Door een softwareplatform te ontwikkelen
bovenop de technologie, verlagen ze de drempel voor therapeuten
om zelf, zonder hulp van experts, oefenprogramma’s te creëren.
1. IOP Integrale
ProductCreatie en
-Realisatie
WikiTherapy
Co-creatievantherapeutische
behandelprogramma’s
Het gebruik van innovatieve technologie bij therapeutische
behandelingen is veelbelovend, zoals robots bij autistische kinderen
en interactieve oefensystemen voor mensen die revalideren na een
beroerte. Er zijn echter experts nodig om de gewenste bewegingen en
oefeningen te programmeren. Het IOP-project WikiTherapy van de
Technische Universiteit Eindhoven ontwikkelt softwareplatforms
waarmee therapeuten zelf hun behandelprogramma’s kunnen
creëren en praktijktesten kunnen uitvoeren. Ook start het project een
online community voor therapeuten: WikiTherapist.
Therapeuten zien veel in technologische ondersteuning van hun
behandelingen. “Neem bijvoorbeeld mensen die een beroerte hebben
gehad”, vertelt projectleider Panos Markopoulos van de Technische
Universiteit Eindhoven. “Tijdens hun revalidatie trainen zij allerlei
spiergroepen en krijgen daarbij van een fysiotherapeut feedback.
Dat is een arbeidsintensief proces, waarbij je veel voordeel kunt hebben
van een oefensysteem zoals een interactief spelbord.
Door sensoren in het bord kunnen gemaakte bewegingen, zoals het
oppakken van een koffiekopje worden geïnterpreteerd. Het spelelement
motiveert de revalidant om vaker en intensiever te oefenen.”
Win-win oplossing
“Ook bij de behandeling van autistische kinderen kan innovatieve
technologie uitkomst bieden”, vult medeprojectaanvrager
Emilia Barakova aan. “Zulke kinderen hebben problemen met sociale
interactie. Uit onderzoek blijkt dat het op jonge leeftijd trainen van de
motoriek – gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal – een positief effect
heeft op hun sociale gedrag. Dat kun je oefenen door ze een robot te
laten imiteren. De voorspelbaarheid van robots vinden deze kinderen
bovendien erg prettig.” Interactieve technologieën als het spelbord en
robots zijn dus veelbelovend, maar het is uiterst specialistisch werk om
de oefeningen te programmeren. Voor therapeuten is het momenteel
nog te moeilijk. Kleine gespecialiseerde bedrijven hebben wel de
technische kennis, maar niet de fondsen om de expertise van
therapeuten te verwerven. Bovendien is de markt klein, zodat grotere
bedrijven zich hierop niet snel zullen richten.
De onderzoekers van WikiTherapy hebben hiervoor een win-win
oplossing gevonden. Door een softwareplatform te ontwikkelen
bovenop de technologie, verlagen ze de drempel voor therapeuten
om zelf, zonder hulp van experts, oefenprogramma’s te creëren.
Een ander onderdeel van het project is de online community
WikiTherapist, die het uitwisselen van ervaringen en software voor
oefeningen mogelijk maakt. Het project levert met deze nieuwe
aanpak van co-creatie ook ervaringen op.
Gelaagde structuur
Hoewel de onderzoekers van de Technische Universiteit Eindhoven
software zullen ontwikkelen voor twee verschillende technologieën
(robot en interactief spelbord) is het de bedoeling componenten te
kunnen hergebruiken. Projectleider Panos Markopoulos legt uit:
“Dat doen we door een gelaagde structuur, bovenop de programmeer
interface van de leverancier. De bovenste laag is specifiek voor de
therapeutische toepassing, daaronder bevinden zich herbruikbare
bouwstenen. We hopen dat deze zo generiek zijn dat we ze later ook in
andere domeinen kunnen gebruiken, binnen en buiten de zorg.”