Μαθητές της Β1 τάξης του Γυμνασίου Νέου Σκοπού γράφουν για τα έθιμα και τις τοπικές παραδόσεις του τόπου τους.

1. Εργασίες μαθητών Β1
Γυμνάσιο Ν.Σκοπού

2. Μαλίγκου Πηνελόπη
Κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου στη γιορτή του Προφήτη Ηλία γίνεται ένα έθιμο που ονομάζεται
Κουρμπάνι.
Είναι θρακικό έθιμο που οι κάτοικοι του Νέου Σκοπού
Το έφεραν από το παλιό Σκοπό Ανατολικής Θράκης. Εκεί κάθε χρόνο οι εύποροι κάτοικοι του
χωριού προσφέρουν στην εκκλησία , σε ένδειξη ευχαρίστησης προς τον Άγιο , σφαγμένα ζώα ,
για να μαγειρευτούν και να μοιραστούν στους κατοίκους του χωριού για το γεύμα τους. Σήμερα
για το κουρμπάνι οι κάτοικοι του Νέου Σκοπού εργάζονται μέρες πριν. Η αγορά των υλικών
γίνεται με χρήματα που συγκεντρώνονται από διάφορες εθελοντικές εισφορές . Το φαγητό
είναι μοσχαρίσιο κρέας κοκκινιστό με ρύζι. Η προετοιμασία γίνεται με συλλογική εργασία
δημοτών φορέων και εκκλησίας. Το μαγείρεμα που γίνεται στο αυλόγυρο του ξωκλησιού
ξεκινάει τις πρώτες πρωινές ώρες ανήμερα της γιορτής. Με τη λήξη του Πανηγυρικού Όρκου
τα πάντα είναι έτοιμα. Το φαγητό μοιράζεται στους πιστούς οι οποίοι απολαμβάνουν την
υπέροχη γεύση και χαίρονται την ευκαιρία να συμμετέχουν σε αυτό το πατροπαράδοτο έθιμο
που λέγεται κουρμπάνι.

3. Γκελενιώτης Γιώργος
Ένα από τα έθιμα του Βαλτοτοπίου είναι η Μπάμπω ή αλλιώς
Μπαμπώμερα . Μπάμπω έλεγαν τις γιαγιάδες όπου βοηθούσαν μία γυναίκα
στη γέννα. Έτσι η γιαγιά από μάμμη έγινε μαμή και μια φορά το χρόνο, οι
γυναίκες του χωριού της αποδίδουν τις τιμές που τις πρέπουν, τιμώντας έτσι
και τις γονιμοποιές δυνάμεις της φύσης. Οι γυναίκες γλεντούν χορεύοντας
πίνοντας και διασκεδάζοντας με διάφορους τρόπους. Εάν κάποιος άντρας
προσπαθήσει να πλησιάσει, οι γυναίκες τον κυνηγάνε και τον βρέχουν
προσπαθώντας να του βγάλουν ένα ρούχο.

4. Σούλιος Νίκος
Τα γεφύρια του Νέου Σουλίου.
Στο Νέο Σούλι την Μεγάλη Παρασκευή οι κάτοικοι ξυπνούν για να
καθιερώσουν το έθιμο των γεφυριών.
Σε αυτό το έθιμο κάθε γειτονιά κατασκευάζει το δικό της γεφύρι,
δηλαδή οι άντρες κάνουν μια σιδηροκατασκευή που μοιάζει σαν
γέφυρα και μετά αφού στηθεί αυτή η σιδηροκατασκευή οι γυναίκες
τη στολίζουν με λουλούδια όπως είναι τα γαρύφαλλα και με εικόνες
Αγίων. Κάτω από αυτά τα γεφύρια το βράδυ της Μεγάλης
Παρασκευής περνάει ο Επιτάφιος. Είναι δημιουργικό έθιμο που οι
νέοι του χωριού το κρατάνε ζωντανό.

5. Σκαρλατόπουλος Γρηγόρης
Ένα έθιμο που συνεχίζει να αναβιώνει στον Ν.Σκοπό είναι το
<<σουρβάκισμα>>. Το πρωί της Πρωτοχρονιάς πριν καλά ξημερώσει
τα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους κρατώντας μία <<σουρβακιά>>
(κλωνάρι κρανιας) και γυρίζουν στα σπίτια . Χτυπάνε ελαφρά όποιον
βρίσκουν στο σπίτι και τραγουδούν. Σούρβα-Σούρβα με χαρά
Για σταπίδα για παρά για ένα ξυλοκέρατο.

6. Κούντογλου Θεανώ
Α:Στις 23 Ιουνίου παραμονή του Αϊ Γιαννιού σε κάθε γειτονιά στα σταυροδρόμια
ανάβουν φωτιές και καίνε τα στεφάνια που κάνουν την πρωτομαγιά, ενώ
μαζεύονται όλοι εκεί και πηδάνε την φωτιά 3 φορές για να φύγει το κακό.
Β:Την ημέρα της Αγίας Βαρβάρας το βράδυ έβραζαν σιτάρι πρόσθεταν , επίσης
και άλλα υλικά για να γίνει ζουμερό και το πρωϊ της επόμενης ημέρας το
μοίραζαν στην γειτονιά με κουτάλες.

7. Μακρής Χρήστος
 Οι Σαρακατσάνοι έχουν πολλά έθιμα. Ένα από αυτά είναι ο Φλάμπουρας. Ο
Φλάμπουρας είναι μία σημαία που φτιάχνουν για τους γάμους. Το κοντάρι
είναι από ξύλο άγριας τριανταφυλλιάς. Έχει ένα σταυρό στο πάνω μέρος, το
σχέδιο του υφάσματος είναι η ελληνική σημαία. Επάνω στη σημαία βάζουν
φλουριά που υποδηλώνουν πλούτο για το ζευγάρι . Στο σταυρό υπάρχουν 3
μήλα στις άκρες, που σημαίνουν καρποφορία. Το φλάμπουρο το κρατάει ο
πρώτος χορευτής.

8. Αλεξιάδου Μαρία
Ένα έθιμο των Τρικάλων είναι το λεγόμενο Φλάμπουρο. Είναι έθιμο γάμου
που γινόταν παλαιότερα. Ο γαμπρός με τους φίλους του, την προηγούμενη
μέρα του γάμου πήγαινε στην εκκλησία έπαιρνε μια εικόνα κάποιου Αγίου
και μετά την πήγαιναν στο σπίτι του γαμπρού και την τοποθετούσαν σε
κάποιο ψηλό σημείο ( στα κεραμίδια τις περισσότερες φορές) και όλη τη
νύχτα την πρόσεχαν οι φίλοι του γαμπρού για να μην την κλέψει κανένας .
Αν κάποιος την έκλεβε , ζητούσε ως αντάλλαγμα χρήματα από τον γαμπρό
για να την επιστρέψει.

9. ‘Ιγκλις Κίστα
Στις 14 Μαρτίου στην Αλβανία γιορτάζουνε την καλοκαιρινή γιορτή. Το
πρωί τα παιδιά ξυπνάνε νωρίς νωρίς παίρνουν μια σακούλα και πάνε σε
κάθε σπίτι και μαζεύουν αυγά , καραμέλες ,σοκολάτες , ξηρά σύκα
πορτοκάλια , μήλα , καρύδια και πολλά άλλα. Μέτα όταν τελειώσουνε το
μάζεμα πάνε στην πόλη Ελμπασάν που γίνεται μετά το μεγάλο πανηγύρι .
Τα αγόρια πηγαίνουν σε βουνό ή σε ένα ψηλό σημείο και ανάβουν μια
μεγάλη φωτιά που ψήνουν πατάτες.

10. ‘Ιγκλις Κίστα
Στις 14 Μαρτίου στην Αλβανία γιορτάζουνε την καλοκαιρινή γιορτή. Το
πρωί τα παιδιά ξυπνάνε νωρίς νωρίς παίρνουν μια σακούλα και πάνε σε
κάθε σπίτι και μαζεύουν αυγά , καραμέλες ,σοκολάτες , ξηρά σύκα
πορτοκάλια , μήλα , καρύδια και πολλά άλλα. Μέτα όταν τελειώσουνε το
μάζεμα πάνε στην πόλη Ελμπασάν που γίνεται μετά το μεγάλο πανηγύρι .
Τα αγόρια πηγαίνουν σε βουνό ή σε ένα ψηλό σημείο και ανάβουν μια
μεγάλη φωτιά που ψήνουν πατάτες.