3. Un ferreiro é unha persoa que
ten por oficio traballar o ferro.
O seu taller ou obradoiro é a
forxa.
4. En torno aos 5.000 años a C. a finais do período Neolítico, o home
comenzou a extender a utilización dos metais, xa na chamada Idade
dos Metais. Primeiro sería o cobre, logo o bronce e finalmente o
ferro.
Empregábanse para facer armas, adornos e diversos utensilios .
Saber traballar os metais proporcionaba a esas comunidades maior
supremacía sobre as demais.
5. Os ferreiros, que dominaban o lume e a forxa, formaban
unha casta a parte, estando moi ben considerados pois
abastecían de ferramentas tanto aos campesiños como
de armas á aristocracia guerreira.
11. Primeiro empregáronse, como xa dixemos, o ouro e o cobre, que pola súa
escasa dureza tiña como utilidade principal a de confeccionar adornos.
12.
13. Logo utilizouse o bronce que é unha aliaxe de cobre e estaño e
que ten moita máis dureza. E finalmente aparece o ferro.
14. A metalurxia do ferro esixe
fornos con foles e forxar os
obxectos mediante continuo
martilleado para endurecelos e
dárlles o temple axeitado.
15. Ao amparo da metalúrxia do ferro xurde este oficio de
ferreiro.
16. PROCESO DE OBTENCIÓN DA MATERIA PRIMA
O ferro atópase na natureza, e concretamente en Galicia extraíase de
xacementos a ceo aberto, aínda que nalgúns casos se facía escavando
minas.
Esta labor realizábanna os chamados “venaqueiros”
19. Os mineráis substraíanse con picos e transportábanse con carros
ata o forno.
Posteriormente... no forno engadíaselle carbón vexetal e así
quedaba fundído.
Esta fundición vertíase en moldes de barro e adoptaban a forma
de barras que, laminado deste xeito, se lle vendía aos ferreiros
para traballar o material.
21. DEBEMOS DIFERENCIAR...
As ferreirías e as forxas artesanáis.
● AS FERREIRÍAS: Aquí fundíase o ferro e suministrábanlle o material
ás forxas artesanáis.
Situábanse a carón de correntes naturáis de auga que se aproveitaban
para mover o mazo.
No proceso de elaboración do ferro hai varios pasos, tales como o
calcinado e a fundición.
22. PROCESO...
● O calcinado consiste en
quentar o ferro a altas
temperaturas para poder
esmiuzalo en anacos.
● A fundición consiste en
encher o forno cunha
mestura de ferro e carbón e
prenderlle lume ata que arda
a moi altas temperaturas
durante horas.
● Á pasta restante chámaselle
zamarra, que se recolle en
moldes formando barras
listas para traballar.
23. QUE SE FAI NA FORXA?
● Conta cunha fragua para
quentar o metal.
● Métese o ferro na fornalleira
para quentalo coa axuda do
barquín, accionado cunha
panca, para así manter viva
a chama. En ocasións
trátase dun enorme fol de
coiro
24.
25. ● Posteriormente o ferro xa quente lévase a unha incre ou zafra
con axuda de tenaces de volta e de gancho.
● Na zafra trabállase con martelos e co esteixador.
● Tamén hai unha pia de pedra con auga para enfríar o metal.
● Para cortar as planchas de ferro úsanse tenaces de corte,
cortafríos e talleiras.
● Para furar empréganse berbequís, punzóns e banco de
barrenar.
32. CANDO O FERRO ESTÁ QUENTE, AO SAÍR DA
FORNALLEIRA, GOLPÉASE NA INCRE PARA DARLLE A
FORMA DESEXADA.
33.
34.
35. Co avance da tecnoloxía os productos manufacturados
industriais provocaron o cerre de moitos destes pequenos
talleres ou forxas, pasando os ferreiros a facer pequenos
encargos, arranxos e traballos artesanáis.