2. 'Waar gaan we eigenlijk eten?' vroeg Britt terwijl ze in de auto stapte. 'Verassing.' zei Will terwijl hij raadselachtig naar haar glimlachte. 'Will, ik haat verassingen!' zei Britt terwijl ze naar de zoom van haar jurkje keek. 'En ik ga niet tegen je zeggen waar we naar toe gaan. En dan kun je op je kop gaan staan, al zou ik dat niet doen met dat jurkje van je, ik ga het je niet vertellen.' grinnikte Will.

3. Britt keek hem aan en liep zich in de stoel zakken. 'Weet je dat je er echt heel mooi uitziet.' zei Will terwijl hij de auto een klein paadje op draaide. Britt keek hem aan. 'Ik dacht dat we naar de stad gingen.' zei ze fronsend. 'Dat heb ik toch helemaal niet gezegd?' zei Will terwijl hij zich op de weg concentreerde en een nog smaller paadje opreed.

4. Britt keek om zich heen en zag hoe ze dieper het bos inreden, ze glimlachte en keek naar Will die de auto van het ene bospad het andere bospad opstuurde, het was stil in de auto maar de spanning die er tussen hen in hing was voelbaar. Britt beet op haar lip maar wist opeens weer dat ze tien minuten bezig was geweest met het aanbrengen van haar lippenstift.

5. 'Zijn we er bijna?' vroeg ze opeens. Will lachte en keek haar kant op met een opgetrokken wenkbrauw. 'Meende je dat nou? Vroeg je me nou net of we er bijna waren?' Britt lachte en knikte toen. 'Dat vroeg ik ja, en daar schaam ik me niet voor.' lachte Britt, het leek of de spanning opeens weg wat.

6. 'Maar om je vraag te beantwoorden, we zijn bijna.' zei hij lachend. 'Maar nog niet helemaal.' grinnikte Britt er vrolijk achteraan. 'Nog een paar meter.' lachte Will terwijl hij een parkeerplaats opreed en de auto neerzette. 'We zullen nog een stukje moeten lopen, ik hoop dat je dat niet erg vind?'

7. 'Nee hoor.' mompelde Britt toen ze de auto uitstapte. Ze glimlachte naar Will terwijl ze achter hem aanliep. 'Het is niet ver, hoop ik. Ik houd niet van het donker.' mompelde Britt terwijl ze op een takje ging staan dat vervaarlijk onder haar voet kraakte. 'Ben je bang in het donker?' vroeg Will terwijl hij naast haar kwam lopen en zijn arm om haar schouder legde.

8. Britt rilde onder zijn aanraking en moest de aandrang weerstaan om niet dichter tegen hem aan te kruipen. 'Heb je het koud?' vroeg Will terwijl hij haar zelf dichter tegen hem aandrukte. 'Nee hoor.' zei Britt terwijl ze het eigenlijk ijskoud had. 'We zijn er bijna. Nog een meter of vier.' grinnikte Will terwijl hij een paar takken aan de kant duwde.

9. Bijna meteen kwam de enorme witte villa in het zicht van Britt. 'Ze zag dat er licht brandde achter een paar ramen en liep langzaam naar het pand toe. 'Will, hoe?' mompelde ze. 'Ik heb iets geregeld met de makelaar, hij leek dolblij dat je het huis wilde kopen en ik heb verteld dat we het nog een keer wilde bezichtigen in de avond. Ik heb maar niet gezegd dat we hier naar toe gingen voor een etentje...' lachte hij.

10. Britt keek hem glunderend aan, en liep naar de voordeur. 'Ik neem aan dat die open is.' vroeg ze. Will knikte, en ze maakte de deur open. Meteen proefde ze de sfeer die ze ook had geproefd. toen ze het huis gisteren voor de eerste keer binnen was gelopen. In de enorme hal waren een paar kaarsen aangestoken maar het meeste licht kwam uit de eetkamer.

11. Op de tafel stonden een paar schalen eten. Een salade, kreeft, gebakken aardappelen, aardappelpuree, schalen met jus en sauzen, biefstukken en hamburgers. In een koeler vol met ijsblokjes stond een fles champagne en Britt ging zitten. 'Hoe heb je dit allemaal geregeld?' vroeg ze terwijl ze de heerlijke geuren opsnoof.

12. 'Een vriend van me is kok, en ik heb hem gevraagd of hij wat te eten wilde maken voor een zakendiner. En dit is het geworden. Het is een beetje veel voor twee maar ik had ook niet gezegd dat het alleen jij en ik zouden zijn.' zei hij terwijl hij ging zitten. 'Wil je een glas?' vroeg hij terwijl hij naar de champagne wees.

13. 'Graag.' lachte Britt. Ze pakte het glas aan en moest de aandrang weerstaan om de bruisende drank naar haar lippen te brengen. 'Op het succes van de B&B, op de B&B zelf en op jou!' zei Will terwijl hij zijn glas tegen het hare tikte. Britt giechelde en nam een slokje. Ze had geen idee hoe ze zich houding moest geven en nipte daarom maar aan haar glas.

14. 'Wat wil je eten?' vroeg Will terwijl hij haar een schaal met gebakken aardappelen voorhield. 'Doe mij maar kreeft. Het is eeuwen geleden dat ik dat gegeten heb.' zei Britt terwijl Will een stuk van de kreeft op haar bord legde en zelf ook opschepte. 'Zeg maar tegen die vriend van je dat deze kreeft heerlijk is.' mompelde Britt met volle mond toen ze een hap van haar kreeft had genomen.

15. 'Hij is inderdaad heel lekker, maar je hebt zijn biefstuk nog niet geproefd. De beste die ik ooit heb gegeten en dat zijn er nogal wat.' lachte Will. 'Ik geloof je.' zei Britt terwijl ze nog een stuk van haar kreeft afsneed. 'En wat vond Fleur er van dat je mijn zakenpartner bent geworden?' vroeg Britt.

16. 'Eerlijk gezegd was ze not amused. Of eerder behoorlijk kwaad, ze mag je niet zo, maar ik denk dat dat je wel was opgevallen, gisteravond. Je hebt haar plannen flink in de war getuurd of eigenlijk heb ik dat gedaan. Fleur wilde al een tijdje naar Frankrijk verhuizen, daar is ze opgegroeid en haar moeder is Française. We waren het er eindelijk over eens dat zij het hele jaar in Frankrijk ging wonen om daar bij de Franse uitgave van haar tijdschrift te gaan werken, en ik zou in de zomermaanden bij haar komen wonen.'

17. 'We zouden begin zomer naar Frankrijk gaan om ons huis daar helemaal goed in te richten. Maar toen kwam jij en ik wilde in de zomermaanden hier in Nederland blijven of in ieder geval de eerste twee jaar om jou te helpen met de B&B, een eigen zaak opstarten is moeilijk. Zeker als je totaal geen ervaring hebt. En hoewel Fleur het hier in Nederland helemaal niet erg vind en ze heeft het hier zeker naar haar zin ging ze totaal over de rode.'

18. 'En dat draaide erop uit, dat ik vannacht op de logeerkamer heb geslapen. Ze moest vandaag naar New York om een shoot te doen met een van haar favoriete modellen. Haar jongere zusje die ook in New York woont en daar blijft ze dus twee weken. Best goed getimed, nu kunnen we even allebei tot rust komen en dan na die twee weken weer met goede moed aan onze relatie beginnen.

19. Britt trok een moeilijk gezicht. 'Ik hoop niet dat ze erg boos op me is.' fluisterde ze. 'Ik denk van niet. Fleur is gewoon niet zo goed met nieuwe vrouwen om zich heen. Zeker niet als ze dicht bij mij in de buurt zijn. Ze is ook niet gecharmeerd van Isa, ze werkt nu al sinds september bij me in de zaak en Fleur komt alleen als zij er niet is. Maar ik weet zeker dat ze jou over een tijdje wel mag.'

20. Britt knikte hoewel ze daar totaal niet zeker van was. Ze had Fleur gisteren goed bestudeerd en ze was er zeker van dat Fleur compleet gehersenspoeld moest worden om haar te mogen. 'In ieder geval, genoeg over mijn vrouw. Ik wil dingen over jou horen. We trekken nu al twee dagen intensief met elkaar op en ik weet eigenlijk alleen nog maar hoe je heet.'

21. 'Er valt niks over mezelf te vertellen. Ik heb weinig tot geen interessante hobby's ik heb nog nooit iets wat echt belangrijk is meegemaakt. Ik zelfs de koningin nog nooit ontmoet!' lachte ze. 'Natuurlijk heb jij wel leuke en belangrijke dingen meegemaakt. Je bent opgegroeid met een rboer en een zusje en hebt een geweldige schoonzus. Natuurlijk heb jij wel dingen meegemaakt.'

22. 'Helemaal niet, mijn leven is best saai geweest tot ik afstudeerde nu zo'n drie weken geleden en drie dagen geleden bij Tom en Nina aanklopte.' lachte Britt terwijl ze wat aardappelen en sla op haar bord legde. 'Wat heb je in de weken gedaan dat je niet bij Tom en Nina was.' vroeg Will terwijl hij nog een glas champagne inschonk.

23. 'Niks, ik heb een tijdje bij een studiegenootje en haar vriendje ingewoond nadat het uit was gegaan met mijn ex. Daar ben ik nog twee weken gebleven terwijl hun op vakantie waren om te vieren dat ze waren afgestudeerd en daarna ben ik hiernaartoe gekomen. Volgens mij is jou leven tien keer interessanter dan dat van mij. Jij bent opgegroeid in Engeland, bent getrouwd en hebt een eigen bedrijf.'

24. 'Zo interessant is dat nou ook weer niet, mijn jeugd was eerder saai dan leuk te noemen. Ik ben in een klein dorpje in Wales opgegroeid en heb niks meegemaakt wat echt het vertellen waard is. En na mijn studie heb ik drie maanden in Parijs gewerkt, daar heb ik Fleur leren kennen die daar bij haar moeder woonde. Ze miste haar vader in Nederland en samen zijn we hier naar toe gekomen.'

25. 'We zijn getrouwd, in dit dorp komen wonen en ik heb mijn bedrijf opgericht. Dat is alles wat jij zo interessant vond aan mijn leven.' zei Will. Britt glimlachte. 'Jij bent tenminste in Frankrijk geweest, en ik gok wel op meer plaatsen in de wereld, waar ik nog nooit ben geweest... Mijn ouders hadden nooit veel geld om op vakantie te gaan met drie kinderen die vaak nog vrienden mee wilden nemen.'

26. 'Ik ben enig kind en heb dat probleem nooit gehad, mijn ouders waren hoe zal ik het zeggen, goed verdienend. Rijk waren we niet, of nou ja, mijn ouders zeiden tegen mij van niet om me zo normaal en nuchter mogelijk op te laten groeien. Ik heb ook altijd moeten werken voor mijn geld.' zei Will terwijl hij een biefstuk opschepte en begon te eten.

27. 'Mijn ouders waren nuchtere hardwerkende mensen, ik heb tot mijn achttiende in dit dorp gewoond en ben toen gaan studeren. Eerst een studie rechten maar daar vond ik geen ene bal aan. Daarna de hotelschool waar ik me echt op mijn plaats voelde. Toen ik nog thuis woonde heb ik vanaf mijn vijfde bij Jill op de kamer moet slapen. Maar dat heb ik nooit erg gevonden.'

28. 'Dat snap ik met een zus als Jill.' zei Will met een glimlach. 'Ik zit vol. Ik weet niet of jij nog wat wilt eten?' zei Britt terwijl ze met haar handen over haar buik wreef en iets beter in haar stoel ging zitten. 'Nee hoor, ik zit ook vol.' zei Will terwijl hij de restanten van het eten in een plastic zak deed en de borden opstapelde.

29. 'Ik moet ze morgen weer allemaal terugbrengen bij die vriend.' grinnikte Will. 'Wil je nog een rondje maken door het huis?' vroeg hij aan Britt. 'Natuurlijk we zijn gisteren niet op de zolder geweest. We hebben hem wel gezien op de plattegrond maar ik wil hem ook nog wel even zien. Ik ga er binnenkort toch slapen.' mompelde Britt terwijl ze ging staan.

30. Will knikte en keek op zijn horloge. 'Ik moet de sleutel voor vanavond elf uur bij de makelaar afleveren.' zei hij. 'En hoe laat is het nu?' vroeg Britt terwijl ze naar de trap liep. 'Half tien.' grinnikte hij. 'Genoeg tijd om de zolder te bekijken.' lachte Britt. 'Heb je al enig idee wat je met de kelder gaat doen.'

31. 'Nee, eigenlijk niet. Die ruimte heb ik ook nog niet gezien. Ik zat te denken om er een sauna of een garage te make waar de auto's van de gasten in kunnen.' mompelde Britt. 'Allebei kan ook, gezien de grootte, maar een garage is enorm veel werk. Makkelijker is een gewone parkeerplaats.' zei Will terwijl ze de trappen opliepen. 'Natuurlijk, we zien het allemaal wel. Ik wil eerst die zolder bekijken. Dat wordt later toch mijn eigen plekje.'

32. Britt liep glimlachend de laatste trappen op, ze voelde zich goed in het huis, ze voelde zich er echt thuis. Met een glimlach keek ze om zich heen op de zolder. De ruimte stond vol met spullen van de oude bewoners en een rilling trekt over haar rug. Een teddybeer met één oog kijkt haar glazig aan en weer voelt ze een vreemd briesje over haar nek kruipen.

33. Ze rilt weer en voelt een hand op haar schouder met een ruk draait ze zich om. 'Verdomme! Will zou je me nooit meer zo willen laten schrikken.' mompelde Britt terwijl ze zich op een tafeltje liet zakken om bij te komen van de schrik. 'Sorry. Ik dacht dat je me wel had gehoord.' mompelde Will terwijl hij naast haar kwam zitten.

34. 'Maakt niet uit, ik keek naar die griezelige teddybeer en toen voelde ik je hand.' mompelde Britt terwijl ze de hand van Will op en neer voelde gaan op haar rug, ze genoot van de aanraking en wilde het liefst dat het nooit zou stoppen. Ze legde haar hoofd op zijn schouder en toen hij niet ging verzitten, glimlachte ze.

35. 'Will, ik ga morgen naar de makelaar om een bod uit te brengen op het pand. En ik wil wel dat je meegaat. Jij kunt veel beter onderhandelen dan ik.' mompelde Britt terwijl ze ging staan. Will knikte en stond ook op, hij legde zijn handen rond haar middel en draaide haar voorzichtig in het rond. 'Gaan we nu dansen?' vroeg Britt lachend.

36. 'Zoiets, dansen zonder muziek is toch altijd een stuk saaier.' mompelde Will terwijl hij haar nog een keer rond liet draaien. 'Heb jij op dansles gezeten?' vroeg Britt terwijl Will haar keer op keer rond liet tollen. Will lachte. 'Natuurlijk niet, mijn moeder kon goed dansen en die heeft het me geleerd.'

37. 'Het lijkt een stuk minder interessant als je zo over je jeugd verteld.' lachte Britt terwijl ze Will een keer rond liet draaien in plaats van andersom. 'Ik zei toch dat mijn jeugd oninteressant was.' lachte Britt terwijl ze de hand van Will losliet en ging staan, weer streek de vreemde bries langs haar nek. 'Voelde jij dat ook?' vroeg ze aan Will.

38. 'Wat?' vroeg hij zacht. 'Die Bries, er ging een briesje langs mijn nek en ik heb geen idee wat het was.' mompelde Britt terwijl ze hem aankeek. 'Ik weet het ook niet.' mompelde Britt terwijl ze naar het gezicht van Will keek. 'Nee, ik weet niet eens waar je hebt over hebt.' zei Will terwijl hij naar de trap liep.

39. 'Zullen we maar eens gaan. Ik moet nog naar de makelaar en voor we weer bij de auto zijn.' mompelde Will. Britt knikte en liep zwijgend achter hem aan. Het leek net of de stemming door haar vraag was omgeslagen. Ze beet op haar lip en keek naar de ruimtes om haar heen. Deze plek zou binnenkort haar thuis worden.

40. Het was moeilijk te geloven, maar ze had er enorm veel zin in. Ze keek zelfs uit naar de verbouwing, samen met Will zou ze een geschikt ontwerp voor de B&B maken en dan zou ze er een geweldig bedrijf van maken. Ze had al aan Tom gevraagd of hij de website wilde ontwerpen voor de B&B en ze wist dat hij daar nu mee bezig was. Hij was niet voor niets webdesigner.

41. Op de benedenverdieping was Will druk bezig met opruimen, hij stopte alle rommel die hij in het huis had neergezet in plastic zakken en blies alle kaarsen uit. Hij zag er gehaast uit. 'Will? Wat is er opeens?' vroeg Britt terwijl ze op de trap ging zitten. 'Niks, Britt geloof me, er is echt niks aan de hand.'

42. Britt keek hem aan, terwijl hij naar de trap liep en naast haar kwam zitten. 'Waarom geloof ik dat dan niet?' zuchtte Britt. 'Ik weet het niet, maar er is echt niks aan de hand. Ik keek net alleen op de klok en zag dat het al tien uur was. Ik moet voor elf uur die sleutel terugbrengen.' mompelde hij. 'Het is al goed.' grinnikte Britt.

43. Will knikte en sloeg zijn arm om Britt heen, ze giechelde en legde haar hoofd weer op zijn schouder. 'Ik wil hier nog helemaal niet weg. Het is hier zo vredig.' mompelde Britt. 'Ik weet het, maar jij koopt dit huis en dan hoef je hier nooit meer weg. Ik wilde dat ik die zekerheid had. Maar met Fleur die een keer in de zoveel tijd wil verhuizen...'

44. Britt grinnikte en maakte zich los uit de omhelzing. 'Zullen we maar eens verder gaan met opruimen.' zei ze terwijl ze een paar kaarsen uitblies en in een zak stopte. Will knikte en kwam haar achterna. Een klein kwartiertje later zag de villa er precies zo uit als hoe ze hem gistermiddag hadden achtergelaten en liepen Will en Britt naar buiten.

45. 'Hoe moeten we lopen, ik heb geen idee van de weg...' zei Britt lachend terwijl ze keek hoe Will de deur op slot deed. 'Kom, je hoeft alleen de heuvel af te lopen. De auto staat ergens halverwege, ik heb een omweg gereden om geen argwaan te wekken.' grinnikt Will terwijl ze samen de berg afwandelen.

46. Op een kleine helling in het gras stond de mini van Will. Britt glimlacht en gaat in de auto zitten. 'Ik vond het echt enorm gezellig vanavond.' zei Britt terwijl ze ging zitten. 'Ik ook, ik heb echt genoten.' zei Will terwijl hij de sleutel in het contact stak en de auto startte. 'Will, ga je eerst langs de makelaar? Anders kom je misschien te laat.'

47. 'Is goed, dan breng ik je daarna naar huis. Tenzij je nog naar een club wilt om te dansen of wat drinken in een café of bij mij thuis.' zei Will terwijl hij zijn auto naar het dorp reed en voor het kantoor van de makelaar stopte. Iedereen wist dat Wim van Lanen boven zijn kantoor woonde en Will drukte op de bel.

48. Britt zat in de auto en keek hoe Will de sleutel gaf en waarschijnlijk een afspraak maakte voor morgen. Ze glimlachte toen hij terugliep naar de auto en weer kwam zitten. 'En heb je nog nagedacht, wil je naar een club. Een café of mijn huis. Naar je eigen huis kan natuurlijk ook nog.' grinnikte hij.

49. 'Ik wil jou huis wel eens een keer zien.' zei Britt terwijl Will de auto startte. 'Komt voor de bakker.' mompelde Will terwijl hij een zijstraat indraaide en verder naar zijn huis reed. Een paar minuten later stonden ze voor een enorme villa. Britt keek haar ogen uit en liep achter Will aan naar de deur. 'Het is prachtig.' mompelde ze.

50. 'Dat zeggen wel meer mensen.' zei Will terwijl hij de deur openmaakte. In de woonkamer brandde geen licht maar terwijl Will het licht aanmaakte kwam er een enorme woonkamer met prachtige meubels tevoorschijn. Britt keek haar ogen uit en liep naar een van de banken. Ze liet zich erin zakken en keek naar Will die de open haard aanmaakte. 'Wil je iets drinken?' vroeg hij.

51. 'Ja lekker.' zei Britt terwijl ze haar ogen door de kamer liet glijden, er stonden twee grote witte banken en een stoel om een open haard. De kamer was gezellig aangekleed en Britt had het idee dat er echt geleefd werd. 'Je huis is mooi ingericht!' lachte Britt toen Will terugkwam met een dienblad, twee glazen en een fles wijn.

52. Britt glimlachte. Ze hadden in het huis al twee flessen champagne leeggedronken samen en thuis haar eerste glas. Ze wist dat ze morgen een enorme kater zou hebben, maar daar trok ze zich niks van aan. Will maakte de fles open en schonk de wijn in de glazen. 'Dankje.' mompelde Britt terwijl ze een paar slokken nam.

53. 'Je gaat in de loop van de avond meer drinken. Of niet?' vroeg Will terwijl hij zijn glas aan zijn lippen zette en een paar slokken nam. 'Wie heeft jullie huis ingericht?' vroeg Britt terwijl ze haar ogen nog een keer door de kamer liet glijden. 'Fleur. Ik ontwerp de huizen. Fleur richt ze in.' lachte Will terwijl hij zijn glas nog een keer vol schonk.

54. 'Zeg maar dat als ze tijd en zin heeft ze de B&B ook wel mag inrichten.' grinnikte Britt, terwijl ze nog een glas wijn inschonk. 'Waarom komt het onderwerp toch steeds op Fleur laten we het over onszelf hebben.' mompelde Will terwijl hij haar aankeek. Britt keek hem in zijn ogen en zuchtte, zijn pupillen waren groot. Het teken dat hij aangeschoten was.

55. 'Will, weet je zeker dat je me zo naar huis wilt brengen. Ik kan ook lopen.' mompelde Britt terwijl ze naar zijn pupillen keek. 'Natuurlijk breng ik je naar huis, ik laat je niet vanuit hier naar jou huis lopen.' zei Will. 'Nog wat drinken?' ging hij verder. 'Is goed.' zei Britt terwijl Will haar glas nog een keer vol schonk.

56. Britt dronk in een keer haar glas leeg en met dat laatste glas voelde ze het allemaal is glaziger worden in haar hoofd. Haar hoeveelste glas was dat die avond? In haar gedachten telde ze ze even. Haar achtste als ze het goed had. Ze lachte en schonk haar glas nog een keer vol. 'Will, ik denk dat ik zo maar eens moet gaan.' mompelde ze.

57. 'Ik denk het ook.' zei Will, terwijl hij zijn arm om haar heen sloeg en haar naar zich toe trok. Britt genoot weer van zijn aanraking, ze vlijde haar hoofd tegen zijn borst en voelde hoe die rustig op en neer ging op het tempo van zijn ademhaling. Hij leek het niet erg te vinden en streelde zacht haar gezicht.

58. Ze rilde toen zijn vinger over de contouren van haar lippen streelde en trok voorzichtig haar hoofd terug. Hoe graag ze ook wilde dat hij verder zou gaan, ze moest eraan blijven denken dat Will getrouwd was, en ze wilde Fleur niks aandoen. 'Will, zou je me naar huis willen brengen?' vroeg Britt.

59. 'Natuurlijk.' zei Will terwijl hij opstond en het dienblad met de fles en de twee glazen naar de keuken bracht. 'Kom.' zei hij terwijl hij haar voor ging naar de Mini. Voor het huis draaide Britt zich om en sloeg haar armen om haar heen. 'Ik heb genoten vanavond. Van alles, van het eten, de locaties, je huis, het drinken, de gezelligheid en van jou.' mompelde ze.

60. 'Ik ook.' mompelde Will terwijl hij haar omhelzing beantwoordde. Opeens kon Britt haar gevoelens niet meer onderdrukken en pakte ze met haar handen het hoofd van Will vast. Voorzichtig bracht ze haar lippen naar de zijne en klauwde haar handen in zijn haar. Hij sloeg zijn armen om haar heen en beantwoordde haar kus vurig.

61. Britt opende haar mond en voelde hij zijn lippen bezit van de hare namen. Ze sloeg haar ene been om hem heen en voelde hoe zijn handen door haar haar gleden. Even snel als de kus begonnen was, stopte Will hem. Hijgend zette ze een stapje naar achter en keek hem glazig aan.

62. 'Britt... Ik.... Jij... Wij...' stamelde hij zoekend naar woorden. Britt beet op haar lip en keek hem aan, deze keer onderzoekend, ze voelde hoe haar lippen gezwollen waren en beet er voorzichtig op. 'Britt, ik ben getrouwd, ik, dit is verkeerd.' mompelde hij. 'Fuck je huwelijk! Je bent helemaal niet gelukkig! Ik zie jou en Fleur toch samen!' riep Britt in een opwelling.

63. 'Britt, al vanaf het eerste moment dat ik je zag wist ik dat je verkeerd voor me was. Je bent prachtig, mooi en aardig. Mijn huwelijk met Fleur loopt inderdaad niet zo goed en net toen ik het weer helemaal op de rails wilde zetten kom jij. Blond, bruine ogen en beeldschoon. De eerste keer dat ik je zag was je als een drug voor me, ik had een shot van je nodig. En Fleur ziet dat!'

64. 'Ze is jaloers en bang dat ik haar in de steek laat voor jou! En nu begrijp ik dat ze gelijk heeft! Britt je bent zo verkeerd voor me, maar in die twee dagen dat ik je ken kan ik al niet meer zonder je.' hij hijgde na zijn tirade en liep langzaam op haar af. Voorzichtig streelde hij haar wang. 'Will het spijt me zo. Ik had je niet moeten zoenen. Het is allemaal mijn schuld.'

65. 'Nee, dat is het niet. Het is mijn schuld, van alle personen die zich hier zouden moeten verontschuldigen ben ik de enige.' zei hij. Britt zuchtte en beet nog een keer op haar lip, ze wist even niet wat ze moest doen. Ze had geprobeerd haar gevoelens voor Will binnen te houden, ze was erop voorbereid dat ze niet wederzijds waren maar nu ze dat wel waren moest ze moeite doen om niet te gillen van blijdschap.

66. 'Will, ik denk dat het beter is als je me niet naar huis brengt. Ik loop zelf wel.' mompelt Britt terwijl ze al naar de straat loopt. 'Ik laat jou zo niet naar huis gaan.' mompelde Will terwijl hij naar haar toekwam en haar optilde. Britt giechelde, Will bracht haar naar binnen en zwijgend liep hij met haar de trap op.

67. 'Will? Ik weet niet of dit zo'n goed idee is.' mompelde Britt toen hij de deur van de slaapkamer openmaakte en haar op de grond neerzette. 'So what! Zoals jij al zei: “fuck mijn huwelijk” Fleur kan de pot op! Jij bent het enige wat ik wil!' zei hij terwijl hij zijn overhemd open begon te knopen. Britt glimlachte en liep naar hem toe. 'Hier gaan we geen spijt van krijgen.' mompelde ze.