2.  Նիկո Փիրոսմանին (իսկական անուն-
ազգանունը՝ Նիկոլոզ Փիրոսմանիշվիլի)
ծնողների մահից հետո մոտ 15 տարի
(ընդհատումներով) ապրել է Շուլավերում՝
բաքվեցի հայ գործարանատիրոջ այրու՝
Եփրոսինե Քալանթարովայի տանը: 1870-
ական թվականներին Քալանթարովների
հետ տեղափոխվել է Թիֆլիս: Գրել և
կարդալ (նաև հայերեն) սովորել է
ինքնուրույն, իսկ գեղանկարչություն՝ շրջիկ
նկարիչներից:
 1880-ական թվականներին ինքնուս
նկարիչ Գիգո Զազիաշվիլու հետ բացել է
դեկորատիվ որմնանկարների
արվեստանոց: 1890 թ-ից աշխատել է
վագոնավար, ապա բացել է կաթի փոքրիկ
վաճառատուն. 1900 թ-ից .
 վերջնականապես նվիրվել է
գեղանկարչությանը:

3.  Նկարել է ցուցանակներ առևտրական
հիմնարկների համար, դեկորատիվ
պաննոներ, դիմանկարներ: Փիրոսմանին
ինքն է պատրաստել ներկերը և նկարել
խանութների ներսի պատերին, մոմլաթի,
թիթեղի և ստվարաթղթի վրա: Նա չի շփվել
նկարիչների հետ, մինչև կյանքի վերջն
ապրել է նկուղներում՝ աղքատության մեջ:
 1912 թ-ին Փիրոսմանիին նկատել է
ֆուտուրիստ նկարիչ Կիրիլ Զդանևիչը, գնել է
նրա նկարներից, իսկ եղբայրը՝ բանաստեղծ
Իլյա Զդանևիչը, 1913 թ-ին «Կավկազսկայա
րեչ» թերթում տպագրել է հոդված՝ «Բնածին
տաղանդի տեր նկարիչը» վերնագրով: Նույն
թվականին Մոսկվայում բացված
ֆուտուրիստ նկարիչների ցուցահանդեսում
ներկայացվել են նաև Փիրոսմանիի մի քանի
կտավներ: Նրանով հետաքրքրվել են նաև
երիտասարդ նկարիչներ Դավիթ
Կակաբաձեն, Լադո Գուդիաշվիլին և
ուրիշներ:

5.  Ծնվել է հոկտեմբերի 28-ին 1909թ-ին
Դուբլինում: Հայրը` խիստ զիվորական
էր, մայրը` մշակութային կին: 1914թ-
ին տեղափոխվել են Լոնդոն:
Հաճախակի տեղափոխությունները և
աստման խանգարում էին Ֆրենսիսին
ստանալ բավարար կրթություն:

6. Պատերազմից հետո (Բեկոնը ծառայում
էր քաղաքացիական
պաշտպանությունում) նա
վերադառնումէ գեղնկարչությանը և
համրում է այդ ժամանահատվածը
որպես գլխավոր կետ: