมูลจากแบบคัดกรองมาก่อนทาให้ครูประจาชั้น
วางแผนในเบื้องต้นได้ว่าจะดาเนินการในการเยี่ยมชั้นเรียน
อย่างไร เช่น การจัดกลุ่มนักเรียนที่อยู่ในเส้นทางหรือเขตที่ตั้ง
ใกล้เคียงกัน หรือ กรณีนักเรียนรายที่คาดกว่าจะใช้เวลามากใน
การเก็บข้อมูลในเชิงลึก เป็นต้น

16. เครื่องมือและเกณฑ์ตัดสิน
เพื่อคัดกรองนักเรียน
 แบบบันทึกการเยี่ยมบ้านนักเรียนโรงเรียนจุมปีวนิดาภรณ์ ฯ
 มี 2 ตอน คือ 1. ข้อมูลพื้นฐาน
2. ประเด็นความเสี่ยงของนักเรียน ใน 4 ประเด็น ดังนี้
- ประเด็น สภาพครอบครัว จานวน 14 ข้อ
- ประเด็น สภาพบ้านและชุมชน จานวน 5 ข้อ
- ประเด็น สุขภาพ และการเรียน จานวน 11 ข้อ
- ประเด็น พฤติกรรมเสี่ยงของนักเรียน จานวน 20 ข้อ
แบบคัดกรองนักเรียน
เพื่อค้นหานักเรียนที่มีความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุและความรุนแรง

18. ผลที่ได้ : Results
จากการศึกษาเกี่ยวกับสถานภาพความเสี่ยงของนักเรียนทั้งโรงเรียน สามารถ
สรุปผลการศึกษาตามโครงการ ดังนี้
 ตอนที่ 1 การวิเคราะห์เกี่ยวกับสถานภาพความเสี่ยงของนักเรียน โดย
จาแนกนักเรียนเป็น 4 กลุ่มคือ กลุ่มปกติ กลุ่มเฝ้ าระวัง กลุ่มเสี่ยง และ
กลุ่มเสี่ยงมาก เรียงลาดับ ได้ดังนี้
กลุ่มเสี่ยงมาก จานวน 190 คน คิดเป็นร้อยละ 32.59,
กลุ่มเสี่ยง จานวน 181 คน คิดเป็นร้อยละ 31.04
กลุ่มเฝ้ าระวัง จานวน 142 คน คิดเป็นร้อยละ 24.36 และ
กลุ่มปกติ จานวน 70 คน คิดเป็นร้อยละ 12.01 ตามลับดับ

19. ค้นหาและติดตามนักเรียนที่มีความเสี่ยง
ต่อการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุและความรุนแรง
Injury Surveillance and Monitoring Injury
and Violence Risk Student Group

20. ผลที่ได้ : Results
จากการศึกษาเกี่ยวกับสถานภาพความเสี่ยงของนักเรียนทั้งโรงเรียน สามารถ
สรุปผลการศึกษาตามโครงการ ดังนี้
 ตอนที่ 2 การศึกษาความเสี่ยงของนักเรียนเป็นรายข้อทั้งโรงเรียน
ผลการศึกษามีดังนี้
อันดับที่ 1 (ข้อที่ 36) ไม่มีทักษะช่วยเหลือตนเองเมื่อตกน้าหรือว่ายน้าไม่เป็น
มีจานวน 339 คน คิดเป็นร้อยละ 58.15
อันดับที่ 2 (ข้อที่ 19) เส้นทางคมนาคม (ถนน) หน้าบ้านหรือชุมชนเสี่ยงต่อ
อุบัติเหตุจราจร มีจานวน 208 คน คิดเป็นร้อยละ 35.68

22. ผลที่ได้ : Results
 มีนักเรียนอยู่ในภาวะที่เสี่ยงต่อการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุ
- กลุ่มเสี่ยงมาก จานวน 190 คน (32.59 %)
- กลุ่มเสี่ยง จานวน 181 คน (31.04 %)
 กลุ่มที่มีความเสี่ยงมาก
- อันดับ 1 อยู่ในเรื่องไม่มีทักษะช่วยเหลือตนเองเมื่อตกน้าหรือว่ายน้าไม่เป็น
- อันดับ 2 อยู่ในเรื่อง เส้นทางคมนาคม (ถนน) หน้าบ้านหรือชุมชนเสี่ยงต่อ
อุบัติเหตุจราจร

24. ผลที่ได้ : Results
 ซึ่งสอดคล้องกับแผนการดาเนินงาน เพื่อสร้างความปลอดภัยสาหรับเด็กไทย
(รศ. นพ. อดิศักดิ์ ผลิตผลการพิมพ์) โดยศูนย์วิจัยเพื่อสร้างเสริมความ
ปลอดภัยและป้องกันการบาดเจ็บในเด็ก กล่าวว่า การจมน้า เป็นสาเหตุนา
การเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ และ อุบัติเหตุจราจร เป็นสาเหตุรองของการ
เสียชีวิตในวัยเด็ก
 ซึ่งการจมน้ามักเกิดในบริเวณใกล้บ้าน หรืออยู่ภายในเขตชุมชน และ
 สาเหตุสาคัญของอุบัติเหตุจราจรที่ทาให้เด็กเสียชีวิต คือ การโดยสาร
รถจักรยานยนต์ และถูกรถชน ซึ่งอุบัติเหตุจราจร เด็กมักจะถูกละเลย ในการ
สวมหมวกนิรภัยและการคาดเข็มขัดนิรภัย และอุบัติเหตุจราจรมักจะเกิดใน
บริเวณใกล้บ้าน ในชุมชน บนเส้นทางจากบ้านไปโรงเรียน

27. สวัสดี : The End