πολιτισμός

3. ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 12 ΑΓΟΡΙΑ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 14

6. Δικαίωμα στο διαζύγιο

7. • Διαφορετικά δικαιώματα με τους άνδρες
• Περιορισμένη κοινωνική ζωή.
• Δεύτερο ρόλο στα κοινά.
• Τα πρόσωπα τους έπρεπε να είναι καλυμμένα όταν
έβγαιναν έξω .
• Κανένα δικαίωμα για να συμμετέχουν σε δημόσιες
τελετές.
• Μετά τον 11ο αιώνα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση
στην παιδεία.
• Οι ποιο πλούσιες συνοδεύονταν από ένα δούλο κατά
τις εξόδους τους.

8. • Η κάθε γέννηση ήταν ευχάριστο γεγονός.
• Πρόσθεση του πατρικού ονόματος σε γενική πτώση
και αργότερα καθιέρωση επωνύμου.
• Η οικογένεια φρόντιζε για το παιδί και η μητέρα του
το καθησύχαζε με παραμύθια ή με αφηγήσεις από
την αγία γραφή.
• Η βυζαντινή νομοθεσία αντιμετώπιζε το παιδί με
μεγάλη συμπάθεια.
• Μετά τον απογαλακτισμό του παιδιού υποχρεωτική
εκπαίδευση.

9. ΓραμματικόςΓραμματιστής
Παιδιά από 7 ετών Παιδιά από 12 ετών

10.  Ανάγνωση
 Γραφή
 Γραμματική
 Ρητορική
 Φιλοσοφία
 Αριθμητική
 Γεωμετρία
 Αστρονομία
 Μουσική
 Όμηρο (κλασικούς και μεταγενέστερους συγγραφείς)

11. Βασικές Σπουδές
Πανεπιστήμιο(όσοι
είχαν τις οικονομικές
δυνατότητες.)
Συνέχεια των
σπουδών τους στο
πανεπιστήμιο.

12. • Οι Βυζαντινοί ανέλαβαν την οργάνωση ιατρικών
υπηρεσιών.
• Κάθε πόλη διέθετε το νοσοκομείο της με αριθμό γιατρών
(ανάλογα με τον πληθυσμό της).
• Υπήρχαν γιατροί που δέχονταν τους ασθενείς στα ιατρεία
τους ή τους επισκέπτονταν στα σπίτια τους.
• Υπήρχε ανταγωνισμός μεταξύ μαγείας και ιατρικής.
• Σε κάθε πόλη υπήρχαν πτωχοκομεία και ορφανοτροφεία
τα οποία ιδρύονταν και συντηρούνταν από την εκκλησία.

13.  Στις πόλεις, η οικοδόμηση των σπιτιών ήταν γύρω από μια
κεντρική αίθουσα (τη χρησιμοποιούσαν για υποδοχή).
 Στο ισόγειο τα σπίτια διέθεταν: (δωμάτιο με τζάκι, κουζίνα
, πλυσταριό ,λουτρό και ένα εικονοστάσιο ή παρεκκλήσι).
Τον επόμενο όροφο τον στήριζαν πέτρινες ή ξύλινες
κολώνες όπου βρίσκονταν τα υπόλοιπα δωμάτια.
 Οι κατοικίες των φτωχών της Κωνσταντινούπολης και
των άλλων πόλεων ήταν άθλιες με ελάχιστες ανέσεις.
 Οι χωρικοί ζούσαν σε παρόμοιες τραγικές συνθήκες με
τους φτωχούς της Κωνσταντινούπολης .

14.  Τα σπίτια των χωρικών ήταν μικρά και αποτελούνταν από
ένα μοναδικό στεγασμένο χώρο , που μερικές φορές ήταν
διαιρεμένος σε δωμάτια.
 Οι πιο ευκατάστατοι ζούσαν σε διώροφα σπίτια (το
ισόγειο χρησίμευε για κοτέτσι , στάβλος και αποθήκες ,
ενώ στον πάνω όροφο βρίσκονταν τα δωμάτια της
οικογένειας).
 Οι μεγαλοκτηματίες που ζούσαν στην επαρχία έμεναν
μακριά από τα χωριά σε πολυτελείς επαύλεις με
εσωτερικούς κήπους και στοές.

15.  Οι Βυζαντινοί παρακολουθούν τη μόδα και αγαπούν τα
κοσμήματα.
 Οι αστοί φορούν (μακρύ χιτώνα με πολλές πτυχώσεις,
δερμάτινες μπότες τον χειμώνα και ανατολίτικα
παπούτσια το καλοκαίρι).
 Οι χωρικοί φορούν στιχάρια (χιτώνες) ,μερικές φορές
χωρίς μανίκια αλλά πάντα ζωσμένα στη μέση. Οι βράκες
είναι μακριές μέχρι τον αστράγαλο και κυκλοφορούν με
παπούτσια ανοιχτά στην φτέρνα ή ξυπόλυτοι.

16.  Οι γυναίκες φορούν πάνω από το στιχάριο ιμάτιο
(μανδύα) με μακριά μανίκια που καλύπτει και το
κεφάλι.
 Φροντίζουν τα μαλλιά τους με επιμέλεια και
μακιγιάρονται.
 Οι πλούσιες φορούν πολυτελή ενδύματα, μεταξωτά
και λινά.

17.  Τους βασικούς τρόπους ψυχαγωγίας των βυζαντινών
αποτελούσαν οι ιεροτελεστίες, θρησκευτικές, κοινωνικές και
λαϊκές γιορτές.
 Οι κάτοικοι της πρωτεύουσας διασκέδαζαν στον Ιππόδρομο.
 Εκτός από τις αρματοδρομίες γίνονταν και άλλες εκδηλώσεις
(θρησκευτικές πομπές, δημόσιες τελετές, θεατρικές
παραστάσεις και λαϊκά προγράμματα).
 Της απόκριες μεταμφίεση και παρέλαση στους δρόμους ενώ με
αφορμή την νέα σελήνη, άναβαν φωτιές και οι νέοι πηδούσαν
πάνω από αυτές. Υπήρχαν και οι ταβέρνες που πρόσφεραν
φαγητό και άφθονο κρασί.
 Στην επαρχία ανυπομονούσαν για τις λαϊκές γιορτές που εκεί
συγκεντρώνονταν (μάγοι, αστρολόγοι ,θεραπευτές και
θαυματοποιοί) που τραβούσαν την προσοχή του κόσμου παρά
τις απαγορεύσεις της εκκλησίας.

18. o Ο μοναχισμός είχε αρχικά την μορφή της απομόνωσης σε
κάποια έρημο ή κάποιο ακατοίκητο μέρος.
o Οι άνθρωποι ονομαστήκαν μοναχοί , αναχωρητές ,
ερημίτες ή ασκητές αφού υποβλήθηκαν σε νηστεία ,
συνεχή προσευχή , αϋπνία.
o Το μοναχικό κίνημα άρχισε από την Αίγυπτο τον 4ο αιώνα
, μοναχική & κοινοβιακή.
o Εξάπλωση στην Εγγύς Ανατολή & σε όλο τον χριστιανικό
κόσμο.
o Κοινοβιακός (ίδρυση μοναστηριών)
o Ακμή μοναχισμού μετά την αναστήλωση των εικόνων
αποτέλεσμα η αύξηση μοναστηριών.

19.  Κατασκευή μοναστηριών στον Όλυμπο Βιθυνίας ,
Καππαδοκία και αλλού.
 Σημαντικότερο μοναστικό κέντρο το Άγιο Όρος στην
χερσόνησο του Άθω.
 9ο αιώνα σημαντική μοναχική κοινότητα η οποία
εξελίχθηκε σε μοναστική πολιτεία με ίδρυση νέων
μοναστηριών χάρη στα προνόμια που παραχώρησαν ο
Βασίλειος Α’, Νικηφόρος Φωκάς , Ι. Τζιμισκής κ.α.

20. Εργασία Ιστορίας Β’ γυμνασίου
Εβελίνας Βάλλα.