Obsługiwanie sprzętu i urządzeń do prac gospodarczych na terenie obiektu hotelowego

1. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
MINISTERSTWO EDUKACJI
NARODOWEJ
Małgorzata Małek
Wykonywanie prac gospodarczych na terenie obiektu
hotelowego 913[01].Z3.02
Poradnik dla ucznia
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

2. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1
Recenzenci:
mgr Andrzej MuŜ
mgr inŜ. Krystyna Maj
Opracowanie redakcyjne:
mgr Małgorzata Małek
Konsultacja:
dr Marek Krzemiński
Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 913[01].Z3.02
„Wykonywanie prac gospodarczych na terenie obiektu hotelowego”, zawartego
w modułowym programie nauczania dla zawodu pracownik pomocniczy obsługi hotelowej.
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

3. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
SPIS TREŚCI
1. Wprowadzenie 3
2. Wymagania wstępne 4
3. Cele kształcenia 5
4. Materiał nauczania 6
4.1. Czystość i porządek w otoczeniu obiektu hotelowego 6
4.1.1. Materiał nauczania 6
4.1.2. Pytania sprawdzające 11
4.1.3. Ćwiczenia 11
4.1.4. Sprawdzian postępów 14
4.2. Sprzęt i narzędzia do prostych napraw i konserwacji wyposaŜenia na
terenie obiektu hotelowego 15
4.2.1. Materiał nauczania 15
4.2.2. Pytania sprawdzające 20
4.2.3. Ćwiczenia 21
4.2.4. Sprawdzian postępów 22
4.3. Konserwacja i drobne naprawy sprzętu i urządzeń rekreacyjnych oraz
sprzętu turystycznego 23
4.3.1. Materiał nauczania
4.3.2. Pytania sprawdzające
4.3.3. Ćwiczenia
4.3.4. Sprawdzian postępów
23
25
26
27
4.4. Transport na terenie hotelowym 28
4.4.1. Materiał nauczania 28
4.4.2. Pytania sprawdzające 31
4.4.3. Ćwiczenia 31
4.4.4. Sprawdzian postępów 33
4.5. Segregowanie i usuwanie odpadów stałych 34
4.5.1. Materiał nauczania 34
4.5.2. Pytania sprawdzające 36
4.5.3. Ćwiczenia 36
4.5.4. Sprawdzian postępów 37
5. Sprawdzian osiągnięć ucznia 38
6. Literatura 43

4. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
1. WPROWADZENIE
Poradnik ten będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy dotyczące wykonywania prac
gospodarczych na terenie obiektu hotelowego, dobierania środków, sprzętu i urządzeń do
wykonywania określonych prac gospodarczych, posługiwania się instrukcjami obsługi
maszyn, urządzeń i sprzętu, przestrzegania przepisów bhp i ppoŜ.
W poradniku znajdziesz:
– wymagania wstępne – wykaz umiejętności, jakie powinieneś posiadać, aby bez
problemów korzystać z poradnika,
– cele kształcenia – wykaz umiejętności, jakie powinieneś zdobyć podczas pracy
z poradnikiem,
– materiał nauczania – wiadomości teoretyczne niezbędne do opanowania treści jednostki
modułowej,
– zestaw pytań, abyś mógł sprawdzić, czy juŜ opanowałeś określone treści,
– ćwiczenia, które pomogą Ci ukształtować umiejętności praktyczne,
– sprawdzian postępów,
– sprawdzian osiągnięć, przykładowy zestaw zadań. Zaliczenie testu potwierdzi
opanowanie materiału całej jednostki modułowej,
– literaturę uzupełniającą.
Bezpieczeństwo i higiena pracy
W czasie pobytu w pracowni musisz przestrzegać regulaminów, przepisów bhp
i higieny pracy oraz instrukcji przeciwpoŜarowych, zaleŜne od rodzaju wykonywanych prac.
Schemat układu jednostek modułowych
913[01].Z3
Prace gospodarcze
913[01].Z3.01
Obsługiwanie sprzętu i urządzeń do
prac gospodarczych na terenie
obiektu hotelowego
913[01].Z3.02
Wykonywanie prac gospodarczych
na terenie obiektu hotelowego
913[01].Z3.03
Pielęgnowanie roślin pokojowych
i terenów zieleni

5. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
2. WYMAGANIA WSTĘPNE
Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:
− zapobiegać zagroŜeniom zdrowia i Ŝycia, które mogą wystąpić podczas wykonywania
czynności zawodowych,
− dobierać odzieŜ ochronną i sprzęt ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej pracy,
− wzywać pomoc w sytuacjach zagroŜenia zdrowia i Ŝycia,
− stosować przepisy ochrony środowiska podczas wykonywania czynności zawodowych,
− określać zadania i obowiązki pracownika pomocniczego obsługi hotelowej,
− przygotowywać do pracy ręczny i zmechanizowany sprzęt do utrzymywania porządku
w otoczeniu obiektu,
− rozróŜniać ręczny i mechaniczny sprzęt do utrzymywania porządku na parkingu, drogach
dojazdowych i wokół obiektu,
− zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpoŜarowej
podczas obsługi maszyn, urządzeń i uŜytkowanego sprzętu.
− podejmować współpracę w zespole,
− określać skutki niewłaściwej organizacji pracy.

6. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
5
3. CELE KSZTAŁCENIA
W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:
− utrzymać czystość i porządek dróg dojazdowych, chodników i parkingów oraz terenu
wokół obiektu,
− posłuŜyć się ręcznym i zmechanizowanym sprzętem do utrzymania porządku
w otoczeniu obiektu hotelarskiego,
− zastosować środki czystości oraz środki chemiczne podczas prac na terenie hotelowym,
− dobrać narzędzia i materiały do prac związanych z konserwacją sprzętu rekreacyjnego,
− wykonać proste naprawy oraz prace związane z konserwacją sprzętu rekreacyjnego,
− posłuŜyć się podstawowymi środkami transportu zewnętrznego na terenie obiektu
hotelarskiego,
− posegregować i usunąć odpady stałe z terenu obiektu,
− wykonać prace gospodarcze zgodnie z przepisami porządkowymi oraz regulaminami
pracy obowiązującymi w hotelu,
− zastosować odzieŜ ochronną i środki ochrony indywidualnej,
− wezwać pomoc w sytuacji zagroŜenia,
− zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpoŜarowej oraz
ochrony środowiska.

7. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
6
4. MATERIAŁ NAUCZANIA
4.1. Czystość i porządek w otoczeniu obiektu hotelowego
4.1.1. Materiał nauczania
Prace porządkowe nie naleŜą do prac lekkich i wymagają dobrej kondycji fizycznej oraz
przygotowania technicznego.
Bardzo waŜne jest w miarę precyzyjne określenie rejonu sprzątania. JeŜeli dotyczą one
wykonywania prac gospodarczych na zewnątrz budynków to zasięg prac obejmie: ulicę,
chodnik przed obiektem, schody zewnętrzne, podwórka, parkingi a takŜe tereny zielone.
Zadbany parking, podjazd całe otoczenie budynku to gwarancja zarówno dobrego pierwszego
wraŜenia ale i znaczące podniesienie poziomu bezpieczeństwa dla korzystających z tych
przestrzeni ludzi. Zakres prac pielęgnacyjnych i porządkowych terenów zewnętrznych
obejmuje:
Codzienne sprzątanie na zewnątrz budynków:
− zachowanie czystości na terenie posesji, jak równieŜ na przynaleŜnych chodnikach,
schodach wejściowych, poprzez zamiatanie, zbieranie śmieci, mycie ciśnieniowe,
− zamiatanie parkingów, dróg dojazdowych, opróŜnianie koszy na śmieci.
Pielęgnowanie terenów zielonych w tym:
− sianie trawy, koszenie, grabienie i wywóz trawy,
− chemiczne zwalczanie roślin dwuliściennych na trawnikach,
− rekultywacja trawników,
− przycinanie Ŝywopłotów,
− grabienie i wywoŜenie liści,
− cięcie sanitarne drzew i krzewów – prześwietlanie,
− nasadzanie roślin jednorocznych oraz drzew i krzewów,
− okopywanie krawęŜników,
− likwidacja kretowisk,
− utrzymanie zieleni w dobrej kondycji poprzez nawoŜenie, podlewanie i ochronę
chemiczną przed szkodnikami i chorobami.
W ramach usuwania skutków zimy:
− odśnieŜanie parkingów, dróg dojazdowych i chodników,
− zabezpieczanie terenu mieszanką piaskowo – solną (lub innymi metodami),
− odlodzanie,
− usuwanie oblodzeń z dachów.
Zakres okresowych prac porządkowych obejmuje:
− czyszczenie elewacji oraz prace na wysokości,
− wykonywanie gruntownych porządków,
− sprzątanie po remontach,
− uszczelnianie podłóg półporowatych: z drewna, korka, kamienia czy betonu, poprzez
zastosowanie szybkoschnących preparatów, o duŜej zawartości substancji stałej,
zapobiegających powstawaniu plam, wnikaniu brudu i płynów,
− konserwacja i ochrona podłóg półporowatych o nawierzchniach z tworzyw sztucznych,
winylowych, gumowych, drewnianych, poprzez nakładanie powłok polimerowych lub
akrylowych,
− konserwacja podłóg nieporowatych, takich jak lastriko, marmur, granit przy
wykorzystaniu specjalistycznych środków chemicznych.

8. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
7
SłuŜby utrzymujące porządek w otoczeniu obiektu hotelarskiego
WyposaŜenie pracowników pomocniczych obsługi hotelowej
KaŜda grupa osób wykonujących prace porządkowe powinna posiadać komplet sprzętu
ręcznego do czyszczenia i dezynfekcji powierzchni – wózki wyposaŜone w drobny sprzęt
i środki do sprzątania. Zestawy te zostały tak zaprojektowane pod względem pojemności
i funkcjonalności, aby mogły pomieścić jednorazowo wszystkie niezbędne akcesoria
potrzebne przy sprzątaniu, co z kolei ma duŜy wpływ na oszczędność czasu bezpośredniego
sprzątania oraz organizację pracy personelu.
Urządzenia specjalistyczne, takie jak szorowarki, polerki, maszyny czyszcząco-
-zbierające, róŜnego rodzaju odkurzacze, są wspólnym wyposaŜeniem dla wszystkich grup.
Brygadziści w porozumieniu z dyspozytorem uzgadniają między sobą terminy i czas
wykorzystania poszczególnych maszyn. Podstawowym narzędziem pracy jest jednak sprzęt
ręczny, przy jego doborze powinno się uwzględniać funkcjonalność, wytrzymałość, solidność
budowy, łatwość utrzymania w czystości, moŜliwość dezynfekowania, ergonomię
w konstrukcji, itp. Urządzenia mechaniczne stanowią tylko doskonałą pomoc przy
czasochłonnych lub cięŜszych pracach, np. czyszczeniu duŜych powierzchni na holach,
doczyszczaniu i konserwacji podłóg, typowych pracach serwisu specjalnego.
Za zaopatrzenie w materiały i środki zuŜywalne oraz poprawne i pełne skompletowanie
wózków przed rozpoczęciem pracy odpowiedzialna jest osoba serwisu technicznego.
Specjalistyczne usługi porządkowe – najczęściej wykonywane są przez firmy zewnętrzne.
1. Gruntowne czyszczenie wodoodpornych powierzchni
Polega na usunięciu wszelkiego rodzaju zabrudzeń powstałych w wyniku długotrwałego
i intensywnego uŜytkowania. UŜywa się maszyn jednotarczowych z róŜnego typu padami lub
szczotkami oraz profesjonalnych środków chemicznych w zaleŜności od rodzaju zabrudzeń
i powierzchni
2. Regeneracja
Polega na usunięciu wszelkich uszkodzeń i zarysowań powstałych w wyniku
eksploatacji. Uszkodzenia poddane są procesowi szlifowania płytkami diamentowymi róŜnej
gradacji, aŜ do momentu uzyskania gładkiej i równej powierzchni o naturalnym kolorycie.
3. Krystalizacja
Polega na usunięciu drobnych zarysowań. SłuŜy do konserwacji i ochrony wraŜliwych na
działanie kwasów posadzek wapiennych. Podczas tego procesu zachodzi reakcja między
kamieniem a kwasem w obecności katalizatora, w trakcie której wytwarza się cienka warstwa
kryształu zwiększająca twardość kamienia. Efektem jest wysoki połysk i właściwości
antypoślizgowe.
4. Akrylowanie
Polega na nakładaniu kilku warstw preparatu odpornego na ścieranie, o właściwościach
antypoślizgowych w celu zabezpieczenia wodoodpornych posadzek przed zabrudzeniem.
Po zakończeniu akrylowania uzyskuje się efekt wysokiego połysku, który uzyskuje się
poprzez poddanie akrylanów wysokoobrotowemu polerowaniu podczas codziennej
pielęgnacji.
5. Impregnowanie
Polega na zabezpieczeniu kamieni naturalnych preparatami (hydrofobowymi),
uniemoŜliwiającymi wnikanie wody i jej roztworów w strukturę kamienia, co powodowałoby
jego uszkodzenia i odbarwienia.

9. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
8
6. Impregnacja
Polega na zmianie właściwości antystatycznych włókien, a co za tym idzie utrudnia
wnikanie wszelkich zanieczyszczeń. Preparaty rozpyla się z niewielkiej wysokości
i pozostawia do wyschnięcia [20].
Sposób organizacji pracy ekipy sprzątającej
Sekcja sprzątająca musi posiadać wyodrębnione miejsce w obiekcie.
Miejsce – zespół pomieszczeń lub pomieszczenie staje się bazą pracy osób sprzątających.
Z bazy wychodzą bądź wyjeŜdŜają do pracy odpowiednio wyposaŜone osoby sprzątające.
Sprzęt ręczny uformowany w zestawy przed kaŜdym rozpoczęciem pracy musi być uprzednio
umyty i zdezynfekowany, a zestawy uzbrojone zgodnie ze specyfikacją czynności.
Po wykonaniu pracy osoby sprzątające wracają do bazy. Wtedy następuje mycie i dezynfekcja
sprzętu, uzbrajanie sprzętu (wyposaŜenie, czyste mopy, odpowiednie roztwory środków
czystości w spryskiwaczach, zestawy czystych ścierek, itp.).
Z wracających do bazy zestawów zuŜyte, brudne mopy podlegają praniu, spryskiwacze
po zuŜytych detergentach muszą być wypłukane.
Baza spełnia takŜe rolę:
− warsztatu serwisowego dla sprzętu mechanicznego,
− pomieszczeń socjalnych dla pracowników grup sprzątających (szatnia, pokój
śniadaniowy, natryski, WC),
− magazynu środków chemicznych, sprzętu drobnego, części zamiennych [13].
Strefy wejść do budynku
Obiekty hotelowe posiadają często bardzo słabe zabezpieczenie stref wejścia, co przy
duŜej ilości osób wchodzących, w sposób drastyczny niszczy posadzki.
KaŜdy, kto wchodzi do budynku, wnosi do niego na swych butach brud i bardzo często
wilgoć. Im większa jest liczba osób wchodzących, tym więcej wilgoci i brudu wnoszonych
jest do wnętrza przy brzydkiej pogodzie. Efektem tego jest nie tylko brudzenie i pogarszanie
wyglądu posadzek, ale teŜ ich strukturalne niszczenie. To powoduje konieczność ich
przedwczesnej wymiany, ma to równieŜ odbicie w kosztach związanych z ich czyszczeniem.
Zasada brzmi: „brud, który nie dostanie się do budynku, nie musi być później usuwany”.
Ta teza została potwierdzona naukowo przez Instytut w Berlinie, Sztokholmie, Leeds
i Aachen. Poprzez przejście przez około 6 metrowy, prawidłowo skonstruowany system mat
i wycieraczek, brud zostaje w 90% zeszczotkowany z buta i pozostaje w macie.
Rezultaty zastosowania strefy czyszczącej to: ograniczenie utrzymania kosztów posadzki
do ok. 65%, zmniejszenie częstotliwości doczyszczania w ciągu roku w skali 3:1, redukcja
czasu poniesionego na czyszczenie o ok. 50%.
BieŜące usuwanie zabrudzeń
Zabieg ten powinien składać się z szybkiego usuwania zabrudzeń luźnych w okresie
letnim oraz szybkiego zmywania powierzchni metodą pół-wilgotną w okresie jesienno-
-zimowym. Posadzki występujące w obiektach hotelowych -gres wysokopolerowany, granit,
marmur – wymagają częstego i szybkiego zamiatania. Nie moŜna prowadzić zabiegu mycia
ww. powierzchni bez usunięcia np. piachu, bowiem taki proces nie usuwa zanieczyszczeń, ale
je wzmacnia.
Zabrudzenia rozpuszczone w wodzie mocniej przylegają do powierzchni, sam zaś proces
zmywania musi być wykonany metodą wilgotną, aby na posadzce nie wystąpiło zjawisko
„smug”.
Narzędzie do tego typu czynności powinno być lekkie, chłonne, o małych gabarytach.
Najlepiej do tego typu zadań nadaje się np. mop z mikrowłókna. Sam wkład – mop –
wykonany jest w 100% z rozszczepionego mikrowłókna poliamidowego, które sprząta na

10. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9
zasadzie elektrostatyki, siły kapilarnej oraz rozbicia powierzchni wody. Tym samym mopem
moŜna zamieść powierzchnię a w razie potrzeby ją przemyć. W przypadku małych
powierzchni na mop nanosimy preparat (np. Unidrop) za pomocą butelki ze spryskiwaczem.
Lekkie zmoczenie mopa wystarczy do usunięcia występujących zanieczyszczeń. Większe
powierzchnie wymagają uŜycia małego wózka serwisowego. W pojemniku przygotowujemy
roztwór preparatu do zmywania. Dwa mopy zanurzamy w roztworze, nadmiar preparatu
usuwamy przy pomocy prasy. Jeden z mopów zakładamy na stelaŜ i zmywamy powierzchnię
podłogi. Po umyciu 30–50 m2
zmieniamy mop na czysty a uŜywany mop umieszczamy
w pojemniku. Po wykonaniu procesu mycia na zapleczu płuczemy mopy i po wyciśnięciu
pozostawiamy w prasie. Taki zestaw nie zajmuje duŜo miejsca a pozwala na szybkie, bieŜące
usuwanie pojawiających się zanieczyszczeń.
Stosowane w obiektach hotelowych maty, dobrze przechwytują zabrudzenia luźne
i mokre, mają one jednak swoją ograniczoną pojemność. Przepełniona piachem i zbyt mokra
wycieraczka staje się źródłem nowych zabrudzeń.
Konieczna jest więc jej okresowa konserwacja. Zabieg ten powinien składać się
z codziennego odkurzania oraz cyklicznego prania metodą ekstrakcyjną. Czyszczenie
wycieraczek naleŜy wykonywać w okresach najmniejszego ruchu, czyli w nocy lub we
wczesnych godzinach rannych. Odkurzacz do pracy powinien być cichy (w zakresie do 60
dB). Do okresowego prania mat wejściowych znajdzie zastosowanie odkurzacz, jako
urządzenie do usuwania zabrudzeń w systemie sucho i mokro oraz do ekstrakcyjnego
(natryskowego) prania wycieraczek i wykładzin [2, s. 27].
OdśnieŜanie
OdśnieŜanie wokół posesji naleŜy do właściciela posesji. Według polskiego prawa
naleŜy odśnieŜać własne posesje. Nie usuwanie nadmiaru śniegu moŜe skutkować duŜymi
nałoŜonymi karami. OdśnieŜać trzeba nie tylko chodnik przed posesją, ale takŜe samą posesję,
w tym dach obiektu.
Przepisy mówią jednoznacznie, Ŝe odgarniać śnieg naleŜy w taki sposób, by nie utrudniał on
korzystania z drogi – dotyczy to teŜ chodników i przejść dla pieszych.
Przepis prawa dotyczący utrzymania czystości i poryku w gminach mówi:
”Właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku przez: (...)
uprzątnięcie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników połoŜonych wzdłuŜ
nieruchomości, przy czym za taki chodnik uznaje się wydzieloną część drogi publicznej
słuŜącą dla ruchu pieszego połoŜoną bezpośrednio przy granicy nieruchomości; właściciel
nieruchomości nie jest obowiązany do uprzątnięcia chodnika, na którym jest dopuszczony
płatny postój lub parkowanie pojazdów samochodowych”.
Obowiązek uprzątnięcia i zapewnienia bezpieczeństwa dotyczy równieŜ dachów.
W przypadku nawisów śnieŜnych, właściciel ma obowiązek zabezpieczyć teren
i niezwłocznie usunąć niebezpieczeństwo. StraŜnicy miejscy dają zazwyczaj 2–3 godziny na
uprzątnięcie śniegu po opadzie. Śnieg według ustawy bowiem powinien być usunięty
niezwłocznie.
Jeśli w wyniku nie uprzątnięcia chodnika ktoś na przykład poślizgnie się i złamie nogę,
wówczas osoba taka moŜe dochodzić odszkodowania od właściciela nieruchomości. Jemu teŜ
oraz dozorcy, który nie zapewnił porządku, groŜą mandaty. Wysokość takich mandatów moŜe
być róŜna: od 100 do nawet kilku tysięcy złotych.
Niewielkie powierzchnie moŜna odśnieŜać szuflami. Powinny być wykonane z lekkiego
tworzywa, do którego nie przylepia się śnieg. Ich krawędzie moŜe wzmacniać blacha. Nadają
się zwłaszcza do regularnego usuwania śnieŜnego puchu; szuflowanie zleŜałego śniegu
wymaga sporo wysiłku. Do zgarniania cienkiej warstwy śnieŜnego puchu dobre są teŜ miotły,
natomiast do kruszenia zlodowaciałego śniegu – metalowy odkuwacz do lodu.

11. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10
Środki czystości oraz środki chemiczne stosowane podczas prac gospodarczych na
terenie hotelowym
Środki chemiczne:
Nowe materiały uŜywane w budownictwie wymagają stosowania specjalistycznych
środków chemicznych. Utrzymanie czystości jest łatwiejsze, ze względu na nowoczesne
środki dostępne na rynku. Cechą charakterystyczną profesjonalnych środków chemicznych
jest to, Ŝe występują w postaci koncentratów i superkoncentratów, z których przygotowuje się
roztwory robocze. Konfekcjonowane są one w pojemnikach od 5 do 200 l. Ich dozowanie
odbywa się za pomocą stacji dozujących, które odpowiednio zaprogramowane wlewają do
zbiorników gotowy roztwór roboczy.
Dyspergenty – są to środki gruntujące i zabezpieczające posadzki o strukturze polimerowej.
Charakteryzują się wysoką trwałością i odpornością na ścieranie. Odporne są na alkohole
i środki dezynfekcyjne. Stosuje się je w celu wytworzenia na posadzkach warstwy ochronnej,
która zabezpiecza posadzkę przed uszkodzeniami mechanicznymi, wycieraniem jej,
zapobiega tworzeniu się złogów brudu, pozostawia trwały połysk, jest łatwiejsza w myciu
codziennym. Dyspergenty posiadają właściwości antypoślizgowe. PołoŜenie warstwy
polimerowej na posadzkach zmniejsza koszty mycia codziennego o ok. 30%.
Środki do mycia gruntownego – są to silne alkaliczne preparaty pH 14–12,5 bez trudu
rozpuszczają złogi mydła, kamień wapienny, rdzę, stare powłoki polimerów.
Charakteryzują się bardzo szybkim działaniem. Obszarem zastosowania są wszystkie twarde
posadzki odporne na działanie wody i alkalii. Mają one zastosowanie w myciu ręcznym
i maszynowym.
Środki pielęgnujące – są to środki codziennego mycia na bazie wosku, alkoholu, polimerów.
Są to preparaty szybkoschnące, bezsmugowe. W przewaŜającej większości są to preparaty
alkaliczne. Obszarem zastosowania są wszystkie posadzki twarde, wodoodporne. Środki te
mogą być stosowane do mycia ręcznego i maszynowego.
Środki dezynfekcyjne – preparaty wiruso-, bakterio-, i grzybobójcze.
Środki do czyszczenia sanitariatów – zapachowe preparaty o duŜej lepkości, usuwające
kamień wapienny, rdzę, złogi urynowe, nabłyszczające.
Środki do prania wykładzin tekstylnych – środki piorące, nie zawierają one wybielaczy
optycznych oraz rozpuszczalników, chemicznie obojętne, głęboko wnikające w strukturę
włókna, stosowane w urządzeniach mechanicznych i ręcznych.
Doczyszczanie i konserwacja posadzek to gruntowne doczyszczanie kaŜdego rodzaju
posadzek przy pomocy urządzeń czyszczących oraz profesjonalnych środków chemicznych.
Konserwacje posadzek wykonuje się poprzez nakładanie powłok polimerowych, które
chronią hermetycznie powierzchnię podłogi nie pozwalając na wnikanie brudu. Powłoki
te ułatwiają codzienną pielęgnację, zwiększają bezpieczeństwo dzięki antypoślizgowym
właściwościom powłoki oraz nadają posadzce głęboki połysk.
Krystalizacja posadzek marmurowych i granitowych
Zabieg ten ma na celu uzyskanie głębokiego, lustrzanego połysku podłogi oraz ułatwianie
utrzymania w czystości podłóg kamiennych. Do krystalizacji posadzek kamiennych uŜywa się
profesjonalnych maszyn i środków chemicznych.
Zdecydowana większość hoteli uŜywa profesjonalnych środków czystości producentów
oferujących wyspecjalizowane produkty do czyszczenia powierzchni.
Technika sprzątania – dostosowana jest do materiału, z którego wykonane jest podłoŜe,
rodzaju zanieczyszczenia, oraz określa wiedzę na temat sposobów czyszczenia i środków
chemicznych. Czynniki, które mają obecnie najwyŜszy wpływ na efekty czyszczenia to:
− chemia, jako rozpuszczalnik brudu,
− czas,
− mechanika, jako urządzenie czyszczące.

12. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
11
Temperatura nie jest juŜ czynnikiem pozytywnie wpływającym na efekt czyszczenia.
Rys. 1. Urządzenia i akcesoria do mycia ręcznego Vermop [19]
4.1.2. Pytania sprawdzające
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Jaki jest zakres prac pielęgnacyjnych i porządkowych terenów zewnętrznych hotelu?
2. Jakie znaczenie ma utrzymanie w czystości i porządku otoczenia obiektu hotelowego?
3. Za pomocą jakiego sprzętu ręcznego i zmechanizowanego pracownicy wykonujący prace
porządkowe?
4. W jaki sposób naleŜy przeprowadzić zabieg mycia powierzchni, ręcznym sprzętem
czyszczącym?
5. Jak powinna wyglądać organizacja pracy osób sprzątających?
6. Kto odpowiada za odśnieŜanie wokół własnej posesji?
7. Jakie rodzaje środków chemicznych mają zastosowanie w myciu ręcznym
a jakie w maszynowym?
4.1.3. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wykorzystaj ręczny sprzęt do wykonania prac porządkowych przed wejściem do hotelu.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) zapoznać się z materiałem nauczania,
2) załoŜyć odzieŜ ochronną,
3) przygotować sprzęt,
4) zastosować odpowiedni środek czystości,
5) uŜyć sprzęt ręczny do sprzątania przed wejściem do hotelu,
6) wymyć sprzęt po pracy,
7) zabezpieczyć i zmagazynować sprzęt we właściwym miejscu.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− ręczny sprzęt do utrzymania porządku: mop, szczotka do zamiatania, kosz, zmiotka,
wiadro jednokomorowe,
− środek czyszczący,
− odzieŜ robocza.

13. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
12
Ćwiczenie 2
Wykonaj prace porządkowe, za pomocą urządzenia czyszczaco-zbierającego.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) zapoznać się z materiałem nauczania,
2) załoŜyć odzieŜ ochronną,
3) przygotować sprzęt,
4) zastosować odpowiedni środek czystości,
5) uŜyć sprzęt zmechanizowany do sprzątania przed wejściem do hotelu,
6) dokonać bieŜącej konserwacji sprzętu,
7) zabezpieczyć i zmagazynować sprzęt we właściwym miejscu.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− dostępne urządzenie czyszczaco-zbierające,
− odzieŜ robocza,
− środek czyszczący,
− instrukcja obsługi urządzenia,
− literatura zgodna z rozdziałem 6 Poradnika dla ucznia.
Ćwiczenie 3
Określ rodzaj prac związanych z porządkami na terenie obiektu hotelowego, który
wymaga zastosowania dyspergentów.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) wyjaśnić mechanizm działania dyspergentów,
2) odszukać nazw stosowanych preparatów,
3) sporządzić notatki,
4) przedstawić nazwy preparatów dostępnych na rynku.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− komputer z podłączeniem do Internetu,
− arkusze papieru,
− literatura zgodna z rozdziałem 6 Poradnika dla ucznia.
Ćwiczenie 4
Korzystając z wewnętrznych dokumentów wybranego hotelu na które składają się:
regulamin pracy, przepisy porządkowe hotelu, opis stanowiska pracy pracownika
gospodarczego, ustal zakres prac gospodarczych na terenie obiektu hotelowego, a następnie
wykonaj plan prac codziennych, wykonywanych raz w tygodniu oraz prac okresowych.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) zapoznać się z dokumentami wewnętrznymi hotelu: regulaminem pracy, przepisami
porządkowymi hotelu, opisem stanowiska pracy pracownika gospodarczego,
2) ustalić zakres prac gospodarczych,

14. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13
3) sporządzić zestawienie prac wykonywanych codziennie, raz w tygodniu i okresowo na
terenie obiektu,
4) sporządzić zestawienie sprzętu i narzędzi do wykonywania prac porządkowych,
5) sporządzić zestawienie odzieŜy roboczej i środków ochrony indywidualnej, która będzie
potrzebna na stanowisku pracy,
6) ustalić jakie środki czystości oraz środki chemiczne stosowane są w wybranym hotelu
(podać nazwy środków oraz nazwę producenta),
7) przedstawić wyniki swojej pracy na forum grupy.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− regulamin pracy,
− przepisy porządkowe hotelu,
− opis stanowiska pracy pracownika gospodarczego,
− środki czystości oraz środki chemiczne stosowane są w wybranym hotelu,
− sprzęt i narzędzia do prac porządkowych,
− odzieŜ ochronna i środki ochrony indywidualnej,
− przybory do pisania,
− arkusze papieru.
Ćwiczenie 5
Wykonaj codzienne prace porządkowe na terenie obiektu hotelowego.
Zwróć uwagę na dobór sprzętu, środków czystości i odzieŜy roboczej. Zastosuj przepisy
bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony środowiska oraz ochrony przeciwpoŜarowej.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) uzgodnić z przełoŜonym, zakres prac do wykonania,
2) zastosować odzieŜ roboczą i środki ochrony indywidualnej,
3) przygotować sprzęt,
4) pobrać potrzebne środki czystości,
5) przygotować roztwór wodny do mycia powierzchni, wykorzystując środki czystości we
właściwym stęŜeniu – zgodnie z zaleceniami producenta,
6) wykonać prace porządkowe zgodnie z harmonogramem, właściwą organizacją pracy
z zachowaniem przepisów bhp i ppoŜ,
7) w przypadku wątpliwości konsultować się z przełoŜonym,
8) dokonać bieŜącej konserwacji uŜywanego sprzętu zgodnie z wytycznymi,
9) zgłosić zakończenie pracy.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− środki czystości oraz środki chemiczne stosowane są w wybranym hotelu,
− sprzęt i narzędzia do prac porządkowych,
− odzieŜ ochronna i środki ochrony indywidualnej.

15. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
14
4.1.4. Sprawdzian postępów
Czy potrafisz:
Tak Nie
1) określić zakres prac pielęgnacyjnych i porządkowych wykonywanych
na terenie zewnętrznym hotelu?
2) określić rodzaj sprzętu ręcznego i zmechanizowanego do wykonania
prac porządkowych?
3) zastosować ręczny sprzęt do prac porządkowych na zewnątrz
budynku?
4) zastosować mechaniczny sprzęt do prac porządkowych na zewnątrz
budynku?
5) określić organizację pracy osób sprzątających?
6) przeprowadzić odśnieŜanie wokół posesji?
7) określić środki czystości i środki chemiczne stosowane podczas prac
gospodarczych na terenie hotelowym?

16. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
15
4.2. Sprzęt i narzędzia do prostych napraw i konserwacji
wyposaŜenia na terenie obiektu hotelowego
4.2.1. Materiał nauczania
W kaŜdym hotelu urządza się mniejsze lub bardziej rozbudowane zaplecze warsztatowo-
-konserwatorskie. Wielkość zaplecza oraz skład osobowy personelu technicznego zaleŜy od
wielkości potencjału obsługowego, jego rozplanowania, stopnia zautomatyzowania, rodzaju
i zakresu korzystania z zewnętrznych nośników energetycznych oraz zakresu
samowystarczalności. Współcześnie preferuje się korzystanie, w coraz to większym zakresie,
z zewnętrznych jednostek techniczno-konserwatorskich. Taki sposób zatrudniania
pracowników nosi nazwę outsourcing. W tym przypadku, zatrudnia się osoby o róŜnych
kwalifikacjach zawodowych do wykonywania poszczególnych prac. We współczesnym
hotelarstwie coraz większe zastosowanie ma automatyzacja, elektronika oraz specjalistyczne
oprogramowania; do obsługi niezbędna jest zatem kadra o wysokich kwalifikacjach, w części
z wyŜszym wykształceniem.
Celem zapewnienia ciągłości eksploatacyjnej we wszystkich zespołach produkcyjnych
i obsługowych z reguły planuje się i wyposaŜa następujące stanowiska (warsztaty) dyŜurne:
− elektrotechniczne,
− hydrauliczne,
− elektroniczne,
− chłodnicze.
Wszystkie specjalistyczne urządzenia posiadają z reguły zagwarantowaną obsługę
serwisową ze strony dostawcy-producenta. Dotyczy to takich urządzeń i zespołów jak dźwigi,
systemy i oprogramowanie komputerowe, instalacje i urządzenia zabezpieczające,
wewnętrzne środki łączności, sprzęt radiowo-telewizyjny, urządzenia chłodnicze,
podstawowe zestawy urządzeń gastronomicznych i pralniczych, instalacje i urządzenia
wentylacyjno-klimatyzacyjne, centralny system zamków, sprzęt i urządzenia audiowizualne,
rekreacyjno-sportowe itd.
Do zaplecza techniczno-gospodarczego zaliczyć naleŜy równieŜ garaŜe dla samochodów
dostawczych i słuŜbowych samochodów osobowych [1, s. 266].
Pracownik gospodarczy w zaleŜności od posiadanych kwalifikacji moŜe podjąć się prac
w zakresie obsługi i konserwacji następujących instalacji:
− instalacji hydraulicznych,
− instalacji elektrycznych,
− wentylacyjnych,
− klimatyzacyjnych,
− prace mechaniczne oraz prace remontowo-budowlane.
Konserwacja to zbiór działań pozwalający na utrzymanie danego elementu urządzenia
w określonym stanie lub w takim stanie, który zapewni określone działanie.
Przykładem są tu następujące prace: dostrajanie (przystosowywanie) instalacji zgodnie
z instrukcjami eksploatacji producenta instalacji, wymiana dostępnych części zamiennych,
takich jak lampki ostrzegawcze, bezpieczniki, Ŝarówki itp., naprawy instalacji drogą
standardowej wymiany części zamiennych, określonych jako takie przez producenta, drobne
prace z zakresu konserwacji zapobiegawczej: smarowanie, sprawdzanie normalnego działania
instalacji. JeŜeli pracownik ma kwalifikacje do wykonywania tych prac.

17. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
16
Podstawowe wyposaŜenie warsztatów
Ręczne narzędzia do prostych napraw
− klucze płaskie dwustronne,
− klucze oczkowe osadzone dwustronne,
− narzędzia izolowane: izolowane szczypce, wkrętak izolowany, klucze nasadowe
izolowane,
− klucze nasadowe – komplet,
− szczypce,
− szczypce do zaciskania nieizolowanych końcówek kablowych,
− noŜyce do cięcia kabli,
− noŜyce do cięcia kabli izolowane,
− noŜyczki dla elektryków,
− wkrętaki,
− młotki, wybijaki i dłuta,
− młotki kowalskie,
− narzędzia pomiarowe,
− przymiary zwijane,
− poziomice,
− kątowniki.
Zmechanizowany sprzęt do wykonywania drobnych napraw –elektronarzędzia
Większość elektronarzędzi uŜywanych w obiektach hotelowych posiada dwie wersje:
sieciową – urządzenie trzeba podłączać do gniazda z prądem, i akumulatorową – sprzęt
zaopatrzony jest w niezaleŜne źródło zasilania (akumulator). Narzędzia posiadają kabel
standardowy – 1,5-metrowy – lub dłuŜszy, 4-metrowy. Niektóre firmy oferują
elektronarzędzia z odczepianym przewodem. MoŜna je wówczas szybko zmieniać podczas
pracy, podłączając do jednego przewodu. Elektronarzędzia akumulatorowe charakteryzują się
zazwyczaj mniejszą mocą, są wolniejsze i mogą pracować tylko do czasu, aŜ nie rozładuje się
akumulator. Wówczas trzeba zrobić przerwę na jego ładowanie. Narzędzia te mają jednak tę
przewagę nad sieciowymi, Ŝe moŜna pracować za ich pomocą w miejscach trudno dostępnych
i oddalonych od gniazd elektrycznych. W przypadku elektronarzędzi do cięcia, duŜe
znaczenie ma teŜ bezpieczeństwo pracy. Narzędziem sieciowym moŜna niechcący przeciąć
kabel zasilający. Gdy uŜywamy narzędzi akumulatorowych, nic takiego nam nie grozi.
Rys. 2. Wiertarka [10]
Bezpieczne korzystanie z wiertarki
Wiertarka zapewnia wiercenie w ścianach ceglanych, glazurze, płytach gipsowo-
-kartonowych, drewnie, stali lub aluminium. Wiertarka wyposaŜona jest we włącznik
z funkcją zwiększania prędkości pracy, który umoŜliwia dokładne wiercenie w gładkich
powierzchniach. Posługując się wiertarką, trzeba pamiętać, Ŝeby dobierać liczbę obrotów

18. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
17
i moment obrotowy do rodzaju pracy i materiału. We włączniku zintegrowano równieŜ
pokrętło wstępnego wyboru prędkości obrotowej.
Zanim zaczniesz wiercić, sprawdź:
− czy przewód sieciowy wiertarki nie jest uszkodzony,
− czy wiertło jest dobrze zamocowane w uchwycie.
Posługując się wiertarką, pamiętaj, Ŝeby:
− nie stosować stępionych bądź uszkodzonych wierteł,
− dobierać liczbę obrotów i moment obrotowy do rodzaju pracy i materiału,
− nie przegrzewać wiertarki (jeśli wiertło zakleszczy się w wierconym materiale, spadną
obroty wiertarki, a silnik zacznie się nadmiernie nagrzewać, trzeba wtedy odczekać
chwilę, aŜ powróci do normalnej temperatury),
− nie zmieniać kierunku obrotów w trakcie wiercenia,
− nie przenosić wiertarki, gdy wiertło się obraca,
− uŜytkować ją zgodnie z zaleceniami producenta zawartymi w instrukcji obsługi.
Wiertarko-wkrętarki: nadają się do wkręcania i wykręcania śrub, moŜna teŜ nimi wiercić
w niezbyt twardych materiałach – drewnie, tworzywach drewnopochodnych, metalu
i tworzywach sztucznych.
Za pomocą wiertarki udarowej moŜemy wiercić otwory nie tylko w materiałach takich
jak drewno czy tworzywa sztuczne, ale równieŜ w lekkim betonie i ceramice.
Szlifierki mimośrodowe
Nadają się zarówno do zgrubnego, jak i precyzyjnego szlifowania powierzchni płaskich
i lekko zakrzywionych. Mogą być równieŜ uŜywane do zdzierania starych powłok
malarskich. Po zmianie tarczy szlifierki mimośrodowe zamieniają się w polerkę.
Szlifierki oscylacyjne
Nadają się do powierzchni płaskich oraz do zgrubnego szlifowania powierzchni
delikatnie zaokrąglonych. Prostokątna stopa umoŜliwia teŜ dotarcie do naroŜników.
Szlifierki taśmowe
Są szybsze od mimośrodowych, nadają się głównie do zgrubnego szlifowania duŜych
powierzchni. Aby szlifować delikatniej, trzeba je uzbroić w specjalną ramkę. Korzystając ze
statywu, moŜna zamienić szlifierkę taśmową w urządzenie stacjonarne.
Szlifierki oscylacyjne typu „delta”
Tym, co przede wszystkim odróŜnia je od typowych szlifierek oscylacyjnych, jest stopa.
Kształtem przypomina ona nieco literę delta (stąd nazwa tego rodzaju szlifierek). Nadają się
do szlifowania w naroŜnikach i innych miejscach trudno dostępnych dla szlifierek
oscylacyjnych, mimośrodowych lub taśmowych. Ze względu na nieduŜe rozmiary stopy
zalecane są do szlifowania nieduŜych powierzchni. Niektóre szlifierki typu „delta” mają
jednak stopy podobnej wielkości co oscylacyjne, z tym Ŝe ich przednia krawędź jest
zakończona w szpic. Do szlifierek typu „delta” moŜna dokupić stopy mające kształt szpachli.
Dzięki nim urządzenie to będzie pomocne przy zdzieraniu starych tapet lub wykładzin.
Oferowane są równieŜ tak zwane stopy języczkowe umoŜliwiające szlifowanie elementów
wklęsłych lub wypukłych.
OstroŜność przy posługiwaniu się narzędziami i elektronarzędziami
Elektronarzędzia mogą być niebezpieczne, gdy nie przestrzega się instrukcji obsługi oraz
lekcewaŜy zasady zdrowego rozsądku. Dokładne przeczytanie instrukcji pozwoli
na wykorzystanie wszystkich moŜliwości elektronarzędzi w stopniu optymalnym. Zawierają
teŜ opis zasad bezpieczeństwa. NajwaŜniejsza zasada wymaga, by rozruch i zakończenie
pracy było zgodne z instrukcją oraz zachowania szczególnej ostroŜności w pobliŜu ostrzy
tnących. To drugie dotyczy takŜe tnących narzędzi ręcznych. Największymi wrogami
bezpieczeństwa są pośpiech i zmęczenie.

19. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
18
Zastosowanie odzieŜy ochronnej i środków ochrony indywidualnej
Ubranie ochronne powinno być wykonane przede wszystkim z mocnego materiału. JeŜeli
koszula ma długie rękawy, koniecznie trzeba zapiąć mankiety na guziki. Przy pracy
z elektronarzędziami zdarzają się okaleczenia spowodowane wciągnięciem części garderoby
przez wirujące ostrze. DŜinsy mogą być zastąpione przez spodnie ogrodniczki na szelkach,
które mają więcej kieszeni oraz lepiej chronią ciało.
Buty ochronne
Buty powinny być wygodne, dobrze zasznurowane, ze sztywną ochroną palców i na
podeszwie z protektorem, który chroni przed poślizgiem.
Rękawice ochronne
Rękawic uŜywa się w szczególnych wypadkach. Nigdy w pobliŜu ostrzy tnących
elektronarzędzi, kiedy zachodzi ryzyko draśnięcia. Nie osłoniętą dłoń zawsze moŜna wycofać.
Wkręcona w mechanizm rękawica nie pozwoli na to. Nie naleŜy teŜ uŜywać rękawic pracując
niektórymi narzędziami ręcznymi. Na przykład, młotek podczas uderzania ma tendencję do
wysuwania się z dłoni. Trzymając go ręką w drelichowej lub skórzanej rękawicy, odruchowo
mocniej zaciskamy palce, niepotrzebnie forsując dłoń. Po kilkudziesięciu uderzeniach, więcej
energii wkładamy w utrzymanie wysuwającego się młotka niŜ w uderzenia. Gumowane
rękawice potrzebne są przy pracach z gipsem, tynkami i klejami. PoniewaŜ nie przepuszczają
powietrza, dłonie naleŜy od czasu do czasu wietrzyć a rękawice przesypywać talkiem.
Okulary ochronne
Gogle lub okulary ochronne to podstawowe zabezpieczenie oczu przed kurzem
i odpryskami przy mechanicznym szlifowaniu, cięciu, frezowaniu i kuciu. TakŜe podczas
mieszania klejów, zapraw i tynków. Dobre okulary lub gogle mają boczne osłony i właściwą
wentylację wewnątrz. Taka osłona oczu nie moŜe zaparowywać, bo wtedy stanowi większe
niebezpieczeństwo niŜ ochronę.
Maseczki przeciwpyłowe
Maseczki przeciwpyłowe naleŜy stosować wszędzie tam, gdzie podczas pracy powstaje
kurz. Maski takie po zdjęciu z twarzy naleŜy wymieniać na nowe ze względu na stosunkowo
szybko rozwijającą się na nich florę bakteryjną.
Nauszniki lub słuchawki ochronne
Ochrona uszu w czasie dłuŜej trwających prac elektronarzędziami jest niezbędna. DuŜy
hałas wytwarzają szlifierki kątowe, pilarki i piły tarczowe oraz młoty kujące. MoŜna uŜyć
stoperów lub słuchawek (nauszników) ochronnych do uszu, które zdecydowanie lepiej tłumią
hałas lecz są mniej wygodne w uŜyciu.
Inne
Pas narzędziowy wygląda profesjonalnie, ale wcale nie zawsze jest pomocny a czasami
wręcz moŜe być przeszkodą. Innego pasa uŜywa elektryk, innego cieśla a jeszcze innego
dekarz czy hydraulik. Pas szczególnie przydaje się przy pracach na wysokości, a więc takŜe
na drabinie. Daje moŜliwość przytroczenia kilku niezbędnych narzędzi i akcesoriów bez
konieczności pomocy drugiej osoby. Kiedy pracuje się w jednym miejscu, lepiej mieć
uporządkowany, dobrze zorganizowany warsztat narzędziowy. Praca na wysokości wymaga
uŜycia trzystopniowej drabinki z podestem i pałąkiem, na którym moŜna powiesić wiadro
z farbą. Do prac na dachu potrzebne są szelki lub pas bezpieczeństwa oraz gruba lina
bezpieczeństwa. Podczas prac na dachu, kiedy brak asekuracji, lina po zamocowaniu nie
moŜe mieć długości większej od odległości pomiędzy punktem mocowania (np. kominem)
a najbliŜej połoŜoną rynną.

20. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
19
Prace malarskie
Do malowania duŜych powierzchni bardzo wygodne są pędzle ławkowce. Wałki
posiadające krótkie włosie, nadają się do gęstych farb i gładkich powierzchni. Wałki o włosiu
dłuŜszym stosuje się do malowania chropowatych powierzchni i malowania farbami
rzadkimi.
Do malowania ścian i sufitów farbami emulsyjnymi (dyspersyjnymi) uŜywane są
najczęściej róŜnego rodzaju wałki. RóŜnią się one między sobą średnicą i rodzajem pokrycia.
Są teŜ wałki gąbkowe lub specjalne wałki do dekoracyjnych technik malarskich.
NaroŜa, miejsca wokół ościeŜnic i gniazdek elektrycznych maluje się za pomocą niewielkich
pędzelków zapewniających wąskie i precyzyjne pociągnięcia. Płaskie pędzle na długim
trzonku przeznaczone są zaś do malowania ścian w miejscach trudno dostępnych, na przykład
za grzejnikami.
Do nakładania farb o płynnej konsystencji znakomicie nadają się pistolety natryskowe.
Praca nimi jest szybka i wygodna. Oprócz narzędzi do nakładania farby potrzebne są
szpachelki do usuwania starych farb, kuwety malarskie do nabierania farby na wałek,
wiaderka, w które wlewa się farbę na czas malowania, folię do zabezpieczenia podłóg i mebli
przed zachlapaniem oraz taśmę malarską, którą okleja się ościeŜnice i ramy okienne, by nie
uległy zabrudzeniu.
Budowa zestawu
Rys. 3. Zestaw do malowania [10]
Zestaw do malowania wodnymi farbami emulsyjnymi, lateksowymi i lakierami
(rysunek 2). Składa się z pompki ze zbiornikiem o pojemności 4 l, węŜa długości 4 m
doprowadzającego farbę, wałka o napędzie elektrycznym, pędzla i adaptera umoŜliwiającego
czyszczenie wałka. Dodatkowo z zestawem moŜna stosować osprzęt: wałki róŜnej grubości
runa, wałek wąski (73 mm), sztywne przedłuŜki węŜa długości 0,9 i 0,45 m, poduszka
malarska i zestaw pędzli (okrągłych – 30 mm, owalnych – 40 mm i płaskich – 80 mm) do
malowania farbami rozpuszczalnikowymi. Standardowy wałek dołączony do zestawu ma
szerokość 230 mm. Pompka o ciśnieniu roboczym 4 bary w ciągu minuty doprowadza do
wałka 0,5 l farby. Wlot pompki jest zabezpieczony filtrem wychwytującym ewentualne
drobne zanieczyszczenia z farby. Silniczek napędzający pompkę działa przy napięciu 230/240
V, 50 Hz. Powierzchniowa wydajność urządzenia to 2 m2
/min.
Sposób uŜycia: urządzenie jest proste i wygodne w uŜyciu. Stosując je przyspieszamy
prace malarskie. Malowanie jest takŜe bardziej „bezpieczne”. Pojemnik z farbą jest
zamknięty, dlatego nie jest konieczne maczanie wałka lub pędzla w farbie. Wyklucza
to ryzyko zachlapania podłogi. Nie trzeba zatem przykrywać wszystkiego folią. Pokrętło
w uchwycie wałka pozwala na regulowanie ilości dopływającej farby w zaleŜności od potrzeb.
Sztywne przedłuŜki węŜa ułatwiają malowanie trudno dostępnych powierzchni np. sufitu [10].

21. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
20
Dobór zestawu malarskiego
Dobór zestawu malarskiego powinien być poprzedzony analizą techniczną obejmującą:
− rodzaj i stan zabezpieczanej powierzchni oraz kształt konstrukcji,
− wymagany okres trwałości powłoki malarskiej,
− właściwości powłok (odporność chemiczna, termiczna. mechaniczna),
− właściwości aplikacyjne farb i powłok (grubość powłoki, czas schnięcia, warunki
nakładania itp.),
− technologię realizacji zabezpieczenia , zarówno na nowej konstrukcji jak i jej
konserwacji oraz renowacji, obejmującą równieŜ moŜliwości i sposób czyszczenia oraz
techniczne moŜliwości malowania,
− termin wykonywania prac z uwzględnieniem warunków atmosferycznych (temperatury,
opady),
− wymagania ochrony środowiska oraz zabezpieczenia przeciwpoŜarowego,
− warunki pracy.
Przy planowaniu prac konserwacyjnych i renowacyjnych naleŜy dodatkowo:
− ustalić termin wykonania prac renowacyjnych lub konserwacyjnych, związany
z wielkością uszkodzeń korozyjnych,
− określić rodzaj i wielkość uszkodzeń oraz zbadać przyczepność powłok,
− ustalić wielkość, rodzaj i rozmieszczenie powierzchni wymagających konserwacji
i renowacji.
4.2.2. Pytania sprawdzające
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Jakie warsztaty organizowane są w zapleczu warsztatowo konserwatorskim w hotelach?
2. Jakie narzędzia ręczne i mechaniczne potrzebne są do wykonywania prostych napraw
i konserwacji wyposaŜenia na terenie obiektu hotelowego?
3. W jakim zakresie wykorzystasz odzieŜ ochronną i środki ochrony indywidualnej do prac
gospodarczych?
4. Jakie ustalenia poprzedzą wykonanie malowania i konserwacji róŜnych powierzchni?
5. Za pomocą jakiego sprzętu wykonasz malowanie ścian i sufitów?

22. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
21
4.2.3. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wykonaj naprawę w obrębie instalacji wodnej – udroŜnij odpływ zatkanej umywalki.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) załoŜyć odzieŜ roboczą,
2) rozpoznać awarię,
3) przygotować stanowisko pracy: sprzęt do przepychania zlewów, środki chemiczne,
4) przystąpić do pracy zgodnie z zasadami organizacji pracy i przepisami bhp.,
5) otwór przelewowy zatkać szmatką,
6) nasadzić półkulę gumową na otwór odpływowy i rozpocząć pompowanie,
7) spłukać przelew obficie wodą, po usunięciu zatkania,
8) zabezpieczyć sprzęt i posprzątać miejsce pracy.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− odzieŜ robocza,
− przyrząd do przepychania zlewów
− szmatka,
− środek czyszczący.
Ćwiczenie 2
Usuń ślady korozji na ogrodzeniu przy pomocy szlifierki z tarczą ścierną.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) załoŜyć odzieŜ ochronną,
2) ocenić stan ogrodzenia,
3) zorganizować stanowisko: przygotować sprzęt i narzędzia do pracy,
4) wyczyścić drucianą szczotką skorodowany fragment ogrodzenia,
5) przystąpić do usuwania rdzy sposobem mechanicznym – szlifować ścierniwem na płótnie
szlifierką z tarczą ścierną,
6) dokonać bieŜącej konserwacji sprzętu i posprzątać stanowisko pracy,
7) zgłosić pracę do oceny.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− druciana szczotka,
− odzieŜ robocza,
− instrukcja obsługi szlifierki,
− papier ścierny,
− szlifierka z tarczą ścierną.
Ćwiczenie 3
Pomaluj ręcznie, za pomocą pędzla, farbą do metalu ogrodzenie przygotowane do
malowania.

23. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
22
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) zaplanować poszczególne etapy pracy związane z pomalowanie ogrodzenia,
2) załoŜyć odzieŜ ochronną,
3) przygotować sprzęt i narzędzia do pracy – pędzel okrągły, farba antykorozyjna, emalia
ogólnego stosowania,
4) wykonać zaplanowane czynności: nałoŜyć pędzlem farbę antykorozyjną,
5) umyć narzędzia stosując zalecane przez producenta środki do zmywania danego typu
farby,
6) posprzątać stanowisko pracy,
7) zgłosić pracę do oceny,
8) po 24 godzinach zgodnie z planem i organizacją przystąpić do dalszych czynności,
9) wykonać nanoszenia kolejnych dwóch warstw w odstępach 24 godzin,
10) zgłosić całość prac do oceny.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− pędzel okrągły,
− farba antykorozyjna,
− emalia ogólnego stosowania,
− rozcieńczalnik do farby.
4.2.4. Sprawdzian postępów
Czy potrafisz:
Tak Nie
1) określić rodzaje warsztatów organizowanych w hotelach?
2) określić rodzaje narzędzi potrzebnych do prostych napraw
i konserwacji wyposaŜenia na terenie obiektu hotelowego?
3) zastosować narzędzia ręczne do prostych napraw?
4) zastosować elektronarzędzia do prostych napraw?
5) dobrać odzieŜ ochronną i środki ochrony indywidualnej do prac
gospodarczych?
6) zaplanować prace związane z wykonaniem malowania i konserwacji
róŜnych powierzchni?
7) dobrać środki do malowania i konserwacji róŜnych powierzchni?

24. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
23
4.3. Konserwacja i drobne naprawy sprzętu i urządzeń
rekreacyjnych oraz sprzętu turystycznego
4.3.1. Materiał nauczania
Hotele średniej wielkości, a takŜe duŜe, połoŜone w miejscowościach turystycznych,
posiadają zazwyczaj rozbudowany program rekreacyjno-pobytowy przystosowany do obsługi
ruchu rodzinnego. W hotelach takich organizuje się pomieszczenia lub aneks, w którym
przechowuje się sprzęt i wyposaŜenie turystyczno-sportowe (narty, sanki, leŜaki, rowery itp.).
Pomieszczenia te zlokalizowane są najczęściej w rejonie głównych wejść do budynku [1, s. 91].
WaŜną czynnością jest konserwacja sprzętu turystycznego, wykonywanie drobnych
napraw, oraz zabezpieczanie sprzętu na koniec sezonu związanego z uŜytkowaniem.
Narty
Po sezonie (często teŜ w trakcie), sprawdzamy stan ślizgów i krawędzi. JeŜeli
zauwaŜymy większe ubytki (lub duŜo mniejszych), to naleŜy odnieść narty do dobrego
serwisu, gdzie przeprowadza się regenerację ślizgów i ostrzenie krawędzi. Drobne naprawy
moŜna wykonać własnoręcznie. Po sezonie, maź powstająca z olejów, solanek tającego
śniegu itp. ma nieprawdopodobne działanie niszczące zwłaszcza na krawędzie i wiązania.
Przygotowując narty na lato, myjemy je, a następnie smarujemy, przy czym nie usuwamy
nadmiaru smaru, tylko pozostawiamy go by przykrył krawędzie – nie będą rdzewieć. Narty
najlepiej przechowywać nie spięte z dala od silnych źródeł ciepła.
Wiązania
Wiązania dokładnie czyścimy, i luzujemy nastawy bezpieczników – „odkręcamy” skalę
tak, by była ustawiona najniŜej jak się da – w tak ustawionych wiązaniach spręŜyny nie
podlegają „naciąganiu”. W części wiązań tourowych ta operacja nie jest bezwzględnie
konieczna – spręŜyny nie są naciągnięte aŜ do zapięcia buta, lecz warto wyrobić sobie taki
nawyk. Ustawienia wiązań notujemy, najlepiej na karteczkach czy przylepcu umieszczanym
na narcie. JeŜeli moŜemy zdobyć specjalny smar do wiązań, smarujemy je (a raczej
aplikujemy smar do wnętrza mechanizmów). Pod Ŝadnym pozorem nie naleŜy uŜywać
jakichkolwiek innych smarów - nie wiemy jak będą reagować na mrozie i czy czasem nie
będą rozpuszczać teflonu czy innych części wiązań.
Uwaga: Ski touring to wykorzystywanie nart do wędrówek po górskich szczytach,
szlakach turystycznych, nartostradach.
Konserwacja roweru
Aby utrzymać rower w dobrym stanie technicznym, konieczne jest przede wszystkim
poddawanie go okresowym przeglądom. Ich częstotliwość zaleŜy od intensywności
uŜytkowania roweru, warunków jazdy, liczby przejechanych kilometrów i wielu innych
czynników (warunków i sposobów przechowywania itp.)
Podczas konserwacji roweru naleŜy zwrócić uwagę na:
− Dokładne dokręcenie kierownicy, siodła, kół, mechanizmu korbowego, pedałów.
− Eksploatacja roweru z elementami nie dokręconymi spowoduje szybkie zuŜycie
elementów gwintowanych, np. korby, osi, pedałów oraz mocno pracujących
mechanicznie łoŜysk kierownicy, mechanizmu korbowego, piast kół, aŜ do ich
całkowitego zniszczenia. UŜytkowanie w tym stanie roweru jest mało komfortowe i moŜe
być przyczyną nieszczęśliwego wypadku.
Stan luzów w elementach łoŜyskowanych
− śadne łoŜyska nie mogą wykazywać wyczuwalnych luzów. Powinny natomiast zapewnić
swobodne obracanie się poszczególnych łoŜyskowanych elementów. Nakrętki kontrujące
muszą być mocno dokręcone.

25. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
24
Stan układu hamulcowego
NaleŜy sprawdzić stan linek hamulcowych, klocków oraz skuteczność hamowania.
− Regulację przerzutki przedniej i tylnej – prawidłowość dokręcenia pozostałych
elementów złącznych roweru, takich jak: nakrętki, śruby, wkręty mocujące (błotniki,
bagaŜnik, oświetlenie itp.).
− Działanie oświetlenia.
Sprawdzić, czy po uruchomieniu prądnicy układ elektryczny jest sprawny. Najczęstsze
przyczyny defektów to:
− zuŜyte Ŝarówki,
− brak kontaktu elektrycznego pomiędzy przewodami a Ŝarówkami lub prądnicą,
− brak metalicznego połączenia prądnicy, lampy przedniej lub tylnej z masą roweru,
w przypadku mocowania tych podzespołów do części malowanych widelca.
− Stan ogumienia.
Opony nie powinny wykazywać pęknięć oraz nadmiernego zuŜycia bieŜnika.
W celu zachowania dobrego stanu ogumienia roweru naleŜy unikać:
− gwałtownego hamowania,
− jazdy na oponach nienapompowanych,
− zabrudzenia olejem, naftą lub benzyną,
− wystawiania roweru przez dłuŜszy czas na działanie promieni słonecznych [15].
Zewnętrzne zespoły związane z rekreacją i czynnym wypoczynkiem
Do zewnętrznych urządzeń i zespołów rekreacyjnych zalicza się: kąpieliska otwarte,
boiska sportowe, pola golfowe, minigolf, korty tenisowe, kręgielnie, ścieŜki zdrowia, place
zabaw dla dzieci itp. Wszystkie w/w urządzenia musza podlegać stałym przeglądom,
regularnie podlegają konserwacji, ale przede wszystkim muszą być utrzymywane w czystości.
KaŜdy basen wymaga okresowego czyszczenia i konserwacji. Podstawowymi
przyrządami, potrzebnymi do czyszczenia i konserwacji, są podbieraki do liści i innych
duŜych zanieczyszczeń. Podbieraki najczęściej są wykonane z lekkich materiałów
i umocowane na długiej rurze teleskopowej. Mogą być wyposaŜone w skrobaki, ułatwiające
usuwanie zanieczyszczeń z dna basenu. JeŜeli basen jest wyposaŜony w specjalne gniazdo
przyłączeniowe, moŜna posłuŜyć się urządzeniem do odkurzania ręcznego. Składa się on
z teleskopowej rury, przewodu i szczotki ssącej oraz filtru, przez który przechodzi
zanieczyszczona woda (i następnie wraca do basenu). Innym urządzeniem jest odkurzacz
samobieŜny, sterowany mikroprocesorem lub pilotem. Jeździ po dnie i ściankach basenu,
zbierając wszystkie napotkane zanieczyszczenia.
Piłka noŜna, ręczna, siatkowa oraz koszykówka, rugby, ringo, hokej na trawie, unihokej,
badminton, tenis ziemny, a nawet krykiet – te wszystkie dyscypliny moŜna trenować na
boiskach zlokalizowanych przy hotelu
Plac moŜe być pokryty „sztuczną trawą”, albo trawnikiem, który naleŜy regularnie kosić oraz
zadbać o właściwy drenaŜ, z odprowadzeniem nadmiaru wody do studzienek.
Rys. 4. Zewnętrzne zespoły związane z rekreacją [16]

26. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
25
W jaki sposób dbamy o zewnętrzne elementy z drewna
Drewno – „zewnętrzne”, - musi zostać przed malowaniem wysuszone do wilgotności nie
większej niŜ 10%, a takŜe oszlifowane. Jeśli dokonujemy renowacji naleŜy starą powłokę
całkowicie usunąć. Płaskie powierzchnie moŜna w tym celu oszlifować, a nawet ostrugać; na
przedmioty o skomplikowanych kształtach lepiej zastosować preparaty do usuwania powłok
lakierniczych. Po takim wstępnym oczyszczeniu drewno trzeba wygładzić papierem
ściernym. Stare powłoki w dobrym stanie wystarczy zmatowić przez oszlifowanie.
Ewentualne ubytki drewna uzupełnia się szpachlówką (np. akrylową), a w miejsca większych
uszkodzeń wkleja się wstawki z dopasowanych kawałków drewna.
Jak dbamy o kamień?
Na terenach rekreacyjnych przy hotelu, wiele elementów moŜe być wykonanych
z kamienia. Mogą to być tarasy, schody, ścieŜki, ogrodzenia, ławki, donice, gazony, kaskady
wodne.
Konieczność wykonywania zabiegów takich jak mycie, piaskowanie czy impregnacja,
wynika z tego, Ŝe jak wszystkie materiały, takŜe i kamień ulega z czasem degradacji.
Niszcząco działają nań przede wszystkim czynniki atmosferyczne: wiatr, wilgoć, opady
atmosferyczne, promieniowanie UV, zmiany temperatury, a zwłaszcza mróz.
Czyszczenie
Powierzchniowe, niewielkie zabrudzenia moŜna usuwać wodą i miękką szczotką. To,
jakiej szczotki naleŜy uŜyć, zaleŜy od rodzaju czyszczonego kamienia – zbyt twarda moŜe
porysować delikatną powierzchnię. Mycie kamienia wodą z węŜa moŜe być nieskuteczne,
a jednocześnie doprowadzić do zawilgocenia. DuŜo lepszym rozwiązaniem jest uŜycie myjki
ciśnieniowej do usunięcia osadów i brudu. Dotyczy to oczywiście kamienia zastosowanego na
zewnątrz. Jeśli woda, nawet pod duŜym ciśnieniem nie usuwa zanieczyszczeń, stosuje się
środki chemiczne. Takie czyszczenie musi być jednak wykonane przez wyspecjalizowaną
firmę. Rozcieńczonym kwasem fluorowodorowym usuwa się na przykład sadzę z piaskowca.
Kwasem siarkowym (równieŜ rozcieńczonym) usuwa się z piaskowca mchy, porosty i ślady
rdzy. Kwasów szczawiowego i chlorowodorowego uŜywa się do czyszczenia wapieni.
Stosowanie środków chemicznych moŜe być niebezpieczne dla zdrowia, dlatego nie wolno
takiego czyszczenia wykonywać samodzielnie. Inną metodą jest piaskowanie, któremu
najczęściej poddaje się piaskowiec. Jeśli piaskowiec przez dłuŜszy czas nie jest czyszczony,
zaczyna szarzeć. Piaskowanie wykonuje się na sucho za pomocą piaskarek. W zaleŜności od
rodzaju czyszczonej powierzchni oraz stopnia zabrudzenia moŜna regulować ciśnienie,
ostrość i twardość strumienia [16].
Rys. 5. Elementy z kamienia (fot. Ogrody Dankiewicz)
4.3.2. Pytania sprawdzające
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Jakie urządzenia wchodzą w skład zewnętrznych zespołów związanych z rekreacją
i czynnym wypoczynkiem w obiekcie hotelowym?
2. Jaki jest zakres prac związanych z utrzymaniem sprawności i porządku tych urządzeń?

27. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
26
3. W jaki sposób naleŜy przeprowadzić okresowy przegląd rowerów, aby utrzymać je
w dobrym stanie technicznym?
4. W jaki sposób naleŜy zabezpieczyć narty na okres letni?
5. W jaki sposób dbamy o elementy zewnętrzne, w otoczeniu obiektu hotelowego,
wykonane z drewna, kamienia, itp.?
4.3.3. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Dokonaj wymiany opony rowerowej na kole przednim roweru.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) załoŜyć odzieŜ ochronną,
2) przygotować stanowisko pracy: przygotować sprzęt i narzędzia,
3) ustawić rower na stojaku, odciąŜając przednie koło,
4) uŜywając kluczy oczkowych odkręcić nakrętki mocujące koło do widelca,
5) zdjąć koło z widelca,
6) wypuścić powietrze z dętki odkręcając wentyl,
7) przy uŜyciu łyŜek zdjąć oponę z obręczy koła,
8) w odwrotnej kolejności do demontaŜu, zamontować nową oponę,
9) napompować koło,
10) sprawdzić szczelność koła i zaworu,
11) zabezpieczyć sprzęt, narzędzia i uporządkować miejsce pracy.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− klucz oczkowy 2 szt.,
− łyŜka do zdejmowania opony,
− rower,
− stojak do podparcia roweru,
− opona,
− odzieŜ ochronna.
Ćwiczenie 2
Dokonaj wymiany szczebli oparcia i siedziska przy huśtawce łańcuchowej na placu
zabaw połoŜonym przy hotelu.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) załoŜyć odzieŜ ochronną,
2) pobrać potrzebne do naprawy materiały z magazynu (nowe szczeble),
3) pobrać narzędzia do pracy,
4) dokonać demontaŜu uszkodzonych elementów,
5) zamontować nowe szczeble,
6) zabezpieczyć sprzęt, uporządkować miejsce pracy,
7) zgłosić pracę do oceny.

28. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
27
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− drewniane szczeble do huśtawki,
− klucze płaskie,
− śruby, nakrętki, podkładki.
Ćwiczenie 3
Wykonaj wiosenne prace porządkowe na tarasie wykonanym z piaskowca.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) załoŜyć odzieŜ ochronną, zgromadzić sprzęt, narzędzia i środki chemiczne,
2) zamieść powierzchnię tarasu,
3) wyszorować powierzchnię tarasu za pomocą szczotki i roztworu wodnego,
4) spłukać powierzchnie tarasu za pomocą myjki ciśnieniowej,
5) poddać bieŜącej konserwacji uŜytkowany sprzęt, zabezpieczyć go,
6) zgłosić pracę do oceny.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− szczotka do zamiatania,
− krótkie szczotki do szorowania,
− woda ze środkiem myjącym,
− myjka ciśnieniowa.
4.3.4. Sprawdzian postępów
Czy potrafisz:
Tak Nie
1) wymienić urządzenia tworzące zewnętrzny zespół związany
z rekreacją w obiekcie hotelowym?
2) określić zakres prac związanych z utrzymaniem sprawności
i porządku wymienionych w pytaniu 1 urządzeń?
3) wykonać okresowy przegląd rowerów, aby utrzymać je w dobrym
stanie technicznym?
4) zabezpieczyć narty na okres letni, po sezonie zimowym?
5) zastosować sprzęt i środki czystości do prac porządkowych
i konserwacyjnych w obrębie urządzeń rekreacyjnych?

29. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
28
4.4. Transport na terenie hotelowym
4.4.1. Materiał nauczania
Transport wózkami ręcznymi
KaŜdy pracodawca, w myśl przepisów BHP, stara się zapewnić pracownikowi
odpowiednie warunki pracy, w tym równieŜ ograniczać konieczność dźwigania większych
cięŜarów znacznej ilości towarów i produktów. Dlatego teŜ bardzo waŜna jest organizacja
transportu wewnętrznego w obiektach hotelarskich.
Wadliwe urządzenia oraz błędy w organizacji transportu powodują zakłócenia zarówno
w przebiegu procesów technologicznych, jak równieŜ obsługi.
Wszystkie wózki muszą być w dobrym stanie technicznym, kompletne oraz codziennie
przed rozpoczęciem pracy sprawdzane. Koła wózków powinny być osadzone na łoŜyskach
tocznych i ogumione. Masa wózka nie powinna przekraczać 150 kg. Wskazane jest, aby na
wózkach umieszczony był napis określający ich nośność.
Rys. 6. Ręczne wózki bagaŜowe[17]
W pralni hotelowej w grupie wyposaŜenia pomocniczego znajdują się wózki o róŜnej
budowie i przeznaczeniu, np. do przewozu suchej i mokrej bielizny, bielizny pościelowej, do
składania i przewozu czystej bielizny, ubrań i odzieŜy słuŜbowej.
Rys. 7. Wózki do transportu bielizny [20]
Wózki wspomagają obsługę pokoi – znacznie ułatwiają wykonywanie codziennych prac.

30. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
29
Rys. 8. Wózki do obsługi pięter [21]
Podczas załadunku i rozładunku towarów z uŜyciem wózka naleŜy przestrzegać
następujących zasad:
− przed przystąpieniem do obsługi wózka, naleŜy dobrze poznać jego działanie oraz
zagroŜenia i sytuacje zagroŜenia związane z jego obsługą,
− naleŜy przede wszystkim zapoznać się z instrukcją obsługi producenta i przestrzegać jej.
− nie wolno przekraczać dopuszczalnej obciąŜalności wózka,
− ładunek (bagaŜ, towar) powinien być tak umieszczony, aby zachować stateczność,
− naleŜy upewnić się, czy wózek jest prawidłowo unieruchomiony (hamulcem postojowym,
klinem),
− sprawdzić, czy cięŜar wózka z ładunkiem nie przekracza dopuszczalnego obciąŜenia
i umoŜliwia bezpieczny przejazd.
Pamiętajmy zawsze, by:
− cięŜar przenoszonego ładunku dostosować do swoich moŜliwości,
− podnoszenie i przenoszenie cięŜkich ładunków moŜe prowadzić, zarówno do deformacji,
jak i uszkodzeń ciała.
Przy transporcie ręcznym waŜna jest odpowiednia postawa ciała w momencie
podnoszenia cięŜaru. Na rysunku pokazano jak naleŜy podnosić cięŜary.
DuŜe cięŜary mogą być przenoszone przez kilka osób. Zespół powinien być zgrany,
czynności skoordynowane, a podnoszenie i opuszczanie cięŜarów wykonywane przez
wszystkich na umówiony wcześniej sygnał.
Rys. 9. Postawa ciała przy transporcie
Transport wewnętrzny w zakładzie gastronomicznym
W gastronomii hotelowej do transportu wewnętrznego stosuje się zazwyczaj róŜnego
rodzaju wózki (rysunek 10). Ich rodzaj oraz wielkość powinny być dostosowane do
charakteru i miejsca transportu.
Wózki najczęściej wykorzystuje się przy:
− dostarczaniu surowców do magazynów oraz do poszczególnych stanowisk pracy,
− przepływie półproduktów między urządzeniami i działami produkcyjnymi,
− transporcie gotowych dań do ekspedycji, na salę konsumencką lub na bankiety,
− transporcie brudnych naczyń do zmywalni,
− odprowadzaniu odpadów poprodukcyjnych i pokonsumenckich.

31. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
30
Wózki, tak jak inny sprzęt gastronomiczny, muszą podlegać częstemu myciu
i dezynfekcji, bez względu na to, do jakiego transportu są wykorzystywane.
Do transportu magazynowego słuŜą czterokołowe wózki platformowe. MoŜna nimi
przewozić jednorazowo nawet do 300 kg surowców. Czasami wykorzystuje się dwukołowe
wózki platformowe. Projektowanie osobnych przygotowalni dla poszczególnych rodzajów
surowca oraz specyficzna technologia przygotowywania potraw związana z przewoŜeniem
(często znacznych ilości półproduktów), wymusiły konstruowanie specjalistycznych wózków.
Są to np. jezdne baseny, pozwalające na transport, np. obranych warzyw z przygotowalni
wstępnej do przygotowalni właściwej lub na teren kuchni. Inny rodzaj specjalistycznego
wózka stanowią jezdne regały do pojemników. Pozwalają one na transport uformowanych
półproduktów do miejsc ich obróbki właściwej (cieplnej).
W przygotowalniach zalecane są wózki z pojemnikami na mąkę, cukier, sól.
Do przewoŜenia potraw i napojów z ekspedycji na salę konsumencką słuŜą wózki
kelnerskie. Do najbardziej typowych naleŜą:
− wózki do przewoŜenia oraz serwowania zakąsek zimnych,
− wózki do przygotowywania dań w obecności gościa, posiadające wbudowany palnik
elektryczny lub gazowy (z miejscem na butlę),
− wózki-barki do przygotowywania napojów i drinków w obecności gościa, wyposaŜone
w niezbędny sprzęt barmański, łącznie z zapasem lodu,
− wózki do przewoŜenia oraz serwowania potraw w systemie room-service .
Rys. 10. Wózek kelnerski [22]
Przy obsłudze większej liczby osób (np. podczas bankietu), niezbędne są jezdne,
termoizolowane skrzynie albo szafy bankietowe.
Jezdne szafy bankietowe wykonane są zazwyczaj ze stali stopowej i występują w dwóch
wersjach:
− grzejne szafy bankietowe
− chłodnicze szafy bankietowe posiadające zainstalowany agregat chłodniczy.
Innym rodzajem są wózki na talerze z wyporcjowanymi daniami (tzw. wózki jodełkowe)
np. do przewozu zakąsek zimnych, przy transporcie dań na stosunkowo małe odległości.
Organizacja samoobsługowych ciągów ekspedycyjnych równieŜ wymaga zastosowania
wózków. Są to przede wszystkim wózki bemarowe do transportu i przechowywania
gorących dań oraz jezdne podgrzewacze talerzy.
Do transportu czystych naczyń, np. ze zmywalni na teren kuchni, mogą słuŜyć
specjalistyczne wózki o pochylonym dnie. Odpowiednio dobrany kąt nachylenia zabezpiecza
przed ewentualnym rozsypaniem się stosu naczyń podczas transportu i przed stłuczkami [3, s. 6].

32. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
31
Rys. 11. Zestaw wózków dla gastronomii [18]
4.4.2. Pytania sprawdzające
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Na terenie których pionów hotelowych znalazły zastosowanie wózki hotelowe?
2. Jakie znaczenie ma dobra organizacja transportu wewnętrznego w obiektach
hotelarskich?
3. O czym naleŜy pamiętać w codziennej eksploatacji wózków?
4. Jakie znasz rodzaje wózków stosowanych w gastronomii hotelowej?
5. Jakie prace pomocnicze wykonasz podczas transportu towarów i bagaŜu gości?
4.4.3. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wykonaj prace pomocnicze związane z transportem towarów do magazynu za pomocą
wózków platformowych.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) uczestniczyć w pracach związanych z rozładunkiem surowców dostarczonych do
gastronomii hotelowej, celem przetransportowania ich do magazynów,
2) przenieść skrzynki z platformy samochodu dostawczego na wózek platformowy,
3) zwrócić uwagę na postawę ciała, podczas przenoszenia towaru,
4) zwrócić uwagę na zabezpieczenie wózka za pomocą hamulca,
5) zwrócić uwagę na cięŜar towaru pakowanego na wózek, by nie przekraczał jego
nośności,
6) przewieźć bezpiecznie towar do magazynu,
7) rozładować wózek w miejscu wskazanym przez magazyniera,
8) uporządkować drobny sprzęt i stanowisko pracy.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− wózek platformowy,
− odzieŜ ochronna.

33. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
32
Ćwiczenie 2
Wykonaj prace pomocnicze związane z transportem bagaŜu gości za pomocą wózków
hotelowych.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) wypakować bagaŜ gościa z bagaŜnika jego samochodu, celem przetransportowania go do
pokoju gościa,
2) przenieść bagaŜ na wózek hotelowy,
3) zwrócić uwagę na postawę ciała, podczas przenoszenia bagaŜu,
4) zwrócić uwagę na zabezpieczenie wózka za pomocą hamulca,
5) zwrócić uwagę na cięŜar bagaŜu pakowanego na wózek, by nie przekraczał jego
nośności,
6) przewieźć bezpiecznie bagaŜ do pokoju gościa,
7) w pokoju postawić bagaŜ na bagaŜniku,
8) uporządkować drobny sprzęt i stanowisko pracy.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− arkusze papieru formatu A4,
− arkusz do ćwiczenia,
− poradnik dla ucznia.
Ćwiczenie 3
Dokonaj przeglądu wózka bagaŜowego po całym dniu pracy, a następnie wymyj jego
elementy.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) dokonać przeglądu wózka, abyś mógł stwierdzić, Ŝe nie ma uszkodzeń,
2) ocenić stopień zabrudzenia,
3) przygotować ścierkę i roztwór wodny zawierający środek myjący,
4) umyć poszczególne elementy wózka,
5) przetrzeć suchą ścierką,
6) wypolerować elementy zewnętrzne,
7) uporządkować drobny sprzęt i stanowisko pracy.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− wózek do transportu bagaŜy,
− odzieŜ ochronna,
− ścierka, wiadro, środek myjący,
− ścierka sucha.

34. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
33
4.4.4. Sprawdzian postępów
Czy potrafisz:
Tak Nie
1) określić, na terenie których pionów hotelowych znalazły
zastosowanie wózki hotelowe?
2) określić, jakie funkcje spełniają wózki hotelowe?
3) zastosować wózki do codziennych, wybranych prac na terenie
hotelu?
4) zastosować wózki w gastronomii hotelowej?
5) wykonać prace pomocnicze podczas transportu bagaŜu gości?
6) wykonać prace pomocnicze podczas transportu towarów?

35. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
34
4.5. Segregowanie i usuwanie odpadów stałych
4.5.1. Materiał nauczania
Ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach mówi, Ŝe właściciele muszą dbać
o czystość i porządek nie tylko na chodnikach. Powinni przede wszystkim wyposaŜyć
nieruchomości w urządzenia słuŜące gromadzeniu odpadów komunalnych (śmietniki, zsypy,
szamba) oraz utrzymywać je w odpowiednim stanie sanitarnym i porządkowym. Wlaściciele
mają obowiązek zadbać o przyłączenie do istniejącej sieci kanalizacyjnej, a jeśli jej nie ma –
wyposaŜyć posesję w bezodpływowy zbiornik nieczystości płynnych lub przydomową
oczyszczalnię. Muszą równieŜ zapewnić, Ŝe w tych urządzeniach będą gromadzone odpady
powstałe na terenie nieruchomości. Są teŜ zobowiązani pozbywać się odpadów komunalnych
i nieczystości (wywóz śmieci, szamba) w sposób zgodny z przepisami.
Do odpadów stałych naleŜą:
1) odpady surowcowe:
a) odpady opakowaniowe z papieru i tektury,
b) odpady opakowaniowe ze szkła bezbarwnego i kolorowego,
c) odpady opakowaniowe z tworzyw sztucznych,
d) odpady opakowaniowe z metali,
e) odpady opakowaniowe wielomateriałowe,
f) nieopakowaniowe odpady z papieru i tektury;
2) odpady roślinne,
3) odpady z remontów,
4) odpady wielkogabarytowe,
5) odpady niebezpieczne,
6) odpady w postaci zuŜytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego.
JeŜeli dana gmina przyjęła program utylizacji odpadów, w którym to programie
zdecydowano o selektywnej zbiórce odpadów, to wszystkie podmioty znajdujące się na
terenie gminy, powinny stosować zasady i procedury zawarte w tym programie.
Dla potrzeb selektywnej zbiórki odpadów surowcowych stosuje się pojemniki
odpowiadające ogólnym warunkom, oznakowane następującymi kolorami:
1) niebieskim – przeznaczone na odpadowe opakowania z papieru i tektury oraz papier
i tekturę nieopakowaniowe,
2) białym – przeznaczone na odpadowe opakowania ze szkła bezbarwnego,
3) zielonym – przeznaczone na odpadowe opakowania ze szkła kolorowego,
4) Ŝółtym – przeznaczone na odpadowe opakowania z metali, tworzyw sztucznych oraz
wielomateriałowe,
5) czerwonym – przeznaczone na zbierane łącznie odpady surowcowe,
oraz
6) brązowym – przeznaczone na odpady ulegające biodegradacji.
Pojemniki powinny być oznakowane napisami określającymi rodzaj odpadów, na jaki są
przeznaczone. Na pojemnikach moŜe być umieszczona informacja zawierająca nazwę
przedsiębiorcy będącego właścicielem lub posiadaczem pojemnika, logo, adres i telefon
obsługującego pojemnik przedsiębiorcy.
Pojemniki przeznaczone do zbierania odpadów surowcowych powinny zabezpieczać te
odpady przed negatywnym wpływem warunków atmosferycznych.
Odpady stałe powinny być zbierane w szczelnych i wykonanych z materiałów
trudnopalnych pojemnikach lub kontenerach.
Pojemniki i kontenery muszą mieć konstrukcję zapewniającą moŜliwość utrzymania ich
właściwego stanu sanitarnego, uniemoŜliwiającą wydostawanie się odpadów pod wpływem

36. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
35
wiatru, deszczu i innych czynników zewnętrznych oraz uniemoŜliwiającą zwierzętom dostęp
do odpadów.
W pojemnikach i kontenerach na odpady stałe nie gromadzi się śniegu, lodu, gorącego
popiołu, ŜuŜlu, gałęzi, gruzu budowlanego, odpadów wielkogabarytowych, odpadów
niebezpiecznych i odpadów w postaci zuŜytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego.
Miejsca, gdzie znajdują się pojemniki i kontenery naleŜy utrzymywać w czystości.
Po kaŜdorazowym odbiorze odpadów dokonuje się uporządkowania miejsca, gdzie znajdują
się pojemniki (kontenery) oraz terenu, na którym wykonywana była czynność odbioru
odpadów komunalnych.
Zaleca się kompostowanie we własnym zakresie, w sposób nie powodujący uciąŜliwości
dla otoczenia, lub przekazywanie do kompostowni odpadów roślinnych powstających na
terenie nieruchomości.
Na terenie hotelu naleŜy wydzielić miejsce na czasowe przechowywanie odpadów
niebezpiecznych, a następnie przekazać odpady do wyspecjalizowanych jednostek, mających
odpowiednie uprawnienia do transportu i utylizacji tych odpadów.
Odpady niebezpieczne gromadzi się następująco:
1) leki przeterminowane – w punktach zbiórki zlokalizowanych w aptekach,
2) zuŜyte baterie – w wyznaczonych punktach zbiórki,
3) zuŜyte akumulatory – w placówkach handlowych oraz w stacjach obsługi i naprawy
samochodów,
4) inne odpady niebezpieczne – w przeznaczonych do tego punktach zbiórki.
Nowoczesnymi urządzeniami, które znalazły zastosowanie w restauracjach i w hotelach
są kompaktory workowe i prasy prasujące do pojemników. Sprzęt ten słuŜy do
prasowania odpadów mieszanych wkładanych bezpośrednio do plastikowych worków i dwu-
lub czterokołowych pojemników na odpady. Redukcja objętości odpadów wynosi 10:1.
Zagospodarowanie odpadów w ten sposób zapewnia lepszą higienę, lepsze warunki pracy
oraz więcej wolnej przestrzeni [23].
WaŜne pojęcia:
Utylizacja to wykorzystanie lub zniszczenie surowców odpadowych lub materiałów, które
straciły wartość uŜytkową. Najczęstszym sposobem utylizacji jest spalanie.
Recykling to jedna z kompleksowych metod ochrony środowiska naturalnego. Jej celem jest
ograniczenie zuŜycia surowców naturalnych oraz zmniejszenie ilości odpadów. To coś
więcej, niŜ tylko wykorzystywanie surowców wtórnych. Jest to system pełnej organizacji
obiegu takich materiałów, które mogą być wielokrotnie przetwarzane.
Biodegradacja (gr. bios – Ŝycie, łac. degradatio – obniŜenie) to biochemiczny rozkład
związków organicznych przez organizmy Ŝywe (bakterie, pierwotniaki, promieniowce,
grzyby, glony, robaki) na prostsze składniki chemiczne.
Kompostowanie jest procesem kontrolowanym, w którym materia organiczna zostaje
rozłoŜona przez mikroorganizmy – bakterie tlenowe, mrówki, nicienie, itp. w odpowiednich
warunkach temperatury i wilgotności, przy dostępie powietrza. Jest jedną
z najkorzystniejszych form usuwania odpadów organicznych.

37. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
36
4.5.2. Pytania sprawdzające
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Jakie znasz odpady stałe powstałe w hotelu?
2. W jaki sposób naleŜy gromadzić odpady komunalne?
3. Co oznacz pojęcie selektywna zbiórka odpadów?
4. Jak oznaczone są pojemniki przeznaczone do selektywnej zbiorki odpadów?
5. Co oznacza pojęcie utylizacja ?
6. Co oznacza pojecie recykling?
7. W jaki sposób naleŜy dbać o pojemniki i kontenery przeznaczone na odpady?
8. Co to są odpady niebezpieczne?
9. Co naleŜy zrobić z odpadami niebezpiecznymi?
10. Jakich odpadów stałych nie wolno gromadzić w pojemnikach i kontenerach?
11. Jakie są zalecenia co do odpadów roślinnych powstających na terenie obiektu
hotelowego?
4.5.3. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wymień sposoby porządkowania duŜej ilości nagromadzonej makulatury w hotelu.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) uzyskać informacje na temat zasad postępowania z makulaturą w hotelu,
2) dowiedzieć się, gdzie znajduje się najbliŜszy punkt skupu makulatury,
3) dowiedzieć się gdzie trafia makulatura z punktu skupu,
4) zapoznać się z pojęciem recyklingu,
5) przygotować krotki referat dotyczący znaczenia recyklingu makulatury.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− arkusze papieru,
− przybory do pisania,
− komputer z podłączeniem do Internetu,
− poradnik dla ucznia.
Ćwiczenie 2
Z pilotów do telewizorów wyjęto zuŜyte baterie, określ właściwy sposób postępowania
z nimi zgodny z zasadami ochrony środowiska.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) uzyskać informacje na temat zasad postępowania ze zuŜytymi bateriami w hotelu,
2) dowiedzieć się, gdzie znajduje się najbliŜszy punkt zbiórki baterii,
3) dowiedzieć się gdzie trafiają zuŜyte baterie,
4) pozyskać informacje dające odpowiedź na pytanie: dlaczego zuŜyte baterie naleŜą do
odpadów niebezpiecznych?,
5) przygotować wypowiedź na powyŜszy temat.

38. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
37
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− arkusze papieru,
− przybory do pisania,
− komputer z podłączeniem do Internetu,
− poradnik dla ucznia.
Ćwiczenie 3
Pokojowe stwierdziły, Ŝe w dwóch pokojach po wyjeździe gości pozostały resztki
przeterminowanych leków. Określ właściwy sposób postępowania z nimi zgodny z zasadami
ochrony środowiska.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) uzyskać informacje na temat zasad postępowania z przeterminowanymi lekami,
2) dowiedzieć się, gdzie znajduje się najbliŜszy punkt zbiórki przeterminowanych leków,
3) dowiedzieć się gdzie trafiają takie leki,
4) pozyskać informacje dające odpowiedź na pytanie: dlaczego przeterminowane leki naleŜą
do odpadów niebezpiecznych?,
5) przygotować wypowiedź na powyŜszy temat.
WyposaŜenie stanowiska pracy:
− przybory do pisania,
− poradnik dla ucznia,
− komputer z podłączeniem do Internetu,
− arkusze papieru.
4.5.4. Sprawdzian postępów
Czy potrafisz:
Tak Nie
1) określić, jakie odpady stałe powstają w hotelu?
2) gromadzić odpady komunalne?
3) wyjaśnić pojęcie selektywna zbiórka odpadów?
4) scharakteryzować pojemniki przeznaczone do selektywnej zbiorki
odpadów?
5) rozróŜnić pojęcia utylizacja i recykling?
6) utrzymać w czystości pojemniki i kontenery przeznaczone na
odpady?
7) określić rodzaje odpadów niebezpiecznych?
8) określić zasady postępowania z odpadami niebezpiecznymi?
9) określić, jakich odpadów stałych nie wolno gromadzić
w pojemnikach?
10) postępować z odpadami roślinnymi powstającymi na terenie obiektu
hotelowego?

39. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
38
5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ
INSTRUKCJA DLA UCZNIA
1. Przeczytaj uwaŜnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań. Do kaŜdego zadania dołączone są 4 moŜliwości odpowiedzi.
Tylko jedna jest prawidłowa.
5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce
znak X. W przypadku pomyłki naleŜy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.
6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóŜ jego rozwiązanie
na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.
8. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.
Powodzenia!

40. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
39
ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH
1. Do codziennych czynności porządkowych na zewnątrz hotelu naleŜą
a) zamiatanie parkingów i dróg dojazdowych, chodników, schodów wejściowych,
opróŜnianie koszy na śmieci.
b) tylko opróŜnianie koszy na śmieci.
c) tylko zamiatanie podjazdu i schodów wejściowych.
d) zamiatanie i mycie ciśnieniowe drogi dojścia do hotelu.
2. Usuwanie oblodzeń z dachów hotelu naleŜy do czynności wykonywanych przez
a) straŜ miejską.
b) straŜ poŜarną.
c) pracownika gospodarczego hotelu.
d) specjalne słuŜby miejskie.
3. Pełnym wyposaŜeniem pracownika obsługi hotelowej odpowiedzialnego za utrzymanie
porządku w otoczeniu obiektu jest:
a) komplet sprzętu ręcznego.
b) środki czystości.
c) komplet sprzętu ręcznego i mechanicznego.
d) komplet sprzętu ręcznego do czyszczenia i dezynfekcji powierzchni oraz wózki ze
sprzętem i środkami do sprzątania.
4. Do specjalistycznych urządzeń utrzymania porządku na zewnątrz obiektu zaliczysz
a) mop.
b) odkurzacz.
c) zamiatarkę.
d) szczotkę do zamiatania.
5. Po wykonaniu prac porządkowych obowiązkiem pracownika jest przede wszystkim
a) pozostawienie sprzętu w bazie pracy grup sprzątających.
b) upranie brudnych mopów i umycie spryskiwaczy po zuŜytych detergentach.
c) umycie ciała i zmiana ubrania na czyste.
d) dokonanie przeglądu sprzętu.
6. BieŜące usuwanie zabrudzeń z posadzek zawiera następującą kolejność czynności
a) usunięcie piachu poprzez zamiatanie – wstępne mycie mopem – powtórne mycie
czystym mopem.
b) mycie mopem – przetarcie suchą .ścierką.
c) mycie wstępne mopem – zamiatanie pozostałego piachu.
d) zamiatanie – przetarcie powierzchni wilgotnym mopem.
7. Impregnowanie kamieni ma na celu
a) zabezpieczenie przed wnikaniem wody.
b) usuwanie drobnych zarysowań.
c) usuwanie drobnych uszkodzeń w wyniku eksploatacji.
d) utwardzenie powierzchni.

41. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
40
8. Dyspergenty to
a) środki do mycia silnie alkaliczne.
b) środki gruntujące i zabezpieczające posadzki o strukturze polimerowej.
c) środki do mycia na bazie wosku.
d) rodzaj środków dezynfekcyjnych.
9. Outsourcing to
a) zlecanie swoim pracownikom dodatkowej pracy.
b) korzystanie z wypoŜyczonych narzędzi do pracy.
c) wezwanie pracownika do awarii.
d) zatrudnianie pracowników z firm zewnętrznych.
10. Za pomocą wiertarko wkrętarki moŜna wkręcać i wykręcać śruby w
a) drewnie.
b) metalu.
c) tworzywach sztucznych.
d) zarówno w drewnie, metalu i tworzywach sztucznych.
11. Do malowania ścian w miejscach trudno dostępnych uŜyjesz
a) pędzla okrągłego.
b) niewielkiego pędzelka.
c) pędzla na długim trzonku.
d) wałka o krótkim włosiu.
12. Fachowe urządzenie do nabierania farby na wałek nosi nazwę
a) miska.
b) wiadro.
c) kuweta.
d) puszka.
13. OścieŜnice i ramy okienne zabezpieczysz przed malowaniem
a) folią.
b) papierem.
c) tekturą.
d) taśmą malarską
14. Konserwacja to
a) zbiór działań pozwalający na utrzymanie danego elementu urządzenia w określonym
stanie.
b) przywrócenie wartości uŜytkowej urządzenia.
c) sprawdzenie stanu technicznego urządzenia bez dokonywania jego rozbiórki.
d) naprawa niektórych zuŜytych części połączona z częściową rozbiórka urządzenia.
15. JeŜeli stwierdzisz po uruchomieniu prądnicy w rowerze brak oświetlenia, to przyczyną
defektu na pewno nie jest
a) zuŜyta Ŝarówka.
b) zerwana linka hamulcowa.
c) awaria połączenia przewodów elektrycznych.
d) brak kontaktu miedzy masą roweru a prądnicą.

42. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
41
16. Właściwa postawa ciała przy transporcie ręcznym to
a) stopy szeroko rozstawione, kręgosłup wyprostowany, nogi lekko zgięte.
b) stopy złączone, kręgosłup wyprostowany .
c) stopy złączone, kręgosłup zgięty, nogi zgięte.
d) stopy rozstawione, kręgosłup zgięty nogi wyprostowane.
17. Recykling to
a) selektywna zbiórka odpadów.
b) przetwarzanie odpadów.
c) niszczenie odpadów.
d) rozpad biologiczny odpadów.
18. Do odpadów niebezpiecznych zaliczysz
a) szkło.
b) gorący popiół.
c) zuŜyte baterie
d) odpady wielkogabarytowe.
19. Przy selektywnej zbiórce odpadów szkło kolorowe gromadzimy w pojemnikach
o kolorze
a) białym.
b) zielonym.
c) Ŝółtym.
d) czerwonym.
20. Odpady roślinne powstałe na terenie obiektu hotelowego naleŜy
a) kompostować.
b) gromadzić w pojemnikach na odpady,
c) gromadzić w kompaktorach workowych.
d) spalić.

43. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
42
KARTA ODPOWIEDZI
Imię i nazwisko ...............................................................................
Wykonywanie prac gospodarczych na terenie obiektu hotelowego
Zakreśl poprawną odpowiedź.
Nr
zadania
Odpowiedzi Punkty
1 a b c d
2 a b c d
3 a b c d
4 a b c d
5 a b c d
6 a b c d
7 a b c d
8 a b c d
9 a b c d
10 a b c d
11 a b c d
12 a b c d
13 a b c d
14 a b c d
15 a b c d
16 a b c d
17 a b c d
18 a b c d
19 a b c d
20 a b c d
Razem:

44. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
43
6. LITERATURA
1. Błądek Z.: Hotele – programowanie, projektowanie i wyposaŜenie. Wydawnictwo
ALBUS, Poznań 2002
2. Salamonowicz R.:„Czyste wejście to czysty obiekt” Hotel Polska, listopad 2007, s. 26–27
3. Grzesińska W.: „Gastro-pojazdy”. Przegląd gastronomiczny nr 1/2006, s. 6
4. Katalog produktów dla hoteli. Instytut Rynku Hotelarskiego, Październik 2007
5. Oparka S., Nowicka T.: Organizacja i technika pracy w hotelarstwie. Cz. I.
Wydawnictwo MARIA, Polanica Zdrój 2001
6. Praca zbiorowa: Organizacja pracy w hotelarstwie. UKFiT, Warszawa 1999
7. Witkowski Cz.: Kierowanie przedsiębiorstwem hotelarskim. WyŜsza Szkoła
Ekonomiczna, Warszawa 2000
8. http://muratordom.pl
9. http://www.electrocar.pl
10. http://www.horecaserwis.pl
11. http://www.labrosse.neostrada.pl
12. http://www.unior.pl
13. http://www.kolarstwo.info
14. http://www.budujemydom.pl
15. http://www.wamech.pl
16. http://www.zwiadowca.pl
17. http://www.chemitech.com.pl
18. http://www.hotelserwis.com.pl
19. http://www.hotelowe.pl
20. http://www.wanzl.pl
21. http://www.orwak.com.pl
Czasopisma:
− Przegląd Gastronomiczny
− Hotelarz
− Hotel Polska