1. sadaasdasd Οδυσέας Ελύτης «Πίνοντας ήλιο Κορινθιακό» Μαθητής: Κυριάκου Κων/νος Καθηγήτρια: Μαρία Τσουκανέλη

2. Λίγα λόγια για τον ποιητή... Ο Οδυσσέας Ελύτης ήταν ένας απο τους σημαντικότερους ποιητές Της Ελλάδας. Εζησε το 1911 μέχρι το 1996,πέθανε απο ανακοπή καρδιάς... Διακρίθηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας,γνωστός για τα ποιητικά του έργα, Άξιον Εστί, Ήλιος ο Πρώτος , Προσανατολισμοί κ.α. Διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ιδίωμα και θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της ελληνικής ποίησης .Πολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν ενώ συλλογές του έχουν μεταφραστεί μέχρι σήμερα σε πολλές ξένες γλώσσες. Το έργο του περιλάμβανε ακόμα μεταφράσεις ποιητικών και θεατρικών έργων...

3. Εργογραφία -Ποιητικές συλλογές «Προσανατολισμοί» (1940) «Ηλιος ο πρώτος, παραλλαγές πάνω σε μιαν αχτίδα» (1943) «Το Άξιον Εστί» (1959) Έξη και μια τύψεις για τον ουρανό (1960) Άσμα ηρωικό και πένθιμο για το χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας (1962) Θάνατος και ανάστασις του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (1971) Ο Ήλιος ο ηλιάτορας (1971) Το φωτόδεντρο και Η δέκατη τέταρτη ομορφιά (1971) Τα ρω του έρωτα (1972) Ο Φυλλομάντης (1973) «Τα Ετεροθαλή» (1974) «Σηματολόγιον» (1977) «Μαρία Νεφέλη» (1978) «Τρία ποιήματα με σημαία ευκαιρίας» (1982) «Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου» (1984) «Ο Μικρός Ναυτίλος» (1985) «Τα Ελεγεία της Οξώπετρας» (1991) «Η ποδηλάτισσα» (1991) «Δυτικά της λύπης» (1995) «Εκ του πλησίον» (1998)

4. -Πεζά, δοκίμια «Η Αληθινή φυσιογνωμία και η λυρική τόλμη του Ανδρέα Κάλβου»,(1942) «Ο ζωγράφος Θεόφιλος» (1973) «Ανοιχτά χαρτιά» (1974) «Η μαγεία του Παπαδιαμάντη» (1976) «Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο» (1978) «Ιδιωτική Οδός» (1989) «Τα Δημόσια και τα Ιδιωτικά» (1990) «Εν λευκώ» (1992) «Ο κήπος με τις αυταπάτες» (1995) -Μεταφράσεις «Δεύτερη γραφή» (1976) «Σαπφώ» (1984) «Η αποκάλυψη» (1985)

5. «Πίνοντας ήλιο Κορινθιακό» Το ποίημα προέρχεται απο την συλλογή του Οδυσσέα Ελύτη «Ήλιος ο πρώτος» (1943). Αναφέρεται στη στενή σχέση του ποιητή με τη ζωογόνο δύναμη του ήλιου όχι μόνο στο σώμα και στην ύλη, αλλά και στην ψυχή και γαλήνη του ανθρώπου.Οι ομορφιές της ελληνικής φύσης μπορούν να ολοκλη- ρώσουν την συνολική οντότητα του ανθρώπου (ύλη και πνεύμα) και να τον οδηγήσουν σε έναν πνευματικά ανώτερο μελλοντικό κόσμο.

6. Το ποίημα χωρίζεται σε δύο στροφικές ενότητες: -1η ενότητα: Στίχοι 1-8 Η ενότητα αυτή αποτελεί ένα ζωγραφικό κολάζ εικόνων απο την ελληνική φύση.Ο ποιητής απολαμβάνει το ηλιόλουστο ελληνικό τοπίο, διαβάζοντας τα μάρμαρα , δρασκελίζοντας αμπέλια και θάλασσες , ψαρεύοντας με το καμάκι του και χαζεύοντας την επιφάνεια των φύλλων πάνω στην οποία πέφτει ο ήλιος. -2η ενότητα: Στίχοι : 9-15 Στην ενότητα αυτή ο ποιητής μεταφέρεται στο παρόν και στο μέλλον. Πίνει νερό, κόβει καρπό, χώνει το χέρι στις φυλλωσιές, αισθάνεται την πνοή του ανέμου, μυρίζει το άρωμα των λεμονιών. Όλα αυτά τον ολοκληρώνουν και τον απογειώνουν (φέυγω...) σε ένα μελλοντικό κόσμο ξανάγεννημένο,όμορφο, αισιόδοξο με αναζωγονημένη την ψυχή και το πνεύμα του...

7. Ύφος του ποιήματος... Το περιεχόμενο του ποιήματος είναι φυσιολατρικό παραπέμποντας στο ιδιαίτερο προσωπικό ποιητικό ύφος του Οδυσσέα Ελύτη. Έντονος λυρισμός άρρηκτα συνδεδεμένος με τη λαϊκή παράδοση χαρακτηρίζουν το ποιήμα. Η «μεταφυσική δύναμη του φωτός του ήλιου» μεταμορφώνει τα πάντα , κάνοντας τα πιο όμορφα και ελκυστικά και οδηγεί τη γαληνεμένη ψυχή μέσα απο το παρόν σε έναν κόσμο μελλοντικό πιο αισιόδοξο. Ο υπερρεαλισμός του ποιητή διατρέχει όλο το ποίημα. Υπερρεαλιστικές εικόνες, λέξεις με δυνατή μεταφορική σημασία καθηλώνουν τον αναγνώστη και απογειώνουν την φαντασία Τονίζοντας για άλλη μια φορά τις ομορφιές του ελληνικού τοπίου.

8. Στιχουργικές παρατηρήσεις... Το ποίημα έχει ελεύθερη στιχουργία.Χωρίζεται σε δύο άνισες στροφικές ενότητες , χωρίς σταθερό μέτρο και αριθμό συλλαβών. Ανταποκρίνεται στο προσωπικό ποιητικό όραμα του ποιητή για μια ποίηση νεωτερική, ελεύθερη και λυρική

9. Ευχαριστώ... Μαθητής:Κυριάκου Κων/νος Τμήμα:Β1 Καθηγήτρια:Μαρία Τσουκανέλη