Historia da Filosofía... por Artai Fdez e Carlos Lozano

Por Carlos Lozano González e Artai
Fernández Rodríguez (1ºBach-F)
.

A Historia da filosofía

A filosofía e a súa
historia

Época antiga
Época
medieval

Historia da
filosofía

Época
moderna
Época
contemporánea

A orixe da filosofía e os
seus antecedentes


 Sociedades prehistóricas:
 Xorden as preguntas fundamentais da filosofía: ¿Qué é
home?¿Por que estamos aquí?¿Existe Deus?
 Culto ós animais (Espíritos).
 Primeiros enterramentos.
 Primeiras mostras de arte.
 Consellos de anciáns como base moral e política.
 Moral acatada e transmitida de xeración en xeración.
 Culto á fertilidade feminina. Nai Terra (As venus).


A orixe da filosofía e os
seus antecedentes (II)

 Primeiras civilizacións:
 Mitos. Relixións organizadas.
 Inicio da política (Cidades-estado) e da cidadanía(O
Código de Hammurabi ). Monarquías e teocracias.
 Homes non iguais (Escravismo, sistemas de castas).


A filosofía non
occidental

 Confucio (China). S.VI a.c. Sistema de pensamento
orientado cara á vida e destinado ao perfeccionamento
dun mesmo.
 Buda (Nepal). S.V a.c. Predica a meditación para atopalas
verdades sobre a vida e o mundo. Personaxe lendario que
deu raíz a unha importantísima relixión.
 Zaratrusta (Ou Zoroastro) (Irán). S. VI a.C. Filósofo persa
mitificado polo Islam e o zoroastrismo (Unha doutrina
iraní da Idade Antiga). Tamén se relaciona con catro
sabios iranís do último milenio antes de Cristo.

A filosofía non
occidental (II)

 Filosofía no mundo musulmán. Básase como profeta
en Mahoma. É de orixe divina. Contribuíron á
difusión dos textos filosóficos gregos, olvidados en
Europa trala caída de Roma.
 Ibn al-Samh foi un filósofo no Al-Ándalus.


Etapas da Grecia Clásica

Período

C

osmoló
xico

Período

Antropo
lóxico

Perídodo

Helenísti
co

Neoplato
nismo


Orixe da Filosofía:
Época Antiga

 Contexto:
 A Polis gregas e as primeiras repúblicas. Estreito
vínculo cidadán-estado.
 Machismo e escravismo.
 Forte relixiosidade:
 Homero e a súa Ilíada e Odisea
 Hesíodo: Teoxonía


Época antiga

 A filosofía antiga vai do s.VI a.C ata o século III. Os
seus máximos representantes son Sócrates, Platón e
Aristóteles. Xordeu e desenrolouse na Grecia Clásica
das polis.
 Divídese en varias etapas, segundo a problemática
da que se ocupan os diversos filosófos.


Autores da época antiga



Períodos da época
antiga

 Os filósofos da natureza (cosmoloxía)
 Os primeiros filósofos centraron o seu asombro no
físico, na orixe da natureza. Buscaron, usando a súa
razón, a substancia primeira da que se formaba toda a
materia (o arjé). Tamén estudaron as matemáticas e a
xeometría. Foron os primeiros en usar a razón, non a
imaxinación (Mitos), para dar respostas ás preguntas
filosóficas.


Autores da Cosmoloxía


 Tales de Mileto(640-546 a.c.). Primeiro filósofo e
matemático, creu que a auga era o arjé, pois estaba
presente en moitos corpos (a lo menos visiblemente),
pero cambiaba e transformaba a súa forma.
 Anaximandro (610-546 a.c.). Cría que o creador (Ou
substancia última) debía ser distinto ó creado. Polo
tanto, chamou á arxé Indefinido. Creu na evolución
das especies (2400 anos antes que Darwin).
 Anaxímenes(585-528 a.c.). Remodelou a teoría de
Tales: Se a auga é aire condensado, o arxé debería ser
o aire.




Parménides(540-450 a.c.). Nada cambia, todo é, foi e será igual.
Os sentidos distorsionan a realidade (Pois fannos crer que as
cousas flúen), por iso esta debe ser interpretada pola razón.
Primeira teoría Racionalista.
 Heráclito(536-470 a.c.). Todo flúe, nada permanece. Hai una lei
natural que provoca e dirixe estes cambios na materia. A
materia está unida por un logos. A relidade só pode ser coñecida
cos sentidos.
 Crean o contraste total Parménides-Heráclito (razón-sentido)





 Empédocles(494-434 a.c.). A materia fórmase de auga, terra, aire
e lume unidos en infinitas combinacións. Ningún cambia por si
só. Os elementos xúntanse polo amor e sepáranse polo odio.
 Anaxágoras(500-428 a.c.). Cría que a materia formábase de
minúsculas piezas, ás que chamou sementes. Existe una forza
superior que pon orde (O entendemento).
 Pitágoras(582-500 a.c.). O arxé son os números. Foi o primeiro
en denominarse filósofo (Amigo da sabiduría).
 Demócrito(460-370 a.c.). Formulou a teoría atómica
(Influenciado polo seu mestre Leucipo). Tódolos corpos
fórmanse de diminutas, reciclabéis, irreductibles e eternas
partículas, separadas polo baleiro. A causa de todo atópase na
propia materia. A isto chamouse Materialismo

Períodos da época
antiga


 Período antropolóxico (filosofía do ser humano). O punto
central da súa preocupación é a vida humana, en lugar do
mundo que o rodea. Tamén se estudan a ética e a felicidade.
Conta cos sofistas e con Sócrates, na Atenas do S.V a.c.
 Os sofistas, mestres e viaxeiros, crían na relatividade do ben.
“O home é a medida de tódalas cousas”. Normas naturais
(Universais)-Normas humanas (Relativas). Protágoras(487-420
a.c.) e Proxias.
 SÓCRATES(470-399 a.c.). Un dos maiores filósofos da Historia,
que non escribiu nada. Cría na universalidade do ben e na
búsqueda da verdade para obter a felicidade. Adicábase a
preguntarlle á xente pola rúa cuestións filosóficas, facéndose o
parvo pero facendo ver ás persoas as súas propias verdades.
Dixo: “Eu só sei que non sei nada”.

Períodos da época
antiga

 Período dos grandes sistemas (epistémico-ontolóxico). Con Platón e
Aristóteles, a filosofía grega chega o seu máximo esplendor e madurez.
 Créanse dous grandes sistemas: o Idealista (Platón), que atribúe valor real
ás ideas, e o Realista (Aristóteles), que se basea no valor da experencia
sensible. Estes dous filósofos serán sumamente importantes saecula
saeculorum.
 Platón(428-347 a.c.). Discípulo de Sócrates e mestre de Aristóteles, fundou
a Academia. Estableceu o dualismo corpo-alma e a teoría idealista, na que
o material é só un reflexo das ideas. Defendeu un Estado gobernado polos
filosófos e estratificado segundo as tarefas para lograla felicidade común.
 Aristóteles(384-322 a.c.). Todo o contrario a Platón. Foi científico e
organizou todo o existente en grupos (Dende as almas ata a pranta das
zocas). Creou o realismo materialista e a unión total de corpo e alma.
Concebiu a felicidade como un punto medio inalcanzable entre razón e
pracer. Consideraba que as mulleres non sabían razonar, e eran inferiores.


Períodos da época
antiga


 Período helenístico (filosofía ética). Nesta etapa hai dúas
correntes: o epicureísmo e o estoicismo (Que deriva do
cinismo) (séculos IV-I a.C.).
 A filosofía interesase nas cuestións éticas, pois vólvese ao
home, á súa inferioridade, á súa salvación e á súa
felicidade.
 Epicuro(341-270 a.c.) estableceu o pracer coo ben
absoluto.
 Os cínicos e os estoicos (Zenón, Antístenes e Séneca, por
exemplo) cren na ausencia de pracer en vida coa natureza
para alcanzar a felicidade. Un cínico famoso, Dióxenes, só
posuía unha capa, un bastón, un saco e un tonel.

Períodos da época
antiga

 Período relixioso (Neoplatonismo). S.III-IV
Derradeira etapa da filosofía antiga. Caracterizase
por un forte sentimento místico e un anhelo relixioso
de salvación. Destaca Plotino. Xorden numerosas
sectas pseudorelixiosas.


Época medieval

 Este período está marcado polo cristianismo e,
nalgún momento, polo Islam e o xudaísmo. A etapa
da filosofía medieval comeza no 529, cando se funda
a Orde Benedictina e péchase a Academia de Platón.
 O cristianismo é fundalmente un sistema de vida que
ten a Cristo como modelo e o seu fin é a salvación. A
súa temática principal é as relacións entre razón e fe.
A relixión cristiá establece o precepto de ora et
labora, e a vida como camiño para alcanzalo ceo.
 A filosofía medieval divídese en patrística e
escolástica. É Teocéntrica e de base relixiosa.

Patrístrica

 Deriva do pensamento dos chamados «Santos Pais».
Séculos I ao V. Representa as especulacións dos pais
da igrexa durante os primeiros séculos da era cristiá,
para comprender, por medio de conceptos filosóficos
gregos e da razón, a verdade revelada na Biblia, e
facerlle fronte á filosofía clásica.
 Destaca Agostiño de Hipona (354-430).
Cristianización de Platón (As ideas son os
pensamentos de Deus). Destino feito por Deus. Ben e
mal en continua loita durante toda a Historia.

Escolástica

 Séculos XI ao XIV. Este termo provén da palabra «scholasticus»;
practicábase nas escolas monacais, que como sistema perdurará ata o
século XX.
 Dividese en tres períodos:

 A primeria escolástica (s.XI ao XII). Establécense as bases entre fe e razón.
Destacan Anselmo de Canterbury (As probas da existencia de Deus) e Pedro
Abelardo.
 Alta Escolástica (s. XIII ao XIV). Creánse os grandes sistemas filosóficosteolóxicos. Destacan Alberte Magno e Tomé de Aquino(1225-1274), quen
cristianiza a Aristóteles e formula as Quinque Viae: cinco argumentos para
probar a existencia de Deus (Movemento, causalidade, continxencia, graos de
perfección e orde do universo).
 Crise da Escolcástica (séculos XIV). Disólvese a escolástica, debido a unha
separación entre a fe a razón. Sobresae Guillerme de Ockham.
 Outro pensador do s.XIII foi Roger Bacon, un vangardista que se acerca máis á
filosofía renacentista e crea un vínculo forte ciencia-técnica.


Época moderna.

 O Renacemento representa os albores da época
moderno. Entre os séculos XIV e XVI, prodúcese un
xiro humanista fronte o teocentrismos medieval.
 Tras o Renacemento xorden os grandes movementos
(etapas) da época moderna. O coñecemento humano
é o gran protagonista.


Etapas da época
moderna

Racionalismo
Empirismo

Época
Moderna

Criticismo
Idealismo
alemán
Renacemento

Racionalismo (s.XVII)

 Intenta solucionar problemas referidos ao
coñecemento humano, basándose no uso exclusivo
da razón. Os filósofos desta corrente viven a
revolución científica.
 Destacan René Descartes(1596-1650), Baruch Spinoza
(1632-1677) e Gottfried W.Leibniz (1646-1716).


Empirismo (s.XVIIXVIII)

 Sostén que a filosofía debe esquecer os delirios da
universalidade e necesidade e centrarse na base do
coñecemento a través dos sentidos (Como
Aristóteles). A filosofía ética e política de John Locke
(1632-1704), precursor do liberalismo. Thomas
Hobbes (1588-1679) fala da existencia do Estado
absoluto. Outros empiristas son Francis Bacon,
George Berkeley e David Hume (1711-1776).


Evita o dogmatismo e o escepticismo da razón ao reunir os contidos do racionalismo e do empirismo. Crea unha
conciliación entrambas correntes e, a súa vez, supéraas co seu criticismo.
Tres tipos de críticas: Crítica da razón pura, da razón práctica e do xuízo.
Crea a ética do deber, e critica a metafísica.
Kant (1724-1804)


Idealismo alemán
(s.XVIII-XIX)

 Ten como representante principal a Hegel(17701831), que, coa súa filosofía da historia, revaloriza o
Estado fronte á sociedade civil. Terá gran
importancia nos movementos revolucionarios
contemporáneos. Relaciónase co movemento cultural
do Romanticismo.
 Outros representantes foron Fichte (1762-1814) e
Schelling (1775-1854).


Principais correntes do
Renacemento



Época contemporánea


 Desenvolvese nos séculos XIX, XX e XXI, tanto en Europa
como América.
 Houbo varias achegas:

 Positivismo de Augusto Comte (1798-1857). Representa a
primeira oposición a Hegel. Rexeita a metafísica. Cre no
saber científico como expresión final da razón (Teoría dos
tres estados).
 Marxismo. Recolle os fundamentos da dialéctica hegeliana,
pero representase coa súa filosofía materialista (Dialéctica e
histórica), máis radical que o idealismo absoluto de Hegel.
Unha das principais diferenzas co resto dos filósofos é a
transformación da sociedade. Os seus representantes son
Marx(1818-1883) e Engels(1820-1895).

(II)

 Vitalismo. Nietzsche (1844-1900), defende a vida e o
irracional fronte á racionalidade da ciencia e dos
fenómenos fisicoquímicos.
 Existencialismo. Reinvindica a orixinalidade e
pecularidade da existencia individual. Soren
Kierkegaard (1813-1855), oponse a Hegel. Outros
como Heidegger e Sartre, recollen a idea da
irredutibilidade.


(III)

 Filosofía analítica. Considera que os erros do
pensamento son fundamentalmente erros
lingüísticos e centra a súa atención en temas lóxicos e
epistemolóxicos. Wittgenstein, Russell e Edward
Moore son os seus máximos representantes.
 Neopositivismo. Non acepta a metafísica.
Carnap(1891-1970) é o seu principal pensador.
 Utilitarismo. John Stuart Mills (1806-1873) crea o
“Principio da maior felicidade” baseado na
constitución de obras útiles para a sociedade.
Materialismo liberal.

(IV)

 Escola de Frankfurt. Reflexión crítica da sociedade
postindustrial. Horkheimer (1895-1973), Adorno, Marcuse
e Habermas son os seus principais compoñentes.
 Posmodernismo. Segundo Vattimo, é un pensamento
paradóxico que constrúes e destrúe á vez conceptos e dá
lugar a unha multiplicidade de códigos. Lyotard e
Deleuze (1925-1995) son os máximos representantes.
 Psicanálise (Ver seguinte diapositiva). Iniciada por
Sigmund Freud (1856-1939) , céntrase na antropoloxía e
crea o concepto de inconsciente, e a súa influencia no
comportamento humán. Outro representante foi C.
Gustav Jung (1875-1961).

Outras correntes
contemporáneas



Vídeos



Fontes de búsqueda e
bibliografía:

 Wikipedia (datas)
 Libro de 1º de Bach. de Filosofía.
 O Mundo de Sofía: Jostein Gaarder.
 O nome da rosa: Umberto Eco.
 Apuntes de Filosofía e Antropoloxía.
 Recordos de Ética e Cidadanía de 4º da ESO.
 Libro de 2º de Bach. de Historia.



“O home é o único animal que fala sen ter
nada que dicir” (Nietszche)


Historia da Filosofía... por Artai Fdez e Carlos Lozano

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (19)

Viewers also liked

Viewers also liked (9)

Similar to Historia da Filosofía... por Artai Fdez e Carlos Lozano

Similar to Historia da Filosofía... por Artai Fdez e Carlos Lozano (19)

More from Filosofía Luis IES Otero Pedrayo Ourense

More from Filosofía Luis IES Otero Pedrayo Ourense (20)

Recently uploaded

Recently uploaded (11)

Historia da Filosofía... por Artai Fdez e Carlos Lozano