Kobiler, Türkiye’deki iş dünyasının tamamına yakınını oluşturan bir boyutta, son sayılara birlikte bakalım.

1. KOBİ’LER NEDEN DİJİTAL DÖNÜŞÜM
GERÇEKLEŞTİREMİYOR?
Kobiler, Türkiye’deki iş dünyasının tamamına yakınını oluşturan bir boyutta, gelin son
sayılara birlikte bakalım;
KOBİ’ler Türkiye’de;
 Toplam işletmelerin %99,9’nu
 KOBİ’lerin toplam mal ve hizmet satın alışları içerisindeki payı, %65,5’tir
 KOBİ’lerin üretim değerindeki payı, %56,2’dir.
 KOBİ’lerin maddi mallara ilişkin brüt yatırımdaki payı, %53,2’dir.
 KOBİ’lerin çalışanlar sayısı içerisindeki payı, %75,8’dir.
 Toplam katma değerin %55 ‘ini,
 Toplam satışların %65,5 ‘ini,
 İthalatın %39,9’unu
 Toplam yatırımların %50 ‘sini,
 İhracatın %59,2’sini
 KOBİ kredilerinin bankacılık sektörü toplam krediler içerisindeki payı, %26’dır.
Peki bu kadar bir büyük bir ekonomi, neden dijital gelişmelere adapte olmak
konusunda geri kalıyor. Dijital Dönüşüm ismini verdiğimiz süreç kobilerde neden
hayat bulmuyor?

2. Kobiler Dijital Dönüşüm süreçlerinde neden başarısız oluyor, inceleyelim;
 Yeni nesil insan kaynaklarıyla ilerleyen dijital’i, 50+ yaşındaki patronlara doğru bir
şekilde anlatan uzman eksikliği
 Dijital Dönüşüm’ü sadece sosyal medya iletişimi ile sınırlayan bakış açıları
 Dijital Dönüşüm’ü sadece web sitesi ile sınırlayan bakış açıları
 Dijital’in sürekli olarak değişim halinde olması ve bu hızın yarattığı eskimelere
yakalanmayan, nitelikli uzman ve danışman azlığı
 Şirketlerin geçmişte yaşadıkları başarısız dijital deneyimler
 Şirket’e özel çözümler geliştirmeden standart hizmet kalemleriyle dijitale yönelik
yapılan çalışmalar
 ROI çizilmeden ve maliyet – geri dönüş hesaplamaları yapılmadan şirketlere sunulan
dijital hizmetler
 Türkiye’deki ekonomik belirsizlikler nedeniyle yöneticilerin yeni yatırımlara karşı
isteksizliği
 Aşamalar oluşturmadan büyük bir giriş maliyeti içeren süreçler dizayn edilmesi
 Teknik süreçler inşa edilirken, süreç içerisindeki insan kaynaklarının adaptasyonunun
ve eğitiminin atlanması
 Şirket operasyonunda çalışanların direnç göstermesi ve sürece inanmaması
 Dijital Dönüşüm sürecinde şirket ihtiyaçlarının, sorunlarının ve verimsiz yerlerin doğru
tespit edilememesi
 Dijital Dönüşüm süreçlerinde gerekli olan çalışmalar yerine PR niteliğindeki popülist
süreçlere yatırımların yapılması
 Dijital Dönüşüm’ün Türkiye sınırları içerisindeki rekabette rahatsız eder bir boyuta
henüz ulaşmamış olması
Tüm bunların da ötesinde tek bir maddeyi listeden ayrı yazmak isterim.
Dijital Dönüşüm süreçlerini tasarlamanın kimin işi ve sorumluluğu olduğu
bilinmemesi.

3. Kobilerin ihtiyacı olan dijital dönüşüm, üretimden şirket içi iletişim verimliliğine,
yönetimden insan kaynaklarına kadar şirketin her bir parçasını ilgilendiren bir süreçtir.
Günümüz teknolojik gelişmeleri, şirketlerdeki tüm operasyonların verimliliği ile
ilgilenmekte ve çözümler geliştirmektedir. Ancak dijital, şirketlerde pazarlama
biriminin sorumluluğunda olan bir iletişim kanalı olarak görülmekte, pazarlama ise
bilgisinin sınırlarının dışına çıkmakta çekimser kaldığı için dijital dönüşümü tam
anlamıyla hayata geçirecek çözüm yollarından bahsetmemektedir.
Bu karmaşa şirketlerde sorunların konuşulduğu ancak çözüm konusunda herkesin bir
adım geride kaldığı bir iletişim ve ilişki ağına neden olmaktadır.