Marcelo Hilario del Pilar y Gatmaitán was born on August 30, 1850 in Cupang (now Barangay San Nicolás), Bulacán, Bulacan.He was baptized "Marcelo Hilario" on September 4, 1850.

1. Marcelo Hilario del Pilar
y Gatmaitan
Pen Name: Plaridel, Pudpoh,
Piping Dilat, Siling Labuyo,
Kupang, Maitalaga and Dolores
Born: August 30, 1850, Bulacan
Occupation: Writer, Lawyer,
Journalist
Spouse: Marciana H. del Pilar
Father: Julian H. del Pilar
Mother: Biasa Gatmaitan

2. Educational Background
1.Hermenigildo Flores
2.Colegio de San Jose in Manila
3.Universidad de Santo Tomas

3. On August 1, 1882, he co - founded the
“Diaryong Tagalog.” The first Philippine
bilingual newspaper (Tagalog and
Spanish) existed only from three to five
months.

5. La Solidaridad (The Solidarity)
was an organization created in Spain
on December 13, 1888. Composed of
Filipino liberals exiled in 1872 and
students attending Europe's
universities, the organization aimed to
increase Spanish awareness of the
needs of its colony, the Philippines, and
to propagate a closer relationship
between the colony and Spain.

6.  Dr. José Rizal (Laong Laan at
Dimasalang)
 Marcelo H. del Pilar (Plaridel)
 Graciano Lopez Jaena (Diego
Laura)
 Antonio Luna (Taga-Ilog)
 Mariano Ponce
(Tikbalang,Kalipulako)
Authors and Members of La
Solidaridad

7. Other Members
 Pedro Paterno
 Antonio Maria Regidor
 Isabelo de los Reyes
 Eduardo de Lete
 José Alejandrino
 Jose Luis Guerra
 Robert Lacamra
 Andres Bonifacio

8. Professor Ferdinand Blumentritt
(Austrian ethnologist)
Dr. Miguel Morayta Sagrario
(Spanish historian, university
professor and statesman)
International
Members

9. I ceased publication on November 15,
1895 with 7 volumes and 160 issues. In
del Pilar’s farewell editorial, he said:
“we are persuaded that no
sacrifices are too little to win the
rights and the liberty of a nation
that is oppressed by slavery”

10. "Viva España! Viva el Rey! Viva
el Ejército! Fuera los Frailes!"
(Long live Spain! Long live the
King! Long live the Army! Throw
the friars out!)
was written by del Pilar to
the queen of Spain

11. Literary Works Of del
PilarAng Pagibig sa Tinubúang Lupà
(Love of country) 1898
-This poem which was first published in the
Diariong Tagalog on August 20, 1882,
subsequently in Heraldo de la Revolución,
December 20, 1898, and again, in the
supplement of that paper, resembles the
theme of José Rizal's Amor Patria. As the title
indicates, the theme is directed to the
Filipinos in order to arouse their spirit of
nationalism and self-dependence.

12. PAG-IBIG SA TINUBUANG LUPA
Jose Rizal
Narito ang isang magandang paksa; at dahil din sa kanyang kagandahan ay
napakadalas nang talakayin. Ang pantas, makata, makasining, manggagawa,
mangangalakal, o mandirigma, matanda o bata, hari o alipin -- ang lahat ay
nakapag-isip na tungkol sa kanya, at nakapaghandog ng pinakamahalagang
bunga ng kanilang isip o ng kanilang puso. Buhat sa taga Europang mulat,
malaya't mapagmalaki sa kanyang maluwalhating kasaysayan, hanggang sa
negro sa Aprika, na hinango sa kanyang mga kagubatan at ipinagbili sa hamak
na halaga; buhat sa matatandang bayang ang mga anino'y aali-aligid pa sa
kanilang mga mapapanglaw ng guho, libingan ng kanilang mga kaluwalhatia't
pagdurusa, hanggang sa mga bansang makabago't lagi ng kumikilos at puno, ng
buhay, ay nagkaroon ay mayroong isang pinakamamahal na dilag, maningning,
dakila, nguni't walang habag at malupit, na tinatawag na Inang-Bayan. Libu-
libong dila ang sa kanya'y umawit, libu-libong kudyapi ang naghandog sa kanya
ng kanilang mga makatang lalong matataas ang pangarap, ang naghain sa
kanyang harap o sa kanyang alaala ng kanilang piankamaningning na katha.
Siya ang naging sigaw ng kapayapaan ng pag-ibig at ng kaluwalhatian,
palibhasa'y siya ang laman ng lahat ng pag-iisip, at katulad ng liwanag na
nakukulong sa isang malinis na bubog, siya'y tumatagos hanggang sa labas, na
parang mga sinag na buhay na buhay.

13. At ito ba'y magiging sagwil upang siya'y pag-ukulan natin ng panahon? At tayo
ba'y hindi maaaring mag-ukol sa kanya ng anumang bagay, tayong walang
ibang kasalanan kundi ang pagkakahuli ng pagsilang sa maliwanag?
Nagbibigay ba ang dantaong ika-labinsiyam ng karapatang huwag kumilala ng
utang na loob? Hindi. Hindi pa nasasaid ang mayamang mina ng puso; sagana
pa tuwina ang kanayang alaala, at bahagya man ang pagkakapukaw ng
kanyang alaala, at bahagya man ang pagkapukaw ng ating kalooban, ay
makasusumpong tayo sa kaibuturan ng ating kaluluwa na kung di man isang
masaganang kayamanan, ay abuloy na bagaman dahop ay puspos naman ng
kasiglahan. Katulad ng mga matatandang ebreong nangag-alay sa templo ng
mga kauna-unahang bunga ng kanilang pag-ibig, tayong mangingibang lupain
ay nag-uukol ng mga kauna-unahang tinig sa ating Inang-Bayang nababalot ng
mga panginorin at mga ulap ng umaga, lagi nang maganda at matulain, at sa
tuwi-tuwina'y lalong sinasamba habang sa kanya'y nawawalay at nalalayo.
At ito'y hindi nararapat pagtakhan sa dahilang ang pag-ibig sa inang-
baya'y isang damdaming tunay na katutubo; sapagka't naroroon ang mga
kauna-unahang alaala ng kamusmusan, isang masamang tulang awitin na
ang kabataan lamang ang nakakikilala at sa mga bakas
nito'y sumisibol ang bulaklak ng kawalang-malay at ng kaligayahan;
sapagka't doo'y nahihimbing ang buong nakaraan at nababanaagan ang
isang hinaharap;

14. sapagka't sa kanyang mga kagubatan at sa kanyang mga kaparangan, sa bawa't
punungkahoy, sa bawa't halaman, sa bawa't bulaklak, ay nakikita ninyong nakaukit
ang gunita ng isang nilikhang minamahal ninyo, gaya ng hininga niya sa
mahalimuyak na simoy ng hangin, ng kanyang awit sa mga bulong ng bukal, ng
ngiti niya sa bahaghari ng langit,o ng mga buntung-hininga niya sa magulong
halinghing ng hangin sa gabi. Ang sanhi nito'y sapagka't doo'y nakakikita kayo, sa
pamamagitan ng mga mata ng inyong gunita, sa ilalim ng tahimik na bubong ng
matandang tahanan, ng isang angkang nag-aalaala at naghihintay sa inyo, nag-
uukol sa inyo ng mga isipan at mga pagkabalisa nila; sa wakas, sapagka't sa
kanyang langit, sa kanyang araw, sa kanyang mga karagatan at sa kanyang mga
kagubatan ay nakakatagpo kayo ng tulain, ng paggiliw at ng pag-ibig, at hanggang
sa libingan na ring pinaghihintayan sa inyo ng isang abang puntod upang kayo'y
isauli sa sinapupunan ng lupa. Mayroon kayang isang kadiyusang nagtatali ng
ating mga puso sa lupa ng ating inang-bayan, na nagpapaganda't nagpaparilag sa
lahat, naghahandog sa atin ng lahat ng bagay sa ilalim ng isang anyong matulain
at malambing, at nakararahuyo sa ating mga puso? Saapagka't sa papaano mang
anyo humarap siya, maging nararamtan ng matingkad na pula, napuputungan ng
mga bulaklak at laurel, makapangyarihan at mayaman; maging malungkot at nag-
iisa, nababalot ng basahan, at alipin, nagmamakaawa sa kanyang mga anak na
alipin din; maging anaki'y diwata sa isang halamang maalindog, naliligid ng mga
bughaw na alon ng karagatan, nakahahalina at marikit, gaya ng pangarap ng
napaglalalangang kabataan; maging natatakpan ng isang lambong ng yelo,
nakaupong malungkot sa mga dulo ng daigdig, sa silong ng isang langit na walang
araw at walang tala; maging anuman ang kanyang ngalan, ang kanyang gulang o

15. At bagay na kataka-taka! Habang siya'y lalong aba't kulang-palad,
habang lalong nagdurusa nang dahil sa kanya, ay lalo naman siyang
sinasamba hanggang sa nagtatamo ng kaligayahan sa pagtitiis ng
dahil sa kanya. Napansing ang mga naninirahan sa mga bundok at sa
mga di-linang na kaparangan, at yaong mga isinilang sa lupang tigang
o mapanglaw, ay siyang nag-aangkin ng lalong buhay na alaala ng
kanilang bansa, at walang nasusumpungan sa mga lunsod maliban sa
malabis na pagkainip na siyang pumipilipit sa kanilang magbalik sa
kanilang tinubuang lupa. Ito kaya'y dahil sa ang pag-ibig sa inang-
baya'y siyang pinakawagas, pinakamagiting at pinakadakila? Ang
pagkilala kaya ng utang na loob, ang pagkalugod sa lahat ng
nakapagpagunita ng ating mga kauna-unahang araw, ang lupa
kayang kinahihimlayan ng ating mga nuno, ang templong
kinadoroonan ng sinasamba nating Diyos sa pamamagitan ng
katapatan ng walang malay na kamusmusan; ang tunog ng batingaw

16. Caiingat /Caiigat Cayó (Be like an
eel)-published in Barcelona, 1888, and
signed by Dolores Manapat, one of del
Pilar's pseudonyms. This essay is a
refutation of Fr. José Rodriguez's
Cuestiones de Sumo Interés (Questions
of Supreme Interest). The latter is an
attack against the morality of the author
of Noli Me Tángere (Rizal). In his essay,
del Pilar recounts the fine qualities of
Rizal, and as counter-attack, he accused

17. Dasalan at Tocsohan (Prayerbook
and Teasing Game)
Barcelona, 1888. This is a satire on the
friars' hypocrisy, licentiousness and
greed, which consists of parodies of the
Sign of the Cross, the Act of Contrition,
the Lord's Prayer, the Hail Mary, and the
catechism. Rizal considers this as a
model of classical prose and an
excellent example of Tagalog humor,
wit, and sarcasm.

18. Dasalan at Tuksuhan
ni Marcelo H. Del Pilar
Ang Tanda
Ang tanda ang kara’y kurus, ang ipag –
adya mo sa amin, panginoon
naming prayle, sa mga bangkay naming,
sa ngalan ng salapi at ng
maputing binti ang ispiritung bugay, siya
nawa

19. Pagsisisi
Panginoon kong Fraile, Dios na hindi totoo at labis nang
pagkatao
gumago at sumalakay sa akin: pinagsisihan kong masakit sa
tanang loob ko ang dilang pag-asa ko sa iyo, ikaw ang dugo
ko. Panginoon ko at kaaway na iniibig kong lalo sa lahat,
nagtitika akong matibay na matibay na hindi na muli-muling
mabubuyo sa iyo! At lalayuan ko na at pangingilagan ang
anumang makakabakla ng loob ko sa pag – asa sa iyo, at
makalilibat ng dating sakit ng mga bulsa ko at nagtitiyaga
naman akong bambuhin ka rin alang alang sa mahal na
pasyon at pangangalakal mo ng Krus, sa panggugulpi mo sa
akin, Siya nawa.

20. Ang Amain Namin
Amain naming sumasakumbento ka, sumpain
ang ngalan mo, malayo sa amin ang
kasakiman mo, kitlin ang leeg mo dito sa lupa
para nang sa langit. Saulan mo kami ngayon
nang aming kaning iyon inaraw-araw at
patawanin mo kami sa iyong pag-ungal para
nang pag papatawa mo kung kami
nakukuwaltahan; at huwag mo kaming
ipahintulot sa iyong manunukso at iadya mo
kami sa masama mong dila.Amen

21. Ang Aba Ginoong Barya
Aba ginoong Barya nakapupuno ka nang
alkansya ang Prayle sumasainyo bukod ka
niyang pinagpala’t pinahi higit sa lahat,
pinagpala naman ang kaban mong
mapasok. Santa Barya Ina nang Deretsos,
ipanalangin mo kaming huwag ahitan
ngayon at kami ay ipapatay. Siya nawa…

22. Ang Aba Po Santa Baria
Aba po Santa Bariang Hari, inagao nang Fraile, ikaw
ang kabuhayan at katamisan. Aba bunga nang
aming pawis, ikaw ang pinagpaguran naming
pinapanaw na taong Anak ni Eva, ikaw nga ang
ipinagbubuntong hininga naming sa aming pagtangis
dito sa bayang pinakahapishapis. Ay aba
pinakahanaphanap naming para sa aming manga
anak, ilingon mo sa aming ang cara- i –cruz mo man
lamang at saka bago matapos ang
pagpanaw mo sa amin ay iparinig mo sa amin ang
iyong kalasing Santa Baria ina nang deretsos,
malakas at maalam, matunog na guinto kami
ipanalangin mong huwag magpatuloy sa aming ang
manga banta nang

23. Ang Mga Utos ng Prayle (Ang
Sampung Utos ng Prayle)
Ang nauna: Sambahin mo ang Prayle na lalo sa
lahat.
Ang ikalaua: Huwag kang magpapahamak o
manumba ng ngalang deretsos.
Ang ikatlo: Manalangin ka sa Prayle Linggo man at
piyesta.
Ang ikapat: Isanla mo ang katauhan mo sa
pagpapalibing sa ama’t ina,
Ang ikalima: Huwag kang mamamatay kung wala
pang salaping
panlibing.

24. Ang ikanim: Huwag kang makiapid sa kanyang asawa.
Ang ikapito: Huwag kang makinakaw.
Anh ikaualo: Huwag mo silang pagbibintangan, kahit ka
masinungalingan.
Ang ikasiyam: Huwag mong ipagkait ang iyong asawa.
Ang ikapulo: Huwag mong itangi ang iyong ari.
Itong sampong utos ng Prayle’y dalawa ang kinauuwian.
Ang isa: Sambahin mo ang Prayle lalo sa lahat.
Ang ikalawa: Ihain mo naman sa kaniya ang puri mo’t
kayamanan. Siya
nawa.
Ang mga kabuhungang asal, ang pangala’y tontogales ay
tatlo.
Igalang mo ……………
Katakutan mo………… Ang Prayle
At pagmanuhan mo …..

25. Ang Cadaquilaan ng
Dios
(God’s Goodness).
Published in Barcelona, it was also like
a catheticism sarcastically aimed
against the parish priests but also
contains a philosophy of the power and
intelligence of God and an appreciation
for and love for nature.

26. Ang Kadakilaan ng Diyos
Ni Marcelo H. del Pilar
“Di kailangan, kapatid ko ang magbukas ka’t bumasa ng pilosopiya o teolohiya at iba pang karunungan,
upang maranasan mo ang kadakilaan ng Diyos.”
“Sukat ang pagmasdan iyang di marilatang hiyas na inilaganap sa mundong pinamamayanan mo! Sukat ang
pagwariin mo ang sarisaring bagay na rito sa lupa ay inihandog sa iyong kahinaan, pampawi sa iyong kalumbayan,
panliwanag sa iyong karimlan, at aling makapangyarihang lumalang at namamahalang walang tigil sa lahat ng ito?”
“Masdan mo ang iyong kaparangan, masdan mo ang mga halamang diya’y tumutubo, buhat sa hinahamak mong
damo hanggang sa di-mayakap na kahoy na pinumumugaran ng ibon sa himpapawid; masdan mo’t pawang
nagpapapahayag na ang kanilang maikli o mahabang buhay ay hindi bunga ng isang pagkakataon; wariin mo’t
maranasan ang kamay ng Diyos, na naghahatid oras-oras sa mga halamang iyan ng dilig na ipinanariwa, ng init na
nagbibigay lakas at pumipigil ng pagkabulok ng hangin at iba’t-iba pang kinakailangang ilago at ikabuhay hanggang sa
dumating ang talagang takda nang paggamitan sa kanila.”
“Tingnan ang pagkahalaylay nila’t isang malawak na harding wari’y simoy na naghahatid-buhay at nagsasabog ng
masamyong bango ng kanilang bulaklak, ay isang halik wari na ikinikintal sa inyong noon ng lumalang sa atin,
kasabay ang ganitong sabi, “Anak ko, ayan ang buhay, ayan ang ligaya, hayo’t lasapin mo’t ito’y handog na
talaga ng aking ganap na pagmamahal; bundok, ilog at karagatan pawing may inimpok na yamang inilalaan
ko sa iyo; paraparang kakamtan mo, huwag ka lamang padaig sa katamaran, gamitin mo lamang ang isip at
lakas na ipinagkaloob sa iyo, huwag mong alalahanin ang dilim sa lupa; nariyan ang bituing mapanuntunan
mo kung naglalayag ka sa kalawakan ng dagat; wala akong hangad anak ko, kundi ang kamtan mong
mahinusay ang buong ginhawa, buong kasaganaan at mapayapang pamumuhay. Talastas kong kapos ang kaya
mo sa pagganti sa akin, talastas kong salat ang lakad, salat ang buhay mo sa ikasusunod ng nais na matumbasan
ang biyayang tinatanggap; kaya huwag kang lubahng mag-alala. Sukat na ang mahalin ang kapwa mo tao, alang-
alang man lamang sa pagmamahal mo sa lahat; mahalin mo ang nilikha ko; mahalin mo ang minamahal ko at bukas
makalawa’y may tanging ligaya pang pilit na tatamuhin mo.”
“Diyan ay sukat mo nang mabanaagan, nanasang irog, ang kadakilaan niyang Diyos di nililingat sandalI man sa
pagkalinga sa atin. Dakila sa kapangyarihan, dakila sa karunungan at dakila sa pag-ibig; sa pagmamahal at
pagpapalagay sa kanyang mga anak dito sa lupa; at pantas man o mangmang, mayaman man at dukha ay walang
mawawaglit sa mairog at lubos niyang paglingap.”

27. Sagot sa Espanya Sa Hibik ng Pilipinas
(Answer to Spain on the Plea of the Filipinos)
A poem pleading for change from
Spain but that Spain is already old
and weak to grant any aid to the
Philippines. This poem is in
answer to that of Hermenigildo
Flores’ Hibik sa Pilipinas (A Plea
from the Philippines).

28. La Soberanía Monacal en
Filipinas(Monastic Sovereignty in the
Philippines)Barcelona, 1888. Here he underscores
the failure of government in making
good the noble promises and
aspirations of the first fruitful encounter
between Spain and the Philippines

29. Pasióng Dapat Ipag-alab nang Puso nang
Tauong Babasa
(Passion That Should Inflame the Heart of the
Reader)
-Barcelona, 1888. Here he
recounts the abuses of the friars,
and then concludes that the only
time that the friars are kind and
loving to the parishioners is when
the latter are rich and submissive
to them.

30. La Frailocracía Filipinas (Frailocracy in
the Philippines)
Barcelona, 1889. This is an answer to a
pamphlet entitled Los Frailes en Filipinas
which was written by a Spaniard. The
arguments were in five parts, namely, the
much-mooted problem of filibusterism,
the much-vaunted love of the friars for
Spain, the disagreement of Filipino
civilization by the friars, the influence of
the friars on the Filipinos, and the

31. Dupluhan... Dalit...
Bugtong
• A poetic contest in narrative
sequence, psalms, riddles.
• Compilation of poems on the
oppression by the priests in the
Philippines.

32. Por Telefono
(By Telephone)

33. Sa Bumabasang
Kababayan (unpublished)
This is a leaflet the purpose of
which is to teach the Filipinos of
their duties and obligations
towards others.

34. He died of
tuberculosis in
abject poverty in
Barcelona,
Spain, July 4,
1896

35. Thank You!!!
Prepared by: Rheabeth Razon
BSEd II - B
References:
http://en.wikipedia.org/wiki/Marcelo_H._del_Pilar
http://www.plaridel302.org/marcelo-h-del-pilar
http://prezi.com/4fnjb-jxofic/marcelo-h-del-pilar/#_=_
http://en.wikipedia.org/wiki/La_solidaridad