Roya
- 2. رﻳﻮﻳﺮاي ﻫﺘﻞ ﺗﺮاس روي ﻛﻪ ،ﻧﻪ ﺳﺎﻋﺖ ،ﺻﺒﺢ روز ﻳﻚداﺷﺘﻴﻢ درﺧﺸﺎن آﻓﺘﺎب زﻳﺮ ،ﻫﺎواﻧﺎ
ﻣﻲ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ،ﺳﺎﺣﻠﻲ دﻳﻮار اﻣﺘﺪاد در ﭘﺎﻳﻴﻦ آن ﻛﻪ ،را اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻋﻈﻴﻢ ﻣﻮﺟﻲ ،ﺧﻮردﻳﻢ
آن از ﻳﻜﻲ و ﻛﺮد ﺑﻠﻨﺪ ،ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﺮده ﺗﻮﻗﻒ رو ﭘﻴﺎده ﺗﻮي ﻳﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ﺣﺮﻛﺖ درﻛﻨﺎر ﺗﺎ ﺧﻮد ﺑﺎ را ﻫﺎ
آورد ﻫﺘﻞ.آدم ﻫﻤﺔ و داﺷﺖ را دﻳﻨﺎﻣﻴﺖ اﻧﻔﺠﺎر ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻮجﻫﺎرا ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻴﺴﺖ آن ي
ﺷﻴﺸﻪ در و ﻛﺮد وﺣﺸﺘﺰدهﺑﻪ را ورودي ﺑﺰرگ ايدرآورد ﮔﺮد ﺻﻮرت.ﺟﻬﺎﻧﮕﺮدان اﻧﺒﻮه
ﻣﺒﻞ ﺑﺎ ﻫﺘﻞ ﺳﺮﺳﺮايﻋﺪه و ﺷﺪﻧﺪ ﭘﺮﺗﺎب ﻫﻮا ﺑﻪ ﻫﺎﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ زﺧﻢ ﺷﻴﺸﻪ ﺗﮕﺮگ ﻃﻮﻓﺎن از اي.
ﻫﺘ و ﺳﺎﺣﻠﻲ دﻳﻮار ﻣﻴﺎن دوﻃﺮﻓﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن روي از ﭼﻮن ،ﺑﻮد ﺑﺰرگ ﺑﺴﻴﺎر ﻳﻘﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻮجﮔﺬﺷﺖ ﻞ
ﭘﺎﺷﻴﺪ ﻫﻢ از را ﺷﻴﺸﻪ ،ﻗﺪرت آن ﺑﺎ ،و.
آﺗﺶ ادارة اﻓﺮاد ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ،ﻛﻮﺑﺎﻳﻲ ﺑﺸﺎش داوﻃﻠﺒﺎنآﺷﻐﺎل و آت ،ﻧﺸﺎﻧﻲﺷﺶ از ﻛﻤﺘﺮ در را ﻫﺎ
را ﭼﻴﺰ ﻫﻤﻪ و ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﻛﺎر دﻳﮕﺮي دروازة و ﮔﺸﻮدﻧﺪ را درﻳﺎ ﺑﻪ رو دروازة و ﻛﺮدﻧﺪ ﺟﻤﻊ ﺳﺎﻋﺖ
در اول ﺻﻮرت ﺑﻪآوردﻧﺪ.اﺗﻮﻣﺒﻴ ﻧﮕﺮان ﻛﺴﻲ ﺻﺒﺢﭼﻮن ،ﻧﺒﻮد ﺑﻮد ﺷﺪه ﺟﻔﺖ دﻳﻮار ﺑﺎ ﻛﻪ ﻠﻲ
ﻣﻲ ﺧﻴﺎل ﻣﺮدماﺗﻮﻣﺒﻴﻞ از ﻳﻜﻲ ﻛﺮدﻧﺪﺑﻮدﻧﺪ ﻛﺮده ﺗﻮﻗﻒ رو ﭘﻴﺎده ﺗﻮي ﻛﻪ اﺳﺖ ﻫﺎﻳﻲ.وﻗﺘﻲ اﻣﺎ
ﻓﺮﻣﺎن ﭘﺸﺖ را او اﻳﻤﻨﻲ ﻛﻤﺮﺑﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺪ دﻳﺪه زﻧﻲ ﺟﺴﺪ ،ﻛﺮد ﺑﻠﻨﺪ ﺟﺎﻳﺶ از را آن ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ ﻛﻪ
ﺑﻮد داﺷﺘﻪ ﻧﮕﻪ.آن ﺿﺮﺑﻪاﺳﺘ ﻳﻚ ﺣﺘﻲ زن ﻛﻪ ﺑﻮد ﺷﺪﻳﺪ ﻗﺪرﺑﻮد ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﺮاﻳﺶ ﺳﺎﻟﻢ ﺨﻮان.
ﭼﻬﺮهﭼﻜﻤﻪ ،ﺑﻮد ﺷﺪه داﻏﺎن اشﺑﻮد ﺷﺪه ﭘﺎره ﺗﻜﻪ ﻟﺒﺎﺳﺶ و ﺑﻮد درﻳﺪه ﻫﺎﻳﺶ.ﻃﻼ ﺣﻠﻘﺔ ﻳﻚ
ﻣﻲ دﻳﺪه دﺳﺘﺶ اﻧﮕﺸﺖ در زﻣﺮد از ﭼﺸﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻣﺎر ﺷﻜﻞ ﺑﻪﺷﺪ.زن ﻛﻪ رﺳﺎﻧﺪ اﺛﺒﺎت ﺑﻪ ﭘﻠﻴﺲ
2
- 3. ﺑﻮده زﻧﺶ و ﭘﺮﺗﻐﺎل ﺟﺪﻳﺪ ﺳﻔﻴﺮ ﺧﺪﻣﺘﻜﺎر.آن ﻫﻤﺮاه ﭘﻴﺶ ﻫﻔﺘﻪ دو اوﺑﻪ ﻫﺎو ﺑﻮد آﻣﺪه ﻫﺎواﻧﺎ
ﺑﻮده ﺑﺎزار راﻫﻲ ،ﻧﻮ اﺗﻮﻣﺒﻴﻠﻲ ﺑﺮ ﺳﻮار ،ﺻﺒﺢ روز آن.ﺧﻮاﻧﺪم روزﻧﺎﻣﻪ ﺗﻮي را ﻣﻮﺿﻮع اﻳﻦ وﻗﺘﻲ
ﻣﺮا ﻛﻨﺠﻜﺎوي زﻣﺮدش ﭼﺸﻤﺎن و ﻣﺎرﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﻠﻘﺔ اﻣﺎ ،ﻧﻴﺎورد ﺧﺎﻃﺮم ﺑﻪ را ﭼﻴﺰي زن ﻧﺎم
ﺑﻮده اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺶ از ﻳﻚ ﻛﺪام در ﺣﻠﻘﻪ ﻛﻪ ﻧﺸﺪ دﺳﺘﮕﻴﺮم ﭼﻮن ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ؛.
ﺑﺮ ﺧﺒﺮ اﻳﻦﻣﻲ ﭼﻮن ﺑﻮد ﺑﺎاﻫﻤﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻦ ايﻓﺮاﻣﻮش زن ﻫﻤﺎن ﺗﺮﺳﻴﺪمﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺸﺪﻧﻲ
ﺣﻠﻘﻪ و ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ در ﻫﻴﭽﮕﺎه را اﺳﻤﺶراﺳﺘﺶ دﺳﺖ اﺷﺎرة اﻧﮕﺸﺖ در ﺣﻠﻘﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺷﺒﻴﻪ اي
ﻏﻴﺮﻋﺎدي ﺣﺎﻻ از روزﻫﺎ آن در ﺣﺘﻲ ﻛﻪ داﺷﺖﺑﻮد ﺗﺮ.،وﻳﻦ در ﭘﻴﺶ ﺳﺎل وﭼﻬﺎر ﺳﻲ را زن اﻳﻦ
ﻣﻴﺨﺎﻧﻪ ﺗﻮيآﻣﺪ و رﻓﺖ ﻣﺤﻞ ﻛﻪ ايو ﺳﻮﺳﻴﺲ ﻛﻪ ﺑﻮدم دﻳﺪه ،ﺑﻮد ﻻﺗﻴﻨﻲ اﻣﺮﻳﻜﺎي داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن
ﺳﻴﺐآب زﻣﻴﻨﻲﻣﻲ ﺑﺸﻜﻪ آﺑﺠﻮ و ﭘﺰﺧﻮرد.ﻫﻨﻮز ﻛﻪ ﻫﻨﻮز و ﺑﻮدم رﺳﻴﺪه رم از ﺻﺒﺢ روز آن ﻣﻦ
داﺷﺖ؛ را اﭘﺮا ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺳﻴﻨﺔ ﺣﺎﻟﺖ ﻛﻪ او ﺑﺎﺷﻜﻮه ﺳﻴﻨﺔ ﺑﺮاﺑﺮ در را ﺧﻮد ﺳﺮﻳﻊ واﻛﻨﺶ اﺳﺖ
دمﻛﺘ ﻳﻘﺔ روي ﻛﻪ روﺑﺎﻫﻲ ﭘﻮﺳﺖ وارﻓﺘﺔ ﻫﺎيﺑﻪ را ﻣﺎرﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺼﺮي ﺣﻠﻘﺔ آن و ﺑﻮد؛ آوﻳﺨﺘﻪ ﺶ
دارم ﻳﺎد.ﻃﻨﻴﻦ ﻟﺤﻨﻲ ﺑﺎ ﻧﺪاﺷﺖ ﺗﻌﺮﻳﻔﻲ ﻛﻪ را اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ زﺑﺎنﻣﻲ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻜﺚ ﺑﺪون و دارﻛﺮد
ﻣﻲ ﺧﻴﺎل ﻣﻦ واﺳﺖ ﭼﻮﺑﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻣﻴﺰ آن ﭘﺸﺖ در اﺗﺮﻳﺸﻲ زن ﺗﻨﻬﺎ او ﻛﻪ ﻛﺮدم.اﺷﺘﺒﺎه اﻣﺎ
ﻣﻲدورا در و ،ﺑﻮد ﺷﺪه ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻛﻠﻤﺒﻴﺎ ﺗﻮي او ،ﻛﺮدماﺗﺮﻳﺶ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ دو ﻓﺎﺻﻠﺔ در و ﺑﭽﮕﻲ ن
ﺑﺨﻮاﻧﺪ درس آواز و ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ رﺷﺘﺔ در ﺗﺎ ﺑﻮد آﻣﺪه.ﭼﻮن ﺑﻮد ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺧﻮب اﻣﺎ داﺷﺖ ﺳﺎﻟﻲ ﺳﻲ
ﭼﻬﺮهﻧﻤﻲ دل ﺑﻪ ﭼﻨﮕﻲ اشﺑﻮد ﺷﺪه ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻣﻮﻗﻊ از ﭘﻴﺶ و زد.و ﺑﻮد ﺟﺬاﺑﻲ اﻧﺴﺎن اﻣﺎ
ﺑﺮﻣﻲ را ﻫﻤﻪ ﺣﻴﺮتاﻧﮕﻴﺨﺖ.
ﻣﻮﻗﻌﻴ ﻛﻪ ﺑﻮد ﻛﻬﻨﻲ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﺷﻬﺮ ﻫﻨﻮز وﻳﻦﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﺖآﺷﺘﻲ دﻧﻴﺎي دو ﻣﻴﺎن در اش،ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ
آن ،دوم ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺟﻨﮓ از ﭘﺲﺑﻪ رااﻟﻤﻠﻠﻲ ﺑﻴﻦ ﺟﺎﺳﻮﺳﻲ و ﺳﻴﺎه ﺑﺎزار ﻣﻌﺎﻣﻼت ﺑﻬﺸﺖ ﺻﻮرت
درﺑﻮد آورده.دﻧﺞ ﺟﺎﻳﻲ ﻣﻦﻫﻢ ﺑﺮاي ﺗﺮﻓﺮاري ﻣﻴﻬﻦﻧﺒﺶ ﺳﺮ ﻣﻴﺨﺎﻧﺔ ﺗﻮي ﻫﻨﻮز ﻛﻪ ،ام
ﻣﻲ ﻏﺬا داﻧﺸﺠﻮﻳﺎنﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺳﺮاغ ،ﺧﻮرد.ﭘ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻪ ًﺎﺻﺮﻓ اوﺎيرﻳﺸﻪ ﺑﻪ ﺑﻨﺪيآن ﻫﺎﻳﺶﺟﺎ
ﻣﻲآن ﭼﻮن آﻣﺪﻛﻨﺪ ﺣﺴﺎب را ﻣﻴﺰش ﭘﺸﺖ دوﺳﺘﺎن ﻫﻤﺔ ﻏﺬاي ﻛﻪ داﺷﺖ ﭘﻮل ﻗﺪر.ﻫﻴﭻﮔﺎه
ﺣﻘﻴﻘﻲ اﺳﻢﻧﻤﻲ را اشﻧﻤﻲ راﺣﺖ ﻛﻪ ،آﻟﻤﺎﻧﻲ ﻧﺎﻣﻲ ﺑﺎ را او ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺎ و ﮔﻔﺖ،ﻛﺮد ﺗﻠﻔﻆ ﺷﺪ
ﻣﻲﻻﺗﻴﻨﻲ آﻣﺮﻳﻜﺎي ﻣﺎ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻴﻢ؛ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻮدﻳﻢ؛ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺮاﻳﺶ وﻳﻦ در ﻫﺎﻓﺮوﻓﺮﻳﺪا.ﻣﻦ
ﺑﻲ ﮔﺴﺘﺎﺧﻲ ﺑﺎ ﻛﻪ ﺑﻮدم ﺷﺪه ﻣﻌﺮﻓﻲ او ﺑﻪ ﺗﺎزهﺷﺎﺋﺒﻪدﻧﻴﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﭘﺎ ﭼﻄﻮر ،ﭘﺮﺳﻴﺪم او از اي
ﺗﭙﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪﺑﻬﺖ ﺟﻤﻠﺔ اﻳﻦ او و اﺳﺖ دور و ﻣﺘﻔﺎوت ﻛﻴﻨﺪﻳﻮ ﺑﺎدﺧﻴﺰ ﻫﺎيرا اﻧﮕﻴﺰ
داد ﭘﺎﺳﺦ:
»ﻣﻲ رؤﻳﺎﻫﺎﻣﻮ ﻣﻦﻓﺮوﺷﻢ.«
ﺑﻮد او ﺣﺮﻓﺔ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻤﻴﻦ واﻗﻊ در.ﻓ اوﻣﻐﺎزه ﻓﺮزﻧﺪ ﻳﺎزده از ﺳﻮم ﺮزﻧﺪﻛﺎﻟﺪاس در ﻣﺮﻓﻬﻲ دار
ﻫﻤﻴﻦ و ﺑﻮد ﺳﺎﺑﻖﺧﺎﻧﻮاده در را زﻳﺒﺎ ﻋﺎدت اﻳﻦ ،ﻛﺮد ﺑﺎز زﺑﺎن ﻛﻪاز ﭘﻴﺶ ،ﻫﻤﻪ ﻛﻪ داد ﺗﻌﻤﻴﻢ اش
ﺧﻮاب ،ﺻﺒﺤﺎﻧﻪﻫﺎياﻟﻬﺎم ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ ﻳﻌﻨﻲ ﻛﻨﻨﺪ؛ ﺗﻌﺮﻳﻒ را ﺷﺎنﺑﻪ اﻧﺴﺎن در ﺑﺨﺸﻲ
ﻧﺎباﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﺎ ﺣﺎل در ﺷﻜﻠﻲ ﺗﺮﻳﻦ.ﻫ دررا ﺑﺮادرﻫﺎﻳﺶ از ﻳﻜﻲ ﻛﻪ دﻳﺪ ﺧﻮاب ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻔﺖ
3
- 4. ﺑﺮده ﺳﻴﻼب.ﺧﺮاﻓﻪ روي از ًﺎﺻﺮﻓ ،ﻣﺎدرشﻧﻜﻨﺪ ﺷﻨﺎ آﺑﻜﻨﺪ ﺗﻮي ﭘﺴﺮش ﻛﻪ ﻛﺮد ﻗﺪﻏﻦ ﭘﺮﺳﺘﻲ
ﺑﻮد ﻛﺎر اﻳﻦ ﻋﺎﺷﻖ او ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﺎ.ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺷﻴﻮة ﺑﻪ ﻗﺒﻞ از ﻓﺮوﻓﺮﻳﺪا اﻣﺎﺑﻴﻨﻲﻛﺮده اﻋﻼم را اش
ﺑﻮد.
ﺑﻮد ﮔﻔﺘﻪ:»ﺑﺮا ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺖ اﻳﻦ ﺧﻮاب اﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲﻣﻲ ﻏﺮق درمﺑﻪ ﻟﺐ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻛﻪ اﻳﻨﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻠﻜﻪ ﺷﻪ
ﺑﺰﻧﻪ ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ.«
ﻧﻤﻲ او ﭼﻮن ؛ داﺷﺖ دﻧﺒﺎل ﺑﻪ روﺳﻴﺎﻫﻲ ًاﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﻨﺞ ﭘﺴﺮ ﺑﺮاي او ﺗﻌﺒﻴﺮروزﻫﺎي ﺗﻮاﻧﺴﺖ
ﻗﺎﻗﺎﻟﻲ ﺑﺪون را ﻳﻜﺸﻨﺒﻪﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﺷﺐ ﺑﻪ ﻟﻲ.اﻃﻤﻴﻨﺎن دﺧﺘﺮش ﻏﻴﺒﮕﻮﻳﻲ اﺳﺘﻌﺪاد ﺑﻪ ﻛﻪ ﻣﺎدر
ﮔﺮﻓﺖ ﺟﺪي را اﺧﻄﺎر داﺳﺖ.او در اﻣﺎﻟﺤﻈﻪ ﻟﻴﻦﺷﻴﺮﻳﻨﻲ ﺗﻜﻪ ﻳﻚ ﺑﺎ او ﻣﺎﻧﺪ ﻏﺎﻓﻞ ﭘﺴﺮ از ﻛﻪ اي
ﻧﺒﻮد ﻧﺠﺎﺗﺶ ﺑﺮاي راﻫﻲ و ﺷﺪ ﺧﻔﻪ ﺑﻮد ﺧﻮردﻧﺶ ﻣﺸﻐﻮل ﭘﻨﻬﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎراﻣﻞ.
ﻧﻤﻲ ﮔﻤﺎن ﻓﺮوﻓﺮﻳﺪازﻣﺴﺘﺎن ﻛﻪ اﻳﻦ ﺗﺎ ﻛﻨﺪ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺘﻮاﻧﺪ اﺳﺘﻌﺪادش راه از ﻛﻪ ﻛﺮدﻫﺎي
ﻃﺎﻗﺖﻛﺮد ﺗﻨﮓ او ﺑﺮ را ﻋﺮﺻﻪ وﻳﻦ ﻓﺮﺳﺎي.آنا در او ﻛﻪ ﺑﻮد وﻗﺖﺧﺎﻧﻪ وﻟﻴﻦﭘﻴﺪا ﻋﻼﻗﻪ ﻛﻪ اي
ﺑﺮ ﻛﺎر دﻧﺒﺎل ﺑﻪ ﻛﻨﺪ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮدﺑﺮﻣﻲ دﺳﺘﺶ از ﻛﺎري ﭼﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ او از ﻛﻪ وﻗﺘﻲ و آﻣﺪآﻳﺪ
آورد زﺑﺎن ﺑﻪ را ﻧﻜﺘﻪ اﻳﻦ ﻓﻘﻂ:»ﻣﻲ ﺧﻮاب ﻣﻦﺑﻴﻨﻢ.«ﺗﻮﺿﻴﺤﻲ داﺷﺖ ﻧﻴﺎز ﻛﻪ ﻛﺎري ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ
آن و ﺑﻮد ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺮاي ﻣﺨﺘﺼﺮﺟﺰﺋﻲ ﻣﺨﺎرج ﺗﻨﻬﺎ ﻛﻪ دﺳﺘﻤﺰدي ﺑﺎ وﻗﺖﺑﺮﻣﻲ را اوآورد
ﺑﻪ ،داﺷﺖ اﺧﺘﻴﺎر در ﻏﺬا وﻋﺪه ﺳﻪ و ﻗﺸﻨﮓ اﺗﺎق ﻳﻚ اﻣﺎ ،ﺷﺪ اﺳﺘﺨﺪامﻛﻪ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺧﺼﻮص
ﻣﻲ ﺧﺎﻧﻮادهﻛﻨﻨﺪ ﭘﻴﺪا ﺧﺒﺮ اﻋﻀﺎ ﺗﻚ ﺗﻚ ﻧﺰدﻳﻚ آﻳﻨﺪة از ﺗﺎ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ:اﻣﻮر ﻛﺎرﺷﻨﺎس ﭘﺪر
ﻣﻲ ﻋﺸﻖ ﻣﺠﻠﺴﻲ ﻣﻮﺳﻴﻘﻲ ﺑﻪ و ﺑﻮد ﺑﺸﺎﺷﻲ زن ﻣﺎدر ﺑﻮد؛ ﻣﺎﻟﻲﻧﻪ و ﻳﺎزده ﺑﭽﺔ دو و ورزﻳﺪ؛
ﺳﺎﻟﻪ.آنﮔﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﺎ و داﺷﺘﻨﺪ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺧﺮاﻓﺎت ﺑﻪ و ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﻫﻤﻪ ﻫﺎدل ﻓﺮوﻓﺮﻳﺪا ﻫﺎي
ﻣﻲوﻇﻴﻔﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻛﻪ دادﻧﺪآن رؤﻳﺎﻫﺎي ﻃﺮﻳﻖ از ﺧﺎﻧﻮاده روزاﻧﺔ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻛﺸﻒ اشﺑﻮد ﻫﺎ.
ﺑﻪ و ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻣﺪﺗﻲ ﺑﺮاي ﻓﺮوﻓﺮﻳﺪاﺳﺎل ﻃﻮل در ﺧﺼﻮصﺷﺮارت واﻗﻌﻴﺖ ﻛﻪ ،ﺟﻨﮓ ﻫﺎياز ﺑﺎرﺗﺮ
،ﺑﻮد ﻛﺎﺑﻮسﻣﻲ اﻧﺠﺎم ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻪ را ﻛﺎرشداد.ﻣﻲ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺳﺮ در ﻛﻪ ﺑﻮد او ﺗﻨﻬﺎﻛﻪ ﮔﺮﻓﺖ
ﭘﻴﺶ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺗﺎ ﺑﺰﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ و ﺑﺰﻧﺪ ﻛﺎري ﭼﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ روز ﻫﺮ در ﻛﺲ ﻫﺮﮔﻮﻳﻲﺻﻮرت ﺑﻪ ﻫﺎﻳﺶ
در ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻄﻠﻖ ﻗﺪرتآﻣﺪ.ﺳﻠﻄﻪﺑﻲ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺮ اشﺑﻮد ﭼﺮا و ﭼﻮن.ﺟﺰﺋﻲاز او اﺟﺎزة ﺑﻪ آه ﺗﺮﻳﻦ
ﺑﺮﻣﻲ دﻫﺎنآﻣﺪ.وﻗﺖ ﻫﻤﺎن در ﺧﺎﻧﻪ ارﺑﺎبﺑﺰرﮔﻮاري اﻳﻦ و ﮔﺬﺷﺖ در ﺑﻮدم وﻳﻦ در ﻣﻦ ﻛﻪ ﻫﺎﻳﻲ
داراﻳﻲ از ﻗﺴﻤﺘﻲ ﻛﻪ داد ﻧﺸﺎن راﺑﻪ ﻓﺮوﻓﺮﻳﺪا ﻛﻪ ﺷﺮط اﻳﻦ ﺑﻪ ﮔﺬاﺷﺖ ﺟﺎ ﺑﻪ زن آن ﺑﺮاي را اش
ﺧﻮاب دﻳﺪنﺑﺮﺳﻨﺪ اﻧﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﺎ ﺑﺪﻫﺪ اداﻣﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺮاي ﻫﺎﻳﺶ.
ﻣﺎﻧﺪ وﻳﻦ در ﻣﺎه ﻳﻚ از ﺑﻴﺶ ﻣﺪﺗﻲ ﺑﺮاي ﻣﻦﻃﺎﻗﺖ ﺷﺮاﻳﻂ در و ﺷﺪم ﮔﺎرداﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻓﺮﺳﺎي
ﻟﺤﻈﻪ ﭘﻮﻟﻲ اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻪ و ﺑﻮدم ﺳﻬﻴﻢ دﻳﮕﺮﻣﻲ ﺷﻤﺎريﻫﻴﭻ ﻛﻪ ﻛﺮدمﻧﺮﺳﻴﺪ دﺳﺘﻢ ﺑﻪ وﻗﺖ.
ﺑﻪ ﺟﺸﻦ ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻧﻤﻴﺮ و ﺑﺨﻮر ﻏﺬاﻫﺎي آن ﺑﺎ ﺑﻮد ﺗﻮأم دﻟﺒﺎزي و دﺳﺖ ﺑﺎ ﻛﻪ ﻓﺮوﻓﺮﻳﺪا دﻳﺪارﻫﺎي
ﻣﻲ ﺣﺴﺎبآﻣﺪ.ﺗﻮي ،ﺑﻮد آورده وﺟﺪ ﺑﻪ ﻣﺮا آﺑﺠﻮ ﻛﻪ ﺷﺐ ﻳﻚﻛﺮد زﻣﺰﻣﻪ ﻗﺎﻃﻌﻴﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮔﻮش:
»ﺑﻪ اوﻣﺪم ﻓﻘﻂﺧﻮاب دﻳﺸﺐ ﻛﻪ ﺑﮕﻢ تدﻳﺪم ﺗﻮ.اﻳﻦ از ﻓﻮري ﺑﺎﻳﺪاﻳﻦ ﺳﺎل ﭘﻨﺞ ﺗﺎ و ﺑﺮي ﺟﺎ
ﻃﺮفﻧﺸﻪ ﭘﻴﺪات ﻫﺎ.«ﻧﮕﺬاﺷﺖ ﺑﺎﻗﻲ درﻧﮓ ﺟﺎي و.ﮔﻔﺘﻪﻛﻪ ﺑﻮد ﻫﻤﺮاه ﻗﺎﻃﻌﻴﺘﻲ ﭼﻨﺎن ﺑﺎ اش
4
- 5. ﺷﺪم رم ﻗﻄﺎر آﺧﺮﻳﻦ ﺳﻮار ﺷﺐ ﻫﻤﺎن ﻣﻦ.
ﮔﻔﺘﻪآ اشنﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻦ ﺑﺮ ﻗﺪرداﻧﺴﺘﻪ آدﻣﻲ را ﺧﻮد ﺑﻌﺪ ﺑﻪ وﻗﺖ آن از ﻛﻪ ﮔﺬاﺷﺖاز ﻛﻪ ام
ﻓﺎﺟﻌﻪداﻣﻦ ﺑﻮده ﻗﺮار ﻛﻪ ايوﻳﻦ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻢ اﺳﺖ ﻫﻨﻮز ﻛﻪ ﻫﻨﻮز و ﺑﺮده در ﺑﻪ ﺟﺎن ﺷﻮد ﮔﻴﺮش
ﻧﺮﺳﻴﺪه.
ﻳﻚ را ﻓﺮوﻓﺮﻳﺪا ،ﻫﺎواﻧﺎ ﻧﺎﮔﻮار واﻗﻌﺔ آن از ﭘﻴﺶﺑﺮاﻳﻢ ﻛﻪ دﻳﺪم ﺗﺼﺎدﻓﻲ و ﻧﺎﻣﻨﺘﻈﺮاﻧﻪ ﻃﻮري ﺑﺎر
رازﺑﻮد آﻣﻴﺰ.اﺗﻔﺎ اﻳﻦﻳﻚ ﺑﺮاي ،دورودراز ﺳﻔﺮ ﻳﻚ ﻃﻮل در ﭘﺎﺑﻠﻮﻧﺮودا ﻛﻪ آﻣﺪ ﭘﻴﺶ روزي در ق
ﮔﺬاﺷﺖ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﭘﺎ ،داﺧﻠﻲ ﺟﻨﮓ ﻫﻨﮕﺎم از ﺑﺎر اوﻟﻴﻦ ﺑﺮاي ،ﻣﻮﻗﺘﻲ اﻗﺎﻣﺖ.ﺻﺒﺢ روز ﻳﻚ ﻧﺮودا
ﻛﺘﺎب ﺷﻜﺎر ﻗﺼﺪ ﺑﻪ رااز ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻛﺘﺎب ﺟﻠﺪ ﻳﻚ ﭘﻮرﺗﺮ ﺗﻮي و ﮔﺬراﻧﺪ ﻣﺎ ﺑﺎ دوم دﺳﺖ ﻧﺎب ﻫﺎي
ﺷﻴﺮاز ﻛﻪ ،را اﻓﺘﺎده رﻳﺨﺖهدو ﻛﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﻗﻴﻤﺘﻲ ازاﻳﺶ در و ﺧﺮﻳﺪ ،ﺑﻮد ﭘﺎﺷﻴﺪه ﻫﻢ از اش
ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﺮاﺑﺮﻣﻲ راﻧﮕﻮن ﺳﻔﺎرﺗﺨﺎﻧﺔ در اشﺷﺪ.ﻻﺑﻪ درﻣﻌﻠﻮﻟﻲ ﻓﻴﻞ ﻣﺜﻞ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻻي
ﻣﻲ ﺣﺮﻛﺖﻣﻲ ﻛﻪ را ﭼﻴﺰي ﻫﺮ و ﻛﺮدﭼﻮن ،ﺑﻮد ﻛﺎرش ﻃﺮز دﻧﺒﺎل ﺑﻪ ﺑﭽﮕﺎﻧﻪ ﻛﻨﺠﻜﺎوي ﺑﺎ دﻳﺪ
اﺳﺒﺎب ﻧﻈﺮش در دﻧﻴﺎﮔﻨﺪه ﻛﻮﻛﻲ ﺑﺎزيايﻣﻲﻣﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ آن از زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻪ آﻣﺪﺷﺪ.
ﻧﺪﻳﺪه را ﻛﺴﻲ ﻣﻦﭘﺎپ از ﻳﻜﻲ ﺑﻪ او اﻧﺪازة ﺑﻪ ﻛﻪ امآدﻣﻲ ﭼﻮن ،ﺑﺎﺷﺪ ﺷﺒﻴﻪ رﻧﺴﺎﻧﺲ ﻫﺎي
ﺷﻜﻢﻣﻲ ﻣﻴﺰ ﺻﺪر در ،ﻣﻴﻠﺶ رﻏﻢ ﺑﻪ ،ﺣﺘﻲ و ﺑﻮد ﻇﺮﻳﻒ و ﺑﺎرهﻧﺸﺴﺖ.،ﻣﺎﺗﻴﻠﺪه ،ﻫﻤﺴﺮش
ﭘﻴﺶﻣﻲ ﮔﺮدﻧﺶ دور ﺑﻨﺪيﺑﻴﺶ ﻛﻪ آوﻳﺨﺖﻣﻲ آراﻳﺸﮕﺎه درد ﺑﻪ ﺗﺮﺗﺎ ﺧﻮرداﻣﺎ ،ﻏﺬا ﻣﻴﺰ ﺳﺮ
ﻧﻤﻲ ﺳﺲ ﻏﺮق ﺳﺮاﭘﺎﻳﺶ ﻛﻪ ﺑﻮد راﻫﻲ ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦﺷﺪ.از ﻳﻜﻲ ﻛﺎرواﻟﺮﻳﺎس رﺳﺘﻮران در روز آن
ﺑﻮد او زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻌﻤﻮل روزﻫﺎي.و ﻛﺮد ﺟﺪا ﻫﻢ از ﺟﺮاح ﻳﻚ ﻣﻬﺎرت ﺑﺎ را درﺳﺘﻪ ﺧﺮﭼﻨﮓ ﺳﻪ
ﺑﺸﻘﺎب ﺣﺎل ﻋﻴﻦ در و ﺧﻮردﻛﻪ ﭼﺸﻴﺪ ﻟﺬﺗﻲ ﺑﺎ ﻛﺪام ﻫﺮ از و ﺑﻠﻌﻴﺪ ﭼﺸﻢ ﺑﺎ را دﻳﮕﺮان ﻫﺎي
اﺻﺪف ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻧﮕﺎرﺻﺪف ﮔﺎﻟﻴﺴﻴﺎ؛ ﻣﻌﻤﻮل ﺧﻮراﻛﻲ ﻫﺎيﻛﺎﻧﺘﺎﺑﺮﻳﺎ؛ ﺳﻴﺎه ﭘﻮﺳﺘﻪ ﻫﺎي
ﺑﺨﻮرد ،دارد زﻳﺎدي ﺧﻮاﺳﺘﺎران ﻛﻪ ،را ﺑﺮاوا ﻛﻮﺳﺘﺎ درﻳﺎﻳﻲ ﺧﻴﺎرﻫﺎي و آﻟﻴﻜﺎﻧﺘﻪ ﻣﻴﮕﻮﻫﺎي.و
ﻓﺮاﻧﺴﻮي ﻣﺜﻞ ﻣﻴﺎن درﻳﻦﺑﻪ دﻳﮕﺮي ﭼﻴﺰ از ﻫﺎﻧﻤﻲ ﺻﺤﺒﺖ آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﻟﺬﻳﺬ ﻏﺬاﻫﺎي ﺟﺰﺑﻪ ،ﻛﺮد
ﻣﺎ ﺧﺮﭼﻨﮓ ﺧﺼﻮصداﺷﺖ ﺟﺎ ﻗﻠﺒﺶ ﺗﻮي ﻛﻪ ﺷﻴﻠﻲ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻗﺒﻞ.دﺳﺖ ﺧﻮردن از ﻧﺎﮔﻬﺎن
ﺷﺎﺧﻚ ،ﻛﺸﻴﺪﺧﺮﭼﻨﮓ ﻫﺎيﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ آرام ﺑﺴﻴﺎر ﻟﺤﻨﻲ ﺑﺎ و ﻛﺮد ﺗﻨﻈﻴﻢ را وارش:
»ﺑﺮ ﻣﻦ از ﭼﺸﻢ ﻛﻪ ﻣﻨﻪ ﺳﺮ ﭘﺸﺖ ﻧﻔﺮ ﻳﻪﻧﻤﻲداره.«
ﺷﺎﻧﻪ روي ازﻣﻲ درﺳﺖ دﻳﺪم و ﻛﺮدم ﻧﮕﺎه اشﮔﻮﻳﺪ.ﻃﺮف آن ﻣﻴﺰ ﺳﻪﻛﻼه ﺑﺎ ﺟﺴﻮر زﻧﻲ ﺗﺮ
ﻣﻲ ﻏﺬا ﺷﺘﺎب ﺑﺪون ارﻏﻮاﻧﻲ اﺷﺎرﭘﻲ و ﻗﺪﻳﻤﻲﺑﻮد ﺷﺪه ﺧﻴﺮه او ﺑﻪ و ﺧﻮرد.ﺑﻲﺑﻪ را او درﻧﮓ
آوردم ﺟﺎ.اﺷﺎره اﻧﮕﺸﺖ در ﻣﺎرﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﻠﻘﺔ ﺑﺎ ﺑﻮد ﻓﺮوﻓﺮﻳﺪا ﻫﻤﺎن او اﻣﺎ ﺑﻮد ﺷﺪه ﭼﺎق و ﭘﻴﺮ.
ﺑﻮد اﻓﺘﺎده راه ﻧﺎﭘﻞ از ﻛﻪ ﺑﻮد ﻛﺸﺘﻲ ﻳﻚ ﺳﻮار ﻫﻤﺴﺮش و ﻧﺮودا ﺑﺎ ﻓﺮوﻓﺮﻳﺪا.ﻛﺸﺘﻲ ﺗﻮي اﻣﺎ
ﻫﻢﺑﻮدﻧﺪ ﻧﺪﻳﺪه را دﻳﮕﺮ.ﺗﺎ ﻛﺮدم ﺗﺸﻮﻳﻘﺶ ﻣﻦ و ﺑﻨﻮﺷﺪ ﻗﻬﻮه ﻣﺎ ﻣﻴﺰ ﺳﺮ ﺗﺎ ﻛﺮدﻳﻢ دﻋﻮت را او
ﻛﻨﺪ ﺷﮕﻔﺘﺰده را ﺷﺎﻋﺮ و ﺑﮕﻮﻳﺪ رؤﻳﺎﻫﺎﻳﺶ از.اﻋﻼم اﺑﺘﺪا ﻫﻤﺎن از ﭼﻮن ،ﻧﻜﺮد اﻋﺘﻨﺎﻳﻲ ﻧﺮودا
ﭘﻴﺶ رؤﻳﺎﻫﺎي ﺑﻪ ﻛﻪ ﻛﺮدﻧﺪارد اﻋﺘﻘﺎدي ﮔﻮﻳﺎﻧﻪ.
ﮔﻔﺖ:»ﻏﻴﺒﮕﻮﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻌﺮه ﻓﻘﻂ.«
5
- 6. ﻧﺎﻫ ﺻﺮف از ﭘﺲﻋﻘﺐ را ﺧﻮد ﻓﺮوﻓﺮﻳﺪا و ﻣﻦ ،راﻣﺒﻼس ﻃﻮل در اﺟﺒﺎري زدن ﻗﺪم ﻃﻮل در و ﺎر
ﺧﺎﻃﺮات ﺗﺎ ﻛﺸﻴﺪﻳﻢﺑﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﻌﺮﻳﻒ را ﻣﺎنﺑﺸﻨﻮد ﻛﺴﻲ ﮔﻮش ﻛﻪ آن.ﻛﻪ ﮔﻔﺖ ﻓﺮوﻓﺮﻳﺪا
ﺧﺎﻧﻪ وﺗﻮي ﻛﺮده ﭘﻴﺪا دﻧﺠﻲ ﺟﺎي ﭘﺮﺗﻐﺎل اﭘﻮرﺗﻮي در و ﻓﺮوﺧﺘﻪ اﺗﺮﻳﺶ در را اﻣﻮاﻟﺶﻛﻪ اي
ﺗﭙﻪ روي ﺑﺮ ﻗﻼﺑﻲ ﻛﺎﺧﻲ داد ﺗﻮﺿﻴﺢﻣﻲ زﻧﺪﮔﻲ اﺳﺖآن از ﻛﻪ ﻛﻨﺪﭼﺸﻢ ﺟﺎﺳﺮاﺳﺮ اﻧﺪاز
ﭘﻴﺪاﺳﺖ ﺟﻨﻮﺑﻲ اﻣﺮﻳﻜﺎي ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺗﺎ اﻗﻴﺎﻧﻮس.ﮔﻔﺘﻪ از اﻣﺎ ﻧﮕﻔﺖ ًﺎﺻﺮﻳﺤ ﭼﻨﺪ ﻫﺮاﻳﻦ ﻫﺎﻳﺶ
ﺧﻮاب ﺑﺎ ﻛﻪ ﺑﻮد روﺷﻦ ﻣﻮﺿﻮعﺑﺎﻻ وﻳﻦ در را ﭘﺮوﭘﺎﻗﺮﺻﺶ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن داروﻧﺪار ،ﭘﻴﺎﭘﻲ ﻫﺎي
ﻛﺸﻴﺪه.ﻫ ﻧﻈﺮم ﭼﻮن ،ﺑﺮﻧﻴﻨﮕﻴﺨﺖ ﻣﺮا ﺗﻌﺠﺐ ﻣﻮﺿﻮع اﻳﻦ اﻣﺎاو رؤﻳﺎﻫﺎي ﻛﻪ ﺑﻮده اﻳﻦ ﻤﻴﺸﻪ
ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﻣﻴﺎن در او ﺑﺎ را ﻣﻮﺿﻮع اﻳﻦ و ﻧﻴﺴﺖ زﻧﺪﮔﻲ ﮔﺬران ﺑﺮاي ﺗﺮﻓﻨﺪي از ﺑﻴﺶ ﭼﻴﺰي.
ﻏﺶﮔﻔﺖ و زد ﺧﻨﺪه زﻳﺮ ﻏﺶ:»ﭘﺮروﻳﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺚ.«اﻓﺮاد ﺑﻘﻴﺔ ﭼﻮن ،ﻧﮕﻔﺖ دﻳﮕﺮي ﭼﻴﺰ و
ﺻﺤﺒﺖ او ﺗﺎ ﺑﻮدﻧﺪ اﻳﺴﺘﺎده ﻧﺮودا اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻪﺷﻴﻠﻴﺎﻳﻲ ﻋﺎﻣﻴﺎﻧﺔ زﺑﺎن ﺑﻪ را ﻫﺎﻳﺶﻃﻮﻃﻲ ﺑﺎﻫﺎي
ﻛﻨﺪ ﺗﻤﺎم ﺧﺎروس ﭘﺎ ﻟﻮس د راﻣﺒﻼ.ﮔﻔﺖ وﻗﺘﻲوﮔﻮيرا ﻣﻮﺿﻮع ﻓﺮوﻓﺮﻳﺪا ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﺳﺮ از را ﻣﺎن
ﻛﺮد ﻋﻮض.
ﮔﻔﺖ:»ﻣﻲ ،راﺳﺘﻲوﻳﻦ ﺑﺮﮔﺮدي ﺗﻮﻧﻲ.«
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎ ﻣﻼﻗﺎت اوﻟﻴﻦ از ﺳﺎل ﺳﻴﺰده اﻓﺘﺎدم ﺻﺮاﻓﺖ ﺑﻪ ﻛﻪ ﺑﻮد وﻗﺖ اﻳﻦ در ﺗﻨﻬﺎ.
ﮔﻔﺘﻢ:»ﺑﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﻧﺎدرﺳﺖ رؤﻳﺎﻫﺎت اﮔﻪ ﺣﺘﻲﻫﻴﭻﺑﺮﻧﻤﻲ وﺟﻪﺑﺎﺷﻢ ﮔﻔﺘﻪ اﻳﻨﻮ ،ﮔﺮدم.«
ﻧﻴﻢ ﺧﻮاب ﻣﺤﻞ ﺑﻪ رﻓﺘﻦ ﺑﺮاي را ﻧﺮودا ﺗﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻴﻢ ﺧﻮد ﺣﺎل ﺑﻪ را او ﻣﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻋﺖ درروز
ﻫﻢ او ﻣﻘﺪسرا آدم ﺟﻬﺘﻲ از و ﺑﻮد ﻛﺮده آﻣﺎده ﻣﻔﺼﻞ ﺗﺪارك از ﭘﺲ ﻣﺎ ﺧﺎﻧﺔ در ﻛﻪ ،ﻛﻨﺪ راﻫﻲ
ژاﭘﻨﻲ ﭼﺎي ﻣﺮاﺳﻢ ﻳﺎد ﺑﻪﻣﻲ ﻫﺎاﻧﺪاﺧﺖ.ﭘﻨﺠﺮه ﺑﻌﻀﻲﻣ ﻫﺎﻲدﻳﮕﺮ ﺑﻌﻀﻲ و ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎز ﺑﺎﻳﺴﺖ
ﻣﻲ ﺧﺎص ﺟﻬﺘﻲ از ﻧﻮر ﺧﺎﺻﻲ ﻧﻮع و ﺷﻮد ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮﻣﺎ ﻛﺎﻣﻞ ﻣﻴﺰان ﺗﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺴﺘﻪﺑﺘﺎﺑﺪ ﺑﺎﻳﺴﺖ
ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﻗﺮار ﻛﺎﻣﻞ ﺳﻜﻮت و.ﺑﻲ ﻧﺮوداﺑﭽﻪ ﻣﺜﻞ ،و رﻓﺖ ﺧﻮاب ﺑﻪ درﻧﮓﺑﻴﺪار ﺑﻌﺪ دﻗﻴﻘﻪ ده ،ﻫﺎ
ﻧﺪاﺷﺘﻴﻢ را اﻧﺘﻈﺎرش ًﻼاﺻ ﻛﻪ ﺷﺪ.ﺳﺮوﻛﻠﻪﭘﻴ ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ اﺗﺎق در اشﻧﻘﺸﻲ ﺑﺎ و ﺳﺮﺣﺎل ،ﺷﺪ ﺪا
ﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﻟﺶ ﻛﻪﺑﻮد ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺟﺎ اش.
ﮔﻔﺖ:»ﻣﻲ ﺧﻮاب ﻛﻪ دﻳﺪم رو زﻧﻲ اون ﺧﻮاب ﻣﻦﺑﻴﻨﻪ.«
ﻛﻨﺪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺑﺮاﻳﺶ را ﺧﻮاﺑﺶ ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺖ او از ﻣﺎﺗﻴﻠﺪه.
ﮔﻔﺖ:»ﻣﻲ ﻣﻨﻮ ﺧﻮاب داره زن اون ﻛﻪ دﻳﺪم ﺧﻮابﺑﻴﻨﻪ.«
ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻦ:»داﺳﺘﺎن از ﻣﻮﺿﻮع اﻳﻦﺑﻮرﺧﺴﻪ ﻫﺎي.«
ﻧﺎر ﺑﺎاﻧﺪاﺧﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﻲ اﺣﺘﻲ.
»ﻧﻮﺷﺘﻪ؟ ﻣﻮﺿﻮﻋﻮ اﻳﻦ اون ﻣﮕﻪ«
ﮔﻔﺘﻢ:»ﻣﻲ روزي ﻳﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﻧﻨﻮﺷﺘﻪ ﻫﻢ اﮔﻪﻧﻮﻳﺴﻪ.ﻣﺨﻤﺼﻪ از ﻳﻜﻲ اﻳﻦاوﻧﻪ ﻫﺎي.«
ﺑﻪ ،ﻛﺮد ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻲ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﺪ ﻛﺸﺘﻲ ﺳﻮار روز آن ﻏﺮوب ﺷﺶ ﺳﺎﻋﺖ در ﻧﺮودا ﻛﻪ ﻫﻤﻴﻦ
ﻧﻮﺷﺘ ﺑﻪ ﺷﺮوع ﺳﺒﺰ ﺟﻮﻫﺮ ﺑﺎ و ﻧﺸﺴﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻴﺰ ﻳﻚ ﭘﺸﺖ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲﻛﻪ ﻛﺮد رواﻧﻲ ﺷﻌﺮﻫﺎي ﻦ
ﻛﺘﺎب اﻫﺪاي ﻣﻮﻗﻊ ًﻻﻣﻌﻤﻮﻣﻲ ﭘﺮﻧﺪه و ﻣﺎﻫﻲ و ﮔﻞ آن ﺑﺎ ﻫﺎﻳﺶﻛﺸﻴﺪ.اﺧﻄﺎر اوﻟﻴﻦ ﺑﺎ»
6
- 7. ﺑﺪرﻗﻪﻛﻨﻨﺪهﺷﻮﻧﺪ ﭘﻴﺎده ﻫﺎ«ﻫﻤﺎن ﺳﺮاﻧﺠﺎم و ﮔﺸﺘﻢ ﻓﺮوﻓﺮﻳﺪا دﻧﺒﺎل ﺑﻪ ،ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻲ ﻛﻪ ﻃﻮر
ﻣﻲ داﺷﺘﻴﻢ ﻧﻜﺮدهﻛﺮدﻳﻢ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺟﻬﺎﻧﮕﺮدﻫﺎ ﻋﺮﺷﺔ در ،رﻓﺘﻴﻢ.ﺑﻮد زده ﭼﺮﺗﻲ ﻫﻢ او.
ﮔﻔﺖ:»دﻳﺪم ﺷﺎﻋﺮو ﺧﻮاب ﻣﻦ.«
ﺷﮕﻔﺖﻛﻨﺪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺑﺮاﻳﻢ را ﺧﻮاﺑﺶ ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻢ او از زده.
ﮔﻔﺖ:»ﻣﻲ ﻣﻨﻮ ﺧﻮاب داره ﺷﺎﻋﺮ دﻳﺪم ﺧﻮابﺑﻴﻨﻪ.«ﺑﻬﺖ ﻧﮕﺎه وﻛﺮد ﺗﻠﺦ را او اوﻗﺎت ﻣﻦ زدة.»
ﻣﻲ ﺧﻮاﺑﻲ آدم ،ﺧﻮاب ﻫﻤﻪ اون ﻣﻴﻮن ،ﮔﺎﻫﻲ داﺷﺘﻲ؟ اﻧﺘﻈﺎري ﭼﻪﺑﺎ ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﻫﻴﭻ ﻛﻪ ﺑﻴﻨﻪ
واﻗﻌﻲ زﻧﺪﮔﻲﻧﺪاره.«
ﻣﺎرﻣﺎﻧﻨﺪ اﻧﮕﺸﺘﺮ زن آن ﺧﺒﺮ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ ﺗﺎ ﻧﻴﻔﺘﺎدم ﻫﻢ ﻓﻜﺮش ﺑﻪ ﺣﺘﻲ ﻳﺎ ﻧﺪﻳﺪم را او دﻳﮕﺮ
ﺑﻪداده دﺳﺖ از را ﺟﺎﻧﺶ ﻛﻪ ﺷﻨﻴﺪم ﻫﺎواﻧﺎ رﻳﻮﻳﺮاي ﻓﺎﺟﻌﺔ آن ﺗﻮي را دﺳﺖ.،ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﺎه ﭼﻨﺪ
را ﺧﻮد وﺳﻮﺳﺔ ﺟﻠﻮ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺮﺧﻮردم ﭘﺮﺗﻐﺎل ﺳﻔﻴﺮ ﺑﺎ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ،ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻣﻬﻤﺎﻧﻲ ﻳﻚ در
و ﺑﮕﻴﺮمﺳﻮأل او ازﻛﺮدم ﻫﺎﻳﻲ.ﻓﻮق ﺗﺤﺴﻴﻦ و زﻳﺎد ﻋﻼﻗﻪ ﺑﺎ ﺳﻔﻴﺮاﻟﻌﺎدهﺳﺨﻦ داد او ﺑﺎرة در اي
ﮔﻔﺖ و ،داد:»ﻧﻤﻲ ﺷﻤﺎﺧﺎرق زن اﻳﻦ ﭼﻘﺪر دوﻧﻴﻦﺑﻮد اﻟﻌﺎده.ﻣﻲ اﮔﻪدر داﺳﺘﺎن ﻳﻪ دوﻧﺴﻴﻦ
ﺑﺎرهﻣﻲ شﻧﻮﺷﺘﻴﻦ.«ﺑﻬﺖ ﺟﺰﺋﻴﺎت و ﻟﺤﻦ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺎ وﮔﻔﺘﻪ ﺑﻪ اﻧﮕﻴﺰﺑﻲ ،داد اداﻣﻪ ﻫﺎﻳﺶآنﻛﻪ
ﺳﺮﻧﺨﻲﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﻪ ﺗﺎ ﺑﺪﻫﺪ ﻣﻦ دﺳﺖ ﺑﻪﺑﺮﺳﻢ اي.
ﭘﺮﺳﻴﺪم ﻋﻴﻨﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻟﺤﻨﻲ ﺑﺎ ﺳﺮاﻧﺠﺎم:»ﻣﻲ ﻛﺎر ﭼﻪ آﺧﺮﻛﺮد؟«
آنﮔﻔﺖ ﻣﺄﻳﻮﺳﺎﻧﻪ او وﻗﺖ:»ﻣﻲ ﺧﻮاب ،ﻫﻴﭽﻲدﻳﺪ.«
ﻣﺎرس1980
7