1. EGUN SINESTEZINA
Nik, orain dala 5 urte gertatu zitzaidan gauza bat
kontatuko deutsuet, sinestezina izan zen.
Horaindala 5 urte… ni neure aitarekin, amarekin eta
anaiarekin nengoala amak neure anaiari eta niri esan
euskun Bilbora joango ginela erosketak egiten, gu
amonaren etxean gengozan eta gure garajera joateko
bide arriskutsu bat egoan.
Ni momentu baten atzera begira geratu nintzen eta
buelta emonnebanean nire aita, ama eta anaia desagertu
egin ziren. Ni oso txikia nintzenez beldur asko neukan, eta
zeren, nire amak askotan esaten deustelako bakarrik
nagoenean kontuz ibiltzeko, lapur eta txar asko dagoelako
munduan. Beno, korrika hasi nintzan baina ez nebazan
aurkitzen eta bat-batean sorte handia eduki neban nire
lagun handi baten ama aurkitu neban eta esan neutzan:
-mesedez, ahal deutzasu nire amari deitu, galdu egin naz
eta?.
-Bai nola ez…
-Eta deitu egin eutson eta aurkitu egin nebazan.
Azkenean Bilbora heldu ginan eta Bilboko dendarik
handienetariko batera joan ginen. Han nire amak eta
aitak arropa batzuk probatu behar eben, eta nire anaia
eta nik pilla-pillaka jolasten genduan bitartean oso
hurrutira joan eta galdu egin ginan, gero nire anaiak

2. pentsatu eban andreen arropatan egongo zirela eta bai,
hor zeuden.Beno hasieran ez genduzen aurkitzen baina
azkenean niri bururatu zitzaidan andreen frakak egoten
ziran lekura joatea eta halan aurkitu genduzen. Naiz eta
anaiarekin egon, beldurtuta negoan, denda itzelezkoa
zelako eta jende asko zegoelako.
Erosketak amaitu eta gero Bermeora itzuli ginenean
14:00-ak zirenez “Gai sai” restaurantera joan ginan jaten
eta 14:47-an amaitu gendun.
Gero nire aitari bururatu zitzaion Gorbeia mendira joatea.
Hasieran nire anaiak eta aitak bakarrik nahi eben joatea,
baina azkenean aitak nire amari kombentzitueutson eta
danak joan ginen.
Mendiaren hasiera oso erraza zen baina leku batera heldu
ginenean…, mendiaren tontorrera iristeko egin behar zen
ibilbidea ikusten zen eta oso luzea zen. Nire amak eta
aitak bazenekien eta horregaitik ogitartekoa ekarri eben.
Ni ogitartekoa jaten arbola baten azpira joan nintzen eta
besteak ez. Orduan eurek amaitu egin eben ogitartekoa
eta joan egin ziren ni barik. Ni bakarrik geratu nintzen eta
korrika joan nintzen mendiaren tontorrerarte, nik beldur
asko neukan baina bat-batean…, aurkitu egin eustien.
Egun sinestezina izan zen ura ezta?
Beno baina azkenean sorte handia eduki neban ze hiru
bidar galdu eta hiruretan berriro aurkitu nebazan.