μυθοι θρυλοι εθιμα-Χρύσα Κοκορίκου

ΜΕΛΕΤΗ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Κεφάλαιο 2. Η παράδοσή μας:
Όσα «έφτασαν» σε μας από παλιά

ΜΥΘΟΙ, ΘΡΥΛΟΙ, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ
ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ
Κάθε Δεκαπενταύγουστο, στο χωριό Μαρκόπουλο
της Κεφαλονιάς, δεκάδες άκακα φιδάκια βγαίνουν
από τα χόρτα και σκαρφαλώνουν στην εικόνα της
Παναγιάς. Η παράδοση λέει πως πριν πολλά
χρόνια το μοναστήρι κυκλώθηκε από φίδια που
έτρεψαν τους πειρατές σε φυγή. Αν κάποια χρονιά
δεν εμφανιστούν είναι κακό σημάδι όπως συνέβη
το 1953 όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός!!!
Δάφνη Χ.

«Φεγγάρι μάγια μου΄ κανες»
Φεγγάρι μάγια μου΄ κανες
Και περπατώ στα ξένα.
Είναι το σπίτι ορφανό
αβάσταχτο το δειλινό
και τα βουνά κλαμένα.
Στείλε μου ουρανέ ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή!
Βανέσα Ντ.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βοσκός. Ο βοσκός
έπαιζε όλη την ώρα τη φλογέρα του. Μια μέρα την
ξέχασε και δεν μπορούσε να παίξει. Τότε αποφάσισε να
κάνει μια φάρσα στους συγχωριανούς του. Άρχισε να
φωνάζει: «Βοήθεια! Λύκοι τρώνε τα πρόβατά μου!»
Έτρεξαν οι χωριανοί να τον βοηθήσουν , διαπίστωσαν
το ψέμα του κι έφυγαν θυμωμένοι! Μια μέρα πήγαν
λύκοι στα πρόβατα και παρόλο που ο βοσκός φώναζε:
«Βοήθεια! Λύκοι τρώνε τα πρόβατά μου!» κανείς δεν
πήγε να τον βοηθήσει. Τα πρόβατα είχαν φαγωθεί και
ο βοσκός έμεινε λυπημένος!
Άννα Π.

Η φημισμένη, σε ολόκληρη την Ελλάδα, Γερακίνα
ήταν μια πολύ όμορφη κοπέλα και όλα τα νέα
παιδιά την αγαπούσαν. Μια μέρα πήρε τη στάμνα
της και πήγε στο πηγάδι να πάρει νερό. Έχασε
όμως την ισορροπία της κι έπεσε μέσα στο πηγάδι!
Ένας νεαρός μπήκε στο πηγάδι να την σώσει αλλά
δεν τα κατάφερε. Το πηγάδι αυτό υπάρχει ακόμη
στην περιοχή Νιγρίτα(Σέρρες).
Δήμητρα Χ.

«Ο μύθος με τις Καρυάτιδες κι ο θρύλος με τις δύο
αδικοχαμένες αδελφές της οδού Ασωμάτων»
Στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Ασωμάτων, υπάρχει ένα
νεοκλασικό σπίτι διατηρητέο. Στην πρόσοψή του βλέπουμε
δύο αγάλματα νεαρών κοριτσιών με σταυρωμένα χέρια. Οι
δύο όμορφες περήφανες κόρες, οι Καρυάτιδες, υπήρξαν
κόρες του ιδιοκτήτη του κτιρίου που όμως έχασε τη ζωή του
για άγνωστους λόγους. Ο πικραμένος πατέρας τις έκανε
αγάλματα για να τον συντροφεύουν.
Νίκος Π.

«Το σπάσιμο του ροδιού»
Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, ο νοικοκύρης του σπιτιού
πηγαίνει στην εκκλησία κρατώντας ένα ρόδι. Μετά
γυρίζει σπίτι για να είναι αυτός ο πρώτος που θα μπει τη
νέα χρονιά. Μπαίνει με το δεξί και στην είσοδο του
σπιτιού πετάει με δύναμη και σπάει το ρόδι λέγοντας:
«Με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος και όσες ρώγες
έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλο τον
χρόνο!»
Πάνος Π.

«Τζιβαέρι»
Αχ! Η ξενιτιά το χαίρεται
Τζιβαέρι μου
Το μοσχολούλουδο μου
σιγανά και ταπεινά
Αχ! Εγώ ήμουνα που το ‘στειλα
Τζιβαέρι μου
Με θέλημα δικό μου
σιγανά πατώ στη γη
Κέλλυ Ν.

Ο Νάρκισσος ήταν ένας νέος από τη Βοιωτία, ο
οποίος θέλησε να πιει το είδωλό του από τα νερά
ενός ποταμού . Επειδή δεν τα κατάφερε λυπήθηκε
τόσο πολύ που ξεψύχησε. Ο θεός Δίας τον
μεταμόρφωσε στο ομώνυμο φυτό, τον νάρκισσο.
Χάρης Π.

«Αλησμονώ και χαίρομαι»
Αλησμονώ και χαίρομαι θυμιούμαι και δακρύζω
θυμήθηκα την ξενιτιά και θέλω να πηγαίνω.
Σήκω μάνα μ’ και ζύμωσε καθάριο παξιμάδι
να πάρ’ ο γιος στη στράτα του στης ξενιτιάς το δρόμο.
Με δάκρυ βάζει το νερό με πόνους το ζυμώνει
και με τ’ αναστενάγματα βάνει φωτιά στο φούρνο.
Άργησε φούρνε να καείς κι εσύ ψωμί να γένεις
για να διαβείν η συντροφιά κι ο γιος μου να μη φύγει.
Ανθή Π.

«Πρωτοχρονιάτικη βασιλόπιτα»
Η βασιλόπιτα αποτελεί το σημαντικότερο
πρωτοχρονιάτικο έθιμό μας. Την φτιάχνουν οι
Χριστιανοί σε όλα τα μέρη της Ελλάδας την παραμονή
της Πρωτοχρονιάς και την κόβουν λίγο μετά την
αλλαγή του χρόνου. Πάνω της σχηματίζεται με ζάχαρη
ο αριθμός του νέου έτους. Μέσα στη βασιλόπιτα
τοποθετείται ένα φλουρί που φέρνει τύχη σε όποιον το
κερδίσει. Το κόψιμο της βασιλόπιτας φέρνει κοντά την
οικογένεια και την γεμίζει με χαρά και αισιοδοξία για
τον καινούριο χρόνο!
Χρήστος Σ.

«Ο θρύλος του μαρμαρωμένου βασιλιά»
Σύμφωνα με τον θρύλο, τη στιγμή που ο βασιλιάς
Κωνσταντίνος ΙΑ Παλαιολόγος περικυκλώθηκε από
τους Τούρκους πριν την άλωση της Κωνσταντινούπολης
ένας άγγελος τον άρπαξε και τον έκρυψε σε μια
σπηλιά, αφού πρώτα τον μαρμάρωσε. Εκεί παραμένει
για αιώνες ώσπου να έρθει η στιγμή που ο άγγελος
Κυρίου θα του ξαναδώσει τη ζωή και το σπαθί του για
να διώξει τους Τούρκους από την Πόλη!
Κωνσταντίνος Π.

«Μάνα πολλά μαλώνεις με»
Μάνα, πολλά μαλώνεις με
και θα μισέψω θέλει,
να πάω μα στη ξενιτιά
να πάω μα στα ξένα.
Να κάμεις μήνες να με ιδείς,
καιρούς να μ’ ανταμώσεις,
να ρθούνε μάνα μου οι γιορτές
οι μεγαλοβδομάδες
και να `μαι εγώ στη ξενιτιά.
Σοφία Π.

Πονέσανε τα μάτια μου τη θάλασσα να βλέπω,
ωχ κι αμάν, τον ταχυδρόμο να ρωτώ και γράμμα να
μην έχω.
Ανάθεμά σε, ξενιτιά, πώς μου 'χεις κάψει την καρδιά.
Άη μου Γιώργη, Σκυριανέ, Παναγιά απ' τη ...
ωχ κι αμάν, να 'βλεπα το πουλάκι και μένα πάλι εκείνο.
Ανάθεμά σε, ξενιτιά, πώς μου 'χεις κάψει την καρδιά.
Μυρτώ Μ.

Ένα από τα πιο παράξενα εκκλησάκια βρίσκεται στην
Ελλάδα μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Μεγαλόπολη της
Αρκαδίας. Στη σκεπή του έχουν φυτρώσει 17 μεγάλα
δέντρα, των οποίων οι ρίζες δε φαίνονται πουθενά,
φαινόμενο που αποτελεί αίνιγμα για τους ειδικούς. Το
εκκλησάκι είναι ετοιμόρροπο αλλά αντιστέκεται ακόμη
και στα ορμητικά νερά του ποταμού που κυλά δίπλα
του! Σύμφωνα με την παράδοση τα τελευταία λόγια της
Αγίας Θεοδώρας που εκτελέστηκε εκεί ήταν: « Το σώμα
μου να γίνει εκκλησιά, τα μαλλιά μου δέντρα και το αίμα
μου ποτάμι.»
Μαρία Μπ.

«Το έθιμο των Αναστενάρηδων»
Στον νομό Σερρών, στα χωριά Κωνσταντινάτο και
Αγία Ελένη, υπάρχει το έθιμο των Αναστενάρηδων
κάθε χρόνο. Την ημέρα των Αγίων Κωνσταντίνου
και Ελένης, οι κάτοικοι των χωριών ανάβουν
μεγάλες φωτιές και κάποιοι πιστοί κρατώντας στα
χέρια τους τις εικόνες των Αγίων περπατάνε
ξυπόλητοι στα αναμμένα κάρβουνα ψάλλοντας!
Αφροδίτη Τ.

« Τα κάλαντα»
Τα κάλαντα είναι τραγούδια που τραγουδάμε πιο
συχνά παραμονές Χριστουγέννων και
Πρωτοχρονιάς. Τις μέρες εκείνες, τα παιδιά
βγαίνουν στους δρόμους και τα τραγουδούν σε
σπίτια. Οι άνθρωποι τα υποδέχονται με χαρά και
τους δίνουν γλυκά καθώς και χρήματα για το καλό!
Μαρία Μ.

«Η Λάμια της Αράχωβας»
Κάποτε κοντά στην Αράχωβα ήταν μια λάμια! Αυτή η
λάμια όταν είχε πανηγύρι έτρωγε κάποιον άνθρωπο!
Διαφορετικά, δεν άφηνε τους κατοίκους να
γιορτάσουν. Έτσι τραβούσαν κλήρο στο πανηγύρι και
όποιος τύχαινε τον έτρωγε η λάμια! Μια μέρα πριν το
πανηγύρι ο γιος του πρώτου κατοίκου του χωριού
αποφασίζει να την σκοτώσει. Κι έτσι έγινε!
Δημήτρης Γ.

«Από μικρός στην ξενιτιά»
Από μικρός στην ξενιτιά τον κόσμο εγερνούσα
και φράγκο μες στην τσέπη μου ποτές δεν
αποχτούσα.
Τώρα απεφάσισα κι εγώ πια να ησυχάσω,
τις τρέλες της νιότης μου όλες να τις ξεχάσω.
Δημήτρης Π.

«ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ»
Παραμονή Πρωτοχρονιάς, έρχεται ο Άγιος
Βασίλης, ο οποίος κατά την παράδοση φέρνει
τα δώρα κατεβαίνοντας από την καμινάδα του
σπιτιού και τα τοποθετεί μέσα στις κάλτσες που
είναι κρεμασμένες μπροστά από το τζάκι!
Άρης Χ.

«Μεγάλο Σάββατο»
Το Μεγάλο Σάββατο είναι η τελευταία μέρα
της Μεγάλης Εβδομάδας και της Μεγάλης
Σαρακοστής. Πηγαίνουμε στην εκκλησία και
γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού. Όταν
επιστρέφουμε στο σπίτι τρώμε την παραδοσιακή
μαγειρίτσα και τσουγκρίζουμε κόκκινα αυγά!
Δήμητρα Ρ.

Ο Δάφνις ήταν νεαρός βοσκός, γιος του Ερμή και
μιας νύμφης. Όταν γεννήθηκε, εκτέθηκε σε μια
κοιλάδα, σ' ένα δάσος από δάφνες, από εκεί και το
όνομά του. Όταν μεγάλωσε έγινε πολύ όμορφος
και η νύμφη Λύκη τον ερωτεύθηκε. Ο Δάφνις της
υποσχέθηκε ότι δεν θα αγαπούσε καμία άλλη και η
Λύκη τον απείλησε ότι αν παραβεί την υπόσχεσή
του θα τον τυφλώσει. Αλλά ο Δάφνις ερωτεύτηκε
μια πριγκίπισσα κι έτσι η Λύκη τον τύφλωσε και
αυτός κάποια μέρα έπεσε από ένα ψηλό βράχο.
Ναταλία Μπ.

«Ανοιξιάτικο βάλτου»
Καταραμένη ξενιτιά, που μόχεις κάψει την καρδιά !Αχ!
Μου πήρες τα παιδιά κι έχω πόνο συντροφιά μου.
Από μικρά μου φύγανε και πίσω δεν γυρίσανε.
Τα χρήματα αγάπησαν, την έρμη με παράτησαν.
Αχ, έρμη δόλια ξενιτιά, δώσε μου πίσω τα παιδιά.
Κωνσταντίνος Μπ.

Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος πολέμησε κι έκανε δικό του
τον κόσμο θέλησε να ζήσει πολλά χρόνια. Ρώτησε τους
σοφούς πού θα βρει το αθάνατο νερό! Αφού πέρασε
δυο βουνά που ανοιγόκλειναν γρήγορα και σκότωσε
τον δράκο που δεν κοιμόταν, πήρε το αθάνατο νερό!
Ξέχασε όμως να πει στην αδερφή του τι είχε το
μπουκάλι κι εκείνη το έριξε στο περιβόλι. Όταν της είπε
για το αθάνατο νερό εκείνη μεταμορφώθηκε σε
γοργόνα κι έτσι άμα δει καράβι το ρωτά: « Καράβι,
καραβάκι ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος;» κι αλίμονο σε
αυτόν που θα της πει πως πέθανε!
Γιάννης Σ.

«Η σπηλιά του Νταβέλη»
Στην Πεντέλη βρίσκεται η σπηλιά του Νταβέλη, όπου
συμβαίνουν περίεργα φαινόμενα σύμφωνα με
κατοίκους της περιοχής! Παράξενες μουσικές
ακούγονται μέσα στη σπηλιά, εμφανίσεις αγγέλων,
φαντασμάτων, φώτα ή φακοί που αναβοσβήνουν
χωρίς λόγο. Αν επισκέπτες παραμείνουν για πολλή
ώρα μέσα στη σπηλιά λέγεται πως παθαίνουν κρίσεις
πανικού και κενά μνήμης!
Χριστιάνα Χ.

«Παραδοσιακοί νησιώτικοι γάμοι»
Οι παραδοσιακοί νησιώτικοι γάμοι έχουν τα εξής
χαρακτηριστικά:
Εντυπωσιακός στολισμός της νύφης, συνοδεία του
γαμπρού και της νύφης με μουσικά όργανα και
κεράσματα. Ξεχωρίζει το περίπλοκο τελετουργικό
του λευκαδίτικου γάμου!
Μαρία Τ.

Η παρούσα εργασία έγινε από τους
μαθητές της Δ2 τάξης.
Μαρία Μ.
Μαρία Μπ.
Ναταλία Μπ.
Μυρτώ Μ.
Κέλλυ Ν.
Βανέσα Ντ.
Σοφία Π.
Άννα Π.
Ανθή Π.
Δήμητρα Ρ.
Αφροδίτη Τ.
Μαρία Τ.
Χριστιάνα Χ.
Δάφνη Χ.
Δήμητρα Χ.
Δημήτρης –Ιάσονας Γ.
Κωνσταντίνος Μ.
Χάρης Π.
Δημήτρης Π.
Νίκος Π.
Κωνσταντίνος Π.
Πάνος Π.
Χρήστος Σ.
Γιάννης Σ.
Άρης Χ.
Και η δασκάλα της
τάξης
Χρύσα Κοκορίκου
Οι μαθητές πήραν πληροφορίες
από βιβλία, από τους γονείς
τους και από το Διαδίκτυο.

μυθοι θρυλοι εθιμα-Χρύσα Κοκορίκου

Recommandé

Recommandé

Contenu connexe

Tendances

Tendances (20)

Similaire à μυθοι θρυλοι εθιμα-Χρύσα Κοκορίκου

Similaire à μυθοι θρυλοι εθιμα-Χρύσα Κοκορίκου (20)

Plus de 2dim

Plus de 2dim (20)

Dernier

Dernier (20)

μυθοι θρυλοι εθιμα-Χρύσα Κοκορίκου