1. 1. Νοσηλευτής ΤΕ, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί».
2. Νοσηλεύτρια ΤΕ, M.Sc., Προϊσταμένη ΝΥ, Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής
«Δαφνί».
Εισαγωγή: Ο πόνος είναι το αρχαιότερο
σύμπτωμα που βίωσε ο άνθρωπος και είναι
άρρηκτα συνδεδεμένος μαζί του
συνοδεύοντας τον από τη γέννηση ως το
θάνατο.
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η
αποτύπωση σκέψεων και απόψεων σχετικά
με το πόνο και τη προέλευση του όπως
αυτές αποκρυσταλλώθηκαν στη
φιλοσοφική σκέψη μέσα στο πέρασμα των
αιώνων.
Συμπεράσματα: Επί χιλιετίες υπήρχε η
πεποίθηση ότι από τη φύση του ο
άνθρωπος είναι προορισμένος να πονά, σε
σημείο μάλιστα που ο πόνος δεν είναι μια
προσωρινή κατάσταση αλλά η ουσία της
ζωής (βουδισμός). Οι αντιλήψεις αυτές
άλλαξαν από τον 18ο αιώνα και έπειτα,
όπου και τα φιλοσοφικά ρεύματα ανέδειξαν
την επιδίωξη της ευχαρίστησης και την
αποφυγή του πόνου ως κύριο παράγοντα
ψυχικής και σωματικής υγείας και
ευημερίας.
ΠΟΝΟΣ, ΜΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Ευάγγελος Φραδελος1, Παναγιώτα Αργυρου2 , Χαράλαμπος Σταικος1
Ανασκόπηση βιβλιογραφίας: Ο πόνος
συνοδεύει και απασχολεί τον άνθρωπο από
τη γέννηση του. Από την αρχαιότητα
προσπαθούσαν να κατανοήσουν τόσο το
πόνο σα κατάσταση αλλά και από πού
αυτός προέρχεται. Στην αρχαία Ελλάδα είχε
λάβει τόσο αρνητικές διαστάσεις ώστε να
αποδοθεί μυθολογικά ως γιος της Έριδας
και εγγονός της Νύχτας και κάποια από τα
αδέρφια του ήταν ο Λιμός, οι Μάχες και οι
Φόνοι. Ο Αριστοτέλης 384-322 π.χ.
θεωρούσε πως ο πόνος είναι ένα
συναίσθημα όπως η χαρά. Ο Αλκμαιών
Πυθαγόρειος φιλόσοφος 570 -500 π.χ.
ισχυρίστηκε πως το κέντρο του πόνου και
των αισθήσεων βρίσκετε στον εγκέφαλο και
όχι στην καρδιά, όπως υποστήριζαν ο
Διογένης, ο Δημόκριτος και Αριστοτέλης. Ο
Αναξαγόρας τον 5ο αι. π.χ. αντιλαμβανόταν
την αίσθηση ως την ποσοτική αλλαγή δύο
αντιτιθέμενων δυνάμεων. Υποστήριζε ότι
όλες οι αισθήσεις πρέπει να συνδεθούν με
τον πόνο και όσο μεγαλύτερες είναι οι
αντιτιθέμενες δυνάμεις, τόσο εντονότερα
γίνεται αντιληπτή η αίσθηση του πόνου.
Κατά τον Thomas More 1478-1535 ο πόνος
είναι το αντίθετο της ευχαρίστησης, ενώ ο
Rene Descartes 1596-1650,αντιλαμβάνεται
τον πόνο ως αίσθηση και μάλιστα τον ορίζει
ως σωματίδια φωτιάς τα οποία διασχίζουν το
νευρικό σύστημα για να φθάσουν στον
εγκέφαλο.