Recommandé
Contenu connexe
Similaire à Związkowiec 7/2022
Similaire à Związkowiec 7/2022 (9)
Plus de BiuroOPZZ
Plus de BiuroOPZZ (20)
Związkowiec 7/2022
- 1. www.zzppm.pl ZWIĄZKOWIEC ZAGŁĘBIA MIEDZIOWEGO www.opzz.org.pl NR 7/2022 ISSN 2080-9905 LISTOPAD 2022, Rok wydawania XXXII, nr 584 Z okazji obchodów Świętej Katarzyny, patronki Pol-Miedź Transu, niech mi wolno będzie złożyć wszystkim pracownikom spółki życzenia bezpiecznej, spokojnej, należycie docenianej pracy zawodowej oraz zdrowia i wszelkiej pomyślności w życiu osobistym. Życzę Wam wielu radości, realizacji marzeń oraz poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji! Przewodnicząca ZZPPM PMT Dorota Zielonko Z okazji zbliżającej się barbórki, naszego górniczego święta, pragnę podziękować Wam wszystkim za wspólne działanie, wzajemne wsparcie i życzliwość. Życzę Wam, aby trosk było jak najmniej, a powodów do radości i szczęścia jak najwięcej. Zarówno w życiu zawodowym, jak i osobistym. Życzę bezpiecznej pracy, zdrowia, pomyślności dla Was oraz Waszych rodzin i bliskich. Niech spełnią się Wasze plany i marzenia! Niech nam żyje Górniczy Stan! Przewodniczący ZZPPM Ryszard Zbrzyzny Z okazji zbliżającej się barbórki, naszego górniczego święta, Wam wszystkim za wspólne działanie, oraz zdrowia i wszelkiej pomyślności w życiu osobistym. Życzę Wam wielu radości, realizacji marzeń oraz poczucia Przewodnicząca ZZPPM PMT
- 2. ZWIĄZKOWIEC. ZAGŁĘBIA MIEDZIOWEGO LISTOPAD 2022 2 Inflacja nie zwalnia Maleje wartość naszych zarobków W październiku 2022 r. ceny towarów i usług konsumpcyjnych według szybkiego szacunku Głównego Urzędu Statystycznego – w porówna- niu z analogicznym miesiącem ub. roku – wzrosły o 17,9% (wskaźnik cen 117,9), a w stosunku do poprzedniego miesiąca wzrosły o 1,8% (wskaźnik cen 101,8). Przypomnimy, że we wrześniu było to 17,2% i 1,6 proc. m/m. Ceny żywności i napojów bezalkoholowych według szybkiego szacunku Głównego Urzędu Statystycznego wzrosły w porównaniu z wrze- śniem 2021 r. o 21,9% (wskaźnik cen 121,9), a w stosunku do września 2022 r. wzrosły o 2,7% (wskaźnik cen 102,7). Nośniki energii zdrożały o 41,7% r./r., a w sto- sunku do września br. o 2,0%. Paliwa do prywatnych środków transportu zdrożały o 19,5% r./r., a w porównaniu z wrze- śniem br. o 4,1%. Jeszcze bardziej pesymistycz- ne dane prezentuje portal Busines Insaider. Z październikowej analizy wynika, że po raz kolejny z rzędu, najbardziej zdrożały produkty tłuszczowe. Średnio dla całej kategorii było to 48,8 proc. r,/r., z czego najmocniej skoczyła cena oleju, bo o 53,6 proc. Jak wskazali eksper- ci, był to jednak mniejszy wzrost niż we wrze- śniu (o 61,6 proc.) i w sierpniu – o 73,2 proc. Na drugim miejscu w rankingu drożyzny upla- sowały się produkty sypkie ze średnim wzrostem na poziomie 37,3 proc. r./r. Podium najszybciej drożejących produktów zamyka mięso z wynikiem 31,7 proc. wzrostu r./r. W tej kategorii ponownie notowane były wysokie dwucyfrowe wzrosty. Najmocniej zdrożał drób – o 38,7 proc., wołowina o 29,5 proc., a wieprzo- wina o 26,7 proc. Konsekwentnie domagamy się realizacji naszych postulatów W przededniu negocjacji Zgodnie z zapisami Zakładowego Ukła- du Zbiorowego Pracy do końca listopada powinno się odbyć spotkanie przedstawi- cieli związków zawodowych działających w KGHM z zarządem spółki poświęcone rozpoczęciu negocjacji płacowych na nad- chodzący rok oraz omówieniu najistotniej- szych dla załogi spraw kadrowych i socjal- nych. Niestety, do czasu zamykania tego wydania (czyli 21 listopada) zarząd nie wyznaczył jeszcze terminu i miejsca spo- tkania. Poniżej publikujemy treść pisma ZZPPM przekazanego pracodawcy 18 listo- pada, w którym związek przypomniał listę zgłaszanych od wielu miesięcy postulatów, na spełnienie których oczekują pracowni- cy. Mamy nadzieję, że nadszedł czas na ich poważne potraktowanie i szybkie rozpo- częcie rzeczowej dyskusji. Zarząd KGHM Polska Miedź S.A. w Lubinie Przed kolejnym terminem spotkania stron ZUZP dla Pracowników KGHM Polska Miedź S.A. sygnalizujemy, że ocze- kiwać będziemy realizacji naszych wcze- śniej zgłaszanych postulatów oraz zgłasza- my nowe, będące skutkiem istotnego pogarszania się sytuacji materialnej pra- cowników i ich rodzin. Przy jednoczes- nym informowaniu przez Zarząd KGHM o spodziewanych znakomitych wynikach finansowych Grupy Kapitałowej KGHM w 2022 roku. A) Postulujemy zatem o: 1) dokonanie, od dłuższego już czasu oczekiwanej, a teraz jeszcze bardziej uza- sadnionej, potrzeby zmian w zał. nr 11 do ZUZP , tak by funkcjonujący nadal i zbiera- jący coraz większe żniwo podatek miedzio- wy nie wpływał negatywnie na wymiar dodatkowej nagrody za wypracowany zysk. Bazując na opublikowanym w dniu 16.11.2022 r. sprawozdaniu finansowym za III kw. bieżącego roku, kolejny rok z rzędu zapłacimy ponad 3 mld zł podatku miedzio- wego plus naliczany od tej kwoty podatek CIT (niestety, jest to takie polskie oryginal- ne rozwiązanie, gdzie płacimy dodatkowo podatek od podatku!!!), 2) nadanie nowego brzmienia zdaniu pierwszemu w § 34 Układu: (…) Pracownikom zatrudnionym w czte- robrygadowym systemie 24/48 godzin lub podobnej organizacji pracy za każdy mie- siąc zatrudnienia w tych systemach przy- sługuje dodatek specjalny w wysokości jednodniowego wynagrodzenia obliczone- go jak za urlop wypoczynkowy (…), 3) dokonanie zmiany w §35 polegającej na zastąpieniu X kategorii osobistego za- szeregowania kategorią XIII (postulat do- tyczy ujednolicenia podstawy naliczania dodatków za pracę na II i III zmianie), 4) uporządkowanie załącznika nr 1 do UZP (Tabela zaszeregowań stanowisk): a) poprzez aktualizację i uzupełnienie nazewnictw niektórych stanowisk pracy, ustalając przy tym, że zaszeregowania minimalne w tym załączniku nie będą niż- sze niż 8. kategoria, b) poprzez przesunięcie aktualnie obo- wiązujących maksymalnych stawek płac zasadniczych na wszystkich stanowiskach pracy o minimum dwie kategorie. Realiza- cja tego postulatu, przy oczekiwanej przez nas w 2023 roku większej niż dotychczas puli indywidualnych przeszeregowań, da szansę na racjonalne ich przeprowadzenie, 5) dokonanie zmiany w załączniku nr 5 ust. 5 p. 2 Układu polegającej na dodaniu ppkt e do g, odpowiednio: (…) e) 40% podstawy wymiaru – po przepracowaniu 15 do 25 lat, f) 50% podstawy wymiaru – po przepra- cowaniu 25 do 35 lat, g) 60% podstawy wymiaru – po przepra- cowaniu powyżej 35 lat. 6) dokonanie odpowiedniej zmiany zapi- sów w §50 Układu idącej w kierunku ujed- nolicenia zasad naliczania i wypłaty ekwi- walentu za węgiel dla byłych pracowników Oddziałów objętych Układem. Oczekujemy takiej zmiany, która będzie jednakowo ko- rzystna dla wszystkich uprawnionych do tego ekwiwalentu. Niedopuszczalne jest przyzwolenie na dzielenie na lepszych i gor- szych byłych pracowników naszej Spółki, tym bardziej że wszyscy podlegają regula- cjom tego samego ZUZP dla Prac. KGHM, 7) przyjęcie ustaleń, że stawki płac zasadniczych w kolejnych latach wzra- stać będą o wskaźnik liczony jako min. 1,0 wskaźnika przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sekto- rze przedsiębiorstw w czwartym kwar- tale roku ubiegłego w stosunku do analogicznego wynagrodzenia z roku poprzedniego, to jest o dokonanie sto- sownej zmiany w §76 ust. 3 ZUZP . Po- stulat ten wszedłby w życie z mocą od 1 stycznia 2023 r. 8) przyjęcie wskaźnika wzrostu płacy ogółem w 2023 r. na poziomie nie mniej- szym niż 2% ponad poziom ogłoszonej przez GUS inflacji, licząc grudzień 2022 r. do grudnia 2021 r. 9) objęcie pracowników GK KGHM w roku 2023 średnim nominalnym wzro- stem wynagrodzeń nie niższym niż w od- działach KGHM. B) Ponawiamy nasze postulaty: 1) o podjęcie stosownych działań idących w kierunku ujednolicenia i upo- rządkowania prawa układowego w spół- kach grupy kapitałowej KGHM poprzez zawarcie dla nich Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, 2) ujednolicenia na poziomie 7% wyso- kości składki na PPE we wszystkich spół- kach Grupy Kapitałowej KGHM, o prze- niesienie do regulacji układowych w spół- kach GK KGHM zasady waloryzacji płac ujętej w §76 ZUZP dla Prac. KGHM. Inflacja
- 3. ZWIĄZKOWIEC. ZAGŁĘBIA MIEDZIOWEGO LISTOPAD 2022 3 Powierzenie przewodniczącemu ZZPPM ZH funkcji wiceprzewodni- czącego ZZPPM oraz powołanie kolegi do składu Prezydium ZZPPM, obecność we władzach OPZZ zarówno stopnia powiatowe- go, jak i województwa dolnoślą- skiego, przyznanie organizacji prestiżowej nagrody Diament OPZZ – to prawdziwe pasmo sukcesów. W Zakładzie Hydrotech- nicznym wyraźnie rośnie prestiż związku. Jak to robicie? Do tej listy dodać jeszcze trzeba powołanie na członka Komisji Rewi- zyjnej ZZPPM kolegi Mariusza Bun- kiewicza czy też wybór kolegi Marka Michalika na Zakładowego Społeczne- go Inspektora Pracy w Zakładzie Hy- drotechnicznym. W mojej ocenie te wszystkie osiągnięcia to wynik wielo- letniej, zespołowej pracy związkowej, w której zawsze na pierwszym planie stawiane jest dobro załogi przy jedno- czesnym dostrzeganiu problemów i potrzeb poszczególnych pracowni- ków. Struktury związkowe tworzą lu- dzie, a każdy z nich jest inny i każdy przychodzi do nas z innym proble- mem. Komuś bez racjonalnego uza- sadnienia przez lata odmawiano prze- szeregowania, innemu niesłusznie obniżono premię czy też dyskrymino- wano przy ustalaniu grafików. Ponie- waż te sprawy dotyczą konkretnych osób, nie mówimy o nich publicznie ze szczegółami, jednak w każdym przypadku stanowczo występujemy w obronie słabszych i przeciwdziałamy dyskryminacji, to podstawowe cele i za- dania każdej organizacji związkowej. Efekty tak pojmowanej polityki jednoczenia i integracji związkowej widać w statystyce. Prawie każde- go miesiąca, pomimo naturalnych odejść z pracy, rejestrujecie coraz większą liczbę członków. Uzwiązkowienie w moim zakładzie stale rośnie, to prawda. Najwyraźniej ludzie widzą sens należenia do naszej organizacji. Przecież to dzięki naszej aktywności w ostatnim czasie w Za- kładzie Hydrotechnicznym doprowa- dziliśmy do zwiększenia przeszerego- wań i uczciwego ich rozdziału nie tylko pomiędzy stanowiskami robot- niczymi i nierobotniczymi, ale również pomiędzy poszczególnymi oddziała- mi Zakładu. Doprowadziliśmy do wprowadzenia karty przedpłaconej na posiłki regeneracyjne. Udało się nam również doprowadzić do podniesienia o 10 proc. w 2022 roku ryczałtu za dojazdy do pracy własnym transpor- tem. Również na nasz wniosek w Za- kładzie nastąpiła wypłata nagrody półrocznej w wysokości 1000 zł. W czasie gdy z każdym tygodniem w sklepach widzimy coraz wyższe ceny, jest to dla pracowników istotne zasilenie ich domowych budżetów. Cieszę się, że podczas spotkań z dy- rekcją widzimy w tych tematach zro- zumienie i wolę wypracowania roz- sądnego kompromisu. Do listy za- łatwionych spraw dotyczących całej załogi dodać trzeba wiele indywidu- alnych interwencji. Nad jakimi tematami obecnie się skupiacie? Co będzie najważniejsze w najbliższych tygodniach i miesią- cach? Jak zwykle, pod koniec roku przy- mierzamy się do spotkania stron Ukła- du Zbiorowego Pracy i negocjacji płacowych. Biorąc pod uwagę rozpę- dzającą się inflację, będą one miały szczególną wagę. Ludzie rozumieją, że z jednej strony jest kryzys ekonomicz- ny i zagrożenie wojenne, więc wszyst- kim żyje się coraz trudniej, jednak z drugiej strony pracownicy mają coraz więcej zadań i obowiązków, więc oczekują istotnego wzrostu wy- nagrodzeń. Przymierzamy się też do prac nad zredagowaniem Zakładowe- go Regulaminu Funduszu Premiowa- nia. Zawnioskowaliśmy jeszcze w tym roku do dyrekcji o uwzględnienie w przyszłorocznym budżecie zwięk- szenia środków na ryczałty za dojazdy pracownicze oraz o podjęcie dalszych rozmów na ten temat. Będziemy też chcieli rozpocząć rozmowy z dyrek- cją na temat podniesienia wartości bonów profilaktycznych. Istotną rze- czą są szkolenia organizowane przez Państwową Inspekcję Pracy, OPZZ, a także przez naszą organizację związkową, w których mamy zamiar nadal czynnie uczestniczyć. To tylko kilka najistotniejszych tematów, nad którymi będziemy w przyszłym roku pracować. W zakładzie Hydrotechnicznym wycieczki i imprezy integracyjne organizowane przez związek od lat cieszą się dużym powodzeniem. Jakie więc ma zarząd plany w tym zakresie? Sukcesem tego powodzenia są członkowie mojego Zarządu. Jeden jest doskonałym organizatorem im- prez integracyjnych i rekreacyjnych, przez co nasze sztandarowe imprezy: coroczny Bal Barbórkowy i wrześnio- wa wycieczka turystyczna, są na wysokim poziomie. W ostatnich la- tach byliśmy na Kaszubach, w Biesz- czadach, w Kotlinie Kłodzkiej czy też zwiedzaliśmy Kraków. Swoich sta- łych zwolenników mają zawody węd- karskie, którymi też zajmuje się inna grupa członków Zarządu. Ktoś inny ma ogromną wrażliwość społeczną i trafnie potrafi identyfikować ludzkie potrzeby. Stąd nasza akcja „Od Ser- ca”. Dzięki tej zbiórce udało się nam uzyskać dla podopiecznych Domu Dziecka w Głogowie wiele potrzeb- nych środków higieny osobistej. W tym miejscu muszę podkreślić istotne wsparcie dla tej akcji nie tylko ze strony pracowników Zakładu Hy- drotechnicznego, ale również ze stro- ny naszych koleżanek i kolegów z innych zakładów KGHM. Szczegól- ne podziękowania dla zakładowego zarządu ZZPPM w Hucie Miedzi Gło- gów oraz ZZPPM Centrala. Wszyst- kim serdecznie dziękuję! Otwarci też jesteśmy na wszelkie nowe pomysły i sugestie. Cały czas szukamy no- wych, atrakcyjnych form wspólnego spędzania czasu połączonego ze zwiedzaniem ciekawych miejsc. Nie zabraknie też naszej reprezentacji na wszystkich rozgrywkach organizowa- nych w ramach Spartakiady ZZPPM. Wszyscy, którzy do tej pory brali udział w tych zawodach, podkreślają, że to nie tylko sportowa rywalizacja, ale przede wszystkim doskonała za- bawa. A co do nowych planów to sądzę, że nadszedł czas poznać bliżej uroki Poznania i okolic. Może za wcześnie jeszcze na szczegółowy program, ale w tym rejonie jest wie- le atrakcji. Bazylika w Licheniu, kate- dra w Gnieźnie, Biskupin, pałac w Ro- galinie, zamek w Kórniku w woj. wielkopolskim – to przykłady miejsc wartych odwiedzenia. Ostatnio zor- ganizowany pontonowy spływ prze- łomem bardzkim cieszył się dużym powodzeniem, więc może na wiosnę lub latem powtórzymy tę wyprawę. Dążymy do tego, aby każdy członek Związku czuł się współtwórcą i współgospodarzem naszej działal- ności. Mówi się, że sukces ma wielu ojców, jestem przekonany, że u nas tak jest. Dziękuję za rozmowę i jeszcze raz serdecznie gratuluję wygranych wyborów oraz odniesionych sukcesów! Rozmowa z przewodniczącym ZZPPM ZH Waldemarem Dziarmagą Na sukces trzeba zapracować DĄŻYMY DO TEGO, ABY KAŻDY CZŁONEK ZWIĄZKU CZUŁ SIĘ WSPÓŁTWÓRCĄ I WSPÓŁGOSPODARZEM NASZEJ DZIAŁALNOŚCI.
- 4. ZWIĄZKOWIEC. ZAGŁĘBIA MIEDZIOWEGO LISTOPAD 2022 4 BARBÓRKOWE WYSTĄPIENIE PRZEWODNICZĄCEGO ZZPPM RYSZARDA ZBRZYZNEGO Koleżanki i Koledzy! Zgodnie z wielowiekową górniczą tra- dycją rozpoczynające się obchody bar- bórkowe wyznaczają nam czas na reflek- sję, dokonanie bilansu zysków i strat oraz wyznaczenie nowych celów. Będzie się tak działo zarówno na pozio- mie całej Polskiej Miedzi, jak i jej poszcze- gólnych zakładów oraz spółek wchodzą- cych w skład Grupy Kapitałowej KGHM. Również w szeregach ZZPPM trwa taka dyskusja. Cele i zadania Związku były i na- dal powinny być odpowiedzią na otacza- jącą nas aktualną rzeczywistość gospo- darczą, polityczną i społeczną. Idea, która nam przyświecała i która nami nadal kieruje, to mądre godzenie walki o spra- wy pracownicze z troską o przyszłość firmy dla kolejnych pokoleń. Taka filozofia jest zarówno naszym znakiem rozpo- znawczym, jak i drogowskazem. Ma ona szczególne znaczenie dzisiaj, w okresie rozchwianej ekonomii, kryzysu finanso- wego i energetycznego oraz rozkręcają- cej się na skalę niespotykaną od ponad ćwierćwiecza inflacji. Z doświadczenia wiemy, że dla związków zawodowych i załóg pracowniczych nadchodzi trudny czas. Wiemy też, że receptą na tę sytuację jest nasza jedność i stawianie na interes ogółu w wymiarze zarówno załogi, jak i firmy, regionu oraz kraju. Przypomnę, że podobnie się działo, gdy strajkowaliśmy w 1992 roku w obro- nie polskości Polskiej Miedzi. Wygrali- śmy, upływ czasu potwierdził, że mieli- śmy rację. Chciano nas wtedy sprzedać za 400 mln dolarów bankrutującemu amerykań- skiemu koncernowi miedziowemu Asarco. Gdybyśmy wtedy nie przystą- pili do walki z tymi planami i nie odnie- śli zwycięstwa, dzisiaj KGHM już by nie było na gospodarczej mapie świata. Lubin, Polkowice czy Głogów stałyby się znowu sennymi prowincjonalnymi miasteczkami zapomnianymi przez Boga i historię, z bezrobociem wielo- krotnie wyższym niż średnia krajowa. Na szczęście nie zabrakło nam wówczas odwagi, mądrości i determinacji do obrony Zagłębia Miedziowego. Ta troska o właściwe wyważenie inte- resów pracowniczych i zachowanie po- tencjału spółki towarzyszyła mam rów- nież, gdy przez wiele miesięcy, z kolejnymi ekipami rządowymi, negocjowaliśmy Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy dla pracowników KGHM. Warto też pamię- tać, że podpisaliśmy go w 1994 roku z ówczesnym ministrem Skarbu Pań- stwa Wiesławem Kaczmarkiem – absol- wentem I LO w Lubinie. Mieliśmy wów- czas świadomość, że tworzymy do- kument, który musi w sposób systemo- wy zabezpieczyć interesy załogi na wiele lat i równocześnie nie podcinać skrzydeł firmie. Pomimo że nasze argu- menty z trudem były przyjmowane do wiadomości przez stronę rządową, do- pięliśmy swego. W efekcie dzisiaj mamy chyba jeden z najlepszych w kraju zbiór praw pracowniczych i obowiązków pra- codawców wobec nich. To dzięki niemu pracownicy oraz emeryci nadal otrzy- mują ekwiwalent za deputat węglowy oraz dodatkowe świadczenia, tak zwane gruszowe i kredkowe. Mogą korzystać z bezpłatnych wczasów rehabilitacyj- nych, otrzymują dodatkową nagrodę za wypracowany zysk oraz mają zagwaran- towany coroczny wzrost wynagrodzeń. Wszystkie te uprawnienia stanowią swoisty zapis naszej działalności związko- wej w Polskiej Miedzi. Są to nasze „słupy milowe”. Mamy jednak świadomość, że po latach niektóre zapisy ZUZP wymaga- ją aktualizacji i dostosowania do obec- nych realiów, do zmieniającego się prawa zewnętrznego oraz faktu powstania w procesach restrukturyzacji grupy kapi- tałowej KGHM, z kilkudziesięcioma jej podmiotami. To są nasze cele, do realiza- cji których dążymy i których będziemy się domagać. Nie ma naszej zgody na nie- równe traktowanie pracowników Polskiej Miedzi i wyzysk pracowników spółek zależnych. Postulat wprowadzenia jedno- litego Ponadzakładowego Układu Zbioro- wego dla pracowników spółek Grupy Kapitałowej KGHM jest tego wyrazem. Idea godzenia walki o sprawy pra- cownicze z troską o przyszłość firmy przyświecała nam również podczas walki o Pracowniczy Program Emerytalny, Abo- nament Medyczny lub o gwarancję co- rocznej nagrody za wypracowany zysk. Żadne z tych postulatów, choć ambitne, nie były nadmiernie wygórowane. Za- wsze były oparte na realnych możliwo- ściach firmy. Wiemy, że przy dobrej woli pracodaw- cy możliwe jest wypracowanie porozu- mień korzystnych dla załogi i zgodnych z dobrze pojętym interesem spółki. Niekoniecznie winno odbywać się to poprzez prowadzenie sporów zbioro- wych, chociaż jak nie ma dialogu, to w te spory wchodzimy i wchodzić będziemy. Okazuje się, że jest to bardzo skuteczna metoda dochodzenia praw pracowni- czych. Bo nie może być tak, że nie ma pieniędzy na podniesienie wynagrodzeń i świadczeń socjalnych dla pracowni- ków, podczas gdy wypracowane przez pracowników miliardy złotych są bez- karnie i bezpowrotnie marnotrawione na wątpliwe inwestycje, wprowadzanie nieprzemyślanych rozwiązań technolo- gicznych, bezproduktywne akcje wize- runkowe czy też na wysokie honoraria dla niekompetentnych wysokopłatnych nominatów rządzącej ekipy. Najwyższy czas postawić szlaban takie- mu szkodnictwu gospodarczemu. Karu- zela dyrektorskich i prezesowskich stoł- ków, jaką obserwujemy, przerasta już kabaret. Przestaje być śmieszna i staje się realnym zagrożeniem dla funkcjonowa- nia całej grupy kapitałowej KGHM. Nie godzimy się również na to, by za podatek od niektórych kopalin (czytaj: miedzi i srebra) coraz więcej płacili pracownicy. Przypominamy i przypominać będziemy, że likwidacja ustawy o podatku od wy- dobycia niektórych kopalin uchwalonej przez koalicję PO, PSL jest niespełnioną obietnicą wyborczą Prawa i Sprawiedli- wości. Minęło 7 lat rządów PiS, a podatek ma się znakomicie, za 2021 rok zapłacili- śmy go 3,5 mld zł, a za rok bieżący nie będzie mniej. Do tego należałoby dodać jeszcze podatek 19 proc. CIT od tych kwot!!!. Dla porównania: roczne koszty wynagrodzeń dla ponad 18-tysięcznej załogi KGHM to kwota nieco ponad 3 mld zł. Warto porównać te sumy i wy- ciągnąć wnioski. Jeśli więc rząd PiS za- mierza utrzymać to absurdalne obciąże- nie skarbowe, to zasady naliczania nagrody rocznej dla pracowników muszą zostać zmienione. Szczególnie będzie to istotne w 2023 roku. Należy się spodziewać, że wyliczenie nagrody za zysk wypracowany w 2023 roku będzie na rekordowo niskim, zaled- wie kilkuprocentowym poziomie. To, w połączeniu ze zbyt niskimi płacami zasadniczymi i narzucaniem przymusu ekonomicznego do pracy w nadgodzi- nach, może stanowić zarzewie wielu ostrych podziałów i konfliktów. Za ciężką i niebezpieczną pracę powin- niśmy otrzymywać godne wynagrodze- nie wyliczone w oparciu o normatywny czas pracy. Nie może być naszej akcepta- cji dla wykazywania stosunkowo wyso- kich zarobków górniczych w oparciu o powszechnie stosowany system pracy w nadgodzinach. Jest to demagogia, zakłamanie i manipulacja statystyką. Domagać będziemy się też zrównowa- żonego rozwoju całej Grupy Kapitałowej Polskiej Miedzi. Oczekujemy znacznie większej konstruktywnej aktywności za- rządu KGHM w tym zakresie. Zagłębie Miedziowe było, jest i pozostanie jedno- ścią. W innym przypadku sezonowi, po- lityczni nominaci rozmontują nam tę fir- mę na trudne do poskładania części. Minione lata to historia walki ZZPPM o przyszłość Polskiej Miedzi – jednej z największych polskich firm, lokomo- tywy naszej gospodarki. Walka ta trwa po dziś dzień. Apeluję o utrzymanie jedności i prze- ciwstawienie się podziałom serwowa- nym przez koniunkturalistów i ludzi bez zasad i przyzwoitości. Życzę Wam zdrowia, pomyślności w życiu osobistym i zawodowym. Niech rok 2023 i następne lata będą czasem zarówno Waszych osobistych, jak i naszych wspólnych związkowych suk- cesów! Życzę górniczego szczęścia! Szczęść Boże! Ryszard Zbrzyzny
- 5. ZWIĄZKOWIEC. ZAGŁĘBIA MIEDZIOWEGO LISTOPAD 2022 5 Czas barbórki już nastał Znów są biesiady, karczmy, combry i „szczęść Boże” dla braci górniczej. Od Legnicy aż po Głogów rozkręca się powszechne świętowanie. Po ciężkiej i niebezpiecznej pracy całej braci górniczej należy się przecież chwila odpoczynku i beztroskiej zabawy. Również i nasz związek jak co roku organizuje Centralne Obchody Barbórkowe ZZPPM. Ich głównym punktem będzie Centralna Karczma Piwna ZZPPM i Comber Babski ZZPPM. Zanim jednak zaczniemy nasze zabawy i hulanki, przypomnijmy sobie lub wręcz poznajmy kilka istotnych informacji związanych z tradycjami górniczymi. Skok przez skórę Skórzany fartuch noszony był przez górników już od drugiej połowy XV wieku. Z czasem stał się symbolem przynależności do braci górniczej. Uroczyste przeskoczenie skóry i przepa- sanie kandydata tą skórą przez jego „ojca chrzestnego” oznacza przyjęcie do stanu. Szpada Górnicza szpada obecnie jest odznaką honorową. Przywilej jej przypinania zarezerwowany jest tylko dla wyróżnionych. Szpada górnicza jest symbolem honoru, wolności i godno- ści górnika. Tradycja pochodzi z dawnych wieków. Wówczas białą broń mogli nosić tylko wolni ludzie honoru. Od 1817 roku, gdy Stanisław Staszic utworzył Korpus Górniczy, jest symbolem władzy wyższych urzędników górniczych i nadzoru. Szpada była traktowana jako element stroju podkreślający szlachecki stan. Uzupełnieniem tego stroju był kilof z czarnym styliskiem (trzonkiem), trzyma- nym na ramieniu w trakcie oficjalnych uroczystości. Patronka górników – Święta Barbara Według podania Święta Barbara urodziła się pod koniec III wieku w Nikomedii (dzisiejsza Turcja). Była córką poganina, bogatego i wpływowego człowieka; jedy- naczką, długo oczekiwaną przez rodziców. Ładna, wykształcona i inteligentna, miała wielu adorato- rów, lecz wszystkich odprawiała. Ojciec Barbary, Dioskur, chcąc uchronić córkę przed niechcianymi konkurentami i ustrzec przed chrześcijaństwem, zamknął ją w specjalnie wybudowanej wieży. Zezwolił jej jednak na wizyty nauczycieli. Jak podaje legenda, wśród nich był chrześcijański lekarz, który zapoznał dziewczynę ze swoją religią. Efektem było nawrócenie Barbary. W tajemnicy przed rodzicami przyjęła chrzest i postanowiła poświęcić się Chrystusowi, żyjąc w dozgonnej czystości. Zagniewany ojciec zakazał córce praktykowania nowej religii, znęcał się nad nią psychicznie i fizycznie. Barbara jednak nieugięcie trwała w wierze. Dręczona przez ojca, uciekła do lasu i ukryła się w grocie. Wydana przez pasterza, została ujęta przez służbę ojca i przekazana władzom rzymskim. Ponieważ nie chciała wyrzec się swojej wiary, torturowano ją: biczowano, przypalano, kaleczono, szarpano żelaznymi szponami, obcięto piersi, pędzono nago ulicami rodzinnego miasta; w końcu została skazana na śmierć przez ścięcie mieczem. Według tradycji poniosła śmierć męczeńską z rąk swojego ojca w roku 306. Legenda głosi, że męczeństwu towarzyszyły cuda – w nocy miał ją odwiedzić Chrystus, zaleczyć jej rany i udzielić Komunii Świętej. Ojciec po zabiciu córki został porażony piorunem, a owce pasterza- -zdrajcy zamieniły się w szarańczę. Święta Barbara w sposób szczególny związana jest z tradycją górniczą. Tak naprawdę opiekuje się jednak wszystkimi, którzy podczas wykonywania swojej pracy ryzykują życie, np. saperami i marynarzami. Jej opieki szukają także hutnicy, flisacy, kamieniarze, kowale, ludwisa- rze, strażnicy, więźniowie, murarze i architekci. Nie wszyscy wiedzą, że na Kaszubach barbórkę obchodzą rybacy. W tym dniu odprawiana jest uroczysta msza święta za tych, którzy pracują na morzu. Dawniej pomocy św. Barbary wzywano podczas burzy, zapewne przyczynił się do tego przekaz o jej ojcu, który został zabity piorunem. Mundur górniczy Każdy element górniczego uniformu ma odnośnik historyczny lub kulturowy. Mundur składa się z 29 guzików – to symboliczna liczba, tyle lat miała św. Barbara, kiedy została zamordowana. Warto także zwrócić uwagę na naszywki szmuklerskie – czyli przyszywki, umiej- scowione na klatce piersiowej. Dawniej górnicy wsadzali tam lont, który służył im do przeprowadzenia robót strzałowych. Inny ciekawy przykład to specyficzna narzutka, która znajduje się na marynarce (szakecie). To także symbol z dawnych czasów, ten element chronił górników przed kapiącą wodą. Na oficjalne uroczystości górnik zakłada czako. Na nim widnieje godło (kupla) górnicze, czyli skrzyżowany młotek (pyrlik) i żelozko (rodzaj klina). Na górniczej czapie znajdują się również pióra – one też mają historyczną konotację. Dawniej, gdy wykonywano roboty strzałowe, to zaczynano od czyszczenia tzw. otworu strzałowego. Najczęściej wykorzystywano do tego wyciorów z kogucich lub gęsich piór. Ważne znaczenie ma kolor pióropusza. Czarny noszą górnicy pracujący przy wydobyciu, a biały jest zarezerwowany dla dozoru – sztygarów (kierownicze stanowisko w kopalni, odpowiada za nadzór górników). Zielone pióra na górniczym czaku posiada dyrekcja kopalni, czerwone – górnicza orkiestra, a biało-czerwone jej dyrygent.
- 6. ZWIĄZKOWIEC. ZAGŁĘBIA MIEDZIOWEGO LISTOPAD 2022 6 Pomostówki ważny temat Pracujący w szkodliwych warun- kach pracownicy są traktowani przez państwo nierówno. Zgodnie z prze- pisami o emeryturach pomostowych prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie dwa warunki: ● jego okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym cha- rakterze wynosi co najmniej 15 lat, ● praca w szczególnych warunkach lub praca o szczególnym charakterze wykonywana była przed 1 stycznia 1999 roku. Dlatego osoby, które rozpoczęły pracę po 1 stycznia 1999 roku, już tej zasady spełnić nie mogą, mimo że nadal pracują w szczególnych warun- kach lub wykonują pracę o szczegól- nym charakterze? Z tego powodu nadal są odprowadzane wyższe skład- ki na ubezpieczenie społeczne. Takich pracowników w Zakładach Wzboga- cania Rud jest kilkuset. Wystarczy powiedzieć, że w naszej organizacji związkowej takich osób jest około 100. OPZZ oraz FZZ zorganizowały ma- nifestację, aby emerytury pomosto- we nie pozostały instytucją wygasa- jącą i były koniecznie utrzymane. Dlatego do Warszawy pojechała grupa związkowców z ZZPPM O/ZWR, aby zamanifestować swoje poparcie dla tej idei, utrzyma- nie przywileju emery- tury dla grupy na- szych kolegów, bio- rąc udział w przemar- szu pod siedzibę Mi- nisterstwa Rodziny i Polityki Społecznej i złożeniu przez dele- gację związkowców na ręce wiceministra rodziny i po- lityki społecznej Stanisława Szweda „Petycji w sprawie uchylenia wyga- sającego charakteru emerytur pomo- stowych oraz poszerzenia katalogu prac w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze”. Sympatycznym aspektem wyjazdu było to, że zostaliśmy wypatrzeni wśród tłumu tysiąca uczestników przez wiceprzewodniczącą OPZZ, która zeszła z trybuny i serdecznie się z nami przywitała, a po manife- stacji zrobiła sobie z nami pamiątko- we zdjęcie. Bardzo dziękujemy! Przemarsz był okazją do spotkania, rozmów, wymiany doświadczeń z na- szymi przyjaciółmi z ZZ „Przeróbka” ze Śląska, tym razem również z prze- róbkarzami z kopalni Bogdanka z Lu- belskiego Zagłębia Miedziowego. Przeróbka od Lublina do Lubina!!! Szkoda tylko, że byliśmy jedyni przedstawicielami grup pracowni- ków zainteresowanych niewygasza- niem emerytur pomostowych, a ta- kich w KGHM są jeszcze tysiące. Czy więcej znaczy lepiej? Dwa domy i dwóch mężów – jeden to łagodny fajtłapa, drugi – płonący seksem supermen. Dwaj mężowie, wzajemnie się uzupełniający. Czy to idealny układ, czy też recepta na katastrofę? Koleżanki z ZZPPM MCZ postanowiły poszukać odpowiedzi na to pytanie i 6 listopada wybrały się do lubińskiego Centrum Kultury Muza na komediowy spektakl „Bigamist- ka”. Była świetna zabawa i trochę refleksji na temat życia małżeńskiego. Rywalizacja i zabawa w jednej stały parze 12 listopada na terenie lubińskiej kręgielni rozegrany został Turniej Barbórkowy ZZPPM, w którym udział wzięło 9 zespołów. Pierwsze miejsce wywalczyli koledzy z KGHM Zanam, na drugiej pozycji uplasowa- ła się drużyna ZZPPM Huta Miedzi Legnica, a trzecie miejsce przypadło reprezentacji ZZPPM PeBeKa. Trzeba nadmienić, że organizatorem tej udanej imprezy był zakładowy zarząd ZZPPM KGHM Zanam z kolegą Darkiem Skwarkiem na czele. Wszystkim uczestnikom serdecznie gratulujemy!
- 7. ZWIĄZKOWIEC. ZAGŁĘBIA MIEDZIOWEGO LISTOPAD 2022 7 dla uczestniczek wiele atrakcyjnych konkursów, a na część wspólną spe- cjalne skecze, w których wzięli udział panowie. Wszyscy uczestnicy jednoznacznie stwierdzili, że impreza była bardzo udana i należy ją kontynuować w takim kształcie. Barbórka w ZZPPM ZWR Po trzech latach wreszcie wróciły uroczystości związane z obchodami naszej patronki Świętej Barbary. Związ- kowcy z ZZPPM z Zakładów Wzbogaca- nia Rud na miejsce świętowania wybrali Karczowiska. Po raz pierwszy bawiliśmy się w nowej formule. W jednym miejscu odbywały się Karczma Piwna i Babski Comber, a o godz. 21.00 połączyły się w jedną wielką biesiadę. Na Karczmę przybyli Ryszard Zbrzy- zny, przewodniczący ZZPPM, dyrekto- rzy O/ZWR z dyrektorem naczelnym Pawłem Piwowarem na czele, wójt gminy Lubin Tadeusz Kielan, przewod- niczący Rady Gminy Lubin Norbert Grabowski, delegacja zaprzyjaźnionej od wielu lat z ZZPPM O/ZWR, ZZ Przeróbka z KWK Wesoła z przewodni- czącym Ryszardem Jędykiem na czele, wiceprzewodniczący Dolnośląskiego Zarządu Wojewódzkiego ZZS FLORIAN Stanisław Sędzikowski, wiceprezes Zarządu Oddziału Wojewódzkiego ZOSP RP Grzegorz Obara. Panie bawiły się pod hasłem Leśne „Cuda”. Organizatorki przygotowały Bal na sto par Cała sala śpiewa z nami, Tańcząc walca, walczyka parami. Na tym balu nad balami Takim, co się pamięta latami, Gdzieś Hiszpania za górami, A tu „Barbórka” jest z nami. Raz się żyje, zakręćmy walczyka ten raz, Hiszpański walczyk w sam raz. Takimi słowami pochodzącymi ze znanej piosenki Jerzego Połomskie- go można chyba najlepiej opisać wspaniały Bal Barbórkowy zorgani- zowany 19 listopada przez zakładowy zarząd ZZPPM ZH.
- 8. ZWIĄZKOWIEC. ZAGŁĘBIA MIEDZIOWEGO LISTOPAD 2022 8 P rzez dziesięciolecia polski wę- giel dawał nam gwarancję pełnego bezpieczeństwa ener- getycznego. Dzisiaj z niepokojem wyczekujemy statków wiozących importowany węgiel z najdalszych zakątków świata, mając nadzieję, że dzięki niemu jakoś przetrwamy zimę. Oczywiście pod warunkiem, że bę- dzie nas stać na to czarne złoto. Również ci, którzy mieszkają w mia- stach i korzystają z centralnego ogrzewania, zaniepokojeni rosnący- mi cenami przykręcają w mieszka- niach kaloryfery i mają nadzieję na łagodną zimę. Wszyscy również oba- wiamy się przerw w dostawach prą- du, bo przecież elektrownie w znacz- nej części też potrzebują węgla do swojej produkcji. A przecież tak jeszcze niedawno, podczas kampanii wyborczej An- drzej Duda mówił, że węgla wystar- czy nam na 200 lat. Dodawał też, że obowiązkiem polskich władz jest walka o polski węgiel i nasze górnic- two. Dziś cena tony węgla na skła- dach znacznie już przekracza 3 tys. zł. Surowca brakuje. A rząd radzi, by z kryzysem walczyć, zbierając chrust w lesie. Polskie czarne złoto za spra- wą PiS stało się przedmiotem pożą- dania. Jak do tego doszło? Do 1989 roku Polska wydobywała 200 mln ton węgla rocznie; obecnie, gdy w skali świata wydobycie wzro- sło dwukrotnie, u nas spadło czte- rokrotnie. Prawdziwe mistrzostwo świata w kategorii dywersja gospo- darcza. Bez stabilnych dostaw energii niemożliwy jest przecież rozwój każ- dej dziedziny przemysłu. Już do- świadczamy tego skutki. W wielu firmach produkcja jest ograniczana lub wręcz wygaszana. Przykładem niech będą Zakłady Nawozów Azo- towych w Puławach, które szukając oszczędności, w sierpniu zatrzymały produkcję amoniaku. Spo- wodowało to nie tylko cha- os na rynku zaopatrzenia rolnictwa, ale również zagroziło płyn- ności produkcji zakładów przetwór- stwa spożywczego. Również nasz Nitroerg odczuł tego skutki, gdyż do produkcji materiałów wybuchowych saletra amonowa jest niezbędna. Groźba zatrzymania wydobycia w na- szych zakładach była realna. Na szczęście problem został rozwiązany. Pytanie jednak: na jak długo? Dobrze pamiętam, jak rząd „dobrej zmiany” mamił nas, że zamierza w ko- palniach, gdzie tradycyjne wydobycie jest nierentowne, gazyfikować węgiel w najgłębiej zalegających złożach. Miało być innowacyjnie, nowocześnie i ekologicznie. Polska miała stać się światowym potentatem w produkcji wodoru – paliwa przyszłości. Tak było do czasu, gdy premier Mateusz Mo- rawiecki dwa lata temu podpisał tzw. pakiet klimatyczny, który zobowiązuje nas do zamknięcia wszystkich kopalń węgla do roku 2049. Słowem: zaka- zano nam sięgać po nasze podziemne skarby i skazano na energetyczne ubóstwo. Na dodatek po ataku Rosji na Ukrainę Ameryka narzuciła kra- jom NATO i UE embargo na handel z agresorem, a najgorliwszym zwo- lennikiem tych restrykcji okazał się polski rząd, skutecznie dobijający nie tylko nasze górnictwo, ale całą polską gospodarkę. Najwyraźniej widać, że ani wojna, ani kryzys w żaden sposób nie zmieniły oficjalnej polityki państwa wobec górnictwa. W dalszym ciągu, wbrew polskiej racji stanu, obowią- zują wszystkie rygory przeciwko inwestycjom górniczym i wdrażane są mechanizmy redukcji poziomu wydobycia. W dalszym ciągu bu- dżet państwa dotuje likwida- cję kopalń, 8 mld zł przezna- czonych jest przecież na zakłady, które zmniejszają wydobycie… W efekcie, według kalkula- cji Izby Gospodarczej Sprze- dawców Polskiego Węgla, może zabraknąć nawet do 2,5 mln ton węgla opałowego. Jest to prawie 30 proc. rynku. Tymczasem wice- premier Jacek Sasin nadal nieustan- nie zapewnia nas, że węgla nie za- braknie. Niestety, rynek tego nie potwierdza. Ostatnio słyszałem, że Polska wy- eksportowała 2,8 mln ton węgla. Za- robiliśmy na tym w granicach 1000 zł za tonę, a kupujemy teraz za 2, może 2,5 tys. zł. Naprawdę bardzo to nie- spotykana polityka ekonomiczna. Warto też wziąć pod uwagę, że we- dług wyliczeń ekspertów, koszt wydo- bycia węgla w Polsce jest trzykrotnie mniejszy niż za granicą. Polska tona kosztuje około 80 dolarów, importo- wana sięga nawet 380 dolarów. Zwiększenie wydobycia w pol- skich kopalniach jest możliwe, ale nie jest realizowane. W dalszym ciągu robimy wszystko, co służy zmniejszeniu wydobycia. Od począt- ku roku z polskich kopalń odeszło ponad 4 tysiące górników i tym sa- mym zmniejszyła się liczba osób, które mogłyby wydobyć więcej wę- gla. Dalej nie ma żadnych inwestycji prorozwojowych w polskim górnic- twie i na dodatek zasypuje się szyby i zamyka kopalnie, gdzie są jeszcze zasoby węgla. Konia z rzędem temu, kto rozwikła tę gospodarczą zagadkę. DO 1989 ROKU POLSKA WYDOBYWAŁA 200 MLN TON WĘGLA ROCZNIE; OBECNIE, GDY W SKALI ŚWIATA WYDOBYCIE WZROSŁO DWUKROTNIE, U NAS SPADŁO CZTEROKROTNIE. PRAWDZIWE MISTRZOSTWO ŚWIATA W KATEGORII DYWERSJA GOSPODARCZA. RYSZARD ZBRZYZNY Przewodniczący ZZPPM Idealna recepta na kryzys