1. Museum Entrance
ΑΙΘΟΥΣΑ1
ΑΙΘΟΥΣΑ2
ΑΙΘΟΥΣΑ4
ΑΙΘΟΥΣΑ3
Το Μουσείο της Παναγίας
ΑΙΘΟΥΣΑ5
Τα ονόματα
της ΠαναγίαςΑΙΘΟΥΣΑ1

2. Room 1
Επιστροφή
ΑΙΘΟΥΣΑ 1

3. Room 2
Επιστροφή
ΑΙΘΟΥΣΑ 2

4. Room 3
Επιστροφή
ΑΙΘΟΥΣΑ 3

5. Room 4
Επιστροφή
Artifact
16
ΑΙΘΟΥΣΑ 4

6. Room 5
Επιστροφή
ΑΙΘΟΥΣΑ 5

7. Η εικόνα της, πάντα σύμφωνα με προφορικές
παραδόσεις που βρίσκονται στη Μονή Χιλιανδαρίου,
βρισκόταν στη Λαύρα του Όσιου Σάββα του
Ηγιασμένου. Πριν πεθάνει ο Όσιος Σάββας είπε σ'
αυτούς που ήταν γύρω από το κρεβάτι του, ότι
κάποτε θα επισκεφθεί τη Λαύρα κάποιο
βασιλοπαίδι, Σάββας ονομαζόμενος και αυτός. Να
του δοθεί λοιπόν η εικόνα της Παναγίας
Γαλακτοτροφούσης σαν ευλογία. Γεγονός που έγινε
τον 13ο αιώνα, όταν τη Λαύρα επισκέφθηκε ο Άγιος
Σάββας ο Σέρβος, κτήτορας της Μονής Χιλιανδαρίου
του Αγίου Όρους. Αυτός μετέφερε την αγία αυτή
εικόνα στο Άγιο Όρος, και συγκεκριμένα στη μονή
την οποία ο ίδιος ίδρυσε. Ο νέος Σάββας την
αφιέρωσε στο σερβικό Κελλί των Καρυών
"Τυπικαριό", όπου ο ίδιος συχνά διέμενε και όπου
υπάρχει μέχρι σήμερα τοποθετημένη στο τέμπλο στα
δεξιά της Ωραίας Πύλης, δηλαδή στη θέση της
εικόνας του Χριστού, η οποία βρίσκεται στα
αριστερά αντίθετα με την επικρατούσα συνήθεια.
Επιστροφή
Παναγία Γαλακτοτροφούσα, Ιερά Μονή Χιλανδαρίου

8. Η εικόνα αυτή έχει την ιδιότητα και ειδική
χάρη από τον Θεό να θεραπεύει τη
φοβερή ασθένεια του καρκίνου.
Αναρίθμητοι καρκινοπαθείς έχουν
θεραπευτεί στις μέρες μας μετά από
παράκληση που εψάλει μπροστά στην
Παναγία την Παντάνασσα.
Επιστροφή
Παναγία η Παντάνασσα, Πόρτο Λάγος

9. Στην Άνδρο, πάνω στον βράχο στην
είσοδο της χώρας υπάρχει το εκκλησάκι
της Παναγιάς της θαλασσινής. Σύμφωνα
με την παράδοση, η Παναγία Θαλασσινή
προστατεύει αυτούς που ταξιδεύουν στην
θάλασσα, μαζί με τον Άγιο Νικόλαο.
Στους κανόνες τις αγιογραφίας αναφέρεται
ότι, η μητέρα του Χριστού φοράει πάντα
κόκκινο χιτώνα εξωτερικά, που δηλώνει
την ανθρώπινη φύση της και μπλε ή
σκούρο πράσινο από μέσα, που μαρτυρεί
την άμεση συσχέτισή της με την γέννηση
του Θεανθρώπου. Στην περίπτωση όμως
της Παναγιάς της Θαλασσινής, βλέπουμε
την Παναγία να φοράει μπλε ρούχα. Επιστροφή
Παναγία Θαλασσινή Άνδρος

10. Η λέξη Τσαμπίκα αποτελεί προσωνύμιο της
Παναγίας Τσαμπίκας στην Ρόδο. Ένας μύθος
αναφέρει ότι η θαυματουργή εικόνα εμφανιζόταν
στην κορυφή του όρους που σήμερα βρίσκεται το
μοναστήρι, βγάζοντας σπίθες που τότε οι βοσκοί
που τις παρατηρούσαν ονόμαζαν "τσάμπες". Η
φωτεινή λοιπόν εικόνα της Παναγίας που εξέπεμπε
τσάμπες ονομάστηκε Παναγιά Τσαμπίκα, δηλαδή
Παναγιά η σπινθηροβόλος. Καταφεύγουν σε Αυτήν
οι γυναίκες που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν.
Επιστροφή
Παναγία η Τσαμπίκα, Ρόδος

11. Εικόνα δίζωνη. Πάνω εικονίζεται η Παναγία
κρατώντας το παιδί στο αριστερό της χέρι, ενώ με το
δεξί κρατεί ανθισμένο κλαδί σε μια παραλλαγή του
εικονογραφικού τύπου Ρόδον το Αμάραντον. Δύο
άγγελοι σε μικρή κλίμακα κρατούν με το ένα χέρι το
στέμμα που φέρει στην κεφαλή της και στο άλλο χέρι
άνθη. Ο Χριστός (ΙΣ ΧΣ), που φέρει επίσης στέμμα,
ευλογεί και κρατεί στο αριστερό του χέρι ανοιχτό
ειλητάριο με την οριζοντίως γραμμένη επιγραφή:
ΠΝΕΥΜΑ Κ(υρίο)Υ ΕΠ' ΕΜΕ ΟΥ ΕΙΝΕ/ΚΕΝ ΕΧΡΥΣΕ
ΜΕ ΕΥΑΓΓΕΛΙ[ΣΑΣΘΑΙ] (Ησαΐας 61,1 και Λουκ.
δ,18).
Επιστροφή
Παναγία Εκατονταπυλιανή Πάρος

12. Ο ναός είναι αφιερωμένος στην Παναγία ως
Επίσκεψη, ονομασία συνηθισμένη στη
βυζαντινή εικονογραφία. Παλιά εικόνα της
Παναγίας, επαργυρωμένη το 1896 μ.Χ., από
τον χαλικιώτη Αναστάσιο Τσιναρίδη,
επιγράφεται «Η ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ». Ορίζεται από
την κτητορική της επιγραφή να τιμάται δύο
φορές το χρόνο: 15 Αυγούστου (Κοίμηση της
Θεοτόκου) και 21 Νοεμβρίου (Εισόδια της
Παναγίας).Ο ναός είναι μεγαλοπρεπής, όσο
και κατανυκτικός, τρίκλιτη βασιλική με τρούλο,
ανατολικά καταλήγει σε εννιάπλευρη κόγχη με
λιθανάγλυφες παραστάσεις (δικέφαλοι αετοί,
πτηνά, εξαπτέρυγα, αγγελικές κεφαλές,
σταυροί). Ωραιότατο είναι και το λιθανάγλυφο
θύρωμα της δυτικής εισόδου.
Επιστροφή
Παναγία Επίσκεψις στα Τρίκαλα

13. Η θαυματουργή εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου της Γοργοεπηκόου βρίσκεται
στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους.
Η γνωστότερη μετά την Πορταϊτισσα θαυματουργή εικόνα του Αγίου Όρους
είναι αρχαία τοιχογραφία της Παναγίας που βρίσκεται εξωτερικά στον
ανατολικό τοίχο της τράπεζας και προς τα δεξιά της εισόδου της. Το 1664 μ.Χ.
ο τραπεζάρης Νείλος, που περνούσε τακτικά μπροστά από την εικόνα
κρατώντας στο χέρι αναμμένα δαδιά για την υπηρεσία του στην τράπεζα,
άκουσε μια φωνή να του λέει τα εξής: Να μην ξαναπεράσεις από εδώ με δαδιά
καπνίζοντας την εικονα μου. Ο Νείλος δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στη
φωνή, η οποία όμως σύντομα ξανακούστηκε επιτιμώντας τον μοναχό και
αφήνοντάς τον τυφλό. Οι αδελφοί άρχισαν να περνούν με πολύ ευλάβεια
μπροστά από την εικόνα, της κρέμασαν ακοίμητο καντήλι και διέταξαν το νέο
τραπεζάρη να τη θυμιάζει καθημερινά.
Ο τυφλός Νείλος περνούσε όλο τον καιρό του σε ένα στασίδι μπροστά στην
εικόνα παρακαλώντας την Παναγία να τον συγχωρέσει και να τον θεραπεύσει,
πράγμα το οποίο και έγινε, όταν, για τρίτη πλέον φορά, ακούστηκε φωνή από
την εικονα, που πληροφορούσε τον Νείλο ότι η δέησή του εισακούστηκε και
ότι στη δική Της μετά Θεόν προστασία και σκέπη θα έπρεπε στο εξής να
καταφεύγουν για κάθε τους ανάγκη οι μοναχοί. Αυτή θα τους ακούει γρήγορα
γιατί το όνομά της είναι Γοργοεπήκοος. Πολύ σύντομα το θαύμα αυτό και η
υπόσχεση της Θεοτόκου έγιναν γνωστά σε όλο το Όρος και η εικόνα της αυτή
έγινε παναγιορειτικό προσκύνημα.
Επιστροφή
Παναγία Γοργοεπήκοος - Άγιον Όρος

14. Η Ι. Μονή Παναγίας Πελεκητής, επιβλητικό μεταβυζαντινό
μνημείο, είναι κτισμένη επάνω σε ένα απότομο και υψηλό
βράχωμα (1400 μ.) της Πίνδου, ένα χιλιόμετρο βορειοδυτικά
του χωριού Καρύτσα.
Ομοιάζει να κρέμεται κυριολεκτικά επάνω από τον κόσμο,
ενώ κάτω από αυτήν απλώνονται πανοραμικά τοπία
άφθαστης ομορφιάς και ποικιλίας, με αποκορύφωμα την
γραφική λίμνη Πλαστήρα. Την επωνυμία Πελεκητή οφείλει
στον βράχο επάνω στον οποίο είναι κτισμένη, που κατά την
παράδοση πελεκίσθηκε με ξύλινα εργαλεία, μετά από
υπόδειξη της Κυρίας Θεοτόκου στους τεχνίτες της.
Η ίδρυση της Μονής άρχισε πιθανότατα στα τέλη του 15ου
αιώνος μ.Χ. από τον Πνευματικό Πορφύριο και
ολοκληρώθηκε το 1529 μ.Χ. στη σημερινή της μορφή από το
Νέο Οσιομάρτυρα Δαμιανό (βλέπε 14 Φεβρουαρίου), ο
οποίος ιστορείται ως κτήτωρ σε δύο τοιχογραφίες της.
Αποτελούμενη από δύο Ναούς και άλλα πολλά κτίσματα
(ηγουμενείο, κελλιά, τράπεζα, αποθήκες, κρυφό σχολείο,
κ.α.), ομοιάζει με αληθινό φρούριο.
Η Μονή πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου, της Κοιμήσεως της
Θεοτόκου. Προσφάτως έχει ανακαινισθεί και αξιοποιηθεί
συγκεντρώνοντας πλήθος προσκυνητών, μέσα στο
φορτισμένο από τη λατρεία τόσων αιώνων βαθιά
κατανυκτικό περιβάλλον της.
Επιστροφή
Παναγία Πελεκητή - Πίνδος

15. Ξεχωρίζει για τη μοναδικότητα της καθώς είναι η μοναδική
εικόνα της Παναγίας που δεν κρατά το Θείο Βρέφος, αλλά
τον Εσταυρωμένο Χριστό. Ο λόγος για την Παναγία του
Χάρου, που όσο και αν ακούγεται παράξενο το όνομά της,
εδώ και εκατοντάδες χρόνια ευλογεί το νησί των Λειψών.
Η Παναγία του Χάρου πήρε το όνομά της, από το γεγονός
ότι ο νεκρός Χριστός στον σταυρό του μαρτυρίου και ο
Χάρος σχετίζονται μεταξύ τους εννοιολογικά. Το μοναστήρι
της Παναγίας βρίσκεται ένα χιλιόμετρο έξω από το βασικό
οικισμό των Λειψών. Τόσο το εξωμονάστηρο όσο και η
εικόνα χρονολογούνται από το 1600 μ.Χ., όταν έφτασαν στο
νησί δύο μοναχοί στην Πάτμο.
Το διάβα των αιώνων άφησε ανέπαφη την Εκκλησία, ενώ
ερήμωσε τα γύρω κελιά των Μοναχών. Μα σεβάστηκε το
Ιερό Κειμήλιό τους, την πρωτότυπη και Θαυματουργική
Εικόνα της Παναγίας του Χάρου.
Η Παναγία του Χάρου γιορτάζει στις 23 Αυγούστου
(εννιάμερα της Παναγίας) και στους Λειψούς στήνεται
μεγάλο πανηγύρι. Από το 1943 μέχρι σήμερα τη
θαυματουργή εικόνα κοσμούν τα περιώνυμα “κρινάκια της
Παναγίας”. Τα λουλούδια τοποθετούνται στην εικόνα την
Άνοιξη, στη συνέχεια ξεραίνονται και στη γιορτή της,
κατακαλόκαιρο, ανθίζουν βγάζοντας μοσχομυριστά
μπουμπούκια
Επιστροφή
Παναγία του Χάρου, Λειψοί

16. Η ιστορία της ενορίας Παναγίας «Ρόδον Αμάραντον»
Πειραϊκής, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των παλαιών
κατοίκων της περιοχής, αρχίζει περίπου το έτος 1890
μ.Χ., όταν κάποιος ψαράς ανέσυρε μία παλαιά
εικόνα από τα βράχια της Πειραϊκής η οποία εικόνιζε
την Παναγία να κρατά τον Χριστό, καθήμενο σε
παιδική ηλικία, κρατώντας στο χέρι ένα «Ρόδον». Το
γεγονός έγινε αμέσως γνωστό στην περιοχή. Μια
ευλαβής οικογένεια, ονομαζόμενη Κατσαρού,
έχοντας την επιθυμία να προσφέρει «οίκον» προς
στέγαση της εικόνας της Παναγίας, με ιδία
πρωτοβουλία έκτισε ιδιωτικό παρεκκλήσιο με το
όνομα Παναγία «Ρόδον Αμάραντον». Εκεί
στεγάσθηκε η παλαιά αυτή εικόνα και λατρεύτηκε
από τους κατοίκους της περιοχής.
Επιστροφή
Παναγία «Ρόδον Αμάραντον» στον Πειραιά

17. Αμφιπρόσωπη εικόνα. Στη μία όψη (αρχές
14ου αι.) εικονίζεται η Παναγία σε
προτομή, στον τύπο της Γλυκοφιλούσας.
Η Θεοτόκος κρατά με τα δύο χέρια τον
όρθιο Χριστό, ακουμπώντας το μάγουλό
της στο δικό του. Στην άλλη όψη (18ος αι.)
εικονίζεται η Σταύρωση του Χριστού. Στο
μέσο δεσπόζει η μορφή του σταυρωμένου
Χριστού, πλαισιωμένη από την Παναγία
και τον άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο,
αριστερά και δεξιά αντίστοιχα. Τον χώρο
του βάθους καταλαμβάνει το τείχος της
Ιερουσαλήμ.
Επιστροφή
Αμφιπρόσωπη εικόνα με την Παναγία Γλυκοφιλούσα

18. Λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Λευκάδα, σ’ ένα
μαγευτικό τοπίο, πάνω σ’ ένα καταπράσινο λόφο,
βρίσκεται κτισμένο το μοναστήρι της Παναγίας της
Φανερωμένης.Στη θέση αυτή οι χριστιανοί έχτισαν
ένα μικρό ναό αφιερωμένο στην Παναγία. Το 332
μ.Χ. ο τότε επίσκοπος Λευκάδος Αγάθαρχος και δύο
πατέρες εγκαθίστανται στο ναό, τον επεκτείνουν και
χτίζουν τα πρώτα κελιά θέτοντας έτσι τις βάσεις του
μοναχισμού στο νησί. Μετα από λίγα χρόνια το
Μοναστήρι καταστράφηκε από μεγάλη πυρκαγιά,
αλλά οι χριστιανοί της Λευκάδας το ξανάχτισαν.
Μάλιστα παράγγειλαν την εικόνα της Παναγίας στην
Κωνσταντινούπολη (5ος μ.Χ. αιώνας), στον
αγιογράφο Κάλλιστο, πού ήταν ιερέας στην Αγιά
Σοφιά. Εκείνος, ύστερα από προσευχή και νηστεία,
άρχισε να ζωγραφίζει την εικόνα. Το σχέδιο της
μορφής της Παναγίας αποκαλύφθηκε στον Κάλλιστο
με θαυμαστό τρόπο. Ο αγιογράφος βρήκε από την
ίδια την Παναγία σχεδιασμένη την εικόνα
(«αχειροποίητος») και ο ίδιος με όμορφα χρώματα
την τελείωσε. Από το θαύμα αυτό ονομάστηκε η
εικόνα «Φανερωμένη».
Επιστροφή
Παναγία Φανερωμένη - Λευκάδα

19. Η εικόνα της Παναγίας το «Άξιον Εστί», είναι μια από τις
περίφημες αγιογραφίας του Αγίου Όρους. Βρίσκεται στο
ναό του Πρωτάτου στις Καρυές του Αγίου Όρους,
θεωρούμενη ως «κοινή εφέστιος προστάτις» εικόνα όλων
των Αγιορείτικων Μονών. Φέρει, μάλιστα, στο πλαίσιό της
τις σφραγίδες και των 20 Μονών.Η εικόνα «Άξιον Εστί» έχει
διαστάσεις 70,5×44 εκ., χωρίς την αργυρή θήκη που την
περιβάλλει. Λόγω του χρόνου που πέρασε, η μορφή της
Θεοτόκου ήταν πολύ σβησμένη, αλλά μετά από συντήρηση,
διατηρείται σε ικανοποιητική κατάσταση και διαβάζεται η
επιγραφή «Μήτηρ Θεού Καρυώτισσα».Κατασκευάστηκε
στην Κωνσταντινούπολη σύμφωνα με τη Βυζαντινή τέχνη,
κατά την περίοδο της εικονομαχίας, κατά το πρότυπο της
Παναγίας Ελεούσας του Κύκκου της Κύπρου, έργο του
Ευαγγελιστού Λουκά και απεικονίζει την Θεοτόκο με τη
μορφή που είχε λίγο πριν την κοίμησή της.Γενικά η όλη
τεχνοτροπία της εικόνας είναι στα αυστηρά στα πρότυπα
της βυζαντινής τέχνης και η όψη της επιβλητική, με γλυκεία
σοβαρότητα, γνώρισμα πολλών παλαιών εικόνων. Κατά το
έτος 1836 το μεγαλύτερο μέρος της εικόνας σκεπάστηκε με
λιθοστόλιστο αργυροχρυσωμένο κάλυμμα, θαυμαστής
Αγιορείτικης τέχνης (υποκάμισο)
Επιστροφή
Παναγία Άξιον Εστί - Πρωτάτο Καρυές

20. Μάρτυρας ενός θαύματος που ελάχιστοι ίσως
θα πίστευαν σήμερα, αποτελεί η ταξιδεμένη
εικόνα της Παναγίας της Τριχερούσας που τους
τελευταίους αιώνες φυλάσσεται στη Μονή του
Χιλανδαρίου στο Άγιον Όρος. Η Τριχερούσα,
είναι μια όχι σπάνια αλλά μοναδική εικόνα της
Θεοτόκου.Απεικονίζει την Παναγία στην
κλασική απεικόνιση της με τον Ιησού στα χέρια
της. Η διαφορά της όμως είναι πως κάτω από
δεξί χέρι της, στην αριστερή πλευρά της εικόνας
όπως την κοιτά κάποιος υπάρχει ένα ακόμη
χέρι.Το χέρι αυτό είναι και η αιτία που στην
εικόνα δόθηκε το προσωνύμιο «Τριχερούσα», η
Παναγία δηλαδή με τα τρία χέρια.
Επιστροφή
Παναγία Τριχερούσα - Ιερά Μονή Χιλανδαρίου

21. Η θαυματουργή, Πορταΐτισσα η εξέχουσα μεταξύ των θεομητορικών
εικόνων του Άθω, ήταν αρχικά φυλαγμένη, καθώς διασώζει η παράδοση,
στη μικρασιατική Νίκαια. Μια ευσεβής γυναίκα με τον μοναχογιό της την
είχαν τοποθετήσει μέσα στην ιδιόκτητη εκκλησία τους και την τιμούσαν.
Στα χρόνια της δεύτερης εικονομαχίας Βασιλικοί κατάσκοποι ανακάλυψαν
την εικόνα και απείλησαν τη γυναίκα πώς θα τη σκοτώσουν αν δεν τους
δωροδοκήσει. Εκείνη υποσχέθηκε ότι την επομένη θα τους έδινε τα
χρήματα. Και τη νύχτα, αφού προσευχήθηκε μπροστά στην εικόνα, τη
σήκωσε με ευλάβεια, κατέβηκε στην παραλία και την έριξε στη θάλασσα
λέγοντας:
- Δέσποινα Θεοτόκε, εσύ έχεις τη δύναμη κι εμάς να διασώσεις από τη οργή
του Βασιλιά, αλλά και την εικόνα σου από τον καταποντισμό.
Τότε πραγματικά έγινε κάτι θαυμαστό. Η θαυματουργή εικόνα στάθηκε
όρθια στα κύματα και κατευθύνθηκε προς τη δύση. Συγκινημένη η γυναίκα
από το γεγονός γυρίζει στον γιο της και του λέει:
- Εγώ, παιδί μου, για την αγάπη της Παναγίας είμαι έτοιμη να πεθάνω. Εσύ
να φύγεις. Να πας στην Ελλάδα.
Χωρίς αργοπορία το παιδί ετοιμάστηκε και ξεκίνησε για τη Θεσσαλονίκη, κι
από κει για τον Άθωνα, όπου εμόνασε. Σαν μοναχός ασκήτεψε στον τόπο
πού αργότερα ιδρύθηκε η μονή των Ιβήρων. Αυτό ήταν οικονομία Θεού,
γιατί έτσι πληροφορήθηκαν οι άλλοι μοναχοί το ιστορικό της θαυματουργής
εικόνας.
Επιστροφή
Παναγία Πορταΐτισσα - Ιερά Μονή Ιβήρων

22. Καπνικαρέα ή Εκκλησία της Παναγίας Καπνικαρέας
ονομάζεται η μικρή, βυζαντινή εκκλησία που
χρονολογείται από τον 11ο μ.Χ. αιώνα και η οποία
βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Ερμού,
τον εμπορικότερο δρόμο του ιστορικού κέντρου της
πόλης. Το όνομα της εκκλησίας πιθανότατα
προέρχεται από τον κτήτορα του ναού, ο οποίος ως
«καπνικάριος» στα χρόνια του Βυζαντίου,
εισέπραττε τον αντίστοιχο φόρο οικοδομών. Ο
καπνικός φόρος, ήταν ο φόρος καπνοδόχου,
αφορούσε δηλαδή τις κατοικημένες οικοδομές, από
τις οποίες έβγαινε καπνός από στην εστία που
χρησιμοποιείτο για θέρμανση ή μαγείρεμα. Η
εκκλησία είναι αφιερωμένη στα Εισόδια της
Θεοτόκου και εορτάζει την 21 Νοεμβρίου κάθε έτους.
Επιστροφή
Παναγία Καπνικαρέα - Αθήνα

23. Γέννηση
Με εμπιστοσύνη και ελπίδα, ο Ιωακείμ και η Άννα ικέτευαν
προσευχόμενοι το Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί, να το
έχουν γλυκειά παρηγοριά στα γεράματα τους. Και την
ελπίδα τους ο Θεός την έκανε πραγματικότητα. Τους χάρισε
την Παρθένο Μαρία, που ήταν ορισμένη να γεννήσει το
Σωτήρα του κόσμου και να λάμψει σαν η πιο ευλογημένη
μεταξύ των γυναικών. Ήταν εκείνη, από την οποία έμελλε να
προέλθει Αυτός που θα συνέτριβε την κεφαλή του νοητού
όφεως. Ονομάστηκε Μαριάμ (Μαρία εξελληνισμένο) που
σημαίνει Κυρία, Ελπίδα. Στην Παλαιά Διαθήκη δόθηκαν
προτυπώσεις της Υπεραγίας Θεοτόκου. Μία είναι και η
βάτος στο Σινά, την οποία ενώ είχαν περιζώσει φλόγες
φωτιάς, αυτή δεν καιγόταν. Ήταν απεικόνιση της Παρθένου,
που θα γεννούσε το Σωτήρα Χριστό και συγχρόνως θα
διατηρούσε την παρθενία της. Έτσι, η Άννα και ο Ιωακείμ,
που ήταν από το γένος του Δαβίδ, με την κραταιά ελπίδα
που είχαν στο Θεό απέκτησαν απ' Αυτόν το επιθυμητό
δώρο, που θα συντροφεύει τον κόσμο μέχρι συντέλειας
αιώνων. Μάλιστα οι πατέρες της αγιοταφικής αδελφότητας
δείχνουν στους προσκυνητές τον τόπο γέννησης της
Θεοτόκου, που βρίσκεται κοντά στην προβατική
κολυμβήθρα. Η Εκκλησία μας εορτάζει τη γέννηση της
Θεοτόκου στις 8 Σεπτεμβρίου.
Επιστροφή
Γέννηση της Θεοτόκου

24. Εισόδια
Όταν λοιπόν η Παναγία έγινε τριών
χρόνων, την πήγαν στο Ναό των
Ιεροσολύμων και την εμπιστεύτηκαν
στους ιερείς, για να τη μεγαλώσουν. Ο
Αρχιερέας του Ναού, ο Ζαχαρίας την
υποδέχτηκε με μεγάλη χαρά. Αυτό το
γεγονός, το ονομάζουμε Εισόδια της
Θεοτόκου (από την είσοδό της στο Ναό)
και το γιορτάζουμε στις 21 Νοεμβρίου. Η
Μαρία έμεινε εκεί για δέκα χρόνια και όσο
μεγάλωνε γινόταν όλο και πιο πιστή, πιο
ενάρετη, πιο υπάκουη, πιο ταπεινή. Μέσα
στο Ναό έμαθε να προσεύχεται και να
λατρεύει το Θεό.
Επιστροφή
Εισόδια της Θεοτόκου

25. Ευαγγελισμός
Η εκκλησία μας γιορτάζει το χαρμόσυνο μήνυμα της θείας
ενσάρκωσης, που με τόσο σαφή τρόπο μας το παρουσιάζει
ο ευαγγελιστής Λουκάς στο Ευαγγέλιο του (κεφ. Α' στίχ. 26-
38). Την ημέρα αυτή, ο θεόσταλτος αρχάγγελος Γαβριήλ
παρουσιάζεται στην Παρθένο Μαρία, στη Ναζαρέτ και της
ανήγγειλε ότι θα γεννήσει το Σωτήρα του κόσμου, τον Ιησού
Χριστό. Και Όταν η Παρθένος αναρωτήθηκε πώς ήταν
δυνατό να συλλάβει χωρίς άνδρα, ο αρχάγγελος της
απάντησε ότι «το Άγιο Πνεύμα θα έλθει σε σένα και η
δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει» Τότε η σεμνή κόρη,
η Παρθένος Μαρία, του απάντησε ταπεινά. «Ιδού λοιπόν, η
δούλη του Κυρίου. Ας γίνει το θέλημα Εκείνου». και καθώς ο
Γαβριήλ εξαφανίστηκε από μπροστά της, συντελέστηκε το
μεγαλύτερο μυστήριο της ανθρωπότητας. με τρόπο
υπερφυσικό, η Παρθένος συνέλαβε στην άχραντη κοιλιά
της, τον Υιό και Λόγο του Θεού. Εκείνον πού με την εκούσια
θυσία του επάνω στον Σταυρό, έσωσε το ανθρώπινο γένος
από τον αιώνιο θάνατο και την καταστροφή στην οποία είχε
οδηγηθεί μετά την πτώση των πρωτοπλάστων από τον
παράδεισο και την εμφάνιση της αμαρτίας στον κόσμο. Επιστροφή
Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

26. Όπως είναι γνωστό, επάνω από τον Σταυρό ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός,
έδωσε εντολή και την Παναγία μητέρα του παρέλαβε ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής
στο σπίτι του, όπου διέμενε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του
Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου. Όταν ήλθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια
ζωή της, άγγελος Κυρίου (η παράδοση λέει ότι ήταν ο Aρχάγγελος Γαβριήλ) της
το έκανε γνωστό τρεις μέρες πριν. Η χαρά της Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα
συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό όλων των ανθρώπων. Πήγε, λοιπόν, και
προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο
Κύριος Ιησούς Χριστός. Έπειτα, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε
γνωστή την επικείμενη κοίμηση της. Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ήμερα
από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν
ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το
Ευαγγέλιο. Τότε, ξαφνικά νεφέλη (σύννεφο) τους άρπαξε και τους έφερε όλους
μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την
κοίμηση της. Μαζί με τους Αποστόλους ήλθε και ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης, ο
Άγιος Iερόθεος ο διδάσκαλος του Διονυσίου, ο Aπόστολος Tιμόθεος, και οι
λοιποί θεόσοφοι Ιεράρχες. Όταν εκοιμήθη, με ψαλμούς και ύμνους την
τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανή. Επειδή, κατά θεία οικονομία, ένας από
τους Αποστόλους (ο Θωμάς όπως λέει η παράδοση) δεν ήταν παρών στην κηδεία
της Θεομήτορος, ζήτησε να ανοιχτεί ο τάφος ώστε να προσκυνήσει και αυτός το
Σώμα της Θεοτόκου. Έτσι, μετά από τρεις ήμερες, άνοιξαν τον τάφο και έκπληκτοι
διαπίστωσαν ότι η Παναγία αναστήθηκε σωματικά και ανελήφθη στους
ουρανούς. Όλη η ανθρωπότητα, απευθύνεται με ευγνωμοσύνη στη Θεοτόκο για
τις πρεσβείες της στο Σωτήρα Χριστό. Η Εκκλησία μας εορτάζει το γεγονός αυτό
της κοίμησης στις 15 Αυγούστου.
Επιστροφή
Κοίμηση της Θεοτόκου
Κοίμηση

27. 1.Από την εικόνα της
(Βρεφοκρατούσα, Γλυκοφιλούσα, Γαλακτοτροφούσα, Πλατυτέρα των
Ουρανών, Οδηγήτρια κ.ά.)
2.Από τον τόπο της
(Παναγία η Αθηνιώτισσα, η Βουρλιώτισσα, η Κάμπου, η Θαλασσινή, η
των Χαλκέων κ.ά.)
3.Από την τεχνοτροπία του ναού της
(Θολοσκέπαστη, Μολυβδοσκέπαστη, Πελεκητή κ.ά.)
4.Από το όνομα του κτήτορα του ναού ή της Μονής της
(η Καπνικαρέα κ.ά.)
5.Από τον μήνα που εορτάζεται
(Βρεχούσα, Αυγουστιανή, Μεσοσπορίτισσα κ.ά.)
6.Από τα θαύματα της Παναγίας
(Γοργοϋπήκοος, Ελεούσα, Παρηγορήτρα, Παυσολύπη, Φανερωμένη,
Μυροβλύτισσα κ.ά.)
7.Εγκωμιαστικά από την έξαρση της αγάπης των πιστών.
Συνήθως χρησιμοποιείται επίθετο με πρώτο συνθετικό τον χρυσό
(Χρυσοσπηλιώτισσα, Χρυσοπηγή, Χρυσογαλούσα κ.ά.)
Υπάρχουν όμως και άλλα, όπως Αγγελόκτιστη, Αερινή, Αναφωνή-
τρα, Επίσκεψις, Παντάνασσα, Τρανή, Χιλιαρμενίτισσα, Ανθοφορούσα,
Ασπροφορούσα.
8.Αυτά που της έδωσαν οι Υμνογράφοι της Εκκλησίας
(κυρίως προέρχονται από τον Ακάθιστο Ύμνο: Αμόλυντος, Υψηλοτέρα,
Καθέδρα, Κλίμαξ, Σκέπη, Πόλη, Παράκλησις, Επίσκεψις, Καταφυγή,
Κεχαριτωμένη, Χώρα του Αχώρητου, Όρος Αλατόμητον, Ρόδο το
Αμάραντον κ.ά.)
Επιστροφή
Τα ονόματα της Παναγίας

28. Ευχαριστούμε που μας επισκεφθήκατε.
Να μας ξανάρθετε!!!
Επιστροφή
2ο Δημοτικό Σχολείο Πεύκων
Τάξη Δ2 - 2018-19