2. Կառավաջոյի անվան հետ
կապված է 17-րդ դարի
իտալական արվեստի
ռեալիստական ուղղության
զարգացմումը: Միքելանջելո
Մերիզին, որին հետագայում
անվանեցին Կառավաջո,
ծնվել է 1573 թ.
ճարտարապետի
ընտանիքում:
Գեղանկարչության առաջին
դասերը ստացել է Միլանում
նկարիչ Սիմոնե
Պետերցանոյի
արվեստանոցում, ուր
հաճախում էր 11 տարեկան
հասակից:
3. 1590թ. նա տեղափոխվում է
Հռոմ` իտալական արվեստի
խոշորագույն կենտրոնը:
Հեղինակը պատկերում էր
առօրյա իրական կյանքը
ամենայն անկեղծությամբ, իսկ
շատ-շատերին թվում էր
անարժան: Նա ստեղծում է
գեղեցկության իր իդեալը`
պատկերելով կլորադեմ,
սևահեր և թխաչյա
պատանիներ: Այս
կերպարները հաճախ է
հանդիպում նրա վաղ շրջանի
ստեղծագործություններում:
«Բաքոս»
4. «Հիվանդ Բաքոսը»
նկարում Կառավոջոն
հավանաբար
պատկերել է ինքն
իրեն, երբ ծանր
հիվանդության
պատճառով հայտնվել
էր աղքատների
հոսպիտալում: Շատ
բնական են
պատկերված գունատ,
հոգնած դեմքը,
բորբոքված աչքերը,
թույլ, տառապալի
ժպիտը:
5. Կառավաջոյին է
պատկանում
նատյուրմորտի
ժանրի առաջին
ինքնուրույն
ստեղծագործությունը
է «Մրգերով
զամբյուղը»:
6. Նկարչի
ուշադրությանն են
արժանանում բոլորը`
լինի թղթամոլ, թե`
գնչու: Այսդպես,
օրինակ, «Գուշակուհի»
նկարում մենք տեսնում
ենք երիտասարդ մի
գնչուհու, որը նայելով
պատանու ձեռքի
ափին` գուշակում է
նրա ճակատագիրը:
Սակայն տղան չի էլ
լսում: Աղջկա սիրունիկ
դեմքը նրան ավելի է
հետաքրքրում:
7. «Վինահարուհին»
նկարում
պատկերված է
երաժշտությամբ
տարված, ոգեշնչված
մարդու
զգացմունքները:
Ասում են, որ այս
նկարը Կառավաջոյի
ամենասիրելի
ստեղծագործությունն
էր:
8. «Մարիամի մահը» նկարում
պատկերված է ոչ թե
երկնային թագավորություն
համբարձվող
աստվածամայր, այլ
մարդկանց կողմից շատ
սիրված մի կնոջ մահը:
Մարիամի ձեռքը երկրային
է` հասարակ զգեստ,
այտուցված դեմք, անուժ
ընկած ձեռքեր:
Արտահայտիչ են նաև
վշտահար առաքյալների և
Մագդաղինեի կերպարը:
Սակայն Կառավաջոյի այս
ստեղծագործությունը ևս
մերժվեց պատվիրատուների
կողմից ոգեղենության
բացակայության
պատճառով:
9. 1606 թ. մայիսին խաղի
ժամանակ բռնկված վեճը
ավարտվում է
մենամարտով: Կառավաջոյի
հակառակորդը սպանվում է:
Նրա մահվան մեջ
մեղադրում են նկարչիը:
Հետապնդումից ազատվելու
համար վիրավոր
Կառավաջոն ստիպված է
լինում փախուստի դիմել:
Որորշ ժամանակ նկարիչը
ապրում է Միլանում:
Շուտով այստեղ էլ է
թշնամիներ վաստակում և
մեկնում Սիցիլիա: 1610թ.
տենդի ծանր նոպայից
մահանում է:
