2. Την πρώτη Μαΐου γιορτάζεται
η μέρα των εργατών. Είναι
στην πραγματικότητα η
καθιερωμένη γιορτή της
εξέγερσης των εργατών του
Σικάγου. Τον Μάη του 1886 τα
εργατικά συνδικάτα στο
Σικάγο ξεσηκώθηκαν
διεκδικώντας ωράριο
εργασίας στις 8 ώρες και
καλύτερες συνθήκες εργασίας.
3. Οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις
των εργατών του Σικάγο στις
αρχές Μάη του 1886, έγιναν
ύστερα από επιτυχημένες
διεκδικήσεις των εργατών
στον Καναδά το 1872. Εκείνη
τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886,
400.000 άνθρωποι
συμμετείχαν στις απεργίες
που γίνονταν σε όλη την
χώρα, και πάνω από 80.000
στο Σικάγο.
8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ύπνο, 8 ώρες ανάπαυση – μόρφωση
4. Η πρώτη ελληνική κινητοποίηση
πραγματοποιήθηκε το 1893 από
τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του
Σταύρου Καλλέργη. Περίπου 2.000
άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο
Παναθηναϊκό Στάδιο και
διαδήλωσαν υπέρ της οκτάωρης
εργασίας, της καθιέρωσης της
Κυριακής ως αργίας και της
κρατικής ασφάλισης για θύματα
εργατικών ατυχημάτων. Το 1894,
γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση
με τα ίδια αιτήματα που λήγει με
10 συλλήψεις και τον Αύγουστο
ακολουθεί σύλληψη του
σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη.
5. Το 1936 έχουμε τους καπνεργάτες
της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα
ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με
κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα
από την απόρριψη των αιτημάτων
των εργατών και συνεχίστηκε με
συμπαράσταση καπνεργατών από
άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους
χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία
όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε
κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές
συγκεντρώσεις με ομιλητές σε
διάφορα μέρη της πόλης. Σε μια
συγκέντρωση στη διασταύρωση
Εγνατίας και Βενιζέλου,
χωροφύλακες πυροβόλησαν και
σκότωσαν 7-8 εργάτες. Σ” αυτό το
σημείο έχει στηθεί το μνημείο του
καπνεργάτη. Με πυροβολισμούς
προσπάθησαν να διαλύσουν και τις
άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά
είχαμε τουλάχιστον 12 νεκρούς και
300 τραυματίες. Οι δολοφονίες των
εργατών ήταν η έμπνευση του
Ρίτσου για τον «Επιτάφιο».
6. «Γιέ μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της
καρδιάς μου,
πουλάκι της φτωχιάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου,
πώς κλείσαν τα ματάκια σου και δε θωρείς που κλαίω
και δε σαλεύεις, δε γρικάς τα που πικρά σου λέω;
Γιόκα μου, εσύ που γιάτρευες κάθε παράπονό μου,
Που μάντευες τι πέρναγα κάτου απ' το τσίνορό μου,
τώρα δε με παρηγοράς και δε μου βγάζεις άχνα
και δε μαντεύεις τις πληγές που τρώνε μου τα σπλάχνα;
Πουλί μου, εσύ που μου φερνες νεράκι στην παλάμη
πώς δε θωρείς που δέρνουμαι και τρέμω σαν καλάμι;
Στη στράτα εδώ καταμεσίς τ΄ άσπρα μαλλιά μου λύνω
και σου σκεπάζω της μορφής το μαραμένο κρίνο.
Φιλώ το παγωμένο σου χειλάκι που σωπαίνει
κι είναι σα να μου θύμωσε και σφαλιγμένο μένει.
Δε μου μιλείς κι η δόλια εγώ τον κόρφο δες, ανοίγω
και στα βυζιά που βύζαξες τα νύχια, γιέ μου μπήγω».
7. Στην Καισαριανή την 1η
Μαΐου 1944, η εργατική
Πρωτομαγιά συνέπεσε με την
άνανδρη εκτέλεση 200
Ελλήνων ανδρών από τις
γερμανικές δυνάμεις Κατοχής.
Έτσι, η Καισαριανή δεν
εορτάζει μόνο την Εργατική
Πρωτομαγιά όπως όλος ο
υπόλοιπος ελεύθερος και
δημοκρατικός κόσμος. Η ίδια
ημέρα είναι ημέρα ιστορικής
τιμής και μνήμης.
9. Η Πρωτομαγιά είναι επίσης η
γιορτή της άνοιξης, αλλά και
ολόκληρης της φύσης και το
μαγιάτικο στεφάνι είναι το
μοναδικό έθιμο αυτής της μέρας
που έχει μείνει και τηρείται ακόμη
και σήμερα.
Πρόκειται για ένα πανάρχαιο
έθιμο που τηρείται πιστά σε κάθε
μεριά της χώρας. Κάθε τέτοια
μέρα ένα λουλουδένιο στεφάνι
στολίζει τις πόρτες των σπιτιών.