1. Ύστερη μεσαιωνική μουσική

2. Εισαγωγή
Οι όροι «Μεσαίωνας» ή «Σκοτεινοί αιώνες» ήταν σκοτεινή περίοδος,
καθώς θρησκευτικές διαμάχες, μεγάλοι πόλεμοι, πείνα και λοιμοί
αποδεκάτιζαν κυριολεκτικά τους ευρωπαϊκούς πληθυσμούς.
Ωστόσο, παρά τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, τα μεσαιωνικά χρόνια
ανέδειξαν φωτισμένους δημιουργούς στις τέχνες, τις επιστήμες και τα
γράμματα.

3. Ars Nova
(Νέα Τέχνη)
Η περίοδος της Ars Nova, κατά την ύστερη μεσαιωνική εποχή,
αποτέλεσε το επόμενο βήμα στην καθιέρωση των νέων μουσικών
κατακτήσεων που είχαν ξεκινήσει με την Αρχαία Τέχνη.
Η μουσική παρουσιάζεται πιο απελευθερωμένη και επηρεασμένη από
τη λαϊκή μουσική και το λειτουργικό μέλος. Οι μουσικές μορφές, αν και
πολλές από αυτές είναι παλαιότερες, παρουσιάζονται ανανεωμένες.

4. Πρώτη
περίοδος
Ο Τζων Ντάνστεϊμπλ (1370-1453), ο σημαντικότερος από τους Άγγλους
συνθέτες, με μουσικό πνεύμα επηρεασμένο από την Νέα Τέχνη και
συνθέσεις φτιαγμένες με χάρη, φαντασία και απέριττο ρυθμό.
Ο Γκυγιώμ Ντυφαί (1400-1474) που κατέλαβε την αντίστοιχη θέση στον
αιώνα του με τον ντε Μασώ. Με τα έργα του προσανατολίζει προς μια
αρμονία πιο συγκεκριμένη και φέρνει πρόοδο στην αντιστικτική γραφή.
Ο Ζυλ Μπενσουά (1400-1460) είναι ο τρίτος σημαντικός συνθέτης του
πρώτου μισού του αιώνα.

5. Δεύτερη
Περίοδος
Ο Γιοχάνες Όκεγχεμ (1430-1495), ήταν από τους δημοφιλέστερους
συνθέτες Διάσημο έργο του, ήταν ένα Deo Gratias σε τέσσερις 9
φωνους κανόνες, συνολικά έργο για 36 φωνές.
Ο Γιάκομπ Όμπρεχτ (1430-1505) με τις συνθέσεις του αντλεί εφέ
από τον κανόνα και τη μίμηση. Είναι ο πρώτος που εφάρμοσε την
πολυφωνία στη νεκρώσιμη ακολουθία.
Ο Ζοσκέν ντε Πρε (1450-1521), ο ονομαζόμενος "Πρίγκιπας των
Μουσικών", Ο ντε Πρε έγραψε πολυάριθμα έργα, με ευκολία και
εντυπωσιακή τεχνική. Έγραψε λειτουργίες, μοτέτα, ψαλμούς και
άλλα έργα.

6. Ιταλική τέχνη
Η Ιταλία ήταν η χώρα που αφομοίωσε τα
στοιχεία της Νέας Τέχνης με πρωτεργάτη τον
τυφλό οργανίστα Φραντζέσκο Λαντίνι έδωσε
νέες φόρμες, αντίστοιχες με τις γαλλικές,
εμπλουτισμένες όπως με την ιταλική
έμπνευση ιδιοσυγκρασία.
Οι Ιταλοί συνθέτες του 14ου αιώνα έγραψαν
μπαλάτες μαδριγάλια και κάτσιες. Τα
τραγούδια τους ήταν ρυθμικά πιο απλά και με
γλυκύτερες μελωδίες απ’ ό,τι τα γαλλικά.

7. Γαλλοφλαμανδική Σχολή
Η ήττα στο Αζενκούρ και κατά
συνέπεια η κατάκτηση της
Γαλλίας από τους Άγγλους
επηρέασε την εξέλιξη της
πολυφωνικής μουσικής.
Οι Άγγλοι φέρνουν στο
Παρίσι δικούς τους μουσικούς
Το κέντρο των μουσικών
σπουδών είναι τώρα στις
Μουσικές Εκκλησιαστικές
Σχολές.
Κυρίως στις Αυλές των
βασιλέων και ευγενών της
Φλάνδρας και στη Σχολή του
παπικού παρεκκλησίου της
Ρώμης.