ఖుర్‌ఆన్‌్‌గ్రంథం్‌– ఇందులో్‌సృష్టికర్త్‌పరిచయమూ్‌ఉంది. సృష్టి్‌వాసతవి కతా్‌ఉంది. మానవ్‌
నిరాాణం్‌గ్ురించి్‌అదుుత్‌సమాచార్మూ్‌ఉంది. మనిష్ట్‌పుట్టి క్‌లక్ష్యమూ్‌ఉంది. ఆ్‌లక్ష్య్‌సటదిికి
మారాా లూ్‌ఉన్ాాయి. గ్తంచిన్‌జాతుల్‌పరస్ాత వన్ా్‌ఉంది. రాబో యిే్‌తరాల్‌వారిపై్‌ఏం్‌జర్గ్బో
తుందో్‌కూడా్‌ఇందులో్‌ఉంది. మానవ్‌హకకుల్‌పరస్ాత ్‌వన్ా్‌ఉంది. ఉతతమ్‌సమాజానికి్‌
దోహదపడే్‌సువర్ణ్‌సూకకత లూ్‌ఉన్ాాయి. సవర్ానర్కాల్‌పరస్ాత వన్ా్‌ఉంది. కకట్టంబ, సమాజ,
జాతీయ, అంతరాా తీయ్‌స్ాా యికి్‌సంబంధించిన్‌మౌలిక్‌విషయాలూ్‌ఉన్ాాయి. ఈ్‌మహతతర్్‌
గ్రంథం్‌శైలి్‌ఎంతో్‌మన్ోహర్మయినది. పదయ, గ్దయ్‌సుగ్ుణాలన్నా్‌ఇందులో్‌ప్రర ది్‌చేయబడి్‌
ఉన్ాాయి. దీనిా్‌ఎంతగా్‌పఠించినపపట్ికీ్‌విసుగ్ు్‌అనిపంచదు. దీని ప్ారాయణం్‌వినూతాాను్‌
భూతకి్‌లోను్‌చేసుత ంది. దీని్‌బో ధనలోో ్‌సహజతవం్‌ఉట్ిి్‌పడుతుంది. అది్‌చూపే్‌మార్ాం్‌
సర్ళమయినది, ఎంతో్‌సవయమయినది, సతయబది్‌మయినదీను.
”నిశ్చయంగా్‌ఈ్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌అనిాంట్ికంట్ే్‌సవయమయిన్‌మారాా నిా్‌చూపటసుత ంది. మంచి్‌పనులక్‌
చేసే్‌విశావసులకక్‌గొపప్‌పరతఫలం్‌ఉందనా్‌శుభవార్తను్‌అది్‌వినిపటసుత ంది”. (17: 9)
ఖురఆన పరిచయం

ఖుర్‌ఆన్‌్‌మహా్‌గ్రంథానిా్‌పఠించేవార్ు్‌పరపంచ్‌వాయపతంగా్‌ఉన్ాార్ు. ఏదోక్‌దేశ్ంలో, ఏదోక్‌
ఖండంలో, ఏదోక్‌భూభాగ్ంలో్‌కాదు్‌– పరపంచ్‌దేశాలనిాంట్ిలోనూ్‌ఉన్ాార్ు. వారిలో్‌
తెలోవార్ూ్‌ఉన్ాార్ు, నలోవార్ూ్‌ఉన్ాార్ు, అర్బుులూ్‌ఉన్ాార్ు, ఆర్బబుతర్ులక్‌ఉన్ాార్ు, ఆ్‌
విష యానికొసేత్‌170 కోట్ో ్‌మంది్‌ముసటోంలలో్‌25 శాతం్‌మంది్‌అర్బుు్‌ముసటోంలయితే్‌75
శాతం్‌మంది్‌అర్బబుతర్ులే. ఒకు్‌మాట్లో్‌చెప్ాప లంట్ే్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌చదవకకండా్‌పరపంచంలో్‌
ఒకు్‌క్ష్ణం్‌కూడా్‌గ్డవదు. ఏదోక్‌చోట్, ఏదోక్‌ర్ూపంలో్‌అనునితయం్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌పఠనం్‌
స్ాగ్ుతూన్ే్‌ఉంట్టంది. ఖుర్‌ఆన్‌్‌ఆవతరించి్‌1435 సంవతసరాలకక్‌పై్‌చిలకకక్‌ఆవుతున్ాా్‌
న్ాట్ి్‌నుండి్‌న్ేట్ి్‌వర్కక్‌అది్‌భినా్‌జాతులిా, భినా్‌సంసుృతులిా, భినా్‌మనసతతావలక్‌గ్ల్‌
వయకకత లిా్‌పరభావితం్‌చేసూత న్ే్‌ఉంది. పరళయం్‌వర్కూ్‌చేసూత న్ే్‌ఉంట్టంది.
నితయ్‌్‌ప్ారాయణ్‌గ్రంథం్‌ఖురఆన

మహదానుగ్రహం ఖుర్‌ఆన్‌
”కర్ుణామయుడు. ఆయన్ే్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌న్ేరాపడు”. (అర్రహాాన్‌:1,2)
సూరతురరహ్మాన్‌లో్‌అలలా హ్‌్‌తన్‌అనుగ్రహ్మలెన్నినో పేర్కొ ననిడు.
వాటన్నిింటిలో్‌అగ్ర్‌స్ాా నిం్‌ఖుర్‌ఆన్‌కు్‌ఇచ్చి, దనన్నకి్‌మించ్చన్‌మహదనను్‌
గ్రహిం్‌మర్ోకటి్‌లేదు్‌అన్న్‌సపష్ట్‌పర్ాిడు. అిందుకే్‌అన్నిింకనని్‌మ ిందు్‌
మన్నషి్‌ఖుర్‌ఆన్‌ను్‌నేరచికో వాలనిది్‌పిండితుల్‌మలట. ఎిందుకింటే్‌అది్‌
న్నలువెతుు ్‌కారచణ్య్‌గ్రింథిం్‌గ్నక. సవచ్ఛమయిన్‌అలలా హ్‌్‌అచ్ి్‌వాకుొ్‌గ్నక.
ఖుర్‌ఆన్‌లో్‌ఇలల్‌ఉింది:
”మేము్‌న్నపై్‌ఈ్‌గ్రంథానిా్‌అవతరింపజేశాము. అందులో పరత్‌విషయం్‌
విశ్దీకరించబడింది. విధేయత్‌చూపే్‌వారికి్‌అది్‌మార్ాదర్శకం, కార్ుణయం,
శుభవార్త”. (అనాహ్ో ్‌: 89)

ఖురఆన్ోో ర్హాత్‌్‌అరాా లక
పూరిత్‌ఖుర్‌ఆన్‌లో్‌– ‘ర్హాత్‌’్‌అనా్‌పదం్‌268 స్ార్ుో ్‌పరస్ాత వించబడింది. ఖుర్‌ఆన్‌్‌ప్ార ర్ంభమే్‌
‘బిసాలాో హిర్రహాానిహరీమ్‌’ – అనంత్‌కర్ుణామయుడు్‌అప్ార్్‌దయానిధి్‌అయిన అలాో హ్్‌్‌పేర్ుతో్‌అనా్‌వాకయంతో్‌
మొదలకవు్‌తుంది. ఖుర్‌ఆన్‌లో్‌ర్హాత్‌్‌అలాో హ్్‌్‌గ్ుణంగా్‌పేరొున్‌బడింది. ఖుర్‌ఆన్‌లో్‌ర్హాత్‌్‌సవర్ాం్‌అనా్‌
అర్ాంలో్‌వాడబడింది. ఖుర్‌ఆన్‌్‌లో్‌ర్హాత్‌్‌దెైవదౌతయ్‌భావనలో్‌పేరొాకబడింది.ర్హాత్‌్‌వర్షం్‌అనా్‌అర్ాంలో్‌
వాడబడింది. ర్హాత్‌్‌దెైవానుగ్రహం్‌అనా్‌భావంలో్‌వాడబడిమది. ర్హాత్‌్‌ఉప్ాధి్‌అనా్‌అర్ాంలో్‌వాడ్‌బడింది.
ర్హాత్‌్‌సహాయం, విజయం్‌అనా్‌అర్ాంలో్‌వాడబడింది. ర్హాత్‌్‌శీలం్‌అనా్‌భావంలో్‌ఉపయోగించ్‌బడింది.
ర్హాత్‌్‌పుణయం్‌అనా్‌అర్ాంలో్‌తీసుకో్‌బడింది. ర్హాత్‌్‌దుఆ్‌సవవకర్ణ్‌అనా్‌భావంలో్‌చెపప్‌బడింది. ఇంత్‌
కర్ుణామృతం్‌నిండిన్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌ఒక్‌జాతకో, ప్ార ంతానికో, భాషకో్‌పరిమితం్‌అయితే ఏంత్‌అన్ాయయం? కనుకన్ే్‌
అది్‌సమసమత ్‌మానవుల్‌ప్ాలిట్్‌మార్ాదర్శక్‌గ్రంథం. అలాో హ్్‌్‌ఇలా్‌సలవిచాచడు:
”ఓ్‌పరజలారా! మీ్‌పరభువు్‌తర్ఫు్‌నుంచి్‌మీ్‌దగ్ార్కక్‌హితోపదేశ్ం్‌వచేచసటంది. అది హృదయాలలో్‌ఉనా్‌వాయధుల్‌
నుంచి్‌సవసాతన్ొసగేది. విశ్వసటంచే్‌వారి్‌కోసం్‌మార్ా దర్శకం, కార్ుణయం”. (యూను్్‌: 57)
అంతే్‌కాదు్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌అవతర్ణను్‌కార్ుణయ్‌పరభువయిన్ా్‌అలాో హ్్‌్‌తన్‌కార్ుణయంగా, పరతేయక్‌బహుమానంగా్‌
పేరొున్ాాడు: ”ఓ్‌పరవకాత ! వారికి్‌చెపుప: ‘అలాో హ్్‌్‌పరదానం్‌చేసటన్‌ఈ్‌బహుమాన్ానికి, కార్ుణాయనికి్‌జనులక్‌సంతో
ష్టంచాలి. వార్ు్‌కూడ్‌బెట్టి కకనా్‌దానికంట్ే్‌ఇది్‌ఎంతో్‌మేలైనది”. (యూను్్‌: 58)

కానుకగా్‌అవతరింప జేయబడిన్‌కార్ుణయం
ఖుర్‌ఆన్‌్‌సర్వలోకాల్‌పరభువు్‌తర్ఫు్‌నుంచి్‌కానుకగా్‌అవతరింపజేయ్‌బడిన్‌
కార్ుణయం్‌గ్నకన్ే్‌పరత్‌ముసటోం్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌శావశంచేంతగా్‌పేరమిస్ాత డు.
శావసటంచడమా, ఖుర్‌ప్ారాయణం్‌చేయడమా? అనా్‌మీమాంస్‌ఎదుర్యితే్‌
ఖుర్‌ఆన్‌్‌చదువుతూ్‌శావస్‌వీడాలని్‌కోర్ుకకంట్ాడు. ఒకు మాట్లో్‌చెప్ాపలంట్ే్‌
ముసటోం్‌తొలి్‌శావస్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌తుది్‌శావస్‌ఖుర్‌ఆన్‌. జీవితన్‌కాలం్‌అంట్ే్‌
ఎవరికయిన్ా్‌జనన్‌మర్ణాల్‌మధయ్‌కాలం. కాన్న్‌ఒక్‌ముసటోంకక మాతరం్‌
ఖుర్‌ఆన్‌్‌ఆదేశాల్‌న్నడలో్‌జీవించిన్‌కాలం.

ఖుర్‌ఆన్‌్‌వలో్‌ప్ార పటతంచే్‌కర్ుణ్‌అలాో హ్్‌్‌మాట్లోో
”అలోహ్్‌్‌గ్రంథానిా్‌ప్ారాయణం్‌చేసూత , నమాజును న్ెలకొలేపవార్ు, మేము్‌
పరస్ాదించిన్‌దానిలోంచి్‌గోపయంగానూ, ర్హసయంగానూ్‌ఖర్ుచ్‌చేసే్‌వార్ు్‌
ఎనిాట్ికీ్‌నషిం్‌వాట్ిలోని్‌వర్తకానిా్‌ఆశసుత న్ాార్ు”. (ఫాతర్‌: 29)
”ఖుర్‌ఆన్‌్‌ప్ారాయణం్‌జర్ుగ్ుతునాపుపడు్‌దానిని్‌శ్రదిగా్‌వినండి.
మౌనం్‌ప్ాట్ించండి. తదావరా్‌మీర్ు్‌కర్ుణంచ్‌బడవచుచ”. (అరాఫ్‌: 204)

సవర్ా్‌అంతసుత లక్‌ఖురఆన్‌ఆయతులక
”మీర్ు్‌ఖుర్‌ఆన్‌ను్‌ప్ారాయణం్‌చేసూత న్ే్‌ఉండండి. అది్‌తనుా్‌ప్ారాయ ణం్‌చేసే్‌వారి్‌ప్ాలిట్్‌రేపు్‌
పరళయ్‌దిన్ాన్‌సటఫాసు్‌చేసుత ంది”. (ముసటోం)
”ఎవర్యితే్‌ఖుర్‌ఆన్‌లోని్‌ఒక్‌అక్ష్రానిా్‌పఠిస్ాత డో్‌దానికి్‌బదులక్‌అతనికి్‌ఒక్‌పుణయం. దానిా్‌
పదింతలక్‌పంచి్‌ఇవవడం్‌జర్ుగ్ుతుమది. ‘అలిఫ్‌్‌లామ్‌్‌మీమ్‌’ ఒకే్‌అక్ష్ర్ం్‌అని్‌న్ేను్‌అనడం్‌
లేదు. అలిఫ్‌్‌ఒక్‌అక్ష్ర్ం, లామ్‌్‌ఒక్‌అక్ష్ర్ం, మీమ్‌్‌ఒక్‌అక్ష్ర్ం”. (తరిాజీ)
ఓ్‌సందర్ుంలో్‌‘అలాో హుు్‌చెందినవార్ు్‌ఎవర్ు?’్‌అని్‌పరవకత్‌(స) వారిని అడగ్డం్‌
జరిగింది.అందుకాయన: ”ఖుర్‌ఆన్‌్‌ప్ారాయణకర్తలే్‌అలాో హ్్‌కక్‌చెందినవార్ు్‌మరియు్‌ఆయన్‌ఆపత్‌
మితుర లూను”్‌అన్ాార్ు.
(ముసాద్‌్‌అహాద్‌)
”రేపు్‌పరళయ్‌దిన్ాన్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌కంఠసాం్‌చేసుకకనా్‌వయకితతో్‌ఇలా్‌అనబడుతుంది: ‘పఠించు, నువువ్‌
పరంచంలో్‌ఎలా్‌ప్ారాయణం్‌చేసే్‌వాడవో్‌అలాన్ే్‌చెయియ. న్న్‌సవర్ా్‌చివరి్‌అంతసుత ్‌న్నవు్‌ఆగే్‌ఆయతు్‌
దగ్ార్్‌ఉంట్టంది”. (తరిాజీ)

”ఏ్‌సమూహమయిన్ా్‌సరే్‌అలాో హ్్‌్‌గ్ృహాలోో ని్‌ఓ్‌గ్ృహం్‌(మసటాద్‌)లో్‌సమావేశ్మయి్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌
ప్ారాయణం్‌చేసూత , న్ేర్ుచకకంట్ూ్‌, న్ేరిపసూత ్‌ఉంట్ా్‌రో్‌వారిపై్‌పరశాంతత్‌అవతరిసుత ంది. కార్ుణయం్‌
వారిని్‌కపటప్‌వేసుత ంది. దెైవదూతలక్‌వారిని్‌చుట్టి ్‌ముడతార్ు. అలాో హ్్‌్‌వారిని్‌గ్ురించిన్‌పరస్ాత న్‌తన
సమీప్‌దూతల్‌దగ్ార్్‌తీసుకక్‌వస్ాత డు”. (ముసటోం)
”ఎవరినయితే్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌ప్ారాయణం్‌మరియు్‌న్ా్‌సార్ణ్‌వారి్‌వయకితగ్త్‌అవ సరాల్‌గ్ురించి్‌అడగ్ట్ం్‌
నుండి్‌నిమగ్ుాలిా్‌చేసుత ందో్‌న్ేను్‌వారి్‌అవస రాల్‌ను్‌అడిగే్‌వారి్‌అవసరాలకన్ాా్‌ఉతతమ్‌రీతలో్‌
తీర్ుస్ాత ను”. (తరిాజీ)
”ఖుర్‌ఆన్‌ను్‌కంఠసా్‌చేసుకకని్‌దాని్‌పరకార్ం్‌జీవించిన్‌సజాన్‌సంతానం్‌మూలంగా్‌వారి్‌
తలిోదండుర లను్‌రేపు్‌పరళయ్‌దిన్ాన్‌అలాో హ్్‌్‌కీరిత్‌కిరీట్ం్‌తొడిగించి్‌సన్ాానించడం్‌జరిగ్ుర్ుంది. దాని్‌
కామత్‌సూర్య్‌కాంతకన్ాా్‌పరకాశ్మానమయి్‌ఉంట్టంది. సజాన్‌సంతాన అమాాన్ానాలకక్‌జరిగే్‌
సన్ాానం్‌ఈ్‌స్ాా యిలో్‌ఉంట్ే, సవయంగా్‌దాని్‌కంఠసాం్‌చేసుకకని్‌అమలక్‌పర్చిన్‌వయకిత్‌జరిగే్‌
సన్ాానం్‌ఇంకా్‌ఎంత్‌ఘనంగా్‌ఉంట్టందో్‌ఊహిం్‌చండి’. (ముసాద్‌్‌అహాద్‌)
కీరిత్‌కిరీట్ం్‌ఖురఆన

ఖుర్‌ఆన్‌్‌గ్ురించి్‌పరముఖుల్‌అభిప్ార యం
”ఖుర్‌ఆన్‌్‌అది్‌అలాో హ్్‌్‌వాకకు, అంతమ్‌దెైవపరవకత్‌ముహమాద్‌్‌(స) పై్‌అవతరించిన్‌
అంతమ్‌దెైవ్‌గ్రంథం. దాని్‌ప్ారాయణం్‌పుణయపరదం. అందులో్‌ఒకే్‌ఒకు్‌చినా్‌ప్ాట్ి్‌
సూరా్‌లాంట్ిది్‌ఎవర్ూ్‌లిఖంచి్‌తీసుకక్‌రాలేర్ు. అది్‌భువనగ్గ్న్ాలోో ్‌అలాో హ్్‌ను్‌
చేర్ుకకన్ే్‌వార్ధి. అది్‌అలాో హ్్‌్‌మరియు్‌ఆయన్‌దాసుల్‌మధయ్‌ఒపపందం. అది్‌శాశ్వత్‌
అలాో హ్్‌్‌శాసనం. అది్‌సర్వకాల, సరావవసాలయందు్‌పనికి్‌వచేచ్‌ఆకాశ్్‌దసూత రీ’్‌
అన్ాార్ు్‌ఇబుాల్‌్‌ఖయియమ్‌్‌(ర్).
హజరత్‌్‌అబుు లాో హ్్‌్‌బిన్‌్‌మ్్‌వూద్‌్‌(ర్) ఇలా్‌అభిప్ార య్‌పడాా ర్ు: ”అలాో హ్్‌్‌తనుా్‌
పేరమించాలని్‌ఎవర్యితే్‌కోర్ుకకంట్టన్ాారో్‌వార్ు్‌ఆతాావలోకనం్‌చేసుకోవాలి. ఒకవేళ్‌
అతను్‌ఖుర్‌ఆన్‌ను్‌అభిమానిసుత ంట్ే్‌అలాో హ్్‌ాా్‌మరియు్‌ఆయన పరవకతను్‌అభిమా
నించినట్ేో . మరెవర్యితే్‌ఖుర్‌ఆన్‌ను్‌అభిమాని్‌స్ాత రో్‌వారిని్‌అలాో హ్్‌్‌మరియు్‌ఆయన్‌
పరవకత్‌(స) పేరమిస్ాత ర్ు”. (తబార న్న)

కొనిా్‌సూరాల్‌ప్ార శ్సతయం
”ఓ్‌సహాబీ్‌పరవకత్‌(స) వారితో్‌ఇలా్‌అన్ాాడు: ‘న్ేను్‌ఈ్‌సూరాను్‌– ఖుల్‌్‌హువలాో హు్‌అహద్‌్‌– ఇషి్‌
పడుతున్ాాను’. అది్‌వినా్‌పరవకత్‌(స) ఇలా్‌అన్ాార్ు: ”నిశ్చయంగా్‌దాని్‌పట్ో ్‌న్న్‌పేరమ్‌నినుా్‌సవర్ాంలో్‌
పరవేశంప్‌జేసుత ంది”. (తరిాజీ)
”ఎవర్యితే్‌సూర్తుల్‌్‌కహఫ్‌్‌ప్ార ర్ంభంలోని్‌పది్‌ఆయతులను్‌కంఠంసాం్‌చెసు్‌కకంట్ా్‌రో్‌(వేరోక్‌
ఉలేో ఖనంలో్‌చివరి్‌పది్‌ఆయతులను్‌అని్‌ఉంది) వార్ు్‌దజాా ల్‌్‌మహా్‌ఉపదరవం్‌నుండి్‌కాప్ాడ్‌బడతార్ు”.
(ముసటోం)
హజరత్‌అబుు లాో హ్్‌్‌బిన్‌్‌అబాు్్‌్‌(ర్) గారి్‌కథనం్‌– ‘జిబీరల్‌్‌(అ) పరవకత్‌(స) వారి్‌సనిాధిలో్‌కూర్ుచని్‌
ఉండగా్‌తన్‌పై్‌భాగ్ం్‌నుండి్‌ఓ్‌శ్బాు నిా్‌విని్‌తలను్‌పైకెతత్‌ఇలా్‌అన్ాార్ు: ”ఇది్‌ఆకాశ్్‌తలకపులోో ని్‌ఓ్‌
తలకపు. ఈ్‌రోజు్‌అది్‌తెర్వబడింది, ఈ్‌రోజు్‌తపప్‌మునుపనాడూ్‌దానిా్‌తెర్వడం్‌జర్ుగ్్‌లేదు. దాని్‌
గ్ుండా్‌ఓ్‌దెైవదూత్‌దిగి్‌వచాచడు. అది్‌చూసట్‌అయన్‌మళ్ళీ్‌ఇలా్‌అన్ాార్ు: ”ఈ్‌దెైవ్‌దూత్‌ఈ్‌రోజు్‌తపప్‌
మునుపనాడూ్‌అవనిపై్‌కాలక్‌మోపలేదు”. అలా్‌వచిచన్‌ఆ్‌దెైవదూత్‌సలామ్‌్‌చేసట్‌ఇలా్‌అన్ాాడు: ‘ఓ్‌
దెైవపరవకాత ! న్ేను్‌మిమాలిా్‌రెండు్‌జయయతులకక్‌సంబంధించిన్‌శుభ్‌వార్తను్‌అందజేసుత న్ాాను. వాట్ిని్‌మీకక
పూర్వం్‌గ్తంచిన్‌ఏ్‌పరవకతకూ్‌పరస్ాదించడం్‌జర్ుగ్లేదు. ఒకి్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌మునుాడి్‌– ఫాతహా్‌సూర్హ్్‌. ఒకి్‌
సూర్తుల్‌్‌బఖర్హ్్‌ాా్‌చివరి్‌ఆయతులక. వాాటలో్‌ఏ్‌ఒకు్‌అక్ష్రానిా్‌మీ్‌పఠించిన్ా్‌అది్‌మీకక్‌పరస్ాదించ్‌
బడుతుంది”. (ముసటోం)

పరమాద ఘంట్ికలక
న్ేడు్‌ఇస్ాో ం్‌సంబంధించిన్‌పరత్‌దానిా్‌వేదాలక, పురాణాలక, ఇతహాస్ాలతో్‌ర్ుజు్‌
చేయాలనుకకన్ే్‌కొందరి్‌సవధర్ా్‌అవగాహన్ా్‌రాహితయ్‌వాయఖాయనం్‌ఖుర్‌ఆన్‌ను్‌కూడా్‌
తాకకతూ్‌ఉండట్ం్‌మికిులి్‌విచార్కర్ం! దాని్‌వలో్‌ఖుర్‌ఆన్‌కక్‌ఎట్టవంట్ి్‌హాని్‌జర్గ్క్‌
ప్ర యిన్ా, స్ామానయ్‌జనం్‌మాతరం్‌మోసప్ర తున్ాార్ు. అదే్‌సూర్తుల్‌్‌ఫాతహాను్‌వేదాలలో్‌
ఉనాట్టి గా్‌నమా్‌బలకడం. వార్ు్‌అలాో హ్్‌కక్‌భయ్‌పడాలి. వారి్‌ఈ వాదన్‌న్నతని్‌
నిలబెడుతుందో, కూల్‌దోసుత ందో్‌ఆలోచించాలి. రేపు్‌పరళయ్‌దిన్ాన్‌-
”ఏమిట్ి్‌మీర్ు్‌అలాో హ్్‌తో, ఆయన్‌ఆయతులతో,
ఆయన్‌పరవకతతో్‌పరిహాసమాడ్‌తున్ాారా?”్‌(తౌబహ్్‌: 65)
అని్‌అలాో హ్్‌్‌నిలదీసేత్‌ఏమని్‌సమాధానమిస్ాత రో? ఒకుస్ారి్‌యిేచించాలి. ఇది్‌ముమాాట్ికీ్‌్‌
బసవర్త్‌తో్‌కూడిన్‌ధర్ాబో ధ్‌కాదు. ఇస్ాో ం్‌సతయతను, ఖుర్‌ఆన్‌్‌సవఛ్చతను్‌
నిర్ూపటంచడానికి్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌ఒకుట్ే్‌చాలక్‌అనా్‌విషయానిా్‌గ్ుర్ుత ంచుకోవాలి.

ఖుర్‌ఆన్‌్‌ఎవరి్‌యిెడల్‌ఎలాంట్ి్‌కర్ుణను్‌
కనబర్ుసుత ంది?
”ఓ్‌ముహమాద్‌్‌(స)! మేము్‌ఈ్‌ఖుర్‌ఆన్‌ను్‌న్నపై్‌అవతరిమపజేసటంది్‌నువువ్‌కష్ాి లోో ్‌
పడట్ానికి్‌కాదు”. (తాహా: 2)
లోతెైన్‌గొయియలో్‌పడి్‌ఉనా్‌ఓ్‌వయకిత్‌కొందర్ు్‌కాప్ాడార్ు్‌అంట్ే కార్ణం్‌కర్ుణే. ఆ్‌
విషయానికొసేత్‌మనిష్ట్‌ప్ాలిట్్‌ఇహపరాలోో ్‌ఖుర్‌ఆన్‌కక్‌మించిన్‌కార్ుణయం్‌మరొకి్‌లేదు. అది్‌
మనిష్టని్‌అంధ్‌విశావస్ాల్‌భయంకర్్‌ఊబి్‌నుండి్‌కాప్ాడి్‌సరెైన్‌మార్ాం్‌మీద్‌నడిపటంచడమే్‌
కాకకండా, నడవడానికి్‌కావాలిసనంత్‌కాంతని, దర్శకతావనిా్‌అందించి, పరభువు్‌
పరసనాతను్‌అనుగ్రహించి్‌ఇహంలో్‌విజేతగా, పర్ంలో్‌స్ాఫలయవంతునిగా్‌చేసట్‌నిలబెడు్‌
తుంది. ”అలాో హ్్‌్‌తర్ఫు్‌నుంచి్‌మీ్‌వదుకక్‌జయయత్‌మరియు్‌సపషిమయిన్‌గ్రంథం్‌వచేచసటంది.
దాని్‌దావరా్‌అలాో హ్్‌్‌తన్‌పరసనాతని్‌అనుసరించేవారికి్‌శాంత మారాా లను్‌చూపుతాడు.
తన్‌అభీషిం్‌మేర్కక్‌వారిని్‌చీకట్ో లో్‌నుంచి్‌వెలికి్‌తీసట, కాంత్‌వెైపునకక్‌తీసుకక్‌వస్ాత డు.
ర్ుజుమార్ాం్‌వెైపునకక్‌వారికి్‌దర్శకతవం్‌వహిస్ాత డు”. (మాయిదహ్్‌: 15,16)

కలకంఠి్‌ప్ాలిట్్‌కార్ుణయం్‌ఖుర్‌ఆన్‌
హృదయ్‌కార్ుణయం్‌ఖుర్‌ఆన్‌:
”దనన్ని్‌వినిపపపడు్‌తమ్‌పరభ వపకు్‌భయ్‌పడే్‌పరజల్‌ర్ోమలలు్‌
న్నకొబొ డుచ్ుకుింటాయి.ఇింకా్‌వార్ి్‌హృదయలలు్‌అలలా హ్‌్‌ధ్నయనిం్‌పటా్‌మెతు్‌బడి్‌పో తనయి్‌
”. (అజ్జు మర్‌: 23)
కలకంఠి్‌ప్ాలిట్్‌కార్ుణయం్‌ఖుర్‌ఆన్‌:
తర్ాల్‌తరబడి్‌స్త్ుీకి్‌జరచగ్ తుని్‌అననయయలన్ని్‌ఎిండగ్ిట్‌ఆమెకు్‌ననయయింిం్‌జర్ిగ్ేలల్‌
చ్ూడటిం్‌కరచణ్్‌అయితే్‌స్త్ుీ్‌పాలిట్‌ఖుర్‌ఆన్‌కు్‌మించ్చన్‌కారచణ్యిం్‌మర్కకి్‌లేదు. మలనవ్‌
చ్ర్ితరలో్‌స్త్ుీ్‌పపటటట కకు్‌శుభవారు్‌పేర్కొని, దననోి్‌శాసనింగ్ా్‌ఖర్ారచ్‌చేస్తిన్‌ఏకైక్‌గ్రింథిం్‌
ఖుర్‌ఆన్‌. ”వారిలో్‌ఎవరికెైన్ా్‌కూతుర్ు్‌పుట్ిిం్‌దనా్‌శుభవార్తను వినిపటసేత…”. (నహ్ో ్‌: 58)
స్త్ుీల్‌హకుొలకు్‌సింబింధ్ిించ్చ్‌176 ఆయతులతో్‌కూడి్‌ఓ్‌పూర్ిు్‌అధ్నయయయమే్‌‘న్నస్ా’-
మహిళలు్‌ఖుర్‌ఆన్‌లో్‌ఉింది. ఇలల్‌చెపపప్‌కుింటూ్‌పో తే్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌కరచణ్్‌నోచ్ుకోన్న్‌జీవి్‌ఈ్‌
జగ్ాన్‌లేదు.

చివరి్‌మాట్
తొలకరి్‌జలకో తో్‌మృత్‌భూమి్‌ఎలా్‌సజీవమవుతుందో, అందులోని్‌వృక్షాలక్‌ఎలా్‌చిగ్ురిస్ాత యో్‌అలాగే్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌
కార్ుణయ్‌జలకో తోాట్‌మృత్‌హృదయాలక్‌జీవం్‌ప్ర సుకకాాాంయి. అది్‌జాత్‌జడతావనిా్‌జాడించి, చేవ్‌కోలోపయిన్‌
సమాజంలో్‌చెైతన్ాయనిా్‌నింపుతుంది. అదెలా్‌అంట్ే్‌ర్హాహ్్‌్‌– కార్ుణయంతో్‌ప్ాట్ట్‌ఖుర్‌ఆన్‌కక్‌గ్ల్‌మరో్‌పేర్ు్‌ర్ూహ్్‌్‌
– ఆతా.
న్ేడు్‌పరపంచమంతా్‌సమసయల్‌సుడిగ్ుండంగా్‌తయార్యింది, మనిష్ట్‌అలా్‌తయార్ు్‌చేసుకకన్ాాడు. ఈ్‌వలయానిా్‌
ఛేదించి్‌మానవ్‌జాతులకక్‌సేవచఛను, ముకితని్‌పరస్ాదించే్‌శ్కిత్‌గ్రంథ్‌పర్ంగా్‌ఒకు్‌ఖుర్‌ఆన్‌కక్‌మాతరమే్‌ఉంది. న్ేడు్‌
ఖుర్‌ఆన్‌ను్‌ఎంతగాన్ో్‌అభిమానించే్‌ముసటోంలక, వయకకత లయిన్ా, పరభుతావలయిన్ా్‌ఈ్‌అనంత్‌‘కర్ుణా్‌నిధి’్‌దావరా్‌
మానవాళికి్‌కార్ుణాయనిా్‌పంచడంలో్‌దాదాపు్‌విఫలమయాయర్ు్‌అని్‌చెప్ప పచుచ. న్ాట్ి్‌ముసటోంలక్‌ఖుర్‌ఆన్‌న్ే్‌
శావసటంచి, ఖుర్‌ఆన్‌్‌న్నడలోన్ే్‌జీవించి్‌ధనుయలయాయర్ు. న్ేట్ి్‌ముసటోంలక్‌ఖుర్‌ఆన్‌ను్‌విసారించి, మన్ోవాంఛ్లను్‌
అనుసరించి్‌దీనుల్‌యాయర్ు. పరపంచ్‌వాయపతంగా్‌వినబడే్‌నిన్ాదాలకగాన్న, కనబడే ఇజాలకగాన్న్‌మనిష్ట్‌సమసయను్‌
మరింత్‌జఠిలం్‌చేసటనవే. మానవులకక్‌ఎదుర్యిన్‌ఉనా్‌సకల్‌సమసయలకక్‌పరిష్ాుర్ంగా్‌సర్వలోక్‌పరభువయిన్‌
అలాో హ్్‌్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌గ్రంథానిా్‌అవతరింప్‌జేశాడు. ”అలాో హ్్‌్‌పరవకతలను్‌శుభవార్తనిచేచవార్ుగా, భయ్‌పట్ేివార్ుగా్‌చేసట్‌
పంప్ాడు. పరజల్‌మధయ్‌తలతతన్‌అభిప్ార య్‌భబదాలపై్‌తీర్ుప్‌చేయడానికిగాను్‌వారి్‌వెంట్్‌(పరవకతల్‌వెంట్)
సతయబదిమయిన్‌గ్రంథాలను్‌పంప్ాడు”. (అల్‌్‌బఖర్హ్్‌: 213) అలా్‌అలాో హ్్‌్‌అవతరిమపజేసటన్‌గ్రంథాలలో్‌అంతమ్‌
దెైవగ్రంథం్‌ఖుర్‌ఆన్‌. కాబట్ిి్‌ఖుర్‌ఆన్‌ను్‌మానవాళి్‌సమసయలకక్‌పరిష్ాుర్ం్‌పరిచయం్‌చేయాలిసన్‌ఆవశ్యకత్‌
ఎంతయిన్ా్‌ఉంది.

ఖురాన్‌కొనిా్‌పరతెయకతలక
1)అది్‌సమసత్‌మానవాళి్‌కోసం్‌వచిచన్‌గ్రంథం్‌– యావతుత ్‌పరపంచవాసులను్‌హెచచరించే్‌నిమితతం్‌ఈ్‌ఫురాా న్‌్‌
(గీట్టరాయి)ని్‌తన్‌దాసునిపై్‌అవతరింపజేసటనవాడు్‌ఎంతో్‌శుభదాయకకడు. (ఫురాా న్‌్‌-1)
2) సవయమైన్‌బాట్్‌వెైపు్‌తీసుకెళ్ళీ్‌గ్రంథం్‌– నిశ్చయంగా, ఈ్‌ఖురఆన్‌పూరితగా, సరిఅయిన్‌(సవయమైన) మార్ాం్‌
వెైపునకక్‌మార్ాదర్శకతవం్‌చేసుత ంది. మరియు్‌సతాు్‌రాయలక్‌చేసూత ఉండే్‌విశావసులకక్‌తపపక్‌గొపప్‌పరతఫల్‌
ముందని్‌శుభవార్తనూ్‌అందజేసుత ంది. (ఇస్ార : 9 -10)
3) జాతుల్‌భవితవయం్‌ఖురాన్‌– “నిశ్చయంగా్‌ఈ్‌గ్రంథ్‌ఆధార్ంగా్‌కొనిా్‌జాతులను్‌కీరిత్‌శఖరాల్‌మీద్‌
కూరోచబెడితే్‌మరికొందరిని్‌అధఃప్ాతాళ్ానికి్‌న్ెట్ిి్‌వేస్ాత డు”్‌అన్ాార్ు్‌పరవకత్‌(స). (ముసటోం)
4) ఇది్‌మనందరి్‌కోసం, మానవులందరి్‌కోసం్‌వచిచన్‌అంతమ్‌ధర్ా్‌శాసతరం. ఇది్‌కాలపనిక్‌సటదాి ంతం్‌కాదు్‌ఈ్‌
రోజు్‌ప్ాట్ించి్‌రేపు్‌వేదిలేయడానికి. ఇది్‌సమసత్‌లోకాల్‌పరభువు్‌సమసత్‌మానవాళికి్‌అనుగ్రహించిన్‌శాశ్వత్‌
ధర్ా్‌శాసతరం.
నిశ్చయంగా, మేమే్‌ఈ్‌జాా పటక్‌(ఖురఆన)ను్‌అవతరింపజేశాము్‌మరియు్‌నిశ్చయంగా్‌మేమే్‌దీనిని్‌
కాప్ాడేవార్ము. (హిజ్రర: 9)
”ఖురాన్‌ను్‌సవతహాగా్‌చదవడం్‌న్ేర్ుచకొని్‌ఇతర్ులకక్‌న్ేరిపంచే్‌వాడు్‌మీలో్‌ఉతతముడు”్‌అన్ాార్ు్‌పరవకత్‌(స)

ఖుర్‌ఆన్‌్‌అన్ే్‌ఈ్‌జాా న్‌స్ాగ్రానిా్‌వరిణంచడం్‌ఎవరి్‌తర్మూ్‌కాదు. ఈ్‌గ్రంథ రాజం్‌తెలియపరేచ్‌
యదారాా ల్‌వర్కక,అదుుత్‌విషయాల్‌వర్కక్‌చేర్ుకోవడానికి్‌మనకి్‌ఎనిా్‌యుగాలక్‌అవసర్మో్‌
తెలియదు. ఈ్‌గ్రంథ్‌విశషఠ త్‌గ్ురించి్‌కలం్‌కదిలించి్‌వార యడం్‌అంట్ే- కొనిా్‌కోణాలను్‌మనిషకి్‌
తెలిసటన్‌జాా నం, అనుభవం్‌కొదీు్‌గ్రహించి్‌చెపపడమే్‌అవుతుంది. ఈ్‌గ్రంథ్‌జాా న్ానిా్‌ఏ్‌కలం, మరే్‌
పుసతకం్‌దావరానూ్‌ఇనుమడింప్‌జేయలేము. ‘ఇమామ్‌్‌ఫఖుు రార జీ్‌(ర్)’్‌ఇలా్‌అభిప్ార యాపడాా ర్ు:
”ఖుర్‌ఆన్‌్‌అన్ే్‌ఈ్‌విజాా న్‌భాండాగార్మే్‌గ్నక్‌లేక్‌ప్ర యినట్ో యితే్‌పరపంచం మూడు్‌వందల్‌పరయో్‌
జనకర్్‌విదయలను్‌కోలోపయి్‌ఉండేది”.
ఆ్‌మాట్ే్‌పర్మ్‌పవితుర డెైన్‌అలాో హ్ తెలియజేసుత న్ాాడు: ”భూ్‌మండలంలో ని్‌వృక్షాలన్నా్‌
కలములకగా, సముదార లన్నా్‌సవరాగా్‌మారిన్ా, ఆపై్‌వాట్ికి్‌జతగా్‌మరో్‌ఏడు్‌మహా్‌స్ాగారాలను్‌
సవరాగా్‌చేసటన్ా్‌అలాో హ్్‌్‌వాకాయలక్‌పూరిత్‌కావు. నిససందేహంగా్‌అలాో హ్ సరావధికకడు, వివేక్‌
వంతుడు”. (లకఖాాన్‌: 27)
అది్‌వచిచంది్‌– ”మిమాలిా్‌కార్ు్‌చీకట్ో ్‌నుంచి్‌వెలిక్‌తీసట్‌కాంత్‌వెైపు్‌తీసుకకప్ర వడానికి్‌తన్‌
దాసునిపై్‌తేట్తెలోమైన్‌ఆయతులను్‌(వచన్ాలను) అవ్‌తరింపజేసటనవాడు్‌అలాో హ్్‌యిే. నిశ్చయంగా్‌
ఆయన్‌మీ్‌యిెడల్‌మృదుసవభావి, దయాశీలి.”్‌(హదీద: 9)
విజాా న్‌భాండాగార్ం్‌ఖుర్‌ఆన్‌

గ్ుర్ుతర్ బాధయత్‌
దివయ్‌ఖుర్‌ఆన్‌్‌ప్ారాయణం్‌చేసుత న్ాాము, సవయంగా్‌ప్ారాయణం చేయడమే్‌కాక్‌
సుసవర్కర్తల్‌సవర్ంలో్‌ఖురాన్‌్‌సవర్ణకార్్‌ధవనిని్‌వింట్టన్ాాము. అల్‌హముు లిలాో హ్్‌్‌అయితే్‌
అనిా్‌ఉపదరవాల్‌నుండి్‌మానవాళిని్‌కాప్ాడే్‌ఉగ్రంథంగా్‌మనం్‌విశ్వసట్‌సుత నా్‌ఈ్‌గ్రంథ
రాజానిా్‌ఇతర్ుల్‌వర్కక్‌చేర్వేసే్‌పరయతాం్‌చేశామా? మనం్‌అందజేసే్‌ఈ్‌గిఫ్ుి ్‌ఎందరి్‌
జీవితాలిా్‌మార్చగ్లదో్‌ఎపుపడ్‌యిన్ా్‌ఆలోచించామా? ఏ్‌విషయంలో్‌ఎలా్‌ఉన్ాా్‌ఈ్‌
విషయంలో్‌మాతరం్‌ఆలసయం్‌అమృతం్‌విషం.
అలాో హ్్‌్‌మనందరికి్‌ఆయన్‌గ్రంథానిా్‌ఆయన్‌దాసుల్‌వర్కక్‌చేర్వెసే్‌సదుుదిిని్‌
పరస్ాదించాలని, ఖుర్‌ఆన్‌ను్‌మన్‌మన్ో్‌వసంతం్‌గా్‌చేయాలని, ఆతా జయయతగా, సకల్‌
సమసయలిా్‌దూర్ం్‌చేసే్‌దివయ్‌ఔషధిగా్‌చేయాలని్‌కోర్ుకకంట్ూ…