Վոլֆգանգ Ամադեուս Մոցարտ-Մոցարտը ծնվել է 1756 թ. հունվարի 27-ին Զալցբուրգում, որն այն ժամանակ Զլասբուգյան արքեպիսկոպոսության մայրաքաղաքն էր (այժմ այդ քաղաքը Ավստրիայի տարածքում է)։ Ծննդյան երկրորդ օրը մկրտվել է....
2. Մոցարտը ծնվել է 1756 թ. հունվարի 27-ին
Զալցբուրգում, որն այն ժամանակ Զլասբուգյան
արքեպիսկոպոսության մայրաքաղաքն էր (այժմ
այդ քաղաքը Ավստրիայի տարածքում է)։
Ծննդյան երկրորդ օրը մկրտվել է։ Մկրտության
գրքում զետեղված գրությունը տալիս է նրա
անունը լատիներեն՝ որպես Johannes
Chrysostomus Wolfgangus Theophilus (Gottlieb)
Mozart։
4. Մի պատանի Մոցարտին հարցնում է` ինչպես գրել սիմֆոնիա.
-Դուք դեռ շատ երիտասարդ եք: Ինչու բալլադից չեք սկսում,- ասում է
Մոցարտը:
Երիտասարդն առարկում է.
-Բայց Դուք սկսել եք սիմֆոնիաներ գրել, երբ դեռ 10 տարեկան էիք:
-Այո,- պատասխանում է Մոցարտը,-բայց ես ոչ ոքի չեմ հարցրել`
ինչպես է պետք գրել սիմֆոնիա:
5. Ինչպես արդեն գիտենք, Մոցարտը շատ տաղանդավոր էր:
Չորս տարեկանում փոքրիկը գրեց իր առաջին կոնցերտը
ստեղնաշարային գործիքների համար, և այն այնքան բարդ
էր, որ դժվար թե եվրոպական որևէ մի երաժիշտ
կարողանար այն նվագել: Ու երբ իր սիրելի հայրը իր
մոտից վերցրեց անավարտ գործը, նա ապշած բղավեց.
-Բայց այս կոնցերտը այնքան բարդ է, որ ոչ ոք չի կարող այն
նվագել:
-Ինչպիսի հիմարություն հայրիկ,-ընդհատեց Մոցարտը,-
Այն կարող է նվագել անգամ փոքրիկ երեխան, օրինակ` ես:
6. Մոցարտի բարեկամներից մեկն ուներ հումորի մեծ
զգացում: Մի օր նա որոշեց Մոցարտի գլխին խաղ խաղալ
և Մոցարտին ուղարկեց մի մեծ փաթեթ, որի մեջ կար
միայն ճմռթված թուղթ և մի փոքրիկ գրություն.«Սիրելի
Վոլֆգանգ, ես ողջ և առողջ եմ»:Մի քանի օր հետո
զվարճախոսը ստացավ մի մեծ ծանր տուփ: Տուփը
բացելով, նա տեսավ այնտեղ մի ահռելի քար, որի վրա
գրված էր` «Սիրելի ընկեր, երբ ես ստացա քո գրությունը,
այդ ժամանակ այս մեծ քարը ընկավ իմ սրտից»:
7. Մի անգամ Մոցարտը որոշում է կատակել Սալիերիի հետ:
-Ես գրել եմ մի այնպիսի ստեղծագործություն, որը ոչ ոք չի
կարող նվագել բացի ինձնից,-ասաց նա իր ընկերոջը:
Նայելով նոտաներին Սալիերին բղավեց.
-Ցավում եմ, Մոցարտ, բայց դու էլ չես կարող նվագել սա: Չէ որ
այստեղ 2 ձեռքերն էլ պետք է նվագեն շատ դժվար հատվածներ:
Եթե անգամ դու սա նվագես և' ոտքերով, և' ձեռքերով, միևնույն
է չես կարող նվագել, որովհետև տեմպը շատ արագ է:
Սակայն Մոցարտը իրենից գոհ նստեց, շատ ճիշտ նվագեց և
մեջտեղի ամենադժվար մասը նվագեց քթով:
8. Մոցարտի ողջ մանկությունը անցնում էր երաժշտական պարապունքներով և
համերգներով: Նրա համերգները կայանում էին եվրոպայի տարբեր
անկյուններում: Հրաշամանուկը զվարճացնում էր հարուստ
հասարակությանը: Նա ստեղնաշարային գործիքների վրա նվագում էր փակ
աչքերով, հայրը փակում էր նրա դեմքը`թաշկինակով: Հայրը նաև փակում էր
ստեղնաշարը այդ նույն թաշկինակով, և փոքրիկն անսխալ նվագում էր
ստեղծագործությունը:
Իր համերգներից մեկի ժամանակ հանկարծ բեմի վրա հայտնվում է մի կատու,
տղան դադարում է նվագելը և սկսում է վազել նրա ետևից: Մոռանալով
հանդիսատեսի մասին` Մոցարտը խաղում է կատվի հետ: Իսկ հետո հայրը
ուժեղ զայրանում է նրա վրա, և Մոցարտը պատասխանում է.
-Հայրիկ, թող մի քիչ էլ խաղամ, չէ որ դաշնամուրը ոչ մի տեղ չի փախչի, իսկ
կատուն ուր որ է կփախչի:
9. Մի օր Վիեննայի փողոցներից մեկում կոմպոզիտորին մոտեցավ մի
աղքատ մարդ: Բայց այդ պահին կոմպոզիտորի մոտ գումար չկար,
և Մոցարտը հրավիրեց այդ մարդուն իր մոտ` սրճարան: Նստելով
սեղանի մոտ, Մոցարտը հանեց իր գրպանից թուղթ և մի քանի
րոպեում գրեց մի ստեղծագործություն: Մոցարտը այդ մենուետը
տվեց այդ աղքատ մարդուն և առաջարկեց, որ աղքատը այն տանի
մի որևէ հրատարակչություն: Այդ մարդը վերցրեց թուղթը և
հանձնեց այն հրատարակչությանը:Հ րատարակիչը նայեց այդ
թղթին և տվեց այդ աղքատ մարդուն 5 ոսկեդրամ և ասաց, որ
կարող է նորից բերել այդպիսի ստեղծագործություններ:
10. Երբ Մոցարտը 7 տարեկան էր, համերգ էր տալիս Ֆրանկֆուրտ
քաղաքում, նրան մոտեցավ մի տասչորս տարեկան տղա:
-Դու ինչ լավ ես նվագում,-ասաց նա Մոցարտին,-ես երբեք չեմ կարող
այդպես լավ նվագել:
-Ինչ ես ասում,-զարմացավ Վոլֆգանգը,- ախր դա այնքան հեշտ է: Դու
երբևէ փորձել ես գրել նոտաներ:
-Ոչ, ես միայն կարողանում եմ բանաստեղծություններ գրել:
-Ինձ թվում է, որ բանաստեղծություն գրելը շատ դժվար բան է:
-Ոչ, դու փորձիր և անպայման կստացվի:
Պարզվում է, որ այդ 14 տարեկան տղան հայտնի գրող Գյոթեն էր: