2. Η εποχή του Ευρωπαϊκού
Διαφωτισμού και της Γαλλικής
Επανάστασης ήταν εποχή δόξας
για την αρχαία Ελλάδα και κάθε
τι ελληνικό.
3. Οι Έλληνες που ζούσαν στην Δύση
τον 18ο αιώνα, συνεπαρμένοι μέσα
σ’ αυτό το περιβάλλον, άρχισαν να
συνειδητοποιούν πως ανήκαν σε ένα
ξεχωριστό και ιδιαίτερο έθνος, το
ελληνικό, και να συναισθάνονται
πως ήταν απόγονοι ενός σπουδαίου
λαού, των αρχαίων Ελλήνων.
4. Επηρεασμένοι από αυτό το
κλίμα, συναντήθηκαν το
1814 στην Οδησσό της
Ρωσίας τρεις Έλληνες
πατριώτες (ο Νικόλαος
Σκουφάς, ο Εμμανουήλ
Ξάνθος, ο Αθανάσιος
Τσακάλωφ) και αποφάσισαν
να ιδρύσουν μια μυστική
οργάνωση.
6. Η μύηση στην Εταιρεία γινόταν κρυφά και έπαιρνε τη μορφή
ιεροτελεστίας. Ο υποψήφιος έδινε μυστικό όρκο ν’ αγωνιστεί
μέχρις εσχάτων για την απελευθέρωση της πατρίδας.
7. Η Φιλική Εταιρεία
Όπως έγραφε και ο
Κολοκοτρώνης
στα Απομνημονεύματά του για
εκείνη την περίοδο: «Είδα τότε
ότι ό,τι κάμωμε, θα το κάμωμε
μοναχοί και δεν έχομε ελπίδα
καμία από τους ξένους».
8. Οι Φιλικοί για λόγους
ασφάλειας δεν γνωρίζονταν
μεταξύ τους και
επικοινωνούσαν με
συνθηματικές λέξεις και
μυστικό αλφάβητο.
9. Το μυστικό αλφάβητο των Φιλικών
Το σπίτι στο οποίο ιδρύθηκε
η Φιλική Εταιρεία.
10. Μάλιστα, προκειμένου να
δίνουν θάρρος στους
υπόδουλους για να
συμμετάσχουν στην Εταιρεία,
διέδιδαν πως από πίσω
κρυβόταν μία μεγάλη και
ισχυρή χώρα και άφηναν να
εννοηθεί πως η χώρα αυτή
ήταν η Ρωσία.
11. Στη Φιλική Εταιρεία είχαν
μυηθεί πολλοί από τους
πρωταγωνιστές της
Ελληνικής Επανάστασης,
όπως ο Θεόδωρος
Κολοκοτρώνης
Η διεύρυνση της δράσης της - Τα μέλη
14. Την οργάνωση βοήθησε
αποφασιστικά και ο
μεγαλέμπορος
Παναγιώτης Σέκερης,
προσφέροντας μεγάλο μέρος
της περιουσίας του για τους
σκοπούς της.
15. Ο Παναγιώτης Σέκερης (1783 - 29 Ιανουαρίου 1847)
ήταν Έλληνας έμπορος και ηγετικό στέλεχος
της Φιλικής Εταιρείας. Στη Φιλική Εταιρεία
μυήθηκε από τον Παναγιώτη
Αναγνωστόπουλο στις 5 Μαΐου 1818 στην
Κωνσταντινούπολη. Η χρηματική εισφορά
του στην Εταιρεία ανερχόταν στα 10.000
γρόσια, ποσό υπερδιπλάσιο εκείνου που είχε
συγκεντρωθεί από τους Φιλικούς στα
τέσσερα περίπου χρόνια της ως τότε δράσης
της Εταιρείας. Η μύηση του Παναγιώτη
Σέκερη υπήρξε αποφασιστικής σημασίας,
διότι μέσω αυτού η Φιλική Εταιρεία εισήλθε
στους κύκλους των μεγαλεμπόρων της
Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι την στήριξαν
οικονομικά, ενώ με την επιρροή και τις
ικανότητές τους διευκόλυναν την επέκταση
του δικτύου της. Ο ίδιος εκτός από
αρκετούς μεγαλεμπόρους κατήχησε και
δραστήριους πλοιάρχους από τα νησιά του
Αιγαίου και του Ιονίου Πελάγους.
16. Για να γίνει η δράση τους
πιο αποτελεσματική, το
1818 μετέφεραν την έδρα
της Εταιρείας στην
Κωνσταντινούπολη από
όπου, μέσα σε συνθήκες
τέλειας μυστικότητας,
ξεσήκωναν τους
υπόδουλους Έλληνες.
17. Ψάχνοντας για αρχηγό,
απευθύνθηκαν στον
Ιωάννη Καποδίστρια,
υπουργό Εξωτερικών της
Ρωσίας, ο οποίος αρνήθηκε
θεωρώντας πως ο καιρός
δεν ήταν κατάλληλος για
επανάσταση.
20. Με την προσχώρηση του
Υψηλάντη στην αρχηγία
εντάθηκαν οι
προετοιμασίες για την
Επανάσταση.
Οι Φιλικοί σχεδίαζαν να
ξεκινήσουν την εξέγερση
ταυτόχρονα στην Μολδοβλαχία
και την Πελοπόννησο,
προκειμένου να διασπάσουν τον
οθωμανικό στρατό.
Προσπαθούσαν ακόμα να
ξεσηκώσουν και τους
άλλους βαλκανικούς λαούς
και, ταυτόχρονα, ήλπιζαν
σε βοήθεια από τη Ρωσία.