3. ”ლ. ბერიას საიდუმლო შიფროგრამა სტალინის
სახელზე, დასახვრეტი (პირველი კატეგორია) და
გადასასახლებელი (მეორე კატეგორია) ხალხის
შესახებ. სტალინის, მოლოტოვის და კაგანოვიჩის
დადებითი რეზოლუციით (1937 წელი)”
6. დაცული დოკუმენტებიდან ირკვევა, ქ.
თბილისში დახვრეტები ხორციელდებოდა
ღამით,
მინდორზე, თბილისიდან 18 კილომეტრში,
სოფელ სოღანლუღთან,
მისგან 8 კილომეტრის დაშორებით. ეს
ადგილი დღესდღეობით მდებარეობს
თბილისი-რუსთავის გზატკეცილზე.
7. ”პაოლო იაშვილა, რომელიც უკვე 40-ს გადასცდა დროა ჭკუა ისწავლოს
..ზედმეტი არ იქნება ჩაუფიქრდნენ თავიანთ მოქმედებას აგრეთევე :
გამსახურდია , ჯავახიშვილი, მიწიშვილი და სხვანი . ”-ლავრენტი ბერია
x ყრილობის სტენოგრამა . 1937 წლის 15 მაისი
სასამართლო პროცესი ე.წ ”ტროიკის ” მიერ იღებდა გადაწყვეტილებას.. სამეულის
მდივანი იყო მოროზოვი.....
8.
9.
10. მიხელ ჯავახიშვილს პაოლოზე ასე უთქვამს
..."ნამდვილი ვაჟკაცი ყოფილა, ყველას
(„საქართველოს რესპუბლიკა“, №62, 3 აპრილი, 2010 გვაჯობაო"...
წელი. მომზადებულია ნინო ხოფერიას მიერ)
11. X ყრილობა . ლავრენტი ბერია .: „სახელწოდებას
„ცისფერყანწელები” გადატანითი მნიშვნელობა ჰქონდა და უნდა
აღენიშნა შემოქმედებითი თრობა, მაგრამ, ეს დევიზი ცხოვრებაში
ქეიფებსა და ღრეობებში უფრო ხშირად ხორციელდებოდა ”.
1937 წლის 1 ივნისი. მწერალთა კავშირის სხდომა. პროლეტარი მწერალი ” ...
ჩემთვის ცნობილია, რომ ტიციან ტაბიძის ბინაში იმყოფებოდა დივერსანტი
აღნიაშვილი. ტაბიძემ ხელშეკრულება გააფორმა მოსკოვისა და ლენინგრადის
გამომცემლობებთან, მაგრამ, პირობები არ შეასრულა და ჩრდილი მიაყენა
საბჭოთა საქართველოს..”
ტიციან ტაბიძე მწერალთა კავშირიდან გარიცხეს , ცოტა ხანში
დააპატიმრეს, სავაურაუდოდ , ის გადაასახლეს და გზად ვაგონიდან
გადმოაგდეს , არსებობს ვერსია , რომ დახვრიტეს .... მისი საფლავი დღესაც
უცნობია. მისი სახელის ხსენაბ აიკრძალა. რეაბილიტაცია -1954 წ.
12. „დააპატიმრეს მწერალი მიხეილ ჯავახიშვილი!“–ასეთი ხმა გაისმა ერთხელ
თბილისში. თითქოს გასაკვირი აქ არაფერი იყო. ხალხი დიდი ხნიდან
მიჩვეული იყო ასეთი ხმების ხშირად გაგონებას
–მიხეილ ჯავახიშვილი!– გაისმა ცივი ხმა. ჰაერი გაიყინა,
დამძიმდა და აუტანელი შეიქმნა. სიჩუმემ რამოდენიმე წამი
გასტანა. ხალხს სუნთქვა შეეკრა. ნახევრად ბნელი კუნჭულებიდან
თავი წამოყვეს ჩონჩხებმა. ისინი იმ კუთხისაკენ მიიხარენ, სადაც
მწერალი იჯდა, სამარისებური სიჩუმე უცბათ დაარღვია ვიღაცის
შეძახილმა: „ჯალათებო!.. სისხლის მსმელებო!“ ხმას აჰყვნენ
დანარჩენები და სარდაფი აივსო ყვირილით.: თქვენ ხვრეტთ
მოწინავე ადამიანებს ქართველებისას!
„ აწ გშორდებით, საყვარელო ძმებო”..
გურამ შარაძის წიგნიდან
„ამერიკელი ქართველები“
14. ევგენი მიქელაძე და სერგო ორჯონიკიძე
”1937 წლის პლენუმზე ორჯონიკიძე სტალინის
დაგმობას აპირებდა საკუთარ გამოსვლაში.
ორჯონიკიძეს სიტყვით გამოსვლა არ დასცალდა, ის
პლენუმამდე მცირე ხნით ადრე მკვდარი იპოვეს. მისი
გარდაცვალება თვითმკვლეობად იქნა შერაცხილი”
