2. Меджмуанынъ ог къапында миллий орьнекли панно.
Нагъыш устасы Халиде Къыпчакъова
Меджмуанынъ арт къапында миллий нагъыш нумюнелери.
Нагъыш устасы Халиде Къыпчакъова
Али Боданинский
1865, декабрь 2 – 1920, ноябрь 12.
Али Абдурефи огълу Боданинский Акъмесджитте догъды. «Татарское училище»ни битирди, оджалыкъ япты. Багъчасарайда «Янъылыкъ араштырыджылары » яшлар джемиетини тешкиль этти. И.Гаспринскийнинъ якъын ярдымджысы олды. 1917 с. Мусисполкомнынъ серкятиби (управляющий делами) олды. Къурултайда сайлангъан Башкъанлыкъ диванында да серкятиплик вазифесинде булуна. Фольклор материаллары топлай, терджимелер япа, «Голос татар» газетасынынъ муаррири вазифесини эда эте.
И
смаил Леманов
1871, март 12 – 1942.
Истанбулда окъуй, Каирде Аль-Азхар университетинде шаркъ тиллерини огрене. «Терджиман» газетасында чалыша. 1917 с. I Къурултайгъа делегат сайлана. Инкъиляптан сонъ Къырым ЦИКнинъ терджимелер болюгинде чалыша. Къырым педагогика институтында дерс бере, кафедра мудири ола. Бутюнкъырым ильмий тиль конференцияларында иштирак эте. 1934 сенеси иштен бошатыла. Сонъ Ленинградгъа кете ве анда Шаркъшынаслыкъ институтынынъ эльязмалар болюгинде чалыша. 1942 с. блокадада ачлыкътан оле.
Асан Сабри Айвазов
1878, майыс 6 – 1938, апрель 17.
Алупкада догъды. Истанбулда ве Каирде окъуды, оджалыкъ япты. Москвада Лазарев институтында дерс берди. Чокъ вакъыт «Терджиман»да муаррирлик япты ве 1914 сенесинден онынъ даимий редакторы олды. Бир чокъ эсерлернинъ муэллифидир. 1907 с. «Неден бу ала къалдыкъ» пьесасы санада къоюлды ве китап олып басылды. 1917-1918 сс. «Миллет» газетасынынъ ве «Козьайдын» журналынынъ редакторы олды. «Илери» ве «Окъув ишлери» журналларында «Латин элифбесине даир», «Къырает китабы», «Меюс шаирлеримиз» серлевалы макъалелери басылды.
О
сман Акъчокъракълы
1879, январь 3 – 1938.
Гимназияда окъугъан сонъ, 1895 с. Тюркиеде, 1908 с. Каирде бильги ала. Белли терджиман, этнограф, эдебиятшынас, тарихчы. 1908 сенеси Оренбургда «Шура» журналында чалыша. 1906 с. анда «Къырым гъонджелери» адлы шиирлер джыйынтыгъыны бастыра. 1910 сенеси «Ненкеджан ханым тюрбеси» повестини яза. I Къурултайнынъ делегаты ола. Шу сенелери Зынджырлы медреседе, Гимназияда, Къырым институтында дерс бере, ильмий макъалелер яза.
С
еит-Абдулла Озенбашлы
1867 – 1924.
Багъчасарайда догъды. «Терджиман» газетасында хаттатлыкъ, муреттиблик вазифесинде булунды. Эдебиятымызда ве драматургиямызда 1901 с. язгъан «Оладжагъа чаре алмаз» пьесасынен беллидир. Бир чокъ шиирлер яза ве «Халкъ шаири » намыны ала. Амма «Фонограф хакъайыкъ» («Акъикъат седасы») адлы эсери ве фаалиети ичюн белли табакъалар тарафындан зорбалыкъ япылгъаны нетиджесинде сакъатлангъан эдип чокъ йыллар хаста олып, 1924 с. вефат эте.
Абибулла Одабаш
1881, февраль 11 – 1938.
Корбекульде догъды. 1910 с. аджиликтен къайткъанда, Истанбулда окъумагъа къала, анда «Талебе джемиети»не къошула, 1911 сенеси «Алтын ярыкъ» адлы шиирлер джыйынтыгъында «Алтын ярыкъ» поэмасыны бастыра. 1917 сенеси Къырымгъа къайтып келе. Эдип I Къурултайнынъ делегаты эди. 1920 с. «Ешиль ада» журналыны чыкъара, «Бильги» журналынынъ муаррири ола. 1923 с. «Унутмайджакъ» адлы икяеси айры китап этип чыкъарыла. Къырым Маариф Комиссарлыгъында чалыша. Муэллифдешликте бир сыра дерсликлер яза. 1928 сенеси апске алына.
3. №3 (218) 2014 майыс – июнь
«Йылдыз» 1976 с. чыкъып башлады
КЪЫРЫМ МУХТАР ДЖУМХУРИЕТИ
ИНФОРМАЦИЯ БОЮНДЖА КОМИТЕТИНИНЪ ИЧТИМАИЙ-СИЯСИЙ,
ЭДЕБИЙ-БЕДИИЙ МЕДЖМУАСЫ
«ЙЫЛДЫЗ» меджмуасынынъ муарририети
Къырымтатар тилинде эки айда бир кере нешир этиле
Баш муаррир
Дилявер ОСМАН
Муарририет эйети:
Иса АБДУРАМАН
Аблязиз ВЕЛИЕВ
Певат ЗЕТИ
Ремзи ИЛЬЯСОВ
Исмаил КЕРИМОВ
Айше КОКИЕВА
Тимур УСЕИНОВ
Риза ФАЗЫЛ
Урие ЭДЕМОВА
М Е Д Ж М У А С Ы
10. №3 2014 майыс – июнь
8
татар къадынларынынъ Бутюндюнья форумында
Татар къадынларынынъ II Бутюндюнья форумы Татаристаннынъ
пайтахты Къазан шеэринде дюньянынъ 19 мемлекетинден
500-ге якъын иштиракчини топлады. Онынъ тешкилятчылары Бутюн-
дюнья татарлар конгресси ве «Акъ къалпакъ» къадынлар джемаат
бирлешмесидир.
Тедбирге Къырым Джумхуриетинден 15 делегат, шу джумледен
8 къырымтатар векили де давет этильди. Татар къадынларынынъ
форумында ана тилини сакълав, аиле, къарышыкъ никяхлар, бала
тербиеси, урф-адетлер ве иляхре миллий меселелер музакере
этильди. Шуны къайд этмели ки, форумнынъ бутюн тедбирлери тек
татар тилинде алып барылды.
Бутюндюнья татарлар кон-
гресси Иджра комитетининъ
реиси Ринат Закиров айрыджа
Къырым делегациясынен ко-
рюшти, озь чыкъышында Тата-
ристан ве Къырым арасында
алякъалар къавийлешкенини
къайд этти.
Тедбир къырымтатар халкъы
сюргюнлигининъ 70 йыллыгъы
арфесинде отькерильгени мунасебетинен, Шефикъа оджа сюр-
гюнлик къурбанларыны сукюнет дакъкъасынен анъмакъны теклиф
этти. Озь чыкъышында исе тюрк-татар къавмынынъ инкишаф ёлун-
да улу мутефиккир Исмаил Гаспринскийнинъ мисильсиз ролюни
айрыджа къайд этти.
Къырымтатар векиллери ичюн татарларнынъ тарихий мекяны,
ислям дининен багълы мукъаддес топракълары, «Шималий Мекке»
адынен де белли Булгъар шеэрине сеяат тешкиль этильди.
Солдан: Р.Аметшаева, З.Юсуфова, Л.Халилова, Л.Къадырова,
Фаузия Байрамова (Къазан), Э. Черкезова, Ш.Абдураманова, З.Пинка, А.Кассара
11. 9
БеСтекяр яя шерфединоВнынъ хатыраСына
Халкъымызнынъ гонъюли бир чалгъы алети киби. Аятымызда расткельген эр бир адисе чешит ренклер иле янъгъы-
рай, чешит дуйгъуларны уяндыра. Бу дуйгъуларны текрарланмаз нагъмелерге чевире бильген мешур бестекярымыз Яя Шер-
фединовнынъ 120 йыллыгъына багъышлангъан серги Къырым-
татар санат музейинде ачылды. «Яя Шерфединовнынъ иджадында тувгъан топракъ нагъмелери» серлевалы серги черчивесинде бес-
текярнынъ иджадына багъышлангъан семинар олып кечти. Мында Таврия миллий университетининъ ве Къырым муэндислик педагогика университетининъ студентлери де иштирак этти.
Музейнинъ хадими Садиха Джемилева «Яя Шерфединовнынъ омюри ве фаалиети» адлы маруза иле чыкъышта булунды. Яя Шер-
фединовнынъ торунынынъ къызы, Таврия миллий университети шаркъ ве къырымтатар филологиясы факультетининъ студенти Эльзара Халилова озь дедеси акъкъында белли инсанларнынъ хатырлавла-
рыны ве презентациясыны такъдим этти. Чыкъышта булунгъанлар арасында дженктен эвельки къырымтатар ансамблининъ солисти Амза Меметов, белли журналист Шевкет Асанов, языджы Аблязиз Велиев, Къырымтатар радиосынынъ баш муаррири Сервер Бе-
киров, сёз устасы Риза Юсуф, Къырымда нам къазангъан артист, Къырымтатар театрнинъ актёры Расим Юнусов бар эди.
Сергиде бестекярнынъ къыйметли фото, весикъа ве архив материаллары нумайыш этильди. Къырымда нам къазангъан ар-
тист Рустем Меметов Яя Шерфединовнынъ йыр-
ларыны иджра этти.
Яя Шерфединов Къы-
рым АССРде ве Озьбе-
кистанда нам къазан-
гъан артист. Бестекяр озьгюн иджады ве фаа-
лиети иле медениети-
мизге салмакълы иссе къошты. Бу сене онынъ догъгъанына 120 йыл ола. Онынъ яраткъан йыр ве нагъмелери исе аля даа гонъюллеримизнинъ энъ гизли кошечиклерине тийип, бизни менлигимиз акъкъында тюшюнмеге чагъыра.
12. №3 2014 майыс – июнь
10
Нåñèр
Нуçåò УÌЕÐОВ
аталар СЁзю
Икяе
«Юз кумюш паранъ дегиль, юз до-
стунъ олсун», деген аталар сёзюни эпимиз яхшы билемиз. Лафым ёкъ, пек мергин аталар сёзю. Лякин сен къадыннен, хусусан озь апайынънен иш кореджек олсанъ, яхшысы джебинъде юз кумюш паранъ олсун, бойдакъ достларынъ исе, азджа олсун...
Мен не ичюн бойле тюшюнем? Халкъ энъ чокълашкъан вакъ-
ытта троллейбуслар токътагъан ерге келинъиз де, къадынларнынъ аякъларына бакъынъыз. Даа догърусы, аякъларына дегиль де, аякъ-
къапларына. Эгер юзден докъсанынынъ аякъкъабынынъ сим-сия окчесининъ юксеклиги эки юз граммлыкъ стаканнынъ юксеклиги къадар олмаса, меним башымны кес де атынъыз!
Къайсыдыр белли языджы пек мергин айткъан: «Бутюн къадынлар акъылдан бир чешит азалар, акъайларыны исе эр бири озьдже-
сине делирте». О языджы акъикъатен де там нокътасына ургьан. Ана меним апайым да шай: о, къомшу къадын даа бир къарыш юксельгенини корьгенинен мени къайрамагъа башлады: «Къом-
шумыз Бекир пек дикъкъатлы акъай. Апайыны севгени бир кереден корюнип тура. Даа къар ягъып башлагъаны ёкъ, о исе энди Айше-
ге юксек окчели потюк алып берди. Энди о бизим самостройда къоркъмайып юреберир», деди.
Сюргюнликтеки вакъытларымыз олса, мен агъзымны биле ачмаз, барып анавы «вездеход» деген аякъкъаптан алыр берир эдим. Лякин аванс ве айлыкъ не экени унутылып башлангъан шимдики вакъытта...
13. 11
Догърусы, автобазада бизге айлыкъ эсабындан кечкен сентябрь айы ичюн юзер гривна аванс бермекни ишандыргъан эдилер...
– Ах, джанчыгъым! – дейим мен апайыма незакетнен, – эбет по-
тюксиз бизим самостройдан кечип оламазсынъ, лякин бу парагьа агъач ве комюр алып, бутюн къыш сыджакъта отура биле эдик.
– Зарары ёкъ, – дей къадыным, – отурырмыз. Якъында мен газе-
тада бир экстрасенснинъ меслеатыны окъудым....
– Сонь, о не дей?
– Эркекни сувукъта не къадар чокъ тутсанъ, о шу къадар яхшы сакьлана, дей.
Мен апайыма башкъа тарафтан янашмагьа тырыштым:
– Я биз ач отураджагъымызны тюшюндинъми? Озюнъ эсапла да бакъ – куньде эки буханка отьмек сатын аламыз. Бу – эки кумюш докъсан капик. Учь айгъа чокълаштыр да бакъ...
– Зарары ёкъ, – дей апайым, – бир шей этип кечинирмиз. Энъ уджуз ундан бир чувал алырсынъ, отьмекни мен озюм пишири-
рим.
Сонъ не беллейсинъиз? Пишире. Сувукъта отурамыз ве ашаймыз. Къыскъасы, мен апайымнен давалашмакъны токътаттым ве онъа аякъкъап алмагьа азырландым. Саба ёлда Айшени расткетирдим ве онъа комплимент яптым: «Насыл оськен ве дал-фидан бойлу ол-
гъансынъыз. Энди сизге экинджи къатнынъ пенджересине етмек бир шей дегиль... – Янъы аякъкъапларына да ишмар эттим. – Бу сизинъ «алтын вездеход»ынъызнынъ фияты не къадар я?
– Юз он учь гривна къыркъ капик! – дей о манъа юксектен бакъып, – буны манъа акъайым Тюркиеден кетирди...
Мен, нефесим тутылып, эвге чапып кельдим ве босагъадан:
– Наджие, джанчыгъым, о потюкни Тюркиеден сатын ала экен-
лер!
– Будала! – деди ачувланып апайым. – Тюркиеден сатын алалар амма, кетирип мында Акъмесджитнинъ Меркезий базарында саталар!
– Джанчыгъым, о потюк бизим паранен юз он учь гривна къыркъ ка-
пик экен, бизлерге тек юзер гривна бермекни ишандырдылар...
– Зарары ёкъ! – тынчландырды апайым, он учь гривнасыны мен къошарым.
Автобаза директоры сёзюнинъ астындан чыкъты. Халкъара къа-
дынлар кунюне бизге юзер гривна бердилер. Онынъ устюне Наджие де он учь гривна къошты ве мен Меркезий базаргьа ёл алдым.
«Айше» къавеханесининъ янында мени апайымнынъ эки догъмуш къардашы Асан корьди. Сёз сырасы, къардашына мени нишан-
лагъан о эди. О мени къучакъ керип къаршылады:
– Юсуф, азизим, сени байрамнен хайырлайым! Бельки бу къу-
ванчлы вакъианы берабер къайд этермиз?
Асан учь айдан берли ишсиз юргенини мен яхшы билем, онынъ
14. №3 2014 майыс – июнь
12
ичюн авучымнынъ ичине сыкъып туткъан параны косьтерип, онынъ
къардашына потюк алмакъ ичюн кетеяткъанымны айттым.
– Не, алтын потюкми шу? – сорады Асан.
– Э, – дедим теренден кокюс кечирип. – Устюнде алтын тюсте
токъасы да бар...
– Мына бойле союмы? – дей янымыздан кечеяткъан къадыннынъ
аякъларындаки аякъкъапларны косьтерип.
– Э, тамам ойле сою!
Асан къуванчнен меним омузларымны таптай:
– Тюневин Москольцода тыпкъы бойле аякъкъапларны мен
докъсан кумюшке саткъанларыны корьдим. Ялан айтсам, Алла
бойнумны урсун!
Биз аякъкъапкъа докъсан гривна, троллейбускъа да бир гривна
айырып, догъру «Айше» къавесине таба ёл алдыкъ.
Арадан тамам бир саат кечкенде, биз Асаннен Москольцода
троллейбустан тюштик. Тюшип де етиштирмедик, Наджиенинъ учь
догъмуш къардашы Усеи бизни къучакъ керип къаршылап алды.
– Достлар! – дей къуванчнен о. – Сизлерни 8 Март байрамынен
хайырлайым! Бельки бу шейни къайд этермиз?!
– Я паранъ бармы? – сораймыз биз Асаннен бир кереден.
Усеин джебинден бир кумюш чыкъара:
– Бутюн байлыгъым бу!
Озь невбетинде биз онъа элимиздеки докъсан гривнаны косьтере-
миз ве онынъ къардашына, яни меним апайыма бахшыш алмагъа
кельгенимизни анълатамыз.
– Мына бойле союнымы? – дей о янымызда тургъан къадыннынъ
аякъларына ишмар этип.
– Э! – деймиз Асаннен экимиз бир кереден. Усеин шу дакъкъасы
бизим эллеримизге япыша.
– Меним бир танышым шеэр меркезинде тамам бойле аякъ-
къапны етмиш гривнагъа алды! Инанмайсызмы? Ялан айтсам, эки
якъам бир ерге кельмесин!
Биз етмиш гривна саямыз, бир кумюш де троллейбускъа айырып,
эминликнен къавеханеге таба ёл аламыз... Арадан бир саат кечкен
сонъ биз энди анавы, шеэр меркезиндеки тюкян огюнде турамыз, шу
дакъкъада, Рустемнен Эдем арслан киби устюмизге атылалар:
– Акъайлар! Сизни расткетиргенимиз не яхшы олды! Байрам хай-
ырлы олсун! Юрюнъиз, къавеге кирип, бу корюшювни, айны вакъытта
байрамны да къайд этейик...
Рустемнен Эдем – экиси де чалгъыджылар. Олар Наджиенинъ
узакъ догъмушлары. Бизим тойны да олар чалгъан эдилер. Пек яхшы
чалдылар ве энъ муими – бедава...
Озюнъиз билесинъиз, март айы – той вакъты дегиль, онынъ ичюн
де йигитлер пара меселесинде сюмелеген девир. Биз де озь не-
вбетинде 70 гривнаны косьтерип, алтын токъалы потюк акъкъында
айттыкъ.
15. 13
– Мына бойле союмы? – деди Эдемнен Рустем, янларындан кечеяткъан къадыннынъ аякъларына ишмар этип.
Биз бирагъыздан макъкъулледик.
– Акъайлар! Бойле бронетранспортёрларны бит базарында къыркъ гривнагъа берелер! Емин этемиз, ялан айтсакъ, тургъан еримизден къыбырдап оламайыкъ!
Биз къыркъ гривна сайдыкъ, эки гривна троллейбускъа къалдырып, эминликнен къавеханеге тараф кеттик...
Бир сааттен сонъ биз куньдогъуштаки автостанциягъа тёкюльдик ве аякъкъап саткъан тюканчыкъларгъа якълаштыкъ. Потюк энди бит-
кен. Догърусы – бар, лякин юз он эки кумюш ве къыркъ капик, амма къыркъ гривналысы ёкъ… Бир афта эвельси олгъан экен, амма бит-
кен. Биз рухтан тюшип, аякъкъаплар обаланып яткъан бештахталар янындан кечер экенмиз, анапсыздан Асаннынъ къуванчлы сесини эшиттик:
– Таптым! Таптым!
Биз эпимиз Асаннынь янына ашыкъамыз. О, бештахта огюнде элинде алтын токъалы, къалын подворлары олгъан балабан босо-
ножкаларны тутып тура.
– Сен не, – дейим мен ачувланып, – потюкнен босоножканы ай-
ырды этип оламайсынъмы?..
– Манъа бакъса, – деп Асан мени тынчландыраджакъ ола, – сен мас-мавы кокке, джыллы авагъа, ем-ешиль отларгъа эмиет бер-
динъми? Не, баарь кельгенини абайламайсынъмы?! Насыл потюк? Шимди потюк кимге керек? Къач кумюш паранъ къалды?
Джебимде къалгъан параны чыкъарам ве эпимиз бирликте сай-
ып башлаймыз. Отуз докъуз гривна ве бир-эки де капик. Усеин бир кумюш къыркъ капигини де къоша. Асан меним элимдеки параны алып, сатыджынен базарлыкъ япып башлай.
Не олса да, отуз гривнагъа босоножканы алдыкъ. Бир гринагъа акъикъий ботинканынъ дюльбер къутусыны алдыкъ. Бир гривнагъа –
мавы шерит. Наджие бу тюсни пек бегене. Къалгъан парагъа бир шише Багъчасарай шампан шарабы, бир къуту конфет ве бирер дане къаранфиль алып, Марьиногъа джонедик. Шеритнен багълы къуту Асаннынъ къолунда. «Бахшышны Наджиеге шахсен озюм бе-
рерим», деди о. Меним къолума исе шампанскийнен конфетни туттурды... Наджие эр вакъыт, бизим сой-соплар арасында Асан – энъ акъыллы, энъ зеинли, деп нафиле айтмай.
Эм кетемиз, эм кулюшемиз, амма меним ичимни мышыкълар тырнай. Эвге якъынлашкъан сайын буны зияде ис этем. Не олур экен?.. Бир ишанчым садыкъ достларда. «Юз кумюш паранъ дегиль, юз достунъ олсун» деп нафиле айткъанлармы?..
16. №3 2014 майыс – июнь
14
Гульнара УСЕИНОВА
КЪАРАНЛЫКЪ СОКЪАКЪТА
Икяе
Акъшам, юфкъа перденен къапалы
ачыкъ пенджереден къою-мавы кок ве
къара пытакъларнынъ орьнеклери корюне.
Юзьни сийпагъан йымшакъ, енгиль ельчик эсе.
Пенджереден къомшу азбаргъа козь ташлайым: къомшу эвнинъ
артынадже ачыкъ ярыкъ айдынлангъан къапы-пенджерелеринден
сес-шамата, кулькю, музыка эшитиле. Араба къапы янында бир
сюрю машина – къомшуларда юрт дуасы, янъычыкъ эвлерини къу-
рып битирдилер, ичине ерлештилер.
Эльмира ачыкъ пенджере янында, балалыкъ чагъындаки киби
элинде ачыкъ китапнен отура. Эм яшлыгъындан акълында сакъ-
лангъан рус тилинде: «О кто-нибудь, приди, нарушь, чужих людей
соединенность и разобщенность близких душ», деген сатырлар
келе-келе мийинде айлана бере. Онынъ узун къара далгъалы сач-
ларыны ельчик сийпай. Китапны козьлери огюне якъын кетире, бир
шейлер окъумагъа тырыша, лякин окъуп оламай – фикирлери эп
башкъа ерлерде долана. Догърусы, не окъумагъа, не тюшюнмеге
алы бар. Онынъ куньделик омюри ишнен, чешит меселелернен
толу, зияде болдура.
Ихтияр, чал сачлы къоджасы, онъа эр вакъыт дикъкъат айырмакъ
керек. Балалы-чагъалы къызлары (эльбет, олар Эльмирагъа урьмет
беслейлер, сёз ёкъ) къоранталарынен айры яшайлар. Чокъ дикъ-
къат талап эткен буюк азбарлы, эки къатлы балабан эв. Эм хаста-
ханедеки куньделик иш – Эльмира уйкен эмшире олып чалыша.
Акъшам исе эвдеки ишлернен мешгъуль – ашхане, аш азырлав,
эм дигер уфакъ-тюфек ич битмеген чешит эв ишлери. Озь-озюне
дикъкъат айырмагъа вакъты ёкъ. Бир бакъкъанда яшайышы гузель,
зиядесинден гузель, атта сукълангъанлар биле тапыла. Лякин эр
даим юрегинде насылдыр бир бошлукъ сезген Эльмира терен ко-
кюс кечирди. Авучына бир топ ири, йылтыравукъ боюнджакъларны
алып, бирер-бирер йипке кечирмеге истеди, озюне балалыкътаки
киби дюльбер мерджан япып, къуванч ис этмеге истеди.
17. 15
Еринден турып, чекмеджени къарыштырды, дёгме ве боюнджакъ-
ларнен толу къутуны араштырды, тапмады.
«Къайда къойдым шу тёгерек къутуны?» деп, отургъычкъа чыкъты, шкафнынъ тёпесинде къутуны къыдырды. Дерсинъ, шу къутуны тап-
макъ шимди энъ муим шей.
Къапы артында агъыр адымлар эшитильди, босагъада къоджасы пейда олды – сачлары чыбалыкъ, чырайы ап-акъ, сонъки вакъытларда озюни яман дуя эди.
– Эльмира, джаным, мындасынъмы? – къоджасы эр даим онен пек муляйим къонуша, яшагъан дёрт йыл ичинде Эльмира ондан бир къаба сёз биле эшитмеген эди.
– Э, Шевкет... Не олды? Бир шей керекми?
– Шу сен кетирген валерьянка къайда экен?
– Ашханедеки долапта. Кейфинъ ёкъмы ёкъса?
– Эр шей яхшы, сен озюнъ насылсынъ?
– Яхшым, сагъ ол, джаным.
Къоджасы къапыны къапатып кетти.
Телефон чалды.
– Эльмира ханым, селям алейкум. Насылсынъыз? – муляйим сес эшитильди. – Бабам насыл? Мен онъа чанъ къакътым, трубканы алмай, – къоджасынынъ къызы Нияра бабасы ичюн раатсызлана.
– Э, яхшы, Нияра, бабанъ ашханеге чыкъты, телефонны эшитме-
гендир...
– Онынъ телефоны бельки сёнгендир. Эльмира ханым, лютфен телефонны «зарядка»гъа мытлакъ илиштиринъиз. Биз ярын акъшам сизге бармакъ истеймиз... Ишлеринъиз насыл? Яхшымы? Мен сизге бахшыш азырладым. Айды, корюшкендже... – трубканы ташлады.
Къоджасынынъ къызы Нияра мувафакъиетли иш адамы, эльве-
ришли бизнеснен мешгъуль. Серт табиаты бар, кимнинъдир къа-
севетлери онынъ иши дегиль. Тек керекли инсанларнен къонуша, тек керекли ишлер япа, онъа первасыз инсан демезсинъ, эльбет, лякин тек озюнинъ ишини бакъа, весселям. Эльмира Нияранен къонушкъанда, озюни кимерде нечюндир онъайтсыз дуя.
«Демек, ярын эвде мусафирлер оладжакъ, азырланмакъ керек, кобете пиширмек, Нияранынъ балаларына торт ясамакъ керек олур... Бахшыш азырлагъан, бакъса... Бельки, кене де, былтырки киби, Ялтагъа путёвкалардыр...».
Эльмира телефоныны пенджереге къойды ве чыкъып босагъада турды, тазе аванен нефес алып, къомшу азбардан эшитильген музыканы динъледи. Араба къапы килитленмегенини хатырлап, басамакълардан тюшти, учькоше ташларнен япылгъан ёлчыкънен араба къапы тараф адымлады. Агъыр демир къапыны итеп ачып, къаранлыкъ сокъакъкъа чыкъты. Ава темиз, баарь къокъулырынен толу, дым топракънынъ къокъусы кебап тютюнининъ къокъусынен къарышып бурнуна урды.
18. №3 2014 майыс – июнь
16
Ярыкълангъан къомшу азбардан дуа окъулгъаны эшитиле. Къа-
ранлыкъ сокъакъ тарафтан къомшу эв тылсымлы бир сарай олып
корюне.
О, бир талай вакъыт къаранлыкъ сокъакъта турды.
Апансыздан козьлерини сокъакъа айланып кельген машинанынъ
ярыгъы къамаштырды – къомшу эвнинъ араба къапысы янына къара
иномарка келип токътады.
Машинанынъ къапысы ачылды, ичинден юксек бойлу, къара
кийимли адам чыкъты. О, Эльмирагъа бир назар ташлап, араба
къапыгъа догърулды.
Эльмиранынъ юреги санки токътады: «Аджеба, бу Рушди дегиль-
ми?.. О олса керек!
– Рушди... – дегенини озю де дуймай къалып, огге ынтылды.
Адам арткъа чевирильди, козьлерини Эльмирагъа тикти...
– Рушди! Сенсинъми?!
…Къаранлыкъ сокъакъта экиси тура, якъын-якъын, экиси бири-
бирининъ козьлери ичине бакъа, эллерине токъунмагъа къоркъып,
къыбырдамагъа биле сакъыналар...
Ава сувукъ. Нефеслери тутула, эеджан далгъалары юзьлерини
якъа, кергин толу авада фикирлер ирип, ёкъ ола, дуйгъулар алев-
лене, янакълар аллана. Экиси де бир сёзчик айталмай, гонъюл-
лери севги дуйгуларынен толып-таша, козьлерини бири-биринден
алалмай туралар.
«Истесенъ, юр меним эвиме, къызынырмыз, чай ичермиз, – деди
Рушди, ниает.
– Онъайтсыз… – деди Эдьмира сувукътан буюкъып.
– Сенинъ акъшам кельгенинъни кимсе дуймаз... – деди Рушди
джесаретини топлап ве Эльмиранынъ элине токъунды.
– Ёкъ. Токъунма, Рушди. Энди саат он олды. Адымны чыкъарма
сакъын.
– Сен не уйдурасынъ шу? Биз тек къызынмагъа, чай ичмеге ба-
раджакъмыз да... Я сен бузладынъ да. Ёл да узакъ дегиль...
Ярым сааттен, чамурны къарыштыра-къарыштыра шеэр четинде
ерлешкен къасабагъа, даа къурулып битмеген кичкене эвчик янына
барып еттилер.
Рушди къапыны ачты, болдырып-талып ичери кирдилер. Оларнынъ
къаршысына чубар мышыкъ баласы чапып чыкъты.
Рушди ярыкъны якъты, олар йымшакъ ренкли килим устюнден
кечип, кенъ диван устюне отурдылар.
– Насыл сыджакъ эвинъ бар! – Эльмира диванда отурып, орта-
лыкъны козьден кечирди.
Рушди телевизорны илиштирди, мышыкъ баласыны сийпады.
– Куньдюз собаны якътым, шимди даа комюр къоярым...
Термосындан савутларгъа сыджакъ чай тёкти, мышыкънынъ да
чанагъына отьмек уфатты ве пакеттен сют къуйды.
19. 17
– О-о! Мышыкъкъа биле аш азырладынъ...
– Эльбет.
– Я озюнъе? – Эльмира кичкене оданы доланды, диварларда асылгъан фото эм ресимлерни тааджипнен козетти.
– Озюм ресим япам. Бу анамнынъ фотосы, бу Чатырдагъ, бу Учан-Сув. Истесенъ, сени де ресимге алырым, – деди Рушди.
Шу ань къапы къакъылды. Эльмира тап абдырады.
– Рушди, сен эвдесинъми? – деген сес эшитильди.
– Къомшуларымдыр. Анам Асиягъа къайткъанда оларгъа риджа этти, мени козетмеге. Санки мен балам, – Рушди кулюмсиреди. – Догърусыны айткъанда, шу къомшу козетювлеринден бездим.
– О, Рушди! Сенинъ мусафиринъ бар экен! – Ири козьлю, гъай-
ретли, пуф шалына сарынгъан къадын, артындан онъа ошагъан яш къызчыкъ одагъа кирдилер.
– Селям алейкум! – деди къадын бар сесинен, Эльмирагъа ири козьлерини тикип. – Биз Рушдининъ къомшулары оламыз, онъа акъ-
шамлыкъ аш кетирдик.
– Меним адым Левиза, – деп къошты къызчыкъ ве: – Я сиз ким ола-
сыз? – деп сорады Эльмирадан. Эм джевапны беклемей: – Рушдиге ашны биз беремиз. О, бутюн кунь чалыша, эв къура, эльбет, къолай шей дегиль. Анасы да узакъта, тап Озьбекистанда. Аш пиширмеге адамы ёкъ... Билесизми, насыл болдыра! – Левиза Эльмирадан козь алмай девам эте, озю исе санки: «Неге кельдинъ бу ерге?» деген киби бакъа.
Эльмира нечюндир озюни къолайсыз дуйды:
– Мен къайтам энди, раатсызланманъыз, – деди ве кийинмеге башлады.
– Мен сени озгъарырым! – деп Рушди де аякъкъа турды.
– Ёкъ, ёкъ, отурынъыз, биз къайтамыз! – деди къомшу къадын къызыны элинден чекип, къапы тарафкъа юрди, – Рушди, ашынъны аша сыджакъ экенде, – деди ве маса устюнде къапакънен орьтюк чанакъны къалдырды. – Сагълыкънен къалынъыз! – экиси де ашыкъа-
ашыкъа къапыны къапатып чыкъып кетти.
– Ана, эр вакъыт бойле, – Рушди кулюмсиреди. – Эр кунь аш кетирелер, эр кунь мени къайгъыралар. Анама телефоннен хабер-
лерни еткизелер... Эльмира, токътаса шуны, къайда кетесинъ?!..
– Мен Рушди дегилим, меним адым Февзи. Сойларымызнынъ къомшусынен таныш олмакътан мемнюним, – деди муляйим сес-
нен къаранлыкъ сокъакътаки адам.
– Рушди дегильсиз?.. – текрарлады Эльмира, озюне келип. О, чокъ йыл огюне олып кечкен атешин вакъиалар, биринджи севги чокътан ёкъ олгъаныны дешет иле сезип, омюрнинъ къаранлыкъ сокъагъында янъгъыз къалгъаныны ис этип, окюр-окюр агъламагъа истеди.
20. №3 2014 майыс – июнь
18
Наçì
Ìураò ÒАНЕÐ
(Романия)
МЕН КЪАКЪМАЛЫ АГЪЫ АЙНАМАН*
Мен къакъмалы Агъы Айнаман, кертик къашым ешиль эльмаз,
Алтын муюз кемеримде, Татарлыгъым тартышылмаз.
Мен кертмели Агъы Айнаман, мен косьтерермен догъры юзь,
Боя джакъмакъ ишим тувулдыр, тек къайтармакъ тамгъа, муюз.
Мен ишинъни догъры айтарман, болса да бек киришикли,
Мен бир юрекмен, хаялетмен, къайтармаджы, акъырлыкълы.
Мен эр шийнинъ асыл башыман, эскилигим тувул бузукъ,
Мен уйдурмам къадимий низам, мен уйдурмам кок-асыллыкъ.
Мен эбедий юкъу къуварман, янтарман олимджи тюштен,
Мен сойылып къувалангъан, ясакълангъан Татарман мен.
Мен йылдыздан къопкъан парчаман, зарар кетирильген алым,
Мен айнанынъ чечек къашыман, мираслары магъа теслим.
___________________________________
* Агъы Айна – дерья-денъиз манасында.
21. 19
НЕ
Не тувып нурларгъа ачар эдим козь,
Не чюрип топракъта болыр эдим тоз.
Не осип баладан болыр эдим эр,
Не джемаат ишинде табар эдим джер.
Не ильхам, не нефес, не солыш, не эс,
Не авуз фикирге, не эда, не сес.
Не Тогъан учуртып джыгъар эдим къуш,
Не кирпик джумгъанда ясар эдим тюш.
Не джуйрюк къамчылап бойлар эдим къыр,
Не къагъып пенджере джырлар эдим джыр.
Не дуйгъы, не севда, не бизлер, не озь,
Не шиир-манзуме, не лугъат, не сёз.
Не керип джайымны согъар эдим ав,
Не кескин балтамман кесер эдим тав.
Не зульфий сачымда ойнар эди джель,
Не магъа аркъадаш байлар эди бель.
Не къуват, не къудрет, не атеш, не куль,
Не достлыкъ, летафет, не чечек, не гуль.
Не чумны атлатып корер эдим танъ,
Не бардан xаберли къурар эдим анъ.
Не джоньден сапмадан джурер эдим тюз,
Не илим, фельсефе, анълар эдим уз.
Не билим, не ирфан, не заман, не анъ,
Не эдеп, дин-иман, не намус, не данъ.
Не улу атагъа джаяр эдим къол,
Не тири балагъа ачар эдим джол.
Не къарап базардан алыр эдим гъан,
Не этим-тамырым сувлар эди къан.
Не зихин, не зекя, не акъыл, не ой,
Не къысым-акъраба, не тувгъан, не сой.
Не бир бош чанакъкъа мени къараттынъ,
Не акъыл бермеден масал анълаттынъ.
Не къоркътынъ тюшмеге атешке-сувгъа,
Не эр кунь джем етти балалы къазгъа.
Не раатлыкъ, не юкъу, не кулюв, не наз,
Не ачыкъ кунь кординъ, не Ешиль Эльмаз.
Кябеге аркъамда ташысам кене,
Мен сагъа одемем боржымны, Нене!