1.
 ภาษาซีเป็นภาษาที่มีพัฒนาการมาอย่างต่อเนื่อง ภาษาซีรุ่นแรกทางานภายใต้
ระบบปฏิบัติการคอส (cos) ปัจจุบันทางานภายใต้ระบบปฏิบัติการวินโดวส์
(Windows) ภาษาซีใช้วิธีแปลรหัสคาสั่งให้เป็นเลขฐานสองเรียกว่าคอมไพเลอร์
 การศึกษาภูมิหลังการเป็นมาของภาษาซีและกระบวนการแปลภาษาจะช่วย ให้ผู้ใช้
ภาษาซีในรุ่นและบริษัทผู้ผลิตแตกต่างกัน สามารถใช้ภาษาได้อย่างเข้าใจมากขึ้น

2.
1.1 ความเป็นมาของภาษาซี
 ภาษา ซีได้รับการพัฒนาเมื่อปี ค.ศ. 1972 โดยนายเดนนิส ริตซี่ ตั้งชื่อว่าซีเพราะ
พัฒนามาจากภาษา BCLP และภาษา B ในช่วงแรกใช้ทดลองเขียนคาสั่งควบคุมใน
ห้องปฏิบัติการเบล (Bell Laboratoories) เท่านั้น เมื่อปี ค.ศ. 1972 นายไบรอัน
เคอร์นิกฮัน และนายเดนนิส ริตซี่ ร่วมกันกาหนดนิยามรายละเอียดของภาษาซี
เผยแพร่ความรู้โดยจัดทาหนังสือ The CProgramming Language

3.
1.1 ความเป็นมาของภาษาซี
 มีหลายบริษัทให้ความสนใจนาไปพัฒนาต่อ จนมีภาษาซีหลายรูปแบบและแพร่หลาย
ไปทั่วโลก แต่ยังไม่มีมาตรฐานคาสั่งเพื่อให้สามารถใช้งานร่วมกันได้ ดังนั้นเมื่อปี ค.ศ.
1988 นายริตซี่ ได้ร่วมกับสถาบันกาหนดมาตรฐาน ANSI สร้างมาตรฐานภาษาซี
ขึ้นมา มีผลให้ โปรแกรมคาสั่งที่สร้างด้วยภาษาซีสังกัดบริษัทใดๆ ก็ตามที่ใช้คาสั่ง
มาตรฐานของภาษาสามารถนามาทางานร่วมกันได้

4.
1.2 การทางานของคอมไพเลอร์ภาษาซี
 คอมไพเลอร์ (compiler)
 เป็นโปรแกรมที่ได้รับการพัฒนามาเพื่อแปลภาษาคอมพิวเตอร์รูปแบบหนึ่งมักใช้ กับ
โปรแกรมเชิงโครงสร้าง ลักษณะการแปลจะอ่านรหัสคาสั่งทั้งโปรแกรมตั้งแต่บรรทัด
คาสั่งแรกถึงบรรทัด สุดท้าย หากมีข้อผิดพลาดจะรายงานทุกตาแหน่งคาสั่งที่ใช้งาน
ผิดกฎไวยากรณ์ของภาษา กระบวนการคอมไพล์โปรแกรมคาสั่งของภาษาซีดังนี้

5.
รูปแสดงขั้นตอนการทางาน
ของตัวแปลโปรแกรม

6.
 1. จัดทาโปรแกรมต้นฉบับ (Source Program) หลักจากพิมพ์คาสั่งงาน ตาม
โครงสร้างภาษาที่สมบูรณ์แล้วทุกส่วนประกอบ ให้บันทึกโดยกาหนดชนิดงานเป็น
.c เช่น work.c

7.
 2. การแปลรหัสคาสั่งเป็นภาษาเครื่อง (Compile) หรือการบิวด์ (Build) เครื่อง
จะตรวจสอบคาสั่งทีละคาสั่ง เพื่อวิเคราะห์ว่าใช้งานได้ถูกต้องตามรูปแบบไวยากรณ์ที่
ภาษาซีกาหนดไว้หรือ ไม่หากมีข้อผิดพลาดจะแจ้งให้ทราบ หากไม่มีข้อผิดพลาดจะไป
กระบวนการ A

8.
 3. การเชื่อมโยงโปรแกรม( Link) ภาษาซีมีฟังก์ชันมาตรฐานให้ใช้งาน
เช่น printf () ซึ่งจัดเก็บไว้ในเฮดเดอร์ไพล์ หรือเรียกว่า ไลบรารี ในตาแหน่งที่กาหนด
ชื่อแตกต่างกันไป ผู้ใช้ต้องศึกษาและเรียกใช้เฮดเดอร์ไฟล์กับฟังก์ชันให้สัมพันธ์
เรียกว่าเชื่อมโยงกับไลบรารี กระบวนการนี้ได้ผลลัพธ์เป็นไฟล์ชนิด exe

9.
 สาหรับโครงสร้างของภาษาซีในเบื้องต้นนี้จะกล่าวถึงเฉพาะรายละเอียดที่นาไปใช้ใน
การเขียนคาสั่งควบคุมระดับพื้นฐาน ผู้สร้างงานโปรแกรมจะใช้งานส่วนประกอบใน
ภาษาซีเพียง ; ส่วน คือ ส่วนหัวและส่วนฟังก์ชันหลัก ดังนี้
# include < header file > 1
Main ( )
{
Statements ; 2
}

10.
 2.1 ส่วนหัวของโปรแกรม (Header File)
 หรือเรียกว่าฟรีโปรเซสเซอร์ไดเรกทีฟ ใช้ระบุชื่อเฮดเดอร์ไฟล์ ควบคุมการทางาน
ของฟังก์ชันมาตรฐานที่ถูกเรียกใช้งานในส่วนของ main ( ) เฮดเดอร์ไฟล์มีชนิด
เป็น.h จัดเก็บในไลบรารีฟังก์ชัน ผู้เขียนคาสั่งงานต้องศึกษาว่าฟังก์ชันที่ใช้งานนั้นอยู่
ในเฮดเดอร์ไฟล์ชื่ออะไร จึงจะเรียกใช้งานได้ถูกต้อง นิยมใช้รูปแบบคาสั่ง ดังนี้

11.
รูปแบบ # include < header_name>
อธิบาย header_name ชื่อเฮดเดอร์ไฟล์ที่ควบคุมฟังก์ชันมาตรฐาน เช่น
ฟังก์ชัน printf ใช้ควบคุมการแสดงผล จัดเก็บในไลบรารีชื่อ #include <stdio.h>
ตัวอย่างคาสั่ง ประกาศฟรีโปรเซสเซอร์ไดเรกทีฟ ที่ใช้ควบคุมฟังก์ชันมาตรฐานภาษาซี
# include <stdio.h>
อธิบาย ให้คอมไพเลอร์ค้นหาไลบรารีไฟล์ชื่อ stdio.h จากไดเรกเทอรี include

12.
 2.2 ส่วนฟังก์ชันหลัก (Main Function)
 เป็นส่วนเขียนคาสั่งควบคุมการทางานภายในขอบเขตเครื่องหมาย { } ของฟังก์ชัน
หลักคือ main ( ) ต้องเขียนคาสั่งตามลาดับขั้นตอนจากกระบวนการวิเคราะห์
ระบบงานเบื้องต้นและขั้นวางแผนลาดับการทางานที่ได้จัดทาล่วงหน้าไว้ เช่น ลาดับ
การทางานด้วยแผนผังโปรแกรมเพื่อลดข้อผิดพลาดในขั้นตอนลาดับคาสั่งควบคุมงาน
ในส่วนนี้พึงระมัดระวังเรื่องเดียวคือ ต้องใช้งานคาสั่งตามรูปแบบไวยากรณ์ของ
ภาษาซีที่กาหนดไว้

13.
 2.3 การพิมพ์คาสั่งควบคุมงานในโครงสร้างภาษาซี
การพิมพ์คาสั่งงาน ซึ่งภาษาซีเรียกว่า ฟังก์ชัน ในส่วนประกอบภายในโครงสร้าง
ภาษาซีมีแนวทางปฏิบัติดังนี้
 1. คาสั่งที่ใช้ควบคุมการประมวลผลตามลาดับที่ได้วิเคราะห์ไว้ ต้องเขียนภายใน
เครื่องหมาย {} ที่อยู่ภายใต้การควบคุมของ ฟังก์ชันหลักชิ่อ main ()
 2. ปกติคาสั่งควบคุมงานจะเป็นอักษรตัวพิมพ์เล็ก ยกเว้นบางคาสั่งที่ภาษากาหนดว่า
ต้องเป็น
 อักษรตัวพิมพ์ใหญ่ ต้องปฏิบัติตามนั้น เพราะภาษาซีมีความแตกต่างในเรื่องตัวอักษร

14.
 2.3 การพิมพ์คาสั่งควบคุมงานในโครงสร้างภาษาซี
 3. เมื่อสิ้นสุดคาสั่งงาน ต้องพิมพ์เครื่องหมายเซมิโคลอน (;)
 4. ใน 1 บรรทัด พิมพ์ได้มากกว่า 1 คาสั่ง แต่นิยมบรรทัดละ 1 คาสั่ง เพราะว่าอ่าน
โปรแกรมง่ายเมื่อมีข้อผิดพลาด ย่อมตรวจสอบและค้นหาเพื่อแก้ไขได้เร็ว
 5. การพิมพ์คาสั่ง หากมีส่วนย่อย นิยมเคาะเยื้องเข้าไป เพื่ออ่านโปรแกรมได้ง่ายขึ้น
เมื่อมีข้อผิดพลาดย่อมตรวจสอบและค้นหาเพื่อแก้ไขได้รวดเร็ว

15.
ตัวอย่างการพิมพ์
คาสั่งภาษาซี

16.
 การจัดเก็บข้อมูลลงหน่วยความจาคอมพิวเตอร์ ภาษากาหนดให้ดาเนินการผ่านที่
ผู้สร้างงานโปรแกรมเป็นผู้กาหนดเอง ระบบคอมพิวเตอร์จะจัดเก็บชื่อและตาแหน่ง
ซื่อidentifier ที่อยู่ (Address) ในหน่วยความจา เพื่ออ้างอิงนาข้อมูลที่จัดเก็บนั้นมา
ใช้งาน การกาหนดชื่อที่ใช้เก็บข้อมูลต้องทาภายใต้กฎเกณฑ์ และต้องศึกษาวิธีกาหนด
ลักษณะการจัดเก็บข้อมูลตามที่ภาษากาหนดไว้ ลักษณะการจัดเก็บข้อมูลมี 2 แบบ
คือ แบบค่าคงที่ และแบบตัวแปร
 ทั้งนี้ก่อนที่จะเขียนคาสั่งกาหนดการจัดเก็บข้อมูล ควรมีความรู้ในเรื่องชนิดข้อมูล
ก่อน

17.
 3.1 ชนิดข้อมูลแบบพื้นฐาน
 การจัดเก็บข้อมูลลงหน่วยความจาทั้งแบค่าคงที่หรือแบบตัวแปร ต้องกาหนดชนิด
ข้อมูลให้ระบบรับทราบ
 ในที่นี้กล่าวถึงชนิดข้อมูลแบบพื้นฐาน 3 กลุ่มหลักเท่านั้น ดังตารางที่ 2.1 ชนิดข้อมูล
แบบพื้นฐาน

18.
ตารางที่ 2.1 ชนิดข้อมูลแบบพื้นฐาน
ข้อควรจา : ข้อมูลแบบข้อความใช้แบบข้อมูลแบบตัวแปร
ชุด เช่น char a [20] :
หมายเหตุ : ตารางแสดงชนิดข้อมูลของภาษาซีทุกชนิดแสดงในภาคผนวก

19.
 3.2 คาสั่งจัดเก็บข้อมูลแบบค่าคงที่
 ประสิทธิภาพคาสั่ง : ลักษณะการจัดเก็บข้อมูลในหน่วยความจาไม่สามารถ
เปลี่ยนแปลงได้
รูปแบบ Const data_type var = data ;
อธิบาย data_type คือที่ชนิดข้อมูลแบบพื้นฐาน
Var คือชื่อหน่วยความจาที่ผู้ใช้ต้องกาหนดตามกฎการตั้งชื่อ
Data คือข้อมูลที่กาหนดเป็นค่าคงที่

20.
ข้อควรจา :
กรณีข้อมูลมี 1 อักขระ กาหนดให้อยู่ใน ‘ ‘
(single quotation)
กรณีข้อมูลมีมากกว่า 1 อักขระ กาหนดให้อยู่ใน “ ”
(double quotation)
กรณีข้อมูลเป็นชนิดตัวเลขใช้ในการคานวณไม่ต้องอยู่ใน ‘’ หรือ
“ ”

21.
 3.3 คาสั่งจัดเก็บข้อมูลแบบตัวแปร
 ประสิทธิภาพคาสั่ง : ลักษณะการจัดเก็บข้อมูลในหน่วยความจาสามารถเปลี่ยนแปลง
ได้
รูปแบบ 1 var_type var_name[,….];
รูปแบบ 2 var_type var_name = data ;
อธิบาย var_type คือหน่วยชนิดข้อมูลแบบพื้นฐาน
var name คือชื่อหน่วยความจา ที่ผู้ใช้ต้องกาหนดตามกฎ
การตั้งชื่อ
data คือข้อมูลที่กาหนดเป็นค่าเริ่มต้น (อาจมีหรือไม่ก็ได้)

22.
 หมายเหตุ หากมีตัวแปรมากกว่า 1 ตัว แต่เป็นตัวแปรเก็บข้อมูลประเภทเดียว ใช้
คอมม่า (,) คั่น
 ตัวอย่างคาสั่ง กาหนดคุณสมบัติให้ตัวแปรในการจัดเก็บข้อมูล
Char ans ;
List salary , bonus ;
Short value = 2;

23.
 4.1 คาสั่งแสดงผล : printf ( )
 ประสิทธิภาพคาสั่ง : ใช้แสดงผล สิ่งต่อไปนี้ เช่น ข้อความ ข้อมูลจากค่าคงที่ หรือตัว
แปรที่จอภาพ
รูปแบบ 1 Printf (“ string_format” , data_list ) ;
รูปแบบ 2 Printf (“string_format” ) ;
อธิบาย string_format คือลักษณะของสิ่งต่อไปนี้ เช่น ข้อความ
(text ) รหัสรูปแบบข้อมูล เช่น %d รหัสควบคุม เช่น n
Data_list คือข้อมูลแสดงผลอาจเป็นค่าคงที่ตัวแปร นิพจน์ หากมี
หลายตัวใช้ , คั่น

24.
 ตารางที่ 2.2 รหัสรูปแบบข้อมูลระดับพื้นฐาน
ตัวอย่างคาสั่ง ควบคุมการแสดงผลด้วย printf
Printf ( “ Data is %d n ” , score ) ;
อธิบาย พิมพ์ข้อความคาว่า data is ตามด้วยค่าข้อมูลใน
หน่วยความจาตัวแปรชื่อ score ซึ่งเป็นข้อมูลชนิดจานวนเต็ม
(%) แล้วเลื่อนคอร์เซอร์ไปไว้บรรทัดถัดไป (n)

25.
 4.2 คาสั่งรับข้อมูล : รับข้อมูลจากแป้นพิมพ์ แล้วจัดเก็บลงหน่วยความจาของตัว
แปร
รูปแบบ Scanf ( “ string_format” , &
address_list ) ;
อธิบาย string_format คือรูปแบบการแสดงผลของข้อมูล
เท่านั้น เช่น %d
Address_list คือการระบุตาแหน่งที่อยู่ในหน่วยความจา
ต้องใช้สัญลักษณ์ &(Ampersand) นาหน้าชื่อตัวแปรเสมอ

26.
ข้อควรจา กรณีเป็นตัวแปรข้อความ (String) สามารถยกเว้น
ไม่ต้องใช้ & นาหน้าได้
ตัวอย่างคาสั่ง เขียนคาสั่งควบคุมการรับค่าจากแป้ นพิมพ์ด้วย
scanf
Scanf ( “%d ” , &score ) ;
อธิบาย รับข้อมูลจากแป้ นพิมพ์ นาไปเก็บในหน่วยความจาชื่อ
score เป็นข้อมูลประเภทจานวนเต็ม

27.
 4.3 คาสั่งประมวลผล : expression
 ประสิทธิภาพคาสั่ง : เขียนคาสั่งแบบนิพจน์เพื่อประมวลผล แล้วนาข้อมูลที่ได้ไป
จัดเก็บในหน่วยความจาของตัวแปรที่ต้องกาหนดชื่อและชนิดข้อมูลไว้แล้ว
รูปแบบ Var = expression ;
อธิบาย var คือชื่อหน่วยความจาชนิดตัวแปร
Expression คือสมการนิพจน์ เช่น สูตรคานวณทาง
คณิตศาสตร์

28.
ตัวอย่างคาสั่ง นิพจน์ที่เป็นสูตรคานวณทางคณิตศาสตร์
Sum = a+b ;
อธิบาย ให้นาค่าในหน่วยความจาตัวแปรชื่อ a กับ b มา+กัน
แล้วนาค่าไปเก็บในหน่วยความจาตัวแปรชื่อ sum

29.
 แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน
 1. ส่วนป้อนข้อมูล ผู้ใช้ระบบงานป้อนค่า ; เก็บในหน่วยความจา x และป้อนค่า A
เก็บในหน่วยความจา y ด้วยคาสั่ง
Printf ( “data x=” ) ; scanf ( “%d ,&x ) ;
Printf ( “data y=” ) ; scanf ( “%d ,&y ) ;

30.
 แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน
 2.ส่วนประมวลผล ระบบจะนาค่าไปประมวลผลตามนิพจน์คณิตศาสตร์
r = 2 + 3 * 2 ; ได้คาตอบคือ 8
s = (2 + 3 ) * 2; ได้คาตอบคือ 10
t = 2 + 3 * 2-1 ; ได้คาตอบคือ 7
ทั้งนี้คอมพิวเตอร์ประมวลผล โดยยึดหลักลาดับความสาคัญของ
“เครื่องหมายทางคณิตศาสตร์”
เช่นคานวณเครื่องหมาย * ก่อนเครื่องหมาย +

31.
 แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน
 3.ส่วนแสดงผล คาสั่งควบคุมให้แสดงผลลัพธ์
Printf ( “r = x + y * 2 = %d n” , r ) ;
Printf ( “r = (x + y X* 2 = %d n” , s ) ;
Printf ( “r = x + y * 2-1 = %d n” , t ) ;

32.
 ภาษาซีมีคาสั่งแสดงผลและรับข้อมูลเฉพาะข้อมูลประเภท 8 อักขระ (char )ดังนี้
 5.1 คาสั่ง putchar ( )
 แสดงผลข้อมูลจากหน่วยความจาของตัวแปร ทางจอภาพครั้งละ1อักขระเท่านั้น
รูปแบบ Putchar ( char_argument) ;
อธิบาย putchar_argument คือ ข้อมูลชนิดอักขระ

33.
 แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน
 1. กาหนดค่า ‘A’ เก็บในตัวแปรประเภท char ชื่อ word1 และกาหนดค่า ‘1’
เก็บในตัวแปรชื่อ word2 ด้วยคาสั่ง char word1=’A’ , word2=’1’
 2. เขียนคาสั่งควบคุมการแสดงผลทีละ 1 อักขระ โดยไม่ต้องใช้สัญลักษณ์ขึ้น
บรรทัดใหม่ด้วยคาสั่ง putchar(word1); putcar(word2); จึงพิมพ์คาว่า A1 ที่
จอภาพ

34.
 ภาษาซีมีคาสั่งแสดงผลและรับข้อมูลเฉพาะข้อมูลประเภท 8 อักขระ (char )ดังนี้
 5.2คาสั่ง getchar ( )
 รับข้อมูลจากแป้นพิมพ์ครั้งละ 1 อักขระ และแสดงอักขระที่จอภาพ จากนั้นต้องกด
แป้นพิมพ์ที่ Enter เพื่อนาข้อมูลบันทึกลงหน่วยความจาด้วย
รูปแบบ 1 ไม่นาข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจาของตัวแปร
getchar ( ) ;

35.
 5.2คาสั่ง getchar ( )
รูปแบบ 2 นาข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจาของตัวแปร
char_var = getchar ( ) ;
อธิบาย char_var คือ ข้อมูลชนิด char

36.
 แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน
 1.เขียนคาสั่งควบคุมการป้อนข้อมูลประเภทอักขระด้วยคาสั่ง
 printf ( “Key 1 Character = “ ) ;
 word = getchar ( );
 หมายถึงป้อนอักขระ 1 ตัว เช่น a จะแสดงค่า ให้เห็นที่หน้าจอด้วย แล้ว ต้องกดแป้น
Enter เพื่อนาข้อมูลบันทึกลงหน่วยความจาตัวแปรประเภท char ชื่อ word
 2 . เขียนคาสั่งควบคุมการแสดงผลจากหน่วยความจา word จึงเห็นค่า a (
แทนที่ word)
 printf ( “You key Character is = %cn”, word ) ;

37.
 ภาษาซีมีคาสั่งแสดงผลและรับข้อมูลเฉพาะข้อมูลประเภท 8 อักขระ (char )ดังนี้
 5.3 คาสั่ง getch ( )
 รับข้อมูลจากแป้นพิมพ์ครั้งละ 1 อักขระ แต่ ไม่ปรากฏ อักษรบนจอภาพ และ ไม่ต้อง
กดแป้น Enter
รูปแบบ 1 ไม่นาข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจาของตัวแปร
getch( ) ;

38.
 5.3 คาสั่ง getch ( )
รูปแบบ 2 ไม่นาข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจาของตัวแปร
getch( ) ;
อธิบาย char_var คือ ข้อมูลชนิดอักขระ

39.
 แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน
 1.เขียนคาสั่งควบคุมการป้อนข้อมูลประเภทอักขระด้วยคาสั่ง
 printf ( “Key 1 Character = “ ) ;
 word = getch ( );
 หมายถึงป้อนค่าใดทางแป้นพิมพ์เป็นอักขระ 1 ตัว เช่น a จะ ไม่แสดง ค่าให้เห็นที่
หน้าจอไม่ต้อง กดแป้น Enter เพื่อนาข้อมูลบันทึกลงหน่วยความจาตัวแปรประเภท
char ชื่อ word
 2.เขียนคาสั่งควบคุมการแสดงผลจากหน่วยความจา word จึงเห็นค่า a ( แทนที่
word )
 printf ( “You key Character is = %cn”, word ) ;

40.
 ภาษาซีมีคาสั่งแสดงผลและรับข้อมูลเฉพาะข้อมูลประเภท 8 อักขระ (char )ดังนี้
 5.4 คาสั่ง getche( )
 รับข้อมูลจากแป้นพิมพ์ครั้งละ 1 อักขระ และ แสดง อักษรบนจอภาพ และ ไม่ต้อง
กดแป้น Enter
รูปแบบ 1 ไม่นาข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจาของตัวแปร
getche ( );

41.
 5.4 คาสั่ง getche( )
รูปแบบ 2 นาข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจาของตัวแปร
char_var = getche ( );
อธิบาย char_var คือ ข้อมูลชนิดอักขระ

42.
 แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน
 1.เขียนคาสั่งควบคุมการป้อนข้อมูลประเภทอักขระด้วยคาสั่ง
 printf ( “Key 1 Character = “ ) ;
 word = getche ( );
 หมายถึงป้อนค่าใดทางแป้นพิมพ์เป็นอักขระ 1 ตัว เช่น a จะ แสดง ค่าให้เห็นที่
หน้าจอ และไม่ต้อง กดแป้น Enter เพื่อนาข้อมูลบันทึกลงหน่วยความจาตัวแปร
ประเภท char ชื่อ word
 2.เขียนคาสั่งควบคุมการแสดงผลเพื่อแสดงค่าจากหน่วยความจา word จึงเห็นค่า
a ( แทนทิ่ word )
 printf ( “You key Character is = %cn”, word ) ;

43.
 ภาษาซีมีคาสั่งใช้ในการรับข้อมูลเฉพาะประเภทข้อความ (String) ในภาษาซีคือชนิด
ข้อมูล char [n] จัดเก็บในหน่วยความจา และแสดงผลข้อมูลประเภทข้อความเท่านั้น
มีรายละเอียดดังนี้
 6.1.คาสั่ง puts( )
 แสดงผลข้อมูลเฉพาะประเภทข้อความทางจอภาพครั้งละ 1 ข้อความ
รูปแบบputs ( string_argument ) ;
อธิบาย string_argument คือ ข้อมูลชนิดข้อความ

44.
 แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน
 1.เขียนคาสั่งกาหนดค่าข้อความเก็บในตัวแปรชื่อ word
Char word [15] = “*Example * “ ;
 2.เขียนคาสั่งควบคุมการแสดงผลในลักษณะข้อความด้วย puts
Puts ( word ) ;
Puts (“**************”);

45.
 6.2คาสั่ง gets ( )
 รับข้อมูล ข้อความ จากแป้นพิมพ์ และต้องกดแป้น Enter
รูปแบบ 1 ไม่นาข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจาของตัวแปร
gets ( );
รูปแบบ 2 นาข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจาของตัวแปร
string_var =gets ( ) ;
อธิบาย string_var คือ ข้อมูลชนิดข้อความ

46.
 แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน
 1.เขียนคาสั่งให้รับข้อมูล ชนิดข้อความ จากแป้นพิมพ์ และต้อง กดแป้น Enter เพื่อ
นาข้อความบันทึกลงตัวแปรชนิดข้อความ ด้วยคาสั่ง gets (word) ;
 2.เขียนคาสั่งควบคุมให้แสดงผลลักษณะข้อความด้วย
printf ( “You name is = %sn”, word ) ;

47.
 6.1.คาสั่ง puts( )
แสดงผลข้อมูลเฉพาะประเภทข้อความทางจอภาพครั้งละ 1 ข้อความ
รูปแบบ puts ( string_argument ) ;
อธิบาย string_argument คือ ข้อมูลชนิดข้อความ
แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน
1.เขียนคาสั่งกาหนดค่าข้อความเก็บในตัวแปรชื่อ word
Char word [15] = “*Example * “ ;
2.เขียนคาสั่งควบคุมการแสดงผลในลักษณะข้อความด้วย puts
Puts ( word ) ;
Puts (“**************”);

48.
 6.2คาสั่ง gets ( )
รับข้อมูล ข้อความ จากแป้นพิมพ์ และต้องกดแป้น Enter
รูปแบบ 1 ไม่นาข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจาของตัวแปร gets ( );
รูปแบบ 2 นาข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจาของตัวแปร
string_var =gets ( ) ;
อธิบาย string_var คือ ข้อมูลชนิดข้อความ

49.
แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคมการทางาน
1.เขียนคาสั่งให้รับข้อมูล ชนิดข้อความ จากแป้นพิมพ์ และต้อง กดแป้น Enter เพื่อ
นาข้อความบันทึกลงตัวแปรชนิดข้อความ ด้วยคาสั่ง gets (word) ;
2.เขียนคาสั่งควบคุมให้แสดงผลลักษณะข้อความด้วย
printf ( “You name is = %sn”, word ) ;

50.
นายทยาวีร์ เจียจารูญ และคณะ. 2557.
(ออนไลน์). แหล่งที่มา :
https://sites.google.com/site/pussamon
mlp/krni-suksa-kar-chi-kha-sang-
khwbkhum-kar-thangan-khan-phun-than.
11 มิ.ย. 2557.

51.
จัดทาโดย
นายวิสัยทัศน์ พละศักดิ์
น.ส.ไพลิน จิรวงศ์ไพสิฐ
น.ส.ชนกนันท์ ทองนา
น.ส.นับพร เสดวงชัย
น.ส.พิมพ์นภา สินค้าเจริญ
น.ส.สุพรรณษา ฟักขา
ชั้นมัยธมศึกษาปีที่ 6/1