2. Exposición do obxetivo
A cuestión é atopar a estrada que os
romanos utilizaron para colonizar Galiza
especialmente na parte correspondente a
área onde se atopaban as toutas dos:
Helenos, Celensis, Caporos,
Presamarcos e Tamaricos.
3. Un barullo
Diversos mapas, diversas e hipotéticas
teses con infinidade de erros cometidos
por cantos andaron remexendo nesta
enmarañada madeixa, fixeron e facemos
máis complicada a súa aclaración.
4. Nova alternativa
-Ou nova confusión.
A alternativa que presento, no difire das
anteriores, pois si as precedentes nos
enmarañan, a que lles vou a presentar
non lle nega pares; pois se cadra,
fomentará máis o caos.
9. Baiona Vigo
Mend
ioga Coruña
Mondoñedo Cistonia Castra Manuaria
Grandim Ca m b
Padrón iro re ?
Caldas- Cuntis
Mon a Betanzos
Tui dariz Pontevedra Santiago Castro da Pous
Limia Velvis
Lugo
Río Miño
Tabula Peutingeriana ca. 250
Conradi Milleri
23. De Noia a Trigundo (Santiago)
XXII Millas (32.516 Km.)
Route 34,4 Km.
24.
25.
26. Estela Olveira 1
Ara Pobra Miliario Palmeira
Estela Baroña Estela Noia
Araño Riaxo Taragoña Riaxo
Placa Queiruga
Estela Olveira 2
Estela Oleiros M. Dodro P. Son
27. Máis vestixios sobre a Per Loca
Cruz de Noceda
Ponte de Xuño
Outra en San Alberte
Cruz Ponte de Xuño
Cruz San Alberte Ribeira
28. Outras
pegadas de
interés
Calzada o instituto de Coroso Unha de tantas corredoiras
en Ribeira enlousadas
Restos de estafeta en San Pedro – Palmeira, onde paraban as
diligencias a Ribeira
29. 1.- Estela Araño Rianxo
2.- Estela Igrexa Taragoña Rianxo
3.- Ara do Castro de Punta Ostreira pobra
4.- Miliario Horta do Cura Palmeira
6. Estela funeraria de granito. Santa Mª de Olveira, Ribeira.
7. Estela funeraria. Bretal, Santa María de Olveira, Ribeira.
-perdida-
8.- Estela Oleiros Ribeira
9. - Placa funeraria, Queiruga, Porto do Son.
C( aius) Attius Attianus / Rufinus Seilienses / ann(orum) XXII h( ic),
s( itus) e(st) Attius Rufus et Sa / binula mater fec( erunt).
10. - Ara votiva de granito. San Pedro de Baroña, Porto do Son.
Dian( a)e / Venat / rici ar( am) / po( suerunt) Ur( sus) / et Faus- / tinus / ex
pr(aecepto) / Victori- / s pro s- / a( alute) sua.
11. - Ara votiva de granito. Monte Dordo, Porto do Son.
Au- / su( a) Ruf( i) / na d(e) An / ufeson(-) / a(ram p(osuit).
12.- Estela funeraria de Granito. Barro, Noia.
Dis M(anibus) / Mo(numentum) po( suit) / Flori / na m( atri).
Notes de l'éditeur
Mapa según Estrabon
Según la reconstrucción del profesor Naveiro López: El comercio antiguo en el N.W. peninsular, A Coruña: Museo. Arqueolóxico, 1991.
La copia más antigua de la Tabula Peutingeriana que ha llegado a nuestros días fue realizada por un monje de Colmar en el siglo XIII . Es un rollo de pergamino de 0,34 m de alto y 6,75 m de largo, que fue dividido en 12 hojas o segmentos. La tabla de Peutinger Es la copia de un mapa creado en el siglo III ó IV en el Imperio Romano, realizada por un monje de Alsacia en 1265 (6,82 x 0,34 m). Fue hallado en Worms (1494) y estuvo en manos de Peutinger, un humanista alemán del siglo XV; hoy en día se encuentra en la Biblioteca Nacional de Viena. Ofrece datos de los caminos, las localidades, la hidrografía y el relieve del territorio del Imperio Romano.
Ptolomeo, Claudio
Material cartográfico manuscritoTítuloDescriptio Secundae Tabulae Europae : [Claudius Ptolomaeus] España . Mapas generales , s.II (14--)AutorPtolomeo, Claudio .Angeli, Iacopo .Fecha[14--]Descripción Física1 mapa 56,3 x 82 cmDescripciónMárgenes graduados. - Relieve representado mediante manchas de color. - Hidrografía. - Ciudades representadas por un punto rojo y las más importantes en oro. - En el margen dereco aparecen señalados 5 paralelos con sus localizacionesManuscrito sobre pergamino iluminado en marrón los montes y verde el mar. - Escritura en negro y rojoPeces y animales fantásticos en el marMateriaMaterial cartográfico manuscritoIdentificadorhttp://bibliotecadigitalhispanica.bne.es:80/webclient/DeliveryManager?application=DIGITOOL-3&owner=resourcediscovery&custom_att_2=simple_viewer&pid=90079 Identificadorhttp://bibliotecadigitalhispanica.bne.es:80/webclient/DeliveryManager?application=DIGITOOL-3&owner=resourcediscovery&custom_att_2=simple_viewer&pid=90179
Mapa Caldas noia
— en concreto, era el Vicus Spacorum—, denominación utilizada para un tipo de poblamiento no fortificado. Si poñemos en Corrubedo "Vicus caporun" logo a distancia que nos sae a Noia e moito escede moito da marcada.
Mentres que si situamos "Vicus Caporus" en Xuño. a distancia que nos da a Noia corresponde coas millas romanas 1.478 m.
1.- Araño Riaxo 2.- Taragoña Rianxo 3.- Ara Pobra 4.- Milirio con capitel romano Palmeira 5.- Estela Olveira Ribeira 6.- Estela Olveira descrita polo Padre Sarmiento 7.- Placa de marmore en Queiruga Porto do Son 8.- Estela de Baroña Porto do Son 9.- Monte Dodro Porto do Son 10.- Santa Cristina de Barro Noia
1.- Araño Riaxo 2.- Taragoña Rianxo 3.- Ara Pobra 4.- Milirio con capitel romano Palmeira 5.- Estela Olveira Ribeira 6.- Estela Olveira descrita polo Padre Sarmiento 7.- Placa de marmore en Queiruga Porto do Son 8.- Estela de Baroña Porto do Son 9.- Monte Dodro Porto do Son 10.- Santa Cristina de Barro Noia