4. Ο ρατσισμός μπορεί να ασκηθεί με βάση τα
παρακάτω κριτήρια:
1. Το φύλο
2. Τη φυλή(φυλετικός ρατσισμός) ή το έθνος
3. Τη θρησκεία (θρησκευτικός ρατσισμός)
4. Την κοινωνική τάξη (κοινωνικός
ρατσισμός)
5. Ευπαθείς κοινωνικές ομάδες
6. Την ηλικία
7. Την εξωτερική εμφάνιση
8. Τις σεξουαλικές προτιμήσεις του ατόμου.
5. Υπάρχουν πολλά αίτια που οδηγούν στο
φαινόμενο του ρατσισμού. Ένα από τα
σημαντικότερα αν όχι το σημαντικότερο
αίτιο, είναι το χαμηλό πνευματικό και
μορφωτικό επίπεδο πολλών ανθρώπων.
Η άγνοια όπως και η πνευματική
ρηχότητα τους, μπαίνουν 'ανάμεσα'
στον άνθρωπο και στις ανθρωπιστικές
του αρχές, με αποτέλεσμα την
ενίσχυση της ανισότητας.
6.
7. 1. Παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ατομικές ελευθερίες
που υποστήριξαν όλα τα φωτισμένα πνεύματα της ιστορίας. Με αυτόν
τον τρόπο προσβάλλει την ανθρώπινη προσωπικότητα.
2. Περιθωριοποιούνται άτομα και ομάδες, με αποτέλεσμα να χάνει η
κοινωνία ένα ιδιαίτερα σημαντικό και πολλές φορές ικανό δυναμικό,
που θα μπορούσε να συμβάλλει στην ανάπτυξη και ευημερία.
3. Ξεσπούν συγκρούσεις, εκδηλώνονται ταραχές, κυριαρχεί η βία,
που «πληγώνει» την έννοια και την αξία του πολιτισμένου ανθρώπου.
4. Διευρύνεται το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και φτωχών.
Δημιουργεί άθλιες συνθήκες διαβίωσης, και οδηγεί στην ανεργία και
το χαμηλό βιοτικό επίπεδο, ένα, μεγάλο τμήμα του πληθυσμού. Έτσι
πολλοί ωθούνται στην εγκληματικότητα και τα ναρκωτικά. Οι
άνθρωποι χωρίζονται σε τάξεις «ισχυρών» και «αδυνάτων»,
«ανωτέρων» και κατωτέρων ανθρώπων.
5. Επικρατεί αναξιοκρατία, κοινωνικές ανισότητες, διχόνοια,
φαινόμενα που δυναμιτίζουν την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας
(απώλεια κοινωνικής συνοχής, ομαλότητας).
(ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ)
8.
9.
10. • Επιπρόσθετα, ο ρόλος της παιδείας είναι
καθοριστικός για την αντιμετώπιση του
ρατσισμού. Πρέπει να είναι ανθρωπιστική και να
συντελεί στην απόκτηση πολύπλευρης μόρφωσης.
• Στο σχολείο τα παιδιά είναι απαραίτητο να
μαθαίνουν τα υψηλά ανθρωπιστικά ιδεώδη της
ισοτιμίας, της συναδέλφωσης και της
ουσιαστικής δημοκρατίας.
• Τέλος, τα Μ.Μ.Ε. πρέπει να μην καλλιεργούν
ρατσιστικές αντιλήψεις, αλλά οφείλουν να δίνουν
την ευκαιρία σε όσο το δυνατόν περισσότερους
ανθρώπους να εκφράσουν την άποψή τους
σχετικά με τα διάφορα κοινωνικοπολιτικά
ζητήματα.
11.
12.
13.
14. Η μεγαλύτερη ομάδα των ομοφυλοφίλων, όμως,
διστάζει να αποκαλύψει τις διαφορετικές ερωτικές της
προτιμήσεις. Γι ‘ αυτά τα άτομα, η ομοφυλοφιλία τους
παραμένει μυστικό, με αποτέλεσμα να ζουν καταπιεσμένοι
δύο παράλληλες ζωές.
Από τη μία πλευρά, προσποιούνται ότι διατηρούν
ετεροφυλικές σχέσεις για να αποφύγουν τον κοινωνικό
στιγματισμό.
Από την άλλη πλευρά, συχνάζουν σε γκέι μαγαζιά,
επικοινωνούν με άλλους ομοφυλόφιλους και έχουν
σταθερές ομοφυλοφιλικές σχέσεις.
15. «Ουσιαστικά ζω δυο ζωές. Όταν γυρίζω στο χωριό συζητάω με τη μάνα και τις
αδερφές μου για το μέλλον μου σαν να πρόκειται να παντρευτώ και να φτιάξω
οικογένεια.
Συχνά προσποιούμαι ότι ενδιαφέρομαι για διάφορες κοπέλες από το χωριό ή λέω
ψέματα για τις σχέσεις μου με κάποιες φίλες που έχουν γνωρίσει.
Έχω πολύ άγχος για την επίσκεψη της μάνας μου στην Αθήνα. Νιώθω συνέχεια
στενοχωρημένος, πιεσμένος, δεν έχω διάθεση για τίποτα. Ο γιατρός μού έγραψε
αντικαταθλιπτικά.»
16. Η Ελλάδα είναι σχετικά ανεκτική με τους ομοφυλόφιλους, αμφισεξουαλικούς και τρανσέξουαλ, ωστόσο λείπουν
νόμοι, διατάξεις και βασικά δικαιώματα που οι ομοφυλόφιλοι απολαμβάνουν στις υπόλοιπες χώρες της δυτικής
Ευρώπης και βόρειας Αμερικής και τα θέματα ΛΟΑΤ δεν γίνονται συχνά θέμα ανοικτής συζήτησης.
Παρόλα ταύτα, τα τελευταία χρόνια, χάρη στην αυξανόμενη ορατότητα ΛΟΑΤ ατόμων στα ΜΜΕ αλλά και σε
άλλους τομείς της καθημερινής ζωής, παρατηρείται σημαντική πρόοδος και απελευθέρωση των ηθών, με
αποτέλεσμα η ομοφυλοφιλία να γίνεται σταδιακά λιγότερο ταμπού και οι ομοφυλόφιλοι, αμφισεξουαλικοί και
διαφυλετικοί να αποκτούν περισσότερα δικαιώματα. Σημαντική παραμένει ωστόσο η βροντερά αντίθετη άποψη
της ελληνικής Εκκλησίας ενόψει των εξελίξεων αυτών.
