2. პრეზენტაციის მიზნები :
⦿ეპოქის მოკლე
მომოხილვა
⦿აბოს ღვაწლი
⦿აგიოგრაფის მისია
⦿აგიოგრაფის
ღვაწლის შეფასება
სქემით
⦿შეჯამება
⦿წყაროები
3. საქართველო მერვე საუკუნეში
⦿ VIII საუკუნის დასაწყისში
არაბთა გარნიზონები
იდგა თბილისსა და ციხე
გოჯში . მტერმა უმძიმეს
მდგომარეობაში ჩააყენა
ქართლი . საუკუნის მეორე
ნახევარში არაბების
წინააღმდეგ ბრძოლას
ერისმთავარი ნერსე II ჩაუდგა
სათავეში .
⦿ ქვეყანაში ვითარება კიდევ
უფრო დაიძაბა . შეშინებული,
რწმენაშერყეული ქართლის
მკვიდრნი უღირსად
იქცეოდნენ და მტერს
ემონებოდნენ .
⦿ ,,ესევითარსა ჟამსა “
გამოჩნდა აბო ქართლში ,
რომელიც ნერსე ერისტავს
ბაღდადიდან გამოჰყვა .
4. აბო -ახალი მოწამე
⦿ქართლში ჩამოსული არაბი აბო
,,ჭეშმარიტ რჯულს “ ეზიარა , ხოლო
უარყო ,,კაცთა ხელოვნებითა
შქმნილი რჯული “.
⦿იგი აწამეს სარკინოზებმა , თავი
მოჰკვეთეს , დაწვეს მისი გვამი ,
ფერფლი მტკვარში ჩაყარეს , რათა
შიშს დაესადგურებინა ირგვლივ .
მაგრამ ამაოდ ....
⦿აბოს ღვაწლის ავტორისეული
შეფასება ასეთია : ამის შემდეგ
,,სწავლულნი უფროის გულისხმიერ
ჰვენ , შერყეულნი განმტკიცდნენ ,
განმტკიცებულნი
განმხიარულდნენ ....“
5. დიდი მისია
⦿ რთული ვითარების გამო ქართლის მკვიდრნი
,,ირყეოდნენ , ვითარცა ლერწამნი , ქართაგან
ძლეულნი “-წერს აგიოგრაფი .
⦿ არაბები ქართველთა გადაბირებას ყველა
საშუალებით ცდილობდნენ : ძალადობით,
მზაკვრობით , მოტყუებით, მოქრთამვით ...
⦿ საჭირო იყო ერის გამოფხიზლება , შეძახება , სწორი
გზის ჩვენება , გამხნევება ...
⦿სწორედ ეს მისია იკისრა იოანე საბანისძემ .
⦿კათალიკოსის დავალებით დაწერილი
აგიოგრაფიული თხზულება ეროვნული
ცნობიერების გამოფხიზლების ,,მანიფესტად “ აქცია .
6. იოანე საბანისძის ღვაწლი სქემით
როგორც აგიოგრაფი როგორც მამულიშვილი
• კათალიკოსის დავალებით აღწერა
წმინდანის ღვაწლი.
• გამოიყენა აგიოგრაფიული
თხრობისთვის დამახასიათებელი
ჩარჩო.
• გამოიყენა საჭირო რელიგიური და
სახარებისეული სიმბოლოები და
მეტაფორები.
• ნათლად გვიჩენა მოღვაწის მიერ
განვლილი გზის იდენტურობა
ქრისტეს გზასთან.
• სასწაულების აღწერით წარმოაჩინა
და შეაფასა წმინდანის ღვაწლი
ჭეშმარიტი სარწმუნოების წინაშე.
• თხზულების I თავში, ქადაგებაში,
აღწერა ქვეყნის მძიმე ყოფა,
არაბთა ბატონობა, ქართველთა
გადაგვარება.
• გამოკვეთა ქართველთა თანასწორობა
სხვა ქრისტიანებთან (კერძოდ,
ბერძენებთან) ,,არა ხოლოთა
ბერძენთა არს...არამედ
ჩუენიცა,შორიელთა ამათ
მკვიდრთა...“
• გააღვივა მიძინებული ეროვნული
ცნობიერება, ;;ქართლი წოდებულ
არს დედად წმინდათა...“
• ,,ახალი მოწამის“ მეტაფორით
დაგავანახვა გამოღვიძებული,
სარწმუნოებაგანახლებული
ქართლის მომავალი.
7. დასკვნა
⦿,,გულისხმიერთა ,
განმტკიცებულთა ,
გამხიარულებულთა “
ქართლის მკვიდრთა კი
გაიხსენეს , რომ სარწმუნოება
და ქვეყნის ერთიანობა
არამხოლოდ დიდი
ქვეყნების ხვედრია , არამედ
ჩვენიც ,,შორიელთა ამათ
მკვიდრთა “.
⦿ქართველებმა არაბთა
ოთხასწლიანი უღელი
გადააგდეს .