proba de publicacións

1. TEXTO ÍNTEGRO DAS CONCLUSIÓNS TIRADAS DA XORNADA DE
FORMACIÓN PARA O EMPREGO:
A presenza de todos ao longo do día neste encontro, aporta sentido e
Contido a esta Xornada de formación para o emprego e as Conclusións
extraídas dela para o Futuro da Formación dos Traballadores.
Precisamente a Formación foi a Materia que nos convocou, e que a día
de hoxe preséntase tan necesaria, oportuna e eficaz para traballar pola
mellora da cualificación dos traballadores e traballadoras, que a fin de
contas, é traballar pola mellora das súas condicións laborais e da súa
calidade de vida.
De cada unha das intervencións, mesas, poñencias e cuestións
plantexadas polo público, puidemos extraer unhas valiosas conclusións,
que servirán para axeitarse ó máximo ás necesidades de formación dos
traballadores e traballadoras galegos, e que conforman a base e o
obxectivo primordial desta xuntanza.
Dicía Serafín Otero, Secretario comarcal da CIG en Vigo, no seu discurso
de apertura da Xornada, que vivimos nun momento de crise e de
incertidume moi forte, cunha grande destrución de emprego e
precarización laboral, e que era neste preciso intre cando se facía
necesario un compromiso da CIG para facer ver que existen
alternativas a este modelo social e económico.
De aí arrincan as reflexións que se poden facer sobre todo o plantexado
na xornada:
1.-A acción sindical precisa de novos métodos para facer fronte ao
mundo do traballo: a formación é e debe seguir sendo unha ferramenta
imprescindíbel, xunto coa mobilización, da acción sindical e da
negociación colectiva.
“Obxectivos e estratexias da CIG en materia de formación para o
emprego”
2.-Non podemos falar de formación sen falar de emprego nin podemos
falar de emprego sen falar de formación. A formación para o emprego
forma parte do dereito do traballo. Nomeadamente nun contexto onde
aos traballadores/as se lles require cada vez máis, un nivel de
cualificación medio alto para o desempeño da súa actividade laboral.
3.-Somos conscientes de que movémonos nun marco normativo pouco
favorábel que procura a centralización política dos recursos en materia
1

2. de emprego e formación, que atomiza a xestión sacando o control dos
recursos do ámbito público e dos axentes socias, e que, ao mesmo
tempo, promove a súa privatización.
4.- É necesario un maior compromiso da administración galega e do
goberno galego no desenvolvemento do noso marco competencial e
de recursos na posta en marcha das políticas activas de emprego.
5.-A política de formación para o emprego ten que recuperar o
equilibrio na negociación colectiva e no mundo laboral. E preciso
recuperar o equilibrio entre empresarios/as e traballadores/as, porque
este equilibrio é fundamental para a propia formación.
6.-Os fondos de formación non poden ser utilizados para inxectar
liquidez na tesouraría dalgunhas empresas. Teñen que servir para
mellorar a cualificación e recualifación dos/as traballadores/as para
mellorara a súa situación laboral, para aumentar en definitiva, a súa
calidade de vida.
Relatorio: “As cualificacións e os certificados de profesionalidade”
Deseño e acreditación da cualificacións
7.-Necesidade de achegar máis información aos/as traballadores/as
sobre os procesos de recoñecemento, avaliación, acreditación e
rexistro das competencias adquiridas a través da experiencia
profesional. Non podemos excluír aos/as traballadores/as neste proceso.
Quenes non coñecen o proceso non participan. A información é
imprescindíbel neste proceso. A desinformación conleva desencanto.
8.-Non podemos defraudar aos/as traballadores/as, temos que
satisfacer as súas expectativas en relación ao aceso á información e ao
coñecemento dos sistemas de acreditación, así como das correlacións
entre as cualificacións e os certificacións de profesionalidade.
9.-Necesidade de dotarnos dun sistema máis áxil de recoñecemento e
acreditación das competencias. Cotemplar a entrada dos centros de
formación homologados no proceso de acreditación das
competencias adquiridas a través da experiencia profesional.
10.-Maior transparencia sobre o estado da cuestión en relación ao
marco de desenvolvemento das cualificación e os certificados de
profesionalidade.
2

3. 11.-Imprescindíbel certificar a formación, visibilizar as competencias e
acreditalas. Existe un marxe de mellora amplo que hai que ter en conta
á hora de facer as programacións.
Orientación laboral e procesos de acreditación da experiencia
profesional
12.-Necesidade de implantar estratéxias para que nos procesos de
orientación se dea cabida á persoas ocupadadas (orientación ao
longo da vida: en horarios flexíbeis adaptados ás xornadas laborais,
orientación ás empresas….)
13.-O sistema de orientación precisa dunha implantación territorial
equilibrada. Dotada cunha rede de centros estábeis. Cada centro de
formación homologado debe contar cun/ha orientador/a para dar
cobertura ás persoas usuarias do mesmo.
14.-A implantación do sistema de orientación debe ser formulado en
termos cualitativos e non en termos cuantitativos.
15.-Necesidade de definir o perfil dos/as orientadores/as.
16.-A formación profesional ten gañado o seu prestixio na sociedade
actual. Faise necesario polo tanto equilibrar todos os niveis de formación
ao marxe de onde ou como sexa adquirida esta: ben sexa a través de
ciclos formativos, da formación para o emprego ou da experiencia
profesional.
Relatorio:“A f.p. para o emprego como parte da acción sindical e da
negociación colectiva”
Negociación colectiva e formación
17.-Necesidade de potenciar na Galiza as comisións paritarias sectoriais
coas súas atribucións no que ten que ver co deseño, a planificación e a
orientación da formación. As comisións paritarias teñen que marcar os
itinerarios para a mellora da formación nos diferentes sectores, para a
determinación das súas necesidades formativas, para a información…
deben ser un vencello imprescindíbel entre o sistema nacional de
cualificacións profesionais, a formación profesional e a negociación
colectiva.
18.-Necesidade de recoller na negociación colectiva todos os cambios
que se están a producir no mundo da formación. Por en
correspondencia os sistemas de clasificación (SISPE), o catálogo
3

4. nacional de cualificacións profesionais e as categorías profesionais
recollidas nos convenios colectivos.
19.-A negociación colectiva é clave para impulsar a formación, facilitar
o acceso á mesma, mellorar a súa calidade e vencellar as
cualificacións profesionais cos sistemas de clasificación e promoción
profesional.
20.-A formación debería ser realizada sempre en horario laboral e
computar dentro da xornada laboral. Debería esixirselles ás empresas
correr cos gastos da formación obrigatoria e necesaria, sempre
homologada e acreditábel necesaria para o desempeño das funcións
no posto de traballo.
21.-Nos contratos de formación debe obrigarse a que os
traballadores/as saian cunha formación certificábel e acreditábel ao
remate dos contratos.
Acreditación da formación
22.-Toda a formación referenciada no catálogo nacional de
cualificacións profesionais debe ser acreditábel.
23.-Os certificados de profesionalidade non poden ser a única vía de
acadar formación certificada. Hai que procurar vías de acreditación
doutro tipo de formación sectorial que permitan aos traballadores/as a
mellora e a promoción no emprego en base sempre á negociación
colectiva.
24.-Necesidade de facilitar o acceso á formación certificada a aquelas
persoas ocupadas a través da acreditación de unidades formativas
cunha carga horaria asequíbel ás súa dispoñibilidade horaria.
25.-Superadas as competencias clave dos niveis II e III, faise necesario
facilitar o acceso á formación de grao medio ou grao superior, e
estabelecer pasarelas para a formación superior. O sistema de
cualificacións do estado español ten que ser máis flexíbel.
26.-Os traballadores e traballadoras galegos/as contribúen cun 0.1% da
súa nómina e os empresarios/as cun 0.6% á provisión dun fondo para a
formación profesional continua, pero as organizacións máis
representativas destes traballadores/as e eles/as mesmos/as teñen un
acceso limitado a este fondos ao ser desviados no proceso.
4

5. 27.-Son moi poucos os/as excluídos/as do sistema educativo que
regresan ao mesmo. Por isto hai que procurar outras vías para facilitar o
acceso á formación e ás cualificacións desas persoas.
“As políticas da formación profesional en europa”
28.-A formación no marco europeo de cualificacións ten que ser por
competencias.estas competencias deberán acompañar aos
traballadores/as ao longo da súa vida laboral.
29.-A unión europea está considerando á formación profesional como
unha ferramenta clave das súas políticas de loita contra a crise.
30.-Resulta imprescindíbel dotar ao sistema de formación dunha
financiación estábel alén da data do 2013 e acorde cos obxectivos
marcados na estratexia Europa 2020.
31.-Europa está nun proceso de homologación de cualificacións a
través do marco europeo de cualificacións. Chama a atención neste
proceso sobre a necesidade de corrixir os desfases entre as
cualificacións, a formación e o mercado de traballo. Necesidade de
incrementar os perfís de cualificación dos niveis baixos e medios.
32.-A formación profesional debe servir para cualificar e recualificar
traballadores/as, pero non pode servir de escusa para a flexibilización
da xestión dos recursos humanos nas empresas.
33.-Necesidade de ampliar a información e o asesoramento sobre os
proxectos de mobilidade e de formación ao longo da vida aos axentes
sociais para facelos partícipes deste proceso.
Ferramentas de xestión da formación da forGA
34.-forGA aposta decididamente pola formación para o emprego, por
iso pon a disposición dos traballadores/as as ferramentas informáticas e
de comunicación máis avanzadas para a información, a orientación e
a xestión de todas aquelas materias que teñan que ver coa súa
cualificación. Neste senso destaca a plataforma web www.forGA.org,
xunto con todas as ferramentas telemáticas que provee para a xestión
interna e para axudar ós usuarios da forGA e facilitarlles o seu aceso á
formación ó máximo.
5