Kurani Mbrojtes Dhe Sherues

Në emër të All-llahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshiruesit!

KUR’ANI MBROJTËS
DHE SHËRUES
Abdurrezak Neufel
Botuar nga: SHB Furkan ISM
Të gjitha të drejtat e këtij libri i takojnë botuesit

Fondacioni i Rinisë Islame — Cyrih www.islamischen.ch e-mail: info@islamischen.ch 2

HYRJE ............................................................................................................................................................................................................................. 4
KAPTINA E PARË.............................................................................................................................................................................................................. 6
A NUK E NJEH ALL-LLAHU NË DETAJE ATË QË E KA KRIJUAR? VALLË, NJERIU NUK E DIN SE KUSH E KA KRIJUAR? ....................................................... 6
KAPITULLI I DYTË ...........................................................................................................................................................................................................15
KUR'ANI ËSHTË LIBËR I ALL-LLAHUT TË LARTMADHËRUAR ..............................................................................................................................................15
KAPITULLI I TRETË......................................................................................................................................................................................................... 32
KUR'ANI MBROJTËS DHE SHËRUES................................................................................................................................................................................. 32
BESIMI NË ALL-LLAHUN XHEL-LE SHANUHU.................................................................................................................................................................. 33
NAMAZI ......................................................................................................................................................................................................................... 39
ZEQATI .......................................................................................................................................................................................................................... 43
AGJËRIMI.......................................................................................................................................................................................................................44
HAXHI........................................................................................................................................................................................................................... 47
USHQIMI MBROJTJE DHE SHËRIM ..................................................................................................................................................................................48
USHQIMET MBROJTËSE DHE SHËRUESE ...........................................................................................................................................................................51
KAPITULLI I KATËRT....................................................................................................................................................................................................... 53
MBROJTJA DHE SHËRIMI ME KUR'AN............................................................................................................................................................................. 53
AJETET QË KANË TË BËJNË ME SHËRIMIN......................................................................................................................................................................55
ISTIGFARI - MBROJTJE DHE SHËRIM...............................................................................................................................................................................58


HYRJE
quot;...Thuaj! Ai është për besimtarët udhëzim dhe bar...quot;
(Fussilet, 44)
Falënderimi dhe lavdërimi i qofshin All-llahut, Zotit të të gjithë botërave, përshëndetjet dhe lutjet
tona qofshin për Muhammedin a.s. njeriun më të sinqertë dhe më besnik, përshëndesim edhe
pejgamberët që kanë jetuar para tij.
Gjë në të cilën nuk ka dyshim dhe kundërshtim, e as që polemizon rreth saj, sepse ajo është e
vërtetë shkencore, gjë plotësisht e qartë, është një nga çështjet bindëse, prej themeleve të fesë,...
është e vërtetë se krijuesi i njeriut është All-llahu i Lartëmadhëruar. Ai është më I dijshëm për atë
që ka krijuar, ç'është e dobishme për të (njeriun), ç'e mbronë, ç'e dëmton dhe shkatërron atë.
All-llahu me mëshirën e vet ka dashur që njerëzit të cilët Ai i ka krijuar të mos i lejë në jetën e tyre
të paudhë, të humbën, të laithiten dhe t'i shkatërrojnë shejtani i mallkuar.
Për këtë shkak e zbriti (shpalli) atyre librin me t cilin, do ta rregullojmë jetën e vet (në këtë botë
sh.p) dhe me të gjejmë shpëtim në botën tjetër. Njeriu nuk i takon të përpiqet që jetën e tij ta
rregulloj jashtë suazave kur'anore por ai nëse don shpëtim, atëherë duhet që plotësisht t'i
nënshtrohet Kur'anit (t'i jetësojë rregullat dhe parimet e tij sh.p.).


Kjo është dëshira dhe mëshira e All-llahut. Kjo është dhunti dhe mëshirë e pakufishme e Të
Lartëmadhëruarit... që ta krijojë njeriun dhe t'i dërgojë atij sistem dhe rregulla të cilave ai duhet t'u
përmbahet, ai nuk guxon assesi që t'i lë pas dore apo t'i braktisë.
A e njeh dikush më tepër njeriun se sa Ai që vetë e ka krijuar?
A thua a i lejohet njeriut që t'i largohet dhe mos t'i përmbahet asaj që i ka zbritur atij dhe për të
(Kur'anit)?
Me të vërtetë All-llahu njeriut i ka dërguar - shpallur qindra libra përmes pejgamberëve, secili brez
i a ka zbritur atë që është e dobishme për të, që përkon me atë dhe që e mbronë.
Libri i fundit i shpallur është Kur'ani famëlart, fjala e All-llahut xh.sh.,Zoti i të të gjitha botëve.
Ky libër i është shpallur pejgamberit të fundit, udhëheqësit tonë (prijësit), njeriut më të sinqertë
dhe më besnik, Muhammedit a.s. Këtij libri muslimanët e parë i janë përmbajtur në përpikëri. Për
atë shkak, jeta e tyre ka qenë kënaqësi e lumturi, bollëk e bujari, sëmundjet kanë qenë larg prej
tyre, kanë qenë të mbrojtur dhe të shëndoshë, për shkak se ata janë përmbajtur ilaçit (Kur'anit) të
cilin All-llahut e ka zbritur për ata dhe për ne, dhe për të gjithë brezat deri në Ditën e Gjykimit.
Vallë, sa jemi duke iu përmbajtur atij? Sa i përmbahemi në krahasim me ata dhe ku jemi? A thua
kjo çështje a nuk kërkon që të ndalemi pak dhe të studiojmë në mënyrë serioze, të kuptojmë
shkakun pse jemi të quot;sëmurëquot; e kurse me vete e kemi quot;ilaçinquot;?
Këtu dikush do të parashtrojë pyetje?


Bëhet fjalë për sëmundje shpirtërore (psikike) ose fizike? Shërim prej Kur'anit dhe me të është
shpirtërisht dhe fizikisht?
Tekstet e Kur'anit janë të prera se ai është shërim për besimtarët. Besimtari është ai i cili aspak
nuk dyshon dhe është i udhëzuar, atëherë Kur'ani është ilaç për sëmundjet të cilat i shkaktojnë
kufri (blasfemia), ateizmi dhe devijimi si dhe dukuritë tjera degjeneruese.
Në këtë studim që e ke para vete lexues i nderuar, do të bëjë përpjekje të paraqes disa rregulla
shkencore dhe fetare. Lus All-llahun që të pranojë këtë përpjekje timen, sepse Ai është Ai që
mundëson, të na mundësojë mua dhe ty që të sillemi, veprojmë, të jetojmë dhe t'u përmbahemi
dispozitave të Tij, t'i aplikojmë urdhërat e Tij, t'u shmangemi të të ndaluarave...
quot;O ju njerëz, juve tanimë ju ka ardhur këshilla nga Zoti juaj, edhe një shërim për zemrat tuaja dhe
udhëzim e mëshirë për besimtarëtquot; (Junus, 57)

KAPTINA E PARË
A NUK E NJEH ALL-LLAHU NË DETAJE ATË QË E KA KRIJUAR?
VALLË, NJERIU NUK E DIN SE KUSH E KA KRIJUAR?
Meqë unë nuk e kam krijuar vetveten e as dikë tjetër, e as të tjerët sikur unë nuk më kanë krijuar,
as që kanë krijuar dikë tjetër, vijmë në përfundim se pa dyshim ekziston Krijuesi i cili më ka
krijuar mua dhe të gjithë të tjerët. Ky është një fakt i pamohueshëm dhe i pakontestueshëm, të


cilën e vërteton ajo që është e pranishme, e përforcon përhershmëria dhe vazhdimësia e krijesave.
Është një gjë e logjikshme, të cilën e pranon çdo mendje e shëndoshë, kjo është e vërtetë
shkencore, deri te e cila shkenca ka arritur me hulumtimet dhe gjurmimet e veta. Me këtë të
vërtetë shkencore pajtohen shumica e shkencëtarëve të së kaluarës dhe ata të kohës aktuale.
Besimi në atë se All-llahu është Krijues i vetëm, është prej themeleve të fesë (islame). Këtë e
përforcojnë edhe hadithet e Pejgamberit a.s. Po ashtu për këtë të vërtetë të pamohueshme flasin
edhe shumë ajete të Kur'anit.
quot;Thuaj; All-llahu është krijues i çdo sendi dhe Ai është i vetmi ngadhënjimtarëquot; (Er-Ra'd, 16)
Ky tekst na urdhëron të besojmë dhe të thirrim në këtë të vërtetë, t'ua komunikojmë të tjerëve.
Doemos duhet të besojmë se All-llahu është Krijues i çdo gjëje, këtë duhet t'ua përcjellim
njerëzve dhe t'i këshillojmë që edhe ata t'ua përcjellim të tjerëve. Ne duhet të kërkojmë prej atyre
të cilëve ua përcjellim këtë të vërtetë, që edhe ata të tretët t'i porosisin që kjo vazhdimisht të
përcillet, t'u përmbahen normave të Krijuesit dhe t'i predikojnë ato.
Pra, s'ka dyshim se ekzistimi i Krijuesit, i Cili ka krijuar dhe krijon çdo gjë, është gjë që e pranon
logjika, e po ashtu e konfirmojnë edhe njohuritë e ndryshme krejtësisht. Për këtë flet Kur'ani, në
fjalët e të cilit nuk dyshohet. All-llahu e udhëzon njeriun nga ajo që është e kuptueshme, të
studiojë dhe të mendojë sipas mundësive të veta rreth asaj që e ka krijuar Ai. Metodat dhe
studimet e njeriut janë të kufizuara. Njeriu takon çdo ditë qindra njerëz, e sa është i madh numri i
njerëzve të cilët i sheh dhe i takon gjatë jetës së vet. A mos ka ndodhur ndonjëherë të takojë dy
njerëz të njëjtë (në fizionomi, në të folur, sjellje, kulturë... sh.p.). Pra, mund të ekzistojë kjo


dallueshmëri dhe ndryshueshmëri, ndërmjet njerëzve në çdo pikëpamje, në ngjyrën e syve, në
formën e gojës, në fytyrë; këto ndryshime ekzistojnë te qindra, mijëra dhe miliona njerëz.
Veç është e ditur se numri i banorëve sot arrin në pesë miliardë e gjysmë, e po qe se ua shtojmë
atyre numrin e njerëzve që kanë kaluar dhe atyre që do të vijnë, numri i tyre do të ishte shumë,
shumë më i madh, megjithatë nuk kanë ekzistuar dy njerëz krejtësisht të njëjtë siç u cek më lartë.
Cila është kjo fuqi e cila fytyrës së njeriut i ka dhënë formë të ndryshme, kurse pjesët e fytyrës të
jenë identike - të ngjashme (si p.sh. hunda, sytë, veshët, vetullat sh.p.) janë të vendosura në të
njëjtin vend. Kjo është detaj e cila na tregon për fuqinë e Krijuesit në Atë krijon. Dituria na i
vërteton edhe gjërat më të çuditshme. Njeriu dallohet prej tjetrit edhe sipas vijave të gishtërinjve,
siç ndryshojnë edhe gishtërinjtë e dorës edhe pse ajo është një pjesë e vogël e gjymtyrës. Kjo
është një vijë të cilës nuk mund t'ia gjesh fillimin e as mbarimin, që të mund të thuash se quot;këtu
mbaronquot;. Shkenca vërteton se në disa miliardë gishtërinj nuk mund të hasesh në dy të njëjtë, por
kur t'ua bashkangjesim edhe gishtërinjtë e atyre që kanë jetuar para nesh dhe që do të vijnë pas
nesh, numri do të ishte shumë më i madh. Megjithatë, kurrë nuk do të gjejmë dy gishtërinj
krejtësisht të njëjtë!!!
Shkenca na bën të ditur edhe një vërtetë tjetër, e ajo është ndryshueshmëria dhe dallimi ndërmjet
zërit të njerëzve. Kjo është një gjë e dukshme dhe e qartë. Njeriu mund lehtë të dallojë tjetrin
sipas zërit të tij, i cili nuk ka ngjashmëri me zërin e askujt.
Njeriu për këtë nuk di, por All-llahu xh.sh. di pasi që Ai e ka krijuar. Njeriu nuk di se si është
krijuar. Ai është krijuar prej qelizave të mashkullit spermatozoideve dhe qelizave vezë të femrës;
si janë formuar këto dy lloj qelizash. Edhe mashkulli edhe femra ushqehen prej një lloj ushqimi, e


si pra te mashkulli formohen spermatozoidet, kurse te femrat qelizat vezë? A thua këto qeliza
formohen vetëm prej ushqimit ose në të ndikon edhe vetë organizmi i njeriut? Shkenca duke
studiuar ushqimin dhe trupin e njeriut, ka ardhur në përfundim se aty ka faktorë tjerë relevantë
përpos ushqimit dhe vetë trupit të njeriut, prej nga formohen këto qeliza. Këtyre studimeve
Kur'ani shumë heret ua ka tejkaluar kur thotë:
quot;Qoftë lartësuar Ai, i cili ka krijuar çifte dhe nga e tëra ajo mbin prej toke, edhe nga vetë ata edhe
nga ajo që nuk e dinëquot;
(Jasin, 36)
Njeriu nuk e di se si është krijuar, e as që do ta dijë në përgjithësi por All-llahu pa dyshim e di.
Njeriu nuk e di si zhvillohet dhe si funksionon trupi i tij. Çdo gjë që funksionon, patjetër të jetë e
kurdisur prej dikujt. Këto lëvizje dhe ky funksionim vazhdojnë pandërprerë, por ndonjëherë
pushojnë një kohë, pastaj prapë fillon funksionimi (përpos zemrës e cila vazhdimisht
funksionon). Mjekësia bashkëkohore me të arriturat e veta na tregon për zhvillimin e fetusit në
mitrën e nënës, kalimin nëpër faza të ndryshme, procesin e krijimit të organeve, fillimin e
funksionimit të tyre (organeve). P.sh. fillimin e çuditshëm të rrahjes së zemrës, proces ky që
vazhdon të kryhet në mënyrë fascinuese dhe me një rregull të posaçëm, pandërprerë derisa rrahjet
e saj nuk ndalen atëherë kur arrinë çastin e përcaktuar, dhe më nuk rrah... dhe të gjitha përpjekjet
e mjekëve dhe të shkencës së mjekësisë që këtë zemër ta riaktivizojnë nuk kanë sukses pa
vullnetin e All-llahut xh.sh. i cili i ka caktuar që në fillim rrahjen asaj zemre.


Njeriu ushqehet me lloj-lloj ushqimesh, e mbush lukthin e tij me haje e pije... me ushqime të thata
dhe të lëngëta, me perime e pemë, mish... ai nuk di se si treten ato dhe si ndikojnë në organizmin
e tij. Trupi i tij luan rolin e përpunuesit të atij ushqimi. Kjo është një punë e madhe dhe e
pandërprerë, në të ka shumë fshehtësira, në të ka shumë thartina që e ndihmojnë tretjen e
ushqimit, sidomos të mishit. Si pra këto thartina e tretin mishin (që hyn në lukth sh.p.) kurse nuk
e dëmtojnë lukthin dhe cipën që e mbulojnë atë. Gjaku bën përcjellin e materieve të dobishme
dhe të dëmshme. Materiet e dobishme, ushqyese, i bartë te qelizat, organet që kanë nevojë për to,
kurse të dëmshmet deri te organet me të cilat hudhen jashtë organizmit të trupit të njeriut.
Njeriu sheh me sytë e vet dhe fotografinë të cilën e sheh e bartë në trup. Syri përbëhet nga disa
pjesë, ndër to ka edhe thjerrëzën e tij (lens). Kjo si çdo thjerrëz, fotografinë e paraqet në pjesën
tjetër të syrit (retinë) në formë krejtësisht diametrale (me kokën nga toka). Megjithatë ne i shohim
objektet në formë të rregullt, normale, e kjo arrihet përmes trurit. Me çfarë shpejtësie arrihet kjo,
si ndodh që njeriu aq saktë me të gjitha imtësirat të shohë dhe në historinë njerëzore nuk ka
ndodhur që njeriu të shohë njeriun (ose diçka tjetër) me kokën për tokë ose me këmbët nga qielli?
Ky proces nuk vonohet as sa e njëmijta pjesë e sekondës e më tepër. Njeriu gjatë ditës dhe një
numër të madh figurash, në çdo figurë ka edhe detaje tjera... (dhe në një mënyrë precize bën
distinksion ndërmjet atyre figurave dhe imtësirave sh.p.) Kjo është një gjë e çuditshme dhe
bindëse, për të cilën njeriu pak di, por All-llahu di për gjithçka, dituria e Tij nuk është e kufizuar,
sepse ai është krijues i çdo gjëje.
Forma e figurës, me ngjyrën e saj, madhësinë etj. kthehen në formën e drejtë ashtu siç është.
Edhe kjo është një mrekulli.


Mbamendja e njeriut mbanë mend ngjyrën, madhësinë, emrin dhe formën e senit. Kur njeriu
dëshiron të përkujtojë një emër ose formë të diçkaje mendon pak, pastaj i parafytyrohet, i
kujtohet dhe njohuria ate send arrin në trurin e tij. Kur i humbet ose nuk i kujtohet (emri dhe
forma), kjo është e fshehur diku në ndonjë pjesë të trurit.
Obdukcionistët pasi që e kanë analizuar dhe studiuar trupin e vdekur të njeriut kanë përfunduar
se nuk ka vende të posaçme në tru për të mbajtur mend, pra ku gjinden të gjitha ato njohuri dhe
dituri të cilat njeriu i mban mend, duke e nisur prej emrit të vet, emrit të nënës, babait dhe të
dhëna tjera, ngjarjet, rastet dhe gjërat nga e kaluara? Ku dhe si ruhen të gjitha këto njohuri?
Njeriu për këtë nuk din, por All-llahu gjithsesi i din të gjitha fshehtësirat.
Njeriu flen por nuk din se si flen. Dituria ka vërtetuar se njeriu medoemos duhet të flejë dhe sipas
eksperimenteve e provave që janë bërë, janë caktuar orët që ai duhet t'i kalojë në gjumë. Me
provat që janë bërë është konstatuar se ai i cili kalon katër ditë pa gjumë, i nevojitet që ato orë t'i
kompensojë. Kjo analizë demanton mendimin e deritanishëm.
Për këtë gjë si dhe për çdo gjë tjetër më mirë din All-llahu i Lartmadhëruar.
Shkenca përmes provave mjekësore vërteton se njeriu nëse e goditet nga pagjumësia disa ditë,
lodhet për së tepërmi. Por nëse vazhdon pagjumësia disa ditë, e mund të sëmuret, të çmendet bile
edhe të vdesë. Para disa viteve qendrat shëndetësore na lajmëruan se Lesley Campbell, anglez i cili
kishte kaluar moshën 60 vjeçare, argonom i shquar u lëndua në kokë dhe e kaploi pagjumësia. Pas
një kohe kjo plagë iu shërua, por ai mbeti në pagjumësi të vazhdueshme 12 vjet të plota. Ditën


punonte punët e rëndomta kurse natën rrokullisej në krevatin e tij që ta zë gjumi, të cilin e kishte
quot;humburquot;. Ky njeri akoma vazhdon të jetojë i pagjumë.
Kjo është temë aktuale e cila studiohet në universitetet e Britanisë së Madhe duke e konsideruar si
rast i cili kundërshtohet me rregulla shkencore dhe me rastet gjatë historisë.
Njeriu nuk e dinë se si ndodh ky rast paprecedent në analet e shkencës dhe mjekësisë, por All-
llahu padyshim e di.
Kemi një rast të ngjashëm me këtë, e ai është rasti i vajzës 15 vjeçare, për të cilën lajmërojnë
institucionet shkencore të Britanisë. Kësaj vajze kur flen i ndalet frymëmarrja, e kur është e zgjuar
merr frymë normalisht. Ky është një rast parecedet. Është vërtetuar se gjumi i ndihmon
frymëmarrjes, kurse në këtë rast ndodh diçka e pakuptueshme. Dijetarët nuk dinë shkakun e këtij
fenomeni. Ata e kanë vërtetuar se gjatë dhjetë viteve të fundit janë paraqitur dhjetë raste të
ngjashme.
Supozohet se kjo është pasojë e ndonjë sëmundje të cilës nuk i dihet shkaku, e as që mund të
ofrojnë shërim, por All-llahu më mirë e din për sëmundjen dhe për ilaçin, sepse Ai që ka krijuar
sëmundjen e ka krijuar edhe ilaçin.
Gjë e çuditshme është edhe të hapurit e gojës, njeriu nuk e di përse ndodh kjo! Nëse thuhet se kjo
është shenjë e lodhjes ka njerëz që janë shumë të lodhur por nuk u hapet goja. Bile njeriut i hapet
goja edhe pasi të zgjohet, edhe pse ka pushuar. Nëse themi se kjo është për shkak të nevojës për
ajër, kemi raste kur dikush nuk mund të marrë frymë, por prapë i hapet goja. Njeriu për këtë nuk


din, por për t'u habitur edhe më shumë është ajo se njeriu kur sheh dikë duke iu hapur goja edhe
atij vetvetiu i hapet.
Njeriu nuk e din sekretin e gjithë kësaj pos All-llahut padyshim e di. Njeriu nuk e di se si krijohet,
po ashtu nuk e di edhe si vdes, kur dhe ku do të vdes. Të vërtetën për këtë e di vetëm All-llahu
xh.sh. Njeriu nuk e di kur do të vdesë, e as që di për dikë tjetër se kur do të vdes. Sa herë ndodh
që njeriun ta kaplojë sëmundja e rëndë saqë tjerët mendojnë se ai është duke jetuar çastet e fundit.
Pranë tij është mjeku i cili mundohet q ta shërojë, por ka raste kur mjeku vdes kurse i sëmuri
shërohet. Sa pleq jetojnë të shëndoshë, të thinjur, të kërrusur, u dridhen duart, u ligështohen
eshtrat, lëvizin me vështirësi, u dobësohet aftësia për të mbajtur mend, kështu atij i ndihmon djali
i vet ose dikush tjetër i familjes. Ka raste kur djali ose ai që i shërben vdes, ndërsa plaku vazhdon
jetën po në atë ritëm. Ka shumë raste kur i sëmuri jeton një kohë të gjatë, kurse dikush tjetër
papritmas vdes edhe pse ka qenë i shëndoshë. Pra kuptohet se njeriu shumë pak di, e posaçërisht
për vdekjen, ku e si do të vdes etj. Për këtë All-llahu xh.sh. në Kur'an thotë:
quot;...kurse njeriu nuk e d se çka do të bëj nesër dhe askush nuk e di se në çfarë vendi do të vdes.
All-llahu me siguri i di dhe është i informuar për gjithçkaquot;
(Lukman, 34)
Njeriu nuk e di në detaje se si sëmuret, kur dhe si shërohet, dhe pse mjekët mundohen të gjejnë
shkaqet e sëmundjes dhe mënyrën e shërimit, por edhe ata vetë pranojnë se ato janë vetëm
hipoteza, kurse vetëm All-llahu është i Gjithdijshëm.
***


Nga gjërat me të çuditshme që shkenca para kohe arriti deri tek ato janë disa zbulime në lidhje me
kolesterolin. Ajo është një materie e ngjashme me yndyrat e cila shkakton sedimentimin në
arterie, e cila shkakton sëmundjen arteriosklerozës prandaj edhe punohet në zbulimin e metodave
për shërimin e kësaj sëmundjeje.
Shënim: Dijetarët janë dakorduar se trupi e shëron vetveten mirëpo ata nuk e dinë se ç'ndodh në
brendësinë e trupit. Kjo është një nga fshehtësitë e çuditshme i vërejmë gjurmët dhe rezultatete
punës së trupit, konstatojmë se kjo është një enigmë, kurse nga ana tjetër, kjo është një e vërtetë
shkencore.
Çdoherë dijetarët zbulojnë në këtë sferë diç të re, binden në vetvete se nuk din për atë ë ndodh.
Institucionet shkencore para dis viteve informuan se dijetari gjerman Joseph Foster ka arritur te
një zbulim i çuditshëm se në trupin e njeriut ekziston diç në formë të instrumentit alarmues i cili
i pengon sëmundjet. Fosteri ka arritur të njohë rezultatin por nuk ka arritur të mësojë se në
ç'mënyrë e kryen këtë funksion. Në këtë rast ky dijetar ka mbetur i fascinuar dhe i bindur në
fuqinë e All-llahut xh.sh. Ajo të cilën mjekët e konsiderojnë për ilaç është vetëm një përpjekje e
tyre që të nxisin trupin të funksionojë në mënyrë të duhur.
Për gjithë këtë si dhe për shumë fshehtësira mjekët nuk dinë në detaje, e as që do të dijnë
ndonjëherë, kurse All-llahu xh.sh. di sepse Ai si Krijues posedon dituri absolute. E ka krijuar
njeriun dhe vetëm Ai njeh brendësinë dhe fshehtësirat e tij në detaje. Sa nevojë të madhe ka
njeriu për Krijuesin. Ai e di se ç'është e dobishme për krijesën - njeriun, atë ia ka caktuar si detyrë
të domosdoshme farz, ndërsa ç'është e dëmshme për të, ia ka ndaluar - haram!


quot;A nuk e di Ai i cili e ka krijuar dhe që njeh çdo send në hollësi?!quot;
(Mulk, 14)

KAPITULLI I DYTË
KUR'ANI ËSHTË LIBËR I ALL-LLAHUT TË LARTMADHËRUAR
Se Kur'ani është libër i All-llahut të Lartmadhëruar, cekim ajetet e Kur'anit a.sh. Kjo e vërtetë
përsëritet në shumë sure, bile këtë e kanë cekur ajetet e para. Në fillim të sures Bekare, e cila është
sureja e dytë e Kur'ani Kerimit, thuhet:
quot;Elif, Lam, Mim. Ky libër në të cilin nuk ka dyshim aspak, është udhëzim për të devotshmitquot;
Kuptohet se ky libër është libër i All-llahut xh.sh. dedikuar njerëzimit. Fjalët e tij (Kur'anit) janë
fjalë të vërteta të All-llahut xh.sh., janë fjalë të drejta, të cilat nuk mund të zëvendësohet, nuk
mund të gjenden të ngjashme. Për këtë, All-llahu xh.sh. thotë: quot;Fjalët e Zotit tënd plotësohen me
sinqeritet dhe drejtësi. Nuk i ndryshon dot kush fjalët e Tij. Ai dëgjon dhe di shumëquot;.
(el-En'am, 115)
Këto janë fjalë t vërteta, në të cilat aspak nuk dyshohet...
quot;Të vërtetën e flet All-llahu, dhe nuk mund të ketë fjalë më të vërteta se fjalët e Tij...


Po fjalët e kujt janë më të vërteta se të All-llahut?!!
(En-Nisa, 87)
Fjalët e All-llahut janë vajh, shpallje (revelatë)...
quot;Ajo nuk është tjetër, vetëm se shpallje që shpalletquot;
(En-Nexhm, 4)
All-llahu xh.sh. i shpalli Muhammedit siç u shpalli edhe pejgamberëve të tjerë, para tij... nuk ka
patur asnjë resul e të mos i ketë ardhur shpallja:
quot;Ne ty të japim inspirim siç i kemi dhënë inspirim Nuhit dhe pejgamberëve pas tij, e i kemi
shpallur Ibrahimit, Ismailit, edhe Is'hakut, Jakubit edhe pasardhësve të tij. Isait, Ejubit edhe
Junusit edhe Harunit edhe Suljmanit, kurse Davudit i dhamë Zeburinquot;.
(En-Nisa)
Edhe pse fjala Kur'an është fjalë arabe, më parë kjo fjalë nuk është përmendur e as që është
quajtur me këtë emër diç pas tij, pa marrë parasysh se është paskajorja e foljes quot;KAREEquot;; ...e
kanë lexuar arabët mirëpo asnjëherë nuk e kanë përdoren paskajoren Kur'an. Ose është nxjerrur
nga folja quot;KARENEquot; që do të thotë të krahasosh diçka me diçka tjetër... sa herë kanë krahasuar
arabët por asnjëherë nuk e kanë përdorur paskajoren quot;Kur'anquot;.
Suret, ajetet dhe shkronjat janë të afërta mes veti; Arabët sa herë kanë afruar diç, por atë që e
kanë afruar mes veti nuk e kanë emërtuar me fjalën Kur'an. Ajetet e tij argumentojnë njëri-tjetrin
dhe kanë ngjashmëri në mes veti. Arabët asnjëherë leximet e tyre nuk i kanë quajtur Kur'an. Në


këtë mënyrë All-llahu e ruajti këtë emër që të jetë emri i librit të fundit për gjithë njerëzimin: E
lexojmë atë dhe veprojmë sipas tij. Kur'ani shpeshherë emërtohet edhe me emrin KITAB (libër)
si dhe me emrin Furkan ngase ai dallon të vërtetën nga e pavërteta, besimin nga kufri, bën
dallimin ndërmjet sëmundjes dhe ilaçit - shërimit.
All-llahu xh.sh. i cili vetë të vërtetën e thotë, në suren Furkan thotë:
quot;Qoftë lartësuar Ai i cili i shpalli robit të vet Furkanin që të jetë qortim (vërejtje) për botëtquot;
(Furkan 1)
All-llahu xh.sh. këtë libër e quajti DHIKËR - qortim, përkujtim... quot;Ai është qortim për ty dhe për
popullin tëndquot; (Zuhruf, 44)
Fjala dhikër po ashtu ka domethënien e sqarimit, sqarim i obligimeve të All-llahut, gjegjësisht
dispozitave të sheriatit. Në lidhje me këtë All-llahu xh.sh. thotë:
quot;Ndërsa ty të shpallëm dhikër (Kur'anin, t'ua sqarosh njerëzve atë që u shpallet, mbase edhe ata
do të mendojnëquot; (en-Nahl, 44)
All-llahu xh.sh. po ashtu Kur'anin e ka emëruar me emrin quot;Nurquot; (dritë), sepse ai është udhëzues,
nga rruga e shpëtimit, nga rruga e drejtë.
quot;Prandaj besoni All-llahut dhe Pejgamberit dhe në dritën që e kemi zbritur. All-llahu është i
informuar se çka bëniquot; (et-Tegabun, 8)
I Lartmadhëruari e ka emërtuar edhe me emrin quot;bejjinetunquot; - shpjegim, sqarim, sepse në të ka
sqarime dhe shpjegime të nduarnduarta...


quot;Ose të mos thuani: Sikur libri na shpallej neve, më mirë se ata do ta mbanim rrugën e drejtë.
Edhe juve u pa ardhur sqarimi nga Zoti juaj dhe udhëzim e mëshirëquot; En'am, 157
quot;Kjo është sqarim për tërë njerëzit dhe udhërrëfim e këshillë për të devotshmitquot; (Ali Imram, 138).
Një prej emrave të Kur'anit është edhe quot;BURHANquot; (argument), sepse në të ka argumente
bindëse...
quot;O ju njerëz,tanimë ju ka ardhur argumenti nga Zoti juaj dhe ne ju kemi zbritur dritë të qartëquot;
(Nisa, 174).
All-llahu xh.sh. e ka emëruar edhe me emrin quot;SIDKUNquot; (e vërtetë e pamohueshme) e vërtetë në
të cilën nuk dyshohet...
quot;Kurse ai që sjell të vërtetën dhe ai i cili (vërteton, ata janë gjithsesi të ruajturquot; (ez-Zumer, 33)
HAK e vërteta absolute, për këtë flet ajeti i 112 i sures Bekare.
quot;Ne ty të kemi dërguar me të vërtetë si përgëzues e qortuesquot;
Kur'ani është fjalë e All-llahut dhe e askujt tjetër:
quot;Nëse dikush prej politeistëve të lut për mbrojtje, ti mbroje që t'i dëgjojë fjalët e All-llahut?quot;
(Tevbe, 6)
quot;All-llahu që s'ka tjetër përveç tij, juve do t'ju tubojë në Ditën e Kijametit, për te nuk ka dyshim
fare. Po fjalët e kujt janë me të vërteta se All-llahut?quot; (en-Nisa, 87)
Kur'ani është bar për zemrat e njerëzve:


quot;...ka ardhur këshilla nga Zoti juaj dhe një bar për zemrat tuaja...quot; (Junus, 82)
Thuaj: ai është për besimtarët udhëzim dhe barquot; (Fussilet, 44). Këto tekste kur'anore na porosisin
që të jemi të bindur se Kur'ani është bar dhe se ne duhet të kërkojmë shërim, dhe tjerëve këtë t'ua
bëjmë me dije. Duke i studiuar me seriozitet ajetet e Kur'anit hasim në emra dhe cilësi të cilat na
japin të kuptojmë se Kur'ani është bar (ilaç).
Kur'ani famëlartë është libër u All-llahut të Lartmadhëruar, të cilin ia ka zbritur vulës së
pejgamberëve, Muhammedit, birit të Abdullahut, njeriut më të sinqertë e më besnik. Në të gjithë
këtë nuk ka aspak dyshim. Duke lexuar çdo ajet të Kur'anit, na dalin në shesh argumente të qarta
se si ai është fjala e All-llahut - shpallja e Tij. Prej kur kanë zbritur ajetet e para të tij, në një natë të
muajit Ramazan, në vtin 610 sipas kalendarit gregorian, e deri më sot, e gjithë bota me ndasitë,
kulturat dhe religjionet e shumta. Kur'anin e konsiderojnë libër të çmuar dhe kanë konsideratë
ndaj tij. Armiqtë e Isait pa sukses përpiqen që të gjejnë ndonjë zbrastësirë ose shkak për të
sulmuar atë, të shkaktojnë dyshim rreth tij etj. Kurse nga ana tjetër ithtarët e tij, muslimanët, japin
mundin që njerëzve t'ua bëjnë sa më të kuptueshme dhe t'ua shpjegojnë muxhizën e tij.
Por ka të tjerë të cilët nuk janë as armiq të Islamit e as me muslimanët, të cilët përpiqen që të
njohin se kush është e kush nuk është në rrugë të drejtë.
Kur'ani është gjithmonë aktual dhe temë studimi sepse është libër i të Lartmadhëruarit. Ai është
themel i fesë dhe bazë e besimit.
Me anë të studimeve rreth tij nuk arrihet asgjë tjetër pos argumentimit për vërtetësinë e tij. Ai
është themel i fesë dhe bazë e besimit.


Me anë të studimeve rreth tij nuk arrihet asgjë tjetër pos argumentimi për vërtetësinë e tij. Koha
gjithmonë dëshmon dhe rrit bindjen për të vërtetën e tij:
Shumë armiq kanë arritur që të kuptojnë të vërtetën kur'anore dhe nuk mund ta injorojnë dhe ta
fshehin atë. Pikërisht për këtë me respekt për të dhe u përgjigjen porosive të tij. Por ata të cilët
vazhdojnë me armiqësinë e tyre ndaj Kur'anit, këtë e bëjnë për shkaqe dhe synime të ndryshme,
të errëta.
Shkenca akoma nuk është përcaktuar se kur ka filluar jeta. Ademi a.s. është zanafilla e njerëzimit
në sipërfaqen e Tokës. Disa mendime pajtohen se jeta ka filluar para qindra mijëra vjetësh, duke u
mbështetur në gjurmët të cilat hasen. Tubimet dhe hulumtimet të cilat janë argumente relevante,
japin të kuptojnë se Kur'ani këtë fakt (se Ademi është njeriu i parë në tokë) e ka thënë më herët.
All-llahu xh.sh. u ka dërguar njerëzve pejgamberë çdoherë kur është paraqitur nevoja. Këta
pejgamberë kanë ardhur njëri pas tjetrit, të cilën ardhje e dëshmon ajeti i Kur'anit ku thotë:
quot;Mandej ua kemi dërguar pejgamberët njëri pas tjetrit. Sa herë që një populli i ka ardhur
pejgamberi i vet, e kanë përgënjeshtruar, prandaj ne i kemi ndërruar njëri pas tjetrit, ndërsa jetën e
tyre e kemi shndërruar në tregime. Qoftë shporrur një popull që nuk besonquot; (Mu'minun, 44). Ka
pasur raste kur në të njëjtën kohë kishte më tepër se një pejgamber, siç ishte rasti me Ibrahimin
a.s. dhe djalin e vëllait të tij Lutin a.s., Musa dhe vëllai i tij Haruni, Jahja dhe Isa të cilët ishin në
farefisni. risaleti dhe Nubuvetti përmbyllet me Muhammedin a.s.
quot;Muhammedi nuk është babai i askujt nga burrat tuaj, por pejgamber i All-llahut dhe vulë e
pejgamberëve. Pra All-llahu, di mirë çdo gjëquot; (el-Ahzab, 40)


Kur'ani gjithmonë e thotë të vërtetën, dhe të vërtetat e tij shihen në praktikë (Edhe pse kanë
kaluar më shumë se 14 shekuj, nuk është paraqitur pejgamber). Pra, kjo është vetëm një nga të
vërtetat kur'anore që janë konfirmuar. sipas disa tezave të ndryshme, numri i pejgamberëve arrin
deri më 100.000. Fakt bindës është se qindra pejgamberë janë dërguar si rusulë, të cilët All-llahu i
ka pajisur me libra të shpallura. Pra, ku janë të gjithë ato libra të shpallura, ku janë së paku disa
prej tyre? Ku janë më të afërtat me ne në aspektin kohor - historik siç janë fletushkat e Ibrahimit
ose të Davudit, ku janë ato të cilat u shpallën pejgamberëve para Muhammedit a.s. siç ishin levhat
e Musait a.s., ku është Inxhilli i Isës a.s.? të krishterët në duart e tyre kanë Ungjillin e Mateut,
Llukës, Markut dhe Gjonit, kurse për origjinalin të cilin All-llahu ia shpalli Isait ata vetë pranojnë
se është humbur. I njëjtë është rasti me librin e Musait - Tevratin. Ndërsa, sa o përket Kur'anit, ai
gjindet në duart e njerëzve ashtu siç la zbritur, e lexojnë, studiojnë mu ashtu siç ka zbritur. Prej tij
nuk mungon asnjë shkronjë, e as që i është shtuar diç. All-llahu xh.sh e ka ruajtur dhe për këtë
thotë:
quot;Ne me të vërtetë e kemi shpallur Kur'anin dhe padyshim ne jemi mbrojtësit e tijquot; (Hixhr, 9).
Kur'ani në këtë mënyrë prezenton argumentet e tij se ky libër me të vërtetë është shpallje e All-
llahut xh.sh. dhe vërteton se ky është libër i fundit qiellor (hyjnor). Njëkohësisht vërteton se
Muhammedi a.s. është vula e Pejgamberëve. Kur'ani a.sh. All-llahu xh.sh do ta mbrojë sa të
ekzistojë bota. Kjo është një e vërtetë e pakontestueshme.
Për Pejgamberin ishte e domosdoshme që të ketë një muxhize (mrekulli) që me atë të vërtetojë se
është i dërguari i All-llahut. Çdo mrekulli e pejgamberëve të mëparshëm ka qenë materialet (e
dukshme) dhe përkohshme personi e shihte dhe i besonte, por ai që nuk shihte por vetëm


dëgjonte në të shumtën e rasteve nuk besonte. Kjo ngase çdo gjë pejgamber para Muhammedit
a.s. dërgohej vetëm për popullin e vet. Për këtë na dëshmon Kur'ani a.sh.:
quot;Edhe para teje popujve u kemi dërguar pejgamberë të tyrequot; (er-Rum, 47). Kurse Muhammedi
a.s. është i vetmi pejgamber i cili është dërguar për mbarë njerëzimin. Ja se ç'thotë All-llahu xh.sh.
në Kur'an:
quot;Ne të kemi dërguar për tërë njerëzit që t'u sjellësh lajme t gëzueshme dhe t'u tërheqish vërejtjenquot;
(Sebe', 28)
Pra, Muhammedi a.s. është i dërguar te populli i vet dhe të popujt tjerë në kohën e tij dhe te ata të
cilët do të vijnë pas tij derisa të ekzistojë kjo botë, prandaj është e domosdoshme që muxhizja e tij
të jetë e përgjithshme dhe e përhershme. Asaj i besojnë një numër i konsiderueshëm i njerëzve,
në çdo periudhë kohore. Nga mëshira e All-llahut xh.sh. është që muxhize e tij të jetë edhe
Kur'ani famëlart i cili ngërthen baza e besimit, përcakton normat e ibadeteve, shpjegon atë që
është e domosdoshme, sqaron atë prej së cilës duhet larguar.
Nga kjo nënkuptojmë se Kur'ani përfshinë gjithë atë për të cilën njeriu ka nevojë, në çdo vend
dhe kohë. Nëse don të bindet në muxhizet e tij diskuton dhe e studion atë, e nëse bindet dhe i
beson, obligohet që t'i përmbahet asaj që e ka besuar, e nëse nuk i beson, dihet se ç'e pret. Edhe
arabët kanë diskutuar rreth Kur'anit, për domethënien e fjalëve të tij, në aspektin gjuhësor, kanë
qenë oratorë dhe poetë të dalluar. Ata kanë mbetur të habitur se si ai i cili ua komunikon atë
Kur'an ishte njëri prej tyre dhe u rrit me ta. E dinin se as që kishte lexuar e as që kishte shkruar
ndonjëherë, nuk kishte mësuar në ndonjë shkollë.


Pra, sipas tyre, e pamundur është që ky Kur'an me stilin e vet t'ia tejkalojë çdo poeti dhe oratori,
ky i cili është i shkruar me shkronjat e gjuhës së tyre. Pyeteshin, vallë pse nuk është sikur fjalët e
tyre. Ne si besimtarë përfundojmë se absurde është që t thuhet se ky libër hyjnor është përpiluar
nga Muhammedi a.s. Meqë Kur'ani është muxhize, atij i kanë besuar poetë dhe linguistë të
mëdhenj. Rrugën e tyre e kanë ndjekur edhe shumë të tjerë e që janë bindur se fjalët e këtij libri
nuk janë fjalë të njeriut. Për këtë shkak, gjuha arabe pas zbritjes së Kur'anit u nda në poezi, prozë
dhe Kur'an.
Studimet rreth gjuhës së Kur'anit, stilit e metodikës së tij, bukurisë dhe mënyrës së rradhitjes së
sureve dhe ajeteve, shenjave të pikësimit janë të vazhdueshme, derisa dikush ka menduar se
mrekullia e Kur'anit është kufizuar (vetëm në atë që u cek më lartë që nuk është e vërtetë sepse
mrekullia kur'anore është shumë më e gjërë dhe më e madhe). Konkursi për të shkruar diç të
ngjashme, ka ekzistuar dhe do të ekzistojë përgjithmonë. Por, të dilet në opinion me një libër si
Kur'ani, është gjë e pamundshme, siç cek edhe ajeti kur'anor.
quot;Dhe nëse dyshoni në atë çka i kemi shpallur robit tonë, bëni ju një kaptinë të ngjashme si ai
(Kur'ani), madje edhe dëshmitarët tuaj, në vend të All-llahut, nëse flisni të vërtetën (el-Bekare,
23). Në këtë ajet nuk është cekur se në çfarë mënyre të bëhet kaptina, por nënkuptohet se
rivaliteti në këtë aspekt është i pamundur dhe absurd, pasi që nuk është dhe nuk do të bëhet një
kaptinë e ngjashme si ato të Kur'anit...
quot;Po nëse nuk e bëni dhe nuk do ta bëni, atëherë ruajuni zjarrit të përgatitur për mosbesimtarët,
lëndë djegëse e të cilit janë njerëzit dhe gurëtquot; (el-Bekare, 24)


Përcaktimi vetëm në një aspekt të mrekullisë së tij, na bën të kuptojmë se Kur'ani përkufizohet në
një aspekt dhe bëhet i posaçëm vetëm për ata që e kuptojnë mirë gjuhën arabe dhe retorikën e saj
(e të tillët janë të paktë) jo në konsiderim me tërë njerëzimin por edhe nga vetë mesi i arabëve.
Kurse Kur'ani është zbritur për shumë libra janë të shkruar dhe shkruhen në lidhje me mrekullitë
e metodikës dhe retorikës së Kur'anit. Sot e kësaj dite zbulohen aspekte të ndryshme të mrekullisë
kur'anore në aspektin gjuhësor, juridik etj.
Prej kësaj periudhe të gjatë kohore, prej atëherë kur ka zbritur Kur'ani, në botë shpërthejnë
trazira, grusht shtete dhe revolucione të shumta ku kërkohen të drejtat njerëzore të cilat janë të
cenuara; për çdo ditë shtohen kërkesat për ato të drejta. Dijetarët - juristët në Kur'anin a.sh., hasin
në të drejtat më të përpikta, në quot;kushtetutënquot; më të përsosur e cila nuk kanë zbrazëtirë në mënyrë
të përkryer ka cekur dhe i ka caktuar të drejtat dhe obligimet e njeriut. Duke u bazuar në raportin
e Krijuesit me njeriun, pastaj në raportin e fëmijës dhe prindërve të tij, të gjykatësit dhe të
gjykuarit (të paditurit), duke marrë parasysh lidhjet bashkëshortore në çdo aspekt dhe gjithë atë
për të cilën njeriu ka nevojë në të tashmën dhe në të ardhmen, mund të themi se Kur'ani ka
përcaktuar parime për cilat bota përparimtare nuk ka filluar të mendojë. Kur'ani a.sh. gruas ia ka
dhënë të gjitha drejtat, të cilave ligjet dhe jurisprudencat bashkëshortore kohë më parë kanë filluar
t'u qasen. Kur'ani ka nderuar femrën. Kjo duket aq qartë saqë, një sure e Kur'anit e mban emrin
quot;En-Nisaquot; (gratë), dhe në shumë raste përsëritet porosia e All-llahut dhe Pejgamberit që të kihet
kujdes ndaj grave. Kur'ani e ka veçuar gruan me një të drejtë, e drejta e saj që të luftojë dhe t'i
kërkojë të drejtat e veta, aq më tepër ajo mundi t'i kërkojë të drejtat edhe nga udhëheqja e shtetit,
siç ishte rasti në kohën e Muhammedit a.s. kur ai ishte udhëheqës i Shtetit islamik. Shiko pra,
lexues i nderuar, ajetin e parë të sures Muxhadele:


quot;All-llahu dëgjoi fjalët e asaj e cila diskuton me ty lidhur me burrin e saj dhe ankohet tek All-llahu.
All-llahu dëgjon bisedën tuaj. Me të vërtetë All-llahu dëgjon dhe sheh shumëquot;. Ajeti në fjalë
vërteton se All-llahu xh.sh. ka bisedën e saj, e ka mbështetur kërkesën e saj. Kur'ani ndalon që
fjalët e këqija të thuhen haptazi, me qëllim që të mbrohet nderi i shoqërisë, njerëzia dhe morali,
por i jep të drejtë të dëmtuarit kur nuk i dëgjohet fjala, që protestën e tij ta shprehë haptazi derisa
ta tërheqë vëmendjen, dhe të ndihet padrejtësia dhe të dal në shesh e vërteta ashtu që t'i
bashkangjitet njerëzit dhe t'i ndihmojnë. Dijetarët dhe juristët kanë hasur në argumente të qarta se
mrekullia e Kur'anit shihet edhe nga ajo se ka përcaktuar të drejta dhe e ka çdo person, shoqëri
dhe çdo shtet që t'i mbrojë dhe të luftojë për këto të drejta. Dallimi ndërmjet asaj që porosit
Kur'ani dhe asaj që e përshkruajnë dijetarët është dallimi ndërmjet dy burimeve, Krijuesi dhe
krijesa, Zoti dhe njeriu.
Simpoziumi o mbajtur në Lahaj në v. 1937, pastaj Simpoziumi ndërkombëtar i juristëve që u
mbajt në Paris, kanë konstatuar se sheriati islam dhe bazamenti i parë i tij - Kur'ani, posedojnë në
vete elemente të cilat janë bazë çdo ligji, bazë e çdo legjislature; Është domosdoshmëri që
institucionet që merren me jurisprudencë dhe legjislaturë t'ia prezentojnë botës atë që e përmbanë
Kur'ani në lidhje me ligjin (kanun) dhe legjislaturën (teshri) dhe se ai është universal për çdo kohë
dhe çdo vend.
Kur në vitin 1948 u shpall një dokument me rëndësi për të drejtat e njeriut u mbajtën ceremoni të
shumta në tërë botën! Por ky gëzim nuk zgjati shumë ngase nuk u realizua ajo që pritej.
Marrëdhënie ndërnjerëzore nuk u përmirësuan, bota nuk realizoi asnjë rresht të atij akti
ndërkombëtar. Hulumtuesit dhe dijetarët mund të binden se të drejtat e njeriut në të vërtetë
gjenden në Kur'an qysh para 14 shekujve (jo vetëm kaq por edhe janë aplikuar në qytet - Shtetin e


Medines dhe Shtetin islam në përgjithësi sh.p.) Kujdesi për realizimin e këtyre të drejtave
llogaritet ibadet. Ligji i All-llahut është ligj i përkryer dhe gjithpërfshirës; aspekti legjislativ i
Kur'anit, gjithmonë është aktual dhe e reflekton me dritën e tij çdoherë kur konstituohen
kushtetuta dhe akte tjera ligjore. Nga fakti se gjithë njerëzit dhe xhindët nuk mund të bëjnë diçka
të ngjashme si Kur'ani, mund të përfundojmë se ai është fjalë e All-llahut xh.sh. Këtë e cekë edhe
vetë Kur'ani ku thuhet:
quot;Thuaj: Sikur të bashkoheshin të gjithë xhindët dhe njerëzit të bënin një Kur'an sikur ky, nuk do
të mund ta bënin sikur ky dhe pse i ndihmojnë njëri-tjetritquot; (el-Isra, 88)
Pas përpilimit të teorive bashkëkohore njeriu arriti që ta thërrmojë atomin dhe të bëhet zotërues i
fuqive atomike, të ngrihet lart në qiell e të zbresë në Hënë për herë të parë në historinë njerëzore.
Përmes mjeteve moderne ai arriti të dijë se ç'ndodh në brendinë e trupit të njeriut, bile edhe në
brendinë e qelizës e cila është pjesa më e vogël e trupit t njeriut (njësia themelore funksionale dhe
strukturore). Njeriu pra në shkencë ka arritur rezultate të lakmueshme, ashtu që ky shekull është
quajtur shekull i shkencës. Kur u arritën rezultate shkencore në lëmenj të ndryshëm, All-llahu
xh.sh. ua bëri të mundshme muslimanëve (dhe njerëzve të tjerë) që të bëjnë krahasim ndërmjet
rezultateve shkencore dhe asaj që është cekur në Kur'an. Doli në shesh fakti se mrekullia e
Kur'anit përkon me kohën, ec krahas me quot;gjuhënquot; bashkëkohore, e kjo pra është mrekullia
shkencore e Kur'anit.
Kur'ani a.sh. gjegjësisht ajeti i parë i shpallur i tij tërheq vëmendjen me atë që urdhërohet për
lexim e studim... pas asaj ceket pena. Leximi dhe pena janë dy gjëra që simbolizojnë dijen. Duke


pasur parasysh ajetet e para të sures el-Alek, njeriut i bëhet obligim mësimi, studimi, hulumtimi e
kështu me radhë.
quot;Lexo në emër të Zotit tënd i cili të ka krijuar! Krijoi njeriun prej një rrëcke. Lexo! Se është fisnik
Zoti yt. I cili të mësoi penën; E mësoi njeriun çka nuk e kishte diturquot; (el-Alek, 1-5)
Kur'ani në këtë mënyrë ithtarëve të vet ua bënë farz ilmin (shkencën), leximi përfshinë të gjitha
llojet e daves, dijes dhe urtisë.
Sa i takon sferës për krijimin e njeriut, kur njeriu dëshiron të studiojë këtë lëmi, është e
domosdoshme që ai të ketë njohuri të shumta siç janë shkrim-leximi, gjuhën e mjekësisë, që të
mund të shfrytëzojë literaturën si aritmetikën, matematikën, duhet të ketë njohuri natyrore-fizike,
kiminë, botanikën si dhe çdo gjë që ka të bëjë me medicinën, që të arrijë t'i aplikojë të arriturat e
saj.
E gjithë bota, e në mes të tjerash edhe në aspektin mjekësor, është bindur në mrekullitë e
Kur'anit, duke u nisur nga ajo se ai paraqet argumente më të vërteta. Për gjërat të cilat ka inicuar
Kur'ani në kohën kur është shpallur, bota as që ka ditur diç të paktë, po ashtu edhe më tutje ai do
të jetë nxitës për studime shkencore. Kur e dimë se Kur'ani është fjalë e All-llahut, nuk habitemi
pse ai përfshinë njohuri shkencore si nga mjekësia preventive, medikamentoze, psikologjia,
sociologjia, botanika, bujqësia (agrikultura), kimia me degët e saj, astronomia dhe kozmologjia,
metafizika... bile jep edhe shpjegime eshatologjike. Kur'ani nxitë për çdo lëmi shkencore, lidhur
me këtë dijetarë të profileve të ndryshme, pasi që janë mahnitur nga argumentet shkencore në
Kur'an kanë shkruar libra të ndryshëm (dhe do të shkruhen për gjithmonë) në lidhje me të. Të
përmendurit e ndonjërit nuk do të thotë se ai është i pari dhe i fundit që e ka bërë k. Sa për


ilustrim, do të cekim mjekun e njohur francez Maurice Bucaille i cili porosi se në shekullin e
shkencës është e domosdoshme që në mënyrë precize të studiohen, librat hyjnor dhe të kuptohet
autenticiteti (dhe të vërtetat që gjenden në to). Ai shkroi librin e tij quot;Bibla, Kur'ani dhe shkencat
bashkëkohorequot; i cili është përkthyer në shumë gjuhë, në arabishte në vitin 1977. Në kapitullin e
parë bëhet fjalë për Tevratin dhe në fund të studimit të tij, bindshëm tregon se ekzistojnë dallime
të mëdha ndërmjet Tevratit dhe shkencës. Këtë konkluzë e fillon duke thënë:
quot;Nuk duhet shikuar në shkrimet biblike duke i zbukuruar me cilësi artificiale, të cilatdo të kishim
dëshiruar t'i kenë, por duke studiuar në mënyrë objektive ashtu siç janë. Kjo nënkupton vetëm
njohjen e teksteve, por njohjen dhe të historikut të tyre. Kjo e fundit mundëson që me të vërtetë
të përfundojmë të kemi shfaqje për rrethanat të cilat kanë ndikuar në përpunimin e teksteve gjatë
shekujve, deri në formimin e ngadalshëm i përmbledhjeve ashtu siç i kemi sot me shtesat dhe
mangësitë e shumtaquot;
Konceptet e këtilla edhe më tepër e bëjnë të pranuar mendimin se në Dhiatën e Vjetër mund të
gjenden versione të ndryshme të tregimit të njëjtë,Kundërta, gabime historike, pabesueshmëri dhe
joligjshmëri me njohuritë mirë të vërtetuara shkencore.
Kapitulli i dytë flet për ungjijtë dhe për kundërshtimet në mes veti dhe me të dhëna shkencore.
Këtë kapitull Bucaile e ka përfunduar duke thënë:
quot;Por këto të meta e sjellin në dyshim misionin e Isaut (Jezusit); dyshimet qëndrojnë vetëm në
zhvillimin e tij (misionit)quot;. Kurse kapitulli i tretë mban titullin quot;Kur'ani dhe shkenca modernequot; (ky
është titulli edhe i librit tim i cili u botua në vitin 1959 pasi që u botua një studim shkencor për
mrekullitë shkencore të Kur'anit në librin tim i cili mbante titullin quot;Zoti dhe shkenca modernequot;


(botuar në v. 1957). Libër ky i cili konsiderohej zanafillë në sferë të asaj se si të arrihet deri te
besimi përmes shkencës bashkëkohore.
Bucaille në këtë kapitull sjell argumentet për të vërtetën e Kur'anit... për atë që flet Kur'ani për
krijimin e qiejve dhe të tokës, për shkencat e ndryshme në Kur'an si astronominë, elektricitetin
atmosferik, prejardhjen e jetës, për botën bimore shtazore, për reprodukimin e njeriut etj. dhe
përputhshmërinë e gjithë kësaj me zbulimet shkencore. Kapitulli quot;Kur'ani, hadithi dhe shkenca
modernequot; e përfundon në mes tjerash duke thënë:... se Kur'ani është libër i shpallur prej Zotit në
të cilën nuk ka dyshim dhe është në përputhshmëri të plotë me shkencënquot;.
Në pjesën e fundit të librit me titull quot;Përfundime të përgjithshmequot;, thotë:
quot;Kundërshtimet, pabesueshmëritë, dallimet në lidhje me të dhënat shkencës moderne, shumë me
përsosuri dhe qartë shkojnë në dobi të asaj që kaloi (që u cek se Bibla është e falsifikuar sh.p.)quot;
quot;Duke vazhduar dy shpalljet e mëparshme (të cilat i kanë paraprirë, shpallja kur'anore, jo vetëm
që është e pastër prej kundërthënieve në rrëfime, (të cilat janë specifikat e Ungjijve, si gjurmë nga
reduktimet e ndryshme që u janë bërë, për më tepër bëhet fjalë për kontradiktat e nduarnduarta
ndërmjet Ungjijve, që janë shenja të ndërhyrjes së dorës së njeriut, i cili mund të harrojë e gabojë,
kurse Kur'ani është i mbrojtur dhe i pastër nga këto të meta sepse e mbronë All-llahu xh.sh. sh.p.)
i ofron atij i cili dëshiron që në mënyrë krejtësisht objektive ta studiojnë në dritën e shkencës dhe
do të gjejë në të shenja (të përputhshmërisë komplete me të dhënat shkencore modernequot;.
quot;Nuk mund të paramendohet që deklarata e shumta kur'anore që kanë të bëjnë me sferën
shkencore, të jenë vepër e një njeriu, për shkak të pozitës në të cilën gjendej njohuria-shkenca në


kohën e Muhammedit. Në atë mënyrë është krejtësisht legjitime të konsiderohej se Kur'ani jo
vetëm që është shprehje e një shpalljeje, por shpalljes kur'anore duhet dhënë vend të posaçëm,
për shkak të garancisë së autencitetit që ajo ofron dhe prezencës së të dhënave shkencore të cilat
kur studiohen në epokën tonë, paraqesin nxitje për komentimet (studimet, gjurmimet sh.p.)
njerëzorequot;.
Bucaille atë që qartë thotë, e ka argumentuar. Ai u bë njëri prej atyre që besojnë All-llahun xhe-le
shanuhu dhe Kur'anin (e pranoi Islamin).
Sot kur bota e bashkë me të edhe ne jetojmë gjendet në kohën e kompjuterëve, mikroprocesorëve
dhe llogaritësve të ndryshëm, All-llahu xh.sh më bëri të mundshme që të zbuloj një metodë të re
për të vërtetuar mrekullinë e Kur'anit. qysh para një çerek shekulli kam vërejtur se në Kur'an a.sh.
mund të vihet shenjë barazimi ndërmjet të përmendurit të dunjasë dha ahiretit, engjëjve dhe
xhinëve... është pra e pamundshme që këto të dhëna kaq precize, t'i japë ndonjë vepër që është
prodhim i mendjes njerëzore.
Mrekullia matematikore e Kur'anit e cila ka cekur gjërat në numër të njëjtë, argumenton tri gjëra
me rëndësi:
1. Kur'ani Kerim nuk është vepër e njeriut por është shpallje (relevatë) e All-llahut xhel-le
shanuhu.
2. Kur'ani a.sh nuk ka pësuar ndryshime e as falsifikim e prej kohës kur është shpallur e deri më
sot.
3. Kur'ani a.sh. është muxhize e përhershme deri në Ditën e Gjykimit.


Njeriu i cili bindet në këto tri të vërteta, i cili bindshëm beson All-llahun, pejgamberin e Tij dhe
Kur'anin a.sh. obligohet që të punojë sipas referencave të Islamit në përgjithësi, në kuadër të
kësaj obligohet që të respektojë normat kur'anore. Libër ky i cili është dallim ndërmjet udhëzimit
dhe lajthitjes.
Një aspekt tjetër i rëndësishëm që vërteton mrekullinë kur'anore është edhe mundësia e të
nxënurit përmendësh (hivzi)
Nuk duhet harruar se Kur'ani ofron aspekte që ende nuk janë zbuluar siç është sekreti i disa
shkronjave me të cilat fillojnë disa sure të këtij libri. Sadoqoftë dijetarët janë munduar të zbulojnë
domethënien e këtyre shkronjave, nuk kanë arritur ndonjë sukses konkret e ndoshta në të
ardhmen me ndihmën e all-llahut do të zbulohen domethënia e enigmatike e tyre.
Pas këtyre shembujve që u cekën, ai cili mendon një cik, nuk dyshon se Kur'ani është fjalë e All-
llahut të Lartmadhëruar, udhëzues dhe mëshirë për tërë botën.
Prodhuesi kur prodhon një gjë (mjet), për përdorimin më të lehtë për udhëzim dhe mbrojtje për
konsumatorin përgatit katalogun, e konsumatorit nëse dëshiron të ketë sukses me atë mjet , duhet
t'i përmbahet atij katalogu.
All-llahu xh.sh. e ka krijuar njeriun dhe ia ka shpallur Kur'anin, me të s'do mend se ka udhëzuar
se me çka është obliguar dhe prej çkafit duhet të ketë kujdes të jetë i mbrojtur në këtë botë dhe i
shpëtuar në botën tjetër, ahiret. Prandaj, jemi të obliguar që ta respektojmë këtë Kur'an sepse ai
është mbrojtje, shërim dhe shpëtim.


KAPITULLI I TRETË
KUR'ANI MBROJTËS DHE SHËRUES
All-llahu xh.sh. vetë Ai e ka krijuar njeriun. Në këtë aspak nuk dyshohet. Ajetet të cilat flasin për
këtë janë të shumta. Çdo qelizë tek njeriu argumenton për fuqinë e All-llahut xh.sh., argumenton
për urtinë dhe mjeshtrinë e Tij.
Fuqia e Zotit shihet në fizionominë dhe pamjen fizike të njeriut, në funksionimin e gjymtyrëve
eshtrave dhe rolin që ato luajnë, flokëve me forma dhe ngjyrë të ndrysme, mishin, yndyrërat,
gjakun dhe funksionin e tyre etj. Dihet se cilësitë gjenetike të cilat njeriu i trashëgon prej
prindërve dhe paraardhësve dallojnë prej njeriut në njeri. Vetëm në trupin e një njeriu ka biliona
qeliza, e sa biliona qeliza kanë gjithë njerëzit prej Ademit a.s. e deri më sot?
Krijesat shumohen, njerëzit linden... argumentet në çdo moment shtohen. i shembull morëm
qelizat që janë vetëm një argument, të cilat janë të panumërta. I Lartmadhëruar qoftë All-llahu i
cili na krijoi.
quot;Lartëso emrin e Zotit tënd, të Lartmadhërishëm. I cili krijon dhe nivelizon çdo sendquot; (A'la, 1,2)
Të vërtetat për gjithëfuqishmërinë e All-llahut, përshkruhen në Kur'anin famëlart, i cili është fjalë
e Tij. Argumentet për këtë nuk kanë të numëruar. Çdo njeri gjatë leximit të një fjale apo ajeti
shijon kënaqësinë e muxhizes kur'anore.
Thellimi gjatë të lexuarit të Kur'anit na udhëzon dhe na bind se ai është shpallur si shërim dhe
mëshirë (rahmet) për njeriun.


Përpjekjet për të zbuluar aspektet e ndryshme të mrekullisë së tij janë të kahershme. Se Kur'ani
është ilaç dhe shërim,shëron shpirtin e njeriut, dhe se është shpëtim në botën e ardhshme, flasin
ajetet (versetet) e shumta.

BESIMI NË ALL-LLAHUN XHEL-LE SHANUHU
Porosia kryesore e Kur'anit adhimush-shan është besimi në All-llahun. Edhe Muhammedi a.s.
besimin në All-llahun e ka numëruar si kusht t parë të besimit.
Fjala besim - iman, në Kur'an është përsëritur 811 herë. All-llahu xh.sh. besimtarëve në shumë
vende u drejtohet me thirrjen:
quot;O besimtarë, besoni All-llahun dhe Të dërguarin e Tij (en-Nisa, 136). Muslimani dëshmon se
nuk Zot tjetër pos All-llahut. Kjo është forma më e thellë dhe më e lartë e shprehjes së besimit:
Imani - besimi shtohet përmes argumenteve bindëse ku shfaqet fuqia e pakufishme e Të
Lartmadhëruarit... p.sh. në precizitetin e funksionimit të krijesave. Deri te besimi i vërtetë mund
të arrijë vetëm njeriu i cili logjikon, i dijshëm dhe i mençur. për këtë All-llahu xh.sh. në Kur'anin
famëlart thotë:
quot;All-llahu ka dëshmuar se nuk ka Zot tjetër përveç Tij, edhe engjëjt dhe të diturit me veprim të
drejtë. Nuk ka zot tjetër përveç Atij, të fortit dhe të urtitquot; (Ali Imran, 17) Thirrja për besim të
cilën e bën Kur'ani a.sh. ia bën njeriut pandërprerë, dhe ka qëllimin e vet. Përmes besimit All-


llahu xh.sh. e ngrenë njeriun në piedestalin më të lartë në krahasim me krijesat tjera (dhe pikërisht
për këtë ai do të jetë përgjegjës para All-llahut xh.sh.)
All-llahu xh.sh. nuk ka nevojë për besimin e njeriut. Të Tij janë qiejt dhe toka dhe çka ndërmjet
tyre, e pranojnë këtë njerëzit ose jo. Atij me dëgjueshmëri i përulet çdo gjë në këtë botë. Ai është
Krijuesi i vetëm i gjithë njerëzimit. Në dorë të Tij është jeta dhe vdekja e çdo njeriu, e pranojnë
këtë ose jo, i besojnë kësaj të vërtete ose e mohojnë. Besimi e njerëzve nuk shton gjë tek All-
llahu. Besimi i njerëzve nuk i sjell Krijuesit as dëm e as mungesë. Pra, besimi është i
patjetërsueshëm dhe i domosdoshëm për vet, njeriun, për mirëqenien e tij, krijesa ka nevojë për
besimin në Krijuesin.
Dijetarët dhe hulumtuesit e mbarë botës (të feve të ndryshme) janë dakorduar se besimi në Zot
është i vetmi faktor i pazëvendësueshëm për mbrojtjen e njeriut nga quot;sëmundjaquot; e pesimizmit,
nga humbja e shpresës, vetëbesimit dhe të ndierit e vetes të vetmuar, i izoluar, monotonia,
depresioni etj. Besimi pra, qenka ilaçi më efektiv dhe receta ndikuese nga psikologët e çdo kohe
dhe vendi. Besimi është ilaçi për sëmundjet e ndryshme psikike-shpirtërore, t cilat fillojnë me
humbjen e shpresës, vazhdojnë me pikëllimin dhe si rezultat final arrihet deri të çmenduria,
paraliza e ndoshta edhe vetëvrasja.
Njerëzit më parë kanë menduar se sëmundjet psikike nuk kanë lidhje dhe ndikim me ato fizike.
Por shkencëtarët bashkëkohorë vërtetuan se ekziston, bile lidhshmëri e madhe. Në shumë raste
sëmundjet psikike janë shkaktarë dhe faktorë të rëndësishëm për paraqitjen e sëmundjeve fizike.
Mjeku francez Alex Carel i cili është fitues i çmimit Nobl për mjekësi dhe kirurgji, në librin e tij
quot;Njeriu - krijesë enigmëquot; në mes të tjerash thotë:


quot;Me siguri brenga, shqetësimi etj. tek njeriu shkaktojnë sëmundje serioze dhe më të madhe e
dëmtojnë shëndetin. Njerëzit të cilët nuk dinë të mbrojnë veten nga brengat dhe zemërimet,
vdesin në moshën rinore. Mjekët më parë kanë qenë të mendimit se brengat e tepërta ia hapin
rrugët kancerit. Ata njerëz të cilët besojnë, shumë shpejt e ndjejnë ëmbëlsinë e besimit siç e
ndiejnë nxehtësinë e diellit dhe afërsinë e shokut të ngushtëquot;.
Është arritur konsensus se brenga dhe shqetësimi shpirtëror shkaktojnë çrregullime në punën e
zemrës, shkaktojnë pagjumësi, dhembjen e kokës dhe disa lloje të paralizës.
Dill Karning autor i shumë teksteve psikologjike, ka ofruar rezultatet e studimeve të tij, dhe thotë:
quot;Psikiatrët janë të bindur se besimi i plotë dhe përqëndrimi në fe mjaftojnë për ta shkatërruar
pesimizmin dhe shqetësimin shpirtërorquot;.
Ndër hulumtimet të cilat janë bërë kohëve të fundit në lidhje me shqetësimin shpirtëror dhe
ndikimin në çrregullimin e shëndetit (konkretisht pas vitit 1982), është ai të cilin e barë dr.
Fernand Raley, shkencëtar i shoqatës NORTH WEST PACIFIC, për sëmundjet e kancerit në një
qytet të Amerikës. Dr. Raley rezultatet e tij t arritura në këtë lëmë, në mes tjerash i shprehu edhe
në një simpozium gjithëamerikan për sëmundjen e kancerit. Ai së bashku me një ekip ekspertësh
erdhi deri te kjo konkluzë:
quot;Brenga dhe presioni psikik jo vetëm që shkaktojnë sëmundjen e kancerit, por, ndihmojnë në
përhapjen e sëmundjeve në të gjitha pjesët e trupit, prandaj pengimi me kohë i shqetësimeve
shpirtërore dhe brengave është një nga mënyrat për pengimin e kanceritquot;.


Një grup tjetër i shkencëtarëve dhe mjekëve amerikanë kanë bërë studime të ngjashme të cilat
kanë zgjatur 5 vjet dhe më në fund Bol Ridsick nga Nju Jorku dhe prof. Bernard Segal i kanë
shpallur rezultatet, ku mes të tjerash thuhet se shqetësimi shpirtëror dhe brenga shkaktojnë
kancerin. Me anë të largimit të shqetësimeve dhe brengës kanë arritur sukses në luftën kundër
kësaj sëmundjeje. Prof. Hollmson, një dijetarë i shquar, thotë: Besimi i thellë është faktori kryesor
për shërimin e kanceritquot;.
Rezultatet e besimit All-llahun xh.sh. dhe qëllimet e tij veç më janë rezultate shkencore, meqë
është vërtetuar ndikimi i tij i shpejtë dhe i drejtpërdrejtë në lidhje me njeriun, trupin e tij, në jetën
shpirtërore dhe jetën e kësaj bote në përgjithësi. Prej besimit, kuptohet se dobitë më të mira janë
ato të ahiretit.
Studimet shkencore vetëm e vërtetojnë atë që Kur'ani e ka thënë shumë më herët, se me iman -
besim qetësohen zemrat. Në lidhje më këtë I Lartmadhëruari në Kur'an thotë:
quot;Ata të cilët besojnë dhe zemrat e të cilëve me përmendjen e All-llahut qetësohen - kur
përmendet All-llahu u qetësohen zemrat, apo jo?quot; (er-Rra'd, 28)
Mendja e njeriut nuk mund të përfshijë thellësinë dhe domethënien e besimit në All-llahun, që
përmendet në Kur'an. Mendja e njeriut nuk mund të paramendojë të gjitha ato të mira të cilat i
potencon I Lartmadhëruari përmes Kur'anit. Vetëm ai që ka besim të plotë dhe të shëndoshë
mund t'i shijojë të gjitha këto vlera t besimit.
Besimi islam është i rëndomtë, nuk është i komplikuar, në të nuk ka kundërti. Ky besim më së
miri shprehet përmes sures Ihlas:


quot;Thuaj: Ai është All-llahu. Një i vetmi. All-llahu është mbrojtës i gjithkujt. Nuk ka lindur as nuk
është i lindur. Dhe asgjë Atij nuk i përngjetquot;. Pra All-llahu është Një i pashoq, gjë të cilën e
pranon logjika e shëndoshë. Ai është krijues i çdo gjëje dhe të gjithë të tjerat janë krijesa të Tij. Ai
është Zot i çdo gjëje dhe te Ai kthehet çdo gjë.
Imperativi quot;Kulquot; (thuaj) na obligon neve, besimtarëve që tjerëve t'u predikojmë dhe t'i thirrim të
besojnë All-llahun xh.sh. Pra, çdo person i cili beson All-llahun, është i obliguar që këtë t'ua
përcjellë të tjerëve. Është e domosdoshme që njeriu, të besojë me zemër dhe ndërgjegje të pastër,
por të mos kufizohet në vetveten. Besimi duhet të shprehet edhe me zë që të jetë besimtar edhe
intuicionin e vet edhe jasht. Imani duhet të jetë i pranishëm në çdo pjesë të trupit të njeriut.
Njeriu kur bën ndonjë punë të mirë është i disponuar, kurse kur bën ndonjë punë të keqe
dëshprohet. Besimtari nuk lejon që të bëhet pesimist, nëse dëshiron në ndonjë plan t vetin.
Besimi në All-llahun e shtyn atë që mos t'i humbë shpresat, por të tentojë ta realizojë atë që e ka
planifikuar. Kur besimtari sëmuret, besimi i ndihmon, i jep fuqi dhe lajm të gëzueshëm për
shërim të shpejtë. Besimi më i thellë, më i pastër, më i sinqertë është besimi në të cilin thërret
Kur'ani a.sh. besimi në Të Gjithëfuqishmin, të Pasurin, besimi në të Gjithëmëshirshmin i cili
mbisundon me gjithçka.
All-llahu është mbikëqyrës i njeriut në çdo vend dhe në çdo hap. Ai është më i afërt te njeriu sesa
damari i qafës, siç thuhet në suren Kaf, ajeti i 16-të:
quot;Ne e krijuam njeriun dhe e dimë se çka dëshiron shpirti i tij, sepse Ne jemi te ai më të afërt se
damari i qafësquot;.


Besimi në All-llahun është faktori më i rëndësishëm për qetësimin e shpirtit, e qetësia shpirtërore
është shenjë e besimit.
quot;Ai i cili u lëshon qetësi zemrave të besimtarëve, për t'ua forcuar besimin me vetëbesimquot; (Fet'h,
4)
Qetësia shpirtërore, siç vërteton pra mjekësia bashkëkohore, është mbrojtje dhe shërim për
shumë sëmundje. Për këtë Kur'ani ka paralajmëruar qysh herët. Shembull konkret e kemi ngjarjen
e Jakubit a.s. kur e humbi aftësinë e të pamurit pasi që e kaploi pikëllimi (kur e quot;humbiquot; të birin -
Jusufin a.s.) Ky rast përmendet edhe në Kur'anin adhimush-shan:
quot;U kthye prej atyre dhe tha: O i mjeri unë për Jusufin! - dhe sytë iu patën zbardhër nga pikëllimi,
ka qenë shumë i pikëlluarquot; (Jusuf, 84) Jusufi a.s. meqë ishte i mësuar nga All-llahu se qetësia
shpirtërore, ndikon në shëndetin e njeriut, i porositi vëllezërit e vet që këmishën e tij t'ia shpiejnë
babait të vet dhe me atë t'i fshijë sytë. Kur babai i tij fshiu sytë ndjeu erën e Jusufit, u qetësua,iu
kthye të pamurit, dhe u shërua.
Jusufi a.s. u tha vëllezërve të vet:
quot;Çojeni këtë këmishë timen dhe venia babës tim në fytyrë, atij do t'i vijnë sytë (do t'i kthehet të
pamurit)quot; (Jusuf, 93) Kur ia çuan këmishën..., Por kur arriti përgëzuesi (sihariqdhënësi) ia vuri atë
(këmishën) në fytyrën e tij dhe ai filloi të shohëquot; (Jusuf, 96). Qetësia shpirtërore shëroi një
sëmundje të rëndë siç është verbëria e cila ishte pasojë e brengës dhe shqetësimit shpirtëror.
Njeriu me besim të thellë ndjenë kënaqësinë dhe ndikimin e besimit kur si besimtar thellohet në


mendime. Në atë moment e ndjenë kënaqësinë e imanit dhe në çdo rast gjenë mbështetje te All-
llahu xh.sh.

NAMAZI
Kur'ani kerimi i ka obliguar muslimanët me namaze në kohë të caktuara.
quot;Të falurit është caktuar për besimtarët në kohë të caktuarquot; (en-Nisa, 103). Sa u përket kohëve,
Kur'ani ato i ka caktuar me këtë ajet:
quot;Kryej namazet kur dielli niset nga gjysma e qiellit e deri në terrin e natës, edhe lutjen e agimit, me
të vërtetë Kur'anin në sabah shumica dëshmojnëquot; (el-Isra, 78). Pra kohët e namazit janë dreka,
iqindija, akshami, jacia dhe sabahu. Kur'ani namazin e ka bërë farz, Muhammedi a.s. e ka quajtur
shtyllë të fesë Islame. Muslimanët duhet t'i kushtojnë kujdes të posaçëm faljes së namazit. ata janë
të obliguar që të studiojnë dhe zbulojnë dobitë dhe qëllimet e faljes. Nuk dyshohet se All-llahu
fuqiplotë nuk ka nevojë për askend dhe për asgjë. All-llahu nuk ka nevojë për namazin e njerëzve
por njerëzit kanë nevojë për namaz. All-llahu xh.sh. i ka urdhëruar njerëzit të falin namaz që ai të
jetë mbrojtës dhe quot;shërimquot; për ta. Aq më tepër namazi është bërë temë studimi. Kur'ani e ka
kapërcuer zbulimet mjekësore kur i ka shpërblyer falësit e namazit me shpëtim e kënaqësi të kësaj
bote dhe botës së ardhshme. shkenca i ka studiuar kohët e namazit dhe ka përfunduar se janë të
përshtatshme dhe namazi është i dobishëm për njeriun në aspektin psikik, fizik etj.


Sabahu i cili falet para lindjes së diellit, është koha më e përshtatshme në aspektin shëndetësor për
zgjim nga gjumi. Dijetarët kanë rënë në dakord në fjalët ku thuhet: quot;Flej herët, zgjohu herëtquot;. Në
kohën e drekës dhe të iqindisë kur njeriu është angazhuar me punë të shumta, shkenca
bashkëkohore porosit që njeriu ta ndërprejë një herë ose dy herë punën që të relaksohet. Ky
pushim do ta mbrojë dhe ruajë nga lodhja (e tepërt).
Sa i përket gjumit, mjekësia porosit që atë nuk duhet filluar me angazhime, i hidhëruar, i
brengosur etj. Po ashtu edhe gjatë gjumit njeriu duhet të jetë krejtësisht i liruar nga problemet e
ditës. Namazi i jacisë padyshim është mënyra më efikase për ta qetësuar njeriun. Fillon në një
gjendje të rehatshme. Gjatë gjumit marrim qetësim psikik dhe trupor.
Është konstatuar se me namaz realizohet fiskultura e domosdoshme të cilën njeriu duhet ta bëjë.
Shkenca ka caktuar se ushtrimet e hershme sportive janë më të dobishme. Koha më e
përshtatshme për këtë është koha para lindjes së diellit, ngase ajri është më i pastër dhe më i mirë,
kështu që i konvenon trupit të njeriut. Kur'ani a.sh.këto kohë i ka caktuar dhe ka obliguar që t'u
përmbahemi atyre me ç'rast njëkohësisht bëhet edhe stërvitje fizike. Stërvitje më të dobishme janë
ato që bëhen gjatë namazit. Këto nuk janë blic-stërvitje e as të mërzitshme, nuk janë aq të lehta,
shkel e shko, e as të rënda, por janë të stërvitje me të cilat arrihet qëllimi dhe suksesi i duhur për
shëndetin e njeriut. P.sh. rukuja gjatë pesë kohëve të namazeve farze bëhet lëvizje e boshtit
kurrizor, aktivizohet lukthi. Po ashtu sexhdeja e cila përsëritet dyfish (34 herë), e aktivizon
qarkullimin e gjakut në mushkëri dhe në kokë, po ashtu i aktivizon arteriet, i përforcon ato gjatë
rënies në sexhde kur me fytyrë qëndrohet për toke, me duart e gjunjtë dhe me majat e
gishtërinjve. Qëndrimi në teshhud dhe ngritja e cila përsëritet disa herë gjatë namazeve, e
aktivizon lukthin. Bie me dhënien e selamit në të djathtë pastaj në majtë, qafa lëviz në të djathtë


dhe në të majtë, që do të thotë se gjatë namazit nuk mbetet asnjë pjesë e trupit pa mos e lëvizur.
Namazi siç është mbrojtje dhe shërues i shumë sëmundjeve psikike, ai është mbrojtje dhe shërues
edhe i shumë sëmundjeve fizike. Ai rregullon tensionin e gjakut, e stabilizon rrahjen e zemrës etj.
Mjeku francez Alex Carel në librin e tij quot;Njeriu enigmëquot;, në tekstin me titull quot;Namazi ilaç i
mrekullueshëmquot;, thotë: quot;Disa aktiviteteve psikike u bashkangjiten disa ndryshime fiziologjike.
Namazin nuk duhet kuptuar si përshpëritje ose përsëritje e disa pasuseve, por ai është një
përjetim shpirtëror i cili shijohet me ndjenja, meditim i cili të lidh me Krijuesin e botës. Kjo
gjendje shpirtërore nuk mund të arrihet përmes logjikës, po ashtu nuk është e kuptueshme për
filozofët dhe disa shkencëtarë të pashpirtë. Kur njeriu ia dorëzon veten Zotit, ai njëkohësisht
shpreson në begatitë e Tij, shpreson në realizimin e planeve me ndihmën e Tij, shpreson në
shërim, e rast për t'u shëruar e ka namazin. Në këtë rast tek njeriu bëhet një lloj përtërirjeje,
përmes namazit arrihet një shërim i mrekullueshëmquot;. Pra namazi, ky është shërim i
mrekullueshëm, është obligimi me të cilin na ka obliguar Kur'ani. Dhe në çdo ajet në të cilin
përmendet namazi dhe imperativi për të, nuk ka për qëllim vetëm kryerjen formale të tij, por
inicon faljen me kujdes dhe përkushtim. Pejgamberit a.s. i ka zbritur nga All-llahu xh.sh. edhe ky
ajet:
quot;Dhe kryej faljen në të dy skajet e ditës, edhe në orët e para të natësquot; (Hud, 114) me t cilin
tregohet koha kur duhet bërë faljen.
Ajetet e ndershme për besimtarët tonë: quot;Dhe kryeni faljen dhe jepni zeqatinquot; (el-Bekare, 110).
quot;Thuaju robërve të Mi që kanë besuar, le të kryejnë namazinquot; (Ibrahim, 31). quot;Të cilët kryejnë
namazin dhe japin zeqatin...quot; (Llukman, 4).


Meqë fjala salat gjegjësisht versioni arab për namazin ka edhe domethënien Siletun (lidhje), me
këtë Kur'ani Kerimi na urdhëron ta forcojmë lidhjen tonë me All-llahun, kontaktin tonë të
drejtpërdrejtë me Të Gjithëfuqishmin; Pra abdesti nuk është asgjë përpos përgatitje për këtë
lidhje, kurse tekbiri fillestar nuk është asgjë tjetër pos se një leje për qëndrimin e njeriut para All-
llahut. Kur ai e lexon Kur'anin, i lutet me lutjet më të mira, përshëndet me përshëndetjet në t
bukura dhe në fund kërkon leje që të mbarojë bisedën me Të duke dhënë selam. Edhe pse njeriu
në të vërtetë gjithmonë është në lidhshmëri me All-llahun xhel-le shanuhu, All-llahu nga mëshira
e Tij e pakufishme i ka përcaktuar njeriut kohë të posaçme në të cilat do t'i lutet Atij.
Kjo që u përmend deri më tani ka t bëjë me namazin si ruajtës i shëndetit, por namazi gjithashtu
ndikon edhe në qetësimin dhe stabilizimin shpirtëror. Namazi i ndihmon njeriut që mos ta ndjejë
veten të vetmuar.
Gjatë namazit njeriu e ndjen veten se është duke biseduar me All-llahun dhe kërkon ndihmë prej
Tij.
Para se të fillojë namazi, patjetër duhet bërë përpjekje siç janë pastrimi i vendit, trupit (gusli ose
abdesti), siç thotë ajeti që vijon:
quot;O besimtarë! Kur niseni të kryeni faljen (namazin) lani fytyrat tua edhe duart me gjithë bërryla,
kurse kokën tuaj fërkone (mes'h), edhe këmbët tuaja deri në zog të këmbës. Dhe nëse jeni të
papastër (xhunub) atëherë pastrohuni!quot; (el-Maide, 6). Me këtë ajet All-llahu e obligon muslimanin
që para çdo namazi të marrë abdest. Abdesti njeriun e mbronë nga shumë sëmundje siç janë ato
të lëkurës, po ashtu nga larja e gojës, hundës, syve, veshëve ka dobi të shumta. Pastrimi i lëkurës
pengon afrimin e insekteve të cilat bartin mikrobe që e dëmtojnë trupin. Disa studime shkencore


kanë vërtetuar se larja e këtyre pjesëve të trupit gjatë ditës e aktivizon qarkullimin e gjakut,
përsëritja e larjes së këtyre pjesëve ndikon +në stabilizimin e qarkullimit të gjakut. Kjo
konsiderohet si mënyrë për stabilizimin e tensionit të gjakut.
Pra, namazi dhe abdesti janë nga faktorët e dobishëm dhe ilaç për njeriun.

ZEQATI
Muslimanët janë të obliguar me Kur'an që të ndajnë pjesë të caktuar nga pasuria e tyre (nëse
plotësohen kushtet). Ky imperativ përsëritet në shumë ajete të Kur'anit:
quot;Kryene faljen (namazin), jepni zeqatin dhe respektonie të dërguarinquot; (Nur, 6). Kur'ani cek se të
obliguarit me zeqat është në favor (dobi) të shoqërisë dhe atë konsideron dhënie hua Zotit. quot;...
faljen kryeni dhe lëmoshë jepni, dhe All-llahu t me gjithë zemër jepni hua! Ndërsa, të mirat që tek
All-llahu i siguroni për vete qysh më arë, do t'i gjeni edhe më të mëdha tek All-llahu (el-
Muzemmil, 20).
All-llahu xh.sh. e ka obliguar Të dërguarin që të marrë zeqatin prej njerëzve, të pasur, që ta
shpenzojë aty ku ka nevojë sepse ai është lider dhe i kishte kompetencat. Ai ka vërtetuar se zeqati
është pastrim i pasurisë së besimtarit. Për këtë na dëshmon ajeti i Kur'anit ku thotë:
quot;Merre zeqatin nga pasuria e tyre që t'i pastrosh me të dhe t'i bësh të bekuarquot; (et-Tevbe, 103).


Kur përmendëm quot;pastërtia, pastrimiquot; ka për qëllim edhe pastrimin e shpirtit nga koprracia,
egoizmi, mendjemadhësia etj. Kurse fjala quot;tezkijehquot; nënkupton bereqet, bollëkun, shtimin,
pasurinë...
Zeqati jepet për çdo vit për pasurinë e cila kalon nisabin (sasinë e caktuar). Zeqati i bereqeteve
jepet në kohën e grumbullimit si p.sh. në korrje e shirjet, në vjeljen... Pra zeqati përfshinë të
gjitha llojet e pasurisë. Më gjerësisht rreth zeqatit mund të njiheni në literaturën e fikhut (e drejta
Islame).

AGJËRIMI
Agjërimi është njëra nga shtyllat kryesore të Islamit. Agjërohet një muaj të plotë pandërprerë duke
abstenuar prej ushqimit, pijes marrëdhënieve intime dhe çfarëdo kënaqësie duke filluar prej
mëngjesit deri në mbrëmje. Për çdo ibadet me të cilën na urdhëron Kur'ani, në të ka dobi. i njëjtë
është edhe rasti edhe me agjërimin, siç thotë Kur'ani:
quot;Por të agjëroni është më mirë ta diniquot; (Bekare, 184)
Është e tepërt të përmenden faktet që shkenca i ka vërtetuar për atë se agjërimi është mbrojtje
dhe shërim për shumë sëmundje të cilat na kanosen në këtë kohë dinamike siç ka qenë dhe do të
jetë edhe për çdo kohë. Në këto rezultate kanë arritur dijetarët të shquar bile edhe nga radha e
jomuslimanëve. P.sh. mjeku Alexis Karel thotë: quot;Agjërimi synon që përmes urisë të arrihet deri te


shëndeti. Se agjërimin ta bëjë obligim feja, e bënë obligim kushtet - varfëria; Konsumimi i
ushqimeve pa masë e asgjëson (pengon) kujdesin e njerëzve për njëri-tjetrinquot;...
Amerikani prof. Benedikt thotë: quot;Gabon ai që mendon se njeriu nuk ushqehet kur abstenon nga
të ngrënurit. Përkundrazi, trupi vazhdon të ushqehet edhe gjatë agjërimit. trupi më së pari tretë
materiet e dëmshme që gjinden në brendësinë e tij d.m.th. trupi ushqehet nga vetvetja e han
veten. Poashtu gjatë agjërimit trupi i njeriut ushqehet me yndyra të cilat janë të dëmshme dhe
tepricë rreth zemrës dhe në pjesët tjera të trupit. Por më e çuditshme është se trupi kur ushqehet
vetvetiu, predestinimi hyjnor cakton që gjatë agjërimit, ndërprerjes së ushqimit të ushqehet me
ato materie të cilat nëse mbeten në trupin e njeriut janë më të dëmshme dhe trupi për to nuk ka
nevojëquot;.
Ja pra se ç'na tha mjeku amerikan për agjërimin islam. Sipas tij agjërimi i muslimanëve është
shërim prej shumë sëmundjeve.
Dr. B. Sherenbur pohon se agjërimi i një muajit në vit është bazë për gjallëri, vitalitet dhe rini të
përhershmequot;.
Dr. Robert Barnollo thotë: quot;S'ka dyshim se agjërimi është ndër mënyrat më me ndikim për
zhdukjen e disa mikrobeve që dëmtojnë qelizat dhe përtrirjen e tyrequot;. sipas përfundimeve të disa
konziliumeve mjekësore të universiteteve amerikane, agjërimi është mbrojtje dhe shërim nga
sëmundjet e sheqerit.


Për dobitë nga agjërimi flasin edhe armiqtë e përbetuar të Islamit, të cilët vazhdimisht e kanë
luftuar dhe luftojnë këtë fe, siç është Rusia. Revista quot;Ushqimetquot; e cila botohet në Moskë, në
numrin e janarit të v. 1967 mes tjerash shkruan edhe si vijon:
quot;Më në fund meriton të ceket libri i profesor Nikollajevit quot;Uria për të arritur deri te shëndetiquot; i
cili thotë se nëse qytetarët e qyteteve të mëdha duan që të jenë të shëndoshë, duhet që të jenë të
uritur të abstenojnë nga ushqimi në një periudhë tri-katërjavore, që kjo të përfshijë çdo kohë të
vitit me qëllim që ta mbrojë trupin nga materiet helmuese - dëmtuese. Këtë rol s'do mend se më
së miri e luan agjërimi të cilët e praktikojnë muslimanët. Agjërimi , sipas konstatimeve të
shkencëtarëve të ndryshëm, e mbronë njeriun nga sëmundje e shumta e në mes tjerash edhe nga
sëmundjet e lëkurës dhe të syve.
Nuk duhet harruar ndikimin e agjërimit në psikikë e njeriut. Agjërimi e bën njeriun të durueshëm
e durimi është mbrojtja nga sëmundjet psikike të cilat i shkaktojnë brengat dhe shqetësimet.
Agjërimi e bën njeriun që të ndjejë afërsinë e All-llahut.
Për agjërimin dijetarët e Lindjes dhe të Perëndimit të religjioneve dhe ideologjive të ndryshme
janë dakorduar se ai është mbrojtje prej shumë sëmundjeve. Me një fjalë është shumë i dobishëm
për njeriun, e në këtë e dimë duke u bazuar na ajetin:
quot;Por të agjëroni është më mirë, ta diniquot; el-Bekare, 184)


HAXHI
All-llahu xh.sh. në lidhje e haxhin në Kur'anin famëlartë thotë:
quot;Dhe shpallju (njerëzve) haxhin! - do të vijnë me këmbët dhe me deve të rraskapitura, do të vijnë
nga largësit të thella, që të kenë dobi dhe që në ditë të caktuara do të përmendin emrin e All-
llahut për atë që i ka furnizuar me kafshë (për kurban). Hani prej tyre dhe ushqeni të varfërit e
mjerëquot;. (el-Haxh-xh, 28)
Ky imperativ i Kur'anit është ibadet dhe ka për qëllim të mirën e individit, kjo është kësisoj sepse
kur njeriu merr rrugën e haxhxhit e eliminon përtacinë, koprracinë, disponohet. Me anë të
haxhxhit njeriu bën një ndryshim në jetën e përditshme, këtë gjë bilë e rekomandojnë edhe
dijetarët. Nuk ndodh ndonjë udhëtim tjetër që e realizon këtë qëllim. Haxhxhi zgjon në
ndërgjegjen e njeriut ndjenjën se ai i takon një shoqërisë më të gjerë. Ai teoritikisht dhe
praktikisht merr pjesë në një kongres gjithislam i cili e mbronë nga ndjenjat se ai është i vetmuar.
Aktivitet të cilat i bën gjatë haxhxhit janë të dobishme për trupin e njeriut. Veshja e ihramëve,
pastrimit të trupit, prerja e thonjve, shkurtimi i mustaqeve, rruarja e kokës etj., të gjitha këto pjesë
përbërëse të haxhxhit kanë qëllimin e vet. Gjithashtu veshja e ihramëve të bardhë tregon
pastërtinë trupore dhe shpirtërore.
Tavafi konsiderohej një ndër lutjet të cilat robi ia bën All-llahut xh.sh. Remji-gjuajtja e gurëve
është një akt simbolik i cili simbolizon largimin prej mëkateve dhe luftë ndaj forcave të errëta,
shejtanit të cilin e gjuan me gurë duke iu kërcënuar se nuk i përgjigjet thirrjes së tij në asnjë vepër.


Nuk duhet harruar edhe pirjen e ujit të zem-zemit i cili i shëron shumë sëmundje. Për ujin e zem-
zemit Muhammedi a.s. thotë: quot;Për njeriun pirja nga uji zem-zemit është e dobishmequot;
Ndoshta ne vetëm pak kemi cekur prej dobive të shumta të haxhxhit.

USHQIMI MBROJTJE DHE SHËRIM
Çdo urdhër i All-llahut ka intencën e vet pozitive si dhe çdo ndalim ka qëllimin e vet. Njëri prej
këtyre ndalimeve të All-llahut është edhe:
Ndalimi i teprimit në ngrënie dhe pirje.
Kur'ani kerimi na porositë që gjatë ngrënies dhe pijes të kemi kujdes atë mos e teprojmë. quot;Hani
pini por mos e teproni (el-Araf, 31) Kjo normë kur'anore është bërë parim bazë e mbrojtjes dhe e
shërimit në mjekësi. Shumë mjekë të ndryshëm të rruzullit tokësor pacientëve të tyre u kanë
porositur që ta pakësojnë ushqimin dhe pijën. konsumimi i tepërt i ushqimeve dhe pijeve
shkakton sëmundje të ndryshme. Shtimi i peshë shkakton sëmundje të zemrës, mushkërive,
lukthit, ngritjen e tensionit të gjakut etj. Pikërisht për këtë Kur'ani a.sh. për mbrojtjen e shëndetit
të njeriut ndalon të tepruarit në ushqim dhe në pije.
Të ushqyerit me ushqim të pastër
Kur'ani a.sh. besimtarët i porositë prej ushqimeve të pastra dhe të lejuara:


quot;O njerëz, hani nga ajo çka në tokë, q është e lejuar dhe mirëquot; (el-Bekare, 168)
Njeriu duhet të hajë prej llojeve të ndryshme të cilat atij i janë bërë hallall të lejuara. Urdhëri për
ndalim të disa ushqimeve ka ardhur për shkak se ato janë të dëmshme për njeriun. Haram të
ndaluara janë këto ushqime:
Ju ndalohet cofëtina, gjaku dhe mishi i derrit dhe ajo që është e prerë në emër të ndonjë tjetri, jo
në emër të All-llahut; edhe ajo që është mbytur dhe vrarë dhe që ka ngordhur pas ndonjë rrëzimi
dhe që është shqyer me brirë ose e ka hëngër ndonjë egërsirë, përveç nëse e keni therrë ju de që
është flijuar për hir të idhujve (el-Maide, 3). Shkenca ka pranuar se Kur'ani ka inicuar në gjërat e
dobishme dhe të dëmshme qysh para 14 shekujve. Pas zbulimit t mikroskopit janë zbuluar
mikrobet dhe bakteriet, si dhe qenie të imëta të cilat gjinden në disa ushqime. Cofëtina është e
dëmshme për njeriun, poashtu edhe gjaku sepse përmbajnë mikrobe të ndryshme etj. Mishi i
derrit përmban parazitin - shiriti i derrit. Kjo është kafsha e vetme që përmban këtë parazit. Po
ashtu është vërtetuar se yndyra e derrit ndikon në formimin e gurit në veshkë.
Ajo që s'është prerë në emër të All-llahut por në emër të dikujt tjetër, paraqet shirk. Ky mish
shkakton nervozizëm dhe shpirtngushtësi te ai që konsumon, plus dënimit që do ta përjetojë në
botën tjetër.
Edhe kafsha që është mbytur, vrarë, që ka ngordhur pas ndonjë rrëzimi, që është shkyer me brirë
ose që ka hëngër ndonjë egërsirë, të gjitha këto konsiderohen cofëtina, përveç nëse arrihet që të
therren, përndryshe janë haram që të konsumohen.
Ndalimi i konsumimit të alkoolit


All-llahu xh.sh. me qëllim që ta ruajë shëndetin dhe mendjen e njeriut, e ka ndaluar konsumimin e
alkoolit, siç dëshmon ajeti që vijon:
quot;O besimtarë, nuk ka dyshim se alkooli edhe loja me para, edhe idolatria, edhe shigjeta për fall
janë të ndyra, nga punët e shejtanit, prandaj largohuni që të jeni të shpëtuarquot; (el-Maide, 90).
Pas vendimit të prerë të Kur'anit për ndalimin e alkoolit për shkak se shkakton dëme të mëdha në
shëndetin psiko-fizik të njeriut, edhe shkenca solli vendim të ngjashëm. Kështu që universitetet
dhe institucionet tjera shkencore të rangut të ndryshëm janë dakorduar se alkooli është quot;helmuesquot;
dhe vdekjeprurës. Alkooli dëmton mëlçinë, lukthin, shkakton çrregullim në rrahjen e zemrës,
njeriu që konsumon alkool humb fizionominë e vet.
Në v. 1982 mjekët e Universitetit të Floridës kanë bërë t ditur se gjatë studimit laboratorik të
alkoolit kanë hasur në një materie kimike e cila shkakton çrregullim në frymëmarrjen gjatë gjumit,
shkakton mungesën e oksigjenit i cili është i domosdoshëm për trupin e që konsiderohet shumë
më i rëndësishëm për qelizat e trurit. Këto qeliza dobësohen në qoftë se përdoret alkooli.
E gjithë bota përpiqet që ta pengojë përdorimin e alkoolit kështu që miratohen ligje me të cilat u
kërcënohen konsumatorëve të kësaj pije shkatërruese. Por ata nuk e kanë arritur e as nuk kanë
për ta arritur suksesin që e ka arritur Kur'ani në lidhje me ndalimin e alkoolit. Islami ka ardhur me
vendim të prerë për prohicionin e tij dhe për largimin nga çdo kontakt me të siç janë prodhimi,
shitblerja, punësimi në vendet ku prodhohet, transportohet, distribuohet, ulja në ato vende ku
pihet, e mos të flasim për konsumimin e tij.


USHQIMET MBROJTËSE DHE SHËRUESE
Përdorimi i mjaltës
Kur'ani a.sh. i përshkruan vetitë shëruese të mjaltit...
Nga brendia e tyre (bletave) dalin pije me ngjyra të ndryshme që janë bërë shërim për njerëzit (en-
Nahl, 69). Mrekullinë dhe kuptimin e plotë të këtij ajeti më së miri e di vetë All-llahu xh.sh. por
në kohën e fundit shkencëtarët përmes analizave kanë arritur në disa përfundime. Mjalti
përmendet edhe në një ajet tjetër të Kur'anit:
Shembulli i xhennetit që u është premtuar atyre që janë të ruajtur, ku ka lumenj me ujë të
pashtershëm dhe ka lumenj të ëmbël e me shije të pandryshueshme, lumenj me lëng rrushi, të
shijshëm për ata që e pinë edhe lumenj me mjaltë të shtrydhurquot; (Muhammed, 15). Është vërtetuar
se bleta prodhon katër lloje të materieve ushqyese. Shkenca thotë se në të gjitha këto materie
ushqyese ka shërim për njerëzit siç na ka lajmëruar Kur'ani shumë më herët. Të gjitha
institucionet mjekësore si dhe ato për studimin e ushqimeve e kanë cekur dobinë dhe specifikën e
shërimit me mjaltë. Sa për ilustrim do ta cekim një mjek rus, Poprishij i cili është autor i librit me
mjaltë quot;Shërimi me mjaltëquot;. Ky libër është rezultat i studimeve të gjata dhe të mundimshme nën
kontrollin e Asociacionit Medicinal. Në këtë libër për çdo sëmundje është caktuar nga një kaptinë
dhe pos tjerash ceket rëndësia e përdorimit të mjaltit për fëmijët dhe për të moshërriturit, pleqtë
etj.
Hurmat të freskëta


Kur'ani a.sh. për rastin e Mejremes (nënës së Isaut a.s.) thotë: quot;Shkunde trungun e hurmës se për
ty kanë për të rrënë hurma të freskëta. Andaj haji dhe qetësohu!quot; (Merjem, 25). Hurmat e
freskëta, ushqimi me t cilin All-llahu e furnizoi Merjemen, sipas dijetarëve janë ushqim që
barazohen me mishin dhe asnjëherë nuk janë të dëmshëm. Janë nga ushqimet më të dobishme
dhe përmbajnë vitamina të shumta. Në ajetin që më parë e përmendëm gjendet edhe fjala
quot;qetësohuquot;. Dijetarët pohojnë se hurmat e freskëta e qetësojnë dhe disponojnë njeriun në
momentet e dëshprimit.
Mejremin në çastet e lindjes, kur ishte e vetmuar dhe kishte dhimbjet e mëdha të lindjes, All-llahu,
e porositi që t hajë prej hurmave dhe prej tyre të fitojë fuqinë, qetësinë, disponimin etj.
Ushqimet tjera
Rrushi - Ndër pemët Kur'ani Kerimi rrushin e ka cekur në 11 vende. Sa për ta ilustruar këtë do ta
cekim këtë ajet:
quot;Ne nëpër të (tokë) krijojmë kopshte panojsh (hurmash), vreshta dhe bëjmë që nga ajo të
shpërthejnë burimequot; (Jasin, 34). Rrushi sikur edhe hurma është nga frytet më të dobishme. Ai
përmban dy lloje të sheqerit - glukozën që është sheqer i rrushit dhe fruktozën që emërtohet
sheqer pemë. Këto dy lloje t sheqerit janë më të nevojshme, më të dobishme dhe më të lehtë për
njeriun. Këto ushqime tretën shumë lehtë prandaj preferohet që t'i konsumojnë të sëmurit.
Shega - quot;Aty ka pemë dhe sheqëquot; (Rrahman, 68). Po ashtu edhe shega përmendet në Kur'anin
famëlart. Përmendet edhe në dy ajetet tjera (sureja Nisa). Shkenca vërteton se edhe shega sikur
hurma dhe rrushi posedon vitamina të ndryshme, ndihmon në rrënien e temperaturës, shuan


etjen etj. Ibni Bejtari thekson se lëvorja e shegës nëse digjet dhe përzihet me mjaltë dhe nëse me
atë lyhet lëkura disa ditë me radhë shërohet sëmundja e fruthit. Shega pra është pemë me veti
shëruese.
Ulliri - Kur'ani a.sh. si një nga ushqimet mbrojtëse dhe shëruese e cek edhe ullirin, i cili gjashtë
herë përmendet në të (Kur'an). Ulliri përmbanë vitamina të shumta, kurse përparësia kryesore e tij
është se prej tij prodhohet vaji, njëri prej produkteve më cilësorë i cili sipas mjekësisë, pastron
mushkëritë, aktivizon qarkullimin e gjakut etj. Po ashtu ky vaj i jep lëkurës një ngjyrë shumë të
bukur. Sapuni i cili përmban vaj ulliri është më cilësor.
Përveç këtyre cilësive, ulliri është edhe fryt shumë i shijshëm për ushqim.
Fiku - Edhe fiku ceket në Kur'an, bile një sure e mban emrin suretul Tinquot; (kaptina e fikut). Në
fillim të kësaj sureje thuhet: quot;Pasha fikun dhe ullirin...quot; (et-Tin - 1). Fiku pozitivisht ndikon në
frymëmarrje, në sëmundjet e gojës, është i dobishëm për gratë shtatzënë dhe ato që janë me
foshnjë të vogël. Këto janë disa nga ushqimet të cilat i ka cekur Kur'ani famëlart e të cilat janë
shëruese dhe e mbrojnë njeriun.

KAPITULLI I KATËRT
MBROJTJA DHE SHËRIMI ME KUR'AN
S'do mend se e vërtetë absolute është ajo që e ka thënë All-llahu xh.sh. në Kur'anin famëlart:


Kurani Mbrojtes Dhe Sherues

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (20)

Similar to Kurani Mbrojtes Dhe Sherues

Similar to Kurani Mbrojtes Dhe Sherues (20)

More from guest41e4e

More from guest41e4e (20)

Kurani Mbrojtes Dhe Sherues