1. Ρωμαϊκή τέχνη
Με τον όρο ρωμαϊκή τέχνη αναφερόμαστε στο
σύνολο της καλλιτεχνικής δημιουργίας στην
Ρώμη κυρίως κατά την περίοδο της Ρωμαϊκής
αυτοκρατορίας.Οι Ρωμαιοι στρατηγοι όταν
γυριζαν από τις νικηφορες εκστρατειες τους στην
ανατολή συνήθιζαν να κοσμούν το <<Θρίαμβο>>
τους με έργα ελληνικής τεχνης .Ο θαυμασμός
των πλούσιων ρωμαίων για την ελληνική τέχνη
οδήγησε στην επιθυμία τους να στολίσουν τα
σπίτια τους με αυτά τα έργα και στην αντιγραφή
άλλων
5. Αρχιτεκτονική
Αρχιτεκτονική ονομάζουμε την τέχνη που
εκφράζει περισσότερο από κάθε άλλη το
ρωμαϊκό κράτος. Πιο συγκεκριμένα οι ρωμαίοι
έδειχναν την προτίμηση τούς σε έργα που
εξυπηρετούσαν τις ανάγκες τους όπως
υδραγωγεία ,δρόμους και γενικά άλλες
κατασκευες.Αργοτερα,όμως άρχισαν να χτίζου
έργα που εκφράζουν το μεγαλείο της ρώμης
όπως θέατρα η ιπποδρόμους τα όποια
χρησίμευαν και ως μέσο ψυχαγωγίας
6. Βυζαντινή Αρχιτεκτονική
Η αρχιτεκτονική της παλαιοχριστιανικής
περιόδου, δηλαδή της περιόδου που αρχίζει με
την αναγνώριση της χριστιανικής ως επίσημη
θρησκεία από τον Κωνσταντίνο το Μέγα (313)
και που τελειώνει με την αραβική κατάκτηση
των νοτίων επαρχιών της αυτοκρατορίας και
την απώλεια της ελευθερίας των θαλασσινών
δρόμων (630). Την εποχή αυτή συνεχίζεται και
προεκτείνεται η τέχνη του ελληνορωμαϊκού
κόσμου, του οποίου οι μνημειακές μορφές
8. Βυζαντινή Αρχιτεκτονική
Η σημασία της εποχής αυτής για την ιστορία της
μεσαιωνικής τέχνης είναι τεράστια. Όλες οι
σχολές της αρχιτεκτονικής τέχνης ξεκινούν από
την παλαιοχριστιανική και για όλες σχεδόν τις
κατηγορίες των καλλιτεχνημάτων των
μεταγενέστερων εποχών. Στην τεράστια εδαφική
έκταση που κατέχει η αυτοκρατορία
περιλαμβάνονται οι ακμάζουσες ελληνιστικές
πόλεις με ισχυρές εγχώριες καλλιτεχνικές
παραδόσεις, όπως η Αλεξάνδρεια, η Αντιόχεια, η
Έφεσος, η Ρώμη και η πρωτεύουσα η
9. Βυζαντινή Αρχιτεκτονική
Ο τύπος ναού που κυριαρχεί στις μεγαλύτερες
εκκλησίες ως τον 6ο αιώνα είναι η βασιλική,
που κατάγεται από ένα ευρύχωρο ελληνιστικό
και ρωμαϊκό κτίριο για δημόσιες
συγκεντρώσεις. Τα κύρια χαρακτηριστικά της
την διαφοροποιούν από τα πρότυπά της.
Πρόκειται για μια μεγάλη μακρόστενη,
ορθογώνια αίθουσα, χωρισμένη με
κιονοστοιχίες σε τρία ή πέντε κλίτη από τα
οποία το μεσαίο είναι ευρύτερο και ψηλότερο
12. Γοτθική Τέχνη
Με τον όρο γοτθική, δηλαδή βόρεια και
βαρβαρική, χαρακτήρισαν υποτιμητικά οι
καλλιτέχνες και οι λόγιοι της Αναγεννήσεως την
τελευταία περίοδο του Μεσαίωνα. Ο όρος
μετέβαλε έννοια και έφτασε να σημαίνει
συμβατικά, γιατί δεν έχει καμία σχέση με τους
Γότθους, μια συγκεκριμένη στιγμή στην
ιστορική εξέλιξη των μορφών. Η γοτθική
περίοδος, αρχίζει τον 12ο αιώνα και τελειώνει
όταν τον 15ο ή τον 16ο αιώνα, διεισδύουν στις
14. Αναγέννηση
Η Αναγέννηση ενέπνευσε ένα κίνημα που τοποθετείται προσεγγιστικά ανάμεσα στο 14ο και το 17ο αιώνα, και
ξεκίνησε στην Ιταλία κατά τον ύστερο Μεσαίωνα, από όπου και εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ο όρος
χρησιμοποιείται επίσης ως ονομασία της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου, μα με μεγαλύτερη ελευθερία,
καθώς το κύμα των αλλαγών που επήλθαν δεν εξαπλώθηκε με την ίδια ταχύτητα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ως
πολιτιστικό κίνημα, επέφερε την άνθηση της λογοτεχνίας, της επιστήμης, της τέχνης, της θρησκείας και της
πολιτικής επιστήμης, καθώς και την αναβίωση της μελέτης κλασικών συγγραφέων, την ανάπτυξη της
γραμμικής προοπτικής στη ζωγραφική και τη σταδιακή, αλλά ευρέως διαδιδόμενη, μεταρρύθμιση στην
εκπαίδευση. Παραδοσιακά, αυτή η πνευματική μεταμόρφωση είχε ως αποτέλεσμα να θεωρείται η
Αναγέννηση γέφυρα μεταξύ του Μεσαίωνα και της Σύγχρονης Εποχής. Αν και κατά την Αναγέννηση έλαβαν
χώρα επαναστατικές καινοτομίες σε πολλά πνευματικά πεδία, καθώς και κοινωνικές και πολιτικές
αναταραχές, είναι ίσως περισσότερο συνυφασμένη με τα ρεύματα που διαμορφώθηκαν στο χώρο της τέχνης,
αλλά και τη συμβολή παν-επιστημόνων όπως ο Λεονάρντο ντα Βίντσι και ο Μιχαήλ Άγγελος, οι οποίοι
ενέπνευσαν τον όρο Homo Universalis (Καθολικός Άνθρωπος) . Κατά γενική παραδοχή η Αναγέννηση έχει τις
ρίζες της στη Φλωρεντία, στην περιοχή της Τοσκάνης, κατά το 14ο αιώνα. Έχουν προταθεί πολυάριθμες
θεωρίες σχετικά με την προέλευση και τα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα, οι οποίες εστιάζονται σε ποικιλία
παραγόντων που περιλαμβάνουν τις κοινωνικές και πολιτικές ιδιαιτερότητες της πόλης κατά την εποχή
εκείνη, η οποία βρισκόταν υπό την καθοδήγηση της επιφανούς και ισχυρής οικογένειας των Μεδίκων .Η
Αναγέννηση έχει μακρά και περίπλοκη ιστοριογραφία, ενώ οι ιστορικοί διαφωνούν σχετικά με τη χρησιμότητα
της λέξης ως οριοθέτησης μιας περιόδου της ιστορίας. Ορισμένοι μελετητές αμφισβητούν πως η Αναγέννηση
ήταν ένα «βήμα πολιτιστικής προόδου» σε σχέση με το Μεσαίωνα, χαρακτηρίζοντάς την, αντίθετα, ως
περίοδο απαισιοδοξίας και νοσταλγίας για την Κλασική Αρχαιότητα, ενώ άλλοι επικεντρώνονται στα σημεία
που καθιστούν τη μία εποχή συνέχεια της άλλης.Πράγματι, ορισμένοι ζήτησαν να μπει τέλος στη χρήση του
όρου, τον οποίο θεωρούν προϊόν παροντισμού - χρήση της ιστορίας προκειμένου να επικυρωθούν και να
αποθεωθούν τα σύγχρονα ιδανικά.Η λέξη Αναγέννηση έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει άλλα
ιστορικά και πολιτιστικά κινήματα, όπως η Καρολίγγεια Αναγέννηση και η Αναγέννηση του 12ου αιώνα.
16. Εποχή Του Μπαρόκ
Με τον όρο Μπαρόκ (Baroque) αναφερόμαστε
είτε στην ιστορική περίοδο 1600 - 1750 που
ακολούθησε την Αναγέννηση (ειδικότερα τον
Μανιερισμό), είτε στο συγκεκριμένο
καλλιτεχνικό ύφος που διαμορφώθηκε την
περίοδο αυτή. Το ύφος του Μπαρόκ αποτέλεσε
ένα νέο τρόπο έκφρασης που γεννήθηκε στη
Ρώμη της Ιταλίας, απ' όπου εξαπλώθηκε σχεδόν
σε ολόκληρη την Ευρώπη.
17. Εποχή Του Μπαρόκ
Η νέα μπαρόκ αρχιτεκτονική έκανε την
εμφάνιση της στην Ιταλία και οι ιστορικοί
προσδιορίζουν ως αφετηρία της το έργο του
Κάρλο Μαντέρνο (1556-1603) στη Ρώμη και
ειδικότερα στους ναούς της Αγίας Σουζάνας και
του Αγίου Πέτρου. Πρόδρομοι της μπορούν να
θεωρηθούν επίσης τα τελευταία αρχιτεκτονικά
έργα του Μιχαήλ Άγγελου, όπως για
παράδειγμα η Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Με
επίκεντρο την Ιταλία, ο ρυθμός μπαρόκ
19. Ροκοκό
Στο διάστημα μεταξύ του τέλους του Μπαρόκ
και της αρχής των νεοκλασικών ιδεών,
αναπτύχθηκε στην Γαλλία και διαδόθηκε στην
Ευρώπη μια μορφή τέχνης με διεθνή
χαρακτήρα, που μολονότι συνδεδεμένη με το
Μπαρόκ, σήμανε κατά κάποιον τρόπο το τέλος
του Μπαρόκ. Ο όρος Ροκοκό προήλθε από τη
λέξη rocaille, που τον 18ο αιώνα σήμαινε
μοτίβα εμπνευσμένα από κοχύλια ή βράχους
και χρησιμοποιήθηκε πρώτα με έννοια
21. Νεοκλασικισμός
Με τον όρο νεοκλασικισμό, χαρακτηρίζεται μια
μεγάλη πολιτιστική κίνηση, που διαδόθηκε
ευρύτατα στην Ευρώπη, στη δεύτερη
πεντηκονταετία του 18ου αιώνα και στις
πρώτες δεκαετίες του 19ου. Η αρχή του
ανάγεται στο ενδιαφέρον για τις αρχαιολογικές
σπουδές, που ανακινήθηκε μετά τις επιτυχείς
ανασκαφές του Ηρακλείου και της Πομπηίας
στην Καμπανία, και από την εκπληκτική
προσωπικότητα του Γερμανού ερευνητή και