02 Milionis

1. ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ Χαράλαμπος Μηλιώνης Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

2. Αντιμετώπιση Ασθενών με Διαταραχές της Οξεοβασικής Ισορροπίας Κριτήρια Διάγνωσης / Αποκατάστασης Κλινική Εικόνα Διαγράμματα Νοσηλείας Ιατρικές Σημειώσεις Συσκευές Καταγραφής/Μετρήσεων Στενή Παρακολούθηση

3. Μεταβολική Οξέωση - Κλινική εικόνα pH 7.20 - 7.35 Συνήθως χωρίς συμπτώματα pH < 7.20 ΚΝΣ: ↓ επιπέδου συνείδησης / κώμα ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ: έξαψη προσώπου / ταχυκαρδία / διεύρυνση πίεσης σφυγμού / μείωση της ΑΠ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ: Δύσπνοια / υπεραερισμός ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟ: Ναυτία / έμετοι / ανορεξία METΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: ινσουλινοαντίσταση / αυξημένες μεταβολικές ανάγκες

4. Μεταβολική Οξέωση – Βασικές αρχές αντιμετώπισης 1. Ακριβής Διάγνωση Διόρθωση της Υποκείμενης Διαταραχής 2. Υποκείμενη Διαταραχή = Πρωταρχικός Στόχος της Θεραπείας 3. Υποστηρικτική Θεραπεία + Επείγοντα Μέτρα (υγρά, οξυγονοθεραπεία, οξυγονοθεραπεία αντιμετώπιση της υπερκαλιαιμίας) 4. I.V. Sodium Bicarbonate: αναγκαιότητα, χρησιμότητα, οφέλη/κίνδυνοι ?

5. Μεταβολική Οξέωση - Θεραπεία Ταυτοποίηση και αντιμετώπιση του(ων) αιτίου(ων) η η μ η ( ) ( ) - Η αποτελεσματική αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου ευνοεί τη μετατροπή των οργανικών οξέων σε HCO3- - Πιθανή χορήγηση αλκαλοποιητικών μέσων pH <7.20 p pH < 7.10 Γαλακτική οξέωση Διαβητική κετοξέωση

6. Μεταβολική Οξέωση - Αναγκαιότητα της χορήγησης διττανθρακικών Στόχος: η αντιμετώπιση της οξυαιμίας του εξωκυττάριου χώρου Αποκατάσταση του pH ≥ 7 20 (↑ [HCO3-] σε τιμές 8 10 mmol/L) Α ά H 7.20 έ 8-10 l/L) Πρόληψη/αναίρεση των συνεπειών της σοβαρής οξυαιμίας - ↓ κινδύνου καρδιακών αρρυθμιών - αποκατάσταση της καρδιακής συσταλτικότητας - ανταπόκριση του μυοκαρδίου στις κατεχολαμίνες Επείγουσα αντιμετώπιση της υπερκαλιαιμίας Αλκαλική διούρηση (απέκκριση σαλικυλικών)

7. Μεταβολική Οξέωση - Επισημάνσεις για τη χορήγηση διττανθρακικών Επαρκής αερισμός για την απομάκρυνση του CO2 που παράγεται από τα διττανθρακικά Επιδείνωση της κλινικής κατάστασης σε περιπτώσεις επίμονης ιστικής υποξίας ή ξί Όχι κλινικό όφελος στην πλειονότητα των περιπτώσεων ς μεταβολικής οξέωσης με αυξημένο χάσμα ανιόντων γαλακτική οξέωση διαβητική κετοξέωση δ β ή ξέ Χρήσιμη για τη διόρθωση της οξυαιμίας από μη-οργανικά οξέα (μεταβολική οξέωση με φυσιολογικό χάσμα ανιόντων) ΠΡΟΣΟΧΗ: Αντιμετώπιση του υποκείμενου αιτίου / Ειδική θεραπεία δυνητικά επικίνδυνων επιπλοκών θ ί δ ά ί δ λ ώ

8. Αντιμετώπιση Μεταβολικής Οξέωσης Χορήγηση HCO3- Αιτιολογική αντιμετώπιση Για την αντιμετώπιση της σοβαρής οξυαιμίας pH <7.2 ΟΦΕΛΗ ΚΙΝΔΥΝΟΙ • Αναστολή / αναστροφή των • Υπερνατριαιμία / υπερωσμωτικότητα αιμοδυναμικών επιπτώσεων της • Υπερφόρτωση της κυκλοφορίας οξυαιμίας οξυα μ ας • Αποκατάσταση της ανταπόκρισης του • Overshoot alkalosis Καρδιαγγειακού στη δράση των • Υποκαλιαιμία κατεχολαμινών • ↓ [ιονισμένου Ασβεστίου] • ‘Κέρδος χρόνου’ έως τη δράση των • ↓ της προσφοράς Ο2 στους ιστούς ειδικών μέτρων & των ενδογενών • Διέγερση της παραγωγής οργανικών οξέων μηχανισμών αποκατάστασης • Παράδοξη οξέωση του ΕΝΥ • Ασφάλεια έναντι παραγόντων που προάγουν ή επιδεινώνουν την οξυαιμία • Υπερκαπνία

9. Μεταβολική Οξέωση - Θεραπεία Δοσολογία S di Δ λ ί Sodium Bicarbonate: Bi b t Έλλειμμα HCO3- ( Έλλ (mmol/L) = (% ό l/L) όγκος κατανομής HCO3-) X ή Σωματικό Βάρος (kg) (επιθυμητή [HCO3-] – μετρούμενη [HCO3-] - Αύξ Αύξηση του pH ≥7.20 H 20 ΣΤΟΧΟΣ: - [HCO3-]: 8-10 mEq/L

10. Μεταβολική Οξέωση – Θεραπεία Παρακολούθηση Αναμονή 30 min μ μ ή μετά την έγχυση γ την εκτίμηση η γχ η για η μη η του κλινικού αποτελέσματος Επανάληψη ABGs ( λ λ Ε άλ ABG (αλκαλαιμία υπερδιόρθωσης / ί δό θ overshoot alkalosis) Εργαστηριακός έλεγχος (↓ K+, ↑ Na+) Σημεία υπερφόρτωσης του εξωκυττάριου χώρου

11. Γαλακτική Οξέωση - Αντιμετώπιση Αντιβιοτικά (σήψη) Αιμοδιάλυση ( ξ ς) μ η (τοξίνες) OXI Διακοπή ενοχοποιούμενων φαρμάκων Ανεπαρκής Οξυγόνωση Αιτιολογική Ινσουλίνη (Σ. Διαβήτης) των Ιστών αντιμετώπιση Γλυκόζη (υπογλυκαιμία, αλκοολισμός) Χειρουργική αντιμετώπιση ( Χ ή ώ (τραύμα, ύ ιστική νέκρωση) OXI Θειαμίνη (ένδεια βιταμίνης Β1) Δίαιτα πτωχή σε υδατάνθρακες + αντιβιοτικά χή ρ ς β (D-γαλακτική οξέωση) Χορήγηση Ο2 Κυκλοφοριακή (± αναπνευστήρας) Ανεπάρκεια (shock) - Συνέχιση αγωγής NAI - Αντιμετώπιση προδιαθεσικών OXI καταστάσεων Αποκατάσταση του όγκου Φάρμακα ↓ προφορτίο/μεταφορτίο Σοβαρή / Διεγερτικά του μυοκαρδίου (ντοπαμίνη, επιδεινούμενη ντομπουταμίνη) οξυαιμία NAI Όχι αγγειοσυσπαστικά Χορήγηση HCO3- pH ≥7.20

12. Γαλακτική Οξέωση – Θεραπεία με Αλκαλοποιητικά Μέσα ΥΠΕΡ • Η οξέωση έχει κατασταλτική επίδραση στο μυοκάρδιο • Η λειτουργία σημαντικών ενζύμων εξαρτάται από την τιμή του pH • Επιπρόσθετη επιβάρυνση προκαλεί σημαντική μείωση του pH ΚΑΤΑ • ΌΧΙ μείωση της θνητότητας • Τ pH του εξωκυττάριου υγρού δεν αντανακλά πάντα το Το H ξ ά ύδ λά ά ενδοκυττάριο pH • Η χορήγηση αλκαλοποιητικών μέσων χ ρήγη η η μ - αυξάνει την παραγωγή γαλακτικού - μειώνει την προσφορά O2 στους ιστούς - επιδεινώνει την οξέωση ενδοκυττάρια & ΚΝΣ - αυξάνει την παραγωγή CO2

13. Θεραπεία Διαβητικής Κετοξέωσης - ΔΚΟ Εντατική Παρακολούθηση του Ασθενούς ή ρ η η ς 1. Ε(πα)νυδάτωση – IV χορήγηση υγρών 2. Διόρθωση της υπεργλυχαιμίας 3. 3 Αποκατάσταση του ισοζυγίου των ά ί ηλεκτρολυτών 4. Αντιμετώπιση των υποκείμενων εκλυτικών αιτίων / επιπλοκών ADA. Diabetes Care 2006;27(12):2739

14. Αντιμετώπιση ΔΚΟ Κλινικοεργαστηριακή Εκτίμηση. Χορήγηση Υγρών IV: 1.0 L/h 0.9% NaCl (15-20 ml/kg/h) Χορήγηση Υγρών IV ρήγη η γρ Εκτίμηση της Κατάστασης Υδάτωσης Υποογκαιμική καταπληξία Ήπια υποογκαιμία Καρδιογενής καταπληξία 0.9% NaCl (1.0 L/h) Αιμοδυναμική παρακολούθηση Επίπεδα Διορθωμένου [Na+] ορού Αυξημένα Φυσιολογικά Χαμηλά 0.45% NaCl 0.9% NaCl (250-500 ml/h) (250-500 ml/h) Γλυκόζη ορού ~ 200 mg/dl Αλλαγή σε 5% Dextrose με 0.45% NaCl (150-250 ml/h) Με χορήγηση ινσουλίνης (0.05-0.1 U/kg/h iv ή 5-10 U/kg sc / 2h) Γλυκόζη ορού 150-200 mg/dl

15. Αντιμετώπιση ΔΚΟ Κλινικοεργαστηριακή Εκτίμηση. Χορήγηση Υγρών IV: 1.0 L/h 0.9% NaCl (15-20 ml/kg/h) Χορήγηση Ινσουλίνης ρήγη η ης Ενδοφλέβια Οδός Υποδόρια/Ενδομυϊκή Χορήγηση Κρυσταλλική Ινσουλίνη: Κρυσταλλική Ινσουλίνη 0.4 units/kg: 0.15 units/kg IV bolus 1/2IV bolus, 1/2 IM ή SC Ινσουλίνη – Έγχυση Ινσουλίνη IM ή SC 0.1 units/kg/h IV 0.1 units/kg/h Εάν η Γλυκόζη του ορού δεν μ ζη ρ μειωθεί κατά 50-70 mg/dl την 1η ώρα g η η ρ Διπλασιασμός του ρυθμού Χορήγηση ινσουλίνης IV IV έγχυσης της ινσουλίνης bolus (10 units) Μείωση της Γλ όζ ορού κατά 50 70 mg/dl Μ ί Γλυκόζης ύ ά 50-70 /dl Γλυκόζη ορού ~ 200 mg/dl Αλλαγή σε 5% Dextrose με 0.45% NaCl (150-250 ml/h) Με χορήγηση ινσουλίνης (0.05-0.1 U/kg/h iv ή 5-10 U/kg sc / 2h) Γλυκόζη ορού 150-200 mg/dl

16. Αντιμετώπιση ΔΚΟ Κλινικοεργαστηριακή Εκτίμηση. Χορήγηση Υγρών IV: 1.0 L/h 0.9% NaCl (15-20 ml/kg/h) Χορήγηση Καλίου ρήγη η Εάν αρχικά [K+] <3.3 mmol/l Όχι χορήγηση ινσουλίνης Χορήγηση Κ+: 20-30 mEq/h με στόχο [K+] ≥3.3 mmol/l Εάν αρχικά [K+] ≥ 5.0 mmol/l Ό χορήγηση Κ+ Όχι ή Μέτρηση [K+] ανά 2 ώρες Εάν αρχικά [K+] ≥ 3.3 mmol/l, αλλά <5.0 mmol/l Χορήγηση Κ+: 20 30 mEq/h/L iv υγρών 20-30 με στόχο [K+]: 4-5 mmol/l ADA. Diabetes Care 2006;27(12):2739

17. Αντιμετώπιση ΔΚΟ Κλινικοεργαστηριακή Εκτίμηση. Χορήγηση Υγρών IV: 1.0 L/h 0.9% NaCl (15-20 ml/kg/h) Χορήγηση Διττανθρακικών pH <6.9 H 69 pH 6.9-7.0 H69 70 pH>7.0 H 70 NaHC03 (100 mmol) NaHC03 (50 mmol) Όχι NaΗCO3 σε 400 ml H2O σε 200 ml H2O + 30 mEqKCL + 30 mEqKCL με ρυθμό 200 ml/h με ρυθμό 200 ml/h Επανάληψη της χορήγησης NaΗCO3 κάθε 2 ώρες pH >7.0 Μέτρηση [K+] ορού [K ] ADA. Diabetes Care 2006;27(12):2739

18. Αντιμετώπιση ΔΚΟ Κλινικοεργαστηριακή Εκτίμηση. Χορήγηση Υγρών IV: 1.0 L/h 0.9% NaCl (15-20 ml/kg/h) Χορήγηση Φωσφόρου ρήγη η φ ρ Ενδείξεις: - Αποφυγή των επιπτώσεων της υποφωσφαταιμίας: (α) στον καρδιακό μυ (β) στους σκελετικούς μύες ( ) στην αναπνευστική λ (γ) ή λειτουργία ί - Ασθενείς με: (α) διαταραχές της καρδιακής λειτουργίας (β) αναιμία (γ) αναπνευστική δυσχέρεια (δ) ασθενείς με [PO4] <1 mg/dl 20-30 20 30 mEq K2PO4 /L υγρών ADA. Diabetes Care 2006;27(12):2739

19. Μεταβολική Αλκάλωση - Κλινική εικόνα pH 7.45 - 7.60 Συνήθως χωρίς συμπτώματα pH > 7.60 ΚΝΣ: ↓ εγκεφαλικής αιματικής ροής / τετανία / σπασμοί / λήθαργος / delirium / stupor ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ: σύσπαση αρτηριολίων / ↓ στεφανιαίας ροής / ↓ ουδού στηθάγχης / PSVTs / VTs ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ Υ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ: Υποαερισμός / υποξαιμία ό ξ ί METΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ: διέγερση της παραγωγής οργανικών οξέων / υποκαλιαιμία / υπομαγνησιαιμία / ώ ξέ λ ί ί υποφωσφαταιμία / ↓ ιονισμένου Ca

20. Μεταβολική Αλκάλωση - Αντιμετώπιση Ταυτοποίηση και αντιμετώπιση του(ων) αιτίου(ων) - Έμετοι αντιεμετικά - Ανταγωνιστές των υποδοχέων Η2 / ΡΡΙs -Μ ί Μείωση της δό δόσης των δ διουρητικών ( ώ (αγκύλης/θειαζιδικών) ύλ /θ ζ δ ώ ) - Πιθανή προσθήκη K+-συντηρητικών διουρητικών (↓οξινοποίησης στον άπω νεφρώνα) - Διακοπή διαλυμάτων γαλακτικών/κιτρικών/οξικών - Επανεκτίμηση/Διακοπή αλατοκορτικοειδών Αποτελεσματική αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου

21. Μεταβολική Αλκάλωση - Αντιμετώπιση Στόχοι της θεραπείας - Βελτίωση/μείωση της αλκαλαιμίας - Επίτευξη pH ≤ 7 55 (↓ [HCO3-] σε τιμές < 40 mmol/L) 7.55 Θεραπευτικές επιλογές – Cl--ευαίσθητη ΜΑ ευαίσθητη - Συστολή όγκου NaCl ± KCl - Αδυναμία χορήγησης υγρών/Νa acetazolamide ± KCl μ η η p ξ - Επίμονη αλκάλωση ή pH > 7.60 → οξινοποιητική παράγοντες η ή ρ γ ς Θεραπευτικές επιλογές – Cl--ανθεκτική ΜΑ - Αιτιολογική αντιμετώπιση

22. Θεραπεία Μεταβολικής Αλκάλωσης Χαμηλό χλώριο ούρων (Cl- <15 mmol/L) αμη ό χ ώρ ο ούρω (C 5 o/ ) • 0.9% NaCl • KCl • 0.1N HCl σε κεντρική φλέβα Αυξημένο χλώριο ούρων (Cl- >20 mmol/L) • Ειδική – χειρουργική επέμβαση (αδένωμα επινεφριδίων) επινεφριδίων), αγγειοπλαστική (στένωση νεφρικής αρτηρίας) κτλ. • Αμιλορίδη σύνδρομο Liddle • ΜΣΑΦ σύνδρομο Bartter

23. Θεραπεία Μεταβολικής Αλκάλωσης Αντιμετώπιση οιδηματικών καταστάσεων με ώ ση ο δημα ώ α ασ άσεω • Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια • Κίρρωση ήπατος με ασκίτη • Νεφρωσικό σύνδρομο Ακεταζολαμίδη (250-375 mg x 1-2/ 24 h) Προσοχή στα επίπεδα Κ+ Υπερχλωριαιμική μεταβολική οξέωση Υ λ ή β λ ή ξέ

24. Αντιμετώπιση Μεταβολικής Αλκάλωσης Απομάκρυνση πηγών περίσσειας αλκάλεως Διακοπή μηχανισμών ‘διαιώνισης’ της αλκάλωσης

25. Αντιμετώπιση Μεταβολικής Αλκάλωσης Απομάκρυνση πηγών περίσσειας αλκάλεως ς ς ↑ Πρόσληψης ρ ηψης Απώλεια Η+ Α ώλ Μετακίνηση Η+ Μ ί διττανθρακικών Διακοπή χορήγησης Αποκατάσταση διττανθρακικών ή του Κ+ πρόδρομων ενώσεων ΓΕΣ Νεφροί Αντιεμετικά Διακοπή διουρητικών / φαρμάκων με Έξοδος ρινογαστρικού σωλήνα αλατοκορτικοειδική δράση Η2 αναστολείς / λ ί Χορήγηση αμιλορίδης, σπειρονο- Χ ή λ ίδ αναστολείς αντλίας πρωτονίων λακτόνης, τριαμτερένης

26. Αντιμετώπιση Μεταβολικής Αλκάλωσης Διακοπή μηχανισμών ‘διαιώνισης’ της αλκάλωσης ς ς ς Cl- - ευαίσθητη Cl- - ανθεκτική θ ή ↓ GFR Μ.Α. Μ.Α. Έκπτυξη του εξω- Επινεφριδεκτομή / Χορήγηση NaCl και KCl κυττάριου όγκου ρ γ Υποφυσεκτομή Θεραπεία υποκατά- Αποκατάσταση Κ+ στασης της νεφρικής Χορήγηση αμιλορίδης, λειτουργίας σπειρονολακτόνης, σπειρονολακτόνης τριαμτερένης

27. Θεραπεία Μεταβολικής Αλκάλωσης – Επισημάνσεις Αποκατάσταση της συνοδού υποκαλιαιμίας η ης μ ς Ασθενείς με Κ+ <2.4mmol/L και ΜΑ συμπεριφέρονται ως Cl ανθεκτικοί, Cl-ανθεκτικοί, μέχρις ότου αποκατασταθεί το Κ+ του ορού Αποκατάσταση της συνοδού υπομαγνησιαιμίας Η θεραπεία των Cl-ανθεκτικών ΜΑ είναι δυσκολότερη σε σύγκριση με τις Cl-ευαίσθητες Αλκαλαιμία και Νεφρική ανεπάρκεια χορήγηση οξέων (HCl, NH4Cl) ή και αιμοκάθαρση (διάλυμα ↓ [HCO3-]) MA εξαιτίας ↑ αλατοκορτικοειδών αμιλορίδη / ανταγωνι- στές αλδοστερόνης ± συμπλήρωμα καλίου

28. Αναπνευστική Οξέωση – Κλινική εικόνα ΚΝΣ: παθολογική συμπεριφορά / σπασμοί / stupor / coma ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ: ανθεκτική υπόταση ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ: υποαερισμός

29. Αναπνευστική Οξέωση – Θεραπεία Στόχοι της θεραπείας - Επαρκής οξυγόνωση ρ ής ξ γ η - Διατήρηση ανοικτών αεραγωγών Θεραπευτικές επιλογές - Η θεραπεία εξαρτάται από το αίτιο/χρονιότητα - Αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου (βρογχοδιασταλτικά → βρογχόσπασμος)

30. Αντιμετώπιση Οξείας Αναπνευστικής Οξέωσης ΟΧΙ Απομάκρυνση οδοντοστοιχίας, ξένων σωμάτων, Εξασφάλιση τροφής Βατότητας Αεραγωγών Χειρισμός Heimlich Διασωλήνωση ΝΑΙ Τραχειοστομία Χορήγηση Ο2 Μάσκα, γυαλάκια γ ΡΟ2 >60 mmHg g Αιτιολογική αντιμετώπιση: Αντιβιοτικά, Βρογχοδιασταλτικά, Στεροειδή Εκτίμηση Αέρια αίματος: αρχικά / 20-30 min Επιπέδου Συνείδησης Εάν PO2 <60 mmHg & PCO2 >60 mmHg επόμενο βήμα & Αερίων αίματος Πιθανόν διασωλήνωση και μηχανικός αερισμός Εάν pH <7.10 ? NaHCO3 pH 7.10-7.20 ρ μ ή ρ η η) ς (στενή παρακολούθηση) Αέρια αίματος ( Αιτιολογική αντιμετώπιση: Αντιβιοτικά, Βρογχοδιασταλτικά, Στεροειδή

31. Θεραπεία Αναπνευστικής Οξέωσης – Επισημάνσεις Διατήρηση της βατότητας των αεροφόρων οδών αναρρόφηση β ό βρογχικών εκκρίσεων, χορήγηση Ο2, ώ ί ή τεχνητή αναπνοή Μικρές δόσεις HCO3- (50-100 mEq) σε 5-10 min σε έντονα οξεωτικό ασθενή ή σε ασθενή με status asthmaticus (ανάγκη μηχανικού αερισμού) Αποκατάσταση της χρόνιας ΑΟ 12-36 h Χρόνια ΑΟ διακοπή καπνίσματος αποφυγή καπνίσματος, αντιισταμινικών Χρόνια ΑΟ – αποφυγή Ο2 & κατασταλτικών του ΚΝΣ

32. Αναπνευστική Αλκάλωση – Κλινική εικόνα ΚΝΣ: συγκοπή/σπασμοί ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ: καρδιακές αρρυθμίες ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ: υπεραερισμός

33. Αναπνευστική Αλκάλωση – Θεραπεία Στόχοι της θεραπείας - Επαρκής οξυγόνωση ρ ής ξ γ η - Εξασφάλιση/διατήρηση ανοικτών αεραγωγών Θεραπευτικές επιλογές - pH 7.45 - 7.50 → χωρίς συμπτώματα - Ταυτοποίηση / αντιμετώπιση υποκείμενου αιτίου - Αναπνοή σε κλειστό σάκκο (Rebreathing devices)

34. Αντιμετώπιση Αναπνευστικής Αλκάλωσης Οξεία ξ Χρόνια ρ ΟΧΙ pH ≥ 7.55 Α ώ ί Αντιμετώπιση υποκείμενης δ ή διαταραχής Δεν χρειάζονται ειδικά μέτρα ΝΑΙ ΟΧΙ Αιμοδυναμική αστάθεια Ο ασθενής αναπνέει σε κλειστό σύστημα ς Δ Διαταραχή του επιπέδου συνείδησης ή έδ ίδ Αντιμετώπιση υποκείμενης διαταραχής Καρδιακή αρρυθμία ΝΑΙ Λήψη μέτρων μείωση του pH <7.50 ↓ HCO3- Α ζ λ ίδ δ ήθ Ακεταζολαμίδη, υπερδιήθηση και χορήγηση N Cl 0 9% αιμοκάθαρση (↓ HCO3-) ή NaCl 0,9%, άθ ↑ PaCO2 Αναπνοή σε κλειστό σύστημα, έλεγχος υποαερισμού με αναπνευστήρα ± παράλυση των σκελετικών μυών

35. Αναπνευστική Αλκάλωση – Επισημάνσεις στη Θεραπεία Ήπια ΑΑ (pH <7.55) δεν χρειάζεται αντιμετώπιση Αντιμετώπιση υποκείμενης νόσου ΌΧΙ κατασταλτικά της αναπνοής ή οξινοποιητικοί παράγοντες 1η θεραπευτική παρέμβαση = επανεισπνοή του εκπνεόμενου (↑ CO2) αέρα Υποξαιμία σε ασθενείς με ΑΑ αναγνώριση υποκείμενης διαταραχής μ ης ρ χής υποξαιμία, υπεραερισμό και ξ μ , ρ ρ μ ΑΑ Κλινική εικόνα: ταχύτητα εμφάνισης βαθμός & διάρκεια εμφάνισης, υποκαπνίας, υποξαιμία, υποκείμενη διαταραχή

36. Θεραπεία Μικτών Διαταραχών της Οξεοβασικής Ισορροπίας – Επισημάνσεις Σε ασθενείς με οξυαιμία (ΜΟ + ΑΟ) ή αλκαλαιμία (ΜΑ + ΑΑ) αποκατάσταση του pH σε ασφαλή επίπεδα ά H λή ί δ αποκατάσταση των HCO3- & PaCO2 ΣΤΟΧΟΣ: 7.20 < pH < 7.55 Οι ταχείες μεταβολές της PaCO2 ταχείες μεταβολές της αναπνευστικής λειτουργίας ΜΟ + ΑΟ χορήγηση NaHCO3 pH >7.55 >7 55 οξινοποιητικό μέσον έκπτυξη εξωκυττάριου μέσον, χώρου, ακεταζολαμίδη Θεραπεία μιας 1οπαθούς διαταραχής αποκάλυψη της άλλης

02 Milionis

02 Milionis

Recommandé

Contenu connexe

Tendances

Tendances(20)

Plus de drtsili

Plus de drtsili(9)

02 Milionis