1. ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΟΠΩΡΟΚΗΠΕΥΤΙΚΩΝ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Ως Οργάνωση Παραγωγών (Ο.Π.) Οπωροκηπευτικών νοείται το νοµικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου που
συνιστάται µε πρωτοβουλία των ίδιων των παραγωγών, οι οποίοι συνασπίζονται εθελοντικά, µε απώτερο σκοπό
να ικανοποιήσουν τις κοινές οικονοµικές, κοινωνικές και πνευµατικές τους ανάγκες και φιλοδοξίες, µέσω µιας
δηµοκρατικά ελεγχόµενης επιχείρησης που ανήκει ισότιµα σε όλα τα µέλη. Οι βασικές αρχές λειτουργίας των Ο.Π.
είναι οι εξής:
• Εθελοντική είσοδος και αποχώρηση για τα µέλη.
• ∆ηµοκρατικός έλεγχος της Οργάνωσης από τα µέλη.
• Καταβολή χρηµατοδοτικών εισφορών από τα µέλη.
• Αυτονοµία και ανεξαρτησία της οργάνωσης.
• Εκπαίδευση και συνεχής ενηµέρωση των µελών.
• Προώθηση της συνεργασίας µεταξύ των Ο.Π. για µεγιστοποίηση κοινών στόχων και επιδιώξεων.
• Ανάπτυξη και προώθηση της αειφορίας στις κοινότητες που ανήκουν οι Ο.Π. στη βάση µιας πολιτικής που
είναι αποδεκτή από τα µέλη τους.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ Ο.Π. - ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Κατηγορίες Οργανώσεων Παραγωγών
Για τα Οπωροκηπευτικά, που καλύπτονται από την Κοινή Οργάνωση Αγοράς Καν. (ΕΚ) αριθ. 2200/96,
προβλέπονται οι ακόλουθες κατηγορίες Ο.Π.:
I. Φρούτα και λαχανικά
II. Φρούτα
III. Λαχανικά
IV. Προϊόντα προς µεταποίηση
V. Εσπεριδοειδή
VI. Καρποί µε κέλυφος
VII. Μανιτάρια
[Κανονισµός (ΕΚ) 2200/96
του Συµβουλίου (Άρθρο 11)]
Σκοποί Οργανώσεων Παραγωγών
• Να εξασφαλιστεί ο προγραµµατισµός της παραγωγής και η προσαρµογή της στη ζήτηση ιδίως από ποσοτική
και ποιοτική άποψη.
• Να προωθηθούν η συγκέντρωση της προσφοράς και η από κοινού διάθεση της παραγωγής των µελών της
Οργάνωσης, ανάγκη που προέκυψε από τη συνεχώς αυξανόµενη συγκέντρωση της ζήτησης σε µικρό αριθµό
αλυσίδων υπεραγορών.
• Να µειωθεί το κόστος παραγωγής και να ρυθµιστούν οι τιµές παραγωγού.
• Να προωθηθούν καλλιεργητικές µέθοδοι και τεχνικές παραγωγής και διαχείρισης των αποβλήτων που σέβονται το
περιβάλλον, ιδίως να προστατευθεί η ποιότητα των νερών, του εδάφους και του τοπίου.
• Nα θέτουν στη διάθεση των παραγωγών µελών της Οργάνωσης τα κατάλληλα τεχνικά µέσα για τη συσκευασία
των εν λόγω προϊόντων.

2. Υποχρεώσεις παραγωγών προς την Οργάνωση τους
• Να εφαρµόζουν τους κανόνες που θεσπίζονται από την Ο.Π. όσον αφορά την παραγωγή, την εµπορία και την
προστασία του περιβάλλοντος.
• Να µετέχουν σε µια µόνο Ο.Π. για κάθε κατηγορία προϊόντων.
• Να πωλούν το σύνολο της δικής τους παραγωγής µέσω της Ο.Π. µε τις χαλαρώσεις που αυτή καθορίζει.
• Να παρέχουν τις πληροφορίες που ζητούνται από την Ο.Π. για στατιστικούς λόγους.
• Να καταβάλλουν τις χρηµατοδοτικές εισφορές που προβλέπει το καταστατικό της Ο.Π.
• Να τηρούν τον ελάχιστο χρόνο προσχώρησης στην Ο.Π.
Προϋποθέσεις αναγνώρισης Οργανώσεων Παραγωγών
Τα κράτη µέλη αναγνωρίζουν ως Οργάνωση Παραγωγών κατά την έννοια του Κανονισµού (ΕΚ) αριθµός 2200/96,
τις Ο.Π. που υποβάλλουν σχετική αίτηση εφόσον:
• Ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Κανονισµού (όσον αφορά τους στόχους, τις καταστατικές υποχρεώσεις,
το καταστατικό και τη νοµική προσωπικότητα) και προσκοµίζουν µεταξύ των άλλων δικαιολογητικών και την
απόδειξη ότι συγκεντρώνουν ένα ελάχιστο αριθµό παραγωγών και ένα ελάχιστο όγκο παραγωγής δυνάµενο
να διατεθεί στο εµπόριο.
• Παρέχουν επαρκή εγγύηση όσον αφορά την εκπλήρωση, τη διάρκεια και την αποτελεσµατικότητα των
ενεργειών τους.
• Προσφέρουν στα µέλη τους τη δυνατότητα να λαµβάνουν τεχνική βοήθεια για την εφαρµογή καλλιεργητικών
πρακτικών που σέβονται το περιβάλλον.
• Θέτουν στη διάθεση των µελών τους τα τεχνικά µέσα για την αποθήκευση, τη συσκευασία και την εµπορία των
προϊόντων και να εξασφαλίζουν εµπορική, λογιστική και δηµοσιονοµική διαχείριση που ανταποκρίνεται στα
καθήκοντα τους.
Τι πρέπει να περιλαµβάνει το καταστατικό των Ο.Π.
• Τους κανόνες που σχετίζονται µε την παραγωγή, την εµπορία και την προστασία του περιβάλλοντος, µε όλες
τις λεπτοµέρειες που καθορίζουν την έκδοση και τροποποίηση τους.
• Την υποχρέωση των µελών να καταβάλλουν τις χρηµατοδοτικές εισφορές που απαιτούνται για τη
χρηµατοδότηση της Οργάνωσης Παραγωγών.
• Τους κανόνες που εξασφαλίζουν, κατά δηµοκρατικό τρόπο, στους συµµετέχοντες παραγωγούς, τον έλεγχο της
Οργάνωσής τους και την αυτονοµία των αποφάσεων της.
• Τις κυρώσεις για την παραβίαση των υποχρεώσεων που προκύπτουν από το καταστατικό, είτε για τη µη καταβολή
των χρηµατοδοτικών εισφορών, είτε για τη µη τήρηση των κανόνων που καθορίζονται από την Οργάνωση
Παραγωγών.
• Τους κανόνες σχετικά µε την αποδοχή νέων µελών και ιδίως σχετικά µε την ελάχιστη περίοδο προσχώρησης.
• Τους λογιστικούς και δηµοσιονοµικούς κανόνες που απαιτούνται για τη λειτουργία της Οργάνωσης.
ΠΡΟΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΟΜΑ∆ΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ
Υπάρχουν δύο µορφές αναγνώρισης των Οργανώσεων Παραγωγών που είναι η προαναγνώριση και η
αναγνώριση.
Προαναγνώριση Οµάδων Παραγωγών
Οι Οµάδες που στοχεύουν να προαναγνωριστούν υποβάλλουν στο κράτος µέλος σταδιακό σχέδιο αναγνώρισης,
µε την αποδοχή του οποίου αρχίζει να τρέχει η πενταετής προθεσµία εντός της οποίας θα πρέπει να τύχουν
αναγνώρισης και να συµµορφωθούν προς τους όρους του άρθρου 11 του Καν. (ΕΚ) αρ. 2200/96.

3. Βοήθειες που προβλέπονται από την Κ.Ο.Α.
Οπωροκηπευτικών για τις προαναγνωρισµένες Οµ.Π.
Κανονισµός (ΕΚ) 2200/96 του Συµβουλίου (Άρθρο 14)
Κανονισµοί (ΕΚ) 20/98, 983/2000 της Επιτροπής
(Επίκειται αλλαγή των κανονισµών αυτών σύντοµα)
Κατά τη διάρκεια της πενταετίας που έπεται της προαναγνώρισης τα κράτη µέλη µπορούν να χορηγούν στις
οµάδες αυτές δυο µορφών βοήθειας, που αποσκοπούν:
i) Στην κάλυψη των δαπανών σύστασης και διοικητικής λειτουργίας των Οµ.Π.
ii) Στην κάλυψη µέρους των επενδύσεων που είναι αναγκαίες για την αναγνώριση και χορηγούνται υπό τη µορφή
δανείων µε ειδικά χαρακτηριστικά (επιδότηση επιτοκίου).
1) Ενίσχυση στις προαναγνωρισµένες Οµ.Π. για να ενθαρρυνθεί η σύσταση και να διευκολυνθεί η διοικητική
τους λειτουργία. Αυτή καθορίζεται για κάθε Οµ.Π. µε βάση την ετήσια παραγωγή της η οποία έχει τεθεί σε εµπορία, ως
κατ’ αποκοπή ενίσχυση.
α) Αυτή ισούται, αντίστοιχα, για το
Πρώτο έτος µε 5%
∆εύτερο έτος µε 5%
Τρίτο έτος µε 4%
Τέταρτο έτος µε 3%
Πέµπτο έτος µε 2% της αξίας της παραγωγής που έχει τεθεί σε εµπορία, µέχρι το µέγιστο ποσό
1.000.000 Ευρώ της παραγωγής αυτής.
β) Όταν η αξία της παραγωγής υπερβεί το 1.000.000 Ευρώ, η ενίσχυση ισούται, αντίστοιχα, για το πρώτο,
δεύτερο, τρίτο, τέταρτο και πέµπτο έτος µε το 2,5, 2,5, 2,0, 1,5 και 1,5% της αξίας της παραγωγής που έχει τεθεί
σε εµπορία.
γ) Η βοήθεια δεν µπορεί να υπερβεί ένα ανώτατο όριο το οποίο για κάθε Οµ.Π. ισούται µε:
100.000 Ευρώ το πρώτο έτος
100.000 Ευρώ το δεύτερο έτος
80.000 Ευρώ το τρίτο έτος
60.000 Ευρώ το τέταρτο έτος
50.000 Ευρώ το πέµπτο έτος
δ) Καταβάλλεται σε ετήσιες δόσεις στο τέλος της κάθε χρονικής περιόδου για την εφαρµογή του Σχεδίου
Αναγνώρισης ή µέρους της χρονικής περιόδου εάν η Προαναγνωρισµένη Οµάδα προβεί σε αναγνώριση
σύµφωνα µε τις πρόνοιες του άρθρου 11 του Καν. (ΕΚ) αρ. 2200/96.
Η Κοινοτική συνδροµή για τη χρηµατοδότηση της ενίσχυσης είναι:
- 75% των επιλέξιµων δηµόσιων δαπανών στις περιφέρειες που ανήκουν στους στόχους 1 και 2 που
αναφέρονται στο άρθρο 1 του Κανονισµού (ΕΚ) αρ. 1260/99. (Η Κύπρος, µε βάση τα σηµερινά δεδοµένα, ανήκει
στο στόχο 2).
- 50% των επιλέξιµων δηµόσιων δαπανών στις λοιπές περιφέρειες.
2) Ενισχύσεις απευθείας ή µέσω των πιστωτικών Iδρυµάτων υπό µορφή δανείων µε ειδικά
χαρακτηριστικά για κάλυψη µέρους των αναγκαίων για την αναγνώριση επενδύσεων (επιδότηση
επιτοκίου) που συνδέονται µε την εφαρµογή των ενεργειών και των µέτρων που περιλαµβάνονται στο
Σχέδιο Αναγνώρισης. Η Κοινοτική συνδροµή στη χρηµατοδότηση της ενίσχυσης των επενδύσεων µε τη µορφή
επιχορηγήσεων σε κεφάλαιο καλύπτει τα εξής:
- 50% των επιλέξιµων δαπανών, στις περιφέρειες των στόχων 1 και 2
- 30% στις λοιπές περιφέρειες.
Η συνεισφορά του κράτους µέλους στις επενδύσεις πρέπει να είναι τουλάχιστον 5%. Η συµµετοχή των
προαναγνωρισµένων Οµ.Π. στη χρηµατοδότηση των επιλέξιµων δαπανών των επενδύσεων ανέρχεται στο:
- 25% στις περιφέρειες των στόχων 1 και 2
- 45% στις λοιπές περιφέρειες.

4. Αναγνώριση Οργανώσεων Παραγωγών
Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναγνώριση των Ο.Π. είναι η υποβολή αίτησης στην αρµόδια αρχή του κράτους,
που είναι το Τµήµα Γεωργίας, και υπό την προϋπόθεση ότι ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του άρθρου 11 του
Καν. (ΕΚ) καν. 2200/96 και προσκοµίζουν για το σκοπό αυτό, µεταξύ των άλλων δικαιολογητικών, και την
απόδειξη ότι συγκεντρώνουν ένα ελάχιστο αριθµό παραγωγών και διαθέτουν ένα ελάχιστο όγκο παραγωγής που
µπορούν να διαθέσουν στο εµπόριο. Ο ελάχιστος αριθµός παραγωγών και ο ελάχιστος όγκος ή αξία παραγωγής
θα καθοριστούν σύντοµα µε σχετική νοµοθεσία.
Βοήθειες που προβλέπονται από την Κ.Ο.Α.
Οπωροκηπευτικών για τις αναγνωρισµένες Ο.Π.
Κανονισµός (ΕΚ) 2200/96 του Συµβουλίου (Άρθρο 15)
Χορηγείται «Κοινοτική χρηµατοδοτική ενίσχυση» στις Ο.Π. που συνιστούν «Επιχειρησιακό Ταµείο» και
σχεδιάζουν ένα «Επιχειρησιακό Πρόγραµµα».
• Το ύψος της κοινοτικής χρηµατοδοτικής ενίσχυσης ισούται µε το ποσό των πραγµατικά καταβαλλόµενων
χρηµατοδοτικών εισφορών των παραγωγών και περιορίζεται στο 50% του ποσού των πραγµατικών δαπανών
που διενεργούνται από την Ο.Π., στα πλαίσια της υλοποίησης των ενεργειών που προβλέπονται από το
επιχειρησιακό πρόγραµµα. (Χρηµατοδότηση Σχεδίου δράσης και αποσύρσεων).
• Το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε 60% εάν το επιχειρησιακό πρόγραµµα υποβάλλεται:
α) Είτε από περισσότερες της µιας Οργανώσεις Παραγωγών της Κοινότητας που λειτουργούν σε διαφορετικά
κράτη µέλη για διεθνικές ενέργειες (εκτός από αποσύρσεις),
β) είτε από µια ή περισσότερες Οργανώσεις Παραγωγών για ενέργειες που υλοποιούνται στο επίπεδο
διεπαγγελµατικής οργάνωσης.
• Η χρηµατοδοτική ενίσχυση από τα ταµεία της Ε.Ε. δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 4,1% της αξίας της
παραγωγής την οποία διαθέτει στο εµπόριο κάθε Ο.Π. (Καν. 2699/2000).
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΤΑΜΕΙΟ
Το Επιχειρησιακό ταµείο, που προορίζεται για τη χρηµατοδότηση του επιχειρησιακού προγράµµατος και για τη
χρηµατοδότηση των αποσύρσεων, έχει δυο πηγές τροφοδότησης:
α) Τις πραγµατικές χρηµατοδοτικές εισφορές (συνδροµές) των παραγωγών που είναι µέλη, οι οποίες
υπολογίζονται µε βάση τις ποσότητες ή την αξία των οπωροκηπευτικών που διατίθενται στην αγορά ή
αµφοτέρων.
β) Την κοινοτική χρηµατοδοτική ενίσχυση.
Η χρησιµοποίηση µέρους του επιχειρησιακού ταµείου για τη χρηµατοδότηση των αποσύρσεων, επιτρέπεται µόνο
εφόσον έχει εγκριθεί το επιχειρησιακό πρόγραµµα από τις Αρµόδιες Εθνικές Αρχές (Α.Ε.Α.) και δεν µπορεί να
υπερβαίνει το:
60% του επιχειρησιακού ταµείου το πρώτος έτος,
55% του επιχειρησιακού ταµείου το δεύτερο έτος,
50% του επιχειρησιακού ταµείου το τρίτο έτος,
45% του επιχειρησιακού ταµείου το τέταρτο έτος,
40% του επιχειρησιακού ταµείου το πέµπτο έτος,
30% του επιχειρησιακού ταµείου το έκτο έτος, από την ηµεροµηνία έγκρισης από την Α.Ε.Α.

5. ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Ένα Επιχειρησιακό Πρόγραµµα πρέπει να περιλαµβάνει τα εξής:
• Τη διάρκεια του Επιχειρησιακού Προγράµµατος.
• Την περιγραφή της κατάστασης εκκίνησης (αριθµός παραγωγών, όγκος παραγωγής, εµπορία, εξοπλισµός).
• Τους επιδιωκόµενους στόχους (προοπτικές παραγωγής, δυνατότητες διάθεσης).
• Τις ενέργειες που πρέπει να αναληφθούν και τα µέσα που πρέπει να εφαρµοστούν για την επίτευξη των
στόχων. Οι ενέργειες αυτές είναι ο σχεδιασµός παραγωγής, η στρατηγική πώλησης και ανάπτυξης εµπορικών
κυκλωµάτων προώθησης των προϊόντων, η βελτίωση της ποιότητας και προώθηση των προϊόντων στους
καταναλωτές, η δηµιουργία αλυσίδων παραγωγής βιολογικών προϊόντων και η προαγωγή ολοκληρωµένης
παραγωγής και µεθόδων παραγωγής που σέβονται το περιβάλλον.
• Χρηµατοοικονοµικοί παράγοντες και ιδίως :
• Ο τρόπος υπολογισµού και επίπεδο των χρηµατοδοτικών εισφορών.
• Η διαδικασία µε την οποία τροφοδοτείται το Επιχειρησιακό Ταµείο.
• Ο προϋπολογισµός και χρονοδιαγράµµατα εκτέλεσης των ενεργειών.
Σηµείωση: Οι πρόνοιες των Κανονισµών που ισχύουν σήµερα οποιαδήποτε στιγµή µπορεί να
αντικατασταθούν/τροποποιηθούν/ καταργηθούν µε τη θέσπιση νέων Κανονισµών του Συµβουλίου ή της
Επιτροπής της Ε.Ε.