2. Comezaremos falando da perda de dereitos que sufriron. En primeiro lugar
de suprimíronse todos os avances xurídicos, administrativos e a presencia
social e pública das mulleres, como a supresión do dereito a voto. Ademais,
prodúcense cambios xurídicos que reducen os dereitos da muller, como a
supresión do recoñecemento da igualdade entre os fillos naturales e
lexítimos. Elimínase tamén o recoñecemento da muller como unha persoa
adulta, que non require os permisos do marido e que si son necesarios na
posguerra. A muller sufría tamén os castigos dos delictos que cometían os
homes, só por ser fillas de ou mulleres de. Na época da posguerra española
para que unha muller se poidese casar era necesario que o fixese pola
igrexa. Esta controlaba gran parte da sociedade e estaba presente no día a
día. O divorcio tamén estaba totalmente prohibido. Cando unha muller se
casaba con un home esta debía permanecer con el toda a sua vida. Se unha
muller escapa do seu fogar e abandonaba ó seu marido quedaba para sempre
fóra da sociedade e era perseguida polas autoridades. As rapazas tiñan que
traballar como ‘’escravas’’ para poder saír da casa coas súas amigas. Para
saír da casa as rapazas tiñan que ir cun irmán ou cun familiar masculino.
Dito esto, debemos falar da chamada sección femenina. A sección femenina
é a institución creada en España en 1934, que constituía a falanxe femenina,
e que foi dirixida dende o principio desta por Pilar Primo de Rivera. Esta
convertiu a Isabel católica e a Teresa de Xesús nos símbolos da sección
femenina. Adicábase a prestar apoio á militancia falanxista e asistencia ós
presos do Partido ou ás familias dos caídos na loita. Rematada a guerra o
seu labor centrouse en instruír ás rapazas novas sobre como ser boas
patriotas, boas cristiás e boas esposas, relegando o seu papel como mulleres
independentes a unha subordinación total ó home.
Fixéronse tamén películas protagonizadas por mulleres, estes son algúns
exemplos:
-A tía Tula > Película española de Manuel Picazo.
A tía Tula é o retrato psicolóxico e social da sociedade española de
provincias, con persoas como a tía Tula, un cúmulo de contradiciones
poderosas e infranqueables: por un lado, unha rixideza e rectitude
espartana, e por outro, un volcán en plena ebulición, zarandeado polo desexo
e a trasgresión a poder derribar toda a monotonía que a envolve. Aurora
Bautista fai un traballo memorable da personaxe, desa muller/nai educadora
e de poderosa personalidade, pero sumida na mediocridade vital máis
absoluta.
3. A muller que loita por un ideal político > Película española de
Vicente aranda
Narra a Guerra Civil Española vista dende o punto de vista dunhas
mulleres milicianas anarquistas que loitaron na fronte de Aragón. O dezaoito
de xullo de 1936, o exército español sublévase contra o Goberno da
República. Un grupo de mulleres reclama ás tropas milicianas o seu posto na
fronte. No nome da liberdade, as mulleres libran a súa propia batalla para
igualarse ós dereitos dos homes na loita armada.
Ademáis de películas, tamén se fixeron carteis propagandísticos para
defender a causa, estes son dous exemplos:
De entre as mulleres que defenderon os dereitos destas, é destacable Clara
Campoamor, que loitou ata conseguir o sufraxio feminino. Debémoslle a ela a
que hoxe é a nosa democracia, sendo ademais unha das primeiras deputadas
das pimeiras Cortes da II República.
