ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΕΝΟΡΙΤΗΣ ΤΕΥΧΟΣ 9ο ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

1. Νέα –Ανακοινώσεις της Ενορίας μας
Ιερά Αγρυπνία: Η Ιερά Αγρυπνία για το μήνα Ιούνιο θα
πραγματοποιηθεί την Κυριακή 23 προς Δευτέρα 24/6/2019, στο
Γενέσιον ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ . Ώρα
ενάρξεως 9.30 μ.μ. και θα περατωθεί γύρω στις 12.30 π.μ.
Εορτή Γιορτής του Παιδιού και Στίβος της Μητροπόλεως για
τα παιδιά των Κατηχητικών Συνάξεων : Σας προσκαλούμε στην
« ΙΣΤ΄ Εορτή του Παιδιού της Ιεράς Μητροπόλεως την Κυριακή 9
Ιουνίου και ώρα 6-10 μ.μ. στη Πλατεία Σμύρνης Ελληνικού (οδός
Πρώτης, ανάμεσα στα Κέντρα Φαντασία και Ποσειδόνιο από
πίσω) και έχει θέση Γενικής λήξης της Κατηχητικής Περιόδου των
Κατηχητοπαίδων όλων των Ενορίων της Μητροπόλεως. Επίσης
το Ψυχοσάββατο το απόγευμα και ώρες 7:00 μ.μ.-9:30 μ.μ. θα
γίνει το 15ο
Πρωτάθλημα Στίβου. Σας περιμένουμε γονείς και
παιδιά με αγάπη!
Προετοιμασία για την φετινή Ιερά Πανήγυρη του Ιερού Ναού
μας : Ο Μήνας Ιούνιος συμπίπτει με την τελική μας
προετοιμασία για την Ιερά Πανήγυρη του Ιερού Ναού μας.
Πρέπει οποσδήποτε να γίνουν κάποιες εργασίες βαψίματος του
Ιερού Βήματος και του κυρίως Ναού. Φυσικά όλα αυτά απαιτούν
χρήματα. Ζητάμε έμπρακτα την οικονομική σας βοήθεια. Όποιος
θέλει να προσφέρει, ας έρθει σε επαφή με τον Προϊστάμενο του
Ιερού Ναού.
* Σ Υ Ν Ε Ι Δ Η Τ Ο ΣΣ Υ Ν Ε Ι Δ Η Τ Ο Σ *
EE NN Ο Ρ Ι Τ Η ΣΟ Ρ Ι Τ Η Σ
Μηνιαία έκδοση Ιερού Ναού ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΟΡΜΠΙ Βάρης
Έτος 1Έτος 1ο νο ν
* Ι ο ύ ν ι ο ς 2019 * Αριθ. 9* Ι ο ύ ν ι ο ς 2019 * Αριθ. 9
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 9ου
ΤΕΥΧΟΥΣ
Αδελφοί –Αναγνώστες ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Συνεχίζουμε στη Περίοδο του
Πεντηκοσταρίου, προσεγγίζοντας σιγά σιγά τις 40 ημέρες της Αποδόσεως της
Εορτής του Πάσχα, την Εορτή της Αναλήψεως και την προσμονή της καθόδου του
Αγίου Πνεύματος με την Πεντηκοστή, μέχρι και την ολοκλήρωση της Περιόδου με
την Εορτή των Αγίων Πάντων! Εορτές πολύ σημαντικές στην Εορτή της Εκκλησίας
μας, με πολύ θεολογικό βάθος και αντίστοιχη ψηλή πνευματική προοπτική, στην
ζωή των Ορθοδόξων Χριστιανών! Οι Εορτές αυτές, είναι ευκαιρίες νοηματοδότησης
της όλης ύπαρξής μας και άντληση χάρις και Αγιασμού. Ευχόμαστε Καλή ανάγνωση
και σ’ αυτό το τεύχος του Σ. Ε. Αμήν!
ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΒΟΥΜΕ ΚΕΡΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
Το κερί συμβολίζει το Φως του Χριστού, τη φλόγα της πίστεως. Ο Συμεών
Θεσσαλονίκης μας λέγει ότι το κερί που ανάβουμε έχει έξι συμβολισμούς:
1.Συμβολίζει την καθαρότητα της ψυχής μας, γιατί είναι κατασκευασμένο
από καθαρό κερί μέλισσας.2.Επίσης την πλαστικότητα της ψυχής μας, μια
και εύκολα πάνω του μπορούμε να χαράξουμε ο,τιδήποτε. 3. Ακόμη την
Θεία Χάρη, επειδή το κερί προέρχεται από τα άνθη που ευωδιάζουν. 4.
Επιπλέον συμβολίζει την θέωση, στην οποία πρέπει να φθάσουμε, επειδή το
κερί ανακατεύεται με τη φωτιά και της δίνει τροφή. 5. Και το φώς του
Χριστού επίσης δείχνει, καθώς καίει και φωτίζει στο σκοτάδι. 6. Και τέλος
συμβολίζει την αγάπη και την ειρήνη που πρέπει να χαρακτηρίζουν κάθε
χριστιανό, επειδή το κερί καίγεται όταν φωτίζει, αλλά και παρηγορεί τον
άνθρωπο με το φώς του μέσα στο σκοτάδι. Ανάβοντας κερί πρέπει να
θυμόμαστε ότι πρέπει να ζούμε μέσα στο φώς που πήραμε με την βάπτισή
μας. Τα κ ε ρ ι ά όπως και το λ ά δ ι είναι μία προσφορά προς τον Θεό από
αυτά τα υλικά αγαθά που ο ίδιος μάς δίνει (τα Σά εκ των Σών) και
συμβολίζουν το εύπλαστο και μαλακό της ψυχής αλλά και την ενωτική
δύναμη του αγίου Πνεύματος. Το κερί, καθώς καίγεται, φωτίζει το
περιβάλλον του. Έτσι και ο Χριστιανός, όταν θυσιάζεται για την αγάπη του
Θεού, φωτίζει τους συνανθρώπους του και τους δείχνει τον δρόμο της
σωτηρίας.
Θερινές Ομιλίες στην Αγία Ξενία : Από Πέμπτη 14 Ιουνίου και
κάθε Πέμπτη στις 6:30 μ.μ. θα τελείται ο Εσπερινός και η
Παράκληση στο Ιερό Παρεκκλήσιο της Αγίας Ξενίας. Στη
συνέχεια στις 7.30 μ.μ. θα ακολουθήσουν σειρά ομιλιών,
αναλύσεως του Συμβόλου της Πίστεως από τον π. Αντώνιο.
Παρακαλούμε για την στήριξη και συμμετοχή στη νέα
προσπάθειά μας αυτή.
----------- --- - -- -- ---- ------ -- -- -- --- --- -- -- -- - - -- --- --- ------- --
* ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΕΝΟΡΙΤΗΣ ** ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΕΝΟΡΙΤΗΣ *Μηνιαία κδοσηἔ εροἹ ῦ Ναοῦ Προφήτου Ήλιο "ῦ
Κόρμπι ,Προφήτου λία 10 *Ἠ Τηλ: 210-9655370 , fax: 210-9655371, email: p-elia-v@otenet.gr
διοκτήτηςἸ : Ὁ Ἱ. Ναός. πεύθυνοςὙ : Πρωτοπρεσβύτερος π. ντώνιοςἈ Χρήστου

2. Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ μερος αλλά περιορίσθηκε. Η εορτή των Αγίων Αποστόλων, όπως
προελέχθη, δεν υπήρχε αρχικώς στην Ανατολή. Όταν όμως εισήχθη, η
νηστεία εκείνη εξελήφθη ως προπαρασκευαστική τής εορτή των. Γι’
αυτό και από τότε διαρκεί τόσες ημέρες όσες μεσολαβούν μεταξύ της
εορτής των Αγίων Πάντων και της εορτής των Αγίων Αποστόλων, των
οποίων ημερών ο αριθμός, ως γνωστόν κατ’ έτος είναι διαφορετικός,
ανάλογα με την ημερομηνία, κατά την οποία θα εορτασθεί το Πάσχα,
δεν υπερβαίνει όμως τις 30 ημέρες (σύμφωνα με το νέο ημερολόγιο). Η
τροποποίηση αυτή έγινε μεταξύ 7ου και 9ου αι. και κατ’ αρχάς
πιθανώς στην Κωνσταντινούπολη, η οποία τον 5ο αι. πρώτη δέχθηκε
από τη Ρώμη την εορτή των Αγίων Αποστόλων τής 29ης Ιουνίου και
της οποίας Εκκλησίας η σημασία ενισχύθηκε μετά την κατάκτηση των
άλλων πατριαρχείων από τους Άραβες, ώστε το παράδειγμά της
επέδρασε σε όλη την Ορθόδοξη Ανατολή. Ο Όσ.Θεόδωρος ο Στουδίτης
αναφέρει ότι όπως κατά τη νηστεία τού Πάσχα έτσι και κατά την
νηστεία των Χριστουγέννων, έτρωγαν μία φορά την ημέρα, την ενάτη
ώρα (3μ.μ.) «διά την σμικρότητα των ημερών», ενώ κατά την νηστεία
των Αποστόλων και τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου, έτρωγαν δύο φορές,
την ενάτη και νωρίς το βράδυ. Επιτρέπονταν περίπου οι τροφές, οι
οποίες και σήμερα επιτρέπονται. Αν κατά την νηστεία των Αποστόλων
και των Χριστουγέννων συνέπιπτε εορτή, κατά την οποία δεν
αναγινώσκονταν οι Ώρες, επιτρεπόταν να φάγουν ψάρι, τυρί και
αυγά. Κατ’ αυτές τις εορτάσιμες ημέρες το μεσημεριανό γεύμα
λαμβανόταν περί την έκτη ώρα (12μ.), το δε βραδινό κατά την ίδια με
τις υπόλοιπες περιόδους ώρα. Προϊόντος του χρόνου όμως οι νηστείες
αυτές (Χριστουγέννων και Αγ.Αποστόλων) επιβλήθηκαν σε τέτοια
έκταση και ένταση, ώστε ίσχυσαν όχι μόνον για τους μοναχούς αλλά
και για τους κληρικούς και λαϊκούς. Όμως αυτό έγινε μετά το τέλος τού
12ου αι. και τούτο εξαιτίας των μοναστηριακών κτητορικών τυπικών.
Υπήρχαν δηλαδή Τυπικά διαφόρων Μοναστηριών, τα οποία είχαν
συνταχθεί από τους ιδρυτές τους και εκεί αυτοί όριζαν την έκταση
αλλά και την ποιότητα των δύο αυτών νηστειών και τις οποίες όφειλαν
να τηρούν οι μοναχοί τους. Από εκεί άρχισαν να εισέρχονται, κυρίως
λόγω ευσεβείας, και ανάμεσα στις τάξεις των κληρικών και λαϊκών.
Βαθμηδόν επικράτησαν για όλους και έκτοτε τηρούνται από τους
χριστιανούς μας.
του π. Φιλόθεου Νικολάκη
Από την Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων αρχίζει η
νηστεία των Αγίων Αποστόλων, η νηστεία δηλαδή που είναι
αφιερωμένη στους Αγίους Αποστόλους και η διάρκειά της ποικίλει
αναλόγως με την ημερομηνία τελέσεως της εορτής τού Πάσχα από την
οποία εξαρτάται η έναρξή της, δηλαδή η Κυριακή των Αγίων Πάντων.
Η νηστεία αυτή είναι αρχαιοπαράδοτος στην Εκκλησία μας. Πρώτος ο
Μέγας Αθανάσιος αναφέρει νηστεία μιάς εβδομάδος μετά την
Πεντηκοστή. «Τη γαρ εβδομάδι μετά την αγίαν πεντηκοστήν ο λαός νηστεύσας
εξήλθε περί το κοιμητήριον εύξασθαι» (εγγράφη περί το 357). Αυτός μεν
αναφέρει την νηστεία αυτή αμέσως μετά την Πεντηκοστή, αλλά το
βιβλίο των Αποστολικών Διαταγών, το οποίο έχει γραφεί πενήντα
περίπου έτη αργότερα και απηχεί αποστολοπαράδοτες εντολές και
συνήθειες, την αναφέρουν μία εβδομάδα μετά την Πεντηκοστή, δηλαδή
μετά την εορτή των Αγίων Πάντων. «Μετά ουν το εορτάσαι υμάς την
πεντηκοστήν εορτάσατε μίαν εβδομάδα και μετ’ εκείνην νηστεύσατε μίαν,
δίκαιον γαρ και ευφρανθήναι επί τη εκ Θεού δωρεά και νηστεύσαι μετά την
άνεσιν». Όπως φαίνεται από το χωρίο των Αποστολικών Διαταγών, η
περί ης ο λόγος νηστεία σχετιζόταν με την χαρμόσυνη περίοδο από το
Πάσχα μέχρι την Πεντηκοστή, μετά την οποία έπρεπε να επέλθει
κάποιας μορφής αντίδραση, ώστε να μετριασθεί η χαρμόσυνη διάθεση.
Επειδή οι απόστολοι είχαν αρχίσει το κήρυγμα μετά την Πεντηκοστή,
οι μετ’ αυτήν ημέρες ήσαν αφιερωμένες σ’ αυτούς. Γι’ αυτό και στις
συριακές πηγές η νηστεία αυτή ονομαζόταν των Αγίων Αποστόλων αν
και δεν είχε ακόμη εισαχθεί από τη Δύση στην Ανατολή η εορτή των
Αγίων Αποστόλων τής 29ης Ιουνίου. Κατ’ αυτήν περίπου την περίοδο
εισάγεται και η αρχικώς ολιγοήμερη νηστεία των Χριστουγέννων. Και
οι δύο, κατ’ αφομοίωση τής νηστείας τής Μεγάλης Τεσσαρακοστής,
γίνονται τεσσαρακονθήμερες αργότερα περίπου τον 6ο αι. από τους
μοναχούς τής Συρίας και της Παλαιστίνης. Πρώτη γραπτή αναφορά γι’
αυτές τις δύο νέες τεσσαρακοστές κάνει λόγο ο Άγ.Αναστάσιος ο
Σιναϊτης, ηγούμενος τής Μονής τού Σινά κατά τον 7ο αι., έπειτα ο
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νικηφόρος καθώς και ο
Όσ.Θεόδωρος ο Στουδίτης (αμφότεροι αρχές 9ου αι.). Η νηστεία όμως
των Αγ. Αποστόλων δεν διατηρήθηκε ως Τεσσαρακονθή-