2. Συγγραφέας: Κάρολος Ντίκενς
Ιστορικό πλαίσιο: Βιομηχανική επανάσταση
Θεματικός άξονας: τα βιώματα ενός παιδιού κατά
την βιομηχανική επανάσταση.
3. Ο Κάρολος Ντίκενς υπήρξε ένας από τους πιο
διάσημους Άγγλους μυθιστοριογράφους. Θεωρείται
ένας από τους καλύτερους συγγραφείς της
Βικτωριανής Εποχής (19ος αιώνας). Η
δημοτικότητά του ποτέ δεν μειώθηκε στη διάρκεια
της ζωής του και σήμερα ακόμη η εκτίμηση για το
έργο του είναι πολύ υψηλή.Γνωστά έργα του είναι
Όλιβερ Τουίστ, Δαβίδ Κόπερφιλντ ,
Χριστουγεννιάτικη ιστορία, Ιστορία δύο πόλεων,
Μεγάλες προσδοκίες.
4. Η Βιομηχανική Επανάσταση είναι η περίοδος 1760-
1870 στην οποία υπήρξαν ραγδαίες
κοινωνικοπολιτικές αλλαγές και μαζικές
παραγωγικές μέθοδοι με τη δημιουργία των πρώτων
εργοστασίων. Ξεκίνησε από την Μεγάλη Βρετανία
και χαρακτηρίζονταν από την εκμετάλλευση της
παιδικής εργασίας και τους συχνούς θανάτους
παιδιών στην εργασία.
8. Ο κύριος χαρακτήρας του βιβλίου είναι ο Όλιβερ
Τουίστ. Ένα παιδί που έχασε την μητέρα του όταν
γεννήθηκε και μεγάλωσε σε “baby farm”σε μία
πόλη που πιθανόν να είναι το Νορθάμπτον . Μετά
έφυγε από εκεί στην ηλικία των 9 ετών και πήγε σε
ορφανοτροφείο να δουλέψει. Τον διώξανε από εκεί,
διότι τόλμησε και ζήτησε λίγο περισσότερο φαγητό.
Έτσι στάλθηκε μαθητευόμενος σε έναν εργολάβο
κηδειών. Εκεί ζούσε ανυπόφορα και αποφάσισε να
πάει στο Λονδίνο.
9. Έκανε πολλές μέρες για να φτάσει και όταν έφτασε
γνώρισε έναν γέρο που εκπαίδευε παιδιά για να
κλέβουν. Στην αρχή συνεργαζόταν μαζί του και
έκλεβε αλλά δεν του άρεσε να κλέβει. Η στάση
απομάκρυνσης από τον Φέιγκιν, τον έκανε να βρει
έναν αγαθό και εύπορο γέρο που έμαθε την ιστορία
του και τον πήρε στο σπίτι του. Έτσι ο Όλιβερ
βρήκε επιτέλους μια οικογένεια, ενώ ο Φέιγκιν
μπήκε στην φυλακή και πέθανε από απαγχονισμό.
10. Στο βιβλίο Όλιβερ Τουίστ, όπως και στην ομώνυμη
ταινία, εμφανίζονται πολλές σχέσεις μεταξύ ατόμου
και κοινωνίας:
Τα μέτρα κατά της φτώχειας τα οποία είχαν παρθεί
για να βοηθήσουν τους φτωχούς και τα ορφανά,
όπως ο Όλιβερ, δεν άλλαζαν πολλά. Για παράδειγμα
η κατάσταση στην οποία βρίσκονταν στα
ορφανοτροφεία ήταν άθλια ,αφού τα παιδία
δούλευαν σκληρά και αμείβονταν με λίγο φαγητό
και όποιος αντιμιλούσε θεωρούνταν ‘‘ταραχοποιός’’
και αντιμετωπιζόταν ακόμη πιο σκληρά
11. Διαπιστώσαμε πως στα πρώτα κεφάλαια είναι
εμφανές πως κατά την βικτωριανή περίοδο στην
Αγγλία η ζωή ήταν αρκετά σκληρή για τις
χαμηλότερες τάξεις και πως τα παιδιά εκείνων των
τάξεων γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης από
τους πλούσιος και το κράτος. Χαρακτηριστικό
παράδειγμα αποτελούν τα ορφανά που έπρεπε να
δουλεύουν για 2 γεύματα και δεν ήταν τίποτε
παραπάνω από φθηνοί εργάτες. Βέβαια για την
εποχή εκείνη θεσμοί πρόνοιας, όπως των
ορφανοτροφείων και μέτρων κατά της φτώχειας,
ήταν σχεδόν ανύπαρκτοι.
12. Μέσα από το βιβλίο εμφανίζονται δυο κύριοι
χαρακτήρες που συναναστρέφονται με τον Όλιβερ.
O Φέιγκιν , ο οποίος είναι ένας «κακός» γέρος που
εκπαιδεύει παιδία και τα κάνει ληστές για το κέρδος
του. Ο κύριος Μπράουνλοου, ο οποίος είναι
«καλός» αγαθός και συμπονετικός. Ο Φέιγκιν
δείχνει τις κακές αξίες στον Όλιβερ, ενώ ο κύριος
Μπράουνλοου καλές αξίες. Έτσι στο βιβλίο υπάρχει
μία σύγκρουση του «καλού» με του «κακού».
13. Ακόμα μέσα από το βιβλίο και την ταινία
καταλαβαίνουμε πως οι «αγαθοί» άνθρωποι που
φρόντιζαν τα ορφανά δεν ήταν και τόσο «αγαθοί».
Στα μάτια της κοινωνίας ήταν πολύ σεβαστοί για
τα «καλά» τους έργα ενώ στην πραγματικότητα
εκμεταλλεύονταν τα παιδιά για κέρδος τους.
