1. 1
การศึกษาความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ
ของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
A study of fundamental knowledge in English
grammar
of Suratthani Rajabhat University’s students.
นางสาวศิริรัตน์ ชูพันธ์
โปรแกรมภาษาอังกฤษ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
บทคัดย่อ
การเรียนภาษาอังกฤษให้ได้ผลนัน ผู้เรียนจำาเป็นต้องมี
้
ความรู้ด้านไวยากรณ์เป็นพื้นฐานสำาคัญ เพราะการมีความรู้ด้าน
ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษที่ดีนั้น ย่อมนำาไปสู่ความสามารถที่จะ
พัฒนาทักษะในการพูด การอ่าน และการเขียนได้อย่างมี
ประสิทธิภาพ งานวิจยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความรู้พื้น
ั
ฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัย
ราชภัฏสุราษฎร์ธานี และเพือพัฒนาการจัดการเรียนการสอนและ
่
จัดทำาสือการสอนได้อย่างเหมาะสมกับระดับความรู้พื้นฐานด้าน
่
ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษของนักศึกษา
ผู้วิจัยคัดเลือกกลุ่มตัวอย่าง 370 คนซึ่งเป็นนักศึกษาที่เรียน
รายวิชา 1500102 ภาษาอังกฤษเพือการสือสารและการสืบค้น
่ ่
(English for Communication and Information Retrieval) ซึ่ง
ผู้วิจัยเป็นผู้สอน ทังนี้ผู้วิจยสร้างแบบทดสอบเพือวัดระดับความรู้
้ ั ่
พืนฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ 56 ข้อ ซึ่งครอบคลุมเนื้อหา
้
ด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ 8 เรื่อง (เรื่องละ 7 ข้อ) ได้แก่เรือง ่
The verb to be, Pronouns, Prepositions, Wh-questions,
Telling the time, Quantitative Adjectives, Tenses และ
Demonstratives โดยสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าร้อย
ละ ค่าเฉลียและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน
่
ผลการวิจัยสรุปว่า กลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นนักศึกษา
มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานีส่วนใหญ่มีความรู้พื้นฐานด้าน
ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษอยู่ในระดับตำ่ากว่าเกณฑ์มาตรฐานที่ผู้วิจัย
กำาหนดไว้ เนื่องจากผลการวิเคราะห์ข้อมูลแสดงให้เห็นว่า กลุ่ม

2. 2
ตัวอย่างทั้งสิ้น 370 คน ผ่านเกณฑ์มาตรฐานที่ผวิจัยกำาหนดไว้
ู้
เพียง 100 คน คิดเป็นอัตราร้อยละ 27.0 และกลุมตัวอย่างไม่
่
ผ่านเกณฑ์มาตรฐานที่ผวิจัยกำาหนดไว้ 270 คน คิดเป็นอัตราร้อย
ู้
ละ 73.0 ทั้งนีจากแบบทดสอบวัดระดับความรู้พื้นฐานด้าน
้
ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ 56 ข้อ กลุ่มตัวอย่างมีคะแนนเฉลีย ่
เท่ากับ 23.13 ค่าเบียงเบนมาตรฐานเท่ากับ 7.78
่
ผลการวิเคราะห์ข้อมูลซึงจำาแนกตามเนื้อหาด้านไวยากรณ์
่
ภาษาอังกฤษแสดงให้เห็นว่ากลุ่มตัวอย่างสามารถทำาคะแนนเรื่อง
Prepositions ได้ดีมากที่สุด รองลงมาคือเรื่อง The verb to be
ทังนีเนือหาด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเรือง Quantitative
้ ้ ้ ่
Adjectives เป็นเรื่องที่กลุ่มตัวอย่างทำาคะแนนได้ดีน้อยที่สุด
Abstract
For the effective study of English, it is necessary for
the learners to have a fundamental knowledge of English
grammar. English grammar knowledge is a proven method
to improve the English skills of speaking, reading and
writing. The purpose of this research is to study the
fundamental knowledge in English grammar of Suratthani
Rajabhat University’s students. Moreover this research is
aimed to help develop learning and teaching management
methodologies and to prepare appropriate materials to aid
with the attainment of the fundamental knowledge of
English grammar for students.
370 students were sampled and took a test that
consisted of 56 items and covered 8 separate parts of
English grammar structure, (The verb to be, Pronouns,
Prepositions, Wh-questions, telling the time, Quantitative
Adjectives, Tenses and Demonstratives). Percentage,
Mean and Standard deviation were used as the statistical
methods of analysis.
This study conclusively shows that the fundamental
knowledge level of English grammar of almost all of those

3. 3
sampled is lower than the researcher’s standard level. Only
27.0 percent of those sampled passed the test. The
average of the score is 23.13 and Standard deviation is
7.78.
The results of the data analysis which was separated
into the eight selected parts of English grammar, shows
that the highest scores for the English grammar test were
for ‘Prepositions’. The second highest were for ‘The verb to
be’. And the lowest scores for the English grammar test
were for ‘Quantitative Adjectives’.
บทนำา
ความเป็นมาและความสำาคัญของปัญหา
ในสังคมโลกปัจจุบนภาษาต่างประเทศมีความสำาคัญเป็นอย่างยิง
ั ่
ในการสือสาร ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหนึ่งทีทวโลกใช้เป็นภาษา
่ ่ ั่
สากล การเรียนรูภาษาอังกฤษจึงเป็นสิงจำาเป็น ทังนีเพือประโยชน์
้ ่ ้ ้ ่
ในการติดต่อสือสาร การศึกษา การแสวงหาข้อมูลข่าวสารเพือเพิม
่ ่ ่
เติมความรู้ เพือประกอบอาชีพ ตลอดจนเพือให้สามารถนำาประเทศ
่ ่
ไปสูการแข่งขันด้านเศรษฐกิจ เข้าใจความแตกต่างทางการเมือง
่
และวัฒนธรรมในฐานะที่เป็นพลเมืองโลกในยุคโลกาภิวัฒน์ การ
เรียนภาษาอังกฤษจะช่วยให้ผเรียนมีวิ สั ยทั ศน์ กว้ างไกล สามารถ
ู้
สื่ อ สารกั บ ชาวต่ า งประเทศได้ อ ย่ า งถู ก ต้ อ งเหมาะสมและมั่ น ใจ
นอกจากนี้ ยงสามารถถ่ายทอดวัฒนธรรมและเอกลักษณ์ไทยไปสู่
ั
สังคมโลกได้ดวย ้
การเรียนภาษาอังกฤษให้ได้ผลนัน ผู้เรียนจำาเป็นต้องมี
้
ความรู้ด้านไวยากรณ์เป็นพื้นฐานสำาคัญ เพราะการมีความรู้ด้าน
ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษที่ดี ย่อมนำาไปสู่ความสามารถที่จะพัฒนา
ทักษะในการพูด การอ่าน และการเขียนได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ต่อไป เปรียบเสมือนบ้านที่มรากฐานโครงสร้างที่แข็งแรง ก็มี
ี
ผลทำาให้ส่วนประกอบอื่นๆ ของบ้านมั่นคงอยู่ได้ การเรียนภาษา
อังกฤษโดยมีความรูดานไวยากรณ์เป็นพืนฐานทีดแล้วย่อมส่งผลดี
้ ้ ้ ่ ี

4. 4
เช่นเดียวกัน (เศรษฐวิทย์, 2545) ทังนี้ ผูเรียนภาษาอังกฤษทีมี
้ ้ ่
พืนฐานไวยากรณ์ดี จะสามารถเรียนภาษาอังกฤษ ทังการพูด
้ ้
การอ่าน การเขียนได้เร็วกว่าและดีกว่าผูที่ไม่รู้หรือรู้ไวยากรณ์
้
อังกฤษน้อย (นเรศ สุรสิทธิ, 2547)
์
ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษจะช่วยให้สารที่ผู้ส่งสารสื่อไปยังผู้รับ
มีเนื้อความที่ถูกต้อง และตรงตามเจตนาของผู้ส่ง เนื้อความไม่
ผิดเพี้ยนจนทำาให้การสื่อสารนั้นล้มเหลว หรือเกิดความเข้าใจผิด
ระหว่างกัน และยังเป็นการช่วยยกระดับทักษะการใช้ภาษา
อังกฤษทั้งการฟัง พูด อ่าน เขียนให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น
(กรองแก้ว ฉายสภาวธรรม, 2537)
โปรแกรมภาษาอังกฤษ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี เล็งเห็นความสำาคัญรวมถึงความ
จำาเป็นในการสื่อสารและการค้นคว้าข้อมูลข่าวสารต่างๆ ข้อมูล
สารสนเทศ สื่อทางด้านอิเลกทรอนิกส์หรือสื่อทางอินเตอร์เนต
ซึ่งล้วนแล้วแต่มีบทบาทอย่างมากในปัจจุบัน โดยส่วนใหญ่ใช้
ภาษาอังกฤษเป็นสื่อในการเรียนรู้และนับวันจะมีความสำาคัญมาก
ขึ้นทุกขณะ ดังนั้นรายวิชา 1500102 ภาษาอังกฤษเพื่อการ
สื่อสารและการสืบค้น (English for Communication and
Information Retrieval) จึงถูกกำาหนดให้เป็นวิชาพืนฐานทีนกศึกษา
้ ่ ั
ทุกคนต้องเรียน
ในฐานะที่ ผู้ วิ จั ย เป็ น ผู้ ส อนในรายวิ ช า 1500102 ภาษา
อั ง ก ฤ ษ เ พื่ อ ก า ร สื่ อ ส า ร แ ล ะ ก า ร สื บ ค้ น (English for
Communication and Information Retrieval) โดยใช้ ห นั ง สื อ
Interchange Third Edition เป็ น สื่ อ การเรี ย นการสอน ผู้ เ ขี ย น
หนั ง สื อ เล่ ม ดั ง กล่ า วได้ แ ทรกไวยากรณ์ ภ าษาอั ง กฤษเพื่ อ ให้
นักศึกษาได้ทำา ความเข้าใจอย่างต่อเนื่องในทุกบทเรียน ปัญหา
สำา คัญที่ผู้วิจัยพบคือ นักศึกษาแต่ละคนมีพื้นฐานด้านไวยากรณ์
ภาษาอั ง กฤษไม่ เ ท่ า เที ย มกั น ในแต่ ล ะกลุ่ ม เรี ย นสามารถแบ่ ง
นักศึกษาได้เป็น 2 กลุ่มคือ กลุ่มที่มีความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์
ภาษาอังกฤษมากและกลุ่มที่มีความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์ภาษา
อังกฤษน้อย กลุ่มนักศึกษาที่มีความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์ภาษา
อังกฤษมากกว่าจะสามารถเรียนรู้และทำาความเข้าใจในบทเรียนได้
อย่างรวดเร็ว ในขณะที่นักศึกษาที่มีความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์

5. 5
น้ อ ยกว่ า จะเข้ า ใจในบทเรี ย นได้ ช้ า กว่ า และไม่ ก ล้ า ซั ก ถาม
อาจารย์ ผู้ ส อนเมื่ อ ไม่ เ ข้ า ใจ เนื่ อ งจากเกรงว่ า จะทำา ให้ เ พื่ อ น
นักศึกษาทีเข้าใจแล้วเสียเวลา เกิดความเบือหน่าย อีกทังยังรูสก
่ ่ ้ ้ ึ
อายเพือน เหตุผลนีเป็นเหตุผลสำาคัญทีทำาให้นักศึกษาได้คะแนน
่ ้ ่
สอบไม่ดเท่าทีควร
ี ่
ผู้ วิ จั ย เล็ ง เห็ น ว่ า ปั ญ หาดั ง กล่ า วข้ า งต้ น เป็ น ปั ญ หาสำา คั ญ
หากได้ ศึ ก ษาความรู้ พื้ น ฐานด้ า นไวยากรณ์ ภ าษาอั ง กฤษของ
นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานีแล้ว จะทำาให้ทราบได้
ว่านักศึกษามีความรูพนฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษอยูในระดับ
้ ื้ ่
ใด และยังสามารถพัฒนาการจัดการเรียนการสอนและจัดทำาสือการ ่
สอนได้อย่างเหมาะสมกับระดับความรูพนฐานด้านไวยากรณ์ภาษา
้ ื้
อังกฤษของนักศึกษา อีกทั้งได้นำา ผลการวิจัยมาปรับปรุงหลักสูตร
การเรีย นการสอนวิ ช าภาษาอัง กฤษของโปรแกรมภาษาอัง กฤษ
คณะมนุ ษ ยศาสตร์ แ ละสั ง คมศาสตร์ มหาวิ ท ยาลั ย ราชภั ฏ
สุราษฎร์ธานีต่อไป
วัตถุประสงค์
1. เพื่ อ ศึ ก ษาระดั บ ความรู้ พื้ น ฐานด้ า นไวยากรณ์ ภ าษา
อังกฤษของนักศึกษา
มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
2. เพือพัฒนาการจัดการเรียนการสอนและจัดทำาสือการสอน
่ ่
ได้อย่างเหมาะสมกับ
ระดับความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษของนักศึกษา
ขอบเขตการวิจัย
1. กลุมตัวอย่าง นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
่
ระดับปริญญาตรี ภาค
ปกติ ภาคเรี ย นที่ 2/49 ที่ เ รี ย นรายวิ ช า 1500102 ภาษาอั ง กฤษ
เพื่อการสื่อสารและการสืบค้น (English for Communication and
Information Retrieval) ทั้งหมดที่ผู้วิจัยเป็นผู้สอน

6. 6
2. ขอบเขตด้านสถานที่ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
3. ขอบเขตด้านเนื้อหา ศึกษาความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์
ภาษาอังกฤษ โดยศึกษา
ไวยากรณ์ภาษาอั ง กฤษที่ ปรากฏในหนั ง สื อ Interchange Third
Edition
ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ
1. ได้ทราบระดับความรูพนฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ
้ ื้
ของนักศึกษามหาวิทยาลัย
ราชภัฏสุราษฎร์ธานี
2. ได้นำาผลงานวิจยมาพัฒนาการจัดการเรียนการสอนและ
ั
จัดทำาสือการสอนได้อย่าง
่
เหมาะสมกับระดับความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษของ
นักศึกษา
3. สามารถจำา แนกกลุ่ม นัก ศึก ษาตามระดับ ความรู้พื้น ฐาน
ด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ
เพื่อเป็นประโยชน์ในการจัดการเรียนการสอนได้
4. เป็ น แนวทางในการศึ ก ษาเกี่ ย วกั บ ความรู้ พื้ น ฐานด้ า น
ต่างๆ ของนักศึกษา
คำาสำาคัญ
ภาษาอังกฤษ
ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ
นักศึกษา
มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
ระเบียบวิธีวจัย
ิ
การคัดเลือกกลุ่มตัวอย่าง
กลุมตัวอย่างในงานวิจยนีคอ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ
่ ั ้ ื
สุราษฎร์ธานี ระดับปริญญาตรี ภาคปกติ ภาคเรี ย นที่ 2/49 ที่
เรี ย นรายวิ ช า 1500102 ภาษาอั ง กฤษเพื่ อ การสื่ อ สารและการ
สื บ ค้ น (English for Communication and Information
Retrieval) ทั้งหมดที่ผู้วิจัยเป็นผู้สอน จำานวนทังสิ้น 370 คน
้

7. 7
การสร้างเครืองมือทีใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล
่ ่
งานวิจยนีผวจยสร้างแบบสอบถามและแบบทดสอบเพือใช้เป็น
ั ้ ู้ ิ ั ่
เครืองมือในการเก็บรวบรวม
่
ข้อมูล โดยแบ่งออกเป็น 2 ส่วน ได้แก่
ส่วนที่ 1 แบบสอบถามข้อมูลทั่วไปของกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่
ชื่อ-นามสกุล เพศ คณะ กลุ่มเรียน ระดับการศึกษาสูงสุดก่อน
เข้ามหาวิทยาลัย ระดับการศึกษาทีเริมเรียนภาษาอังกฤษ
่ ่
ส่วนที่ 2 แบบทดสอบวัดระดับความรูพนฐานด้านไวยากรณ์
้ ื้
ภาษาอังกฤษ เป็นแบบทดสอบ
ทีผวจยสร้างเอง เพือวัดระดับความรูพนฐานด้านไวยากรณ์ภาษา
่ ู้ ิ ั ่ ้ ื้
อังกฤษของกลุมตัวอย่าง ซึ่งครอบคลุมเนื้อหาด้านไวยากรณ์ภาษา
่
อังกฤษ 8 เรื่อง ที่ปรากฏในหนังสือ Interchange Third Edition
ซึ่งเป็นสือการสอนรายวิชา 1500102 ภาษาอังกฤษเพือการสือสาร
่ ่ ่
และการสื บ ค้ น (English for Communication and Information
Retrieval) เนื้อหาด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ 8 เรื่อง ได้แก่
1. The verb to be 5. Telling the
time
2. Pronouns 6. Quantitative Adjectives
3. Prepositions 7. Tenses
4. Wh-questions 8. Demonstratives
แบบทดสอบทั้ ง หมดจำา นวน 56 ข้ อ เป็ น แบบทดสอบซึ่ ง
ประกอบด้วยเนื้อหาด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษดังที่กล่าวข้างต้น
เรื่ อ งละ 7 ข้ อ ทั้ ง นี้ แ บบทดสอบได้ ผ่ า นการพิ จ ารณาจากผู้
เชี่ ย วชาญด้ า นวั ด ผลและด้ า นเนื้ อ หา 4 ท่ า น 1 พิ จ ารณาหาข้ อ
บกพร่อง เมื่อพบข้อบกพร่อง ผูวิจัยนำามาปรับปรุงแก้ไขให้เหมาะ
้
สมและให้ผู้เชี่ยวชาญทั้ง 4 ท่านตรวจอีกครั้งก่อนนำาไปทดลองใช้
กั บ นั ก ศึ ก ษา 20 คน เพื่ อ วิ เ คราะห์ ห าค่ า ความยาก ค่ า อำา นาจ
จำาแนก และค่าความเชื่อมั่น แล้วนำามาปรับปรุงเพื่อใช้จริงต่อไป
การเก็บรวบรวมข้อมูล
1
Ms. Janet Ronald, ดร. สุพรรณริกา วัฒน์บณย์, ผศ. สมเชาว์
ุ
ชาตินฤดม และ อ. มาณพ ห่อเพชร

8. 8
วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือ เพื่อศึกษาระดับความรู้พื้น
ฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัย
ราชภัฏสุราษฎร์ธานี ผู้วิจัยต้องการให้ผลการวิจัยที่ได้จากงาน
วิจัยครังนีเป็นระดับความรูพนฐานของกลุมตัวอย่างอย่างแท้จริง ผู้
้ ้ ้ ื้ ่
วิจยจึงเก็บข้อมูลโดยให้กลุมตัวอย่างทำาแบบทดสอบวัดระดับความ
ั ่
รู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษในสัปดาห์แรกของการจัดการ
เรียนการสอนของภาคเรียนที่ 2/49 ซึงผูวจยยังไม่ได้ทำาการสอน
่ ้ ิ ั
กลุมตัวอย่างแต่อย่างใด อีกทั้งกลุมตัวอย่างไม่ทราบล่วงหน้าว่า
่ ่
จะต้องทำาการทดสอบ
ผู้วิจัยเก็บรวบรวมข้อมูลโดยให้กลุมตัวอย่างทำาแบบทดสอบ
่
วัดระดับความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษจำานวน 56 ข้อ
ซึ่ งกำา หนดเวลาในการทำา แบบทดสอบ 1.30 ชั่ วโมง โดยผู้ วิ จัย
เป็นผู้ควบคุมการทดสอบด้วยตัวเอง
การประมวลผลและการวิเคราะห์ข้อมูล
เมื่อผู้วิจัยเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดแล้ว ผู้
วิจัยจึงนำาข้อมูลที่ได้จาก
กลุ่ ม ตั ว อย่า งมาประมวลผล โดยแบ่ง การบั นทึ ก ข้ อ มู ล ที่ ไ ด้ จ าก
กลุ่มตัวอย่างลงในโปรแกรม SPSS เพื่อวิเคราะห์ข้อมูลออกเป็น 2
ส่วน
ส่วนที่ 1 แบบสอบถามข้อมูลทั่วไปของกลุมตัวอย่าง ผูวิจัย
่ ้
บันทึกข้อมูลทั่วไปของกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ชื่อ-นามสกุล เพศ
คณะ กลุ่ ม เรี ย น ระดั บ การศึ ก ษาสู ง สุ ด ก่ อ นเข้ า มหาวิ ท ยาลั ย
และระดับการศึกษาที่เริ่มเรียนภาษาอังกฤษ
ส่วนที่ 2 แบบทดสอบวั ด ระดั บ ความรู้ พื้ น ฐานด้ า น
ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ ก่อนผู้วิจัยบันทึกข้อมูลลงในโปรแกรม
SPSS ผูวจยตรวจสอบความถูกต้องและให้คะแนน โดยให้คะแนน
้ ิ ั
ข้อทีตอบถูกเท่ากับ 1 คะแนน ข้อที่ตอบผิดหรือไม่ตอบเท่ากับ 0
่
คะแนน หลัง จากตรวจสอบความถู ก ต้ อ งและให้ คะแนนแล้ ว ผู้
วิจัยบันทึกข้อมูลที่ได้จากกลุ่มตัวอย่างลงในโปรแกรม SPSS เพื่อ
วิเคราะห์ข้อมูลต่อไป
สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย
ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ซึ่งวิเคราะห์โดยใช้โปรแกรมแกรม SPSS
ทั้งนี้ผู้วิจัยวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เกณฑ์มาตรฐานที่ผู้วิจัยกำา หนด

9. 9
ไว้ คือ เกณฑ์ร้อยละ 50 กลุมตัวอย่างที่ได้คะแนนมากกว่าร้อย
่
ละ 50 ของแบบทดสอบ กล่าวคือ จากแบบทดสอบ 56 ข้อ กลุม ่
ตัวอย่างทีได้คะแนนตังแต่ 28 คะแนนขึนไป จัดเป็นกลุมตัวอย่างที่
่ ้ ้ ่
ผ่านเกณฑ์มาตรฐานทีผวจยกำาหนดไว้
่ ู้ ิ ั
ผลการวิจย
ั
ผลการวิเคราะห์ข้อมูลโดยภาพรวม
ผูวจยเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบทดสอบวัดระดับความรูพน
้ ิ ั ้ ื้
ฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ
จำา นวน 56 ข้อ ซึ่ ง ได้ จำา แนกตามเนื้ อ หาด้ า นไวยากรณ์ ภ าษา
อังกฤษ 8 เรื่อง หลังจากประมวลผลและวิเคราะห์ข้อมูลที่ได้จาก
กลุ่มตัวอย่างทั้งหมดแล้ว ได้ผลการวิเคราะห์ข้อมูลโดยภาพรวม
ซึ่งแสดงไว้ในตารางที่ 2
ตารางที่ 2 ผลการวิเคราะห์ขอมูลโดยภาพรวม
้
กลุ่มตัวอย่าง ผ่าน ไม่ผ่าน
จำานวน จำานวน
(คน) ร้อยละ (คน) ร้อยละ
กลุ่ ม ตั ว อย่ า งทั้ ง หมด 370 100 27.0 270 73.0
คน
ตารางที่ 2 แสดงผลการวิเคราะห์ขอมูลโดยภาพรวม กล่าว
้
คื อ ผู้ วิ จั ย วิ เ คราะห์ ข้ อ มู ล ที่ ไ ด้ จ ากการทำา แบบทดสอบวั ด ระดั บ
ความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษทั้งหมด 56 ข้อ โดย
ไม่ได้วิเคราะห์จำา แนกตามเนื้ อหาด้ านไวยากรณ์ ภาษาอัง กฤษ 8
เรื่อง พบว่ากลุ่มตัวอย่างทังหมด 370 คน ผ่านเกณฑ์มาตรฐานที่
้
ผู้วิจัยกำาหนดไว้ จำานวน 100 คน คิดเป็นอัตราร้อยละ 27.0 และ

10. 10
กลุมตัวอย่างจำานวน 270 คน ซึงคิดเป็นอัตราร้อยละ 73.0 ไม่ผาน
่ ่ ่
เกณฑ์มาตรฐานทีผวจยกำาหนดไว้
่ ู้ ิ ั
ผลการวิเคราะห์ขอมูลจำาแนกตามเนือหาด้านไวยากรณ์ภาษา
้ ้
อังกฤษ
หลังจากผู้วิจัยวิเคราะห์ข้อมูลโดยภาพรวมจากแบบทดสอบ
ทั้ง 56 ข้อแล้ว ผู้วิจัยได้วิเคราะห์ข้อมูลโดยจำาแนกตามเนื้อหา
ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ 8 เรื่อง ได้แก่ The verb to be,
Pronouns, Prepositions, Wh-questions, Telling the time,
Quantitative Adjectives, Tense และ Demonstratives ซึ่ง
ปรากฏอยู่ในแบบทดสอบวัดระดับความรูพนฐานด้านไวยากรณ์
้ ื้
ภาษาอังกฤษเรืองละ 7 ข้อ
่
ตารางที่ 3 แสดงจำานวนและร้อยละของกลุ่มตัวอย่างที่ตอบ
แบบทดสอบถูกและตอบแบบทดสอบผิดในแต่ละเรื่อง ทังนี้เพื่อ ้
แสดงให้เห็นว่ากลุ่มตัวอย่างสามารถทำาแบบทดสอบเรื่องใดได้ถูก
ต้องมากที่สุด และทำาแบบทดสอบเรื่องใดได้ถูกต้องน้อยที่สุด
ตารางที่ 3 ผลการวิเ คราะห์ข้อ มูล จำา แนกตามเนือ หาด้า น
้
ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ
เนื้อหาด้านไวยากรณ์ ตอบถูก ตอบผิด
จำานวน จำานวน
(คน) ร้อยละ (คน) ร้อยละ
The verb to be 204 55.1 166 44.9
Pronouns 164 44.3 206 55.7
Prepositions 213 57.5 157 42.5
Wh-questions 191 51.7 179 48.3
Telling the time 119 32.2 251 67.8
Quantitative Adjectives 80 21.6 290 78.4
Tenses 117 31.7 253 68.3
Demonstratives 135 36.4 235 63.6

11. 11
ผลการวิเคราะห์ข้อมูลจากตารางที่ 3 แสดงให้เห็นว่าเนื้อหา
ด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเรื่อง Prepositions เป็นเรื่องที่กลุ่ม
ตัวอย่างตอบถูกมากที่สุด กล่าวคือ จากจำานวนกลุ่มตัวอย่าง
ทั้งหมด 370 คน มีกลุ่มตัวอย่างที่ตอบถูกในเรื่อง Prepositions
จำานวน 213 คน คิดเป็นอัตราร้อยละ 57.5 และตอบผิดจำานวน
157 คน คิดเป็นอัตราร้อยละ 42.5 รองลงมาคือเรื่อง The verb
to be ซึ่งกลุ่มตัวอย่างตอบถูกจำานวน 204 คน คิดเป็นอัตราร้อย
ละ 55.1 และตอบผิดจำานวน 166 คน คิดเป็นอัตราร้อยละ 44.9
ทังนีเนือหาด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเรือง Quantitative
้ ้ ้ ่
Adjectives เป็นเรื่องที่กลุ่มตัวอย่างตอบถูกน้อยที่สุด กล่าวคือ
จากจำานวนกลุ่มตัวอย่างทังหมด 370 คน มีกลุ่มตัวอย่างที่ตอบ
้
ถูกในเรื่อง Quantitative Adjectives จำานวนเพียง 80 คน คิดเป็น
อัตราร้อยละ 21.6 และตอบผิดจำานวน 290 คน คิดเป็นอัตราร้อย
ละ 78.4
ผลการวิเคราะห์คะแนนของกลุมตัวอย่าง่
เมือพิจารณาผลการวิเคราะห์ขอมูลซึงจำาแนกตามเนือหาด้าน
่ ้ ่ ้
ไวยากรณ์ภ าษาอัง กฤษแล้ ว ตารางที่ 4 ผู้ วิ จั ย แสดงผลการ
วิเคราะห์คะแนนของกลุ่มตัวอย่างที่ได้จากการทำาแบบทดสอบวัด
ระดั บ ความรู้ พื้ น ฐานด้ า นไวยากรณ์ ภ าษาอั ง กฤษ โดยแสดง
คะแนนตำ่า สุ ด คะแนนสู ง สุ ด คะแนนเฉลี่ ย และค่ า เบี่ ย งเบน
มาตรฐาน
ตารางที่ 4 ผลการวิเคราะห์คะแนนของกลุมตัวอย่าง
่
เนื้อหาด้านไวยากรณ์ Min Max X S.D.
The verb to be 0 7 3.86 1.66
Pronouns 0 7 3.10 1.54
Prepositions 0 7 4.02 1.83
Wh-questions 0 7 3.62 1.55
Telling the time 0 7 2.26 1.58
Quantitative 0 7 1.51 1.28

12. 12
Adjectives
Tenses 0 7 2.22 1.43
Demonstratives 0 7 2.55 1.32
รวมแบบทดสอบ 56
ข้อ 9 48 23.13 7.78
จากตารางที่ 4 ซึ่ งแสดงผลการวิ เ คราะห์ คะแนนของกลุ่ ม
ตัวอย่าง เมื่อพิจารณาโดยภาพรวมจากแบบทดสอบทั้งหมด 56
ข้อ พบว่ากลุ่มตัวอย่างมีคะแนนตำ่า สุดเท่ากับ 9 คะแนน คะแนน
สู ง สุ ดเท่ า กั บ 48 คะแนน คะแนนเฉลี่ ย เท่ า กั บ 23.13 ค่ า เบี่ ย ง
เบนมาตรฐานเท่ากับ 7.78
เมื่ อ พิ จ ารณาโดยจำา แนกตามเนื้ อ หาด้ า นไวยากรณ์ ภ าษา
อั ง กฤษทั้ ง 8 เรื่ อ ง ซึ่ ง จากแบบทดสอบ 56 ข้ อ จำา แนกตาม
เนื้ อ หาด้ า นไวยากรณ์ ภ าษาอั ง กฤษเรื่ อ งละ 7 ข้ อ พบว่ า แต่ ล ะ
เรื่องนั้นกลุ่มตัวอย่างมีคะแนนตำ่าสุดเท่ากับ 0 คะแนน และคะแนน
สูงสุดเท่ากับ 7 คะแนน โดยเรื่อง Prepositions เป็นเรื่องที่กลุ่ม
ตั ว อย่ า งได้ ค ะแนนเฉลี่ ย มากที่ สุ ด ( X = 4.02, S.D. = 1.83)
รองลงมาคื อ เรื่ อ ง The verb to be ( X = 3.86, S.D. = 1.66)
และเรื่ อ งที่ ก ลุ่ ม ตั ว อย่ า งไ ด้ ค ะแ นน เฉลี่ ย น้ อ ยที่ สุ ด คื อ เรื่ อง
Quantitative Adjectives ( X = 1.51, S.D. = 1.28)
สรุปผลการวิจัย
จากวัตถุประสงค์ขอที่ 1 เพือศึกษาระดับความรูพนฐาน
้ ่ ้ ื้
ด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ
ของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
กลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ
สุราษฎร์ธานีส่วนใหญ่มีความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ
อยู่ในระดับตำ่ากว่าเกณฑ์มาตรฐานที่ผวิจัยกำาหนดไว้ เนื่องจากผล
ู้
การวิเคราะห์ข้อมูลแสดงให้เห็นว่า กลุ่มตัวอย่างทังสิ้น 370 คน
้
ผ่านเกณฑ์มาตรฐานที่ผวิจัยกำาหนดไว้เพียง 100 คน คิดเป็น
ู้
อัตราร้อยละ 27.0 และกลุมตัวอย่างไม่ผ่านเกณฑ์มาตรฐานที่ผู้
่
วิจัยกำาหนดไว้ 270 คน คิดเป็นอัตราร้อยละ 73.0 ทังนีจากแบบ
้ ้

13. 13
ทดสอบวัดระดับความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ 56 ข้อ
กลุ่มตัวอย่างมีคะแนนเฉลียเท่ากับ 23.13 ค่าเบียงเบนมาตรฐาน
่ ่
เท่ากับ 7.78
ผลการวิเคราะห์ข้อมูลซึงจำาแนกตามเนื้อหาด้านไวยากรณ์
่
ภาษาอังกฤษแสดงให้เห็นว่ากลุ่มตัวอย่างสามารถทำาคะแนนเรื่อง
Prepositions ได้ดีมากที่สุด รองลงมาคือเรื่อง The verb to be
ทังนีเนือหาด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเรือง Quantitative
้ ้ ้ ่
Adjectives เป็นเรื่องที่กลุ่มตัวอย่างทำาคะแนนได้ดีน้อยที่สุด
จากวั ต ถุ ป ระสงค์ ข้ อ ที่ 2 เพื่อพัฒนาการจัด การเรียน
การสอนและจัดทำาสือการ ่
สอนได้อย่างเหมาะสมกับระดับความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์
ภาษาอังกฤษของนักศึกษา
ผูวจยพบแนวทางสำาคัญในการพัฒนาการจัดการเรียนการสอน
้ ิ ั
วิชาภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี
ดังนี้
1. ควรจัดกลุมเรียนวิชาภาษาอังกฤษตามระดับความรูพนฐาน
่ ้ ื้
ของนักศึกษา ก่อนจัดการเรียนการสอนรายวิชา 1500102 ภาษา
อังกฤษเพือการสือสารและการสืบค้น (English for
่ ่
Communication and Information Retrieval) นักศึกษาควร
ทำาการทดสอบเพื่อวัดระดับความรู้พื้นฐานภาษาอังกฤษของ
นักศึกษาเป็นอันดับแรก เพือจัดกลุมเรียนให้เหมาะสมกับระดับความ
่ ่
รูพนฐานของนักศึกษา ทังนีนกศึกษาทีมความรูพนฐานในระดับ
้ ื้ ้ ้ ั ่ ี ้ ื้
เดียวกันควรได้เรียนในกลุมเรียนเดียวกัน กล่าวคือ นักศึกษาทีมี
่ ่
ความรูพนฐานดีควรได้เรียนกลุมเดียวกัน และนักศึกษาทีมความรูพน
้ ื้ ่ ่ ี ้ ื้
ฐานไม่ดควรได้เรียนในกลุมเรียนเดียวกันเช่นกัน
ี ่
หากไม่สามารถจัดให้นักศึกษาที่มีความรู้พื้นฐานระดับ
เดียวกันเรียนในกลุ่มเดียวกันได้
สำาหรับนักศึกษาที่มระดับความรู้พื้นฐานไม่ดี ควรจัดให้มีการเรียน
ี
เพิ่มเติม หรือมีกลุ่มเรียนเสริมนอกเวลาเรียน เพื่อปรับปรุงและ
พัฒนาตนเองให้มีความรู้เพิ่มมากขึ้น
2. การเรียนแบบรวมห้องอาจทำา ให้เกิดปัญหาในการเรีย น
วิชาภาษาอังกฤษ ในฐานะผู้สอนรายวิชา 1500102 ภาษาอังกฤษ
เพือการสือสารและการสืบค้น (English for Communication and
่ ่

14. 14
Information Retrieval) ตั้ง แต่ภ าคเรีย นที่ 1/49 จนกระทั่ง ถึง
ภาคเรียนที่ 2/49 ผูวจยพบว่ามีการรวมห้องเรียนของนักศึกษาอย่าง
้ ิ ั
ไม่ เ หมาะสมเท่ า ที่ค วร กล่ า วคื อ บางห้ อ งเรี ย นประกอบด้ ว ย
นักศึกษา 2 กลุมเรียน ซึงมีจำานวนนักศึกษามากกว่า 100 คน อีก
่ ่
ทังยังเป็นนักศึกษาต่างคณะ เช่น นักศึกษากลุมเรียน 4908.042
้ ่
บริหารฯ (บัญชี) และกลุมเรียน 4953.074 รปศ. นักศึกษาทัง 2
่ ้
กลุมเรียนดังกล่าว มีระดับความรูพนฐานวิชาภาษาอังกฤษแตกต่าง
่ ้ ื้
กั น อย่ า งเห็ น ได้ ชั ด กล่ า วคื อ นั ก ศึ ก ษากลุ่ ม เรี ย น 4908.042
บริหารฯ (บัญชี) ส่วนใหญ่มความรูพนฐานอยูในระดับดี ในขณะที่
ี ้ ื้ ่
กลุมเรียน 4953.074 รปศ. ประมาณร้อยละ 90 มีความรู้พื้นฐาน
่
อยูในระดับไม่ดี ทำาให้เกิดความเหลือมลำ้าในการเรียนการสอน
่ ่
ผู้วิจัยไม่ได้นำา เสนอว่าการรวมห้องเรียนเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำา
แต่ควรรวมห้องเรียนอย่างเหมาะสม เช่น การรวมห้องเรียนจาก
กลุ่มเรีย นที่ มี นั กศึ กษาน้ อ ย ซึ่ง โดยส่ ว นใหญ่ เ ป็ น กลุ่ม เรี ย นจาก
คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เช่น 4934.041 คณิตฯ ซึ่งมี
นักศึกษาเพียง 11 คน รวมห้องเรียนกับกลุ่มเรียน 4929.043 สา
ธารณสุ ข ฯ ซึ่ ง มี นั ก ศึ ก ษา 37 คน เมื่ อ รวมห้ อ งเรี ย นแล้ ว มี
นักศึกษาทั้งสิ้น 48 คน
การเรียนวิชาภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารนั้น มีวัตถุประสงค์
เพื่อให้ผู้เรียนสามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้ หากในห้องเรียนมี
จำานวนนักศึกษามากเกินไป โดยมีระยะเวลาในการเรียนการสอน
เพียงแค่ 100 นาทีนั้น ไม่สามารถทำาให้การเรียนการสอนสัมฤทธิ์
ผลดีได้ เนื่องจากนักศึกษาไม่ได้มีโอกาสสื่อสารหรือสนทนากัน
เท่าที่ควร อีกทังผู้สอนไม่สามารถดูแลนักศึกษาได้อย่างทั่วถึง
้
3. สือทีใช้ในการเรียนการสอนวิชาภาษาอังกฤษควรเป็นสิงที่
่ ่ ่
ผูเรียนทำาความเข้าใจได้งาย ผู้วิจัยจึงได้พัฒนาสื่อการเรียนการ
้ ่
สอน เพื่อใช้ประกอบการเรียนการสอนรายวิชา 1500102 ภาษา
อังกฤษเพือการสือสารและการสืบค้น (English for
่ ่
Communication and Information Retrieval) โดยได้ปรับปรุง
จากสื่อการเรียนการสอนเดิมคือหนังสือ Interchange Third
Edition ซึ่งจากงานวิจยนี้ ผู้วิจัยพบว่านักศึกษาส่วนใหญ่ซึ่งมี
ั
ระดับความรู้พื้นฐานวิชาภาษาอังกฤษไม่ดีนั้น ไม่สามารถอ่านสื่อ
การเรียนการสอนทีมีคำาอธิบายเป็นภาษาอังกฤษได้ เนื่องจากไม่
่
เข้าใจความหมาย ผู้วิจัยจึงสร้างสื่อการเรียนการสอนเพิ่มเติมเพื่อ

15. 15
ใช้ประกอบกับสื่อการเรียนการสอนเดิม โดยผู้วิจัยได้เพิ่มเติมคำา
อธิบายเป็นภาษาไทยเพื่อความสะดวกและง่ายต่อการทำาความ
เข้าใจของนักศึกษา อีกทังยังเหมาะสมกับระดับความรูพนฐานวิชา
้ ้ ื้
ภาษาอังกฤษของนักศึกษาด้วย
ข้อเสนอแนะ
1. ควรศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับความรู้พื้นฐานด้าน
ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษกับ
ความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษ ทังในด้านการฟัง การ
้
พูด การอ่านและการเขียน
2. ควรศึกษาระดับความรู้พื้นฐานวิชาภาษาอังกฤษเพื่อการ
สื่อสารของนักศึกษา เช่น
การฟัง การพูด การอ่านและการเขียน
3. ควรทำาการวิจยเพือเปรียบเทียบวิธการสอน โดยใช้วธการ
ั ่ ี ิ ี
สอนทีตางกันเพือ
่ ่ ่
เปรียบเทียบสัมฤทธิ์ผลที่ได้
บรรณานุกรม
ภาษาไทย
กรองแก้ว ฉายสภาวธรรม. 2537. คูมือหลักไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ.
่
กรุงเทพฯ: พิมพการ การพิมพ์.
ขจร พริ้งจำา รัส. 2519. การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรู้
เกี่ยวกับโครงสร้างไวยากรณ์
อังกฤษกับความสามารถในการนำาโครงสร้างนันมาใช้ในการ
้
เขียน. ปริญญานิพนธ์การศึกษา
มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
จริ ย า ผลประเสริ ฐ . 2513. ระดั บ ความสามารถในการใช้
โครงสร้างไวยากรณ์ของนักเรียนชั้น
มัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาค
วิชามัธยมศึกษา
บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จริยา อ่อนประไพ. 2518. ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้เกี่ยวกับ
โครงสร้างไวยากรณ์และความ

16. 16
เข้าใจในการอ่านภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปี
ที่สาม. วิทยานิพนธ์
ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชามัธยมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จันทร์เพ็ญ ฮั่นตระกูล. 2513. ความสามารถในการใช้โครงสร้าง
ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษของ
นั ก เ รี ย น ชั้ น มั ธ ย ม ศึ ก ษ า ปี ที่ 3 ใ น โ ร ง เ รี ย น รั ฐ บ า ล .
วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จำา รัส อานามนารถ. 2517. การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ในการ
เรียนภาษาอังกฤษของนักเรียน
ป ร ะ ก า ศ นี ย บั ต ร วิ ช า ก า ร ศึ ก ษ า ปี ที่ ส อ ง กั บ นั ก เ รี ย น
มัธยมศึกษาปีที่หา. ปริญญานิพนธ์
้
ก า ร ศึ ก ษ า ม ห า บั ณ ฑิ ต วิ ท ย า ลั ย วิ ช า ก า ร ศึ ก ษ า
ประสานมิตร.
ดวงธิดา ลีลายงค์. 2518. ความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถ
ในการใช้โครงสร้างไวยากรณ์
อัง กฤษกับ ความสามารถในการแต่ง ความของนัก เรีย นชั้น
มัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์
ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชามัธยมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ถาวร สุบงกช. 2510. ผลสัมฤทธิในการเรียนภาษาอังกฤษของ
์
นักเรียนฝึกหัดครูประกาศนียบัตร
วิช าการศึก ษาตอนต้น ของวิท ยาลัย ครูทั้ง สามแห่ง ในภาค
ตะวันออกเฉียงเหนือ.
ปริ ญ ญานิ พ นธ์ ก ารศึ ก ษามหาบั ณ ฑิ ต วิ ท ยาลั ย การศึ ก ษา
ประสานมิตร.
ธำารงสิน เจียรตระกูล. 2522. การศึกษาความสามารถในการใช้
โครงสร้างไวยากรณ์อังกฤษ
ข อ ง นั ก ศึ ก ษ า ผู้ ใ ห ญ่ ร ะ ดั บ 5 ใ น ก รุ ง เ ท พ ม ห า น ค ร .
วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต.
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ธู ป ทอง กว้ า งสวาสดิ์ . 2549. คู่ มื อ การสอนภาษาอั ง กฤษ .
กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์เดือนตุลา.

17. 17
นเรศ สุรสิทธิ. 2547. English Grammar ไวยากรณ์ฉบับสมบูรณ์.
์
กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์เดือนตุลา.
นันทกา ทาวุฒิและคณะ. 2542. ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร.
นครราชสีมา : มหาวิทยาลัย
ราชภัฏนครราชสีมา.
เบตตี้ ชรัมเฟอร์ อาซาร์. 2547. สรุปหลักไวยากรณ์ 1. แปล
โดย บุญฤทธิ์ ตังคะกาญจน์.
กรุงเทพฯ : เอช เอ็น กรุ๊ป จำากัด.
ประเพศ ไกรจันทร์. 2544. เรียนรูหลักไวยากรณ์ภาษาอังกฤษง่าย
้
นิดเดียว. กรุงเทพ : พิมพ์ศยาม.
พิณทิพย์ ทวยเจริญ. 2515. การศึกษาข้อผิดพลาดในการอ่าน
ตำาราเรียนภาษาอังกฤษในด้าน
โครงสร้างไวยากรณ์ คำา ศัพท์ และความเข้าใจเรื่องที่อ่าน
ของนิสิตชั้นปีที่ 2 วิทยาลัย
วิชาการศึกษา . วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต วิทยาลัย
วิชาการศึกษา ประสานมิตร.
พิ ม ลพรรณ เคหะเจริ ญ . 2507. การสอนภาษาอั ง กฤษในชั้น
มัธยมศึกษา. วารสารวิสามัญศึกษา.
พิสณุ ฟองศรี . 2459. วิจัยทางการศึก ษา . กรุงเทพฯ : เทียม
ฝ่าการพิมพ์.
ไพสั ณฑ์ ประเสริ ฐ สั ง ข์. 2526. ความสั มพั น ธ์ ร ะระหว่ างความ
เข้าใจโครงสร้างกับ
ความสามารถในการใช้ภาษาด้านการเขียนเพื่อการสื่อสาร
ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา
ปี ที่ 3 โรงเรี ย นร้ อ ยเอ็ ด วิ ท ยาลั ย . วิ ท ยานิ พ นธ์ ป ริ ญ ญา
ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต ภาควิชา
การศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
มาณพ ห่ อ เพชร. 2546. การถ่ า ยทอดภาษาอั ง กฤษของครู ผู้
สอนแก่นักเรียนระดับชั้น
มั ธ ยมศึ ก ษาตอนปลาย เขตจั ง หวั ด ชุ ม พร ระนองและ
สุราษฎร์ธานี. สุราษฎร์ธานี :
มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี.
ระรินทิพย์ เจริญสุข . 2518. ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้าใจ
โครงสร้างไวยากรณ์ คำาศัพท์

18. 18
ภาษาอังกฤษกับการอ่านเอาเรืองของนักเรียนชันมัธยมศึกษา
่ ้
ปี ที่ สี่ . วิ ท ย า นิ พ น ธ์ ป ริ ญ ญ า ม ห า บั ณ ฑิ ต ภ า ค วิ ช า
มัธยมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลภา จินตนเสรี. 2521. อ่านอย่างไร. ภาควิชาตะวันตก คณะ
มนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัย
ศรีนครินทรวิโรฒวิทยาเขตบางเขน.
วาริ ณี ศรี ส มพงษ์ . 2516. ความสั ม พั น ธ์ ร ะหว่ า งความรู้ ค วาม
เข้าใจไวยากรณ์และคำาศัพท์ กับ
ความสามารถในการอ่านอังกฤษของนักเรียนชันมัธยมศึกษาปี ้
ที่ ส า ม . วิ ท ย า นิ พ น ธ์ ป ริ ญ ญ า ม ห า บั ณ ฑิ ต ภ า ค วิ ช า
มัธยมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
แวน ไซออค, ไบรซ์. 1962. แนะวิธีการสอนภาษาอังกฤษตาม
หลักภาษาศาสตร์สำาหรับประเทศ
ไ ท ย . แ ป ล จ า ก Methods of Teaching English as a
Foreign Language โดย คมคาย
จงเจริ ญ สุ ข . พระนคร : สมาคมสงเคราะห์ ศ าสตร์ แ ห่ ง
ประเทศไทย.
ศิ ริ ม น ศรี น พรั ตน์ . 2529. ความสั ม พั น ธ์ ร ะหว่า งความสามารถ
ทางโครงสร้างกับความสามารถ
ในการใช้ ไ วยากรณ์ เ พื่ อ ติ ด ต่ อ สื่ อ สารในเรื่ อ ง “กาล” ของ
นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
โรงเรียนบางกะปิ กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญา
มหาบัณฑิต ภาควิชา
มัธยมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เศรษฐวิทย์. 2545. จับเอาไวยากรณ์มาเขียนมาพูด. กรุงเทพฯ
: โรงพิมพ์เม็ดทราย.
สถิ ต ย์ ประสิ ท ธากรณ์ . 2547. สถิ ติ กั บ การวิ จั ย ในชั้ น เรี ย น
(ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก
http://202.129.49/60/display.prms?refid=44.
สุดา สมพอง. 2548. สภาพทางเศรษฐกิจและสังคมที่มีผลต่อ
การเรียนภาษาอังกฤษของ
นั ก เรี ย นชั้ น มั ธ ยมศึ ก ษาปี ที่ 1-3 โรงเรี ย นมั ธ ยมสาธิ ต
รามคำาแหง. วิทยานิพนธ์

19. 19
การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำาแหง.
เสาวภาคย์ ศรี วิ จ ารณ์ . 2521. การศึ ก ษาเปรี ย บเที ย บความ
เข้าใจโครงสร้างภาษาอังกฤษเพื่อ
ความเข้ า ใจในการอ่ า นของนั ก ศึ ก ษาบริ ห ารธุ ร กิ จ ระดั บ
เทคนิคในกรุงเทพมหานคร.
วิ ท ย า นิ พ น ธ์ ศิ ล ป ศ า ส ต ร ม ห า บั ณ ฑิ ต ม ห า วิ ท ย า ลั ย
เกษตรศาสตร์.
อัมพร อัมราชีวะ. 2518. การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรู้
เกียวกับโครงสร้างไวยากรณ์
่
อังกฤษกับความสามารถในการนำาโครงสร้างนั้นมาใช้ในการ
เขียนของนิสิตวิทยาลัยวิชา
ก า ร ศึ ก ษ า . ป ริ ญ ญ า นิ พ น ธ์ ก า ร ศึ ก ษ า ม ห า บั ณ ฑิ ต
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
ประสานมิตร.
อำา ไพ สรรพช่ า ง. 2518. สั ม ฤทธิ ผ ลในการเรี ย นโครงสร้ า ง
ไวยากรณ์อังกฤษของนักเรียนชั้น
มั ธ ยมศึ ก ษาปี ที่ ห้ า สายอาชี พ . วิ ท ยานิ พ นธ์ ป ริ ญ ญามหา
บั ณ ฑิ ต ภ า ค วิ ช า มั ธ ย ม ศึ ก ษ า บั ณ ฑิ ต วิ ท ย า ลั ย
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภาษาอังกฤษ
Bachman, Lyle F. 1990. Fundamental Considerations in
Language Testing. Oxford :
Oxford University Press.
Canale, Micheal and Merrill Swain. 1980. Theoretical
Bases of Communicative
Approaches to Second Language Teaching and
Testing. Applied Linguistics 1.
Canale, Micheal. 1983. From Communication
Competence to Communicative
Language Pedagogy. In Language and
Communication. Edited by Jack C
Richards and Richard W. Schmidt. New York :
Longman Inc.

20. 20
Finocchiaro, Mary. 1964. English as a Second language :
From Theory to Practice.
New York : Regents Publishing Company.
Francis, Hazel. 1963. Language in Teaching and Learning.
London. George Allen and Unwin.
Fries, Charles C. 1976. Teaching and Learning English as
a Foreign language.
University of Michigan Press
Gurry, P. 1963. Teaching English as a Foreign Language.
London. Longmans. Green and Co.
Jack, Richards C. 2005. Interchange third Edition.
English program : Suratthani
Rajabhat University
O’Donnel, Boy C.W. 1963. Study of the Correlation
between Awareness of Structural
Relationships in English and ability in
Comprehension. The Journal of
Experimental Education.
Pooley, Robert C. 1957. Teaching English Grammar. New
York : Appleton-Century-Crafts.
Strevens, Peter D. 1980. Communicative Language
Teaching : An Assessment. In
Problems and Principles in English Teaching. Edit by
Brumfit and Christopher J.
London : Pergamon Press.
Swain, Merril. 1984. Teaching and Testing
Communicative. TESL TALK 15
(Winter/Spring).
Waddell, Robert. 1951. Grammar and Style. New York,
William Sloane Associates Inc.